Zwanger
alle pijlers
27 wk zwanger, controle VK, geen hartje meer!
vrijdag 10 juli 2009 om 08:27
Woensdagavond had ik controle bij de VK, 27 weken zwanger. Was wel wat ongerust omdat ik de laatste dagen wat minder schopjes gevoeld had, maar toen we gingen luisteren hoorde we geen hartje. Ze zei 't gelijk heel direct; "ik denk dat je kindje dood is".
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
dinsdag 19 januari 2010 om 09:34
dinsdag 19 januari 2010 om 14:52
Oh Mayls wat een verdrietige gedachten van Mientje, herken het want daar droomde ik vroeger van toen mijn opa net was overleden...
Ik kan me voorstellen dat deze zwangerschap veel meer beladen voelt. Had mijn nichtje ook (1e kindje overleden met 8 mnd) en achteraf had ze spijt dat ze niet meer ervan genoten had...maar het is allemaal gemakkelijk gezegd: jij zit er bijna de hele dag mee in je hoofd!
Heb je het al tegen meer mensen verteld? En weet Mientje het al?
Tot later, toch niet zo handig met kleine erbij forummen!
Ik kan me voorstellen dat deze zwangerschap veel meer beladen voelt. Had mijn nichtje ook (1e kindje overleden met 8 mnd) en achteraf had ze spijt dat ze niet meer ervan genoten had...maar het is allemaal gemakkelijk gezegd: jij zit er bijna de hele dag mee in je hoofd!
Heb je het al tegen meer mensen verteld? En weet Mientje het al?
Tot later, toch niet zo handig met kleine erbij forummen!
woensdag 20 januari 2010 om 02:23
woensdag 20 januari 2010 om 08:58
och choca, wat naar dat je dat ook gevoeld/gedacht hebt als kind. maar wel fijn en lief dat je dat hier opschrijft. het is toch fijn om te weten dat dat herkenbare gedachten van kinderen zijn. laatst hadden ze het op school over mollen gehad, dus daar zal het wel vandaan komen.
ik vertel het voorlopig nog aan niemand. ik wil ook niet dat mientje het nu al weet, ik ben nl. bang dat ze zich te veel zorgen om mij en de baby gaat maken. ik denk dat ik het pas vertel als het echt duidelijk zichtbaar is dat ik zwanger ben. duurde vorige keer best lang, dus nog even geduld!
't is alleen wel zo dat we van plan zijn om over een week of 4, in de krokusvakantie, naar marokko te gaan en dan ga ik het wel vertellen aan m'n schoonzus daar want het is denk ik te lastig om een week lang bij iemand in huis te zitten, echt 24/7 op elkaars lip, zonder het te zeggen, want dan kunnen ze er ook rekening mee houden qua eten.
ja, en mientje is idd gevoelig. van het weekend heeft ze ook een ketting geregen, met de tekst; Zaid ik hou van jou. en dan met allerlei versierseltjes tussen de woordjes, zo schattig!
ik vertel het voorlopig nog aan niemand. ik wil ook niet dat mientje het nu al weet, ik ben nl. bang dat ze zich te veel zorgen om mij en de baby gaat maken. ik denk dat ik het pas vertel als het echt duidelijk zichtbaar is dat ik zwanger ben. duurde vorige keer best lang, dus nog even geduld!
't is alleen wel zo dat we van plan zijn om over een week of 4, in de krokusvakantie, naar marokko te gaan en dan ga ik het wel vertellen aan m'n schoonzus daar want het is denk ik te lastig om een week lang bij iemand in huis te zitten, echt 24/7 op elkaars lip, zonder het te zeggen, want dan kunnen ze er ook rekening mee houden qua eten.
ja, en mientje is idd gevoelig. van het weekend heeft ze ook een ketting geregen, met de tekst; Zaid ik hou van jou. en dan met allerlei versierseltjes tussen de woordjes, zo schattig!
maandag 25 januari 2010 om 11:45
Hoi Mayls,
Ja jou verhaal is ook een beetje mijn verhaal..
