Werk & Studie
alle pijlers
Wie heeft een droombaan en waarom?
maandag 18 februari 2008 om 12:12
Hoi, ik wilde graag weten wie van jullie een baan heeft waarover zij/hij echt heel tevreden is, een baan die aansluit bij je hobby's/interesses, een baan ook die je het gevoel heeft dat ze zinvol is. Ik vraag dit omdat mijn dochter een andere baan zoekt. De baan die ze nu heeft wordt wel heel goed betaald maar veroorzaakt te veel stress en geeft volgens mijn dochter geen 'zin' aan haar bestaan; ze ontwerpt software voor een bankinstelling. (Ze is momenteel licht depressief.)
Wie heeft wél een droombaan en wat is het? Alvast bedankt!
Wie heeft wél een droombaan en wat is het? Alvast bedankt!
maandag 18 februari 2008 om 12:25
Hoi Reigert, ik heb een droombaan: woonconsulent bij een woningcorporatie (verhuurder sociale huurwoningen). Ik houd me bezig met alles wat de leefbaarheid van onze huurders kan verbeteren -heel breed dus-. Probeer ontruimingen te voorkomen (-schuld-hulpverlening), probeer overlast op te lossen, organiseer activiteiten om het buurtgevoel te verbeteren, verzorg alle vormen van communicatie, doe aan buurtbemiddeling und so weiter...Echt een top baan! Heb echt het gevoel iets bij te dragen aan de maatschappij en daarbij betaalt het ook nog goed (en flexibele werktijden...4x9 uur).
Succes voor je dochter!
Succes voor je dochter!
maandag 18 februari 2008 om 12:25
Hoi, grappig, ik doe bijna hetzelfde als jouw dochter en voor mij is dat wel mijn droombaan. Het verschil is dat ik dit werk niet voor een bank doe maar voor allerlei verschillende bedrijven. Ik vind het heel leuk om bij al die bedrijven in de keuken te mogen kijken, om veel nieuwe mensen te ontmoeten en ook om verschillende rollen in een project in te nemen.
Als ik dit werk alleen voor een bank zou doen, dan zou ik dat wat minder vinden. Je kunt dit werk ook voor zorginstellingen, logistieke bedrijven, reclamebureau's, groothandels, not for profit instellingen, ministeries ed doen. Of soms voor het één, soms voor het andere bedrijf, dat kan als je niet zelf bij één van die bedrijven werkt maar alleen door die bedrijven wordt ingehuurd, dan werk je zelf bijvoorbeeld bij een ICT-detacheerder.
Het hangt van het project af hoeveel stress dat oplevert. En het hangt ook een beetje van de rol in zo'n project af hoe zinvol ik het vind. Het dmv ICT-ondersteuning verbeteren van de processen in bijvoorbeeld een zorginstelling is best wel zinvol vind ik.
Als ik dit werk alleen voor een bank zou doen, dan zou ik dat wat minder vinden. Je kunt dit werk ook voor zorginstellingen, logistieke bedrijven, reclamebureau's, groothandels, not for profit instellingen, ministeries ed doen. Of soms voor het één, soms voor het andere bedrijf, dat kan als je niet zelf bij één van die bedrijven werkt maar alleen door die bedrijven wordt ingehuurd, dan werk je zelf bijvoorbeeld bij een ICT-detacheerder.
Het hangt van het project af hoeveel stress dat oplevert. En het hangt ook een beetje van de rol in zo'n project af hoe zinvol ik het vind. Het dmv ICT-ondersteuning verbeteren van de processen in bijvoorbeeld een zorginstelling is best wel zinvol vind ik.
maandag 18 februari 2008 om 12:58
Hallo Reiger!
Het spijt me te horen dat je dochter door een moeiljke periode gaat en ik hoop dat ze er snel weer uit komt.
Ik ben sinds mijn 15e met dans bezig en ben daarin professioneel in doorgegaan. Uiteindelijk is gebleken dat ik me toch liever bezig hou met choreograferen: creatief bezig zijn, coachen van dansers etc. Heb vorig jaar een baan als repetiteeur gekregen en de commissies om te choreograferen blijven binnen komen. Ik had het niet beter kunnen wensen!!!
Het spijt me te horen dat je dochter door een moeiljke periode gaat en ik hoop dat ze er snel weer uit komt.
Ik ben sinds mijn 15e met dans bezig en ben daarin professioneel in doorgegaan. Uiteindelijk is gebleken dat ik me toch liever bezig hou met choreograferen: creatief bezig zijn, coachen van dansers etc. Heb vorig jaar een baan als repetiteeur gekregen en de commissies om te choreograferen blijven binnen komen. Ik had het niet beter kunnen wensen!!!
maandag 18 februari 2008 om 13:17
Dank jullie wel!
@Vrouw1975: het lijkt me inderdaad dat je uit zo'n baan voldoening haalt omdat je mensen concreet kunt helpen. Het vraagt wel specifieke talenten (bijv. creativiteit om die buurtactiviteiten te organiseren).
@Vl43inder: voor een ICT-detacheerder werken heeft de reputatie soms behoorlijk stressvol te zijn. Lijkt me dus voor mijn dochter niet geschikt. Maar wat je zei: in sommige bedrijven kun je je als ICT-er nuttiger voelen dan in een bank!
@eNalazzaJ: dank je wel! Als je baan echt aansluit op je passie is het pas helemaal fijn, lijkt me!
@Vrouw1975: het lijkt me inderdaad dat je uit zo'n baan voldoening haalt omdat je mensen concreet kunt helpen. Het vraagt wel specifieke talenten (bijv. creativiteit om die buurtactiviteiten te organiseren).
@Vl43inder: voor een ICT-detacheerder werken heeft de reputatie soms behoorlijk stressvol te zijn. Lijkt me dus voor mijn dochter niet geschikt. Maar wat je zei: in sommige bedrijven kun je je als ICT-er nuttiger voelen dan in een bank!
@eNalazzaJ: dank je wel! Als je baan echt aansluit op je passie is het pas helemaal fijn, lijkt me!
maandag 18 februari 2008 om 13:29
hallo reiger,
Vindt je dochter het werk op zich nog wel leuk? Het kan misschien veel meer 'zin' geven als ze bij een wat kleiner bedrijf werkt waar ze ook contact met de klanten heeft en voor hen zinvolle oplossingen bedenkt?
Zelf werk ik bij een kleine ICT organisatie waar de sfeer onderling heel erg goed is. Het is een hele hechte club waar we met z'n allen 'de klus klaren'. Dit bepaalt voor mij mede m'n droombaan. Qua werkzaamheden kan ik nog volop groeien, zit nu in een combi officemanager/P&O medewerker. En hoop door te kunnen groeien op het P&O vlak. Salaris is niet megahoog, maar ik ben zeer tevreden.
Groetjes
Dare
Vindt je dochter het werk op zich nog wel leuk? Het kan misschien veel meer 'zin' geven als ze bij een wat kleiner bedrijf werkt waar ze ook contact met de klanten heeft en voor hen zinvolle oplossingen bedenkt?
Zelf werk ik bij een kleine ICT organisatie waar de sfeer onderling heel erg goed is. Het is een hele hechte club waar we met z'n allen 'de klus klaren'. Dit bepaalt voor mij mede m'n droombaan. Qua werkzaamheden kan ik nog volop groeien, zit nu in een combi officemanager/P&O medewerker. En hoop door te kunnen groeien op het P&O vlak. Salaris is niet megahoog, maar ik ben zeer tevreden.
Groetjes
Dare
maandag 18 februari 2008 om 15:12
@Daredevil, het werk op zich vindt ze niet onprettig. Ik denk inderdaad dat een klein bedrijf met een goede sfeer een groot verschil zou maken.
@Sunny31, ik denk dat er twee problemen zijn.
1) Het missen van een 'doel' in haar leven, een in haar ogen 'zinvol' leven, hoeft inderdaad niet noodzakelijk te maken hebben met haar baan. Daar ben ik het mee eens.
Maar 2) het tweede probleem is toch wel dat ze veel stress heeft op haar werk en het helemaal niet leuk meer vindt (dit is een understatement...). Ik heb dat ook meegemaakt toen ik begon te werken: de baan die ik had, paste helemaal niet bij mijn persoonlijkheid. Door van baan te veranderen, heb ik mijn leven toen voor een flink stuk verbeterd. (En later heb ik ook wat aan de andere 'externe' factoren gedaan waardoor ik me ongelukkig voelde. Met als resultaat dat ik nu wél gelukkig ben.) Ik denk dus echt dat ze (naast het veranderen van andere zaken) ook een andere baan moet zoeken.
@Sunny31, ik denk dat er twee problemen zijn.
1) Het missen van een 'doel' in haar leven, een in haar ogen 'zinvol' leven, hoeft inderdaad niet noodzakelijk te maken hebben met haar baan. Daar ben ik het mee eens.
Maar 2) het tweede probleem is toch wel dat ze veel stress heeft op haar werk en het helemaal niet leuk meer vindt (dit is een understatement...). Ik heb dat ook meegemaakt toen ik begon te werken: de baan die ik had, paste helemaal niet bij mijn persoonlijkheid. Door van baan te veranderen, heb ik mijn leven toen voor een flink stuk verbeterd. (En later heb ik ook wat aan de andere 'externe' factoren gedaan waardoor ik me ongelukkig voelde. Met als resultaat dat ik nu wél gelukkig ben.) Ik denk dus echt dat ze (naast het veranderen van andere zaken) ook een andere baan moet zoeken.
maandag 18 februari 2008 om 15:26
Als ze haar werk niet leuk vindt, is een andere baan natuurlijk een optie. Hou wel in de gaten dat een nieuwe baan in het begin altijd veel energie kost, hoe leuk hij ook is. En inderdaad, DE droombaan bestaat niet. Ik vind mijn werk heel erg leuk, maar ik weet dat heel veel anderen het echt vreselijk lijkt (ik werk in een laboratorium).Hetzelfde geldt voor mijn vriend, hij vindt zijn baan geweldig, mij lijkt het echt heel vervelend. Maar daarom doe ik mijn werk, en hij het zijne 
. Als je dochter de ICT op zich wel leuk vindt, zou ik inderdaad vooral eens gaan kijken naar een andere organisatie.
En wat is 'zinvol'? Ik werk in een ziekenhuis, en ik weet dat zelfs de artsen hier het idee hebben dat hun werk niet veel toevoegt.... Ik denk dat je de 'kick' uit je werk vooral moet halen uit je eigen voldoening, en niet uit de zin ide het voor anderen heeft. Maar goed, als ze toch graag iets anders wil, misschien iets in de ICT in een zorginstelling (wij zijn zelf niet echt goed met computers....), of bij de overheid of zo?
En als ze echt depressief is: probeer haar dan hulp te laten zoeken. Met alleen een andere baan is dat niet op te lossen (maar dat weet je vast zelf ook wel). Laat haar eens met de huisarts praten, of een psycholoog. Het hoeft niet meteen heel zwaar allemaal, soms zijn een paar gesprekken al voldoende, maar dan heeft ze toch net een extra steuntje in de rug.
. Als je dochter de ICT op zich wel leuk vindt, zou ik inderdaad vooral eens gaan kijken naar een andere organisatie. En wat is 'zinvol'? Ik werk in een ziekenhuis, en ik weet dat zelfs de artsen hier het idee hebben dat hun werk niet veel toevoegt.... Ik denk dat je de 'kick' uit je werk vooral moet halen uit je eigen voldoening, en niet uit de zin ide het voor anderen heeft. Maar goed, als ze toch graag iets anders wil, misschien iets in de ICT in een zorginstelling (wij zijn zelf niet echt goed met computers....), of bij de overheid of zo?
En als ze echt depressief is: probeer haar dan hulp te laten zoeken. Met alleen een andere baan is dat niet op te lossen (maar dat weet je vast zelf ook wel). Laat haar eens met de huisarts praten, of een psycholoog. Het hoeft niet meteen heel zwaar allemaal, soms zijn een paar gesprekken al voldoende, maar dan heeft ze toch net een extra steuntje in de rug.
maandag 18 februari 2008 om 15:50
maandag 18 februari 2008 om 18:55
maandag 18 februari 2008 om 23:11
Hoi, ik heb ook in de ICT gewerkt en hoewel ik het wel kon, vond ik het niet leuk. Ik miste de creativiteit en begin er langzaam achter te komen dat ik echt iets creatiefs moet gaan doen. Maar als je dochter depressief is zal ze zich eerst wat beter moeten gaan voelen voor ze weer enthousiasme kan hebben iets nieuws op te pikken. Klinkt nl. alsof ze een burn-out heeft.
maandag 18 februari 2008 om 23:33
Reiger, ik vind het ontzettend lief dat je je dochter zo steunt en probeert te helpen! Ik heb een soortgelijke periode meegemaakt, en heb ontzettend veel gehad aan de steun en praktische hulp van mijn ouders. Mijn moeder besprak mij (denk ik) niet op een forum, maar met haar vriendinnen zal ze het er ongetwijfeld over gehad hebben.
Waar ik nog aan dacht - is er misschien een mogelijkheid om via haar werk een coach / psycholoog / loopbaanadviseur in te schakelen? Banken zijn grote organisaties, over het algemeen hebben die dat soort faciliteiten wel beschikbaar, of zijn er in elk geval potjes voor. Haar klachten klinken inderdaad ook wat burn-out-achtig (of overspannen, zo je wilt).
Ik herken het zoeken naar iets zinvols ook heel erg. Bij mij heeft het er uiteindelijk toe geleid dat ik mijn baan opgezegd heb en weer ben ga studeren, maar dat raad ik niet standaard iedereen aan hoor
Maar goed, een paar gesprekken met een goede psycholoog / loopbaanadviseur kan zó ontzettend helpen! En omdat haar problemen werkgerelateerd lijken te zijn, zou ik het via de werkgever spelen en niet via de huisarts. Hoeft ze echt niet te zeggen dat ze depressief is of dat ze een andere baan wil. Gewoon dat ze vastloopt en dat het haar wat teveel wordt, en dat ze daar graag wat hulp bij zou willen hebben voordat het té erg wordt en ze uitvalt. Is écht niet gek. Sterker nog: als ik zo om me heen kijk is dit een kwaal van héél veel jonge mensen met drukke banen.
Succes!
Waar ik nog aan dacht - is er misschien een mogelijkheid om via haar werk een coach / psycholoog / loopbaanadviseur in te schakelen? Banken zijn grote organisaties, over het algemeen hebben die dat soort faciliteiten wel beschikbaar, of zijn er in elk geval potjes voor. Haar klachten klinken inderdaad ook wat burn-out-achtig (of overspannen, zo je wilt).
Ik herken het zoeken naar iets zinvols ook heel erg. Bij mij heeft het er uiteindelijk toe geleid dat ik mijn baan opgezegd heb en weer ben ga studeren, maar dat raad ik niet standaard iedereen aan hoor
Maar goed, een paar gesprekken met een goede psycholoog / loopbaanadviseur kan zó ontzettend helpen! En omdat haar problemen werkgerelateerd lijken te zijn, zou ik het via de werkgever spelen en niet via de huisarts. Hoeft ze echt niet te zeggen dat ze depressief is of dat ze een andere baan wil. Gewoon dat ze vastloopt en dat het haar wat teveel wordt, en dat ze daar graag wat hulp bij zou willen hebben voordat het té erg wordt en ze uitvalt. Is écht niet gek. Sterker nog: als ik zo om me heen kijk is dit een kwaal van héél veel jonge mensen met drukke banen.
Succes!
-
dinsdag 19 februari 2008 om 12:31
Anemoon, dank je wel voor je lieve post, ik heb er veel aan, omdat je in een gelijksoortige situatie gezeten hebt, en omdat je dezelfde dingen aanraadt waarvan ik ook denk dat ze zouden kunnen helpen, zoals een loopbaanadviseur of zelfs een andere studie. Ik vind het fijn dat je schrijft dat je je baan in de ICT ook niet leuk vond, niet 'zinvol' genoeg. Ik denk dat mijn dochter dat ook fijn zal vinden, want nu heeft ze het gevoel dat ze niet 'dankbaar' genoeg is (ze verdient immers best veel).
Over het feit dat ik dat op een forum bespreek: ik heb er over nagedacht, en toen besloten dat de mogelijke bezwaren minder zwaar wogen dan de mogelijkheid om goede tips te krijgen. Dank je wel voor je begrip.
Over het feit dat ik dat op een forum bespreek: ik heb er over nagedacht, en toen besloten dat de mogelijke bezwaren minder zwaar wogen dan de mogelijkheid om goede tips te krijgen. Dank je wel voor je begrip.
dinsdag 19 februari 2008 om 12:38
Alana, ik begrijp dat zoiets moeilijk kan liggen. Daarom heb ik tevoren nagedacht of ik dit wel zou doen en heb ik de voor- en nadelen afgewogen. Ik ben tot het besluit gekomen dat ik het wel kon doen. Misschien krijg ik wel een of andere tip die haar kan helpen, en het zou zonde zijn om dat mis te lopen.
Ik weet zeker dat je mijn dochter niet bent, omdat zij anders zou reageren dan jij.
Ik vermoed dat je zelf een vergelijkbaar probleem hebt omdat het bespreken ervan voor jou gevoelig ligt en omdat je je afvraagt of ik misschien wel jouw moeder ben.
Als je nu ook zoiets meemaakt, wens ik je sterkte!
dinsdag 19 februari 2008 om 15:33
Hoi Reiger100
Ik ben in mijn huidige baan ook volledig vastgelopen. Ik miste vooral de zingeving binnen mijn werk en voelde me totaal niet gewaardeerd. De situatie van jouw dochter is dus voor mij heel herkenbaar. Het gevolg voor mij: ik ben overspannen geworden. Inmiddels ben ik uit het dal aan het klimmen en op zoek naar een nieuwe baan.
Met behulp van een maatschappelijk werker heb ik alles op een rijtje gezet, uitgaand van het positieve. Wat vind ik belangrijk? Wanneer ben ik trots op mezelf? Wat kan ik? Wat wil ik? Dus niet op zoek naar een functie, maar puur naar dingen die ik belangrijk vind. En pas als al die dingen op een rijtje staan, kijken welke functies/banen daar bij zouden kunnen passen. Dan kun je op heel verrassende dingen uitkomen. Nu weet ik wat bij mij past en waar ik naar moet zoeken.
Maar nu eerst eens beter worden en de energiebalans herstellen. En dat betekent keuzes maken, hulp durven vragen en je soms ook kwetsbaar durven opstellen. Dat gaat de ene dag makkelijker dan de andere, maar het is fijn om te ontdekken dat ik er niet alleen voor sta. Fijn dat jij er ook zo wilt zijn voor je dochter en haar wens ik de kracht en wijsheid toe om de juiste beslissingen te kunnen en willen nemen.
Groeten van Tientje
Ik ben in mijn huidige baan ook volledig vastgelopen. Ik miste vooral de zingeving binnen mijn werk en voelde me totaal niet gewaardeerd. De situatie van jouw dochter is dus voor mij heel herkenbaar. Het gevolg voor mij: ik ben overspannen geworden. Inmiddels ben ik uit het dal aan het klimmen en op zoek naar een nieuwe baan.
Met behulp van een maatschappelijk werker heb ik alles op een rijtje gezet, uitgaand van het positieve. Wat vind ik belangrijk? Wanneer ben ik trots op mezelf? Wat kan ik? Wat wil ik? Dus niet op zoek naar een functie, maar puur naar dingen die ik belangrijk vind. En pas als al die dingen op een rijtje staan, kijken welke functies/banen daar bij zouden kunnen passen. Dan kun je op heel verrassende dingen uitkomen. Nu weet ik wat bij mij past en waar ik naar moet zoeken.
Maar nu eerst eens beter worden en de energiebalans herstellen. En dat betekent keuzes maken, hulp durven vragen en je soms ook kwetsbaar durven opstellen. Dat gaat de ene dag makkelijker dan de andere, maar het is fijn om te ontdekken dat ik er niet alleen voor sta. Fijn dat jij er ook zo wilt zijn voor je dochter en haar wens ik de kracht en wijsheid toe om de juiste beslissingen te kunnen en willen nemen.
Groeten van Tientje
dinsdag 19 februari 2008 om 16:26
Je dochter hoeft ook niet 'dankbaar' te zijn omdat ze veel verdient hoor. Ten eerste werkt ze daar toch gewoon voor (als ze het niet waard was zou ze het niet krijgen), en ten tweede is geld zeker niet alles. Als ik veel geld wilde verdienen, had ik nu een andere baan. Maar nu ben ik op zondag af en toe blij dat ik weer bijna aan het werk kan (niet altijd hoor, je kunt natuurlijk ook overdrijven ;-p), en dat vind ik veel belangrijker. Ik dnek dat dat dan ook iets is waar jij, maar vooral je dochter over na moet denken: kan ze met minder geld toe, zodat ze een hele andere kant op kan? Of misschien zelfs even zonder salaris, zodat ze even rust kan nemen, en op een rijtje kan zetten wat ze zou willen?
dinsdag 19 februari 2008 om 18:46
Ik vind dat ik een droombaan heb omdat ik iets doe wat ik leuk vind, waar ik goed in ben (ahum 
), waar ik mijn professionele ei in kwijt kan en waar ik ook nog royaal voor betaald word. Geld is niet het belangrijkste, maar ik vind het wel een ongelooflijke luxe dat ik me over geld geen zorgen hoef te maken. En mijn werktijden zijn behoorlijk flexibel. Meestal werk ik gewoon van 9 tot 5, maar soms ga ik bijvoorbeeld lekker uit lunchen of sporten ofzo tijdens de middag en werk ik langer door. De vrijheid om je eigen tijd in te delen is voor mij erg belangrijk.
Vindt je dochter dat haar werk geen zin heeft voor haarzelf, of wil ze liever iets doen wat rechtstreeks maatschappelijk relevant is? Dat maakt ook verschil namelijk. En je hoeft natuurlijk niet alle "zin" uit je werk te halen, dat kun je ook ernaast doen.
), waar ik mijn professionele ei in kwijt kan en waar ik ook nog royaal voor betaald word. Geld is niet het belangrijkste, maar ik vind het wel een ongelooflijke luxe dat ik me over geld geen zorgen hoef te maken. En mijn werktijden zijn behoorlijk flexibel. Meestal werk ik gewoon van 9 tot 5, maar soms ga ik bijvoorbeeld lekker uit lunchen of sporten ofzo tijdens de middag en werk ik langer door. De vrijheid om je eigen tijd in te delen is voor mij erg belangrijk.Vindt je dochter dat haar werk geen zin heeft voor haarzelf, of wil ze liever iets doen wat rechtstreeks maatschappelijk relevant is? Dat maakt ook verschil namelijk. En je hoeft natuurlijk niet alle "zin" uit je werk te halen, dat kun je ook ernaast doen.
