Werk & Studie
alle pijlers
werk niet leuk vinden
maandag 21 april 2008 om 12:00
Wie herkent dit ook. Ik ga met tegenzin naar mijn werk. Ik heb spijt dat ik deze baan aangenomen heb.
Na mijn afstuderen aan de Heao ben ik gelijk aan de slag gegaan bij een grote overheidsinstelling. Ik heb daar 4 jaar op een bepaalde afdeling gewerkt. Voor de zomer 2007 heb ik intern gesolliciteerd op een andere afdeling, naar een meer financiele functie. Maar ik voel me totaal niet thuis hier. Eerst dacht ik ik moet gewoon wennen. Maar ik werk er bijna een jaar. Ik kom s'ochtends mijn bed bijna niet uit. Kijk uit naar weekenden. En op zondag ben ik chagerijnig omdat ik weer de volgende dag naar mijn werk moet. Bij mijn vorige functie had ik ook weleens baaldagen. Maar daar vond ik het over het geheel wel oke. Deze functie is een promotie/stap omhoog geweest. Dus vind dat ik niet mag klagen.
De inhoud van het werk valt mij onwijs tegen. Mijn directe collega's zijn allemaal stukken ouder dan ik. Ik ben 26. De anderen gemiddeld 50. Ik heb gewoon helemaal niets met ze. Mijn manier van werken en denken is niet die van hen. Ik ben inmiddels wel een beetje aan het rondkijken naar iets anders. Maar ben bang dat ik weer dezelfde fout maak, door weer een baan te kiezen die niet echt iets voor mij is. En vaak kom je er pas achter als je er eenmaal werkt. Ik weet ook niet goed wat ik nu wil voor functie.
In de tussentijd moet ik het wel zien vol te houden hier. Dat vind ik gewoon heel moeilijk. Ik voel me alleen hier. Heb veel werk liggen, maar kan me er nauwelijks toe zetten. Het werken kost me zoveel energie. Kom gewoon uitgeput en down thuis. Het voelt ook enorm als falen voor mij.
Na mijn afstuderen aan de Heao ben ik gelijk aan de slag gegaan bij een grote overheidsinstelling. Ik heb daar 4 jaar op een bepaalde afdeling gewerkt. Voor de zomer 2007 heb ik intern gesolliciteerd op een andere afdeling, naar een meer financiele functie. Maar ik voel me totaal niet thuis hier. Eerst dacht ik ik moet gewoon wennen. Maar ik werk er bijna een jaar. Ik kom s'ochtends mijn bed bijna niet uit. Kijk uit naar weekenden. En op zondag ben ik chagerijnig omdat ik weer de volgende dag naar mijn werk moet. Bij mijn vorige functie had ik ook weleens baaldagen. Maar daar vond ik het over het geheel wel oke. Deze functie is een promotie/stap omhoog geweest. Dus vind dat ik niet mag klagen.
De inhoud van het werk valt mij onwijs tegen. Mijn directe collega's zijn allemaal stukken ouder dan ik. Ik ben 26. De anderen gemiddeld 50. Ik heb gewoon helemaal niets met ze. Mijn manier van werken en denken is niet die van hen. Ik ben inmiddels wel een beetje aan het rondkijken naar iets anders. Maar ben bang dat ik weer dezelfde fout maak, door weer een baan te kiezen die niet echt iets voor mij is. En vaak kom je er pas achter als je er eenmaal werkt. Ik weet ook niet goed wat ik nu wil voor functie.
In de tussentijd moet ik het wel zien vol te houden hier. Dat vind ik gewoon heel moeilijk. Ik voel me alleen hier. Heb veel werk liggen, maar kan me er nauwelijks toe zetten. Het werken kost me zoveel energie. Kom gewoon uitgeput en down thuis. Het voelt ook enorm als falen voor mij.
maandag 21 april 2008 om 12:53
Klinkt heel bekend. Werk zelf ook bij de overheid en heb het steeds minder naar mijn zin. De "leuke mensen" zijn vaak de mensen die een externe dienstbetrekking hebben. De échte collega's, dus de ambtenaren, kun je het stof vanaf slaan. Niet bij iedereen, maar het overgrote deel wel. Gemiddelde leeftijd ligt tegen de 50. Ik ben zelf een twintiger dus inderdaad een groot leeftijdsverschil.
Het grote nadeel van de overheid vind ik dat er niet echt gekeken wordt naar wat je de hele dag doet, want je krijgt je salaris toch wel. Hard werken wordt niet beloond, de hele dag niksen niet echt gestraft. Zo heb ik een collega die een zeer slechte beoordeling heeft gehad. Hij werkt er nog steeds. En dat terwijl hij al eerder dergelijke beoordelingen kreeg.
