Werk & Studie
alle pijlers
Toch in het onderwijs?
vrijdag 25 april 2008 om 15:55
Beste meiden,
Graag zou ik jullie advies willen vragen.
Twee jaar geleden heb ik de pabo afgerond. Het is allemaal heel goed gegaan, met hoge cijfers geslaagd etc. De stages vond ik vaak niet zo fantastisch, dus ik dacht tijdens de opleiding al: 'Ik ga doorstuderen, want volgens mij past dit beroep niet helemaal bij mij'. De opleiding stoppen deed ik niet, omdat ik geloofde dat het wel leuker zou worden. Elke keer als ik na een half jaar naar een andere stageschool ging of een andere klas kreeg, begon ik met veel plezier en enthousiasme, en ik genoot van de reacties van kinderen, hun verhaaltjes etc. En als ik een gave les had voorbereid, gaf me dat een enorme kick. En dan de volgende dag die nieuwsgierige gezichtjes...! Ik had er altijd veel zin in. Maar toch was er dat 'dit-is-het-gevoel' er niet (met name veroorzaakt door hoge werkdruk)
Mijn afstudeerstage heb ik als zeer zwaar ervaren. Ik denk dat ik niet ver van overspannenheid verwijderd was. Het was op een grote school, waar op dat moment veel veranderingen plaatsvonden (invoering van nieuw onderwijsconcept). Ik was gefrustreerd door gebrekkige begeleiding en weinig waardering, hoge werkdruk, en vooral door veel zorgleerlingen in de klas (waarvan enkele ernstige leerproblemen of gedragsproblemen hadden). Met name dat laatste heb ik als een zware last ervaren en ik had enorm het gevoel dat ik faalde. Het feit dat ik dit ook van anderen, studenten, maar ook mensen die al jaaaaren in het onderwijs werkten hoorde, sterkte me enigszins. Maar goed, toen ik eenmaal klaar was zei ik: 'Dit ga ik dus echt nooit doen'.
Ben nu bijna klaar met een universitaire studie en mezelf aan het oriënteren op de arbeidsmarkt. In eerste instantie richtte ik me op beleidsfuncties enzo, maar diep in mijn hart voel ik dat werken met kinderen mijn 'ding' is. Een band opbouwen, kinderen dingen leren en ze opvoeden...dat wil ik! Toch maar weer in het onderwijs? Heb een leuke vacature gezien. Een homogene groep in de onderbouw. Middelgrote school, met een flinke staf aan begeleiders. Heb al gebeld voor info, op dit moment worden er wel veranderingen doorgevoerd, maar niet van bijzonder grote omvang. Wel relatief grote klassen. Ik wil misschien reageren, maar ik ben er zo bang voor dat het niet leuk zal zijn. De werkdruk is gemiddeld genomen hoog en ik heb vervelende perfectionistische trekjes. Berichten uit de media laten niet veel positievers zien. Ik weet dat een groot gedeelte pas-afgestudeerden er binnen no-time mee stopt, en dat is niet alleen vanwege de financiën.
Heb ik nou toevallig negatieve ervaringen opgedaan, waardoor mijn beeld over het onderwijs niet meer goed is? Ik weet heel zeker dat werken met kinderen hét is voor mij. Alle opties heb ik al overwogen: IB'er, RT'er..Nee, dat is het niet. Ik wil echt die band opbouwen in mijn 'eigen' groepje. Ik wil graag de verantwoordelijke zijn voor een groep kinderen in een normale situatie. Dus niet de orthopedagogische kant op.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Ik lees ze graag. Alvast bedankt.
Graag zou ik jullie advies willen vragen.
