Werk & Studie
alle pijlers
Waarom deze 'droombaan' geen droombaan is.
maandag 24 januari 2022 om 14:14
N.a.v. een ander topic (klik).
Ik merkte dat de sector waar ik in werk (kunst/museum/creatief) vaak werd genoemd. En ondanks dat ik echt helemaal op mijn plek zit en de sector echt bij mij past, zitten er ook een hele hoop nadelen aan.
- Je verdiend geen kloot
- Iedereen denkt dat het 'hobby' is en je gratis een geboortekaartje / portret / logo / wat dan ook kan maken 'om niet'.
- Suppoosten zijn vaak 60+ers en vrijwilligers. De hele dag op zaal zitten is echt godsgruwelijk saai. Je bent meer een soort assistent van de beveiliger.
- Veel mensen vinden het 'onzin' en willen je graag vertellen dat 175 miljoen voor een schilderij écht krankzinnig is.
- "Een aap kan dat ook" is ook een veelgehoorde opmerking
- Uiteindelijk is het ook gewoon een kantoorbaan en Hizkia Van Kralingen komt niet dagelijks voorrijden.
Dus: ben jij archeoloog, schrijver, glazenier, criminoloog of heb je een andere droombaan? Vertel hier waarom jouw droombaan ook maar gewoon een baan is
Ik merkte dat de sector waar ik in werk (kunst/museum/creatief) vaak werd genoemd. En ondanks dat ik echt helemaal op mijn plek zit en de sector echt bij mij past, zitten er ook een hele hoop nadelen aan.
- Je verdiend geen kloot
- Iedereen denkt dat het 'hobby' is en je gratis een geboortekaartje / portret / logo / wat dan ook kan maken 'om niet'.
- Suppoosten zijn vaak 60+ers en vrijwilligers. De hele dag op zaal zitten is echt godsgruwelijk saai. Je bent meer een soort assistent van de beveiliger.
- Veel mensen vinden het 'onzin' en willen je graag vertellen dat 175 miljoen voor een schilderij écht krankzinnig is.
- "Een aap kan dat ook" is ook een veelgehoorde opmerking
- Uiteindelijk is het ook gewoon een kantoorbaan en Hizkia Van Kralingen komt niet dagelijks voorrijden.
Dus: ben jij archeoloog, schrijver, glazenier, criminoloog of heb je een andere droombaan? Vertel hier waarom jouw droombaan ook maar gewoon een baan is
maandag 24 januari 2022 om 15:07
Ik heb in dat beroep wel altijd de insteek gehad dat ik ze iets wilde leren. Maar dan vond ik het belangrijker dat ik ze iets kon meegeven over zelfvertrouwen of goede keuzes of verantwoordelijkheid nemen maken dan over mijn vak. Ik weet dat ik dat niet voor iedereen kon doen, maar ook dat ik daarin voor een aantal zeker verschil heb gemaakt.Mevrouw75 schreef: ↑24-01-2022 14:53Mijn huidige beroep wordt altijd genoemd als :ik wil iets nuttigs doen voor de samenleving en ‘jongeren wat leren’. Als ik ergens níet het gevoel heb dat ik nuttig ben voor de samenleving of jongeren iets leer (lees de: ’ik hoopte dat ze wat van mijn kennis wilden opsteken’) dan is het hier, haha.
Bovenstaande is nooit mijn insteek geweest, maar ik vind het zo hopeloos romantisch naïef.
maandag 24 januari 2022 om 15:11
Wat zijn veel mensen toch schoften. Heel jammer van zo'n mooi beroep.Phloxx schreef: ↑24-01-2022 15:02Ik ben recentelijk gestopt met mijn baan als dierenarts. Ben na mijn zwangerschapsverlof vanwege medische redenen niet teruggegaan en de drempel wordt ook steeds groter.
Het werk an sich vind ik geweldig. Ik werk graag met dieren, het zijn vraagstukken en puzzels om op te lossen, en opereren vind ik uitdagend. Toch is het een van de banen met de grootste uitval binnen 5 jaar, zodanig groot, dat er zelfs nu een landelijk schrijnend tekort ontstaat.
