Weer aan het werk maar wat dan en hoe?

Ik ben medio 40. Heb gymnasium gedaan maar niet afgemaakt (gezakt). Op mijn 19e gaan werken. Eerst een paar jaar in de horeca (bediening) daarna een paar jaar in een winkel (als winkelmanager) en 20 jaar geleden als account manager begonnen oa in de telecom en online media.

Toen werd ik zwanger en kreeg ik een kindje met veel beperkingen en zorgen. Toen hij 1,5 was heb ik mijn baan moeten opzeggen omdat het niet meer lukte om werk en zorg te combineren.

Ik heb toen 2,5 jaar geen betaalde baan gehad maar ben wel in het bestuur van stichtingen gegaan wat me aansluitend een baan als manager in de fondsenwerving opleverde. Kleine organisatie dus ik deed van alles van organisatie van evenementen tot fondsenwering, communicatie, media, marketing, personeel, relatiebeheer, etc.

Na 4 jaar was ik door de combinatie van te hoge werkdruk (op papier werkte ik 4 dagen maar in de praktijk meer dan fulltime, het ging altijd maar door) en de zorgen thuis flink overspannen en ben ik weer gestopt met werken. Dat is nu bijna 3 jaar geleden.

Ik zit nu in het bestuur van 2 stichtingen en een vereniging en ben altijd wel van alles blijven doen. Van evenementen organiseren tot het opnieuw opbouwen van een patiëntenvereniging. Maar allemaal vrijwilligerswerk.

Ik maak me zorgen om mijn toekomst. Op dit moment hebben we mijn salaris niet nodig. Ik krijg een stukje salaris vanuit het PGB van ons kind en mijn partner heeft een goed salaris. We zijn niet getrouwd. Willen we ook niet. Maar dat betekent dat als we ooit uit elkaar zouden gaan ik nergens recht op heb. Ik bouw ook geen pensioen op. Dus ik voel de druk om weer aan het werk te gaan. Omdat ik bang ben dat als ik nog 5 jaar thuis blijft ik straks als 50plusser helemaal niet meer interessant ben voor de arbeidsmarkt.

Maar wat dan? Ik heb gewoon geen duidelijk profiel. Ik kan veel dingen maar heb nergens echt voor geleerd dus ik kan wel teksten schrijven voor een folder bijvoorbeeld maar een communicatie specialist kan dat veel professioneler dan ik. En zo heb ik dat met veel dingen. Ik heb dan ook niet doorslaggevend veel ervaring daarmee. Maar mijn interesse is breed en ik leer snel.

Waar ik denk ik heel goed in ben is in kaart brengen waar een organisatie staat, bedenken wat er moet gebeuren en er dan ook voor zorgen dat het gebeurd. Bij het goede doel kwam ik bijvoorbeeld binnen toen ze heel klein waren en ben ik een aantal acties en evenementen gaan bedenken en ook gaan uitvoeren waarmee enorme groei gerealiseerd werd en nu zijn ze een serieuze speler. Wat ik heel leuk vind is als mijn functie heel breed is en als ik wel de koers mag bepalen maar als meewerkend manager.

Waar ik slecht ik ben is dingen doen waar ik niet achter sta, ik ben slecht in confrontaties en dat is in people management niet handig, ik ben niet zo goed in de details, slecht in mezelf profileren, slecht in koude acquisitie en tenslotte van het type ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’. Niet heel handig als je soms iets moet verkopen.

Hoe ga ik er nou achter komen wat ik echt wil doen? Ik weet niet eens wat voor soort functie ik ambieer dus dan is het ook lastig zoeken. En mijn netwerk is gewoon niet heel sterk dat ik zomaar overal ingangen kan vinden (of ik maak er geen gebruik van).

Wie heeft er tips voor me?

Jamaarhoe schreef: ↑

14-01-2021 21:53

https://www.inholland.nl/academy/opleid ... an-buiten/

Daarnaast: kun je geen functie bekleden binnen bijv een NGO?

Mijn voorkeur gaat wel uit naar een ngo. En liefst iets waar ik een bijdrage aan iets maatschappelijks kan leveren.

Zoggellia schreef: ↑

14-01-2021 21:59

Dat is denk ik wel te doen.