Twee jaar geleden heb ik de pabo afgerond. Het is allemaal heel goed gegaan, met hoge cijfers geslaagd etc. De stages vond ik vaak niet zo fantastisch, dus ik dacht tijdens de opleiding al: 'Ik ga doorstuderen, want volgens mij past dit beroep niet helemaal bij mij'. De opleiding stoppen deed ik niet, omdat ik geloofde dat het wel leuker zou worden. Elke keer als ik na een half jaar naar een andere stageschool ging of een andere klas kreeg, begon ik met veel plezier en enthousiasme, en ik genoot van de reacties van kinderen, hun verhaaltjes etc. En als ik een gave les had voorbereid, gaf me dat een enorme kick. En dan de volgende dag die nieuwsgierige gezichtjes...! Ik had er altijd veel zin in. Maar toch was er dat 'dit-is-het-gevoel' er niet (met name veroorzaakt door hoge werkdruk)
Mijn afstudeerstage heb ik als zeer zwaar ervaren. Ik denk dat ik niet ver van overspannenheid verwijderd was. Het was op een grote school, waar op dat moment veel veranderingen plaatsvonden (invoering van nieuw onderwijsconcept). Ik was gefrustreerd door gebrekkige begeleiding en weinig waardering, hoge werkdruk, en vooral door veel zorgleerlingen in de klas (waarvan enkele ernstige leerproblemen of gedragsproblemen hadden). Met name dat laatste heb ik als een zware last ervaren en ik had enorm het gevoel dat ik faalde. Het feit dat ik dit ook van anderen, studenten, maar ook mensen die al jaaaaren in het onderwijs werkten hoorde, sterkte me enigszins. Maar goed, toen ik eenmaal klaar was zei ik: 'Dit ga ik dus echt nooit doen'.
Ben nu bijna klaar met een universitaire studie en mezelf aan het oriënteren op de arbeidsmarkt. In eerste instantie richtte ik me op beleidsfuncties enzo, maar diep in mijn hart voel ik dat werken met kinderen mijn 'ding' is. Een band opbouwen, kinderen dingen leren en ze opvoeden...dat wil ik! Toch maar weer in het onderwijs? Heb een leuke vacature gezien. Een homogene groep in de onderbouw. Middelgrote school, met een flinke staf aan begeleiders. Heb al gebeld voor info, op dit moment worden er wel veranderingen doorgevoerd, maar niet van bijzonder grote omvang. Wel relatief grote klassen. Ik wil misschien reageren, maar ik ben er zo bang voor dat het niet leuk zal zijn. De werkdruk is gemiddeld genomen hoog en ik heb vervelende perfectionistische trekjes. Berichten uit de media laten niet veel positievers zien. Ik weet dat een groot gedeelte pas-afgestudeerden er binnen no-time mee stopt, en dat is niet alleen vanwege de financiën.
Heb ik nou toevallig negatieve ervaringen opgedaan, waardoor mijn beeld over het onderwijs niet meer goed is? Ik weet heel zeker dat werken met kinderen hét is voor mij. Alle opties heb ik al overwogen: IB'er, RT'er..Nee, dat is het niet. Ik wil echt die band opbouwen in mijn 'eigen' groepje. Ik wil graag de verantwoordelijke zijn voor een groep kinderen in een normale situatie. Dus niet de orthopedagogische kant op.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Ik lees ze graag. Alvast bedankt.
vrijdag 25 april 2008 om 16:10
Hetgeen wat jou tegenstaat zul je altijd tegenaan lopen en dat wordt ook steeds erger, de problematiek op het reguliere onderwijs krijgt inmiddels raakpunten met het speciaal onderwijs, vanaf 2012 komt er ook een wet dat je ook nog eens verantwoordelijk word voor de opvoeding van het kind.
Jij wilt kinderen iets leren, dat leren komt steeds meer op een tweede plan heb ik zelf het gevoel in het onderwijs,(speciaal onderwijs wat mij aangaat) overal hangt een label aan en dat komt eerst, dat label met de bijbehorende werkwijze en visies verandert verdorie elk jaar, om gek van te worden, je krijgt in het onderwijs vaak het gevoel dat het nooit meer wat wordt.
Werkdruk blijft, want er zijn echt geen genoeg mensen en waarom zou dat nou zijn.
Ik vind zelf de kant van RT nog t leukst.