- Met stip op 1: mensen die niet kunnen/willen betalen. Wel 100 dieren hebben, maar niet de benodigde zorg kunnen bieden. Het is simpelweg een vorm van dierenmishandeling die je dagelijks ziet, en mensen realiseren het zich niet eens.
- Mensen die de ernst van een situatie niet inzien. Die bijvoorbeeld met een dier met een rot gebit (ongelofelijk pijnlijk!) komen en dan er niks aan willen doen, 'want hij eet nog'.
- Mensen die het beter weten: de fokker of Google zei iets anders dus die weet het vast beter dan mijn 6 jaar durende opleiding. Ander voorbeeld: eigenaar komt met kat die verstopt is, ik geef aan dat het een ernstige darmverlamming kan zijn en dring serieus aan op verder onderzoek, maar eigenaar weigert röntgenfoto ivm kosten en 'niet nodig'. Komt na 24uur binnen met kat in de spoed, uiteindelijk toch een röntgenfoto gemaakt, en ja hoor, darmverlamming. Te lang gaande om nog operatief te kunnen redden dus ingeslapen. Drie keer raden wie er vervolgens de schuld krijgt.
Je wil niet weten hoe vaak ik snachts wakker lag/lig omdat ik mij druk maak om een patient, waarvan ik gewoon weet dat het fout aan het gaan is, maar de eigenaar niet naar me luistert.
- Agressie op de werkvloer. Als ik sommige dingen niet kan of wil doen, vanwege ethiek of welzijn van het dier, maar de eigenaar denkt daar anders over, word ik met gemak de huid vol gescholden of bedreigd.
- Mensen die in de nachtdienst bellen om niks. Die mij bijvoorbeeld om 04.15u uit bed bellen, omdat het beest een vlo heeft. En dan wel boos worden als ze een telefonisch consult factuur krijgen.
- Mensen die zich aansluiten bij een goedkope praktijk in de regio, maar dan wanneer het mis gaat, naar onze praktijk willen komen vanwege de voorzieningen (met name: onze nacht en weekend dienstregeling). Dat wij daar de ruimte niet voor hebben - wij hebben tenslotte onze eigen patienten al - wordt je de huid vol gescholden of kun je een nare google review verwachten.
- En onderaan, minst belangrijk maar wel een toevoegende factor: het loon. Wij verdienen van bijna alle universitaire studies het minst en werken een van de meeste uren. Ons loon is een schijntje vergeleken met een humaan arts of tandarts, maar toch klagen mensen alleen maar dat we te duur zijn, omdat ze simpelweg geen besef hebben van de kosten van een CT apparaat, of bloeddiagnostiek.
maandag 24 januari 2022 om 15:13
Oh, ik heb dat ook wel hoor, maar er gaan nogal wat mensen stuk aan hun high hopes, alsof je elke dag grootste dingen meegeeft. Of ‘ik wilde ze de schoonheid van de wiskunde meegeven en ze zaten alleen maar te klooien’. Dat vind ik wel romantisch naïef.Woll*Stone schreef: ↑24-01-2022 15:07Ik heb in dat beroep wel altijd de insteek gehad dat ik ze iets wilde leren. Maar dan vond ik het belangrijker dat ik ze iets kon meegeven over zelfvertrouwen of goede keuzes of verantwoordelijkheid nemen maken dan over mijn vak. Ik weet dat ik dat niet voor iedereen kon doen, maar ook dat ik daarin voor een aantal zeker verschil heb gemaakt.
