Zwanger
alle pijlers
27 wk zwanger, controle VK, geen hartje meer!
vrijdag 10 juli 2009 om 08:27
Woensdagavond had ik controle bij de VK, 27 weken zwanger. Was wel wat ongerust omdat ik de laatste dagen wat minder schopjes gevoeld had, maar toen we gingen luisteren hoorde we geen hartje. Ze zei 't gelijk heel direct; "ik denk dat je kindje dood is".
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
zaterdag 18 september 2010 om 14:25
Lieve Mayls,
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje!!! Fijn ook dat alles goed gaat.
Wat een heerlijk nieuws!! (zo bij terugkomst van vakantie)
Weet zeker dat ondanks jij nu het gevoel hebt dat er niet aan hem gedacht wordt. Zaid in heel veel harten gesloten is. En dat hij heeeel trots toe kijkt. (Dat is ten minste ook wat ik voor ons kleintje wens)
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje!!! Fijn ook dat alles goed gaat.
Wat een heerlijk nieuws!! (zo bij terugkomst van vakantie)
Weet zeker dat ondanks jij nu het gevoel hebt dat er niet aan hem gedacht wordt. Zaid in heel veel harten gesloten is. En dat hij heeeel trots toe kijkt. (Dat is ten minste ook wat ik voor ons kleintje wens)
dinsdag 5 oktober 2010 om 11:50
Caro, mooi gezegd, dat hoop ik ook.
Maar nu ik zo hier thuis zit met een babytje in m'n armen, vraag ik me toch weer meerdere keren per dag af, waarom het met Zaid niet zo mocht zijn........?
zoonS. en mientje (toen ze een baby was) lijken heel erg op elkaar. ik neem voor mezelf nu gewoon aan dat Zaid ook zo geworden zou zijn, alhoewel ik wel besef dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Kesa, hoe gaat het met jou? Heb je al een datum wanneer je het zh ingaat? dat is volgens mij toch al snel?
ik wil iig laten weten dat ik nog steeds aan je denk, en voor je duim.
liefs!
Maar nu ik zo hier thuis zit met een babytje in m'n armen, vraag ik me toch weer meerdere keren per dag af, waarom het met Zaid niet zo mocht zijn........?
zoonS. en mientje (toen ze een baby was) lijken heel erg op elkaar. ik neem voor mezelf nu gewoon aan dat Zaid ook zo geworden zou zijn, alhoewel ik wel besef dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Kesa, hoe gaat het met jou? Heb je al een datum wanneer je het zh ingaat? dat is volgens mij toch al snel?
ik wil iig laten weten dat ik nog steeds aan je denk, en voor je duim.
liefs!
woensdag 6 oktober 2010 om 12:12
Hoi mayls, waarschijnlijk ga ik morgen het ziekenhuis in. Heb sinds 2 wk een hoge bloeddruk en sinds 1 week aan de medicatie, maar die slaat nog niet aan. Nu is dosis verdubbelt en moet ik morgen weer op controle. Als bloeddruk dan nog te hoog is, moet ik blijven.
Vind het allemaal best spannend. Ben erg slaperig door de medicijnen dus hou het bij dit berichtje. Als het goed is kan ik gewoon internetten in het ziekenhuis, maar dat weet ik niet zeker.
Maar ik laat zoiezo iets van me horen.
Geniet van je kindjes en tot snel! Liefs Kesa
Vind het allemaal best spannend. Ben erg slaperig door de medicijnen dus hou het bij dit berichtje. Als het goed is kan ik gewoon internetten in het ziekenhuis, maar dat weet ik niet zeker.
Maar ik laat zoiezo iets van me horen.
Geniet van je kindjes en tot snel! Liefs Kesa
donderdag 7 oktober 2010 om 16:28
donderdag 7 oktober 2010 om 19:15
Mayls, (en ook de andere dames die hier hebben geschreven)
Ik heb net het hele onderwerp gelezen en tranen met tuiten gehuild. Ik ben zo blij voor je dat je een gezonde zoon hebt gekregen! Van harte gefeliciteerd!
En je verhaal sterkt me ook. Door dit topic te lezen heb ik alle stappen van jouw rouwproces toch kunnen zien en het sterkt me dat het goed met je gaat en dat Zaid nog steeds een plek heeft in jouw gevoel.