Je bent heel persoonlijk bezig met een 1 op 1 behandeling of kleine groepjes.
Ik heb vorige week een kind getoetst die begin het schooljaar bij ons binnen is gebracht, met een verwaarloosd onderwijs verleden door privéomstandigheden.
Het kind had avi2 en ik heb hem van de week door getoetst tot avi 8.
Dat vind ik dus een kick en het kind vliegt me elke morgen om de hals en vraagt: "kom je me halen vandaag".
Ik vind dat dus wel heel leuk!!!!!
Maar het onderwijs als instituut en een klas draaien met alle toeters en bellen die elke keer van toon en kleur veranderen, pfffff, vermoeiend en frustrerend.
Jij wilt kinderen iets leren, dat leren komt steeds meer op een tweede plan heb ik zelf het gevoel in het onderwijs,(speciaal onderwijs wat mij aangaat) overal hangt een label aan en dat komt eerst, dat label met de bijbehorende werkwijze en visies verandert verdorie elk jaar, om gek van te worden, je krijgt in het onderwijs vaak het gevoel dat het nooit meer wat wordt.
Werkdruk blijft, want er zijn echt geen genoeg mensen en waarom zou dat nou zijn.
Ik vind zelf de kant van RT nog t leukst.
Je bent heel persoonlijk bezig met een 1 op 1 behandeling of kleine groepjes.
Ik heb vorige week een kind getoetst die begin het schooljaar bij ons binnen is gebracht, met een verwaarloosd onderwijs verleden door privéomstandigheden.
Het kind had avi2 en ik heb hem van de week door getoetst tot avi 8.
Dat vind ik dus een kick en het kind vliegt me elke morgen om de hals en vraagt: "kom je me halen vandaag".
Ik vind dat dus wel heel leuk!!!!!
Maar het onderwijs als instituut en een klas draaien met alle toeters en bellen die elke keer van toon en kleur veranderen, pfffff, vermoeiend en frustrerend.
vrijdag 25 april 2008 om 16:44
Volgens de wet mag RT niet meer buiten de groep worden gegeven. De functie van rt-er gaat verdwijnen. RT ìn de klas, begeleiding door ib-er/leerlingcoördinator. Hulp op maar in de groep...maar dat ter zijde.
Verder: wie niet waagt die niet wint! Alle nieuwe banen zijn spannend en niet altijd even leuk. Maar daar leer je wel het meeste van. Het eerst jaar wordt bikkelen, het is net zo als met auto rijden, je hebt je papieren maar de ervaring (het echte rijden/les geven) zul je nog moeten leren!
Veel succes en geef jezelf een kans...en begin liever niet in groep 3, kies voor een groep 6 of 7. Waarom? Lijkt mij behoorlijk logisch.
Succes
Verder: wie niet waagt die niet wint! Alle nieuwe banen zijn spannend en niet altijd even leuk. Maar daar leer je wel het meeste van. Het eerst jaar wordt bikkelen, het is net zo als met auto rijden, je hebt je papieren maar de ervaring (het echte rijden/les geven) zul je nog moeten leren!
Veel succes en geef jezelf een kans...en begin liever niet in groep 3, kies voor een groep 6 of 7. Waarom? Lijkt mij behoorlijk logisch.
Succes
vrijdag 25 april 2008 om 17:04
Het onderwijs heeft natuurlijk niet alleen nadelen. Veel vakantie heb je wel! En het is ook afwisselend, veel leuke collega's die hetzelfde meemaken. En hoge werkdruk zal je in veel andere functies ook tegenkomen, het is vaak ook maar hoe je ertegen aankijkt. Ik ken veel mensen die dezelfde functie doen, en de ene vindt dat heel stresserend, de andere weer niet...
vrijdag 25 april 2008 om 17:16
Werkdruk en veranderingen zullen altijd blijven! Denk je de cursus basisontwikkeling onder de knie te hebben, kun je door naar coöperatief leren en dan naar handelingsgericht werken.
