Toch geen promotie

Helaas bevind ik me in een wat vervelende positie op mijn werk. Ik werk nu 4 jaar bij deze organisatie en ik heb in deze afgelopen jaren uitsluitend zeer positieve beoordelingen ontvangen. Vorig jaar is er intern een nieuw functiehuis geïntroduceerd met een senior-variant van de functie waarin ik nu zit.

Mijn leidinggevende had al een aantal maal gehint op de mogelijkheden die dit voor mij bood. In de afgelopen jaren functioneer ik eigenlijk al boven het niveau van de functie (wat ook soms "gedoe" oplevert in samenwerking, wat ik ook snap), maar het afgelopen jaar is echt overduidelijk aantoonbaar dat ik structureel werkzaamheden uitvoer boven mijn functie. Dat is een keuze die ik ook zelf maak uiteraard, waar ik ook ruimte voor krijg en plezier uit haal.

In mijn functioneringsgesprek heb ik het verzoek neergelegd voor een nieuwe waardering en mijn leidinggevende gaf aan dat ze mijn verzoek begreep, terecht vond en dat ze eea zou regelen met de senior functie maar zou terugkomen op per wanneer dit mogelijk zou zijn. Ze heeft me gefeliciteerd met mijn promotie en twee weken later mee uit lunchen genomen om het te vieren waarbij ze een datum aangaf wat zij voor ogen had voor het in laten gaan van deze promotie. In het verslag wat zij heeft gemaakt van het functioneringsgesprek staat opgenomen "je hoort van mij per wanneer je promotie ingaat". Ik heb haar later verzocht het door door haar opgestelde en door mij verder ongewijzigde verslag te ondertekenen, maar ze wilde eea nog eens goed doorlezen en zou er nog op terugkomen. Ik voelde de bui al hangen, ook uit eerdere signalen.

Vorige week vroeg ik haar naar de status van het verslag, waarop ze een overleg heeft ingepland om samen een goede tekst te formuleren. We hebben eea opnieuw doorgelopen, waarbij ze eigenlijk volledig terugkwam op haar schreden. Ze gaat uitzoeken wat mogelijk is. Ze begreep me wel, maar ja, het was natuurlijk niet zo dat iedere medewerker die vroeg om promotie dit ook daadwerkelijk kon krijgen. Het was uiteraard fijn dat ik boven het niveau van de functie functioneerde, maar de vraag is of dit natuurlijk echt nodig was.

Ik heb vanochtend een nieuw verslag ontvangen waarin de eerder opgenomen tekst is verdwenen en eea is opgenomen rondom het zoeken naar mogelijkheden.

Nu vind ik dit een uitermate vervelende situatie. Ik ervaar een vertrouwensbreuk, met een leidinggevende waarmee ik tot op heden een zeer prettige samenwerking ervoer. Ik stoor me vooral aan het feit dat ze gevoelsmatig eea bij mij neerlegt (tsja, jij kan dit wel willen en terecht vinden, maar of wij dat ook vinden is een tweede!), in plaats van dat ze erkent dat ze eigenlijk voor haar beurt heeft gesproken.

Wat moet ik hier nou mee? Ik weiger in een welles-nietes spelletje te belanden over hoe het is gegaan en wat wie nou precies heeft gezegd. Ik heb echt vanuit haar duidelijke communicatie opgemaakt dat eea geregeld zou zijn, zij geeft aan dat dit niet het geval is. Ik heb ook niet zo heel veel zin in om hierover nog verder in gesprek te gaan of met "rechten" te gaan strooien.

Zouden jullie het gesprek nog aan gaan? En met welk doel? Ik heb vooral mijn conclusies getrokken en kijk nu actief naar vacatures, maar eigenlijk vind ik dit toch wel doodzonde dat het zo moet gaan. Ik zou ook wel graag de relatie goed houden, ook met het oog op de toekomst is zij een goed contact voor mij.

We hebben deze week (donderdag) weer een overleg staan dus dan zal het gesprek wel plaatsvinden. Ik heb na deze week twee weken vakantie en wil het er niet overheen tillen. Ik ga proberen te onthouden om hier een terugkoppeling te geven.

Ik ga het gesprek vaker "oefenen". Ik heb het net ook even met een fijne collega besproken en merk dan toch dat ik ook emotioneel word. Ik vind het zo lastig omdat ik me niet wil laten kennen. De vorm wil ik niet laten afleiden van de inhoud van mijn boodschap. Ik vind het ook niet professioneel.

Bedankt ook aan degene die aangaf dat het niks zeggen en elders solliciteren (wat ik wel blijf doen overigens) ook een vlucht zou zijn. Dat is ook zo en sterkt me.

Bedankt, wat lief dat jullie aan mij denken.

Ik merk dat ik er goed in zit en verwacht niet in huilen uit te barsten .

Ik ga insteken op:
1. Het proces verloopt atypisch: waar is dit nu een verslag van? Wat is nu een functioneringsgesprek geweest en wat niet?
2. Ik constateer dat een aantal zaken uit het verslag verdwenen zijn, wat is hier de reden van?
3. Deze gang van zaken voelt voor mij zeer onprettig. Indien eea onbedoeld gaat, ervaar ik dit op zijn minst als zeer onzorgvuldig.

Ik hoop weg te blijven uit welles/nietes en een beschuldiging/oordeel en wil haar vooral laten vertellen en toelichten. Wil wel ook dat stuk gevoel benoemen.

Nou dames, het zit erop!

Het was een goed gesprek. Ze begreep (uiteraard) direct waar ik het over had, gaf aan dat ze dat inderdaad had moeten opnemen. Oprecht heel vervelend dat het zo loopt etc.. Ze gaat het meteen aanpassen zodat het recht doet aan de werkelijkheid.

We kwamen er wel goed uit. Dus dat was wel fijn. Iets minder sympathiek toen ze begon over dat het voor haar ook heel vervelend was dat haar beslissingsruimte zo ingeperkt wordt. hmhm..

Ik sta nog steeds achter mijn besluit om verder te zoeken en dat vind ik eigenlijk ook wel een goede realisatie van mezelf. Want soms blijf je in iets hangen vanuit een stuk comfort en vertrouwdheid en nu is daar een stuk van weg genomen, wat mij dwingt om kritisch te kijken naar mijn baan. Ik heb best wel lang geworsteld met werkplezier en sinds ik hier werk heb ik vleugels gekregen, waardoor ik ook echt ben gegroeid als professional. Het is nu tijd voor iets anders.

Spannend!