![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Verpleegkundige in ggz, ontzettend heftig?
donderdag 29 juni 2023 om 11:42
Ik ben verpleegkundige in de ggz. Ik werk zelf op een beschermd wonen locatie en het is daar ontzéttend rustig. Als onze cliënten erg psychotisch zijn worden ze opgenomen in de kliniek en daar zijn de mensen werk erg ziek en kan er wel eens iets voorvallen. Maar laat je hier asjeblieft niet door weerhouden, de psychiatrie is heel erg breed en als dit zo dicht bij jouw interesses en talenten ligt vind jij heus een hele leuke werkplek.
Succes!
Edit: hiervoor werkte ik in de ghz en daar werden ook vaak de stoerste verhalen verteld. Er gebeurde daar echt heel veel maar je eigen houding heeft ook invloed en dat vergaten mensen nogal eens.
Succes!
Edit: hiervoor werkte ik in de ghz en daar werden ook vaak de stoerste verhalen verteld. Er gebeurde daar echt heel veel maar je eigen houding heeft ook invloed en dat vergaten mensen nogal eens.
fryskefaam wijzigde dit bericht op 29-06-2023 11:45
17.99% gewijzigd
donderdag 29 juni 2023 om 11:43
Het ligt heel erg aan de afdeling waar je gaat werken, een afdeling met eerste psychose is bijvoorbeeld niet te vergelijken met een afdeling stemmingsstoornissen/chronische depressie. Ik heb op beide gewerkt, maar me zelden onveilig gevoeld. Ik heb altijd voldoende gekwalificeerd personeel om me heen gehad, het was echt team werk. Al zal dat waarschijnlijk ook per organisatie verschillen. Maar ik zou echt niet opgeven omdat andere mensen grote verhalen vertellen, ik hoop dat dat vooral de uitzonderingen zijn..
Ik zou zeggen probeer het vooral zelf te ervaren. Ik vind het trouwens wel dankbaar werk, niet altijd de patiënt maar soms wel familie, en zeker soms ook een patiënt die opknapt.
Ik zou zeggen probeer het vooral zelf te ervaren. Ik vind het trouwens wel dankbaar werk, niet altijd de patiënt maar soms wel familie, en zeker soms ook een patiënt die opknapt.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 juni 2023 om 12:21
Ik had een andere taak, maar ik vond het prima op de afdelingen crisis waar ik toen werkte.
Je had collega's met amper incidenten en collega's met veel incidenten.
Ik heb 1 keer meegemaakt dat ik puur op instinct weg ben gespurt, en dat bleek achteraf een heel goede inschatting, die meneer had accuut op mij als persoon een heel slechte reactie.
Als ik maar uit de buurt bleef ging het best.
Dus je hebt onverwachte situaties waar niemand het goed of niet goed in doet, maar naar mijn gevoel is 90% afhankelijk van hoe je organisatie je ondersteunt en je eigen houding. Als jij ergens prettig werkt en je gesteund voelt met fijne collega's is dat al zo bepalend.
Je had collega's met amper incidenten en collega's met veel incidenten.
Ik heb 1 keer meegemaakt dat ik puur op instinct weg ben gespurt, en dat bleek achteraf een heel goede inschatting, die meneer had accuut op mij als persoon een heel slechte reactie.
Als ik maar uit de buurt bleef ging het best.
Dus je hebt onverwachte situaties waar niemand het goed of niet goed in doet, maar naar mijn gevoel is 90% afhankelijk van hoe je organisatie je ondersteunt en je eigen houding. Als jij ergens prettig werkt en je gesteund voelt met fijne collega's is dat al zo bepalend.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
donderdag 29 juni 2023 om 12:22
Zodra je iets nieuws gaat ondernemen in het leven zijn er altijd mensen die je vertellen waarom je het niet zou moeten doen met negatieve verhalen. Je kan de ervaringen overwegen in je eind conclusie, maar vooral gewoon lekker zelf gaan ervaren hoe het is.
Vaak sta je in de zorg niet alleen en een goede werkgever geeft trainingen aan personeel hoe om te gaan met agressie.