Dat ‘iets meegeven’ gaat bij mij in ieder geval heel subtiel en juist in die zaken die in feite buiten de standaard lesstof omgaat. Voor mijn gevoel dan. Misschien vinden mijn leerlingen wel dat ze énorm veel geleerd hebben over middeleeuwse literatuur en dat ze door mij de schoonheid van die teksten hebben leren kennen, maar ik vrees toch wel het ergste, haha.
maandag 24 januari 2022 om 15:16
Ja eens, dat is ook naief.Mevrouw75 schreef: ↑24-01-2022 15:13Oh, ik heb dat ook wel hoor, maar er gaan nogal wat mensen stuk aan hun high hopes, alsof je elke dag grootste dingen meegeeft. Of ‘ik wilde ze de schoonheid van de wiskunde meegeven en ze zaten alleen maar te klooien’. Dat vind ik wel romantisch naïef.
Dat ‘iets meegeven’ gaat bij mij in ieder geval heel subtiel en juist in die zaken die in feite buiten de standaard lesstof omgaat. Voor mijn gevoel dan. Misschien vinden mijn leerlingen wel dat ze énorm veel geleerd hebben over middeleeuwse literatuur en dat ze door mij de schoonheid van die teksten hebben leren kennen, maar ik vrees toch wel het ergste, haha.
Mijn vader was leraar en populair en als we wel eens veel later leerlingen van hem tegenkwamen dan zeiden ze nooit dat hij zo goed franse grammatica kon uitleggen. Dan ging het altijd over sfeer of grapjes. Altijd over relatie, nooit over vakinhoud.
maandag 24 januari 2022 om 15:22
DIT!DG2015 schreef: ↑24-01-2022 14:39Heel veel mensen romantiseren het beeld van schrijver zijn enorm. Uiteindelijk is het ook maar een groot deel van de dag achter je computer zitten en iets móéten produceren. Het is voor een deel ook gewoon een ambacht, en tegelijkertijd komt er voor veel schrijvers een hoop onzekerheid bij kijken (want het is ongelofelijk moeilijk om jezelf niet met anderen te vergelijken). Verder moet je uiteindelijk een groot deel van je werk ongedaan maken (want: je moet misschien zelfs hele hoofdstukken schrappen omdat dat voor de verhaallijn beter is) en in discussie met uitgevers en redacteuren over je werk.
Verder is het een groot misverstand dat iedereen die iets interessants heeft meegemaakt of veel fantasie heeft het kan.
Plus ik werk vanuit huis en heb mijn eigen planning, dus kan ik altijd wel even met oma langs de apotheek, boodschappen halen voor zieke buur, de auto uitlenen, een maaltijd koken, hapjes maken voor een feestje op school, helpen met klussen... Want ik ben toch eigen baas?
Wat eten we vanavond?
maandag 24 januari 2022 om 15:23
Ik heb een tijdje als copywriter gewerkt (wat ik toch zie als 'schrijver' maar met een commerciële insteek), en ik weet nu dat ik dat nooit meer fulltime zou willen doen; je werkt grotendeels solo, en dat maakte me eenzaam en behoorlijk onzeker. Ook vond ik het moeilijk om creatief te zijn op commando (soms lukt het gewoon niet, en dat is enorm frustrerend) en het komt ook voor dat je hele stukken tekst gewoon weg kan flikkeren. (Bijvoorbeeld omdat het teveel is, of omdat het toch niet bij de rest van de tekst past, etc.) En voor mij persoonlijk was het teveel vrijheid; ik ben nu net een week begonnen bij een ander bedrijf in een totaal andere functie, en juist de duidelijkheid en vastomlijnde taken (en samenwerken met collega's!!!) geeft mij super veel positieve energie! Oh, en soms moest ik een tekst schrijven waarbij ik dacht 'WTF ben ik in godsnaam aan het doen; wie wordt hier beter van? Wat is dit voor een onzinnig onderwerp? Wie zit hier op te wachten?' Ook niet bepaald bevorderlijk voor je werkplezier... Ik schrijf nu nog wel, maar alleen vrijwillig en over onderwerpen die me echt aanspreken.
softijsje_ wijzigde dit bericht op 24-01-2022 15:24
0.04% gewijzigd
maandag 24 januari 2022 om 15:24
Het is niet dat ze niet weten dat het gebeurt, maar de hoeveelheid werk wordt echt structureel onderschat. Ik heb hier op het forum ook wel eens reacties gehad van mensen die denken dat we voor een voorstelling in première gaat twee weken repeteren. Dat is bijna beledigend.