Twee weken geleden is de bevalling ingeleid van ons zoontje die bij 16 weken zwangerschap was overleden. Een stuk eerder dan bij jullie, maar toch ook over die 12 weken heen waarna iedereen zegt: Nu mag je genieten! De wereld staat op z'n kop en ik heb nog nooit zo veel pijn gehad. Maar alles rondom de geboorte en het begraven van Noach is toch heel mooi geweest. Ik ben zo trots op dat mooie kindje dat we in onze handen hadden! Alleen nu ben ik bang, heel bang voor de toekomst. En verhalen zoals jij ze hier schrijft, sterken me. Dank je wel!
Kesa, spannend zeg! Sterkte met die spanning!
Liefs,
Madelief
Ik heb net het hele onderwerp gelezen en tranen met tuiten gehuild. Ik ben zo blij voor je dat je een gezonde zoon hebt gekregen! Van harte gefeliciteerd!
En je verhaal sterkt me ook. Door dit topic te lezen heb ik alle stappen van jouw rouwproces toch kunnen zien en het sterkt me dat het goed met je gaat en dat Zaid nog steeds een plek heeft in jouw gevoel.
Twee weken geleden is de bevalling ingeleid van ons zoontje die bij 16 weken zwangerschap was overleden. Een stuk eerder dan bij jullie, maar toch ook over die 12 weken heen waarna iedereen zegt: Nu mag je genieten! De wereld staat op z'n kop en ik heb nog nooit zo veel pijn gehad. Maar alles rondom de geboorte en het begraven van Noach is toch heel mooi geweest. Ik ben zo trots op dat mooie kindje dat we in onze handen hadden! Alleen nu ben ik bang, heel bang voor de toekomst. En verhalen zoals jij ze hier schrijft, sterken me. Dank je wel!
Kesa, spannend zeg! Sterkte met die spanning!
Liefs,
Madelief
vrijdag 8 oktober 2010 om 15:59
Hoi madelief,
Ik wil jou veel sterkte toewensen voor de komende tijd. Helaas zijn er geen regels voor van als ik het zo doe dan...
Het enige wat ik je op je hart wil drukken is om naar jezelf te luisteren, want je zult merken dat dat moeilijker is dan je nu misschien denkt. Als je wil praten met iemand, doe dat ook, als je kwaad bent, uit dan dan zonder sociaal wenselijk gedrag te vertonen etc. En neem vooral de tijd die je nodig heb meid. Trouwens een prachtige naam van jouw kindje!
Ik wil jou veel sterkte toewensen voor de komende tijd. Helaas zijn er geen regels voor van als ik het zo doe dan...
Het enige wat ik je op je hart wil drukken is om naar jezelf te luisteren, want je zult merken dat dat moeilijker is dan je nu misschien denkt. Als je wil praten met iemand, doe dat ook, als je kwaad bent, uit dan dan zonder sociaal wenselijk gedrag te vertonen etc. En neem vooral de tijd die je nodig heb meid. Trouwens een prachtige naam van jouw kindje!
vrijdag 8 oktober 2010 om 16:46
Dank je wel Kesa! Het ene moment luister ik sterk naar mezelf, het volgende moment doe ik weer dingen voor anderen omdat ze dat verwachten... heel moeilijk ja...
De naam Noach schoot ons de dag voor de bevalling te binnen. We zijn niet gelovig ofzo, maar kennen het verhaal uit de bijbel wel. Toen de hele wereld verwoest werd door de zondvloed, zorgde Noach dat er uiteindelijk weer leven kwam op aarde. Wij hopen dat Noach dat ook voor ons doet, na al deze tranen. En toen hij geboren was en we de naam bekend maakten, vertelden anderen ons dat de naam Noach 'troost gever' betekend.
Maar lees ik goed dat jij in de laatste weken van je zwangerschap zit? Hoe gaat het?
x Madelief
De naam Noach schoot ons de dag voor de bevalling te binnen. We zijn niet gelovig ofzo, maar kennen het verhaal uit de bijbel wel. Toen de hele wereld verwoest werd door de zondvloed, zorgde Noach dat er uiteindelijk weer leven kwam op aarde. Wij hopen dat Noach dat ook voor ons doet, na al deze tranen. En toen hij geboren was en we de naam bekend maakten, vertelden anderen ons dat de naam Noach 'troost gever' betekend.
