Uitkering: Nog steeds geen herbeoordeling?

"Aan het UWV kan ik dat moeilijk gaan vragen, want dan maak ik slapende honden wakker."



Wat bedoel je hiermee? Je wilt niet herkeurd worden omdat je bang bent dat je goedgekeurd wordt?

Hallo Java,



Ik ben in 2004 voor 100% afgekeurd, ook ik krijg een wajong uitkering. Tegen mij zeiden ze dat ik na een jaar herkeurd zou worden, ik heb nog niks gehoord.

Ik snap het probleem niet. Als je echt ziek bent dan is het toch niet erg om herkeurd te worden. Gewoon bellen en vragen hoe het zit dus.

Ik snap het probleem niet. Als je echt ziek bent dan is het toch niet erg om herkeurd te worden. Gewoon bellen en vragen hoe het zit dus.

Beetje makkelijk gezegd Noa. Zo werkt het helaas niet helemaal, gezien de verhalen van mensen die al jaren in de WAO zaten en opeens toch weer aan de slag moeten (terwijl ze dat niet kunnen).



Klinkt raar, dat juist jonge mensen niet automatisch herkeurd worden. Foutje?

Ik snap het probleem niet. Als je echt ziek bent dan is het toch niet erg om herkeurd te worden. Gewoon bellen en vragen hoe het zit dus.

Laat ik het zo zeggen; ik ben blij dat ik het achter de rug heb en als het goed is nooit meer mee te maken krijg (knock on wood).



Heel kort samengevat heb ik een verzekeringsarts gehad die zelf acuut erkende mijn aandoening niet te kennen (an sich niet vreemd, veel artsen kennen het niet), het echter vertikte om ook maar enig medisch rapport in te zien, zichzelf wijs genoeg achtte om te roepen dat mijn beweegpatroon -typisch voor de aandoening- onmogelijk door een medische reden veroorzaakt kon worden etc. Dat is allemaal nog "ok, vervelend, maar vooruit". Wat ik echter ontoelaatbaar vind is dat zij het nodig achtte om mijn informatie en waarschuwingen tijdens het lichamelijk onderzoek geheel te negeren en daardoor een schouder, pols en wat middenhandsbeentjes uit de kom heeft gerukt. Iets wat ze in eerste instantie ook nog ontkende en wat vervolgens spontaan verdwenen is uit mijn dossier. Vooral niet over lullen, niet gebeurd, foetsie.





Met regelmatige controle heb ik tótaal geen probleem. Ik weet als geen ander dat elk mogelijk "voordeeltje" ook fraude aantrekt. Om de rotte appels te kunnen aanpakken zul je de hele appel-kist moeten beoordelen. Maar dat kan ook op een kundige en menselijke manier. Er zijn een hoop mogelijkheden waar men op dit terrein een hoop winst zou kunnen boeken, maar helaas is er gekozen voor een aanpak die een groot deel van de doelgroep tot angstige bevers heeft gemaakt. De gevolgen? Ga eens een dagje neuzen op site's als www.waocafe.nl en je ziet hoe ongekend verbitterd en paranoïa mensen kunnen raken. En dan hebben we nog die groep die kneiterhard goedgekeurd zijn, terwijl ze in de praktijk simpelweg geen arbeidsbelastbaarheid hebben. Mensen die, indien alleenstaand, vervolgens binnen de WWB vaak acuut weer medisch afgekeurd worden (ja, gaan we weer!).

TO; er is geen logica in te vinden. Ten eerste heeft elk kantoor hun eigen "snelheid". Bovendien heeft men een eigen systeem. Er wordt wel gezegd dat men de mensen met de meeste kans op arbeid eerst herkeurd en daarbij de jongsten eerst, maar in de praktijk is dat zeker niet blind zo. Zo lijken er nu bijv. meer mensen in een onveranderde situatie te zitten na hun herkeuring dan in 2004/2005.



Tel daar bij op dat het UWV heeft moeten inkrimpen van Den Haag, precies op het moment dat de herkeuringen uitgevoerd moesten gaan worden. Meer werk voor minder mensen; dat gaat problemen geven. De WIA kwam er bij, en ook dat (voorbereiden, uitvoeren, omschakelen etc.) heeft een hoop meer werk opgeleverd. Het UWV riep zelf al in 2005 nooit de geoogde einddatum waarop alle eenmalige herkeuringen uitgevoerd zouden moeten zijn, te kunnen halen. Inmiddels zijn er wijzigingen gekomen. Diverse herkeuringen moeten opnieuw bekeken worden door de nieuw gestelde leeftijdsgrens en urengrens. Nu per 1 juli zijn er weer de wijzigingen van 70 naar 75% voor de groep 80-100% arbeidsongeschikten. Dit lijkt 1 rekensom, maar levert bergen meer werk op. Het is in 1 woord dus een puinhoop.



Dat gezegd hebbende; als men op basis van jouw UWV-dossier een herkeuring nodig acht, dan komt hij vroeg of laat gegarandeerd.



Zelf heb ik hem in januari 2005 gehad. Redelijk vroeg dus, al is het weer laat als je op UWV-info af gaat (kreeg reeds voorjaar 2004 bericht dat ik binnenkort aan de beurt was). In eerste instantie was er sprake van dat mijn dossier naar een 2e verzekeringsarts zou gaan. Dit is uiteindelijk overruled. Op naar de arbeidsdeskundige dus. Omdat ik zelf na de ervaring bij de verzekeringsarts er nul komma nop vertrouwen meer in had, heb ik tijdens het telefoongesprek met de AD gevraagd of ik de uitslag alvast kon horen zodat ik daar aan kon wennen. Daar had ze totaal geen moeite mee. Ik heb daarna alsnog een gesprek met haar gehad bij het UWV. Haar uiteindelijke conclusie is later per brief bevestigd. Tussen het bezoek aan de verzekeringsarts en het ontvangen van die brief heeft in totaal zo'n 3,5 maand gezeten.



Oh en de uitslag? 100% arbeidsongeschikt op arbeids-technische gronden. Het CBBS kon niets passend meer ontdekken, ondanks dat het medisch rapport en de FML mij een belastbaarheidsniveau toebedelen waar ik alleen van dromen kan. We vermoeden dat dit een trucje binnen het UWV is geweest. Men wil een zo laag mogelijk target medisch arbeidsgeschikten scoren, en door mensen niet medisch maar arbeidstechnisch arbeidsongeschikt te verklaren houdt je die target lager. Achteraf had ik nooit accoord moeten gaan met de foute informatie in mijn dossier, maar op dat moment was ik alleen maar blij dat ik er "slechts" met lichamelijke kleerscheuren uit ben gekomen en had ik te veel andere dingen aan het hoofd om me ook nog eens met een bezwaar bezig te houden.