Zou je je ervaringsdeskundigheid willen inzetten voor je werk? Of liever iets los van beperkingen/handicaps/zorgtaken?

Nee hoor zou ik wel willen. Ik ben nu ook voorzitter van een patiëntenvereniging waar ook een van de beperkingen van mijn kind inzit. Geef ook weleens colleges aan geneeskunde studenten over mijn kind enzo.

Lillybit schreef: ↑

14-01-2021 22:01

Hoezo willen jullie niet trouwen? Dat is een zakelijke overeenkomst zodat je recht hebt op alles wat je toekomt omdat jij bent gestopt met werken om voor jullie kind te kunnen zorgen. Het was voor een goede zaak maar dat betekent niet dat jij in een gat moet vallen mocht er iets gebeuren.
Als die last van je schouders is kun je op je gemak zoeken naar een leuke, passende baan.

We hebben relationeel wat uitdagingen laten we het zo zeggen. Ik zie ons niet zo snel uit elkaar gaan hoor maar we zijn nu ook niet in de stemming om te gaan trouwen.

Zoggellia schreef: ↑

14-01-2021 22:17

Verhuur jezelf als interim projectmedewerker! of interim coordinator.

Geef jezelf een titel, een kvk nummer, visitekaartjes en een website met je contactgegevens. En elke keer als er klussen zijn waarvoor er budget is, dan factureer je. Bouw een portfolio op.

Ook bij grote onderzoeksprojecten (waar ze soms patientenverenigingen voor benaderen om proefpersonen te werven) zit veel coordinatie-werk. Soms hebben ze daar ook tijdelijk iemand nodig om de logistiek rondom het onderzoek te doen.

Thanks. Dit helpt. Ik moet mezelf ook gewoon een beetje een schop onder m’n komt gaan geven, het beestje een naam gaan geven, het beetje netwerk dat ik heb gaan aanspreken en als dat niets oplevert en corona op z’n retour is misschien wel lokaal wat netwerk borrels gaan bezoeken. En ik dacht iedereen met wie ik de afgelopen jaren samen iets heb gedaan ook eens aan te halen om ze om een referentie of wellicht een lead te vragen.

Ik heb nu eigenlijk de luxe dat elke kleine stap goed is. Ik ben nu niet afhankelijk van dat inkomen en kan ook langzaam een reputatie gaan opbouwen.

enthousiasteling schreef: ↑

14-01-2021 22:42

Helaas, het plafond van de subsidie was al binnen 24 uur bereikt.

Dank voor het doorgeven. Dan ga ik daar ook geen tijd in stoppen. Ik ken trouwens wel een jobcoach naar wie ik weleens mensen doorverwijs.

Wissewis schreef: ↑

14-01-2021 23:00

En waarom moeten al zo'n colleges gratis?

Ik durf te wedden dat de helft van de sprekers daar toch écht geld voor vangt.

Ik zou mezelf dus - kleinschalig - gaan inzetten voor zo'n zaken.
Je hoeft niet elke dag of zelfs elke week iets te hebben en je hoeft ook niet het jaarbudget van een organisatie te kosten, maar als het voorkomt en er is geld voor handen (zoals op een school) zou ik wel gewoon een factuur gaan opstellen.


Daarnaast zou ik zorgen dat er qua partnerschap en erfenis iets op papier staat bij de notaris.
Kan ie de boel nog altijd in stukken scheuren / laten aanpassen stel dat er ooit iets aan de situatie wijzigt.
Maar hij wil vast op dit moment niet hebben dat zijn partner - en de moeder van zijn kind - compleet met lege handen achterblijft en van de bijstand moet gaan leven als er straks iets met hem gebeurt.


Je bent trouwens waarschijnlijk intussen ook expert op 't vlak van PGB .
Kan je daar niks mee doen?

Ik ken in de Belgische sector een paar moeders die zo binnengeraakt zijn bij de budgethoudersorganisaties.
Ze kennen het 't systeem vanbinnen en vanbuiten, kunnen het begrijpelijk uitleggen, ... net omdat ze er met hun 2 voeten middenin staan.
Of wie weet zijn adviesraden, gebruikersraden, ... hier en daar wel geïnteresseerd.