Maar lees ik goed dat jij in de laatste weken van je zwangerschap zit? Hoe gaat het?
x Madelief
zaterdag 9 oktober 2010 om 08:28
Madelief, er zijn wel wat meer succes verhalen op het forum te vinden (oa arc, riz, woei, parelhoen, caro, panda) van dames die een kindje verloren hebben en later een gezond kindje hebben gekregen. En hopelijk gaat kesa zich daar dit jaar nog bijvoegen!
En ik hoop heel erg voor jou, jij in de toekomst ook!
En ik weet echt heel zeker dat ik Zaid nooit vergeet en altijd evenveel van hem blijf houden. Ik bezoek elk weekend het grafje, dat vind ik erg fijn.
Ik heb de laatste tijd wel sterk het gevoel dat ik erg alleen sta in m'n verdiet.
Soms zijn er kleine dingen die me zo ontzettend diep raken. Zo maakte mientje vorig weekend een tekening met 4 hartjes, voor mamma, pappa, zoonS. en haarzelf.
Tijdens de zwangerschap maakte ze steevast dingen met 5 hartjes, nl. ook voor Zaid.
En natuurlijk zeg ik er niks van, maar ik ga wel even op het toilet zitten huilen.
Kesa, veel succes maandag. Ik hoop dat je bloeddruk zich goed houdt, want dat kan je er met alle spanning die er toch al is, helemaal niet bij gebruiken.
Met zoonS. gaat het trouwens goed, weegt alweer 4720gram!
Wel jammer dat hij de laatste week zo veel heeft gehuild, dat is toch wel een slijtage slag, merk ik.
Mientje zit wat minder lekker in d'r vel, maar dat schijnt normaal te zijn als er net een baby bij is gekomen in een gezin.
En ik hoop heel erg voor jou, jij in de toekomst ook!
En ik weet echt heel zeker dat ik Zaid nooit vergeet en altijd evenveel van hem blijf houden. Ik bezoek elk weekend het grafje, dat vind ik erg fijn.
Ik heb de laatste tijd wel sterk het gevoel dat ik erg alleen sta in m'n verdiet.
Soms zijn er kleine dingen die me zo ontzettend diep raken. Zo maakte mientje vorig weekend een tekening met 4 hartjes, voor mamma, pappa, zoonS. en haarzelf.
Tijdens de zwangerschap maakte ze steevast dingen met 5 hartjes, nl. ook voor Zaid.
En natuurlijk zeg ik er niks van, maar ik ga wel even op het toilet zitten huilen.
Kesa, veel succes maandag. Ik hoop dat je bloeddruk zich goed houdt, want dat kan je er met alle spanning die er toch al is, helemaal niet bij gebruiken.
Met zoonS. gaat het trouwens goed, weegt alweer 4720gram!
Wel jammer dat hij de laatste week zo veel heeft gehuild, dat is toch wel een slijtage slag, merk ik.
Mientje zit wat minder lekker in d'r vel, maar dat schijnt normaal te zijn als er net een baby bij is gekomen in een gezin.
zaterdag 9 oktober 2010 om 10:50
Mooie gedachten zitten er achter de naam Noach. Ik ben zelf wel gelovig (christen), maar had eigenlijk niet stil gestaan bij het verhaal haha, vind het gewoon een mooie naam!
Ik ben pas 31 wk zwanger dus ik moet nog wel even, maar sta onder strenge controle en wordt zoiezo vanaf wk 33 opgenomen totdat het kindje er is. Dit omdat we ons dochtertje bij 34 wk zwangerschap hebben verloren. Ze is toen met een spoedkeizersnede gehaald en toen bleek de placenta te hebben losgelaten. Ze heeft 3 dagen geleefd en is toen overleden . Wij hebben nu een herhalingskanss van 15% vandaar de opname. Dus momenteel is het allemaal erg spannend en ik kan niet wachten tot ik een levend kindje in mijn handen mag houden. Maar eerlijk gezegd durf ik daar nog niet zo op te hopen. Probeer ik natuurlijk wel, maar vind het gewoon doodeng. Ga nu een beetje op de automatische piloot. Voel me inmiddels wel beter. De sufheid van de medicatie is stukken minder dus dat is erg fijn.
Mayls, ja een huilend kind kan heel vermoeiend zijn. Die dingen vergeet je altijd zo snel, maar waarschijnlijk heb jij nu vaak het gevoel: oja zo was het....