Haddah, als je er echt zo tegenop ziet om naar je werk te gaan zou ik elders solliciteren. Vooral niet meer bij de overheid. Het is toch vreselijk dat je zo tegen je werk op ziet.
Hoewel het bij mij niet zo hoog zit als bij jou, overweeg ik ook om het elders te proberen.
Denk goed na wat je wel en niet wilt, maar blijf niet te lang in deze situatie hangen. Het zou toch fijn zijn als de zondagen weer leuk worden
Het grote nadeel van de overheid vind ik dat er niet echt gekeken wordt naar wat je de hele dag doet, want je krijgt je salaris toch wel. Hard werken wordt niet beloond, de hele dag niksen niet echt gestraft. Zo heb ik een collega die een zeer slechte beoordeling heeft gehad. Hij werkt er nog steeds. En dat terwijl hij al eerder dergelijke beoordelingen kreeg.
Haddah, als je er echt zo tegenop ziet om naar je werk te gaan zou ik elders solliciteren. Vooral niet meer bij de overheid. Het is toch vreselijk dat je zo tegen je werk op ziet.
Hoewel het bij mij niet zo hoog zit als bij jou, overweeg ik ook om het elders te proberen.
Denk goed na wat je wel en niet wilt, maar blijf niet te lang in deze situatie hangen. Het zou toch fijn zijn als de zondagen weer leuk worden
maandag 21 april 2008 om 13:58
Ik heb een tijd bij een Ministerie gewerkt en daar waren juist veel jonge mensen, ook bij financiële afdelingen. De sfeer was leuk en er werd ook zeker hard gewerkt. Als je het op zich wel leuk vindt om bij de overheid te werken, maar je functie + collega's vallen tegen is het misschien een idee om daar eens te gaan kijken. Moet je natuurlijk wel in de buurt wonen van Den Haag. Ik ben er in december weggegaan en toen zaten ze te springen om mensen met een financiële achtergrond. Die waren bijna niet aan te slepen.
Ik ben weggegaan bij het Ministerie omdat we gingen emigreren. Maar moet ook zeggen dat ik het wel gezien had daar. Dit heeft er meer mee te maken dat ik tot de conclusie ben gekomen dat het werk als beleidsmedewerker niet helemaal bij me past en ik mijn talenten liever elders inzet. Ondanks dat heb ik het overigens wel erg naar mijn zin gehad.
Weet niet of het bij jou ook speelt, maar ik denk dat je moet oppassen met je te veel aan zekerheden verbinden die de overheid biedt. Ik heb in mijn 6 overheidsjaren verschillende twintigers getroffen die hun werk eigenlijk niet leuk vonden, maar ja, dat vaste contract he.... dat kon je toch niet zo maar opzeggen.... (als je naar het bedrijfsleven of universiteit oid gaat begin je vaak weer met een jaarcontract).
Als je nog zo jong bent is het volgens mij doodzonde om zo te denken. (Je kunt wel raden hoe sommige mensen reageerden op mijn emigratie, terwijl we in ons nieuwe land nog een baan, huis etc. moesten vinden.... :-)
Ik ben weggegaan bij het Ministerie omdat we gingen emigreren. Maar moet ook zeggen dat ik het wel gezien had daar. Dit heeft er meer mee te maken dat ik tot de conclusie ben gekomen dat het werk als beleidsmedewerker niet helemaal bij me past en ik mijn talenten liever elders inzet. Ondanks dat heb ik het overigens wel erg naar mijn zin gehad.
Weet niet of het bij jou ook speelt, maar ik denk dat je moet oppassen met je te veel aan zekerheden verbinden die de overheid biedt. Ik heb in mijn 6 overheidsjaren verschillende twintigers getroffen die hun werk eigenlijk niet leuk vonden, maar ja, dat vaste contract he.... dat kon je toch niet zo maar opzeggen.... (als je naar het bedrijfsleven of universiteit oid gaat begin je vaak weer met een jaarcontract).