Caro-dochter is maar iets jonger als jouw Mientje. (Denk dat ze een half jaartje schelen.) Mijn derde zwangerschap liep precies gelijk aan jouw zwangerschap van Zaid. Heb je verhaal wel steeds meegelezen. Maar had moeite om te reageren.. Inmiddels heb ik een prachtige gezonde zoon erbij. Mijn tweede zwangerschap was daar ruim een jaar voor. Caro-dochter heeft daar ook veel van mee gekregen ondanks dat ze toen nog een stuk jonger was. Nu heeft ze het er bijna niet meer over en heeft het bij haar ook een plekje. We hebben nu ook gewacht tot de 20-weken echo om het haar te vertellen dat ze weer een grote zus zou worden.
Mijn derde zwangerschap heb ik ook enorm veel controles gehad. Had zelfs steeds wel het idee van: moet dat nou, alles is nu toch goed. Maar de bevestiging dat daadwerkelijk alls goed ging was wel steeds weer fijn.
Was ook bang dat ik me schuldig zou gaan voelen ten opzichtte van ons kleintje als caro-zoon er zou zijn. Gelukkig heeft alles nu een plekje en is dat helemaal niet het geval.
Wel hebben we allemaal het idee dat hij nog wel regelmatig bij ons is. Ook caro-dochter vertelt dat. Dat is heel bizar en niet uit te leggen. Dat doen we dus ook eigenlijk niet aan de buiten wereld en houden dat lekker voor ons zelf.
Ik hoop echt dat je op een gegeven moment ook kan gaan genieten van je zwangerschap. En dat de komende maanden om vliegen!!
Liefs, Caro
Ja jou verhaal is ook een beetje mijn verhaal..
Caro-dochter is maar iets jonger als jouw Mientje. (Denk dat ze een half jaartje schelen.) Mijn derde zwangerschap liep precies gelijk aan jouw zwangerschap van Zaid. Heb je verhaal wel steeds meegelezen. Maar had moeite om te reageren.. Inmiddels heb ik een prachtige gezonde zoon erbij. Mijn tweede zwangerschap was daar ruim een jaar voor. Caro-dochter heeft daar ook veel van mee gekregen ondanks dat ze toen nog een stuk jonger was. Nu heeft ze het er bijna niet meer over en heeft het bij haar ook een plekje. We hebben nu ook gewacht tot de 20-weken echo om het haar te vertellen dat ze weer een grote zus zou worden.
Mijn derde zwangerschap heb ik ook enorm veel controles gehad. Had zelfs steeds wel het idee van: moet dat nou, alles is nu toch goed. Maar de bevestiging dat daadwerkelijk alls goed ging was wel steeds weer fijn.
Was ook bang dat ik me schuldig zou gaan voelen ten opzichtte van ons kleintje als caro-zoon er zou zijn. Gelukkig heeft alles nu een plekje en is dat helemaal niet het geval.
Wel hebben we allemaal het idee dat hij nog wel regelmatig bij ons is. Ook caro-dochter vertelt dat. Dat is heel bizar en niet uit te leggen. Dat doen we dus ook eigenlijk niet aan de buiten wereld en houden dat lekker voor ons zelf.
Ik hoop echt dat je op een gegeven moment ook kan gaan genieten van je zwangerschap. En dat de komende maanden om vliegen!!
Liefs, Caro
maandag 25 januari 2010 om 13:25
hoi caro,
bedankt voor het opschrijven van je verhaal.
en wat fijn om te lezen dat jullie een derde kindje hebben gekregen! (dat soort verhalen geven hoop!)
wat mooi dat jullie ook dat gevoel hebben dat jullie kleintje er soms is.
ik merk nl. dat mientje dat ook heel sterk heeft. ze gaat de laatste tijd regelmatig heel zachtjes zingen, 's avonds in bed, of zomaar in een hoekje van de bank. ik probeer altijd stiekem te luisteren wat ze zingt, en ze zingt dan vaak voor/over Zaid. soms hele mooie dingen, soms verdrietige dingen, waaruit ik kan opmaken dat ze er toch nog wel veel vragen over heeft. (bijv; 'je ging zomaar dood in mamma's buik en ik wist dat niet'. maar ook; 'ik hoor je zingen in de nacht')
bedankt voor het opschrijven van je verhaal.
en wat fijn om te lezen dat jullie een derde kindje hebben gekregen! (dat soort verhalen geven hoop!)
wat mooi dat jullie ook dat gevoel hebben dat jullie kleintje er soms is.
