Werk & Studie alle pijlers

Wat zijn jouw ideeën over collega's?

26-11-2023 20:11 68 berichten
Beetje een afgeleide van het eerdere topic, maar dat gaat over een veel kwetsbaarder onderwerp.
Dus hier een topic over collega's en dan specifiek hoe jij die omgang met collega's ziet. Vind je ze alleen zakelijk relevant? Werk je al dertig jaar samen en spreek je privé af? Roddel je met Carla over Gerda en met Gerda over Carla? Leer je dingen van je collega's of heb je alleen maar ergernis? Wat vind je lastig, wat vind je leuk?
Alle reacties Link kopieren Quote
Met de een hou ik het kort en zakelijk en met de ander raak ik bevriend.
Ik ben van mezelf open en vertel en deel vrij veel, maar hou mijn mening wat meer aan de oppervlakte dan ik in mijn privé doe. Ik ga bijv geen felle politieke discussie aan op de werkvloer.
Af en toe een personeelsfeest of borrel. Ik initieer dit ook wel, ik vind het fijn als er een teamgevoel is.
Qua contact buiten werk: daar doe ik niet aan. Geen collega’s op social media en geen collega’s bellen of appen in hun of mijn vrije tijd. Ik vind het ook irritant als een ander dat wel doet. Tenzij het dus iemand is waar ik bevriend mee ben geworden en die ik ook 1-op-1 zie buiten werk.
Met de een heb ik meer dan met de ander, maar ik hou het altijd professioneel.
Ik vind mijn collega's bijna allemaal erg leuk, en met sommige ben ik bevriend en kom ik ook gewoon thuis. Het team waarin ik werk is vrij jong, heel internationaal, idealistisch, divers, sociaal en allemaal werken we aan één gemeenschappelijke interesse en dat schept ook wel een band. De groep drinkt dagelijks samen koffie en luncht samen maar ik doe daar niet zo vaak aan mee: teveel prikkels. We hebben ook best veel feestjes (voornamelijk van promovendi na hun verdediging) en die zijn ook altijd erg gezellig, maar ook daar ga ik niet altijd heen en das ook geen probleem.

Door sommigen wordt het niet altijd gewaardeerd als ik de koffiepauze oversla, maar dat ligt aan een paar individuen voor wie dat superbelangrijk is - niet zozeer aan de groep. Dat maakt veel verschil.

Toen ik in een ander land werkte, vond ik de sociale verplichtingen bijna te erg (elke dag >1u samen lunchen), en in weer een ander land veel te weinig (nauwelijks sociaal contact) en hier vind ik het precies goed.
Ik heb best leuke collega’s, ga er open mee om en ik schuw het persoonlijke niet. Maar het blijven collega’s, geen vrienden of zoiets
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk in een team met 40 mensen en ik heb het nog nooit eerder zo getroffen. Ik weet nog dat ik na mijn eerste half jaar mezelf hardop afvroeg wanneer er wat negatiefs zou gebeuren maar dat is nu na 7 jaar nog steeds niet gebeurd.
Ik heb 2 collega’s waar ik echt niks mee heb. Met 3 collega’s ga ik ook privé om. Verder zijn mijn collega’s erg professioneel, altijd bereid om te helpen. Roddelen hoor ik eigenlijk nooit. Dingen die fout gegaan zijn worden gewoon besproken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik het leuke van collega’s vind is dat je dankzij werk in contact komt met mensen met een andere achtergrond en daar toch ook veel van kunt leren en soms hou ik er vrienden aan over. Twee van mijn beste vrienden waren ooit collega’s. We hebben in vrij korte tijd veel meegemaakt samen, privé en zakelijk en dat heeft echt een diepe band gesmeed. Ik ben best regelmatig van baan veranderd en hoe men met elkaar omgaat of welke gewoontes er zijn verschilt echt heel erg heb ik ontdekt. Waar ik nu tijdelijk werk drinken we bijvoorbeeld uitgebreid koffie om 10.00 met koek “van het huis” maar luncht iedereen apart, terwijl op mijn normale werk er niet echt een koffiemomentje is maar de meeste mensen wel samen lunchen of een rondje lopen. Ik vind het wel belangrijk om met ten minste een of twee collega’s een meer informele relatie te hebben heb ik gemerkt. Anders voel ik me niet op mijn gemak en functioneer ik ook niet goed. Ik hoef ze niet perse buiten het werk ook te zien maar even een dolletje en net iets meer delen dan alleen zakelijke dingen vind ik wel fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik ooit op een groot kantoor werkte en vanuit mijn functie met heel veel mensen moest samenwerken, bouwde ik met veel collega's ook een vriendschap op. We hadden ontzettend vaak dikke pret, maar problemen werden ook gedeeld.
Niet met iedereen had ik een klik (lijkt me best logisch) en er werd destijds ook wel geroddeld.

