Werk & Studie
alle pijlers
Weer gaan werken na fulltime moederschap
zaterdag 28 augustus 2021 om 14:32
Hoi,
Na 10 jaar huismama te zijn geweest wil ik toch graag weer gaan werken. Omdat de kids allebei volgens continuerooster naar school gaan, begin ik mij overdag steeds eenzamer te voelen. Wonen nogal afgelegen en er zijn te veel dagen bij dat ik enkel vluchtige gesprekjes op het schoolplein heb en verder niemand spreek omdat mijn man ook veel van huis is.
Uit pure verveling heb ik de afgelopen jaren dingen gedaan waar ik niet trots op ben en wil gewoon weer wat om handen hebben en me echt happy voelen.
Voor de kids was ik werkzaam als category manager, maar daar was parttime niet mogelijk en 45 uur pw die ik er aan kwijt was, is onmogelijk te combineren met het moederschap. Nu kan ik bij een bedrijf aan de slag voor 24 uur als assistent category manager met vaste dagen.
Ik vroeg me af hoe anderen het hebben ervaren om na fulltime moederschap weer aan het werk te gaan en of het juist energie gaf of juist het tegenovergestelde?
Na 10 jaar huismama te zijn geweest wil ik toch graag weer gaan werken. Omdat de kids allebei volgens continuerooster naar school gaan, begin ik mij overdag steeds eenzamer te voelen. Wonen nogal afgelegen en er zijn te veel dagen bij dat ik enkel vluchtige gesprekjes op het schoolplein heb en verder niemand spreek omdat mijn man ook veel van huis is.
Uit pure verveling heb ik de afgelopen jaren dingen gedaan waar ik niet trots op ben en wil gewoon weer wat om handen hebben en me echt happy voelen.
Voor de kids was ik werkzaam als category manager, maar daar was parttime niet mogelijk en 45 uur pw die ik er aan kwijt was, is onmogelijk te combineren met het moederschap. Nu kan ik bij een bedrijf aan de slag voor 24 uur als assistent category manager met vaste dagen.
Ik vroeg me af hoe anderen het hebben ervaren om na fulltime moederschap weer aan het werk te gaan en of het juist energie gaf of juist het tegenovergestelde?
donderdag 2 september 2021 om 13:01
Eens, ik zou daar echt niet op kunnen vallen.LadyTramp schreef: ↑02-09-2021 12:55Nou, dat kun je toch inderdaad aan iemand afzien? Naar mijn mening horen een huishouden draaien, zorgen dat je schone en gestreken kleding aan hebt, een gezonde maaltijd in elkaar zetten, op tijd je rekeningen betalen, zorgen dat de WCpot schoon is etc, gewoon bij de verantwoordelijkheden die horen bij volwassen zijn. Voor mannen en vrouwen, singles of getrouwden, kinderloos of ouders.
Dus als ik tegen een man aanloop die "boodschappen en de was niet zo in de gaten heeft" (en ja, dat merk je in de datingfase heus wel), dan is dat voor mij wel een alarmbel, ja. Dan is die man misschien een leuk tijdverdrijf maar geen serieuze levenspartner.
Na een paar dagen heb je echt wel in de gaten dat je geen eten meer in huis hebt en als al je kleren stinken en gekreukt op de grond liggen, dan heb je vast wel in de gaten dat er iets moet gebeuren.
Dit soort gedrag kan alleen ontstaan door het privilege dat mannen zich toe eigenen en wat nog steeds hordes vrouwen ze geven door het voor ze te gaan oplossen.
Dan mag je nog zoveel werken en geld binnenhalen, die basiszaken ga ik niet voor je oplossen. Ik ben niet je slaaf, je huishoudster of je nanny, omdat jij een goede baan hebt. Dan huur je maar iemand in, ik laat me daar niet voor lenen.
donderdag 2 september 2021 om 13:06
fashionvictim schreef: ↑02-09-2021 12:58Ja, dat zou ik sowieso al aan de voorkant nooit zo hebben laten ontstaan. Nu ben ik natuurlijk - wellicht mede daardoor- single, maar toen ik wel samenwoonde heb ik eigenlijk nooit de behoefte gevoeld om als een soort moeder van mijn partner op te treden. Hij kon toch prima zelf bedenken dat zijn onderbroeken in de was moesten voordat hij mij kende, dan kan hij dat ook prima in een relatie met mij.