Fijn dat je veel vakantie hebt, maar als je me nu achter mijn toetsenbord ziet zitten.... EIN-DE-LIJK vakantie!
Ik ben ook IBer van de onderbouw en ook dat is geen stressvrije baan.
Misschien is het een idee om een tijdelijke baan, bijvoorbeeld een zwangerschapsverlof aan te nemen. Een eigen klas is nog altijd iets anders dan een stageklas. Proef er eens van en neem op basis daarvan een beslissing. Vergeet dan niet dat alle begin moeilijk is en je dus het gevoel zal hebben dat je moet pionieren.
Misschien kun je kijken of er een (tijdelijke) baan vrijkomt op een school waar je stage hebt gelopen, dan ken je de gang van zaken op die school alvast.
Of je zoekt een baan die eruit bestaat dat je in meerdere klassen lesgeeft, dan heb je ook niet alleen de verantwoordelijkheid over een klas en kan je problemen delen met je duo-collega.
Ik wens je veel succes!
Fijn dat je veel vakantie hebt, maar als je me nu achter mijn toetsenbord ziet zitten.... EIN-DE-LIJK vakantie!
Ik ben ook IBer van de onderbouw en ook dat is geen stressvrije baan.
Misschien is het een idee om een tijdelijke baan, bijvoorbeeld een zwangerschapsverlof aan te nemen. Een eigen klas is nog altijd iets anders dan een stageklas. Proef er eens van en neem op basis daarvan een beslissing. Vergeet dan niet dat alle begin moeilijk is en je dus het gevoel zal hebben dat je moet pionieren.
Misschien kun je kijken of er een (tijdelijke) baan vrijkomt op een school waar je stage hebt gelopen, dan ken je de gang van zaken op die school alvast.
Of je zoekt een baan die eruit bestaat dat je in meerdere klassen lesgeeft, dan heb je ook niet alleen de verantwoordelijkheid over een klas en kan je problemen delen met je duo-collega.
Ik wens je veel succes!
vrijdag 25 april 2008 om 20:30
De werkdruk is vooral erg in de eerste paar jaar, omdat je het nog moet leren. Gemiddeld hebben leraren wel een lagere werkdruk dan jij in je stage ervaren hebt. Ik heb er na drie jaar de brui aan gegeven, maar het tweede jaar was al wel veeeeel makkelijker dan het eerste. Mijn tips:
> begin in een lage groep (3/4/5), de stof vergt minder voorbereiding, en nakijken kost minder tijd. Bovendien is het mijn ervaring dat die minder snel proberen een loopje met je te nemen 'omdat je een beginner bent'. Improviseer een beetje als iets misloopt, en ze hebben het niet eens door.
> ga niet fulltime werken, maar bijv 4 dagen. scheelt salaris inderdaad, maar het aantal fulltime werkende starters dat een burn-out krijgt is ZO hoog.. Als je de woensdag vrij neemt verlies je het minst salaris en het breekt lekker de week. Scheelt een hoop werkdruk! Moeten ze wel goed vinden natuurlijk..
Verder is je stage of een eigen klas wel een groot verschil hoor, want je kunt veel meer zelf bepalen. Als je ergens geen tjd voor hebt laat je het lekker een week liggen. Je hebt je bovendien je eigen klas vanaf het begin, in plaats van in de groep van een ander te komen met de regels en gewoontes van die ander.
Vraag (eis!) wel begeleiding, dat vond ik ook heel erg ontbreken. Andere docenten hebben het ook druk, maar je hebt toch iemand nodig die af en toe even je verhalen aanhoort of je vragen beantwoord. Succes met je besluit!
> begin in een lage groep (3/4/5), de stof vergt minder voorbereiding, en nakijken kost minder tijd. Bovendien is het mijn ervaring dat die minder snel proberen een loopje met je te nemen 'omdat je een beginner bent'. Improviseer een beetje als iets misloopt, en ze hebben het niet eens door.
