Zwanger
alle pijlers
19 & zwanger
woensdag 20 juli 2011 om 22:14
Hoi allemaal!
Ik zat al een tijdje overal mee te lezen op het Viva forum en heb me vandaag ook maar geregistreerd. Ook een reden daarvan is dat ik hoop hier wat begrip te vinden.
Ik ben 19 jaar, woon samen met mijn vriend, die vrachtwagenchauffeur binnenland is en ben net gestopt met een studie. En.. ik ben zwanger, al 16 weken. Dat is eigenlijk het probleem niet, ik ben dol op kinderen en het is door ons beide ook heel erg gewenst! (Natuurlijk hebben we er goed over na gedacht, of het wel te redden was voor ons). Onze familie gaat er gelukkig heel goed mee om en vind het leuk, alhoewel ik bij sommige het onbegrip van hun gezicht af lees; Je had toch abortus kunnen plegen?! (Als of dat zo'n makkelijke keuze is). Dat is ook nog niet helemaal het probleem, want ze doen wel gewoon normaal, zeker nu de eerste schok over is. Ook mijn vrienden doen (in mijn gezicht) heel lief leuk en aardig. Maar van een van mijn vriendinnen hoor ik dat er achter mijn rug nogal wat verhalen de ronde doen. Dat ik beter abortus had kunnen plegen, omdat we nog maar 2 jaar samen zijn. Dat ik mijn jeugd verziek, dat ik hun straks verwaarloos enzovoorts. Het probleem is, in mijn gezicht doen ze zo lief en geïnteresseerd, dus dit kwam nog al als een klap. Het gaat namelijk om redelijk goede vrienden die ik al heel wat jaren ken. Dus ik baal en niet zo'n beetje ook.. Ik weet niet meer wat ik tegen ze moet zeggen.. Of hoe ik me moet gedragen.. Ik ben sinds de 5de week tot de 15de week elke dag kotsmisselijk geweest tot dagenlang braken aan toe. Dus ja, ik heb ze misschien wat verwaarloost qua afspreken. Maar ze bleven geïnteresseerd bellen/smsen en ik hield ook contact met hen. Nou ja, dan hoorde ik hoe ze eigenlijk over me spraken. &Ik weet niet meer wat te doen? Ik kan hun moeilijk nog recht in hun gezicht aan kijken en het over mijn zwangerschap hebben. Komt bij dat hun nog helemaal in hun jeugd zitten; ik ben de enige die samen woont, niet van uitgaan houd en bijna nooit alcohol nuttig. Die verschillen vielen niet zo op in onze vriendschap, maar dit dus wel. Eigenlijk heb ik het idee dat ik niet zoveel vrienden meer over heb.. Dus mijn vraag; Wat zouden jullie doen? Net doen of ik van niks weet en gezellig op een terrasje zitten, of er uit gooien waar ik mee zit?
Alvast bedankt!
Ik zat al een tijdje overal mee te lezen op het Viva forum en heb me vandaag ook maar geregistreerd. Ook een reden daarvan is dat ik hoop hier wat begrip te vinden.
Ik ben 19 jaar, woon samen met mijn vriend, die vrachtwagenchauffeur binnenland is en ben net gestopt met een studie. En.. ik ben zwanger, al 16 weken. Dat is eigenlijk het probleem niet, ik ben dol op kinderen en het is door ons beide ook heel erg gewenst! (Natuurlijk hebben we er goed over na gedacht, of het wel te redden was voor ons). Onze familie gaat er gelukkig heel goed mee om en vind het leuk, alhoewel ik bij sommige het onbegrip van hun gezicht af lees; Je had toch abortus kunnen plegen?! (Als of dat zo'n makkelijke keuze is). Dat is ook nog niet helemaal het probleem, want ze doen wel gewoon normaal, zeker nu de eerste schok over is. Ook mijn vrienden doen (in mijn gezicht) heel lief leuk en aardig. Maar van een van mijn vriendinnen hoor ik dat er achter mijn rug nogal wat verhalen de ronde doen. Dat ik beter abortus had kunnen plegen, omdat we nog maar 2 jaar samen zijn. Dat ik mijn jeugd verziek, dat ik hun straks verwaarloos enzovoorts. Het probleem is, in mijn gezicht doen ze zo lief en geïnteresseerd, dus dit kwam nog al als een klap. Het gaat namelijk om redelijk goede vrienden die ik al heel wat jaren ken. Dus ik baal en niet zo'n beetje ook.. Ik weet niet meer wat ik tegen ze moet zeggen.. Of hoe ik me moet gedragen.. Ik ben sinds de 5de week tot de 15de week elke dag kotsmisselijk geweest tot dagenlang braken aan toe. Dus ja, ik heb ze misschien wat verwaarloost qua afspreken. Maar ze bleven geïnteresseerd bellen/smsen en ik hield ook contact met hen. Nou ja, dan hoorde ik hoe ze eigenlijk over me spraken. &Ik weet niet meer wat te doen? Ik kan hun moeilijk nog recht in hun gezicht aan kijken en het over mijn zwangerschap hebben. Komt bij dat hun nog helemaal in hun jeugd zitten; ik ben de enige die samen woont, niet van uitgaan houd en bijna nooit alcohol nuttig. Die verschillen vielen niet zo op in onze vriendschap, maar dit dus wel. Eigenlijk heb ik het idee dat ik niet zoveel vrienden meer over heb.. Dus mijn vraag; Wat zouden jullie doen? Net doen of ik van niks weet en gezellig op een terrasje zitten, of er uit gooien waar ik mee zit?