Als je nog zo jong bent is het volgens mij doodzonde om zo te denken. (Je kunt wel raden hoe sommige mensen reageerden op mijn emigratie, terwijl we in ons nieuwe land nog een baan, huis etc. moesten vinden.... :-)
maandag 21 april 2008 om 14:05
Oh ja, als je toch de veiligheid van de overheid verkiest.... en je wilt eens iets proberen...Je kunt je probleem ook aanzwengelen bij je leidinggevende en kijken of je op detacheringsbasis (bij overheid heet die Interim Functie vervulling/IF) een jaar bij een andere overheidsdienst kunt gaan werken. Je huidige werkgever detacheert je dan naar die andere dienst. De meeste mensen die op IF-basis ergens beginnen blijven daar uiteindelijk hangen. 'IF-contracten' zijn officieel bedoeld als leerplek voor degene die gedetacheerd wordt. Ze worden echter meestal gebruikt in situaties zoals de jouwe.
maandag 21 april 2008 om 14:19
Op zich hoef ik niet perse weg bij de overheid. Omdat ik de overheid wel zie zitten, ivm o.a. maatschappelijke betrokkenheid etc. De afdeling waar ik eerst zat vond ik wel erg leuk, maar ik was mijn functie 'ontgroeit'.
Ik weet niet of ik perse in de financiele hoek wil blijven. Ik heb er nu een ander beeld bij. Mijn collega's zijn stoffige ouwe mannen. Die stipt om 5 uur weg gaan. Omdat om 17.30 de gehaktballen op tafel staan, en daar kunnen ze niet te laat voor komen. Ik heb geen nederlandse achtergrond. Dus de verschillen zijn aanmerkelijk, niet dat dat een probleem is voor mij, maar op de een of andere manier zijn zij wat conservatiever en staan zij minder open voor andersdenkden. Mijn leidinggevende daar heb ik ook niet zoveel mee.
Ik weet niet of ik perse in de financiele hoek wil blijven. Ik heb er nu een ander beeld bij. Mijn collega's zijn stoffige ouwe mannen. Die stipt om 5 uur weg gaan. Omdat om 17.30 de gehaktballen op tafel staan, en daar kunnen ze niet te laat voor komen. Ik heb geen nederlandse achtergrond. Dus de verschillen zijn aanmerkelijk, niet dat dat een probleem is voor mij, maar op de een of andere manier zijn zij wat conservatiever en staan zij minder open voor andersdenkden. Mijn leidinggevende daar heb ik ook niet zoveel mee.
maandag 21 april 2008 om 14:35
Hoi Haddah,
Ik heb een paar keer in jouw situatie gezeten dus ik weet wat je nu doormaakt.
Ik heb zelf ook bij een gemeente gewerkt en daar werkte een mix van jonge en oude mensen. Ze zijn dus niet overal bij de overheid 50+. Dat wisselt per onderdeel.
Om te kijken wat voor werk je wel leuk vindt, zou je een loopbaanboek kunnen raadplegen. Dan onderzoek je systematisch wat je leuk vindt kunt. Een goed boek is Jij bent aan Z van Y. Buchel en Welke kleur heeft je parachute? van R. Bolles. Ook is het handig om met mensen te gaan praten die het werk doen wat jij ambieert. Vaak krijg je dan een goed beeld van wat het werk daadwerkelijk inhoudt en kun je dus vantevoren inschatten of het werk bij je past. Dus niet pas nadat je er zit zoals nu het geval is.
Wat nu betreft: proberen vol te houden of z.s.m. een gesprek hebben met je leidinggevende over de situatie. En of hij/zij je de ruimte wil geven (evt. mbv een interne loopbaanadviseur of P&O-er) om te onderzoeken op welke werkplek je wel tot je recht komt.
Ik heb een paar keer in jouw situatie gezeten dus ik weet wat je nu doormaakt.
Ik heb zelf ook bij een gemeente gewerkt en daar werkte een mix van jonge en oude mensen. Ze zijn dus niet overal bij de overheid 50+. Dat wisselt per onderdeel.
Om te kijken wat voor werk je wel leuk vindt, zou je een loopbaanboek kunnen raadplegen. Dan onderzoek je systematisch wat je leuk vindt kunt. Een goed boek is Jij bent aan Z van Y. Buchel en Welke kleur heeft je parachute? van R. Bolles. Ook is het handig om met mensen te gaan praten die het werk doen wat jij ambieert. Vaak krijg je dan een goed beeld van wat het werk daadwerkelijk inhoudt en kun je dus vantevoren inschatten of het werk bij je past. Dus niet pas nadat je er zit zoals nu het geval is.
Wat nu betreft: proberen vol te houden of z.s.m. een gesprek hebben met je leidinggevende over de situatie. En of hij/zij je de ruimte wil geven (evt. mbv een interne loopbaanadviseur of P&O-er) om te onderzoeken op welke werkplek je wel tot je recht komt.
maandag 21 april 2008 om 14:39
Mijn vast contract ben ik best bereid om op te geven, als het een functie is waar ik het naar mijn zin heb. Maar probleem is dat ik nu ook minder aandurf. Stel dat mijn volgende functie ook tegenvalt?