ik merk nl. dat mientje dat ook heel sterk heeft. ze gaat de laatste tijd regelmatig heel zachtjes zingen, 's avonds in bed, of zomaar in een hoekje van de bank. ik probeer altijd stiekem te luisteren wat ze zingt, en ze zingt dan vaak voor/over Zaid. soms hele mooie dingen, soms verdrietige dingen, waaruit ik kan opmaken dat ze er toch nog wel veel vragen over heeft. (bijv; 'je ging zomaar dood in mamma's buik en ik wist dat niet'. maar ook; 'ik hoor je zingen in de nacht')
maandag 25 januari 2010 om 15:27
Heel herkenbaar dat zingen. Dat doet Caro-dochter ook regelmatig. En ze bedenkt ook zelf de teksten, maar ik merk dat Caro-dochter er geen verdriet meer van heeft. Ik merk dat het een plekje heeft en dat het geaccepteerd is, zeg maar.
Wat ik heel schattig vond, maar ook heel confronterend, is dat toen ik zwanger was van Caro-zoon en mensen mijn buik zagen en tegen Caro-dochter zeiden; wordt jij een grote zus?! Dat ze dan vol trots zei; Nee hoor, dat ben ik al!
Wat ik heel schattig vond, maar ook heel confronterend, is dat toen ik zwanger was van Caro-zoon en mensen mijn buik zagen en tegen Caro-dochter zeiden; wordt jij een grote zus?! Dat ze dan vol trots zei; Nee hoor, dat ben ik al!
dinsdag 26 januari 2010 om 09:23
Dag malys, ik wil je toch een proficiat toewensen met je zwangerschap. Dat dit een zwangerschap zal zijn vol twijfels en onzekerheid, dat ligt een beetje voor de hand. Toch hoop ik dat je tussen de twijfels door af en toe een gelukslichtje ziet omwille van het nieuwe kindje dat zal groeien in je buik. Het is jammer dat vrouwen door vroegere tegenslagen vaak geen onbezorgde zwangerschap kunnen hebben. Veel veel geluk!
dinsdag 26 januari 2010 om 10:44
Wel, ben ook 5,5 weken zwanger. Maar ben natuurlijk wel een beetje bang dat het zou misgaan. Heb nogal wat zwangerschapsverschijnselen en als ik dan eventjes niets voel dan maak ik me zorgen. Moeilijk he. Het blijft toch afwachten, beetje leven van echo naar echo.. Heb die avatar gekozen omdat ie me geluk zou brengen, en hopelijk doet ie dat ook.. We zijn trouwens zwanger geworden op natuurlijke manier.
Hoe lang ben jij al zwanger, Mayls?
Hoe lang ben jij al zwanger, Mayls?
dinsdag 26 januari 2010 om 13:59
Ooo, je bent al de 7 weken voorbij? Zou dus voor begin september zijn voor jou? Bij ons is het uitgerekend voor 24 september. Maar we hebben nog geen hartje zien kloppen, da's pas voor tweede echo de tweede week van februari. Jij al een echo gehad?
Telkens ik de titel van jouw topic lees, denk ik hoe oneerlijk het allemaal is en hoe zwaar je het moet hebben gehad. Hoe gaat het nu met je vriend? Is hij blij met de zwangerschap?
Telkens ik de titel van jouw topic lees, denk ik hoe oneerlijk het allemaal is en hoe zwaar je het moet hebben gehad. Hoe gaat het nu met je vriend? Is hij blij met de zwangerschap?
dinsdag 26 januari 2010 om 14:07
nou, ik vind het voor jou ook allemaal erg spannend, ik hoop echt voor je dat het deze keer helemaal goed gaat. een miskraam lijkt me ook zo vreselijk, ik heb dat (gelukkig) nog nooit meegemaakt. was er ook nooit bang voor, maar deze keer wel.
ik heb volgende week dinsdag de 1e echo en de intake bij de vk. vind het toch wel erg spannend merk ik. eigenlijk zou ik niet zoveel moeten forummen, want ik lees de laatste dagen alleen maar dingen die misgaan.
o ja, ik zou uitgerekend zijn op 10 september obv datum laatste menstruatie, ik verwacht wel dat ze op basis van de echo er 2 dagen bijtellen ivm late eisprong.
met mijn vriend gaat het wel goed. uit zichzelf praat hij er eigenlijk niet meer over, maar wel als ik erover begin. het is voor hem nog steeds te moeilijk om het grafje te bezoeken. wat ik dan weer moeilijk vind, omdat hij er bijna nooit naar toegaat.