Voor het huishouden huur ik iemand in, dat is geen probleem. Het gaat om de zorg voor de kinderen; het is handig als je dat niet laat ontstaan, maar persoonlijk zou ik niet weten hoe je dat doet. Kinderen zijn, in mijn ervaring, de bottleneck voor een gelijke verdeling; je laat ze niet lijden onder de mindset van de vader, dus de enige optie is het zelf doen. Of scheiden en het zelf doen.
donderdag 2 september 2021 om 13:07
In mijn scheidingsprocedure zei de advocaat van mijn ex een keer, toen het op zorgverdeling aankwam: "Maar meneer heeft een báan!"
Mijn (vrouwelijke) advocaat en ik schoten beiden in de lach en zeiden in koor: "Ja, jammer voor hem, mevrouw ook!"
En zo stond ik er eigenlijk toen we nog samen waren ook in. Als hij zei "ja, maar dat kan niet want ik moet werken" zei ik echt keihard: "oh, nou, ik ook." En dan ging ik gewoon, zijn probleem verder.
Mijn ex-schoonouders vonden mij in stilte ook al jaren een enorm kutwijf omdat ik hun zoon niet verzorgde, bleek na de scheiding. Terwijl ik toen ik dat hoorde alleen maar dacht: huh? Maar hij is toch niet gehandicapt?
Mijn (vrouwelijke) advocaat en ik schoten beiden in de lach en zeiden in koor: "Ja, jammer voor hem, mevrouw ook!"
En zo stond ik er eigenlijk toen we nog samen waren ook in. Als hij zei "ja, maar dat kan niet want ik moet werken" zei ik echt keihard: "oh, nou, ik ook." En dan ging ik gewoon, zijn probleem verder.
Mijn ex-schoonouders vonden mij in stilte ook al jaren een enorm kutwijf omdat ik hun zoon niet verzorgde, bleek na de scheiding. Terwijl ik toen ik dat hoorde alleen maar dacht: huh? Maar hij is toch niet gehandicapt?
Am Yisrael Chai!
donderdag 2 september 2021 om 13:09
hah!fashionvictim schreef: ↑02-09-2021 13:07In mijn scheidingsprocedure zei de advocaat van mijn ex een keer, toen het op zorgverdeling aankwam: "Maar meneer heeft een báan!"
Mijn (vrouwelijke) advocaat en ik schoten beiden in de lach en zeiden in koor: "Ja, jammer voor hem, mevrouw ook!"
En zo stond ik er eigenlijk toen we nog samen waren ook in. Als hij zei "ja, maar dat kan niet want ik moet werken" zei ik echt keihard: "oh, nou, ik ook." En dan ging ik gewoon, zijn probleem verder.
Mijn ex-schoonouders vonden mij in stilte ook al jaren een enorm kutwijf omdat ik hun zoon niet verzorgde, bleek na de scheiding. Terwijl ik toen ik dat hoorde alleen maar dacht: huh? Maar hij is toch niet gehandicapt?
Mijn man heeft een keer in een ruzie over het huishouden geroepen dat hij 'geen enkele vriend had die van zijn vrouw net zo veel moest doen als hij'. Nahh fijn voor je vrienden dat ze nog van de bescherming die het patriarchaat biedt kunnen profiteren maar zo niet mijn probleem!
donderdag 2 september 2021 om 13:09
Nou, gewoon, hem het laten uitzoeken, lijkt me? Als jij morgen dood neervalt zal hij toch ook gewoon voor zijn eigen koters moeten zorgen?Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:06Voor het huishouden huur ik iemand in, dat is geen probleem. Het gaat om de zorg voor de kinderen; het is handig als je dat niet laat ontstaan, maar persoonlijk zou ik niet weten hoe je dat doet. Kinderen zijn, in mijn ervaring, de bottleneck voor een gelijke verdeling; je laat ze niet lijden onder de mindset van de vader, dus de enige optie is het zelf doen. Of scheiden en het zelf doen.
Am Yisrael Chai!
donderdag 2 september 2021 om 13:17
Boehoeee!MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:09hah!
Mijn man heeft een keer in een ruzie over het huishouden geroepen dat hij 'geen enkele vriend had die van zijn vrouw net zo veel moest doen als hij'. Nahh fijn voor je vrienden dat ze nog van de bescherming die het patriarchaat biedt kunnen profiteren maar zo niet mijn probleem!
donderdag 2 september 2021 om 13:17
LadyTramp schreef: ↑02-09-2021 12:55Nou, dat kun je toch inderdaad aan iemand afzien? Naar mijn mening horen een huishouden draaien, zorgen dat je schone en gestreken kleding aan hebt, een gezonde maaltijd in elkaar zetten, op tijd je rekeningen betalen, zorgen dat de WCpot schoon is etc, gewoon bij de verantwoordelijkheden die horen bij volwassen zijn. Voor mannen en vrouwen, singles of getrouwden, kinderloos of ouders.