En hoe moet ik de komende tijd doorbrengen? Ik voel me zwaar ongelukkig. Werk fultime, en het drukt echt als een zware last op mij. Ik ben helemaal niet geintresseerd in mijn werk meer. Laat hierdoor steken vallen. Open met tegenzin mijn mailbox. En neem met tegenzin de telefoon op.
En hoe moet ik de komende tijd doorbrengen? Ik voel me zwaar ongelukkig. Werk fultime, en het drukt echt als een zware last op mij. Ik ben helemaal niet geintresseerd in mijn werk meer. Laat hierdoor steken vallen. Open met tegenzin mijn mailbox. En neem met tegenzin de telefoon op.
maandag 21 april 2008 om 15:41
Ik herken het.
Ik werk nu een jaar bij mijn huidige werkgever. Ik dacht in het begin ook dat ik moest wennen, dat het wel zou komen, maar inmiddels ben ik dus een jaar verder en vind ik het nog steeds niet leuk.
Ik heb echt het gevoel dat mijn manier van werken niet past bij het bedrijf. Het is niet zo dat het bedrijf stom is, of dat ik stom ben, maar het matched gewoon niet.
Ik ga hier ook vaak met tegenzin heen, op een gegeven moment dacht ik zelfs dat ik lui was, had nergens meer zin in. Toen las ik op een site (volgens mij op www.leren.nl) dat je lui niet met gedemotiveerd moet verwarren. Dat opende mijn ogen wel. Ik ben niet lui, ik ben gedemotiveerd!
Ik wil ook graag iets anders, maar ben ook bang dezelfde fout te maken. Hoe weet ik nou dat het bij een volgende bedrijf wel leuk is, ik wil niet weer deze fout maken en moeten switchen. Hiervoor heb ik twee andere werkgevers gehad voor langere tijd, dus ik weet dat ik het best wel naar mijn zin kan hebben en de goede baan kan kiezen.
Voor mij is een bijkomend nadeel dat ik zwanger ben. Ik heb me dan ook voorgenomen dat ik in ieder geval mijn tijd uitzit tot mijn verlof en daarna verder kijk. Behalve als ik de baan van mijn leven tegenkom dan, dan waag ik de gok!
Ik werk nu een jaar bij mijn huidige werkgever. Ik dacht in het begin ook dat ik moest wennen, dat het wel zou komen, maar inmiddels ben ik dus een jaar verder en vind ik het nog steeds niet leuk.
Ik heb echt het gevoel dat mijn manier van werken niet past bij het bedrijf. Het is niet zo dat het bedrijf stom is, of dat ik stom ben, maar het matched gewoon niet.
Ik ga hier ook vaak met tegenzin heen, op een gegeven moment dacht ik zelfs dat ik lui was, had nergens meer zin in. Toen las ik op een site (volgens mij op www.leren.nl) dat je lui niet met gedemotiveerd moet verwarren. Dat opende mijn ogen wel. Ik ben niet lui, ik ben gedemotiveerd!
Ik wil ook graag iets anders, maar ben ook bang dezelfde fout te maken. Hoe weet ik nou dat het bij een volgende bedrijf wel leuk is, ik wil niet weer deze fout maken en moeten switchen. Hiervoor heb ik twee andere werkgevers gehad voor langere tijd, dus ik weet dat ik het best wel naar mijn zin kan hebben en de goede baan kan kiezen.
Voor mij is een bijkomend nadeel dat ik zwanger ben. Ik heb me dan ook voorgenomen dat ik in ieder geval mijn tijd uitzit tot mijn verlof en daarna verder kijk. Behalve als ik de baan van mijn leven tegenkom dan, dan waag ik de gok!
maandag 21 april 2008 om 15:43
O ja, steken laten vallen herken ik ook. En daar kreeg ik dan weer kritiek op, en daar werd ik dan weer minder gemotiveerd van, en ging ik nog meer steken laten vallen.
Dus dat heb ik me wel op een dag voorgenomen: ik ga wel gewoon mijn best weer doen, anders wordt het alleen maar erger. De ene dag gaat dat beter dan de andere, maar ik merk wel dat het helpt om je echt voor te nemen om toch geen fouten te maken en je best te doen. Ik doe nu ook weer een stapje meer als nodig, waar ik daar voorheen ook geen zin meer in had. Dat helpt toch wel om het voor jezelf wat leuker te maken.