Tegenwoordig werk ik een stuk minder uren en in kleinere teams. Het contact is wat zakelijker. Ik mis wel regelmatig de lol met collega's die ik bij bovengenoemde organisatie wel had. Dat vind ik oprecht jammer. Collega's van nu nemen het werk soms ook net te serieus, vind ik dan. :-) En ook vanuit het management mag wat mij betreft wat meer aandacht naar de sfeer op de werkvloer.
Olijk, guitig, jofel, koddig, schrander, schalks en hip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind niet zoveel van mijn collega's. Heb er heel veel maar doe individualistisch werk dus wat ik al dan niet van ze vind en zij van mij doet gelukkig in mijn functie niet terzake en ik kan ze gelukkig ook makkelijk ontlopen door bijvoorbeeld niet naar de kantine te gaan.

De meesten hebben het over onderwerpen waar ik niks mee heb en ik ben niet echt goed in smalltalk over onzinnige dingen en wat de fietsenmaker van de buurman op zijn brood had gedaan toen ie zijn vrouw naar het ziekenhuis moest brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niks tegen bevriend raken met collega's, als dat toevallig zo loopt. Waarom niet? :loveit: Er gaat vaak wel wat tijd overheen bij mij, ik ben niet degene die op dag 1 al heftig begint te netwerken.

Bij mijn vorige baan ging ik wekelijks naar koor en naar de sportschool met een teamgenoot. Met mijn leidinggevende ging ik sporadisch naar de bios of soms op zaterdag samen lunchen (dat waren de weekenden dat haar vriend er niet was vanwege een toernooi).

Mijn huidige baan heb ik nog niet zo lang, maar ik denk niet dat er op het moment veel in zit qua vriendschappen. We gingen met ons team in de zomer wel eens een biertje drinken na het werk, nu is het te koud en nat. :-P) Verder ben ik de enige vrouw en val ik er soms een beetje buiten: de anderen spelen in het weekend online een shooterspel en ik game niet echt hardcore, dus daar doe ik niet aan mee. Ook is het meerendeel nogal nerdy, mij kan anime gestolen worden en zij kunnen het er rustig 30 minuten over hebben. :roll: Wel ben ik met één van mijn teamgenoten ietsje closer, in de zin dat we vaker kletsen over andere zaken en ik hem ook wel in onze vrije tijd kan appen voor hulp (bij het werk).
Alle reacties Link kopieren Quote
Mn vorige werk had een heel hecht team, werd veel gedeeld en vaak nog na werk een borrel oid. Ik spreek van van hen nog, sommige zijn echt vrienden geworden.

Huidige team is wat afstandelijker en zakelijk. Wel allemaal leuke mensen maar ik mis het hechte wel. Er is in huidige team wat onrust geweest tussen bepaalde collega's. Werk er pas een half jaar en heb me daar beetje afzijdig in gehouden, een van de twee is weg dus sfeer is wel relaxter nu. Ik zou niemand missen als ik hier wegga. Mn oude team mis ik nog steeds.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ik vind mijn collega's als persoon allemaal wel oké. Met de ene heb ik wel meer klik dan met de ander. Maar verder zie ik het vooral zakelijk. Het zijn niet mijn vrienden. En borrels en dat soort dingen zit ik niet op te wachten. Wat ik zeg, zakelijk. En op dat gebied vind ik het grootste gedeelte echt waardeloos. Afspraken worden niet nagekomen, kantjes loopt men er van af, vooral roken en rondhangen op kantoor. Echt zo'n ergenis. En daarom ga ik binnenkort dus ook als invalkracht aan de slag. Heb geen trek meer in een vast team. Dan doe ik lekker m'n werk en trek daarna de deur dicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hechte vriendschap in business zorgt soms voor foute situaties:

Meten met meerdere maten
Foute promoties
Roddelen
Achterbaks gedrag als je niet bij de clan hoort. Dan is het vaak een must om te roken of na werk ook rond te hangen omdat je er anders buiten valt.

Dit is niet overal zo, maar neigt wel gauw wanneer collega's elkaar veel zien buiten werk. Meerdere malen per week bijvoorbeeld.

Het fijnste is het wanneer je elkaar echt nodig hebt, elkaar altijd helpt op professioneel niveau. Elkaar aanvullen en elkaar vooruit helpen. Sommige plekken hebben die spirit, maar sommige ook niet. Maar als het er wel is, dan is het echt super mooi om te werken, en knalt de productiviteit vooruit. Goed voor iedereen.
Ook onderwijs. Jarenlang gewerkt in een top team. Ook privé gingen we veel met elkaar om. Toen moesten we fuseren met een leerfabriek en kregen we er 145 collega’s bij en moesten we in andere teams vanwege de ‘integratie’. De een na de ander van ‘mijn’ team rende weg. Ik ben eigenlijk te lang gebleven. Nu een nieuwe stek met enkele oudgedienden uit ‘mijn’ team en voor mij nieuwe gezichten. Sommigen hebben een handleiding maar er zijn maar twee waar ik echt niet een kamer mee zou willen delen op een excursie. Of buiten school iets mee gaan doen. Niet dat ik ze afschuwelijk vind of er iets is gebeurd maar ik voel aan mijn theewater dat ik de goden niet moet verzoeken. Ik kan eigenlijk met iedereen samenwerken, met de een gaat dat soepeler dan met de ander.