> ga niet fulltime werken, maar bijv 4 dagen. scheelt salaris inderdaad, maar het aantal fulltime werkende starters dat een burn-out krijgt is ZO hoog.. Als je de woensdag vrij neemt verlies je het minst salaris en het breekt lekker de week. Scheelt een hoop werkdruk! Moeten ze wel goed vinden natuurlijk..
Verder is je stage of een eigen klas wel een groot verschil hoor, want je kunt veel meer zelf bepalen. Als je ergens geen tjd voor hebt laat je het lekker een week liggen. Je hebt je bovendien je eigen klas vanaf het begin, in plaats van in de groep van een ander te komen met de regels en gewoontes van die ander.
Vraag (eis!) wel begeleiding, dat vond ik ook heel erg ontbreken. Andere docenten hebben het ook druk, maar je hebt toch iemand nodig die af en toe even je verhalen aanhoort of je vragen beantwoord. Succes met je besluit!
zaterdag 26 april 2008 om 19:49
:
Volgens de wet mag RT niet meer buiten de groep worden gegeven. De functie van rt-er gaat verdwijnen. RT ìn de klas, begeleiding door ib-er/leerlingcoördinator. Hulp op maar in de groep...maar dat ter zijde.
Geldt dat ook voor t speciaal onderwijs??, ik heb daar niks over gehoord, wij hebben 5 rt-ers en die werken zelfstandig buiten de klas.
Verder: wie niet waagt die niet wint! Alle nieuwe banen zijn spannend en niet altijd even leuk. Maar daar leer je wel het meeste van. Het eerst jaar wordt bikkelen, het is net zo als met auto rijden, je hebt je papieren maar de ervaring (het echte rijden/les geven) zul je nog moeten leren!
Veel succes en geef jezelf een kans...en begin liever niet in groep 3, kies voor een groep 6 of 7. Waarom? Lijkt mij behoorlijk logisch.
Succes
zaterdag 26 april 2008 om 20:25
sarah
Ligt eraan in welk type spec. onderw. je les geeft.
elev
Juist groep 3 en 4 vergen veel voorbereiding en gedegen kennis van het onderwijs! Waneer je in deze groepen zaken laat versloffen of niet op tijd oppikt zit je een paar groepen later met de ellende.
Daarom, zet nooit een beginner in groep 3 of 4!!!
Ligt eraan in welk type spec. onderw. je les geeft.
elev
Juist groep 3 en 4 vergen veel voorbereiding en gedegen kennis van het onderwijs! Waneer je in deze groepen zaken laat versloffen of niet op tijd oppikt zit je een paar groepen later met de ellende.
Daarom, zet nooit een beginner in groep 3 of 4!!!
woensdag 7 mei 2008 om 16:23
Ach wat een gezwets toch altijd over welke groep je 'moet' hebben. Je hebt ongetwijfeld een voorkeur op basis van stages, en dan kun je veel beter daarop richten dan op een 'groep 7 omdat die al zo lekker weten hoe ze moeten werken'.
Ik heb nu mijn eerste klas, een zware groep 6 (7 niveaus voor rekenen bijvoorbeeld...) en weet wel dat ik, zoals ik tijdens mn stages ook altijd dacht, veel meer een middenbouw-juffie ben. Het is maar net welke leeftijd je meer ligt, welke stof je boeiender kunt brengen, wat je leuk vindt etc etc.
Alle groepen eisen kennis en voorbereiding, in elke groep heb je verantwoordelijkheid voor wat de kinderen leren en of de juf het jaar erna er wel of geen last van heeft vind ik een mindere zorg dan of de leerlingen er onder lijden. En dat doen ze ook in groep 6 als het niet lekker gaat hoor.
Maar nu klink ik heel negatief, en zo erg is het helemaal niet. Want juf zijn is gewoon heel leuk! Ook al heb ik een enorm pittige klas en ben ik soms helemaal gefrustreerd, er zijn zoveel gouden momentjes!
Ik werk trouwens 3 dagen in de week (doe in deeltijd nog een master), mijn duo de andere 2, en ik ben heel blij dat zij echt een topcollega is. We overleggen op een prettige manier en taken worden goed verdeeld. Fijn!