ik heb volgende week dinsdag de 1e echo en de intake bij de vk. vind het toch wel erg spannend merk ik. eigenlijk zou ik niet zoveel moeten forummen, want ik lees de laatste dagen alleen maar dingen die misgaan.
o ja, ik zou uitgerekend zijn op 10 september obv datum laatste menstruatie, ik verwacht wel dat ze op basis van de echo er 2 dagen bijtellen ivm late eisprong.
met mijn vriend gaat het wel goed. uit zichzelf praat hij er eigenlijk niet meer over, maar wel als ik erover begin. het is voor hem nog steeds te moeilijk om het grafje te bezoeken. wat ik dan weer moeilijk vind, omdat hij er bijna nooit naar toegaat.
donderdag 28 januari 2010 om 13:52
Ja, dat forummen is niet altijd even goed natuurlijk. Ik maak me vooral zorgen wanneer ik een tijdje niets meer voel. Voelde rond de 4 weken meer dan nu eigenlijk. De symptomen zijn allemaal een beetje zachter geworden en hopelijk betekent dit niets onheilspellend. Langs de andere kant, de hele tijd vanalles voelen, moet ook vervelend zijn.
Dus volgende week een echo? Idd heel erg spannend. Laat je eens iets weten hoe het is geweest?
Wat jouw vriend betreft, mijn vriend is eigenlijk ook niet de grootste prater. Wanneer hij verdriet heeft, dan kropt hij het op, en verwerkt het meestal stilletjes in zichzelf. Daar heb ik al mee leren leven. Besef dat niets helemaal perfect is binnen een relatie, er zullen wel altijd kleine dingetjes zijn waarop twee mensen verschillen.
Dus volgende week een echo? Idd heel erg spannend. Laat je eens iets weten hoe het is geweest?
Wat jouw vriend betreft, mijn vriend is eigenlijk ook niet de grootste prater. Wanneer hij verdriet heeft, dan kropt hij het op, en verwerkt het meestal stilletjes in zichzelf. Daar heb ik al mee leren leven. Besef dat niets helemaal perfect is binnen een relatie, er zullen wel altijd kleine dingetjes zijn waarop twee mensen verschillen.
donderdag 28 januari 2010 om 14:23
ik voel me in de ochtend soms wel wat misselijk, maar verder voel ik me helemaal nog niet zwanger. hoeft van mij ook niet zo, want ik hou het het liefst nog een tijdje stil.
over 3 weken gaan we op vakantie, naar m'n schoonzus in marokko. zal leuk zijn, maar ook moeilijk, want die hebben we lang niet gezien, en dan komt alles toch weer opnieuw boven. ik wil voor haar ook nog een fotoboekje met foto's van Zaid maken.
zo'n gebeurtenis als deze was wel even moeilijk voor onze relatie, er zijn, denk ik door de spanningen, wel een paar grote ruzies geweest. gelukkig is het in het nieuwe jaar tot nu toe allemaal goed.
jij kan toch ook al gaan aftellen tot je de echo hebt? ik merk dat ik er veel te zenuwachtig voor ben, 's avonds als ik eraan lig te denken, heb ik vaak buikpijn, ik denk dat dat van de spanning komt.
over 3 weken gaan we op vakantie, naar m'n schoonzus in marokko. zal leuk zijn, maar ook moeilijk, want die hebben we lang niet gezien, en dan komt alles toch weer opnieuw boven. ik wil voor haar ook nog een fotoboekje met foto's van Zaid maken.
zo'n gebeurtenis als deze was wel even moeilijk voor onze relatie, er zijn, denk ik door de spanningen, wel een paar grote ruzies geweest. gelukkig is het in het nieuwe jaar tot nu toe allemaal goed.
jij kan toch ook al gaan aftellen tot je de echo hebt? ik merk dat ik er veel te zenuwachtig voor ben, 's avonds als ik eraan lig te denken, heb ik vaak buikpijn, ik denk dat dat van de spanning komt.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:51
Hey Malys, hoe gaat het ondertussen? Het zijn hier ook bange dagen, de ene keer heb ik er zo vertrouwen in, de andere keren verdwijnt dat vertrouwen als sneeuw voor de zon.