En wat Mientje betreft dat hoor je inderdaad heel vaak. Haar positie is jullie gezin is toch veranderd en de kleine eist ook aandacht op die ze nu dus moet delen. Gelukkig gaat dat gedrag ook vanzelf weer over en ik hoop voor jullie allemaal dat dat lekker snel is. Kan me trouwens erg goed voorstellen dat het je pijn doet dat Mientje nu 4 hartjes tekent. Heel logisch vanuit haar en zelfs erg gezond vind ik, maar jij weet natuurlijk wel beter. Voor mij voelt het ook echt als mijn derde kindje en sommige noemen dit mijn tweede kindje en dat kan ik dan ook erg moeilijk vinden. Maar ik besef ook wel als je zelf geen verlies heb meegemaakt, kan je je gewoon niet indenken hoe dit voelt en zeg je zulke dingen. Nou geniet van het weekend, doe ik ook!
Ik ben pas 31 wk zwanger dus ik moet nog wel even, maar sta onder strenge controle en wordt zoiezo vanaf wk 33 opgenomen totdat het kindje er is. Dit omdat we ons dochtertje bij 34 wk zwangerschap hebben verloren. Ze is toen met een spoedkeizersnede gehaald en toen bleek de placenta te hebben losgelaten. Ze heeft 3 dagen geleefd en is toen overleden . Wij hebben nu een herhalingskanss van 15% vandaar de opname. Dus momenteel is het allemaal erg spannend en ik kan niet wachten tot ik een levend kindje in mijn handen mag houden. Maar eerlijk gezegd durf ik daar nog niet zo op te hopen. Probeer ik natuurlijk wel, maar vind het gewoon doodeng. Ga nu een beetje op de automatische piloot. Voel me inmiddels wel beter. De sufheid van de medicatie is stukken minder dus dat is erg fijn.
Mayls, ja een huilend kind kan heel vermoeiend zijn. Die dingen vergeet je altijd zo snel, maar waarschijnlijk heb jij nu vaak het gevoel: oja zo was het....
En wat Mientje betreft dat hoor je inderdaad heel vaak. Haar positie is jullie gezin is toch veranderd en de kleine eist ook aandacht op die ze nu dus moet delen. Gelukkig gaat dat gedrag ook vanzelf weer over en ik hoop voor jullie allemaal dat dat lekker snel is. Kan me trouwens erg goed voorstellen dat het je pijn doet dat Mientje nu 4 hartjes tekent. Heel logisch vanuit haar en zelfs erg gezond vind ik, maar jij weet natuurlijk wel beter. Voor mij voelt het ook echt als mijn derde kindje en sommige noemen dit mijn tweede kindje en dat kan ik dan ook erg moeilijk vinden. Maar ik besef ook wel als je zelf geen verlies heb meegemaakt, kan je je gewoon niet indenken hoe dit voelt en zeg je zulke dingen. Nou geniet van het weekend, doe ik ook!
maandag 11 oktober 2010 om 22:19
Kesa, wat spannend zeg..... Moeilijk ook lijkt me om met die spanning om te gaan. En raar dat je dus eigenlijk al weet dat je over enkele weken het ziekenhuis in gaat. Wel ook fijn dat ze je dan zo goed mogelijk in de gaten houden. Sterkte, alle dagen zijn spannend.....
Malys, dank voor de bemoedigende woorden. Fijn om te horen dat jullie zoon zo goed groeit! De gevoelens van jouw dochter lijken me inderdaad confronterend voor jou..... Fijn dat je iedere week naar het grafje gaat. Dat is toch een bijzondere plek.
Wij zijn er gisteren even geweest. Het is bij mijn ouders in de tuin. Omdat Noach nog geen 24 weken was, mocht dat. Ik vind dat heel fijn. We kunnen zo vaak bij hem zijn en ik weet waar hij ligt, en dat er vaak aan hem gedacht wordt op die plek door mijn familie.
Vandaag een matige dag, dus ik ga mijn bedje in. Ik loop de hele tijd maar te malen over de toekomst. Ik ben bang voor wat er komt. Nog 7 nachtjes slapen tot de eerste afspraak in het ziekenhuis...
x Madelief
Malys, dank voor de bemoedigende woorden. Fijn om te horen dat jullie zoon zo goed groeit! De gevoelens van jouw dochter lijken me inderdaad confronterend voor jou..... Fijn dat je iedere week naar het grafje gaat. Dat is toch een bijzondere plek.