(ohja, en solliciteren is 1, maar de baan ook krijgen is 2, dus je kan sowieso proberen op gesprek te komen en dan weer verder te zien of het is wat je zoekt)
Ik heb nu mijn eerste klas, een zware groep 6 (7 niveaus voor rekenen bijvoorbeeld...) en weet wel dat ik, zoals ik tijdens mn stages ook altijd dacht, veel meer een middenbouw-juffie ben. Het is maar net welke leeftijd je meer ligt, welke stof je boeiender kunt brengen, wat je leuk vindt etc etc.
Alle groepen eisen kennis en voorbereiding, in elke groep heb je verantwoordelijkheid voor wat de kinderen leren en of de juf het jaar erna er wel of geen last van heeft vind ik een mindere zorg dan of de leerlingen er onder lijden. En dat doen ze ook in groep 6 als het niet lekker gaat hoor.
Maar nu klink ik heel negatief, en zo erg is het helemaal niet. Want juf zijn is gewoon heel leuk! Ook al heb ik een enorm pittige klas en ben ik soms helemaal gefrustreerd, er zijn zoveel gouden momentjes!
Ik werk trouwens 3 dagen in de week (doe in deeltijd nog een master), mijn duo de andere 2, en ik ben heel blij dat zij echt een topcollega is. We overleggen op een prettige manier en taken worden goed verdeeld. Fijn!
(ohja, en solliciteren is 1, maar de baan ook krijgen is 2, dus je kan sowieso proberen op gesprek te komen en dan weer verder te zien of het is wat je zoekt)
vrijdag 9 mei 2008 om 11:29
Waarom ga je niet solliciteren in het VO? Er zijn veel mensen met een diploma van de Pabo die bv Nederlands geven. Ze zijn ook zeer gewild! Het voordeel van het VO ten opzichte van het PO is dat je telkens een andere klas voor je krijgt. Ik vind het heerlijk, lekker afwisselend. Allerlei niveaus en leeftijden. En je bouwt wel een heel goede band op met de kinderen. Vooral met je mentorklas. Voor die kinderen ben je en voel je je meer verantwoordelijk dan voor andere klassen. Toch hoef je lang niet zoveel aandacht aan bv zorgplannen etc. te besteden als in het PO.
vrijdag 9 mei 2008 om 19:59
maar je kan het altijd proberen toch? Vooral in geval van nood (bij vervanging bijvoorbeeld) mag het nog wel. Zal ook wel moeten want anders kunnen ze nooit iemand vinden....
Als je het dan leuker vindt kan je altijd nog een bevoegdheid halen. Hoeft niet eens Nederlands te zijn trouwens, je zou ook een ander vak kunnen doen.
Als je het dan leuker vindt kan je altijd nog een bevoegdheid halen. Hoeft niet eens Nederlands te zijn trouwens, je zou ook een ander vak kunnen doen.
zondag 25 mei 2008 om 19:16
Hallo,
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er nog niet uit, maar heb ook nog even de tijd om na te denken (ben nog bezig met mijn scriptie). Heb er idd ook al over na zitten denken om in het VO les te gaan geven. De mentortaken lijken me heel erg leuk.
Door jullie reacties ben ik wat relativerender naar de vraag gaan kijken: hoef natuurlijk niet persé 5 dagen voor de klas te gaan staan en de volle verantwoordelijkheid op me te nemen. Fijn als iemand even je blik verruimt!
Bedankt!
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er nog niet uit, maar heb ook nog even de tijd om na te denken (ben nog bezig met mijn scriptie). Heb er idd ook al over na zitten denken om in het VO les te gaan geven. De mentortaken lijken me heel erg leuk.
Door jullie reacties ben ik wat relativerender naar de vraag gaan kijken: hoef natuurlijk niet persé 5 dagen voor de klas te gaan staan en de volle verantwoordelijkheid op me te nemen. Fijn als iemand even je blik verruimt!
Bedankt!