Alleen dreigt ook deze nieuwe stek te moeten gaan fuseren. Ik denk dat ik dan maar een punt achter mijn carrière als lerares moet zetten. Ik zoek dus al naar iets anders, een plan B.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook 15 jaar in het onderwijs gewerkt, prima verhoudingen met collega's, af en toe een etentje met het hele team of een klein groepje, maar dat nooit echt tot m'n vriendenkring gerekend. Ik vond het wel heel lekker aan voor de klas staan en later als gedragsspecialist dat je een groot deel van de dag lekker alleen aan het werk bent (met je groep of individuele leerlingen) en veel vrijheid hebt hoe je het werk met je leerlingen doet. Toen ik later een aantal jaar als adjunct aan de slag ging, zat ik ineens hele dagen met de directeur in 1 kamer en dat vond ik niet altijd even prettig.

Inmiddels het onderwijs uit en werkzaam als GZ-psycholoog, zowel als zelfstandig ondernemer als voor een organisatie. Ook hier bevalt de grote mate van vrijheid me enorm, en dat mijn werk voor 90% bestaat uit werken met mijn clienten. Ik heb weinig met werkzaamheden van mijn teamleden te maken en andersom, ik heb wel goed contact met mijn klinisch supervisor om casussen te bespreken. Het is fijn om dat te hebben als er zware casussen spelen, maar verder vind ik het heerlijk om niet samen te hoeven werken en me volledig op werk met clienten te kunnen richten. Deze introvert heeft eindelijk haar plek in de wereld gevonden :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren Quote
Kinderstoel schreef:
26-11-2023 21:53
Met de een hou ik het kort en zakelijk en met de ander raak ik bevriend.
Ik ben van mezelf open en vertel en deel vrij veel, maar hou mijn mening wat meer aan de oppervlakte dan ik in mijn privé doe. Ik ga bijv geen felle politieke discussie aan op de werkvloer.
Af en toe een personeelsfeest of borrel. Ik initieer dit ook wel, ik vind het fijn als er een teamgevoel is.
Qua contact buiten werk: daar doe ik niet aan. Geen collega’s op social media en geen collega’s bellen of appen in hun of mijn vrije tijd. Ik vind het ook irritant als een ander dat wel doet. Tenzij het dus iemand is waar ik bevriend mee ben geworden en die ik ook 1-op-1 zie buiten werk.
Met de een heb ik meer dan met de ander, maar ik hou het altijd professioneel.
Eigenlijk precies dit. Zo nu en dan appen we wel eens privé als iemand bijvoorbeeld op vakantie is en wat foto’s deelt. Met sommigen ben ik bevriend geraakt en met hen deel ik meer. Maar verder is het contact er vooral op het werk en met sommigen is dat persoonlijk en met anderen meer zakelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit nu sinds een jaar of 3 voor het eerst in een team met mensen met hetzelfde opleidingsniveau. En de helft man, de helft vrouw.
Ik vind het een verademing. Voel me thuis, we hebben mooie gesprekken, lol, diepgang etc.
Er is niemand in het team die ik buiten werk wil zien, maar zo in de werksfeer werkt het heel goed.

Wel merk ik dat ik niet pas binnen deze maatschappelijke normen/werktijden etc. Dus ik ga de stap maken om zelfstandig aan de slag te gaan.
Ben in de opzetfase dus voorlopig nog in combinatie met mijn huidige baan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op dit moment werk ik ergens met zo'n 600 werknemers met 14 verschillende nationaliteiten. Omdat veel mensen nieuw én uit een ander land zijn trek je best wel naar elkaar toe,het bedrijf zelf initieert ook heel veel samenwerking in commissies, vrijwilligerswerk en uitjes buiten werk. Ik vind het gezellig 😀. Heb zo'n 14 Nederlandse/Belgische collega's en met een aantal ervan spreek ik ook regelmatig af, even lekker kletsen in je eigen taal 😁.

Verder woon ik ook nog samen met 2 collega's, dus tja, werk en privé gescheiden houden lukt niet echt meer. Maar ik vind het leuk dat ik kan thuiskomen en even stoom kan afblazen indien nodig, of leuke verhalen kan delen, want zij weten precies waar ik het over heb.

