Zwanger
alle pijlers
36 weken en ik vind dit zó zwaar
zaterdag 19 maart 2022 om 17:29
Alvast sorry voor dit klaagtopic, misschien komt het ook door de hormonen, maar ik zit er helemaal doorheen. 36 weken zwanger, misselijkheid eerste trimester weer helemaal terug, kan nauwelijks naar de supermarkt lopen, ischias in mijn been en bekkeninstabiliteit. Ook veel bandenpijn en emotioneel zit ik er doorheen.
Kan er moeilijk met mensen om me heen over praten heb ik het idee. Krijg dit soort reacties:
- geniet ervan, nu heb je nog tijd voor jezelf, als de baby er is wordt het nog erger
- dan slaap je nog minder en is het nog zwaarder
- wees blij dat het je gegund is
- wacht maar tot je de 38/39 weken haalt
- wees blij, als je al kindjes hebt, is het nog veeeeel zwaarder
- nu al zo en je moet nog bevallen
- ik ken iemand met een HG zwangerschap, moet je je voorstellen hoe erg dat wel niet is
En nog meer van dit soort dingen. Wellicht zit er een kern van waarheid in, maar het helpt me 0,0.
En dat terwijl ik elke dag zit te huilen op de bank nu. Ik kan mezelf niet dwingen om te genieten terwijl ik dit niet doe. Ik voel me gewoon rot en alles doet zoveel pijn (letterlijk).
Ik moet nog 4 weken en eigenlijk is dat helemaal niet zo lang als ik me bedenk dat ik er al 36 gehad heb, maar het voelt als een eeuwigheid. Ik wíl echt wel genieten, nog even en mijn zoontje is er. Maar hoe doe ik dat dan op deze manier?
Kan er moeilijk met mensen om me heen over praten heb ik het idee. Krijg dit soort reacties:
- geniet ervan, nu heb je nog tijd voor jezelf, als de baby er is wordt het nog erger
- dan slaap je nog minder en is het nog zwaarder
- wees blij dat het je gegund is
- wacht maar tot je de 38/39 weken haalt
- wees blij, als je al kindjes hebt, is het nog veeeeel zwaarder
- nu al zo en je moet nog bevallen
- ik ken iemand met een HG zwangerschap, moet je je voorstellen hoe erg dat wel niet is
En nog meer van dit soort dingen. Wellicht zit er een kern van waarheid in, maar het helpt me 0,0.
En dat terwijl ik elke dag zit te huilen op de bank nu. Ik kan mezelf niet dwingen om te genieten terwijl ik dit niet doe. Ik voel me gewoon rot en alles doet zoveel pijn (letterlijk).
Ik moet nog 4 weken en eigenlijk is dat helemaal niet zo lang als ik me bedenk dat ik er al 36 gehad heb, maar het voelt als een eeuwigheid. Ik wíl echt wel genieten, nog even en mijn zoontje is er. Maar hoe doe ik dat dan op deze manier?
zaterdag 19 maart 2022 om 17:35
Laat het idee los dat je moet genieten. Je krijgt niet voor niets wekenlang verlof aan het einde van je zwangerschap. Dat is niet omdat het tegen die tijd allemaal zo makkelijk is, natuurlijk.
En benoem bij je verloskundige dat je het zwaar vindt en waarom, zodat die kan nagaan of er aan sommige klachten niet wat te doen is.
(In het kader can het verwachtingsmanagement: de kraamtijd is ook niet alleen maar genieten op een roze wolk, dus verwacht ook dan niet van jezelf dat je steeds geniet.)
En benoem bij je verloskundige dat je het zwaar vindt en waarom, zodat die kan nagaan of er aan sommige klachten niet wat te doen is.
(In het kader can het verwachtingsmanagement: de kraamtijd is ook niet alleen maar genieten op een roze wolk, dus verwacht ook dan niet van jezelf dat je steeds geniet.)
zaterdag 19 maart 2022 om 17:42
Oh vreselijk he, ik had deze OP ook kunnen schrijven behalve dat ik 37+3 ben. Ik merk dat afleiding me goed doet, ondanks dat het energie kost. Ik probeer 1 ding per dag te plannen, dat kan ik net aan. Dan heb ik even een moment waarin mijn klachten niet voortdurend voorbij komen in mijn piekerhoofd. Het zijn echt kleine dingen hoor. Koffie met een vriendin, even bellen met iemand, een kleine boodschap doen...
Heb je al een zwangerschapsmassage overwogen? Dat vond ik zalig, omdat het een speciale tafel was met uitsparing voor de buik en borsten waardoor ik op mijn buik kon liggen. Ik had gerust ook hetzelfde geld betaald voor een uurtje alleen maar liggen op die tafel.