En agressie zal er ongetwijfeld zijn op zijn tijd je werkt namelijk met mensen.
Vaak sta je in de zorg niet alleen en een goede werkgever geeft trainingen aan personeel hoe om te gaan met agressie.
En agressie zal er ongetwijfeld zijn op zijn tijd je werkt namelijk met mensen.
donderdag 29 juni 2023 om 13:00
Nee dat beeld klopt niet, het ligt veel genuanceerder. Er zijn heel veel verschillende afdeling en werkzaamheden als verpleegkundige in de GGZ. Je zult cursussen krijgen om deescalerend op te kunnen treden en risico's in te leren schatten. Op crisisafdelingen heb je een pieper om snel hulp te kunnen krijgen indien nodig. Je hebt een team om je heen.
Ga eens hospiteren op verschillende afdelingen!
Ga eens hospiteren op verschillende afdelingen!
-dudette- wijzigde dit bericht op 29-06-2023 13:00
Reden: edit
Reden: edit
27.02% gewijzigd
donderdag 29 juni 2023 om 14:34
Ik heb zelf een periode werk/ leer verzorgende niveau 4 in de psychiatrie op de afdeling NAH gedaan en kan je alleen maar mijn ervaring geven.
Dankbaarheid voor de zorg die je verleent krijg je van de patiënten niet, je moet het echt voor jezelf doen. Patiënten worden niet meer 'beter' zoals in het ziekenhuis. Ook zijn de meeste gevallen echt triest of zielig, niet iets waar je vrolijk van word. Uitschelden of fysiek geweld kan bij deze mensen voorkomen en mee te maken gehad.
Er is al jaaaaren een tekort aan personeel in de zorg. Een goed vast team was er niet en ook daardoor teveel leerlingen bij een begeleider, waardoor die geen begeleiding en ondersteuning of leermomenten kon geven. Ik stond er dus aardig alleen voor, als groentje en moest zelf dealen met alle indrukken en ervaringen die ik opdeed, inclusief het in gebruik nemen van de isoleercel wat ik heftig vond. Heb ook geen cursus of agressie training gehad.
Dankbaarheid voor de zorg die je verleent krijg je van de patiënten niet, je moet het echt voor jezelf doen. Patiënten worden niet meer 'beter' zoals in het ziekenhuis. Ook zijn de meeste gevallen echt triest of zielig, niet iets waar je vrolijk van word. Uitschelden of fysiek geweld kan bij deze mensen voorkomen en mee te maken gehad.
Er is al jaaaaren een tekort aan personeel in de zorg. Een goed vast team was er niet en ook daardoor teveel leerlingen bij een begeleider, waardoor die geen begeleiding en ondersteuning of leermomenten kon geven. Ik stond er dus aardig alleen voor, als groentje en moest zelf dealen met alle indrukken en ervaringen die ik opdeed, inclusief het in gebruik nemen van de isoleercel wat ik heftig vond. Heb ook geen cursus of agressie training gehad.
donderdag 29 juni 2023 om 17:05
donderdag 29 juni 2023 om 17:09
Het verschilt per afdeling, maar ik heb ook zeer zeker gemerkt dat het afhankelijk is van de afdelingsmanager en hoe deze agressie, afdelingsbeleid, ed kadert. Ik heb verschillende afdelingen gezien met nieuwe (jonge) teamleiders en het holt echt hard achteruit. Ik merk dat je vooral je eigen grenzen moet leren bewaken, zowel naar cliënt als manager, en zorg dat je voor jezelf opkomt als het niet veilig voelt. Ik werk wel op een afdeling waar cliënten wonen, allen vrijwillig.
Dankbaar vind ik dubbel, een enkeling zal de dankbaarheid uitspreken. De meesten bij ons merk je het in het contact, dan laten ze merken dat ze het fijn vinden dat je er bent. Een hele enkeling uit zich ondankbaar, maar zo werkt het overal; die ene nare persoon onthoudt je beter dan die 3 normale/aardige mensen die je vandaag gezien hebt.