Dus als ik tegen een man aanloop die "boodschappen en de was niet zo in de gaten heeft" (en ja, dat merk je in de datingfase heus wel), dan is dat voor mij wel een alarmbel, ja. Dan is die man misschien een leuk tijdverdrijf maar geen serieuze levenspartner.
Oh ik ben het helemaal met je eens hoor. Het is ook echt niet zo dat mijn man totaal zou verslonzen als ik morgen dood zou neervallen. Maar hij denkt aan de was als hij nog maar 1 set schone kleren heeft, gaat naar de supermarkt als de koelkast leeg is etc. Ik doe gewoon elke week de was, plan boodschappen vooruit. Op zo'n manier groeit een verdeling over de jaren heen langzaam scheef, en dat kun je m.i. niet los zien van de verschillende verwachtingen die de maatschappij nog altijd heeft van mannen en vrouwen. En op het moment dat je kinderen krijgt gaan dat soort dingen x10.
En nogmaals, misschien dom van me maar op mijn 20ste dacht ik echt niet in termen van wel/geen serieuze levenspartner en was ik zelf ook een stuk slonziger dan ik nu ben.
donderdag 2 september 2021 om 13:21
fashionvictim schreef: ↑02-09-2021 13:09Nou, gewoon, hem het laten uitzoeken, lijkt me? Als jij morgen dood neervalt zal hij toch ook gewoon voor zijn eigen koters moeten zorgen?
Werkte dat? Heb je nu de kinderen dan maar 50%?
donderdag 2 september 2021 om 13:21
Dat vind ik ook altijd zo raar na een scheiding. Zoveel vaders komen dan met het argument dat zij moeten werken en dus niet doordeweeks voor hun kinderen kunnen zorgen. Op basis van dat argument komt er dan een om het weekend regeling. En iedereen doet vervolgens alsof dat allemaal heel normaal en logisch is.fashionvictim schreef: ↑02-09-2021 13:07In mijn scheidingsprocedure zei de advocaat van mijn ex een keer, toen het op zorgverdeling aankwam: "Maar meneer heeft een báan!"
Mijn (vrouwelijke) advocaat en ik schoten beiden in de lach en zeiden in koor: "Ja, jammer voor hem, mevrouw ook!"
En zo stond ik er eigenlijk toen we nog samen waren ook in. Als hij zei "ja, maar dat kan niet want ik moet werken" zei ik echt keihard: "oh, nou, ik ook." En dan ging ik gewoon, zijn probleem verder.
Mijn ex-schoonouders vonden mij in stilte ook al jaren een enorm kutwijf omdat ik hun zoon niet verzorgde, bleek na de scheiding. Terwijl ik toen ik dat hoorde alleen maar dacht: huh? Maar hij is toch niet gehandicapt?
Terwijl de moeder net zo goed doordeweeks werkt en vervolgens op alle doordeweekse dagen haar kinderen heeft. Wat mis ik hier? Waarom wordt dit zo normaal gevonden, terwijl het een argument van niks is van die vaders?
donderdag 2 september 2021 om 13:23
Je zou het toch moeten laten ontstaan denk ik. Ja, echt. Niet dat je een baby bij de creche zou laten overnachten, maar geen boodschappen, te laat komen op school, cadeautje voor feestje vergeten, sporttassen met vieze kleren en zonder zwempak naar zwemles - ja, dat zou ik gewoon laten gebeuren.Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:06Voor het huishouden huur ik iemand in, dat is geen probleem. Het gaat om de zorg voor de kinderen; het is handig als je dat niet laat ontstaan, maar persoonlijk zou ik niet weten hoe je dat doet. Kinderen zijn, in mijn ervaring, de bottleneck voor een gelijke verdeling; je laat ze niet lijden onder de mindset van de vader, dus de enige optie is het zelf doen. Of scheiden en het zelf doen.
donderdag 2 september 2021 om 13:28
Omdat het sielug is voor die vaders als ze geen vrije tijd meer hebben.Freya schreef: ↑02-09-2021 13:21Dat vind ik ook altijd zo raar na een scheiding. Zoveel vaders komen dan met het argument dat zij moeten werken en dus niet doordeweeks voor hun kinderen kunnen zorgen. Op basis van dat argument komt er dan een om het weekend regeling. En iedereen doet vervolgens alsof dat allemaal heel normaal en logisch is.