Sterkte
Heb je al een zwangerschapsmassage overwogen? Dat vond ik zalig, omdat het een speciale tafel was met uitsparing voor de buik en borsten waardoor ik op mijn buik kon liggen. Ik had gerust ook hetzelfde geld betaald voor een uurtje alleen maar liggen op die tafel.
Sterkte
Don't waste your time or time will waste you.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:44
Herkenbaar!
Dat het nog veel erger kan, doet er niet toe. Jij bent zwanger en jouw zwangerschap is zwaar. Je mag je zo voelen, ga je daar niet schuldig over voelen.
Probeer het zo prettig mogelijk voor jezelf te maken. Misschien vind je het fijn om s middags te slapen, om lang in bad te gaan, om series te kijken, om vriendinnen op te zoeken en het vooral niet over zwanger zijn te hebben, om te tutten met de babyspullen… het maakt niet uit. Je hebt verlof en dat is niet voor niets.
Ik hoop dat je je morgen of daarna weer wat beter voelt. Je lijf blijft misschien oncomfortabel, maar ik hoop dat het je lukt dat te accepteren en er daardoor mentaal minder last van te hebben.
Dat het nog veel erger kan, doet er niet toe. Jij bent zwanger en jouw zwangerschap is zwaar. Je mag je zo voelen, ga je daar niet schuldig over voelen.
Probeer het zo prettig mogelijk voor jezelf te maken. Misschien vind je het fijn om s middags te slapen, om lang in bad te gaan, om series te kijken, om vriendinnen op te zoeken en het vooral niet over zwanger zijn te hebben, om te tutten met de babyspullen… het maakt niet uit. Je hebt verlof en dat is niet voor niets.
Ik hoop dat je je morgen of daarna weer wat beter voelt. Je lijf blijft misschien oncomfortabel, maar ik hoop dat het je lukt dat te accepteren en er daardoor mentaal minder last van te hebben.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:46
O, zo herkenbaar! Ik vond het ook loeizwaar en kon er absoluut niet van genieten. Wat echt de nekslag gaf was toen ik de 40 weken voorbij ging. Daarvoor had ik nog een soort 'finish' in zicht, en ik voelde me echt keihard genaaid toen ik bij die finish niet uit mijn lijden werd verlost (en ja, natuurlijk wist ik dat die kans vrij groot was).
Bespreek het alsjeblieft met je verloskundige, huisarts, gynaecoloog of gewoon allemaal. Maak héél duidelijk dat je het niet meer trekt, en met wat geluk willen ze je met 37 weken inleiden. Als je dat zelf ook wilt natuurlijk. Die van mij stonden er helaas niet achter en ik ben uiteindelijk pas met 41+4 ingeleid (om pas een paar dagen later te bevallen).
Voordeel: iedereen vertelde altijd dat je aan het eind moet genieten omdat de periode met een pasgeboren baby pas echt zwaar is, maar ik vond de kraamperiode en daarna juist een verademing omdat het zo veel beter was dan mijn zwangerschap. De bevalling was voor mij een heel letterlijke verlossing.
Bespreek het alsjeblieft met je verloskundige, huisarts, gynaecoloog of gewoon allemaal. Maak héél duidelijk dat je het niet meer trekt, en met wat geluk willen ze je met 37 weken inleiden. Als je dat zelf ook wilt natuurlijk. Die van mij stonden er helaas niet achter en ik ben uiteindelijk pas met 41+4 ingeleid (om pas een paar dagen later te bevallen).
Voordeel: iedereen vertelde altijd dat je aan het eind moet genieten omdat de periode met een pasgeboren baby pas echt zwaar is, maar ik vond de kraamperiode en daarna juist een verademing omdat het zo veel beter was dan mijn zwangerschap. De bevalling was voor mij een heel letterlijke verlossing.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:48
Jemig, krijg je serieus dit soort opmerkingen? Wat een empathische mensen zeg. Anders doen ze het zelf ff ofzo.
Je stelt je niet aan en het is niet erg om het allemaal kut te vinden. Het maakt de liefde voor je kindje echt niet minder.
Wat hiervoor ook wordt gezegd: bespreek het met je verloskundige.
Je stelt je niet aan en het is niet erg om het allemaal kut te vinden. Het maakt de liefde voor je kindje echt niet minder.
Wat hiervoor ook wordt gezegd: bespreek het met je verloskundige.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:48
Dat gezeur over dat genieten altijd. Er valt vrij weinig te genieten als je de hele dag kotsmisselijk bent en nauwelijks kunt lopen van de bandenpijn. Die mensen die zo hard roepen dat je moet genieten hebben het inlevingsvermogen van een aardbei, daar moet je je echt niks van aantrekken hoor. Op dit moment is het gewoon kut, klaar.