Wij zijn er gisteren even geweest. Het is bij mijn ouders in de tuin. Omdat Noach nog geen 24 weken was, mocht dat. Ik vind dat heel fijn. We kunnen zo vaak bij hem zijn en ik weet waar hij ligt, en dat er vaak aan hem gedacht wordt op die plek door mijn familie.
Vandaag een matige dag, dus ik ga mijn bedje in. Ik loop de hele tijd maar te malen over de toekomst. Ik ben bang voor wat er komt. Nog 7 nachtjes slapen tot de eerste afspraak in het ziekenhuis...
x Madelief
dinsdag 12 oktober 2010 om 09:33
Kesa, ik vind 31 weken niet 'pas' hoor! Maar ja, ik snap je wel, je moet de moelijke periode van vorige keer nog door! Maar het is wel zo, hoe verder je bent, hoe groter de overlevingskans van je kindje wordt.
Ik wil je laten weten dat ik bijna dagelijks op het forum lees, maar niet altijd tijd of m'n handen vrij heb om te reageren.
Met Mientje gaat het inmiddels weer wat beter, en gelukkig kon de juf op school dat ook bevestigen!
Madelief, wat fijn dat jullie Noach in de tuin van je ouders hebben kunnen begraven, wat lijkt me dat heerlijk! Ik heb nl. zelf wat problemen met de begraafplaats gehad en durf er nu alleen nog maar op zondag of samen met m'n vriend naar toe, zo'n nare situatie gewoon.
Ik wil je wel waarschuwen voor je eerste afspraak in het zh, bij mij hadden ze toen nog nauwelijks uitslagen van onderzoeken binnen nl. En alhoewel ik er zelf voor gewaarschuwd was hier op het forum was ik toen toch enorm teleurgesteld.
Ik wil je laten weten dat ik bijna dagelijks op het forum lees, maar niet altijd tijd of m'n handen vrij heb om te reageren.
Met Mientje gaat het inmiddels weer wat beter, en gelukkig kon de juf op school dat ook bevestigen!
Madelief, wat fijn dat jullie Noach in de tuin van je ouders hebben kunnen begraven, wat lijkt me dat heerlijk! Ik heb nl. zelf wat problemen met de begraafplaats gehad en durf er nu alleen nog maar op zondag of samen met m'n vriend naar toe, zo'n nare situatie gewoon.
Ik wil je wel waarschuwen voor je eerste afspraak in het zh, bij mij hadden ze toen nog nauwelijks uitslagen van onderzoeken binnen nl. En alhoewel ik er zelf voor gewaarschuwd was hier op het forum was ik toen toch enorm teleurgesteld.
dinsdag 12 oktober 2010 om 13:17
Kesa, wat een spannende weken voor jou zeg! Hoe vaak ga je nu voor controle naar het ziekenhuis?
Mayls, fijn dat het beter gaat met Mientje. Het is ook wel een hele overgang voor zo'n kleine meid. Van met z'n drie naar 4!
Wat vervelend van de begraafplaats. Mag ik vragen wat er gebeurd is? Het is inderdaad naar dat je niet het gevoel kan hebben dat je altijd naar het grafje van Zaid kan.
Dank voor de waarschuwing. Ik was er al bang voor. Het is dan ruim 3 weken geleden dat ik bevallen ben en ik hoop dat ze in ieder geval iets hebben. Maar ik reken er op dat we zeker nog op veel dingen moeten wachten. Ik hoop dat ze een echo bij mij maken om te kijken of alles weer normaal is. Op 3 november hebben we dan weer een afspraak. Hoe is de begeleiding geweest tijdens de zwangerschap van jouw tweede zoon? Ging je eigenlijk nog naar de verloskundige of alleen naar het ziekenhuis? En kreeg je vaker controle?
x Madelief
Mayls, fijn dat het beter gaat met Mientje. Het is ook wel een hele overgang voor zo'n kleine meid. Van met z'n drie naar 4!
Wat vervelend van de begraafplaats. Mag ik vragen wat er gebeurd is? Het is inderdaad naar dat je niet het gevoel kan hebben dat je altijd naar het grafje van Zaid kan.