Terwijl de moeder net zo goed doordeweeks werkt en vervolgens op alle doordeweekse dagen haar kinderen heeft. Wat mis ik hier? Waarom wordt dit zo normaal gevonden, terwijl het een argument van niks is van die vaders?
donderdag 2 september 2021 om 13:30
MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:23Je zou het toch moeten laten ontstaan denk ik. Ja, echt. Niet dat je een baby bij de creche zou laten overnachten, maar geen boodschappen, te laat komen op school, cadeautje voor feestje vergeten, sporttassen met vieze kleren en zonder zwempak naar zwemles - ja, dat zou ik gewoon laten gebeuren.
Dat heb ik gedaan hoor, maar uiteindelijk lijden de kinderen daar onder en is het permanente effect nul. Ik vraag me altijd of of in andere gezinnen de vader wèl zelfstandig in de digitale schoolomgeving ziet dat er op datum X een naambordje geknutseld moet worden, het doet en het op tijd meegeeft, zonder dat de moeder het waar dan ook in dat traject ter sprake brengt. Maar dat is vast de niet-geemancipeerdheid van mijn specifieke gezinssituatie
donderdag 2 september 2021 om 13:31
MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:23Je zou het toch moeten laten ontstaan denk ik. Ja, echt. Niet dat je een baby bij de creche zou laten overnachten, maar geen boodschappen, te laat komen op school, cadeautje voor feestje vergeten, sporttassen met vieze kleren en zonder zwempak naar zwemles - ja, dat zou ik gewoon laten gebeuren.
Maar het akelige daaraan is dan wel dat het de kinderen zijn die de gevolgen dragen (want die staan met lege handen op dat feestje en kunnen niet meezwemmen want geen zwempak).
Dat zou ik toch echt niet doen, hoor.
donderdag 2 september 2021 om 13:33
Freya schreef: ↑02-09-2021 13:21Dat vind ik ook altijd zo raar na een scheiding. Zoveel vaders komen dan met het argument dat zij moeten werken en dus niet doordeweeks voor hun kinderen kunnen zorgen. Op basis van dat argument komt er dan een om het weekend regeling. En iedereen doet vervolgens alsof dat allemaal heel normaal en logisch is.
Terwijl de moeder net zo goed doordeweeks werkt en vervolgens op alle doordeweekse dagen haar kinderen heeft. Wat mis ik hier? Waarom wordt dit zo normaal gevonden, terwijl het een argument van niks is van die vaders?
Dat vond ik het ergste van mijn scheiding: mijn ex-man kreeg een regeling die betekende dat ik, na een week hard gewerkt te hebben, GEEN tijd met mijn kinderen kon doorbrengen in het weekend. Echt, wanhopig van woede werd ik daarvan.
donderdag 2 september 2021 om 13:34
Vanuit jouw laatste alinea: zo blijft het een generatie op generatie ding. Geldt ook voor de alle kinderen van pakweg 5 die dit nu ook weer van hun ouders zien qua rolverdeling.fashionvictim schreef: ↑02-09-2021 13:07In mijn scheidingsprocedure zei de advocaat van mijn ex een keer, toen het op zorgverdeling aankwam: "Maar meneer heeft een báan!"
Mijn (vrouwelijke) advocaat en ik schoten beiden in de lach en zeiden in koor: "Ja, jammer voor hem, mevrouw ook!"
En zo stond ik er eigenlijk toen we nog samen waren ook in. Als hij zei "ja, maar dat kan niet want ik moet werken" zei ik echt keihard: "oh, nou, ik ook." En dan ging ik gewoon, zijn probleem verder.
Mijn ex-schoonouders vonden mij in stilte ook al jaren een enorm kutwijf omdat ik hun zoon niet verzorgde, bleek na de scheiding. Terwijl ik toen ik dat hoorde alleen maar dacht: huh? Maar hij is toch niet gehandicapt?
Ik ben zeker niet blind voor de verschillen in het mannen en vrouwenbrein, die zijn er echt maar ik viel pasgeleden weer achterover toen ik een mannelijke kennis hoorde zeggen dat hij "zijn vrouw heus wel helpt met het huishouden".