Dus dat heb ik me wel op een dag voorgenomen: ik ga wel gewoon mijn best weer doen, anders wordt het alleen maar erger. De ene dag gaat dat beter dan de andere, maar ik merk wel dat het helpt om je echt voor te nemen om toch geen fouten te maken en je best te doen. Ik doe nu ook weer een stapje meer als nodig, waar ik daar voorheen ook geen zin meer in had. Dat helpt toch wel om het voor jezelf wat leuker te maken.
maandag 21 april 2008 om 15:54
Hai
Ik herken de situatie, wilde zelf een topic openen maar reageer hier maar.
Ik werk nu 8 maanden in een functie waarin ik me ook doodongelukkig voel. Mijn vorige baan was ontzettend leuk en leuke collega's maar inhoudelijk niet heel uitdagend, plus weinig contractzekerheid. Ik heb toen een baan aangenomen die een stap omhoog is qua carriere, en past bij mijn academische opleiding. Samen met mijn partner zijn we hiervoor een behoorlijk end weg verhuisd, weg van vrienden en familie.
Ik heb nu eindelijk mijn droombaan, maar wat valt het tegen. Ik voel me niet thuis, in mijn werkomgeving niet, en in de nieuwe stad niet. Ik voel me verloren en eenzaam. Ik dacht ook dat ik gewoon moest wennen, maar op een gegeven moment lukt dat niet meer, het proberen je aan te passen. Mijn collega's liggen niet op 1 lijn met mij, waardoor ik vaak het gevoel heb dat ik niet mee kan praten. De werkzaamheden die ik nu verricht zijn heel eenzaam, de hele dag achter de computer en vaak kom ik thuis met een heel onvoldaan gevoel.
Ik leef ook van weekend tot weekend en baal als de zondag voorbij is. 40 uur werken terwijl je het met tegenzin doet is best zwaar, en kost veel energie. Ik ben aan het rondkijken naar ander werk, maar weet niet zo goed waar ik me dan op richten en wat voor werkzaamheden wel bij mij passen.
Ik zou het liefste vandaag nog terugverhuizen en daar aan de slag gaan in een leuke functie, het maakt me inmiddels niet meer uit wat.
Ik herken de situatie, wilde zelf een topic openen maar reageer hier maar.
Ik werk nu 8 maanden in een functie waarin ik me ook doodongelukkig voel. Mijn vorige baan was ontzettend leuk en leuke collega's maar inhoudelijk niet heel uitdagend, plus weinig contractzekerheid. Ik heb toen een baan aangenomen die een stap omhoog is qua carriere, en past bij mijn academische opleiding. Samen met mijn partner zijn we hiervoor een behoorlijk end weg verhuisd, weg van vrienden en familie.
Ik heb nu eindelijk mijn droombaan, maar wat valt het tegen. Ik voel me niet thuis, in mijn werkomgeving niet, en in de nieuwe stad niet. Ik voel me verloren en eenzaam. Ik dacht ook dat ik gewoon moest wennen, maar op een gegeven moment lukt dat niet meer, het proberen je aan te passen. Mijn collega's liggen niet op 1 lijn met mij, waardoor ik vaak het gevoel heb dat ik niet mee kan praten. De werkzaamheden die ik nu verricht zijn heel eenzaam, de hele dag achter de computer en vaak kom ik thuis met een heel onvoldaan gevoel.
Ik leef ook van weekend tot weekend en baal als de zondag voorbij is. 40 uur werken terwijl je het met tegenzin doet is best zwaar, en kost veel energie. Ik ben aan het rondkijken naar ander werk, maar weet niet zo goed waar ik me dan op richten en wat voor werkzaamheden wel bij mij passen.
Ik zou het liefste vandaag nog terugverhuizen en daar aan de slag gaan in een leuke functie, het maakt me inmiddels niet meer uit wat.
maandag 21 april 2008 om 15:55
Heb je geen enkel idee wat je wél zou willen doen? Als het je zo hoog zit zou ik inderdaad maar aan je leidingevende om loopbaanbegeleiding gaan vragen. Als je goed stilstaat bij wat je wel en niet wilt kom je met de huidige arbeidsmarkt vast wel goed terecht. Je kent jezelf door het werk wat je tot nu toe gedaan hebt al een stuk beter dan toen je net was afgestudeerd. Je kan al veel beter bepalen waar je wel en niet zult aarden en wat belangrijk voor je is. Je kunt wat dat betreft best wat meer vertrouwen in jezelf hebben. Zorg alleen dat je niet 'wegvlucht' bij je huidige baan, maar kies voor een baan die je echt ligt.
Veel ministeries hebben een personeelsvereniging voor jongeren (jonger dan 36). Als er bij jullie ook zoiets bestaat, sluit je dan aan. Verder is het inderdaad zinvol om te gaan praten met mensen die werk doen wat je leuk lijkt (waar zitten je oud-studiegenoten nu?)... dan kun je er een goed beeld van krijgen.