Dank voor de waarschuwing. Ik was er al bang voor. Het is dan ruim 3 weken geleden dat ik bevallen ben en ik hoop dat ze in ieder geval iets hebben. Maar ik reken er op dat we zeker nog op veel dingen moeten wachten. Ik hoop dat ze een echo bij mij maken om te kijken of alles weer normaal is. Op 3 november hebben we dan weer een afspraak. Hoe is de begeleiding geweest tijdens de zwangerschap van jouw tweede zoon? Ging je eigenlijk nog naar de verloskundige of alleen naar het ziekenhuis? En kreeg je vaker controle?
x Madelief
dinsdag 12 oktober 2010 om 18:23
Madelief, ik mocht tijdens m'n derde zwangerschap zelf kiezen wat ik wilde, omdat er geen reden is gevonden waarom Zaid is overleden was het niet noodzakelijk om steeds naar het zh of naar de gyn te gaan, maar het mocht wel.
Ik heb echter gekozen voor de vk, omdat dat lekker in de buurt van m'n huis is, en omdat ik het iedere keer emotioneel heel zwaar vond om in het zh te komen.
Ik kreeg vanaf 5 maanden elke maand een groei-echo en ik ging al vrij snel elke 2 weken op controle bij m'n vk. Dit mocht ik ook allemaal zelf aangeven hoe vaak ik langs wilde komen.
Ik hoop voor je dat het voor jou ook ooit nog eens weggelegd is om een gezonde baby in je armen te mogen houden.
En over de begraafplaats, zie dit topic:
klacht indienen bij begraafplaats
Liefs mayls
Ik heb echter gekozen voor de vk, omdat dat lekker in de buurt van m'n huis is, en omdat ik het iedere keer emotioneel heel zwaar vond om in het zh te komen.
Ik kreeg vanaf 5 maanden elke maand een groei-echo en ik ging al vrij snel elke 2 weken op controle bij m'n vk. Dit mocht ik ook allemaal zelf aangeven hoe vaak ik langs wilde komen.
Ik hoop voor je dat het voor jou ook ooit nog eens weggelegd is om een gezonde baby in je armen te mogen houden.
En over de begraafplaats, zie dit topic:
klacht indienen bij begraafplaats
Liefs mayls
dinsdag 12 oktober 2010 om 21:23
Mayls ik vind het erg knap hoor dat je met een kleintje erbij toch de energie hebt voor dit forum. Ik kan me van de eerste nog goed herinneren hoe moe ik was. Gisteren was mijn bloeddruk weer wat gedaald dus het gaat de goede kant op. Weet inmiddels dat ik volgende week dinsdag word opgenomen. Heb net de afdeling gebeld ivm internetaansluiting...nou ik kwam niet erg ver. Dus bel ik morgen maar terug dan loopt er vast iemand rond die hier wel wat over weet. Ik schreef dat ik pas 31 wk ben, omdat Madelief dacht dat ik al bijna ging bevallen vandaar. Vind het zelf al heel wat, maar wat jij schrijft is helemaal waar. De spannende periode is nu begonnen en week 34 kom steeds meer in zicht. Met mijn verstand weet ik dat mijn lichaam geen ingebouwde kalender heeft, maarja das puur rationeel. Vind het natuurlijk super spannend. Gelukkig is het een zeer beweeglijk kindje dus krijg veel bevestiging.
Madelief alvast veel succes/sterkte gewenst voor je afspraak in het ziekenhuis.
Madelief alvast veel succes/sterkte gewenst voor je afspraak in het ziekenhuis.
woensdag 13 oktober 2010 om 18:15
Kesa, fijn dat je bloeddruk weer wat verder is gedaald!
Dinsdag het ziekenhuis in, lijkt me spannend en toch ook fijn, een beetje dubbel. Je zal je dochtertje wel erg gaan missen waarschijnlijk. Ik hoop voor je dat ze elke dag op bezoek kan/mag komen.
Wanneer ben je eigenlijk ongeveer uitgerekend? Ik vind het toch wel heel spannend voor je, en hoop echt zo erg dat alles goed gaat.
Dinsdag het ziekenhuis in, lijkt me spannend en toch ook fijn, een beetje dubbel. Je zal je dochtertje wel erg gaan missen waarschijnlijk. Ik hoop voor je dat ze elke dag op bezoek kan/mag komen.