Dankbaar vind ik dubbel, een enkeling zal de dankbaarheid uitspreken. De meesten bij ons merk je het in het contact, dan laten ze merken dat ze het fijn vinden dat je er bent. Een hele enkeling uit zich ondankbaar, maar zo werkt het overal; die ene nare persoon onthoudt je beter dan die 3 normale/aardige mensen die je vandaag gezien hebt.
donderdag 29 juni 2023 om 17:35
Ik ben verpleegkundige en werk niet in de GGZ maar in een setting die door veel mensen als dankbaar en saai wordt bestempeld, maar toch heeft een cliënt met een paar jaar geleden een hersenschudding bezorgd en kon ik een paar weken geleden een tetanusprik halen omdat ik gebeten was...
In de GGZ zijn zoveel verschillende settings dat je niet kan zeggen dat de hele GGZ heftig is. Een acute opname-afdeling is heel anders dan een afdeling voor chronische zorg. Ga het gewoon ervaren, doe de opleiding. En als nu blijkt dat je het toch te heftig vindt, ga je op zoek naar een andere tak binnen de verpleegkundige zorg. Er is werk zat!
In de GGZ zijn zoveel verschillende settings dat je niet kan zeggen dat de hele GGZ heftig is. Een acute opname-afdeling is heel anders dan een afdeling voor chronische zorg. Ga het gewoon ervaren, doe de opleiding. En als nu blijkt dat je het toch te heftig vindt, ga je op zoek naar een andere tak binnen de verpleegkundige zorg. Er is werk zat!
"Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’au bout pour que vous puissiez le dire." -Voltaire
donderdag 29 juni 2023 om 17:49
Dankjewel voor jullie reacties tot zover! Super fijn dat jullie de moeite genomen hebben en veelal geruststellend om een inkijkje te krijgen van mensen die het werk daadwerkelijk doen
. Er ontstaat een veel genuanceerder beeld zo dan dat ik van de arts en collega’s kreeg. Fijn om te lezen dat ik er zelf ook invloed op kan hebben door bijv het kiezen van de afdeling (je mag voorkeuren aangeven). Ook doe je het inderdaad samen met je team, dat was ik ook even kwijt geloof ik.
Ik ben over het algemeen zeer sensitief en voel snel aan welke kant een situatie opgaat/ hoe iemand er bij zit. Hopelijk werkt dat in m’n voordeel. Ook verlopen gesprekken tussen mensen en mijzelf meestal vrij harmonieus, ik ben daar iig wel op gericht. Ook in eerdere banen (bijv tijdens mijn studententijd klantenservice gedaan) escaleerde het nooit heel erg, bij de lompere collega’s wel. Al had ik er inderdaad ook daar wel eens een exces tussen zitten, al bleef dat wel verbaal.
Het gaat idd toch ervaren zijn voor mij of het werk mij past en dat is oké, ik heb er zin in dat te gaan ontdekken en neem mee dat ik m’n grenzen goed blijf bewaken en aangeef wat ik nodig heb.
![Smile :)](./../../../smilies/smile.gif)
Ik ben over het algemeen zeer sensitief en voel snel aan welke kant een situatie opgaat/ hoe iemand er bij zit. Hopelijk werkt dat in m’n voordeel. Ook verlopen gesprekken tussen mensen en mijzelf meestal vrij harmonieus, ik ben daar iig wel op gericht. Ook in eerdere banen (bijv tijdens mijn studententijd klantenservice gedaan) escaleerde het nooit heel erg, bij de lompere collega’s wel. Al had ik er inderdaad ook daar wel eens een exces tussen zitten, al bleef dat wel verbaal.
Het gaat idd toch ervaren zijn voor mij of het werk mij past en dat is oké, ik heb er zin in dat te gaan ontdekken en neem mee dat ik m’n grenzen goed blijf bewaken en aangeef wat ik nodig heb.
donderdag 29 juni 2023 om 18:07
Verpleegkundige. Niet specifiek in de GGZ maar heb lange tijd op een afdeling gewerkt waar patiënten kwamen revalideren met een GGZ achtergrond of problematiek gerelateerd aan onbegrepen gedrag.Kath30 schreef: ↑29-06-2023 11:36Zijn hier mensen die het beroep van verpleegkundige in de ggz uitoefenen die mij kunnen vertellen of het beeld wat ze schetsen op mijn tijdelijk werk, klopt? En of jullie het beroep als onveilig beschouwen, met veel risico op het te maken krijgen met fysiek geweld of het oplopen van een trauma?
