Werk & Studie
alle pijlers
Uitkering en sollicitatieplicht
zaterdag 5 april 2008 om 16:36
Een paar maanden geleden ben ik vanuit de WIA in de bijstand terecht gekomen. Ik heb ziekte van Lyme en ben nogal ziek.
Een tijdje terug kreeg ik van de gemeente een oproep voor een gesprek over deelname aan de arbeidsmarkt. Ik kon toen niet op deze afspraak komen omdat ik te ziek was en heb afgebeld.
De dame die ik aan de telefoon kreeg vertelde me toen dat ik een oproep zou krijgen voor een belastbaarheidsonderzoek. Echter kreeg ik zojuist weer een (blijkbaar standaard?) oproep voor en gesprek over deelname op de arbeidsmarkt. Ik ben nog steeds ziek maar ga wel naar de afspraak, het lijkt me wel prettig om iemand face-to-face te spreken en mijn situatie uit te leggen.
In de brief staat dat je bewijs van sollicitaties van de afgelopen maanden moet meenenemen. En hier maak ik me nu erg zorgen om want die heb ik niet. Ik ben ziek en vind mezelf te ziek om te solliciteren. Natuurlijk begrijp ik dat ik niet degene ben die beslist of ik wel/niet kan werken maar ik was|(ben) echt simpelweg te ziek om serieus te solliciteren. Ik denk dat ik prima bemiddelbaar ben v.w.b werk, heb twee afgeronde HBO studies en het zal me echt wel een keer lukken uit de bijstand te komen. Maar nu dus even niet.
Mijn vraag: wat zijn de consequenties van het niet kunnen overleggen van sollicitaties? Wat als je echt ziek bent en de gemeente vindt dat je moet werken?
Het klinkt misschien raar maar ik ben echt heel erg ongerust. Ik weet namelijk zeker dat ik op dit moment geen werk aan kan.
Enorm bedankt voor jullie reacties.
Een tijdje terug kreeg ik van de gemeente een oproep voor een gesprek over deelname aan de arbeidsmarkt. Ik kon toen niet op deze afspraak komen omdat ik te ziek was en heb afgebeld.
De dame die ik aan de telefoon kreeg vertelde me toen dat ik een oproep zou krijgen voor een belastbaarheidsonderzoek. Echter kreeg ik zojuist weer een (blijkbaar standaard?) oproep voor en gesprek over deelname op de arbeidsmarkt. Ik ben nog steeds ziek maar ga wel naar de afspraak, het lijkt me wel prettig om iemand face-to-face te spreken en mijn situatie uit te leggen.
In de brief staat dat je bewijs van sollicitaties van de afgelopen maanden moet meenenemen. En hier maak ik me nu erg zorgen om want die heb ik niet. Ik ben ziek en vind mezelf te ziek om te solliciteren. Natuurlijk begrijp ik dat ik niet degene ben die beslist of ik wel/niet kan werken maar ik was|(ben) echt simpelweg te ziek om serieus te solliciteren. Ik denk dat ik prima bemiddelbaar ben v.w.b werk, heb twee afgeronde HBO studies en het zal me echt wel een keer lukken uit de bijstand te komen. Maar nu dus even niet.
Mijn vraag: wat zijn de consequenties van het niet kunnen overleggen van sollicitaties? Wat als je echt ziek bent en de gemeente vindt dat je moet werken?
Het klinkt misschien raar maar ik ben echt heel erg ongerust. Ik weet namelijk zeker dat ik op dit moment geen werk aan kan.
Enorm bedankt voor jullie reacties.
zaterdag 5 april 2008 om 18:44
zaterdag 5 april 2008 om 18:49
Wel vreemd hoor die keuringen soms.
Ik ken een vrouw die wegens psychische klachten bij de nieuwe, strengere keuring eerst 100% goed gekeurd was. Ze was het daarmee niet eens en heeft een second opinion aangevraagd. Deze arts had haar weer 100% afgekeurd. Er zit hier nogal een verschil in: eerst helemaal goed gekeurd en daarna 100% afgekeurd....
Ik weet niet piepje, of je eens een second opinion kunt overwegen? Ik lees dat je je echt nog te ziek voelt om te werken.
Ik geloof ook wel dat je via de sociale dienst je ziek kan laten keuren. Maar waarom dan bij de sociale dienst wel en bij het UWV niet? Ik vind het soms erg krom in elkaar zitten... Het UWV schuift zo hun clienten telkens maar naar de gemeente. Dan zijn zij ervan af, want zij moeten zo min mogelijk mensen in de WIA krijgen.
Ik ken een vrouw die wegens psychische klachten bij de nieuwe, strengere keuring eerst 100% goed gekeurd was. Ze was het daarmee niet eens en heeft een second opinion aangevraagd. Deze arts had haar weer 100% afgekeurd. Er zit hier nogal een verschil in: eerst helemaal goed gekeurd en daarna 100% afgekeurd....
Ik weet niet piepje, of je eens een second opinion kunt overwegen? Ik lees dat je je echt nog te ziek voelt om te werken.