En qua theatertechniek zal het je verbazen hoe veel mensen denken dat je bij het begin van de voorstelling op een knop drukt en de rest gebeurt vanzelf.
Maar in hou van mijn werk hoor
Hoe meer uren ik werk, hoe meer ik er van geniet. Zou niks anders willen.
s7rin wijzigde dit bericht op 24-01-2022 15:34
0.50% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
maandag 24 januari 2022 om 15:26
Ik reageer hier even op. Je mag niet eens graven in verontreinigde grond. Als je weet dat de grond sterk verontreinigd is dan bega je een economisch delict als je daar in gaat zitten graven.botanietje schreef: ↑24-01-2022 14:34Persoon met droombaan meldt zich!
Ik werk in de archeologie en ik heb het echt naar mijn zin, maar uiteindelijk is het ook maar een baan met nadelen zoals zoveel banen. Veel overeenkomsten met de OP:
-Het salaris is dramatisch terwijl je meestal WO (of minimaal HBO) opgeleid dient te zijn;
-Veel mensen vinden het onzin en geldverspilling;
-De branche is geprivatiseerd. Dat betekent hoge werkdruk, dalende prijzen voor hetzelfde werk, altijd bezig zijn met offertes opstellen, acquisitie en concurrentie;
-Door de tijdsdruk lever je vaak saaie rapporten op die voldoen aan de eisen maar niet echt recht doen aan hoe interessant het vak is;
-Soms is de grond zwaar vervuild en dat is vrij ongezond;
-Je staat vaak buiten in rotweer. Zonder verwarmde schuilplaats of wc;
-Je moet ver rijden om 's ochtends om 7:00 uur in Oost-Grubbekutteveen te staan;
-Mensen vragen ALTIJD of je goud vindt;
-En of je de vondsten mag houden;
-En of je wordt uitbetaald na verkochte vondsten
(btw: nee, nee en nee)
Aan de andere kant: de mensen zijn doorgaans leuk en áls je dan eens dieper op een onderwerp in mag gaan, is het wel een prachtvak. En je spreekt meestal collega's met een vergelijkbaar salaris dus je merkt het niet altijd.
Ik weet ook dat in de archeologie daar vrij weinig op uit wordt gedaan. In principe moet er altijd vooraf wordt vastgesteld of de bodem verontreinigd is en zo ja welke veiligheidsmaatregelen je dan moet nemen. Als dit niet bekend is of er is een verwachting van mogelijke verontreiniging in de bodem dan moet dit eerst verder onderzocht worden. Bij andere grondroerende branches (zoals dat zo mooi heet) heeft de laatste jaren hier echt een omslag plaatsgevonden door eerst te onderzoeken of de bodem mogelijk verontreinigd is en wat de risico's voor de medewerkers zijn. Bij archeologie moet hier nog echt een inhaalslag gemaakt worden.
maandag 24 januari 2022 om 15:41
Ik denk dat er een hoop mensen zijn die hun droombaan best zouden doen als er een bepaald salaris tegenover staat, of als ze niet afhankelijk zijn van salaris.
Ik vind ook van alles leuk om te doen, maar een serieus salaris daarmee verdienen is echt moeilijk en dat besef ik me maar al te goed. Ik denk dat het plezier me dan zal vergaan. Ik doe dus werk waar ik me prima mee vermaak en voldoende mee verdien. Dan kan ik het geld weer uitgeven aan de dingen die ik leuk vind en lekker als hobby houden.
Ik vind ook van alles leuk om te doen, maar een serieus salaris daarmee verdienen is echt moeilijk en dat besef ik me maar al te goed. Ik denk dat het plezier me dan zal vergaan. Ik doe dus werk waar ik me prima mee vermaak en voldoende mee verdien. Dan kan ik het geld weer uitgeven aan de dingen die ik leuk vind en lekker als hobby houden.
maandag 24 januari 2022 om 15:43
okkervil schreef: ↑24-01-2022 15:26Ik reageer hier even op. Je mag niet eens graven in verontreinigde grond. Als je weet dat de grond sterk verontreinigd is dan bega je een economisch delict als je daar in gaat zitten graven.