Is het de eerste keer dat je naar Marokko gaat? Schijnt een heel mooi land te zijn. Hopelijk kunnen jullie samen genieten van de vakantie, en wordt het wat rustiger nu in je relatie. Jullie hebben best wat moeten doorstaan samen.
Is het de eerste keer dat je naar Marokko gaat? Schijnt een heel mooi land te zijn. Hopelijk kunnen jullie samen genieten van de vakantie, en wordt het wat rustiger nu in je relatie. Jullie hebben best wat moeten doorstaan samen.
donderdag 4 februari 2010 om 08:55
hoi drew, bedankt voor je berichtje.
ik heb afgelopen dinsdag de eerste echo gehad! 't was echt een beetje te spannend allemaal. eerst probeerden we het uitwendig, maar toen was er helemaal niets te zien. daarna dus toch maar inwendig, en toen was er eigenlijk alleen maar een dooierzakje te zien. toen stelde ik zelf voor dat ik even zou gaan plassen en daarna was er toch iets vaags te zien met een kloppend hartje. over 2 weken mag ik weer terug komen voor een nieuwe echo. de vk wist zelf ook niet waarom het beeld zo vaag bleef, soms is dat gewoon zo.
moet wel eerlijk zeggen dat ik 2 nachten voor die echo echt niet goed geslapen heb, en dat zo'n kloppend hartje, hoe vaag ook, toch wel rust geeft.
't is niet de eerste keer marokko voor mij, de vierde alweer (ook voor mientje trouwens), maar wel de eerste keer samen met m'n vriend. hij komt daar vandaan. (is daar ook opgegroeid) maar door omstandigheden zijn we er nog nooit samen geweest. 't wordt dus ook meer familiebezoek dan vakantie, 't is daar nu ook koud en regenachtig.
*denkt eraan dat ze nog mooie foto's van mientje en van Zaid moet uitzoeken voor schoonzus*
maak me trouwens wel zorgen over het eten als ik daar ben. normaal vind ik het niet zo erg maar nu ik zwanger ben wel. meestal eten ze witbrood en heel weinig bruinbrood, en met m'n maaltijden hebben ze het sowieso lastig omdat ik vegetarisch eet en dat bestaat daar dus echt niet!
hoe gaat het met jou? zit je nu in die voor jou spannende zevende week? ben je al aan het aftellen voor je echo? volgende week toch? probeer het vertrouwen vast te houden. het zwanger zijn op zich is eigenlijk al bijzonder genoeg!
ik heb afgelopen dinsdag de eerste echo gehad! 't was echt een beetje te spannend allemaal. eerst probeerden we het uitwendig, maar toen was er helemaal niets te zien. daarna dus toch maar inwendig, en toen was er eigenlijk alleen maar een dooierzakje te zien. toen stelde ik zelf voor dat ik even zou gaan plassen en daarna was er toch iets vaags te zien met een kloppend hartje. over 2 weken mag ik weer terug komen voor een nieuwe echo. de vk wist zelf ook niet waarom het beeld zo vaag bleef, soms is dat gewoon zo.
moet wel eerlijk zeggen dat ik 2 nachten voor die echo echt niet goed geslapen heb, en dat zo'n kloppend hartje, hoe vaag ook, toch wel rust geeft.
't is niet de eerste keer marokko voor mij, de vierde alweer (ook voor mientje trouwens), maar wel de eerste keer samen met m'n vriend. hij komt daar vandaan. (is daar ook opgegroeid) maar door omstandigheden zijn we er nog nooit samen geweest. 't wordt dus ook meer familiebezoek dan vakantie, 't is daar nu ook koud en regenachtig.
*denkt eraan dat ze nog mooie foto's van mientje en van Zaid moet uitzoeken voor schoonzus*
maak me trouwens wel zorgen over het eten als ik daar ben. normaal vind ik het niet zo erg maar nu ik zwanger ben wel. meestal eten ze witbrood en heel weinig bruinbrood, en met m'n maaltijden hebben ze het sowieso lastig omdat ik vegetarisch eet en dat bestaat daar dus echt niet!
hoe gaat het met jou? zit je nu in die voor jou spannende zevende week? ben je al aan het aftellen voor je echo? volgende week toch? probeer het vertrouwen vast te houden. het zwanger zijn op zich is eigenlijk al bijzonder genoeg!
maandag 8 februari 2010 om 11:19