Het is niet altijd makkelijk, maar in mijn ervaring zijn het vaak uitschieters die je tegen komt.
En die kom je in andere zorgtakken ook tegen. M'n bril is op een somatische afdeling ook wel eens van m'n neus gevlogen omdat cliënt a met cliënt b op de vuist gingen omdat ze ruzie hadden om een plakje kaas.
![Mr. Green :mrgreen:](./../../../smilies/icon_mrgreen.gif)
In mijn ervaring ligt het er ook heel erg aan hoe behandelaren het verder oppakken en hoe je er als team tegenaan kijkt, zit je hier niet op een lijn dan is je werk ook moeilijker.
Vaak zijn het ook de heftige verhalen die gedeeld worden, merk het nu ook op de psychiatrische afdeling bij mijn werkgever. Er gaan de wildste indianenverhalen rond over cliënten die er op dit moment allang niet meer wonen. De grap is dat de verhalen verteld worden alsof ze er allemaal tegelijk gewoond hebben, dit gaat bijzondere casuïstiek verspreid over een periode van 10 jaar. Gevolg is dat niemand die afdeling op "durft" en leerlingen krijgen het al benauwd als ze te horen krijgen dat ze het volgende leerjaar naar die afdeling moeten. Maar als je naar binnen stapt is het er bijna altijd rustig. Dit komt deels door de benadering maar ook door de dagstructuur. Is die er niet dan is het er wel oorlog.
Het scheelt al enorm als je je niet zo snel uit evenwicht laat brengen en rustig kan blijven.
donderdag 29 juni 2023 om 19:30
De ggz is zo enorm breed!
Agressie komt voor, maar op afdelingen met een zware zorgzwaarte is de personele bezetting er ook naar dat dit goed gehanteerd kan worden.
Je leert ook heel goed risico's inschatten, de-escalerend handelen en indien er wel iets voorvalt hier zo goed mogelijk mee om te gaan.
Mijn ervaring is dat mensen graag indianenverhalen vertellen als je ernaar vraagt, soms een beetje aan dikken en sommigen kicken ook wel een beetje op incidenten.
Een beetje weerbaarheid gaat je wel helpen, net als relativeringsvermogen.
Agressie komt voor, maar op afdelingen met een zware zorgzwaarte is de personele bezetting er ook naar dat dit goed gehanteerd kan worden.
Je leert ook heel goed risico's inschatten, de-escalerend handelen en indien er wel iets voorvalt hier zo goed mogelijk mee om te gaan.
Mijn ervaring is dat mensen graag indianenverhalen vertellen als je ernaar vraagt, soms een beetje aan dikken en sommigen kicken ook wel een beetje op incidenten.
Een beetje weerbaarheid gaat je wel helpen, net als relativeringsvermogen.
This is not kosher!
donderdag 29 juni 2023 om 20:04
De afdeling en je houding en het beleid en het team maken heel veel uit als het om agressie gaat, maar niet alles. Ik werk nu zo’n 20 jaar in de GGZ als verpleegkundige en heb het nodige aan agressie meegemaakt. Ik ben zelfs een periode uitgevallen met PTSS nadat ik een ernstig fysiek incident heb meegemaakt en ben er een paar jaar uitgeweest. Maar toch, het is zulk mooi werk! Er werken veel leuke mensen, de patiënten zijn fascinerend, ik maak zoveel mooie, bijzondere, indrukwekkende dingen mee. ‘De’ GGZ bestaat inderdaad niet, en het is zoeken naar wat jou het beste past.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
donderdag 29 juni 2023 om 20:18
VPK in o.a. de ggz geweest. Vond het echt een leuk, uitdagend en interessant werkveld. Zowel verbale, als fysieke agressie kwam weleens voor, maar heb mij er eigenlijk nooit echt onveilig gevoeld. Strakke protocollen mbt hoe je moest handelen bij een escalatie (bij bepaalde cliënten) en een team waar ik echt op kon vertrouwen.
donderdag 29 juni 2023 om 23:40
Mijn man is ggz-verpleegkundige op een psychiatrische afdeling in een algemeen ziekenhuis (PAAZ). Hij werkt er met veel plezier. Wat mij opvalt is dat ze een heel hecht team hebben en er voor elkaar zijn. Hij heeft zelf een keer iets heel heftige meegemaakt en is toen geweldig opgevangen door zijn collega’s.