Ik weet ook dat in de archeologie daar vrij weinig op uit wordt gedaan. In principe moet er altijd vooraf wordt vastgesteld of de bodem verontreinigd is en zo ja welke veiligheidsmaatregelen je dan moet nemen. Als dit niet bekend is of er is een verwachting van mogelijke verontreiniging in de bodem dan moet dit eerst verder onderzocht worden. Bij andere grondroerende branches (zoals dat zo mooi heet) heeft de laatste jaren hier echt een omslag plaatsgevonden door eerst te onderzoeken of de bodem mogelijk verontreinigd is en wat de risico's voor de medewerkers zijn. Bij archeologie moet hier nog echt een inhaalslag gemaakt worden.
Natuurlijk is dat niet de bedoeling. En als alle alarmbellen afgaan, blijf je niet twee weken (of uren) stug doorscheppen. Het is de laatste 10 jaar ook wel beter geworden qua protocollen en verplichte cursussen/audits/etc rondom veiligheid (toen ik nog studeerde, droeg bvb niemand een helm rond een graafmachine). Maar ik geef je gelijk dat archeologen daarin niet altijd aan het langste eind trekken. Of dat de gezondheid van archeologen in de praktijk niet altijd een prioriteit is voor opdrachtgevers. En je kunt niet alles voorspellen, dat is gewoon de praktijk.
botanietje wijzigde dit bericht op 24-01-2022 15:49
3.67% gewijzigd
Je moet niet alles geloven wat je denkt
maandag 24 januari 2022 om 15:46
Ik snap dat op zich wel. Kinderen hebben een gratis lidmaatschap; dat van mij is inmiddels bijna 50 euro per maand JAAR JAAR JAAR (sprry) (ik geloof toen ik hier kwam wonen iets meer dan 30 euro). Als je het omrekent is dat best veel per boek per jaar. En dat terwijl ze nogal bespaard hebben op de investering in nieuwe boeken. Duits en Frans en wat er nog meer was is helemaal afgeschaft, Engels vind ik beperkt. Allerlei achterhaalde cursusboeken zijn er nog welMockTurtle schreef: ↑24-01-2022 14:55Onze leners zijn 65+ of 0-12 jaar. De leeftijden daartussen zie je nauwelijks. Heel jammer, lezen is zo leuk en belangrijk.
Ze zijn wel heel erg druk met randzaken en het ziet er ook allemaal prima uit van binnen. En ik snap ook wel dat de volwassenen het lidmaatschap van de kinderen moeten financieren, maar voor veel mensen zal het het geld niet waard zijn zo. Misschien wel met een flexibeler lidmaatschap.
quincy2 wijzigde dit bericht op 24-01-2022 16:01
1.63% gewijzigd
maandag 24 januari 2022 om 15:50
Ik betaal ongeveer 4 euro per maand geloof ik, dus dat is wel een bijzonder verschil.Quincy2 schreef: ↑24-01-2022 15:46Ik snap dat op zich wel. Kinderen hebben een gratis lidmaatschap; dat van mij is inmiddels bijna 50 euro per maand (ik geloof toen ik hier kwam wonen iets meer dan 30 euro). Als je het omrekent is dat best veel per boek per jaar. En dat terwijl ze nogal bespaard hebben op de investering in nieuwe boeken. Duits en Frans en wat er nog meer was is helemaal afgeschaft, Engels vind ik beperkt. Allerlei achterhaalde cursusboeken zijn er nog wel
maandag 24 januari 2022 om 15:51
Maar vindt er niet vaak ook bodemonderzoek plaats tegelijkertijd met archeologisch onderzoek? En wordt zo'n locatie dan niet eerst "vrijgegeven" door de bodemonderzoekers voor iemand er uberhaupt maar een schep in mag steken? Of hoe gaat dat in de praktijk?botanietje schreef: ↑24-01-2022 15:43Natuurlijk is dat niet de bedoeling. En als alle alarmbellen afgaan, blijf je niet twee weken (of uren) stug doorscheppen. Het is de laatste 10 jaar ook wel beter geworden qua protocollen en verplichte cursussen/audits/etc rondom veiligheid (toen ik nog studeerde, droeg bvb niemand een helm rond een graafmachine). Maar ik geef je gelijk dat archeologen daarin niet altijd aan het langste eind trekken. Of dat de gezondheid van archeologen in de praktijk niet altijd een prioriteit is voor opdrachtgevers. En je kunt niet alles voorspellen, dat is gewoon de praktijk.