Ehhh hoezo helpen, je draait je leven en gezin samen. Wilde bijna vragen of hij een sticker en aai over zijn bol wilde.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 2 september 2021 om 13:35
Ik kan alleen voor mijn eigen man spreken, maar die ziet dat zeker. Hij is een stuk meer georganiseerd, dus het is eerder hij die mij ergens op attendeert dan omgekeerd.Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:30Dat heb ik gedaan hoor, maar uiteindelijk lijden de kinderen daar onder en is het permanente effect nul. Ik vraag me altijd of of in andere gezinnen de vader wèl zelfstandig in de digitale schoolomgeving ziet dat er op datum X een naambordje geknutseld moet worden, het doet en het op tijd meegeeft, zonder dat de moeder het waar dan ook in dat traject ter sprake brengt. Maar dat is vast de niet-geemancipeerdheid van mijn specifieke gezinssituatie
Maar meestal hebben we het allebei door en staat het in onze gedeelde digitale agenda. De ene keer zet hij het daar in, de andere keer ik.
Het enige vervelende is dat je soms dubbel werk doet als je niet communiceert, dus dan kom ik met gymschoenen aanzetten na mijn werk en dan blijkt dat mijn man ze heeft besteld de dag ervoor.
donderdag 2 september 2021 om 13:36
Nou nee hoor, zulke vaders zijn er maar weinig.Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:30Dat heb ik gedaan hoor, maar uiteindelijk lijden de kinderen daar onder en is het permanente effect nul. Ik vraag me altijd of of in andere gezinnen de vader wèl zelfstandig in de digitale schoolomgeving ziet dat er op datum X een naambordje geknutseld moet worden, het doet en het op tijd meegeeft, zonder dat de moeder het waar dan ook in dat traject ter sprake brengt. Maar dat is vast de niet-geemancipeerdheid van mijn specifieke gezinssituatie
donderdag 2 september 2021 om 13:38
Ja mijn man wel, maar dat is omdat het tot zijn specifieke takenpakket behoort.Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:30Dat heb ik gedaan hoor, maar uiteindelijk lijden de kinderen daar onder en is het permanente effect nul. Ik vraag me altijd of of in andere gezinnen de vader wèl zelfstandig in de digitale schoolomgeving ziet dat er op datum X een naambordje geknutseld moet worden, het doet en het op tijd meegeeft, zonder dat de moeder het waar dan ook in dat traject ter sprake brengt. Maar dat is vast de niet-geemancipeerdheid van mijn specifieke gezinssituatie
Verzoeken van meester X uit groep 4 worden door hem afgehandeld. Ik handle de vragenstroom van de juf Y van de andere twee (die zitten in 1 klas). Idem verjaardagen. Hij is inmiddels goed ingevoerd in Dog Man vs Donald Duck pockets.
Hij doet ALLES met sport en zwemles inclusief kleding en uitrusting. Ik doe muziekles en gewone kleding.
Ik doe de boodschappen, communiceer met oppas en opvang en schoonmaker, tenzij ik hem instrueer.
Hij doet de auto, het grof afval, verkoopt spullen op MP die we kwijt willen, tenzij hij me instrueert.
In z'n zakelijke CV staat 'strategic thinker who pays attention to details' ofzoiets, nou daar maak ik dan ook graag thuis gebruik van.
madamejean wijzigde dit bericht op 02-09-2021 13:43
26.75% gewijzigd
donderdag 2 september 2021 om 13:40
Hahaha. Ja op het werk kunnen die mannen het wel allemaal hè. Zo bijzonder.MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:38Ja mijn man wel, maar dat is omdat het tot zijn specifieke takenpakket behoort.
In z'n zakelijke CV staat 'strategic thinker who pays attention to details' ofzoiets, nou daar maak ik dan ook graag thuis gebruik van.
donderdag 2 september 2021 om 13:42
Ik heb geen eigen kinderen maar is het adhv jouw voorbeeld erg als er dan eens iets in het 100 loopt en er mensen op hun snuit gaan? Ik vraag mij af of dit echt lijden is en of dit blijvende schade veroorzaakt.Thalas schreef: ↑02-09-2021 13:30Dat heb ik gedaan hoor, maar uiteindelijk lijden de kinderen daar onder en is het permanente effect nul. Ik vraag me altijd of of in andere gezinnen de vader wèl zelfstandig in de digitale schoolomgeving ziet dat er op datum X een naambordje geknutseld moet worden, het doet en het op tijd meegeeft, zonder dat de moeder het waar dan ook in dat traject ter sprake brengt. Maar dat is vast de niet-geemancipeerdheid van mijn specifieke gezinssituatie
Gaat mij niet zozeer om de gedetailleerde taakverdeling en wie wat doet maar de gedachtegang die erachter zit. Vrouwen (moeders) voelen zich vaak onmisbaar en houden zo ook zaken in stand waar ze eigenlijk van balen, voelen zich overvraagd, raken overbelast etc..
