Zwanger
alle pijlers
16 weken zwanger en gebroken vliezen!
zondag 2 september 2012 om 13:10
zondag 2 september 2012 om 19:22
TO, wat vreselijk dat je dit mee moet maken! En wat een onzekerheid. Het brengt me net als bij Zimajweer terug bij (gisteren) 2 jaar geleden.
Zoals Floor al heeft gezegd hebben wij destijds met elkaar geschreven en veel aan elkaar en dit forum gehad. Fener had gebroken vliezen net s jij. Ik niet, ik had een zwakke baarmoederhals en 3 cm ontsluiting zonder buikpijn.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Zoals Floor al heeft gezegd hebben wij destijds met elkaar geschreven en veel aan elkaar en dit forum gehad. Fener had gebroken vliezen net s jij. Ik niet, ik had een zwakke baarmoederhals en 3 cm ontsluiting zonder buikpijn.
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
zondag 2 september 2012 om 19:28
Sorry, even off topic. Zimaja, ik lees dat jij nog 3 kindjes hebt gekregen, ondanks ook de volgende zwangerschap vol complicaties was. zwangerschap na het verlies van ons zoontje was er een vol (levensbedreigende) complicaties en met ons verstand zouden ik en mijn man het niet nmeer aandurven . Maar de wens is zo groot. Wat een moeilijke beslissing om er weer voor te gaan. Hoe zijn jullie daarmee om gegaan?
zondag 2 september 2012 om 20:10
Een vriendin van mij was zwanger van een tweeling. Bij 19 weken waren bij het onderste kindje ook de vliezen gebroken. Daarna volledige bedrust. Bij 31 (!!!) weken bevallen. Kindje 1 was zwak, maar leefde en doet het nu goed, wel veel fysio en extra hulp op school (=5 jaar) het andere kindje gaat super! Ja ze is veel te vroeg geboren maar lijkt er verder niets aan over te hebben gehouden.
Maar meid, wat een ellende....wat hoop ik voor je dat het goedkomt.....ik kan je alleen heel veel sterkte wensen!
X Biekoe
Maar meid, wat een ellende....wat hoop ik voor je dat het goedkomt.....ik kan je alleen heel veel sterkte wensen!
X Biekoe
zondag 2 september 2012 om 20:42
To ik heb in het zelfde schuitje gezeten met een vergelijkbare termijn mijn topic staat hier op viva. Ook ik heb afscheid moeten nemen van mijn jongen.
Ik heb er toen voor gekozen ondanks alle adviezen van artsen toch 3 a 4 weken plat te liggen en kijken wat het doet.
Heb uitgebreide echos ed gehad heb me heeeeeel goed voor laten lichten door een neonatoloog die erg open en eerlijk was (in utrecht zkh) na ja je kunt mijn topic onder mijn loepje terug vinden.
Ik wens jou enorm veel kracht toe om de wisseling van emoties te doorstaan. Ik werd gek van hoop angst verdriet etc.
Het verdriet wat ik voelde bij het verlies was groot nu nog soms maar het is duidelijk. Jou positie nu wens ik niemand toe.
Dit topic roept veel bij me op
Liefs fener
ps ik heb nog altijd contact met mijn viva vriendinnen van toen dat heeft me enorm gesterkt
Zijn er dingen die je specifiek wilt weten?
Ik heb er toen voor gekozen ondanks alle adviezen van artsen toch 3 a 4 weken plat te liggen en kijken wat het doet.
Heb uitgebreide echos ed gehad heb me heeeeeel goed voor laten lichten door een neonatoloog die erg open en eerlijk was (in utrecht zkh) na ja je kunt mijn topic onder mijn loepje terug vinden.
Ik wens jou enorm veel kracht toe om de wisseling van emoties te doorstaan. Ik werd gek van hoop angst verdriet etc.
Het verdriet wat ik voelde bij het verlies was groot nu nog soms maar het is duidelijk. Jou positie nu wens ik niemand toe.
Dit topic roept veel bij me op
Liefs fener
ps ik heb nog altijd contact met mijn viva vriendinnen van toen dat heeft me enorm gesterkt
Zijn er dingen die je specifiek wilt weten?
dinsdag 4 september 2012 om 13:57
Zimaja, wat een mooi verhaal dat je toch nog zo'n geweldig kado hebt gekregen.
Weet je, soms hoop ik dat ik ondanks goede anticonceptie per ongeluk zwanger word en dat we dus niet zelf te hoeven kiezen. Ik zal dan vast ook de 'kop in het zand' methode toe gaan passen.
De complicaties die ik had bij de 2e zwangerschap (cervixinsuffientie, acute HELLP, solutio en fluxus) zijn allemaal niet erfelijk. Allemaal dikke vette pech die allemaal 1 op de weet ik veel hoeveel voorkomen en ik was steeds net die ene.
Mooi om jouw verhaal te horen!
Weet je, soms hoop ik dat ik ondanks goede anticonceptie per ongeluk zwanger word en dat we dus niet zelf te hoeven kiezen. Ik zal dan vast ook de 'kop in het zand' methode toe gaan passen.