maandag 24 januari 2022 om 15:52
50 euro per maand is echt veel! Ik geloof dat je dat bij mijn bibliotheek per jaar betaalt.Quincy2 schreef: ↑24-01-2022 15:46Ik snap dat op zich wel. Kinderen hebben een gratis lidmaatschap; dat van mij is inmiddels bijna 50 euro per maand (ik geloof toen ik hier kwam wonen iets meer dan 30 euro). Als je het omrekent is dat best veel per boek per jaar. En dat terwijl ze nogal bespaard hebben op de investering in nieuwe boeken. Duits en Frans en wat er nog meer was is helemaal afgeschaft, Engels vind ik beperkt. Allerlei achterhaalde cursusboeken zijn er nog wel
maandag 24 januari 2022 om 15:52
Maar dat een bepaalde doelgroep geen lid is van de bibliotheek zegt toch niet dat er niet meer gelezen wordt door deze doelgroep?
Ik ben zelf 35+ en ik lees heel veel maar ben geen lid van de bibliotheek. Ik heb een e-reader en koop veel boeken en heb daarnaast ook een tijdje een kobo plus abonnement gehad. Dit geldt eigenlijk voor al mijn vriendinnen en zelfs voor de doelgroep van mijn ouders.
Ik ben zelf 35+ en ik lees heel veel maar ben geen lid van de bibliotheek. Ik heb een e-reader en koop veel boeken en heb daarnaast ook een tijdje een kobo plus abonnement gehad. Dit geldt eigenlijk voor al mijn vriendinnen en zelfs voor de doelgroep van mijn ouders.
maandag 24 januari 2022 om 15:58
Er ging een wereld voor me open toen ik Maestro zagS7rin schreef: ↑24-01-2022 14:36Mensen denken vaak dat we ‘s avonds alleen even aan het werk zijn om een voorstelling te spelen. Dat er overdag het hele jaar door gerepeteerd wordt / gecleaned wordt / reparaties gedaan worden / meetings zijn beseffen ze vaak niet. Als je op tournee bent is het nog erger, want dat heb je iedere dag ook nog minstens 3 uur reistijd erbij.
Theater is vooral heel veel uren maken, maar die blijven voornamelijk ongezien. Veel daarvan is ook wachten, dat klopt. Maar de vraag “wat doe je overdag dan?” is voor ons heel frustrerend.
Mijn eigen vader presteert het nog altijd om wekelijks verbaasd te zijn dat ik:
1. Zowel zon- als zaterdag de hele dag werk
2. Ik tot laat werk
3. Zo vroeg al aan het werk ben (de voorstelling is toch pas vanavond?)
4. Ook dit jaar geen Pasen, Pinksteren, kerst of oudjaar kom vieren, omdat ik aan het werk ben
. Als onwetende leek, denk je op den duur toch: dat stuk hebben ze zo vaak gespeeld, wat heeft die dirigent nog voor nut. En met zo'n amateur heb je je antwoord.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 24 januari 2022 om 16:03
Ik heb wel eens gehoord dat dierenarts een van de beroepen met het hoogste aantal suicides heeft. En van wat ik er van hoor lijkt het me inderdaad gruwelijk. Al die dieren die lijden en die je zou kúnnen helpen, als de eigenaren hun verantwoordelijkheid maar namen
.
maandag 24 januari 2022 om 16:05
Hier een postbezorger. Dit beroep werd ook een aantal keer genoemd in het betreffende topic.
