Werken voor geld of plezier?

S7rin schreef: ↑

13-10-2021 08:13

Bij mij komt plezier op het werk op de eerste plaats en daarna kijk ik pas naar pas geld. Het is toch super zonde om 40 uur per week tegen je zin in iets te doen?
Dat is pas een verspilling van je leven.

Tja, plezier op één zetten kan alleen als je zeker weet dat je van die baan rond kunt komen, als die baan er überhaupt is.
Ik heb een paar jaar veel moeite moeten doen om werk te vinden, omdat de vraag uit de branche en alle aanverwante werkzaamheden heeeeeel klein was. Dus tja, dan werk je wel eens 40 uur in een baan die het zeker niet is, niet geweldig betaald, maar je hebt wel weer inkomen.

Voor mij geldt dus toch echt, in eerste instantie werk ik voor het geld, want een dak boven mijn hoofd, eten/drinken enz. Als het dan ook nog leuk werk is, tegen een goed salaris (zodat ik geen 40 uur hoef te werken) dan is het helemaal fijn. Maar gezien mijn ervaringen zie ik dat als een luxepositie.

Ik heb niets tegen moeten, sommige dingen moeten gewoon in het leven. Omdat dit de afspraken zijn in je gezin, de maatschappij of gewoon om te kunnen leven moet je bepaalde dingen doen (al is het maar eten/drinken/slapen).

In mijn omgeving heb ik wel meer mensen die zeggen een natuurlijke weerstand te hebben tegen moeten. Want als het moet, dan wil ik niet. Ik vind dat nogal infantiel klinken. Een beetje als ik het zelf niet bedacht heb, is het geen goed idee. Maar ik neem aan dat men het misschien heel anders bedoelt, maar het niet beter kan omschrijven?

Maar ik ben tot op zekere hoogte daar ook makkelijk in. Als mijn werkgever zegt, je moet naar links, dan ga ik naar links. Moet ik naar rechts dan ga ik naar rechts. Alleen als zoiets tegen afspraken in gaat, gevaarlijk is of op een andere manier niet verstandig, dan doe ik dat niet. Als iemand tegen mij zegt dat ik iets moet doen; voor sommigen betekent dat gewoon wil jij dit doen, weer in een andere context betekent, het is echt heel noodzakelijk dat je dit doet.
Vandaar dat ik zeg, misschien is het een soort intepretatie van het woord moet die mij ontgaat.

Het is inderdaad moeilijk te verwoorden an sich. Het is niet dat er dingen moeten gebeuren. Want die zijn er altijd. Het is er op een bepaalde manier ingeduwd worden. Geen greintje vrijheid om zelf ergens wat creativiteit of invulling aan te geven. Geen ruimte om een persoon te laten bekijken hoe deze het zelf het beste kan invullen.

Bij mij ook een zeker trauma om binnen bepaalde lijntjes te moeten lopen, daar niet aan te kunnen voldoen en dus al onrustig te worden wanneer iemand die lijntjes voor me gaat spannen.

En dan de lading managers die het vak zelf niet kennen maar het altijd beter weten, vervolgens doe je dat, is het niet goed. Ga je onderbouwd de discussie aan, is het ook niet goed.

Nee ik kan het niet goed uitleggen. Daarnaast werk ik juist in een beroep waarbij er veel volgens regels moet, dat is logisch dus geen issue.

S7rin schreef: ↑

13-10-2021 08:13

Bij mij komt plezier op het werk op de eerste plaats en daarna kijk ik pas naar pas geld. Het is toch super zonde om 40 uur per week tegen je zin in iets te doen?
Dat is pas een verspilling van je leven.

Niet iedereen heeft die keuze.

FeeLucifer01 schreef: ↑

13-10-2021 11:33

Niet iedereen heeft die keuze.

Daar heb je gelijk in.
Maar soms lijkt werkgeluk niet alleen maar samen te hangen met het werk, maar meer met de werkgever. Sommige mensen zien overal de lol van in, zelfs de ergste shitklusjes, en andere mensen zijn dus nooit echt heel blij met hun werk, maakt niet uit wat ze doen, en dan moet het maar zo. Die hebben gewoon dat enthousiaste hondsdolle gevoel niet zo. Ik denk dat je dan zelfs als ballerina (wat hier wordt genoemd als onhaalbaar werkideaal) zouden balen van die lange uren in de studio en altijd laat thuis na een optreden en na een tijdje ken je die balletten ook wel weer allemaal.

dianaf schreef: ↑

13-10-2021 09:36

Tja, plezier op één zetten kan alleen als je zeker weet dat je van die baan rond kunt komen, als die baan er überhaupt is.