De complicaties die ik had bij de 2e zwangerschap (cervixinsuffientie, acute HELLP, solutio en fluxus) zijn allemaal niet erfelijk. Allemaal dikke vette pech die allemaal 1 op de weet ik veel hoeveel voorkomen en ik was steeds net die ene.
Mooi om jouw verhaal te horen!
dinsdag 4 september 2012 om 15:37
dinsdag 4 september 2012 om 19:35
Lieve allemaal,
Ontzettend brdankt voor alle liefdevolle berichten en voor het delen van jullie verhalen! Hier heerst nog steeds enorme onzekerheid en angst. 't Kindje leeft nog wel, maar er wordt in die dagen dat ik hier nu ben nog steeds nauwelijks vruchtwater aangemaakt. Dus het is nog steeds de vraag hoelang ons kleine vechtertje dit nog volhoudt.. En hopen op een wonder.. Waarom faalt mijn lichaam zo en waarom juist nu? Dit hoor je gewoon echt niet mee te maken..
Ontzettend brdankt voor alle liefdevolle berichten en voor het delen van jullie verhalen! Hier heerst nog steeds enorme onzekerheid en angst. 't Kindje leeft nog wel, maar er wordt in die dagen dat ik hier nu ben nog steeds nauwelijks vruchtwater aangemaakt. Dus het is nog steeds de vraag hoelang ons kleine vechtertje dit nog volhoudt.. En hopen op een wonder.. Waarom faalt mijn lichaam zo en waarom juist nu? Dit hoor je gewoon echt niet mee te maken..
Enjoy the little things in life, for one day you`ll look back, and realize they were the big things
dinsdag 4 september 2012 om 20:35
verdrietig!
Maar alsjeblieft denk nou niet dat jouw lichaam faalt en dat het jouw schuld is, dat is niet zo, echt niet! Deze dingen gebeuren nu eenmaal het is gewoon vette pech hebben.... Helaas
Blijf positief voor de kleine in je buik. Hou vol! Dan heb je alles gedaan wat je kon en weet de kleine dat hij/zij meer dan welkom was.
Het is zo'n herkenbaar verhaal. Zit gewoon weer met tranen op de bank. Ik kan me je angst en onzekerheid zo goed voorstellen. Een gezond kind in je buik maar je baarmoeder werkt niet mee.
Niet te bevatten, niet te begrijpen, gewoon ronduit k*t..... Sorry voor m'n taalgebruik maar wat kan je er anders van maken?
Ik stuur al mijn positieve energie jouw kant op! Denk aan je!
Knuffel Zimaja
Maar alsjeblieft denk nou niet dat jouw lichaam faalt en dat het jouw schuld is, dat is niet zo, echt niet! Deze dingen gebeuren nu eenmaal het is gewoon vette pech hebben.... Helaas
Blijf positief voor de kleine in je buik. Hou vol! Dan heb je alles gedaan wat je kon en weet de kleine dat hij/zij meer dan welkom was.
Het is zo'n herkenbaar verhaal. Zit gewoon weer met tranen op de bank. Ik kan me je angst en onzekerheid zo goed voorstellen. Een gezond kind in je buik maar je baarmoeder werkt niet mee.
Niet te bevatten, niet te begrijpen, gewoon ronduit k*t..... Sorry voor m'n taalgebruik maar wat kan je er anders van maken?
Ik stuur al mijn positieve energie jouw kant op! Denk aan je!
Knuffel Zimaja
dinsdag 4 september 2012 om 23:23
Lieve TO, wat een onzekerheid en een verdriet... probeer niet te hard te zijn voor jezelf meis: dat dit allemaal gebeurt is niet jouw schuld, het is domweg vette pech hebben. Een mens is automatisch geneigd een 'schuldige' te zoeken voor iets ergs toch is hier geen schuldige aan te wijzen, echt niet!
Helaas kunnen wij niets meer doen voor jou dan je hier op dit forum te steunen, schrijf je verdriet en angsten maar van je af hoor. Vivaforummers kunnen heel veel hebben aan elkaar is mijn ervaring en zoals je kunt lezen zijn er hier meer meiden die vergelijkbaars meegemaakt hebben als jij, dus zij weten wat het met je doet...
Jij en die vrouwen zijn kanjers en ik heb diep respect voor jullie!
Sterkte en hou moed meis, blijf in het hier en nu. Jouw kindje zit nog in jouw buik en heeft nog steeds een kans. Knuffffff!
Helaas kunnen wij niets meer doen voor jou dan je hier op dit forum te steunen, schrijf je verdriet en angsten maar van je af hoor. Vivaforummers kunnen heel veel hebben aan elkaar is mijn ervaring en zoals je kunt lezen zijn er hier meer meiden die vergelijkbaars meegemaakt hebben als jij, dus zij weten wat het met je doet...
Jij en die vrouwen zijn kanjers en ik heb diep respect voor jullie!
Sterkte en hou moed meis, blijf in het hier en nu. Jouw kindje zit nog in jouw buik en heeft nog steeds een kans. Knuffffff!