Over het algemeen heb ik het erg naar mijn zin bij 'de post'. Heerlijk veel buiten zijn, af en toe een praatje met deze en gene en in principe is het werk niet al te moeilijk.
Maar, zoals bij ieder beroep, er zijn ook nadelen:
- je loopt continue buiten. Over het algemeen niet erg, maar dus ook als het regent, hagelt, sneeuwt of juist snikheet is. De weersextremen maken het buiten werken lastiger.
- het is geen fulltime baan / het salaris is niet hoog. Binnen mijn team ben ik één van de weinigen met een 'hoog' aantal contracturen (20 uur per week), meer is niet momenteel contractueel niet mogelijk. En dat tegen een uurtarief van iets boven het minimumloon.
- veel tillen / sjouwen. Als de post 's ochtends (in posttassen, per wijk gesorteerd en wel) wordt aangeleverd, moeten deze nog in stellingen worden gezet, zodat niet alles op één hoop ligt / het dus voor collega's makkelijker is om hun eigen wijk te vinden. Daarna pak je je eigen wijk. Eén volle tas post weegt al snel zo'n 15 à 20 kilo. Mensen hebben soms geen idee hoe groot een wijk is / hoeveel post je per wijk hebt te bezorgen. Ik heb een grote wijk met op een piekdag zo'n 6 tassen post en pakketjes. In december is dat aantal logischerwijs hoger (dan wordt er meer post verstuurd en meer pakketjes besteld).
- Ik ben wel eens bedreigd omdat iemand stelselmatig post kreeg van het CJIB, advocaten en dergelijke. Hij vond dat het mijn schuld was dat hij die post kreeg... Uiteraard is dit een uitzondering, maar het geklaag over de post - zeker wanneer het niet terecht is - ben ik af en toe wel beu. Alsof het één grote bende is...
Over het algemeen heb ik het erg naar mijn zin bij 'de post'. Heerlijk veel buiten zijn, af en toe een praatje met deze en gene en in principe is het werk niet al te moeilijk.
Maar, zoals bij ieder beroep, er zijn ook nadelen:
- je loopt continue buiten. Over het algemeen niet erg, maar dus ook als het regent, hagelt, sneeuwt of juist snikheet is. De weersextremen maken het buiten werken lastiger.
- het is geen fulltime baan / het salaris is niet hoog. Binnen mijn team ben ik één van de weinigen met een 'hoog' aantal contracturen (20 uur per week), meer is niet momenteel contractueel niet mogelijk. En dat tegen een uurtarief van iets boven het minimumloon.
- veel tillen / sjouwen. Als de post 's ochtends (in posttassen, per wijk gesorteerd en wel) wordt aangeleverd, moeten deze nog in stellingen worden gezet, zodat niet alles op één hoop ligt / het dus voor collega's makkelijker is om hun eigen wijk te vinden. Daarna pak je je eigen wijk. Eén volle tas post weegt al snel zo'n 15 à 20 kilo. Mensen hebben soms geen idee hoe groot een wijk is / hoeveel post je per wijk hebt te bezorgen. Ik heb een grote wijk met op een piekdag zo'n 6 tassen post en pakketjes. In december is dat aantal logischerwijs hoger (dan wordt er meer post verstuurd en meer pakketjes besteld).
- Ik ben wel eens bedreigd omdat iemand stelselmatig post kreeg van het CJIB, advocaten en dergelijke. Hij vond dat het mijn schuld was dat hij die post kreeg... Uiteraard is dit een uitzondering, maar het geklaag over de post - zeker wanneer het niet terecht is - ben ik af en toe wel beu. Alsof het één grote bende is...
In this mad house we must all survive
maandag 24 januari 2022 om 16:05
maandag 24 januari 2022 om 16:07
maandag 24 januari 2022 om 16:08
Phloxx schreef: ↑24-01-2022 15:02Ik ben recentelijk gestopt met mijn baan als dierenarts. Ben na mijn zwangerschapsverlof vanwege medische redenen niet teruggegaan en de drempel wordt ook steeds groter.