Alvast bedankt!
woensdag 20 juli 2011 om 22:58
quote:vivastef schreef op 20 juli 2011 @ 22:45:
@Keatje, Dankje voor je bericht. Eigenlijk besef ik ook wel dat het er vroeg of laat toch wel van moest komen. Een paar vriendinnen gaan volgend jaar ook een eind verder studeren en een stel van mijn vriendinnen zijn definitief gestopt met studeren en werken in een winkel en gaan 4 keer per week uit. In dat wereldje paste ik toch al niet en dat begint nu alleen maar meer op te vallen.Door je zwangerschap gaat het nu inderdaad wat sneller maar anders waren jullie vast ook uit elkaar gegroeid. En dat geeft ook niet. Misschien krijg je later weer intensiever contact als jullie levens weer meer paralel lopen. Maar het zou vast leuk zijn als je met andere (jonge) moeders in contact kan komen. Je kan (als je dat leuk vindt) hier op viva ook een oproepje plaatsen opo het prikbord.
@Keatje, Dankje voor je bericht. Eigenlijk besef ik ook wel dat het er vroeg of laat toch wel van moest komen. Een paar vriendinnen gaan volgend jaar ook een eind verder studeren en een stel van mijn vriendinnen zijn definitief gestopt met studeren en werken in een winkel en gaan 4 keer per week uit. In dat wereldje paste ik toch al niet en dat begint nu alleen maar meer op te vallen.Door je zwangerschap gaat het nu inderdaad wat sneller maar anders waren jullie vast ook uit elkaar gegroeid. En dat geeft ook niet. Misschien krijg je later weer intensiever contact als jullie levens weer meer paralel lopen. Maar het zou vast leuk zijn als je met andere (jonge) moeders in contact kan komen. Je kan (als je dat leuk vindt) hier op viva ook een oproepje plaatsen opo het prikbord.
woensdag 20 juli 2011 om 22:59
quote:TheEmpress schreef op 20 juli 2011 @ 22:49:
Ik was 17 toen ik (ongepland) zwanger raakte, 18 toen mijn dochter geboren werd.
In onze omgeving zijn weddenschappen afgesloten dat we binnen 2 jaar wel uit elkaar zouden zijn. Het kind zou wel in de goot eindigen.
Vele vrienden kwijt geraakt, want andere levensfase, het past gewoon niet meer samen. Het oude leventje houden en een gezin, dat gaat niet samen, en zo waren vele vriendschappen al gauw over.
We zijn nu half 30, de kinderen (2e, gepland, op mijn 20e geboren) zijn pubers en doen allebei de HAVO, en man en ik zijn nog steeds samen. Heb intussen twee MBO niv.4 opleidingen afgerond en ben vorige week afgestudeerd aan het HBO. Het kan dus allemaal prima als je maar wil en je stevig genoeg in je schoenen staat, laat je niet van de wijs brengen door wat anderen zeggen. Ja, je leven loopt anders dan 'hoort', je diploma`s halen wordt extra lastig (maar is wel zó nodig), maar natuurlijk kan het!