Ik geloof ook wel dat je via de sociale dienst je ziek kan laten keuren. Maar waarom dan bij de sociale dienst wel en bij het UWV niet? Ik vind het soms erg krom in elkaar zitten... Het UWV schuift zo hun clienten telkens maar naar de gemeente. Dan zijn zij ervan af, want zij moeten zo min mogelijk mensen in de WIA krijgen.
zaterdag 5 april 2008 om 18:52
Of een WAO of WIA keuring willekeur is of niet daar kunnen we een heel topic aan weiden, maar laten we daar dit topic niet voor gebruiken. Ik vind het voor je vriend fijn dat de beslissing van intrekking teruggedraaid is, of het in het geval van te TO ook een verkeerde beslissing is kunnen we hier niet over oordelen.
zaterdag 5 april 2008 om 19:01
[quote]
Of een WAO of WIA keuring willekeur is of niet daar kunnen we een heel topic aan weiden, maar laten we daar dit topic niet voor gebruiken. Ik vind het voor je vriend fijn dat de beslissing van intrekking teruggedraaid is, of het in het geval van te TO ook een verkeerde beslissing is kunnen we hier niet over oordelen.[/quote]
Idd. Maar wat ik moeilijk vind is dat een ander bepaalt of jij wel/niet geschikt ben voor werk. Ik weet als beste hoe ik me voel en wat heeft het voor zin wanneer ik moet gaan werken en me na een dag weer ziek moet melden omdat ik het niet aan kan? Wat gebeurt er dan?
Ik heb geen "vreemd" arbeidsverleden, meteen na mn studie gaan werken en dat jaren achterelkaar gedaan zonder problemen. Een paar jaar geleden een andere studie gaan doen omdat ik een carriereswitch wilde maken. Dit heb ik allemaal niet gedaan met het idee om maar eens even lekker in de bijstand te gaan zitten. Mijn leven staat (en niet alleen financieel)enorm op zn kop. Maar ik ben ziek. Ik voel me iedere dag ziek. Heb amper een sociaalleven omdat ik te moe ben en te veel pijn heb om dingen te ondernemen. En dan toch al deze toestanden. Soms is het me echt te veel. (Sorry dat ik wat lomp overkom)
:Of een WAO of WIA keuring willekeur is of niet daar kunnen we een heel topic aan weiden, maar laten we daar dit topic niet voor gebruiken. Ik vind het voor je vriend fijn dat de beslissing van intrekking teruggedraaid is, of het in het geval van te TO ook een verkeerde beslissing is kunnen we hier niet over oordelen.[/quote]
Idd. Maar wat ik moeilijk vind is dat een ander bepaalt of jij wel/niet geschikt ben voor werk. Ik weet als beste hoe ik me voel en wat heeft het voor zin wanneer ik moet gaan werken en me na een dag weer ziek moet melden omdat ik het niet aan kan? Wat gebeurt er dan?
Ik heb geen "vreemd" arbeidsverleden, meteen na mn studie gaan werken en dat jaren achterelkaar gedaan zonder problemen. Een paar jaar geleden een andere studie gaan doen omdat ik een carriereswitch wilde maken. Dit heb ik allemaal niet gedaan met het idee om maar eens even lekker in de bijstand te gaan zitten. Mijn leven staat (en niet alleen financieel)enorm op zn kop. Maar ik ben ziek. Ik voel me iedere dag ziek. Heb amper een sociaalleven omdat ik te moe ben en te veel pijn heb om dingen te ondernemen. En dan toch al deze toestanden. Soms is het me echt te veel. (Sorry dat ik wat lomp overkom)
zaterdag 5 april 2008 om 19:12
Hoi Piepje, ik kan me er alles bij voorstellen, hoor. Dat zag ik ook aan mijn vriend, eigenlijk te ziek om te solliciteren, ook amper een sociaal leven, maar toch solliciteren. En dan ondertussen met procedures bezig zijn, zorgen dat je een inkomen hebt, vaste lasten die doorlopen. WW die ook niet meteen op gang kwam(bureaucratie) en dan weer terug naar WAO uiteindelijk. Een ander bepaalt inderdaad even of je wel of niet geschikt bent om te werken. En dat is wat ik ook bedoel te zeggen, het gaat er niet echt om iemand aan het werk te helpen, maar bij de keuringen van mijn vriend werd echt gezegd dat het overheidsbeleid is. Ik kan me goed voorstellen dat het jou soms echt teveel is, hoor. Weet je, grote kans dat de gemeente veel coulanter is dan het UWV, dat hoor ik namelijk wel vaker. Tegen mijn vriend werd gezegd dat als hij in de bijstand terecht zou komen hij wellicht een ontheffing van sollicitatieplicht zou krijgen(werd door arbeidsdeskundige tegen hem gezegd). Dus ik wens je veel sterkte toe. Het is gemakkelijk gezegd, maar maak je niet teveel zorgen(is helemaal niet goed voor je gezondheid)
zaterdag 5 april 2008 om 19:22
Ben je lid van een vakbond, Piepje? Daar kun je namelijk ook vaak met vragen terecht.Heb jij destijds bezwaar gemaakt tegen de beslissing van het UWV? Is de bezwaartermijn al verlopen? Als dat zo is, kan er ook nog naar de procedure gekeken worden. Mensen gaan vaak niet in bezwaar tegen zo'n beslissing terwijl het wel zinvol kan zijn. Vaak heeft het UWV in het verleden van alles en nog wat aan beperkingen geconstateerd als ze dan nu mensen goedkeuren, moeten ze uitleggen hoe ze toen aan die beperkingen kwamen. Van iemand die bij het UWV heeft gewerkt en vanwege het beleid ermee gestopt is(hij werd doodziek van de nieuwe regels) weet ik dat men er bij het UWV vaak op gokt dat er geen bezwaar wordt gemaakt. En dat is heel sneu voor de herkeurde.
zaterdag 5 april 2008 om 19:30
zaterdag 5 april 2008 om 20:42
Uiteraard! Toch vind ik het moeilijk. Ik kan me voorstellen dat er wellicht mensen zijn die misbruik maken van uitkeringsinstanties. Ik schaar mezelf totaal niet onder die groep mensen en het zou fijn zijn wanneer daar onderscheid in zou worden gemaakt. Maar daar gaat het waarschijnlijk helemaal niet om. Regels zijn regels.