Ikzelf heb deze blinde vlek ook af en toe ook bij tijd en wijlen en zoals ik al eerder zei zal e.e.a. best deels liggen aan het mannenbrein vs vrouwenbrein (genoeg wetenschappelijk artikelen daarover te lezen)
Maar bepaalde dingen doe ik dus niet meer voor mijn partner en dat weet hij ook en ja, dat leidt soms tot gedoe (2e aanmaning, tandartsafspraak vergeten en dus consultkosten betalen etc.) Partner komt uit zeer traditioneel milieu en hoefde thuis nooit ene moer te doen (zijn zus ook niet overigens) met een overbezorgde en zeer verstikkende dominante moeder.
Ik snap dus waar dit deels vandaan komt maar weiger het in stand te houden.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 2 september 2021 om 13:42
MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:38Ja mijn man wel, maar dat is omdat het tot zijn specifieke takenpakket behoort.
In z'n zakelijke CV staat 'strategic thinker who pays attention to details' ofzoiets, nou daar maak ik dan ook graag thuis gebruik van.
donderdag 2 september 2021 om 13:46
MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:38Ja mijn man wel, maar dat is omdat het tot zijn specifieke takenpakket behoort.
Verzoeken van meester X uit groep 4 worden door hem afgehandeld. Ik handle de vragenstroom van de juf Y van de andere twee (die zitten in 1 klas). Idem verjaardagen. Hij is inmiddels goed ingevoerd in Dog Man vs Donald Duck pockets.
Hij doet ALLES met sport en zwemles inclusief kleding en uitrusting. Ik doe muziekles en gewone kleding.
Ik doe de boodschappen, communiceer met oppas en opvang en schoonmaker, tenzij ik hem instrueer.
Hij doet de auto, het grof afval, verkoopt spullen op MP die we kwijt willen, tenzij hij me instrueert.
In z'n zakelijke CV staat 'strategic thinker who pays attention to details' ofzoiets, nou daar maak ik dan ook graag thuis gebruik van.
Goede tip ook wel voor vrouwen waarvan de man zogenaamd niks kan, zoek zijn cv eens op, praat eens met zijn collega's en leidinggevende over zijn kwaliteiten. Je komt er waarschijnlijk achter dat Thom meer kan dan bij thuis laat zien.
donderdag 2 september 2021 om 13:47
Ja. Want het zijn die kinderen die dan op hun snuit gaan, en zij konden er nou precies niks aan doen.sprokkelientje schreef: ↑02-09-2021 13:42Ik heb geen eigen kinderen maar is het adhv jouw voorbeeld erg als er dan eens iets in het 100 loopt en er mensen op hun snuit gaan?
Dat je je man laat aantobben als hij zijn tandartsafspraak vergeet of als hij vergeet zijn auto APK te keuren, of dat je de afwas eens pontificaal laat staan in de hoop dat hij het opruimt etc: dat is allemaal goed en wel en gaat eigenlijk niet echt over wezenlijke dingen. Maar als je man vergeet op tijd van zijn vergadering weg te gaan omdat hij de kinderen moet halen, en jij haalt ze dan ook niet op (terwijl je dat wel zou kunnen), dan zijn de kinderen degenen die daar last van hebben.
Natuurlijk, als je dan toch die kinderen gaat halen (wat ik dus inderdaad zou doen), dan leert die man dat jij de ballen wel opvangt als hij er 1 laat vallen etc., maar dat is precies wat Thalas bedoelt en waar ik het mee eens ben: kinderen zijn de bottleneck in een eerlijkere taakverdeling.
donderdag 2 september 2021 om 13:53
Mijn pubers beweren ook dat soort dingen. En dat ze het héle huishouden doen. Als ze hun bord in de afwasmachine moeten zetten.MadameJean schreef: ↑02-09-2021 13:09hah!
Mijn man heeft een keer in een ruzie over het huishouden geroepen dat hij 'geen enkele vriend had die van zijn vrouw net zo veel moest doen als hij'. Nahh fijn voor je vrienden dat ze nog van de bescherming die het patriarchaat biedt kunnen profiteren maar zo niet mijn probleem!