Bij ons kwamen er trouwens het afgelopen jaar veel mensen binnen via diversiteitsprojecten. Er zijn headhuntbureaus die zich specifiek op allochtonen richten. Omdat de rijksoverheid meer diversiteit nastreeft in hogere functies (grootste deel van de allochtonen werkt in ondersteunende functies, bv secretaresse) kregen deze headhuntbureaus ook vacatures die alleen intern werden gepubliceerd aangeboden. Er waren hele leuke banen bij. Ik weet alleen niet meer hoe deze bureaus heten, maar met wat googelen moeten ze wel te vinden zijn.
dinsdag 22 april 2008 om 11:21
Morrie: Gefeliciteerd met je zwnagerschap. Ik hoop dat je hier je vreugde uit kan putten. Je hebt iets om naar uit te kijken. Samen met je kindje 'tutten' straks. En lekker met verlof (bedoel het niet negatief).
Ja met dat steken laten vallen heb je gelijk in. Het werkt zeer demotiverend om op je fouten aangesproken te worden. Ook al doe je het zelf. Ik kan me nergens toe zetten. En dat heeft noet met luiheid te maken. In mijn vorige functie draaide ik een hele hoge 'productie'. En deed ik dat met plezier.
beertje27:dat gevoel van verloren en eenzaam dat heb ik ook. Ik ben iemand die heel levendig en spontaan is. Makkelijk contact maak met anderen etc. Maar ik merk dat ik steeds meer naar binnen keer. En me gewoon onzeker voel over alles. Zit momenteel ook onder de eczeem, heb ik als ik gestressd ben. Ik ontwijk mijn directe collega's. Zonder mij een beetje af. Ik kan het gewoon niet meer opbrengen om leuk en gezellig te doen. Het is namelijk allemaal gemaakt en komt niet uit mezelf, dat kan ik even volhouden maar niet maanden achtereen. dat kost teveel energie. Maar nu ontstaat er een beeld dat ik me teveel afzonder. Maar ik heb besloten mij daar niets van aan te trekken. Ik wil gewoon mijn werk 'goed' proberen te doen. En de rest zie ik wel.
Ja met dat steken laten vallen heb je gelijk in. Het werkt zeer demotiverend om op je fouten aangesproken te worden. Ook al doe je het zelf. Ik kan me nergens toe zetten. En dat heeft noet met luiheid te maken. In mijn vorige functie draaide ik een hele hoge 'productie'. En deed ik dat met plezier.
beertje27:dat gevoel van verloren en eenzaam dat heb ik ook. Ik ben iemand die heel levendig en spontaan is. Makkelijk contact maak met anderen etc. Maar ik merk dat ik steeds meer naar binnen keer. En me gewoon onzeker voel over alles. Zit momenteel ook onder de eczeem, heb ik als ik gestressd ben. Ik ontwijk mijn directe collega's. Zonder mij een beetje af. Ik kan het gewoon niet meer opbrengen om leuk en gezellig te doen. Het is namelijk allemaal gemaakt en komt niet uit mezelf, dat kan ik even volhouden maar niet maanden achtereen. dat kost teveel energie. Maar nu ontstaat er een beeld dat ik me teveel afzonder. Maar ik heb besloten mij daar niets van aan te trekken. Ik wil gewoon mijn werk 'goed' proberen te doen. En de rest zie ik wel.
dinsdag 22 april 2008 om 11:27
Yuki: ik heb al wel een beetje een idee wat ik wel wil doen. Ik ben ook aan het rondkijken en heb al een sollicitatiebrief de deur uitgedaan. Ik zit nu in de financiele hoek. en wil me meer richten op de menselijke kant. Dat past meer bij mij. Meer als adviseur misschien op P&O gebied. iK heb hier niet helemaal de juiste papiren voor. Heb MER gedaan, maar hoop ergens te kunnen inhaken. Maar ik ben nog aan het nadenken.
Die diversiteitsprojecten ken ik wel. En om eerlijk te zijn, ben ik er niet zo'n voorstander van. (ligt per situatie verschillend). Dat kan net dat extratje helpen wanneer het niet lukt op de arbeidsmarkt, maar je moet niet een excuus allochtoon worden.Maar misschien heb ik er een verkeerd beeld bij hoor.