Op alle andere afdelingen waar hij gewerkt heeft, is meer verloop lijkt wel. Ook vindt mijn man de somatische afdelingen fysiek en qua werkdruk veel harder werken. Tegelijkertijd zal dat in een ziekenhuis (waar hij werkt) weer anders zijn dan in ggz-instellingen, waar volgens mij gruwelijk bezuinigd wordt.
Wel denk ik dat je sterk in hè schoenen moet staan. Empathie is mooi, maar in dit werk ga je daar bijna aan onderdoor. Kijktip: 100 dagen in je hoofd.
Op alle andere afdelingen waar hij gewerkt heeft, is meer verloop lijkt wel. Ook vindt mijn man de somatische afdelingen fysiek en qua werkdruk veel harder werken. Tegelijkertijd zal dat in een ziekenhuis (waar hij werkt) weer anders zijn dan in ggz-instellingen, waar volgens mij gruwelijk bezuinigd wordt.
Wel denk ik dat je sterk in hè schoenen moet staan. Empathie is mooi, maar in dit werk ga je daar bijna aan onderdoor. Kijktip: 100 dagen in je hoofd.
vrijdag 30 juni 2023 om 08:20
Ik heb als patient een week of 3 in een crisisopname gezeten op een gesloten afdeling met een psychotische depressie. Het is goed dat de opname er geweest is, anders had ik dit waarschijnlijk niet meer kunnen typen, het gaat nu erg goed, al een paar jaar.
Mijn ervaring is wel dat het heftig kan zijn, maar niet zozeer in de zin van gevaarlijk. Ik voelde me niet echt op mijn plek met de heftige ziektebeelden die sommige om me heen hadden, in die zin was het bijna een traumatische ervaring an sich om daar opgenomen te zijn geweest, maar goed, thuis ging het niet meer.
Iedereen heeft een noodknop bij zich, heb meegemaakt dat deze gebruikt is, en binnen een paar seconden kwamen er 6 collega’s met een noodgang te hulp. Dat is dus wel goed geregeld.
Toen ik binnen was heeft iemand zich ook van het leven beroofd, heb er gelukkig niks van gezien, maar dat soort dingen gebeuren dus ook, weet alleen niet of dit een uitzondering is of dat het regelmatig zo is.
Verder vond ik wel dat de verpleegkundigen overmatig veel achter de pc zaten ivm rapporteren en studie, ze waren wel benaderbaar op dat moment omdat de pc’s in de gezamenlijke woonkamer stonden, maar toch. Als ex patient zeg ik; benader de mensen actief, bezoek ze op hun kamer, praat met ze, en luister vooral. Tenminste, dat is wat ik fijn vond toen de psychotische verschijnselen wat minder werden, ik heb 2 maanden in een soort waanbeeld geleefd waarbij niemand me begreep, ik had een totaal andere werkelijkheid dan iedereen om me heen, dat waren 2 maanden waar ik me enorm eenzaam heb gevoeld. Achteraf had iedereen gelijk natuurlijk, maar als je in een psychotische toestand zit heb je een eigen waarheid.
Dus ja, heftig kan zeker, maar dan meer kwa ziektebeelden, maar ik heb ik die 3 weken geen agressiviteit gezien, maar het zal zeker voorkomen.
Mijn ervaring is wel dat het heftig kan zijn, maar niet zozeer in de zin van gevaarlijk. Ik voelde me niet echt op mijn plek met de heftige ziektebeelden die sommige om me heen hadden, in die zin was het bijna een traumatische ervaring an sich om daar opgenomen te zijn geweest, maar goed, thuis ging het niet meer.