Erfenis is wel goed geregeld hoor. We zijn elkaars erfgenaam en we hebben een levensverzekering op ons beide levens. Bovendien heeft mijn partner een goede pensioenregeling en als hij voor pensioenleeftijd komt te overlijden krijg ik een nabestaande pensioen/uitkering. Dus dat is wel goed geregeld. Moet ook wel. Ik kan met kind niet in een flatje 3 hoog gaan wonen. Het gaat om als we uit elkaar zouden gaan.

Ik weet inderdaad wel het eea over het inregelen van zorg. Is ook een optie.

viva-amber schreef: ↑

15-01-2021 05:22

Is er een reden dat ze zorg nu opkomt? Gaat je relatie slechter?

Is er een reden dat jullie niet gaan voor geregisteerd partnerschap? Je zou dan partneralimentatie kunnen vastleggen.

Ik zou in ieder geval niet vanuit negativiteit werk gaan zoeken. Je hebt teveel gedaan en daarmee al je kwaliteiten bewezen.

Toen ik bijna 3 jaar geleden stopte met werken omdat ik overspannen was dacht ik even tijdelijk te stoppen. Ik maakte me geen zorgen want ik werd al snel weer benaderd voor betaald werk en ook kwam er allemaal vrijwilligerswerk op mijn pad. Om een voorbeeld te geven sloot ik me aan bij een theatergezelschap voor een eenmalige productie en binnen no time werd aan mij gevraagd of ik niet de productie wilde doen. Had ik nooit eerder gedaan maar kennelijk hadden die mensen die mij nog niet kenden het gevoel dat ik dat kon.

Maar opeens is er alweer 3 jaar voorbij, zitten we in een crisis en werd ik getriggerd door 'Waarom werken vrouwen niet?'
Hier kwam een verhaal voorbij van een vrouw die haar hele volwassen leven samen was met een man die carriere maakte. Zij zorgde voor hun 3 kinderen en toen de kinderen het huis uit waren zei hij 'tot ziens'. Ze waren ook niet getrouwd dus zij moest vanuit een vrijstaand huis verhuizen naar een flatje op haar 50ste en helemaal onderaan beginnen met nauwelijks iets.

En ik wil - nu ik nog de keuze heb - ook gaan voor iets wat me echt leuk lijkt en waar ik goed in ben. En wat te combineren valt met de zorg, Dus bron en contact onderzoek doen bij de GGD zoals iemand suggereerde gaat niks toevoegen. Ik ga liever nu iets doen waar ik geen geld mee verdien maar waarmee ik me kan doorontwikkelen en later wel geld mee kan verdienen dan nu vanuit paniekvoetbal een baantje doen waar ik niet blij van word.

Majime schreef: ↑

15-01-2021 13:01

Goed dat je weer aan het werk wil, maar los daarvan zou ik je echt willen aanraden om je zakelijker op te stellen in je relatie. Ik hoop toch dat het huis waarin je woont wel mede van jou is? En dat jullie zaken op papier hebben staan wat betreft de verdeling van wat jullie samen hebben opgebouwd?

Zonder jou had je vriend nooit zoveel kunnen werken, want dan had hij voor zijn kind moeten zorgen, dus jij hebt hem daarin jaren gefaciliteerd (en nog steeds). Waarom mag daar niks tegenover staan? Wat vind je vriend hiervan als je dit aankaart?

Onze huis staat wel op ons beider naam hoor. En onze spaarrekening ook. Daarnaast heb ik nog een goede spaarrekening op mijn eigen naam. Vanmorgen nav dit topic aangekaart dat ik geregistreerd partnerschap wil en nu wil hij toch trouwen. Na corona.

S-Groot schreef: ↑

15-01-2021 13:35

Dan lijkt de pabo/juf basisschool me geen valide optie, toch?

Voor nu niet nee. Maar ik weet niet hoe oud mijn kind wordt. Zolang hij leeft en bij ons woont zullen we zeker niet uit elkaar gaan. En misschien daarna ook wel niet hoor. Maar ik wil me indekken voor als wel. En voor als onverhoopt onze zoon er niet meer zou zijn.