Die diversiteitsprojecten ken ik wel. En om eerlijk te zijn, ben ik er niet zo'n voorstander van. (ligt per situatie verschillend). Dat kan net dat extratje helpen wanneer het niet lukt op de arbeidsmarkt, maar je moet niet een excuus allochtoon worden.Maar misschien heb ik er een verkeerd beeld bij hoor.
vrijdag 25 april 2008 om 11:16
Hallo Haddah en de rest,
Ik herken jouw verhaal met het niet gemotiveerd zijn op je werk. Ik ben zelf een redelijke hopper. Heb zo om de 3 jaar een nieuwe baan. Ik heb mijn HEAO MER in deeltijd gedaan en ben daarvoor geslaagd in 2004. Maar op dat moment durfde ik niet door te pakken naar een HBO baan. Ik werk nu als management assistente maar heb totaal geen uitdaging in mijn baan. Bovendien zijn ze hier de werkzaamheden aan het verschuiven en krijg ik er steeds meer shit werk bij. Zo mag ik tegenwoordig ook de post open maken van het hele bedrijf (deed voorheen een andere collega, maar die kan het niet aan) en de telefoniste/receptioniste vervangen als ze er niet is. Niet dat ik me daar te goed voor voel, maar ik mis uitdaging. Nu heb ik hier al aangegeven dat ik uitdaging mis. Wij hebben niet echt een P&O afdeling, dat doet ieder voor zich. En dat leek mij een leuke taak om er bij te nemen. Dan wordt de post openenen in eens een stuk leuker. Maar dit mocht niet van directie. Wel vraagt directie regelmatig of dat ik personeelsdingtjes wil regelen. Daar heb ik laatst wat van gezegd, in de trand van dat mocht ik toch niet doen, en dan moet ik niet zeuren. Dus ik heb het helemaal gehad. Ik maak ook fout naar fout en het interesseert me niet meer. Ik zit drukker op het Viva forum dan dat ik werk. En dat voelt niet goed. Want ik wil gewoon graag en leuk werken.
Nu komt het voor mij, Vandaar dat ik dit een interessant topic vind. Ik wil graag iets gaan doen met Sociale Zaken Ik wil graag bij de gemeente een consulent/casemanager inkomen worden. Ik heb al zo'n 6 brieven weggedaan naar diverse gemeentes. Alleen word ik niet aangenomen omdat ik niet de juiste werkervaring heb. Heeft iemand een tip hoe ik hier tussen kan komen?
Sorry dat ik even off topic ga.
Ik herken jouw verhaal met het niet gemotiveerd zijn op je werk. Ik ben zelf een redelijke hopper. Heb zo om de 3 jaar een nieuwe baan. Ik heb mijn HEAO MER in deeltijd gedaan en ben daarvoor geslaagd in 2004. Maar op dat moment durfde ik niet door te pakken naar een HBO baan. Ik werk nu als management assistente maar heb totaal geen uitdaging in mijn baan. Bovendien zijn ze hier de werkzaamheden aan het verschuiven en krijg ik er steeds meer shit werk bij. Zo mag ik tegenwoordig ook de post open maken van het hele bedrijf (deed voorheen een andere collega, maar die kan het niet aan) en de telefoniste/receptioniste vervangen als ze er niet is. Niet dat ik me daar te goed voor voel, maar ik mis uitdaging. Nu heb ik hier al aangegeven dat ik uitdaging mis. Wij hebben niet echt een P&O afdeling, dat doet ieder voor zich. En dat leek mij een leuke taak om er bij te nemen. Dan wordt de post openenen in eens een stuk leuker. Maar dit mocht niet van directie. Wel vraagt directie regelmatig of dat ik personeelsdingtjes wil regelen. Daar heb ik laatst wat van gezegd, in de trand van dat mocht ik toch niet doen, en dan moet ik niet zeuren. Dus ik heb het helemaal gehad. Ik maak ook fout naar fout en het interesseert me niet meer. Ik zit drukker op het Viva forum dan dat ik werk. En dat voelt niet goed. Want ik wil gewoon graag en leuk werken.
Nu komt het voor mij, Vandaar dat ik dit een interessant topic vind. Ik wil graag iets gaan doen met Sociale Zaken Ik wil graag bij de gemeente een consulent/casemanager inkomen worden. Ik heb al zo'n 6 brieven weggedaan naar diverse gemeentes. Alleen word ik niet aangenomen omdat ik niet de juiste werkervaring heb. Heeft iemand een tip hoe ik hier tussen kan komen?
Sorry dat ik even off topic ga.
vrijdag 25 april 2008 om 11:52
@Catje: ik heb in de sociale zekerheid gewerkt. Ik raad je aan ipv gemeentes detacheringsbureaus in de sociale zekerheid aan te schrijven. Dan is het makkelijker binnenkomen omdat die ook een relevante opleiding geven.