Het is natuurlijk grijs gebied en niet òf het één, òf het ander. Ik lees de vraag van TO als „waar ben je bereid de meeste consessies te doen als je moet kiezen?”. En dan ben ik gelukkiger wanneer ik weliswaar met minder geld rond moet komen, kleiner woon en niet op vakantie ga, maar daarvoor wel wat leuks doe om het te verdienen.

makreel schreef: ↑

13-10-2021 11:49

Daar heb je gelijk in.
Maar soms lijkt werkgeluk niet alleen maar samen te hangen met het werk, maar meer met de werkgever. Sommige mensen zien overal de lol van in, zelfs de ergste shitklusjes, en andere mensen zijn dus nooit echt heel blij met hun werk, maakt niet uit wat ze doen, en dan moet het maar zo. Die hebben gewoon dat enthousiaste hondsdolle gevoel niet zo. Ik denk dat je dan zelfs als ballerina (wat hier wordt genoemd als onhaalbaar werkideaal) zouden balen van die lange uren in de studio en altijd laat thuis na een optreden en na een tijdje ken je die balletten ook wel weer allemaal.

Je staat er inderdaad allemaal anders in.
Wat ik vaak nog lastiger vind, is dat ik mijn werk in het begin vaak heel leuk en uitdagend vind. Tot ik het op de rit heb en het truukje onder de knie heb. Het gekke is dat ik het niet heb met andere dingen, dat ik mij ga vervelen als ik het onder de knie heb of het wel weet. Ik loop rustig wekelijks 3 keer per week hetzelfde rondje. Een goed boek lees ik rustig voor de 10e keer. Maar in mijn werk... nee.

Orbifolia schreef: ↑

13-10-2021 10:32

Het is inderdaad moeilijk te verwoorden an sich. Het is niet dat er dingen moeten gebeuren. Want die zijn er altijd. Het is er op een bepaalde manier ingeduwd worden. Geen greintje vrijheid om zelf ergens wat creativiteit of invulling aan te geven. Geen ruimte om een persoon te laten bekijken hoe deze het zelf het beste kan invullen.

Bij mij ook een zeker trauma om binnen bepaalde lijntjes te moeten lopen, daar niet aan te kunnen voldoen en dus al onrustig te worden wanneer iemand die lijntjes voor me gaat spannen.

En dan de lading managers die het vak zelf niet kennen maar het altijd beter weten, vervolgens doe je dat, is het niet goed. Ga je onderbouwd de discussie aan, is het ook niet goed.

Nee ik kan het niet goed uitleggen. Daarnaast werk ik juist in een beroep waarbij er veel volgens regels moet, dat is logisch dus geen issue

Ik kan er wel slecht tegen als ik dingen moet doen die volledig tegenovergesteld zijn, van wie ik ben. Maar dat is vaak meer dat het mijn privésfeer raakt. Ik had een leidingevende die vond dat ik met een of andere coach moest gaan praten. Had ik geen zin in, want knul had een paar cursusjes gedaan en deed aan chakra-readings in het kader van zijn coaching. Dat was een niet-prettig gesprek.

S7rin schreef: ↑

13-10-2021 15:20

Het is natuurlijk grijs gebied en niet òf het één, òf het ander. Ik lees de vraag van TO als „waar ben je bereid de meeste consessies te doen als je moet kiezen?”. En dan ben ik gelukkiger wanneer ik weliswaar met minder geld rond moet komen, kleiner woon en niet op vakantie ga, maar daarvoor wel wat leuks doe om het te verdienen.

Klopt, ik verdien liever minder goed met een baan waar ik veel plezier in heb, dan eentje waarbij grof verdien, maar met tegenzin naar mijn werk ga.

Ik heb liever m’n geld. Het moet wel heel bar en boos zijn als geld het niet meer compenseert. Ik ben iemand die altijd met enige tegenzin naar m’n werk zal gaan, hoewel ik altijd veel lol heb, en inhoudelijk een baan heb die best leuk is. En ik kom in veel landen voor m’n werk.