Ik vond het geklets, achter je rug om, maar ook rechtstreeks, nog het moeilijkste van het hele jonge moeder worden gebeuren. Dat werd makkelijker toen we besloten om helemaal te breken met alle bekenden en 'vrienden' uit het jongeren/uitgaansleven dat we toen hadden.
Succes meid.
Wauw dat vind ik knap van je! Echt Respect
Je bent het levende voorbeeld van "Waar een wil is, is een weg!"
Ik was 17 toen ik (ongepland) zwanger raakte, 18 toen mijn dochter geboren werd.
In onze omgeving zijn weddenschappen afgesloten dat we binnen 2 jaar wel uit elkaar zouden zijn. Het kind zou wel in de goot eindigen.
Vele vrienden kwijt geraakt, want andere levensfase, het past gewoon niet meer samen. Het oude leventje houden en een gezin, dat gaat niet samen, en zo waren vele vriendschappen al gauw over.
We zijn nu half 30, de kinderen (2e, gepland, op mijn 20e geboren) zijn pubers en doen allebei de HAVO, en man en ik zijn nog steeds samen. Heb intussen twee MBO niv.4 opleidingen afgerond en ben vorige week afgestudeerd aan het HBO. Het kan dus allemaal prima als je maar wil en je stevig genoeg in je schoenen staat, laat je niet van de wijs brengen door wat anderen zeggen. Ja, je leven loopt anders dan 'hoort', je diploma`s halen wordt extra lastig (maar is wel zó nodig), maar natuurlijk kan het!
Ik vond het geklets, achter je rug om, maar ook rechtstreeks, nog het moeilijkste van het hele jonge moeder worden gebeuren. Dat werd makkelijker toen we besloten om helemaal te breken met alle bekenden en 'vrienden' uit het jongeren/uitgaansleven dat we toen hadden.
Succes meid.
Wauw dat vind ik knap van je! Echt Respect
Je bent het levende voorbeeld van "Waar een wil is, is een weg!"
woensdag 20 juli 2011 om 22:59
quote:meds schreef op 20 juli 2011 @ 22:56:
blijf studeren. Hou altijd in je hoofd dat je relatie stuk zal lopen. je bent tenslotte erg jong en jullie kennen elkaar pas 2 jaar. Heb je ned. 3 al opstaan?
We kennen elkaar al veel langer dan die 2 jaar maar hebben pas 2 jaar een relatie. Ja ik hou het in mijn hoofd, maar we doen wel ons best om het te laten slagen. En sowieso dat ik nog ga studeren, ik zet het niet zomaar bij de pakken neer. Mijn droom is om die richting in te gaan te studeren, dus waarom zou ik die kans laten lopen. Ik wil iets bereiken en niet jaren lang thuis zitten en niks doen!
En ik zit boven met de laptop en daar hebben we geen tv.
blijf studeren. Hou altijd in je hoofd dat je relatie stuk zal lopen. je bent tenslotte erg jong en jullie kennen elkaar pas 2 jaar. Heb je ned. 3 al opstaan?
We kennen elkaar al veel langer dan die 2 jaar maar hebben pas 2 jaar een relatie. Ja ik hou het in mijn hoofd, maar we doen wel ons best om het te laten slagen. En sowieso dat ik nog ga studeren, ik zet het niet zomaar bij de pakken neer. Mijn droom is om die richting in te gaan te studeren, dus waarom zou ik die kans laten lopen. Ik wil iets bereiken en niet jaren lang thuis zitten en niks doen!
En ik zit boven met de laptop en daar hebben we geen tv.
woensdag 20 juli 2011 om 23:00
quote:kaetje schreef op 20 juli 2011 @ 22:58:
[...]
Door je zwangerschap gaat het nu inderdaad wat sneller maar anders waren jullie vast ook uit elkaar gegroeid. En dat geeft ook niet. Misschien krijg je later weer intensiever contact als jullie levens weer meer paralel lopen. Maar het zou vast leuk zijn als je met andere (jonge) moeders in contact kan komen. Je kan (als je dat leuk vindt) hier op viva ook een oproepje plaatsen opo het prikbord.Ja ik had het gezien, misschien post ik daar over een tijdje wel een oproep. Ik zal het gewoon ook eens even aankijken, gelukkig heb ik mijn lieve ouders en vriend ook nog!
[...]