Ik zou trouwens op je werk wel die personeelsdingetjes doen: dat is nl. goed voor je cv als relevante werkervaring als je toch die kant opwilt.
Ik zou trouwens op je werk wel die personeelsdingetjes doen: dat is nl. goed voor je cv als relevante werkervaring als je toch die kant opwilt.
vrijdag 25 april 2008 om 13:22
zouden jullie een baan aannemen die "minder" is dan de oude baan?
Ik werk nu in de gehandicaptenzorg, maar heb hetgehad bij mijn huidige werkgever. Er wordt gewoon niet goed met de werknemers omggaan. Daarbij is mijn team niet je van het. ik ga enorm met tegenzin naar mijn werk.
Nu heb ik ergens gesolliciteerd, ben door de eerste ronde heen. Tis een leuke baan, maar... minder dan mijn oude baan. Ik ga een stap achteruit. ook qua loon. Ik kan het behappen. Ga samenwonen als ik deze baan zou krijgen. Ik heb al een rijtje voor/nadelen gemaakt maar toch twijffel ik!
Ik werk nu in de gehandicaptenzorg, maar heb hetgehad bij mijn huidige werkgever. Er wordt gewoon niet goed met de werknemers omggaan. Daarbij is mijn team niet je van het. ik ga enorm met tegenzin naar mijn werk.
Nu heb ik ergens gesolliciteerd, ben door de eerste ronde heen. Tis een leuke baan, maar... minder dan mijn oude baan. Ik ga een stap achteruit. ook qua loon. Ik kan het behappen. Ga samenwonen als ik deze baan zou krijgen. Ik heb al een rijtje voor/nadelen gemaakt maar toch twijffel ik!
zaterdag 26 april 2008 om 11:45
@catje: ik heb het kms/langhenkel topic voor je omhoog gehaald. Hier kun je veel info vinden over detacheringsbureaus in de sociale zekerheid.
Ik kon via Tempo team een opleiding doen voor consulent inkomen. Ik had stage gelopen bij een loopbaanadvies/reintegratiebureau en zo al enige kennis van het wereldje. Ik heb zelf echter bedrijfskunde gestudeerd aan de universiteit. Het werk als consulent inkomen is mij slecht bevallen. Men vraagt vaak HBO/WO-niveau maar dat laatste is het zeker niet. Verder ben ik geen wettenmens en blijk ik een hekel te hebben aan administrief werk. Als consulent inkomen ben je in feite gewoon financieel administratief medewerker en daar had ik geen zin in. Ik ben er na twee projecten dan ook mee gestopt. Klantmanager had me leuker geleken maar dan had ik langer als consulent inkomen moeten werken: vaak een opstap tot het werk als klantmanager (soort van consulent werk).
@nijnepijn: ik heb ook in jouw situatie gezeten. Ikzelf heb gemerkt dat je beter een tijdelijke baan via een uitzendbureau bv kunt aannemen als je op korte termijn geen leuke vaste baan kunt vinden. Ik heb in het verleden vaak mindere banen aangenomen om maar weg te zijn bij een niet leuke baan maar dat heeft niet gewerkt. Ik was daar ook weer snel weg omdat ik niet enthousiast genoeg was. Mijn cv kent nu teveel korte banen en dat wordt vaak niet goed ontvangen door werkgevers.
Ik kon via Tempo team een opleiding doen voor consulent inkomen. Ik had stage gelopen bij een loopbaanadvies/reintegratiebureau en zo al enige kennis van het wereldje. Ik heb zelf echter bedrijfskunde gestudeerd aan de universiteit. Het werk als consulent inkomen is mij slecht bevallen. Men vraagt vaak HBO/WO-niveau maar dat laatste is het zeker niet. Verder ben ik geen wettenmens en blijk ik een hekel te hebben aan administrief werk. Als consulent inkomen ben je in feite gewoon financieel administratief medewerker en daar had ik geen zin in. Ik ben er na twee projecten dan ook mee gestopt. Klantmanager had me leuker geleken maar dan had ik langer als consulent inkomen moeten werken: vaak een opstap tot het werk als klantmanager (soort van consulent werk).
@nijnepijn: ik heb ook in jouw situatie gezeten. Ikzelf heb gemerkt dat je beter een tijdelijke baan via een uitzendbureau bv kunt aannemen als je op korte termijn geen leuke vaste baan kunt vinden. Ik heb in het verleden vaak mindere banen aangenomen om maar weg te zijn bij een niet leuke baan maar dat heeft niet gewerkt. Ik was daar ook weer snel weg omdat ik niet enthousiast genoeg was. Mijn cv kent nu teveel korte banen en dat wordt vaak niet goed ontvangen door werkgevers.