Iedereen heeft een noodknop bij zich, heb meegemaakt dat deze gebruikt is, en binnen een paar seconden kwamen er 6 collega’s met een noodgang te hulp. Dat is dus wel goed geregeld.
Toen ik binnen was heeft iemand zich ook van het leven beroofd, heb er gelukkig niks van gezien, maar dat soort dingen gebeuren dus ook, weet alleen niet of dit een uitzondering is of dat het regelmatig zo is.
Verder vond ik wel dat de verpleegkundigen overmatig veel achter de pc zaten ivm rapporteren en studie, ze waren wel benaderbaar op dat moment omdat de pc’s in de gezamenlijke woonkamer stonden, maar toch. Als ex patient zeg ik; benader de mensen actief, bezoek ze op hun kamer, praat met ze, en luister vooral. Tenminste, dat is wat ik fijn vond toen de psychotische verschijnselen wat minder werden, ik heb 2 maanden in een soort waanbeeld geleefd waarbij niemand me begreep, ik had een totaal andere werkelijkheid dan iedereen om me heen, dat waren 2 maanden waar ik me enorm eenzaam heb gevoeld. Achteraf had iedereen gelijk natuurlijk, maar als je in een psychotische toestand zit heb je een eigen waarheid.
Dus ja, heftig kan zeker, maar dan meer kwa ziektebeelden, maar ik heb ik die 3 weken geen agressiviteit gezien, maar het zal zeker voorkomen.
vrijdag 30 juni 2023 om 11:37
.Kath30 schreef: ↑29-06-2023 17:49Dankjewel voor jullie reacties tot zover! Super fijn dat jullie de moeite genomen hebben en veelal geruststellend om een inkijkje te krijgen van mensen die het werk daadwerkelijk doen. Er ontstaat een veel genuanceerder beeld zo dan dat ik van de arts en collega’s kreeg. Fijn om te lezen dat ik er zelf ook invloed op kan hebben door bijv het kiezen van de afdeling (je mag voorkeuren aangeven). Ook doe je het inderdaad samen met je team, dat was ik ook even kwijt geloof ik.
Ik ben over het algemeen zeer sensitief en voel snel aan welke kant een situatie opgaat/ hoe iemand er bij zit. Hopelijk werkt dat in m’n voordeel. Ook verlopen gesprekken tussen mensen en mijzelf meestal vrij harmonieus, ik ben daar iig wel op gericht. Ook in eerdere banen (bijv tijdens mijn studententijd klantenservice gedaan) escaleerde het nooit heel erg, bij de lompere collega’s wel. Al had ik er inderdaad ook daar wel eens een exces tussen zitten, al bleef dat wel verbaal.
Het gaat idd toch ervaren zijn voor mij of het werk mij past en dat is oké, ik heb er zin in dat te gaan ontdekken en neem mee dat ik m’n grenzen goed blijf bewaken en aangeef wat ik nodig heb.
Dit zijn hele goede basiscompetenties en -vaardigheden van iemand die als verpleegkundige in de GGZ wil gaan werken
![Smile :)](./../../../smilies/smile.gif)
Misschien nog goed om te noemen dat het niet van jou afhankelijk is of een situatie escaleert of niet. Je hebt natuurlijk invloed vanuit je professionele kennis, ervaring en handelen, maar er spelen veel meer dingen een rol. Patiëntfactoren, organisatiefactoren, teamfactoren, omgevingsfactoren... het is niet allemaal van jou afhankelijk.
Zoals gezegd zijn er ontzettend veel verschillende afdelingen en ook wat verschillende rollen voor een verpleegkundige in de GGZ. Het is waar dat mensen trauma's op kunnen lopen of (ernstig) fysiek letsel tijdens het werk, maar dit moeten incidenten zijn (als je op een afdeling werkt waar dit niet zo is en je je niet toegerust voelt om met de voorkomende situaties om te gaan is dit een signaal dat er iets anders moet. Er zijn heel veel afdelingen of teams waarin nooit zoiets gebeurt.
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in