Door je zwangerschap gaat het nu inderdaad wat sneller maar anders waren jullie vast ook uit elkaar gegroeid. En dat geeft ook niet. Misschien krijg je later weer intensiever contact als jullie levens weer meer paralel lopen. Maar het zou vast leuk zijn als je met andere (jonge) moeders in contact kan komen. Je kan (als je dat leuk vindt) hier op viva ook een oproepje plaatsen opo het prikbord.Ja ik had het gezien, misschien post ik daar over een tijdje wel een oproep. Ik zal het gewoon ook eens even aankijken, gelukkig heb ik mijn lieve ouders en vriend ook nog!
woensdag 20 juli 2011 om 23:05
quote:zwitsal_nijntje schreef op 20 juli 2011 @ 22:55:
Weet je wel hoe je het gaat financieren. Zijn jullie daar wel klaar voor? Beiden (ja beiden) genoeg inkomsten want je moet niet afhankelijk zijn van je partner.
Je mag best wel de eerste baby-periode afhankelijk zijn van je partner of ouders. Daar is niks mis mee. Je moet wel toewerken naar zelfstandigheid, dus diploma halen etc, maar dat hoeft niet acuut. Je hebt nu eenmaal een andere (zwakkere) start en je bent nu eenmaal jong. Dat is een feit, wees daar bewust van. En je hebt als jonge moeder een stempel op je hoofd, dat maakt het niet makkelijker.
Toen ik mijn dochter kreeg was ik dus 18 en had ik niks. Ik had net een opleiding afgebroken (wegens lich klachten) en wilde net weer aan een nieuwe beginnen. Dat heb ik toen onderbroken toen ik zwanger bleek.
Toen de baby er eenmaal was ben ik kort daarna begonnen met het halen van mijn rijbewijs en ben ik weer opnieuw gestart met een opleiding (in de avond, zaterdag naar school). Ik weet nog goed dat ik me realiseerde dat het goed mogelijk zou zijn dat ik met baby en al er alleen voor zou komen te staan, en dan had ik helemaal niks om mezelf te redden, en in de toekomst wilde ik ook een leuke baan, en niet in ongeschoold werk terecht komen.
Dat is dus eigenlijk mijn grootste tip: Haal een diploma, je moet er 2 keer zo hard voor werken, maar het is zo belangrijk.
Weet je wel hoe je het gaat financieren. Zijn jullie daar wel klaar voor? Beiden (ja beiden) genoeg inkomsten want je moet niet afhankelijk zijn van je partner.
Je mag best wel de eerste baby-periode afhankelijk zijn van je partner of ouders. Daar is niks mis mee. Je moet wel toewerken naar zelfstandigheid, dus diploma halen etc, maar dat hoeft niet acuut. Je hebt nu eenmaal een andere (zwakkere) start en je bent nu eenmaal jong. Dat is een feit, wees daar bewust van. En je hebt als jonge moeder een stempel op je hoofd, dat maakt het niet makkelijker.
Toen ik mijn dochter kreeg was ik dus 18 en had ik niks. Ik had net een opleiding afgebroken (wegens lich klachten) en wilde net weer aan een nieuwe beginnen. Dat heb ik toen onderbroken toen ik zwanger bleek.
Toen de baby er eenmaal was ben ik kort daarna begonnen met het halen van mijn rijbewijs en ben ik weer opnieuw gestart met een opleiding (in de avond, zaterdag naar school). Ik weet nog goed dat ik me realiseerde dat het goed mogelijk zou zijn dat ik met baby en al er alleen voor zou komen te staan, en dan had ik helemaal niks om mezelf te redden, en in de toekomst wilde ik ook een leuke baan, en niet in ongeschoold werk terecht komen.
Dat is dus eigenlijk mijn grootste tip: Haal een diploma, je moet er 2 keer zo hard voor werken, maar het is zo belangrijk.
woensdag 20 juli 2011 om 23:08
quote:zwitsal_nijntje schreef op 20 juli 2011 @ 22:55:
Weet je wel hoe je het gaat financieren. Zijn jullie daar wel klaar voor? Beiden (ja beiden) genoeg inkomsten want je moet niet afhankelijk zijn van je partner.
Mijn man en ik zijn financieel afhankelijk van elkaar. Mag dat wel?
Het loopt niet altijd zoals je hoopt. Ik denk dat TO er het beste van gaat maken en gaat proberen een opleiding te volgen. En als ze er nu niet klaar voor zijn zullen ze er in (moeten) groeien. Het kindje komt er nou eenmaal.