Het werk an sich vind ik geweldig. Ik werk graag met dieren, het zijn vraagstukken en puzzels om op te lossen, en opereren vind ik uitdagend. Toch is het een van de banen met de grootste uitval binnen 5 jaar, zodanig groot, dat er zelfs nu een landelijk schrijnend tekort ontstaat.
(...)
Ik vind dit verhaal hartverscheurend. Dat mensen zo met dieren én mensen omgaan.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
maandag 24 januari 2022 om 16:11
Oef, lijkt me echt heel lastig om daarmee om te gaan!Phloxx schreef: ↑24-01-2022 15:02Ik ben recentelijk gestopt met mijn baan als dierenarts. Ben na mijn zwangerschapsverlof vanwege medische redenen niet teruggegaan en de drempel wordt ook steeds groter.
Het werk an sich vind ik geweldig. Ik werk graag met dieren, het zijn vraagstukken en puzzels om op te lossen, en opereren vind ik uitdagend. Toch is het een van de banen met de grootste uitval binnen 5 jaar, zodanig groot, dat er zelfs nu een landelijk schrijnend tekort ontstaat.
- Met stip op 1: mensen die niet kunnen/willen betalen. Wel 100 dieren hebben, maar niet de benodigde zorg kunnen bieden. Het is simpelweg een vorm van dierenmishandeling die je dagelijks ziet, en mensen realiseren het zich niet eens.
- Mensen die de ernst van een situatie niet inzien. Die bijvoorbeeld met een dier met een rot gebit (ongelofelijk pijnlijk!) komen en dan er niks aan willen doen, 'want hij eet nog'.
- Mensen die het beter weten: de fokker of Google zei iets anders dus die weet het vast beter dan mijn 6 jaar durende opleiding. Ander voorbeeld: eigenaar komt met kat die verstopt is, ik geef aan dat het een ernstige darmverlamming kan zijn en dring serieus aan op verder onderzoek, maar eigenaar weigert röntgenfoto ivm kosten en 'niet nodig'. Komt na 24uur binnen met kat in de spoed, uiteindelijk toch een röntgenfoto gemaakt, en ja hoor, darmverlamming. Te lang gaande om nog operatief te kunnen redden dus ingeslapen. Drie keer raden wie er vervolgens de schuld krijgt.
Je wil niet weten hoe vaak ik snachts wakker lag/lig omdat ik mij druk maak om een patient, waarvan ik gewoon weet dat het fout aan het gaan is, maar de eigenaar niet naar me luistert.
- Agressie op de werkvloer. Als ik sommige dingen niet kan of wil doen, vanwege ethiek of welzijn van het dier, maar de eigenaar denkt daar anders over, word ik met gemak de huid vol gescholden of bedreigd.
- Mensen die in de nachtdienst bellen om niks. Die mij bijvoorbeeld om 04.15u uit bed bellen, omdat het beest een vlo heeft. En dan wel boos worden als ze een telefonisch consult factuur krijgen.
- Mensen die zich aansluiten bij een goedkope praktijk in de regio, maar dan wanneer het mis gaat, naar onze praktijk willen komen vanwege de voorzieningen (met name: onze nacht en weekend dienstregeling). Dat wij daar de ruimte niet voor hebben - wij hebben tenslotte onze eigen patienten al - wordt je de huid vol gescholden of kun je een nare google review verwachten.
- En onderaan, minst belangrijk maar wel een toevoegende factor: het loon. Wij verdienen van bijna alle universitaire studies het minst en werken een van de meeste uren. Ons loon is een schijntje vergeleken met een humaan arts of tandarts, maar toch klagen mensen alleen maar dat we te duur zijn, omdat ze simpelweg geen besef hebben van de kosten van een CT apparaat, of bloeddiagnostiek.
Ga je nu iets compleet anders doen?