Wanneer ben je eigenlijk ongeveer uitgerekend? Ik vind het toch wel heel spannend voor je, en hoop echt zo erg dat alles goed gaat.
woensdag 13 oktober 2010 om 19:39
Mayls, wat een verschrikkelijk gevoel moet dat geweest zijn, bij het grafje van Zaid. Wat een ongevoelige mensen lopen er toch rond.
Fijn dat je vaker controles had enzo. Dan wordt je toch vaker gerust gesteld.
Kesa, volgende week dus het ziekenhuis in. Heftig, maar heel fijn dat ze je daar zo goed mogelijk in de gaten kunnen houden. Alvast heel veel sterkte. Ik hoop dat je internet kunt krijgen, want anders kan ik me voorstellen dat de verveling toe slaat en je daarmee ook weer tijd krijgt om te piekeren.
Hier vandaag een rotdag. Steeds verdrietig, maar ben ook ontzettend onhandig! Laat alles uit mijn handen vallen, stoot de thee om, gooi de suiker over de tafel. En begin dan gelijk te huilen....
liefs,
Madelief
Fijn dat je vaker controles had enzo. Dan wordt je toch vaker gerust gesteld.
Kesa, volgende week dus het ziekenhuis in. Heftig, maar heel fijn dat ze je daar zo goed mogelijk in de gaten kunnen houden. Alvast heel veel sterkte. Ik hoop dat je internet kunt krijgen, want anders kan ik me voorstellen dat de verveling toe slaat en je daarmee ook weer tijd krijgt om te piekeren.
Hier vandaag een rotdag. Steeds verdrietig, maar ben ook ontzettend onhandig! Laat alles uit mijn handen vallen, stoot de thee om, gooi de suiker over de tafel. En begin dan gelijk te huilen....
liefs,
Madelief
woensdag 17 november 2010 om 13:38
hoi, nou eindelijk kan ik een berichtje plaatsen, ben niet eerder in de gelegenheid geweest. Heb goed nieuws....ik heb er een pracht van een dochter bij!
drie dagen na mijn opname is het bergafwaarts gegaan met mijn gezondheid. Zwangerschapsvergiftiging gekregen die met medicatie niet goed onder controle kon worden gehouden. Mijn bloeddruk schoot alle kanten op. Heb veel spannende/angstige momenten meegemaakt. En uiteindelijk is ze met 35 wk middels een keizersnede gehaald. Een klein meissie (1750 gr), maar ze doet het ontzettend goed. Ik ben sinds maandag weer thuis en mijn dochter ligt nog in het ziekenhuis in de couveuse. De verwachting is dat ze daar nog een week of 3 a 4 moet liggen en ze dan naar huis mag. Ik ben nu dus erg druk met op en neer rijden naar het ziekenhuis. Ben ook nog erg moe, want ik heb een maand alleen maar op en rond een bed geleefd dus ik ben voorlopig nog weinig te vinden op dit forum. Maar ik wilde jullie natuurlijk wel laten weten hoe het is afgelopen. Vind het ontzettend lief dat jullie zo hebben meegeleefd, dat doet me echt erg veel, dank jullie wel daarvoor!
drie dagen na mijn opname is het bergafwaarts gegaan met mijn gezondheid. Zwangerschapsvergiftiging gekregen die met medicatie niet goed onder controle kon worden gehouden. Mijn bloeddruk schoot alle kanten op. Heb veel spannende/angstige momenten meegemaakt. En uiteindelijk is ze met 35 wk middels een keizersnede gehaald. Een klein meissie (1750 gr), maar ze doet het ontzettend goed. Ik ben sinds maandag weer thuis en mijn dochter ligt nog in het ziekenhuis in de couveuse. De verwachting is dat ze daar nog een week of 3 a 4 moet liggen en ze dan naar huis mag. Ik ben nu dus erg druk met op en neer rijden naar het ziekenhuis. Ben ook nog erg moe, want ik heb een maand alleen maar op en rond een bed geleefd dus ik ben voorlopig nog weinig te vinden op dit forum. Maar ik wilde jullie natuurlijk wel laten weten hoe het is afgelopen. Vind het ontzettend lief dat jullie zo hebben meegeleefd, dat doet me echt erg veel, dank jullie wel daarvoor!