Weet je wel hoe je het gaat financieren. Zijn jullie daar wel klaar voor? Beiden (ja beiden) genoeg inkomsten want je moet niet afhankelijk zijn van je partner.
Mijn man en ik zijn financieel afhankelijk van elkaar. Mag dat wel?
Het loopt niet altijd zoals je hoopt. Ik denk dat TO er het beste van gaat maken en gaat proberen een opleiding te volgen. En als ze er nu niet klaar voor zijn zullen ze er in (moeten) groeien. Het kindje komt er nou eenmaal.
woensdag 20 juli 2011 om 23:11
quote:vivastef schreef op 20 juli 2011 @ 22:57:
@TheEmpress, Ja I know. Maar ik ben inmiddels als zo gewend om me te verdedigen omdat iedereen maar op ons loopt te zeuren dat we ons leven verzieken.. Dat ik het er gewoon automatisch bij vertel.
Mensen die je zoveel negatieve energie kosten...misschien moet je je afvragen of je deze mensen wel in je leven wil.
Wij hebben destijds dus besloten om te breken met deze mensen. En dat gaf heel erg veel rust. Vanaf dat moment konden we ons echt richten op ons gezin. Want dat gepraat van die mensen, je trekt het je toch aan, het maakt je misschien wel onzeker en het blijft door je hoofd malen, en dat kun je er eigenlijk niet bij hebben. Je moet je richten op wat komen gaat: de vorderende zwangerschap en het moederschap. Geniet ervan.
@TheEmpress, Ja I know. Maar ik ben inmiddels als zo gewend om me te verdedigen omdat iedereen maar op ons loopt te zeuren dat we ons leven verzieken.. Dat ik het er gewoon automatisch bij vertel.
Mensen die je zoveel negatieve energie kosten...misschien moet je je afvragen of je deze mensen wel in je leven wil.
Wij hebben destijds dus besloten om te breken met deze mensen. En dat gaf heel erg veel rust. Vanaf dat moment konden we ons echt richten op ons gezin. Want dat gepraat van die mensen, je trekt het je toch aan, het maakt je misschien wel onzeker en het blijft door je hoofd malen, en dat kun je er eigenlijk niet bij hebben. Je moet je richten op wat komen gaat: de vorderende zwangerschap en het moederschap. Geniet ervan.
woensdag 20 juli 2011 om 23:12
quote:vivastef schreef op 20 juli 2011 @ 23:04:
Dankje! Ik ga mijn best doen, ik wil iets bereiken dus ga het ook proberen . Gelukkig veel hulp van mijn ouders die in dezelfde straat wonen.Je gaat het niet proberen, je gaat het gewoon doen! En het hoeft allemaal niet morgen. Stapje voor stapje, nu richten op de zwangerschap.
Dankje! Ik ga mijn best doen, ik wil iets bereiken dus ga het ook proberen . Gelukkig veel hulp van mijn ouders die in dezelfde straat wonen.Je gaat het niet proberen, je gaat het gewoon doen! En het hoeft allemaal niet morgen. Stapje voor stapje, nu richten op de zwangerschap.
woensdag 20 juli 2011 om 23:21
Ik ben 41, heb een zoon van 20 en een zoon van 22. Een kindje krijgen op jou leeftijd is zeker niet makkelijk, ook financieeel is het vaak moeilijker dan op een latere leeftijd. Maar zeker niet onmogelijk om op een goede manier je kindje op te voeden. Er zijn ook zat vrouwen die op latere leeftijd een
kindje krijgen en het ontzettend zwaar vinden om dit te combineren met hun " oude" leventje waarin ze gewent zijn te kunnen gaan en staan waar en wanneer ze willen. En ondanks dat ze misschien een beter inkomen hebben dan op jonge leeftijd, toch erg moeten omschakelen ivm de kosten die een kind met zich meebrengt. Ik zal zeker niet adviseren dat iedereen maar kinderen moet krijgen op zn 19de. Maar het is niet per definitie gedoemd te mislukken. Zelf heb ik destijds bewust gekozen voor huwelijk en kinderen en daar tot nu toe nooit spijt van gehad! Tuurlijk is het soms zwaar, maar dat is het voor elke vrouw die moet wennen aan het moederschap ook als ze 15 jaar ouder is dan jij. Ik ben trots op mijn volwassen zoons en zij op hun " jonge moeder" geniet van je zwangerschap en straks van je kindje.
Misschien zijn er wel leuke manieren om met andere jonge moeders in contact te komen.
Succes, enne laat je niet gek maken door sommige harde en kortzichtige uitspraken van anderen!
kindje krijgen en het ontzettend zwaar vinden om dit te combineren met hun " oude" leventje waarin ze gewent zijn te kunnen gaan en staan waar en wanneer ze willen. En ondanks dat ze misschien een beter inkomen hebben dan op jonge leeftijd, toch erg moeten omschakelen ivm de kosten die een kind met zich meebrengt. Ik zal zeker niet adviseren dat iedereen maar kinderen moet krijgen op zn 19de. Maar het is niet per definitie gedoemd te mislukken. Zelf heb ik destijds bewust gekozen voor huwelijk en kinderen en daar tot nu toe nooit spijt van gehad! Tuurlijk is het soms zwaar, maar dat is het voor elke vrouw die moet wennen aan het moederschap ook als ze 15 jaar ouder is dan jij. Ik ben trots op mijn volwassen zoons en zij op hun " jonge moeder" geniet van je zwangerschap en straks van je kindje.
Misschien zijn er wel leuke manieren om met andere jonge moeders in contact te komen.
Succes, enne laat je niet gek maken door sommige harde en kortzichtige uitspraken van anderen!
woensdag 20 juli 2011 om 23:47
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ga je eigen gevoel achterna, je hoeft je niet te verantwoorden! Wat betreft het probleem dat je voorlegt: ik zou geen mooi weer spelen, maar de eerst volgende keer dat je deze 'vrienden' ziet zeggen dat je er van baalt en liever hebt dat ze eerlijk tegen je zijn. Misschien zijn jouw keuzes voor hen moeilijk te begrijpen, maar als je er over praat kunnen ze er misschien wel achter staan. Zo niet: jammer, maar dan lijken me dit geen vrienden, en ben je beter af zonder ze.
@ Meds: Wat ben je vreselijk negatief zeg! TO vraagt niet om kritiek op haar keuze, die krijgt ze tenslotte al genoeg en ze zoekt hier juist steun. Natuurlijk is het zwaar om jong ouder te worden, maar daar zal ze heus ook zelf al wel bij nagedacht hebben. Bovendien kan een relatie altijd overgaan, of je nou 19, 29 of 39 bent, zekerheid heb je nooit.
PS. Waarom ben je gestopt met je studie? Zorg wel dat je iets voor jezelf houdt hoor! Deeltijdstudie, baantje, hobby o.i.d.
@ Meds: Wat ben je vreselijk negatief zeg! TO vraagt niet om kritiek op haar keuze, die krijgt ze tenslotte al genoeg en ze zoekt hier juist steun. Natuurlijk is het zwaar om jong ouder te worden, maar daar zal ze heus ook zelf al wel bij nagedacht hebben. Bovendien kan een relatie altijd overgaan, of je nou 19, 29 of 39 bent, zekerheid heb je nooit.
PS. Waarom ben je gestopt met je studie? Zorg wel dat je iets voor jezelf houdt hoor! Deeltijdstudie, baantje, hobby o.i.d.
donderdag 21 juli 2011 om 00:31
gefeliciteerd met je zwangerschap!
wat zitten hier negatieve reacties tussen zeg!
je schrijft dat je hulp hebt van je ouders, das al heel fijn!
ook al ben je jong, het gaat je vast lukken! bovendien zijn jij en je vriend gewoon nog samen.. wat nou t gaat waarschijnlijk uit.. dat heeft dus effe niks met je leeftijd te maken.. meer hoe je in het leven staat..
wat je vriendinnen betreft. ik denk dat ze het gewoon niet begrijpen, het is lastig uit te leggen, soms zeggen ze dingen omdat ze het gewoon niet snappen, en ze het zelf misschien anders zouden doen. maar het is jou leven! het is rot dat ze zo over je praten, maar misschien is het ook gewoon dat ze niet goed weten hoe ze er mee om moeten gaan.. ik denk dat ze wel bijdraaien, en anders.. ja dan niet. vrienden gaan en vrienden komen zullen we maar zeggen. je kan beter een paar goeie hebben die je door dik en dun steunen als een heleboel waar je niet zoveel aan hebt.
laat je niet op je kop zitten hoor... zelf was ik ook 19 en ik ben ook wel veel vrienden kwijt geraakt. we hadden gewoon niet zoveel overeenkomsten meer en dan groei je uit elkaar. maar je krijgt er ook wel weer nieuwe voor terug! en.. echte vrienden laten je niet vallen. maar voor hun is het ook lastig.. hopelijk draaien ze bij...
wat zitten hier negatieve reacties tussen zeg!
je schrijft dat je hulp hebt van je ouders, das al heel fijn!
ook al ben je jong, het gaat je vast lukken! bovendien zijn jij en je vriend gewoon nog samen.. wat nou t gaat waarschijnlijk uit.. dat heeft dus effe niks met je leeftijd te maken.. meer hoe je in het leven staat..
wat je vriendinnen betreft. ik denk dat ze het gewoon niet begrijpen, het is lastig uit te leggen, soms zeggen ze dingen omdat ze het gewoon niet snappen, en ze het zelf misschien anders zouden doen. maar het is jou leven! het is rot dat ze zo over je praten, maar misschien is het ook gewoon dat ze niet goed weten hoe ze er mee om moeten gaan.. ik denk dat ze wel bijdraaien, en anders.. ja dan niet. vrienden gaan en vrienden komen zullen we maar zeggen. je kan beter een paar goeie hebben die je door dik en dun steunen als een heleboel waar je niet zoveel aan hebt.
laat je niet op je kop zitten hoor... zelf was ik ook 19 en ik ben ook wel veel vrienden kwijt geraakt. we hadden gewoon niet zoveel overeenkomsten meer en dan groei je uit elkaar. maar je krijgt er ook wel weer nieuwe voor terug! en.. echte vrienden laten je niet vallen. maar voor hun is het ook lastig.. hopelijk draaien ze bij...
donderdag 21 juli 2011 om 02:23
quote:meds schreef op 21 juli 2011 @ 02:04:
ja joy gek he? negatieve reacties als iemand meldt 19 en zwanger te zijn.
Wil je zeggen dat ze er wat mee opschiet en dat de zwangerschap ineens ongedaan is met die negatieve opmerkingen?, geef liever advies waar ze wat aan heeft!
Ze hoeft straks als ze 30 is tenminste geen spijt te hebben dat ze te lang gewacht heeft omdat ze van de maatschappij eerst carierre een auto en een huis moest hebben alvorens een kind te krijgen !
ja joy gek he? negatieve reacties als iemand meldt 19 en zwanger te zijn.
Wil je zeggen dat ze er wat mee opschiet en dat de zwangerschap ineens ongedaan is met die negatieve opmerkingen?, geef liever advies waar ze wat aan heeft!
Ze hoeft straks als ze 30 is tenminste geen spijt te hebben dat ze te lang gewacht heeft omdat ze van de maatschappij eerst carierre een auto en een huis moest hebben alvorens een kind te krijgen !
donderdag 21 juli 2011 om 06:42
quote:TheEmpress schreef op 20 juli 2011 @ 23:05:
[...]
Je mag best wel de eerste baby-periode afhankelijk zijn van je partner of ouders. Daar is niks mis mee. Je moet wel toewerken naar zelfstandigheid, dus diploma halen etc, maar dat hoeft niet acuut. Je hebt nu eenmaal een andere (zwakkere) start en je bent nu eenmaal jong. Dat is een feit, wees daar bewust van. En je hebt als jonge moeder een stempel op je hoofd, dat maakt het niet makkelijker.
Toen ik mijn dochter kreeg was ik dus 18 en had ik niks. Ik had net een opleiding afgebroken (wegens lich klachten) en wilde net weer aan een nieuwe beginnen. Dat heb ik toen onderbroken toen ik zwanger bleek.
Toen de baby er eenmaal was ben ik kort daarna begonnen met het halen van mijn rijbewijs en ben ik weer opnieuw gestart met een opleiding (in de avond, zaterdag naar school). Ik weet nog goed dat ik me realiseerde dat het goed mogelijk zou zijn dat ik met baby en al er alleen voor zou komen te staan, en dan had ik helemaal niks om mezelf te redden, en in de toekomst wilde ik ook een leuke baan, en niet in ongeschoold werk terecht komen.
Dat is dus eigenlijk mijn grootste tip: Haal een diploma, je moet er 2 keer zo hard voor werken, maar het is zo belangrijk.Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.
[...]
Je mag best wel de eerste baby-periode afhankelijk zijn van je partner of ouders. Daar is niks mis mee. Je moet wel toewerken naar zelfstandigheid, dus diploma halen etc, maar dat hoeft niet acuut. Je hebt nu eenmaal een andere (zwakkere) start en je bent nu eenmaal jong. Dat is een feit, wees daar bewust van. En je hebt als jonge moeder een stempel op je hoofd, dat maakt het niet makkelijker.
Toen ik mijn dochter kreeg was ik dus 18 en had ik niks. Ik had net een opleiding afgebroken (wegens lich klachten) en wilde net weer aan een nieuwe beginnen. Dat heb ik toen onderbroken toen ik zwanger bleek.
Toen de baby er eenmaal was ben ik kort daarna begonnen met het halen van mijn rijbewijs en ben ik weer opnieuw gestart met een opleiding (in de avond, zaterdag naar school). Ik weet nog goed dat ik me realiseerde dat het goed mogelijk zou zijn dat ik met baby en al er alleen voor zou komen te staan, en dan had ik helemaal niks om mezelf te redden, en in de toekomst wilde ik ook een leuke baan, en niet in ongeschoold werk terecht komen.
Dat is dus eigenlijk mijn grootste tip: Haal een diploma, je moet er 2 keer zo hard voor werken, maar het is zo belangrijk.Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.
donderdag 21 juli 2011 om 08:12
quote:zwitsal_nijntje schreef op 21 juli 2011 @ 06:42:
[...]
Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.Ja, dat willen we allemaal, en het plaatje zoals jij het schets is natuurlijk ook ideaal. Maar in het leven loopt het nou eenmaal eens wat anders.
[...]
Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.Ja, dat willen we allemaal, en het plaatje zoals jij het schets is natuurlijk ook ideaal. Maar in het leven loopt het nou eenmaal eens wat anders.
donderdag 21 juli 2011 om 08:25
quote:zwitsal_nijntje schreef op 21 juli 2011 @ 06:42:
[...]
Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.Man en ik zijn beide 32 jaar. We hebben een koopwoning en een auto. Die auto heb ik nodig voor mijn werk. Als we zouden scheiden moeten we de woning verkopen en een auto kan ik dan niet meer betalen. Ik zou dan een baan dichter bij huis moeten zoeken. Terwijl we beide een goede baan hebben! Dat je ouder bent en alles op de rit lijkt te hebben wil niet zeggen dat je dan 100% zekerheid hebt en dat je dan financieel in je eentje makkelijk rond kan komen.
[...]
Ja dat is ook wel maar ik ben liever zelfstandig gelijk. Ik wil ook dol graag kinderen maar niet te jong dat ik niet zelf rond kan komen dus ja. Ik ben veel te bang dat het over gaat en je dan zelf niet snel kan rondkomen.Man en ik zijn beide 32 jaar. We hebben een koopwoning en een auto. Die auto heb ik nodig voor mijn werk. Als we zouden scheiden moeten we de woning verkopen en een auto kan ik dan niet meer betalen. Ik zou dan een baan dichter bij huis moeten zoeken. Terwijl we beide een goede baan hebben! Dat je ouder bent en alles op de rit lijkt te hebben wil niet zeggen dat je dan 100% zekerheid hebt en dat je dan financieel in je eentje makkelijk rond kan komen.
donderdag 21 juli 2011 om 10:56
Gefeliciteerd en ook veel succes in deze roerige tijden. Ik vond de opmerking van kaetje heel mooi en treffend. De levens van mensen van ca 19 veranderen en er worden keuzes gemaakt die gevolgen hebben voor de toekomst. Dat je (onverwacht) zwanger blijkt te zijn heeft jou de keuze laten maken voor het kindje te willen gaan zorgen en ik vind dat je gelijk hebt. Je woont samen, je relatie heb je al 2 jaar, je partner heeft inkomen en je bent meerderjarig. Ik had het anders gevonden wanneer je 15 was geweest en nog in totale afhankelijkheid van je ouders (niet dat ik dan vind dat iedereen abortus moet doen).
Het zou wel mooi zijn als je over een tijdje de studie die je aan het volgen was nog kunt afronden, of evt een andere studie, maar daar kun je misschien ook mee wachten tot je kindje iets groter is.
Het zou wel mooi zijn als je over een tijdje de studie die je aan het volgen was nog kunt afronden, of evt een andere studie, maar daar kun je misschien ook mee wachten tot je kindje iets groter is.