Wel hebben we de 'regel' dat we niet te veel over werk praten, even de dag doornemen en dan gewoon verder dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan met veel van mijn collega's goed werken en omgaan. Zowel op werk als prive.
Ik heb met 3 collegas een goede band
Een ervan is buiten werk ook een vriendin
De rest is voor op het werk heb helemaal niks met hun ,zitten ook in een hele andere wereld dan ik.
Vind het prima verder het zijn geen vrienden .
Ze weten ook alleen basis dingen van mij
Vind het niet erg het is prima zo
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb individualistisch werk vanuit een eigen onderneming. Mijn collega's zijn overwegend de vakgenoten die ik soms tegenkom bij projecten. Het zijn een beetje zonderlinge/schuwe types, maar als we elkaar treffen is het altijd leuk en zelfs vaak hilarisch. Misschien omdat we zo vaak alleen werken.

Met één ervan ben ik goed bevriend mee geraakt inmiddels, twee andere zou ik ook best bevriend mee kunnen/willen zijn, maar daar gaan jaren overheen.

In loondienst had ik wel dat ik bevriend raakte met collega's en buiten werktijd met ze afsprak, zelfs lief en leed deelde. Het kneuterige van die alledaagse boer-zoekt-vrouw-en-first-datesgesprekjes en de lolletjes onder elkaar ben ik veel meer gaan waarderen na jarenlang zelfstandige zijn.

Ik vond het ook leuk om in het weekend iets te bakken voor bij de koffie, en ik had een collega met wie ik vaak op vrijdag een gebakken visje ging halen. Bij een ander bedrijf gingen we soms naar kneuterige knutselworkshops of we huurden een bootje. Die kleine dingetjes dat mis ik wel heel erg.
Ik werk in de Wsw en ik merk dat mijn wereld echt heel verschillend is ik denk ook anders ,en bijv waar ik mij erg over verbaasd is het gemak waarmee mensen je hier een vriendin noemen.
Ik zelf vind dus iemand die ik alleen op werk zie geen vriendin .
Last sprak iemand mij aan met vriendin die ik dus niet zo beschouw , waarop ik dus netjes aangaf sorry ik ben je collega en geen vriendin.
Waarop ik zowat gelyncht werd door de rest 🙈 wat het nu uitmaakt dat zij mij zo noemde 🙈 Voor mij veel ik wil dat gewoon niet .
Ik vind dat best lastig aan werken in de Wsw ,
Omdat ik echt heel anders denk en zo anders in het leven en in de wereld sta .
Maar verder is het oke , heb het geaccepteerd het zijn uiteindelijk collegas en die drie zitten meer in mijn vaarwater .
En ik heb buiten werk leuke vriendinnen .
cuculuscanorus schreef:
26-11-2023 21:41
Collega die al eeuwig op school werkte en de repromedewerker (die er ook al heel lang werkte) nog steeds aansprak met "joehoe, kopieermeneer" omdat ze geen zin had de namen van ondersteunend personeel te onthouden.
Wat diep triest.
Ik heb leuke directe collega’s, de ene leuke dan de ander, maar geen rotzakken/kutten. Mijn collega’s zijn ook lief, zonder zijig te zijn. Een erg bijzondere gewaarwording. En iedereen hoort erbij, ook het ondersteunend personeel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb van al mijn banen wel vrienden overgehouden. Eigenlijk heb ik altijd wel leuke collega's gehad. Vooral die van mijn eerste baan na mijn studie: 25 jaar later heb ik met een groep collega's uit die tijd nog steeds heel goed contact.
Alle reacties Link kopieren Quote
Drie van mijn beste vrienden zijn oud-collega's. Ik vind werk een fijne plek om mensen te leren kennen. Het klikt lang niet altijd, maar soms wel en dan laat ik mensen gemakkelijk toe.

Op mijn huidige werk zit ik ook weer in een topteam, met een paar spreek ik inmiddels ook na het werk af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb leuke collega's maar ik zit in verschillende teams. Bij het ene team een teamgevoel en bij het andere meer een leuke groep collega's maar geen team.

Ik hou iedereen wat op afstand...ik deel veel, maar privé hoef ik ze niet perse te zien. Ik werk ft en vindt dan mijn privéleven belangrijk. Ik ben ook best een afstandelijke type denk ik. Dat hele sociale past niet zo bij mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk vanuit huis. Ik spreek ze over niets wat niet werkgerelateerd is. Ik kwam in een groep terecht die van een ander project kwam als enige "nieuwe" en halverwege trainingsdag 1 ging het bij 1 mis met schermdelen, waardoor zichtbaar voor iedereen was dat ze meteen over me zaten te roddelen. Ik voel me nog steeds hoogst ongemakkelijk :flag: .
don't worry about getting older... you'll still do enough stupid things... only slower...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven