Werk & Studie
alle pijlers
zelfstandig ondernemer en kinderen
zondag 19 augustus 2007 om 12:49
Jeetje dit artikel is ook op mij van toepassing !
Ik wil graag mijn verhaal met andere zelfstandigen en moeders delen. Bereid jezelf en je personeel goed voor als de baas een kind krijgt, ik doe het bij de volgende hopenlijk anders. Ik heb mijn les wel geleerd.
Ik ben nu al bijna 9 jaar zelfstandig ondernemer. Mijn winkel run ik met 5 partime medewersters. Bijna allemaal hebben ze ook kinderen en ook betaald minimaal 4 maanden zwangerschapsverlof gehad, ze werkten maar 16 uur en nog waren ze voor het begin van hun verlof al in de ziektewet. Werken in een winkel en zwanger is voor werknemers wel een verhoogd risico. ( de baas mag het zelf betalen) volgens het UWV. Zwangere ondernemers zijn gewoon pechvogels die mogen en extra lonen betalen voor de opvang van hun uren en krijgen ook nog vaak minder inkomsten binnen doordat ze zelf niet aanwezig kunnen zijn.
Ook met personeel is het dus een ramp om zwanger te zijn.
Mijn zoon is nu bijna een jaar en nog ben ik niet hersteld van mijn zwangerschap. Gelukkig heb ik wel geleerd om sneller iets af te dragen aan mijn personeel en minder aanwezig te zijn.
Mijn zwangerschap was best leuk tot de vakantieperiode aanbrak, ik was 6 maanden zwanger werkte nog steeds meer dan 40 uur en moest ook nog mee de vakanties opvangen. Tja de rest heeft kinderen en geen oppas bla bla....Dus je staat, zit weer achter de kassa.
Gelukkig had ik een goede vervangster gevonden, maar zij was nog geen dag aan het werk of ik lag al in het ziekenhuis. Paniek!!
Het moest gewoon zo zijn zij begint en ik lig meteen al plat. pffff
Zwangerschapvergiftiging, of te wel te lang te veel gewerkt.
Meteen gemeld bij de instanties, ik ben wel verzekerd, maar betaal daar naar verhouding veel te veel voor. Pas na 2 maanden werdt er begonnen met uitbetalen, en dat is echt niet veel hoor.
Tja, en je wilt je klanten ook niet voor een gesloten deur laten staan, dus van dat beetje extra geld in de maand, betaalde ik mijn vervangster. Gelukkig kon het personeel na de eerste schrik de winkel enigzins draaiende houden. Koste mij wel veel moeite om niet te bellen, ik mocht niets alleen blijven liggen in het ziekenhuis.
Mijn vliezen waren al met 33 weken zwangerschap gebroken en ik moest echt rusten. Vrijdags kreeg ik weeen, en zaterdag na 36 uur pijn wegpuffen, kregen we een prachtige zoon via een spoedkeizersnede. Ook geen pretje, maar ik was zo blij dat we hem al vast konden houden. Hij was kerngezond en groeide goed.
Helaas zakte die vergiftiging bij mij niet weg en werd dit pas na een aantal dagen door de artsen opgemerkt. Opmerkingen als nee u moet rusten (ik lag alleen maar in bed, ik kon niet eens meer behoorlijk meer lopen), tja die zelfstandige ondernemers bla bla...
Ik baalde enorm, ik zag sterretjes en zat achteraf tegen epilepsie aanvallen aan te hikken. Maar de artsen zagen dit toen nog niet.
Ik kreeg gelukkig met spoed een magnesium infuus, na een weekje ziekenhuis was ik al thuis, zonder zoon. (die bleef nog 2 weken extra)
Met 3 weken was ik weer 15 uur aan het werk, ziek personeel, eentje met vakantie, je kent het wel. Je gaat toch, kind lekker mee. Flesje gewoon in de winkel in het magazijn geven, slapen deed mijn schatje in de wandelwagen. Gelukkig is het een super lieve baby. Als ik na een paar uurtjes weer thuiskwam was ik bekaf, maar je blijft doorgaan, de administratie, de was etc. draait gewoon door.
Voor mij was het achteraf te snel, geen verlof, geen ontzwangeren.
na 3 maanden ging zoonlief ook naar de oppas, en werkte ik weer meer dan 25 uur, inmiddels al weer 32 of meer.
Helaas werd ik in december ziek, sarcoidose, een longaandoening met onstekingen aan de onderbenen. Ik was doodziek, maar bleef toch doorgaan. Ik verging van de pijn, tot mijn vader mij naar het ziekenhuis bracht. Na de diagnose deed ik het wel wat rustiger, je bent gewoon chronisch moe. Ik heb nu nog steeds geen energie, met de zaak gaat het redelijk, de dames zijn zelfstandiger, ik neem meer vrij.
Het is gewoon ontzettend jammer dat de regering ons zelfstandige moeders niet beter opvangt en vooral begeleid. Je moet alles zelf regelen en betalen.Personeel wordt in de watten gelegd en de baas betaald loon door en ook een extra vervanging.Nog meer kosten. Betere betalingsregelingen en ook een vergoeding om eventuele vervanging te kunnen betalen. Dat is echt geen luxe.
Mijn schatje kan ik niet missen maar hij heeft mij toch omzet gekost die je nooit meer terugkrijgt.
Zelfstandige vaders hebben hier bijna geen last van hun hebben alleen de lusten (ook wel de gebroken nachten Hihi).
Dus mama,s in spee bereid je goed voor en probeer toch je rust te nemen. Ik heb het op een niet al te plezierige manier beleefd, maar ik weet niet of ik het anders had kunnen regelen.
Ik hoop dat er meer moeders zijn die mij hun verhalen en ervaringen willen delen
Groetjes van een gelukkige mama en onderneemster.
Ik wil graag mijn verhaal met andere zelfstandigen en moeders delen. Bereid jezelf en je personeel goed voor als de baas een kind krijgt, ik doe het bij de volgende hopenlijk anders. Ik heb mijn les wel geleerd.
Ik ben nu al bijna 9 jaar zelfstandig ondernemer. Mijn winkel run ik met 5 partime medewersters. Bijna allemaal hebben ze ook kinderen en ook betaald minimaal 4 maanden zwangerschapsverlof gehad, ze werkten maar 16 uur en nog waren ze voor het begin van hun verlof al in de ziektewet. Werken in een winkel en zwanger is voor werknemers wel een verhoogd risico. ( de baas mag het zelf betalen) volgens het UWV. Zwangere ondernemers zijn gewoon pechvogels die mogen en extra lonen betalen voor de opvang van hun uren en krijgen ook nog vaak minder inkomsten binnen doordat ze zelf niet aanwezig kunnen zijn.
Ook met personeel is het dus een ramp om zwanger te zijn.
Mijn zoon is nu bijna een jaar en nog ben ik niet hersteld van mijn zwangerschap. Gelukkig heb ik wel geleerd om sneller iets af te dragen aan mijn personeel en minder aanwezig te zijn.
Mijn zwangerschap was best leuk tot de vakantieperiode aanbrak, ik was 6 maanden zwanger werkte nog steeds meer dan 40 uur en moest ook nog mee de vakanties opvangen. Tja de rest heeft kinderen en geen oppas bla bla....Dus je staat, zit weer achter de kassa.
Gelukkig had ik een goede vervangster gevonden, maar zij was nog geen dag aan het werk of ik lag al in het ziekenhuis. Paniek!!
Het moest gewoon zo zijn zij begint en ik lig meteen al plat. pffff
Zwangerschapvergiftiging, of te wel te lang te veel gewerkt.
Meteen gemeld bij de instanties, ik ben wel verzekerd, maar betaal daar naar verhouding veel te veel voor. Pas na 2 maanden werdt er begonnen met uitbetalen, en dat is echt niet veel hoor.
Tja, en je wilt je klanten ook niet voor een gesloten deur laten staan, dus van dat beetje extra geld in de maand, betaalde ik mijn vervangster. Gelukkig kon het personeel na de eerste schrik de winkel enigzins draaiende houden. Koste mij wel veel moeite om niet te bellen, ik mocht niets alleen blijven liggen in het ziekenhuis.
Mijn vliezen waren al met 33 weken zwangerschap gebroken en ik moest echt rusten. Vrijdags kreeg ik weeen, en zaterdag na 36 uur pijn wegpuffen, kregen we een prachtige zoon via een spoedkeizersnede. Ook geen pretje, maar ik was zo blij dat we hem al vast konden houden. Hij was kerngezond en groeide goed.
Helaas zakte die vergiftiging bij mij niet weg en werd dit pas na een aantal dagen door de artsen opgemerkt. Opmerkingen als nee u moet rusten (ik lag alleen maar in bed, ik kon niet eens meer behoorlijk meer lopen), tja die zelfstandige ondernemers bla bla...
Ik baalde enorm, ik zag sterretjes en zat achteraf tegen epilepsie aanvallen aan te hikken. Maar de artsen zagen dit toen nog niet.
Ik kreeg gelukkig met spoed een magnesium infuus, na een weekje ziekenhuis was ik al thuis, zonder zoon. (die bleef nog 2 weken extra)
Met 3 weken was ik weer 15 uur aan het werk, ziek personeel, eentje met vakantie, je kent het wel. Je gaat toch, kind lekker mee. Flesje gewoon in de winkel in het magazijn geven, slapen deed mijn schatje in de wandelwagen. Gelukkig is het een super lieve baby. Als ik na een paar uurtjes weer thuiskwam was ik bekaf, maar je blijft doorgaan, de administratie, de was etc. draait gewoon door.
Voor mij was het achteraf te snel, geen verlof, geen ontzwangeren.
na 3 maanden ging zoonlief ook naar de oppas, en werkte ik weer meer dan 25 uur, inmiddels al weer 32 of meer.
Helaas werd ik in december ziek, sarcoidose, een longaandoening met onstekingen aan de onderbenen. Ik was doodziek, maar bleef toch doorgaan. Ik verging van de pijn, tot mijn vader mij naar het ziekenhuis bracht. Na de diagnose deed ik het wel wat rustiger, je bent gewoon chronisch moe. Ik heb nu nog steeds geen energie, met de zaak gaat het redelijk, de dames zijn zelfstandiger, ik neem meer vrij.
Het is gewoon ontzettend jammer dat de regering ons zelfstandige moeders niet beter opvangt en vooral begeleid. Je moet alles zelf regelen en betalen.Personeel wordt in de watten gelegd en de baas betaald loon door en ook een extra vervanging.Nog meer kosten. Betere betalingsregelingen en ook een vergoeding om eventuele vervanging te kunnen betalen. Dat is echt geen luxe.
Mijn schatje kan ik niet missen maar hij heeft mij toch omzet gekost die je nooit meer terugkrijgt.
Zelfstandige vaders hebben hier bijna geen last van hun hebben alleen de lusten (ook wel de gebroken nachten Hihi).
Dus mama,s in spee bereid je goed voor en probeer toch je rust te nemen. Ik heb het op een niet al te plezierige manier beleefd, maar ik weet niet of ik het anders had kunnen regelen.
Ik hoop dat er meer moeders zijn die mij hun verhalen en ervaringen willen delen
Groetjes van een gelukkige mama en onderneemster.
maandag 3 september 2007 om 18:46
maandag 3 september 2007 om 20:43
kijk... eindelijk!!
maar......... gaan ze dit ook met terugwerkende kracht uitbetalen????
k bedoel...
drie jaar geleden ben ik een eigen zaak begonnen.. in 2004 hebben ze het afgeschaft die bestaande uitkering..
ik ben nu 34 weken zwanger. moet zo lang mogelijk doorwerken, want er omt dus niet binnen qua financien...
en idd zo snel mogelijk weer aan de slag.
Ik kan aantonen drie jaar een inkomen te hebben... vraag het me gewoon af of het haalbaar zou zijn dit aan te vechten.. nu krijg ik sowieso niets
maar......... gaan ze dit ook met terugwerkende kracht uitbetalen????
k bedoel...
drie jaar geleden ben ik een eigen zaak begonnen.. in 2004 hebben ze het afgeschaft die bestaande uitkering..
ik ben nu 34 weken zwanger. moet zo lang mogelijk doorwerken, want er omt dus niet binnen qua financien...
en idd zo snel mogelijk weer aan de slag.
Ik kan aantonen drie jaar een inkomen te hebben... vraag het me gewoon af of het haalbaar zou zijn dit aan te vechten.. nu krijg ik sowieso niets
maandag 3 september 2007 om 21:34
Tja het is voor sommigen een beetje mosterd na de maaltijd.
Mijn ukkie is nu 1 jaar en ik ben nog niet toe aan een 2e is me effe te veel
gedoe.
Nu maar eens zien hoe en wat en natuurlijk hoe snel de ambtelijke molen draait.
Pffff 77beetje28 spannend voor je, is het de eerste?
Gaat het verder wel goed met je zwangerschap?
jammer voor je dat je zelf niets geregeld had. Ja dan is het zuur dat het er
nu wel van komt
ik ben erg benieuwd naar de reacties van de media.
Aub heel veel tam tam
gaat het misschien wat sneller.
en dan heb je natuurlijk van die mensen die vinden dat het ons eigen
probleem is omdat wij perse kinderen willen ( het recht van een vrouw is
meer dan alleen het aanrecht)
Mijn ukkie is nu 1 jaar en ik ben nog niet toe aan een 2e is me effe te veel
gedoe.
Nu maar eens zien hoe en wat en natuurlijk hoe snel de ambtelijke molen draait.
Pffff 77beetje28 spannend voor je, is het de eerste?
Gaat het verder wel goed met je zwangerschap?
jammer voor je dat je zelf niets geregeld had. Ja dan is het zuur dat het er
nu wel van komt
ik ben erg benieuwd naar de reacties van de media.
Aub heel veel tam tam
gaat het misschien wat sneller.
en dan heb je natuurlijk van die mensen die vinden dat het ons eigen
probleem is omdat wij perse kinderen willen ( het recht van een vrouw is
meer dan alleen het aanrecht)
maandag 3 september 2007 om 21:37
maandag 3 september 2007 om 23:13
@victoria.
wat een hoop ellende ivm de zwangerschap van jouw zeg...
hopelijk gaat het bij mij toch iets beter hoor.. ;)
In 2004 is de uitkering afgeschaft.. toen begon ik met mn eigen zaak.. helemaal niet met het idee om eigelijk al zwanger te worden .. toch een keuze geweest waar ik volledig achtersta.. met of zonder uitkering.. ga straks mn 4e jaar in en kan dus aantonen drie jaar meer dan 48 uur per week te hebben geinvesteerd in mn eigen zaak dmv jaarcijfers.. wie weet dus hoe dit af kan lopen
Het is idd mn eerste.. nog 6,5 week te gaan, Ik had het wel ingecalculeerd dat het voor eigen rekening kwam, maar met deze itspraak is er toch een kleine kans op met terugwerkende kracht.. waarom dan niet proberen.. minder dan dit wordt het toch niet..
Ik werk in de beletteringsbranche en dat houdt in de hele dag actief bezig.. trap op trap af.. steiger op en weer af. bukken tillen en noem maar op.. Zal idd ook tot het laatste mogelijke door moeten gaan want anders komt er niets binnen.
De reden waarom ik niets geregeld heb is eigenlijk heel simpel..
een wa verzekering kostte 2400 euro op jaarbasis.. met voorwaarde dat ik NIET binnen 2 jaar zwanger mocht worden anders kon ik geen aanspraak maken op de uitkering.
simpele rekensom.. 2 x 2400 euro 4800 euro in twee jaar wat ik dan zou betalen..
zou me meer kosten dan dat ik ervoor terug zou krijgen..
@wen.. ja ook daar ben ik benieuwd naar...
Buiten dit alles klaag ik niet hoor!!!! een kind is meer waard dan een uitkering... mocht het zo zijn dat het teruggevorderd kan worden zou dat mooi zijn.. anders maar niet..
wat een hoop ellende ivm de zwangerschap van jouw zeg...
hopelijk gaat het bij mij toch iets beter hoor.. ;)
In 2004 is de uitkering afgeschaft.. toen begon ik met mn eigen zaak.. helemaal niet met het idee om eigelijk al zwanger te worden .. toch een keuze geweest waar ik volledig achtersta.. met of zonder uitkering.. ga straks mn 4e jaar in en kan dus aantonen drie jaar meer dan 48 uur per week te hebben geinvesteerd in mn eigen zaak dmv jaarcijfers.. wie weet dus hoe dit af kan lopen
Het is idd mn eerste.. nog 6,5 week te gaan, Ik had het wel ingecalculeerd dat het voor eigen rekening kwam, maar met deze itspraak is er toch een kleine kans op met terugwerkende kracht.. waarom dan niet proberen.. minder dan dit wordt het toch niet..
Ik werk in de beletteringsbranche en dat houdt in de hele dag actief bezig.. trap op trap af.. steiger op en weer af. bukken tillen en noem maar op.. Zal idd ook tot het laatste mogelijke door moeten gaan want anders komt er niets binnen.
De reden waarom ik niets geregeld heb is eigenlijk heel simpel..
een wa verzekering kostte 2400 euro op jaarbasis.. met voorwaarde dat ik NIET binnen 2 jaar zwanger mocht worden anders kon ik geen aanspraak maken op de uitkering.
simpele rekensom.. 2 x 2400 euro 4800 euro in twee jaar wat ik dan zou betalen..
zou me meer kosten dan dat ik ervoor terug zou krijgen..
@wen.. ja ook daar ben ik benieuwd naar...
Buiten dit alles klaag ik niet hoor!!!! een kind is meer waard dan een uitkering... mocht het zo zijn dat het teruggevorderd kan worden zou dat mooi zijn.. anders maar niet..
dinsdag 4 september 2007 om 12:32
Vooral mijn vriend sprong een gat in de lucht toen hij vanmorgen het krantenartikel zag. Hij wil dolgraag kinderen en denkt dat het nu wel kan. Ik durf het nog steeds niet aan op dit moment. Ik vrees dat de kinderwens bij mij op een heel laag pitje blijft staan i.v.m. mijn zaak. Ik ben voor alles supergoed verzekerd, maar je zult altijd zien dat er onverwachte dingen om de hoek komen kijken en dat je het schip in gaat. Ik wacht nog een paar jaartjes tot ik financieel niet meer kwetsbaar ben, want vertrouwen op het vangnet van de overheid en de verzekeringen...nee, dat doe ik maar niet.
dinsdag 4 september 2007 om 19:00
Heb t bericht zo net ook even gelezen en ben benieuwd hoe lang de regeling stand zal houden. Ben nog niet met kinderen bezig, maar over een aantal jaartjes is het wel de bedoeling! Ik ben zelfstandige ondernemer met een eenmanszaak. Op dit moment zit ik door omstandigheden al een aantal maanden thuis en heb mijn werk tijdelijk stop gezet. Gelukkig heb ik nog mijn vaste baan ernaast gehouden en zit nog niet zonder uitkering. Het is de bedoeling dat ik volgend jaar opnieuw kan starten met mijn beroep, maar dan bij mij thuis. Dit lijkt mij ideaal....maar de tijd zal het leren!
vrijdag 7 september 2007 om 10:14
77beetje28, kende je die speciale FNV-verzekering dan niet, via Zilveren Kruis? Ik ben daar verzekerd voor zo'n 1000 euro per jaar (hangt natuurlijk van je verzekerde inkomen af...), en krijg wél geld uitgekeerd als ik binnen twee jaar na de start van de verzekering met zwangerschapsverlof ga.
Als die publieke voorziening inderdaad doorgaat, ga ik nog eens nadenken over mijn verzekering. Al vind ik het ook wel een heel prettig idee dat ik nu voor arbeidsongeschiktheid verzekerd ben. Het kost me een rib uit m'n lijf (en ik heb niet zoveel ribben
) maar het scheelt wel kopzorgen als je ziek bent. Of zwanger.
Als die publieke voorziening inderdaad doorgaat, ga ik nog eens nadenken over mijn verzekering. Al vind ik het ook wel een heel prettig idee dat ik nu voor arbeidsongeschiktheid verzekerd ben. Het kost me een rib uit m'n lijf (en ik heb niet zoveel ribben
) maar het scheelt wel kopzorgen als je ziek bent. Of zwanger.
donderdag 13 september 2007 om 20:38
:
Graag wil ik ervaringen horen van medeonderneemsters, hoe hebben jullie het allemaal geregeld en hoe regel je het als nummer 2 of 3 komt?
Ik wacht met spanning op reacties
groetjes van een tevreden onderneemster
Ik heb vlak na mn eerste kindje (inmiddels 5,5 jaar) mijn zaak gestart. Omdat ik alleen mijn man in dienst heb (die daarnaast ook nog voor een baas werkt) heb ik nooit een verzekering afgesloten. Dit koste mij als eenmanszaak teveel geld.
Toen ik zwanger was van de tweede, ben ik gestopt met werken toen ik ruim 38 weken was. Ik beviel toevallig op de uitgerekende datum en ben 6 weken thuis geweest. Ik heb in totaal maar 8 weken verlof gehad en ben mezelf weer uit de naad gaan werken. Wij hebben geregeld dat mijn schoonmoeder betaald oppast.
Maar ik ben het helemaal eens met je dat ze het absoluut niet aantrekkelijk maken voor zwangere ondernemers. Maar zo heb ik wel meer dingen waar ik me als ondernemer enorm over op kan winden. Dan vraag ik me af...willen ze soms zwartwerk in de hand werken?
Grtz Elize
woensdag 19 september 2007 om 13:06
Vraagje:
Ben al 1 jaar werkloos. Heb interesse om thuiswerk te doen.
Mag je thuiswerk doen als bijverdienste als je een uitkering krijgt?
Danku!
M.
Ben al 1 jaar werkloos. Heb interesse om thuiswerk te doen.
Mag je thuiswerk doen als bijverdienste als je een uitkering krijgt?
Danku!
M.
woensdag 26 september 2007 om 10:40
Ik ben vorig jaar bevallen van een zoontje en werk al 7 jaar samen met iemand anders in een eigen bedrijf. Ik heb gewerkt tot de dag van de bevalling (2 weken voor de uitgerekende datum). De eerste weeën heb ik zelfs nog achter de computer opgevangen, tot het niet meer ging, haha.
Na 12 dagen had ik de eerste bespreking alweer, 6 weken zat ik weer halve dagen op kantoor en na 8 weken was ik weer volop aan de slag.
Het is mij eigenlijk heel goed bevallen. We hadden keihard gewerkt om mijn afwezigheid op te vangen, zodat ik 4 weken voor D-Day halve dagen kon gaan werken. Dat ging heel goed. Ik heb welgeteld 1 dag helemaal thuisgezeten, maar toen werd ik echt gek, ging in mezelf praten enzo, haha.
Na de bevalling stond mijn hoofd totaal niet meer naar werken, maar op een gegeven moment vond ik het ook wel weer lekker om even weg te zijn van thuis en weer wat te doen.
Scheelt wel dat ik een kantoorbaan heb, dus niet lichamelijk zwaar werk. Ik heb wel gemerkt dat ik vreselijk vergeetachtig was en soms slecht kon concentreren. Dat was wel lastig. Gelukkig gaat het nu, na 10 maanden een stuk beter.
Ik was trouwens goed verzekerd (bij de grote oranje N). Ik hoefde alleen maar tijdens de zwangerschap een verklaring van de verloskundige te sturen en na de bevalling een geboortekaartje en mijn bankrekeningnummer en het kwam direct op gang. Ik vind zo'n verzekering echt een must als je zelfstandige bent. Je hebt hem tenslotte niet alleen voor die paar maandjes verlof, maar ook als je echt ziek wordt of misschien zelfs (evt. als gevolg van je zwangerschap) arbeidsongeschikt raakt.
Na 12 dagen had ik de eerste bespreking alweer, 6 weken zat ik weer halve dagen op kantoor en na 8 weken was ik weer volop aan de slag.
Het is mij eigenlijk heel goed bevallen. We hadden keihard gewerkt om mijn afwezigheid op te vangen, zodat ik 4 weken voor D-Day halve dagen kon gaan werken. Dat ging heel goed. Ik heb welgeteld 1 dag helemaal thuisgezeten, maar toen werd ik echt gek, ging in mezelf praten enzo, haha.
Na de bevalling stond mijn hoofd totaal niet meer naar werken, maar op een gegeven moment vond ik het ook wel weer lekker om even weg te zijn van thuis en weer wat te doen.
Scheelt wel dat ik een kantoorbaan heb, dus niet lichamelijk zwaar werk. Ik heb wel gemerkt dat ik vreselijk vergeetachtig was en soms slecht kon concentreren. Dat was wel lastig. Gelukkig gaat het nu, na 10 maanden een stuk beter.
Ik was trouwens goed verzekerd (bij de grote oranje N). Ik hoefde alleen maar tijdens de zwangerschap een verklaring van de verloskundige te sturen en na de bevalling een geboortekaartje en mijn bankrekeningnummer en het kwam direct op gang. Ik vind zo'n verzekering echt een must als je zelfstandige bent. Je hebt hem tenslotte niet alleen voor die paar maandjes verlof, maar ook als je echt ziek wordt of misschien zelfs (evt. als gevolg van je zwangerschap) arbeidsongeschikt raakt.
..
maandag 25 februari 2008 om 21:01
Troost jullie want ik heb het HELEMAAL mooi voor elkaar!
Ik heb al 16 jaar een horecabedrijf, heb dit jaar nu al een personeelstekort van zo'n 4 man incl. kok, ben 39 en ongepland zwanger en niet verzekerd. Zoals gezegd kom ik al 4 man tekort dus vervanging voor mezelf is helemaal Mission Impossible......
Toch ben ik hardstikke blij dat ik in verwachting ben, ik weet alleen niet hoe ik het allemaal op moet gaan lossen, en dat midden in het seizoen.
6-daagse werkweken van tussen de 60 en 75 uur per week is bij ons normaal, ik zou al in de hemel zijn met 40 uurtjes!!!
Ik heb al 16 jaar een horecabedrijf, heb dit jaar nu al een personeelstekort van zo'n 4 man incl. kok, ben 39 en ongepland zwanger en niet verzekerd. Zoals gezegd kom ik al 4 man tekort dus vervanging voor mezelf is helemaal Mission Impossible......
Toch ben ik hardstikke blij dat ik in verwachting ben, ik weet alleen niet hoe ik het allemaal op moet gaan lossen, en dat midden in het seizoen.
6-daagse werkweken van tussen de 60 en 75 uur per week is bij ons normaal, ik zou al in de hemel zijn met 40 uurtjes!!!