Oh ja, en ischias zuigt.
Oh ja, en ischias zuigt.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:49
En dit is voor mij zó herkenbaar!! Ik zat met 41 weken te jánken bij de verloskundige. Werd al een week wakkert met "nog steeds geen kind". Was er helemaal klaar mee. Ik ben zo blij met mijn huidige zwangerschap, maar met 40 weken begint het strippen hoor. Kom maar door met die handel.Chamaedorea schreef: ↑19-03-2022 17:46O, zo herkenbaar! Ik vond het ook loeizwaar en kon er absoluut niet van genieten. Wat echt de nekslag gaf was toen ik de 40 weken voorbij ging. Daarvoor had ik nog een soort 'finish' in zicht, en ik voelde me echt keihard genaaid toen ik bij die finish niet uit mijn lijden werd verlost (en ja, natuurlijk wist ik dat die kans vrij groot was).
zaterdag 19 maart 2022 om 17:54
Dit! Dat gedram over genieten, dat ga je nog wel vaker te horen krijgen, ben ik bang. Ook als de baby er is....Lady*Voldemort schreef: ↑19-03-2022 17:48Dat gezeur over dat genieten altijd. Er valt vrij weinig te genieten als je de hele dag kotsmisselijk bent en nauwelijks kunt lopen van de bandenpijn. Die mensen die zo hard roepen dat je moet genieten hebben het inlevingsvermogen van een aardbei, daar moet je je echt niks van aantrekken hoor. Op dit moment is het gewoon kut, klaar.
Oh ja, en ischias zuigt.
Je mag absoluut zelf bepalen of je ergens van geniet, kan je partner nog iets voor je betekenen hierin?
zaterdag 19 maart 2022 om 17:54
Ik vond dat hele zwanger zijn niet leuk en de laatste weken helemaal verschrikkelijk. Probeer je van niemand iets aan te trekken en het voor jezelf zo aangenaam mogelijk te maken. Ik heb in die tijd het hele idee van dag en nacht los gelaten en dutjes gedaan wanneer ik comfortabel genoeg lag (dat was valk niet 's nachts). Het enige dat moest was naar de verloskundige en verder moest ik helemaal niets. Wat wel uit mijn handen kwam was meegenomen. Verder is het uitzitten en hopen dat het niet al te lang duurt. Sterkte!
zaterdag 19 maart 2022 om 17:57
Ik snap het helemaal. Helemaal omdat je dan nog veel zwaarder bent dan ik nu ben. Ik heb dinsdag een afspraak bij de verloskundige, dan ga ik het voorleggen. Maar soms voel ik me zo kleinzerig, het lijkt alsof het bij anderen allemaal zo makkelijk gaat. Dus ik vind het best lastig om dit aan te geven._Mathilde_ schreef: ↑19-03-2022 17:49En dit is voor mij zó herkenbaar!! Ik zat met 41 weken te jánken bij de verloskundige. Werd al een week wakkert met "nog steeds geen kind". Was er helemaal klaar mee. Ik ben zo blij met mijn huidige zwangerschap, maar met 40 weken begint het strippen hoor. Kom maar door met die handel.
zaterdag 19 maart 2022 om 17:59
Mijn partner is onlangs van een ladder gevallen en zit nu met zijn hand en been in het gips. Uiteraard kan hij daar niks aan doen en dat is ook heel vervelend en frustrerend voor hem. Maar hij kan echt helemaal niks, dus heeft momenteel mijn hulp nodig bij alles wat hij doet. De timing van alles is nogal beroerd. Baalt hij zelf ook gruwelijk van.
zaterdag 19 maart 2022 om 18:01
Bij sommigen gaat het ook makkelijker. Maar bij jou dus niet en het gaat nu even om jou.CharlotteCcc schreef: ↑19-03-2022 17:57Ik snap het helemaal. Helemaal omdat je dan nog veel zwaarder bent dan ik nu ben. Ik heb dinsdag een afspraak bij de verloskundige, dan ga ik het voorleggen. Maar soms voel ik me zo kleinzerig, het lijkt alsof het bij anderen allemaal zo makkelijk gaat. Dus ik vind het best lastig om dit aan te geven.
zaterdag 19 maart 2022 om 18:02
Ook dat nog.CharlotteCcc schreef: ↑19-03-2022 17:59Mijn partner is onlangs van een ladder gevallen en zit nu met zijn hand en been in het gips. Uiteraard kan hij daar niks aan doen en dat is ook heel vervelend en frustrerend voor hem. Maar hij kan echt helemaal niks, dus heeft momenteel mijn hulp nodig bij alles wat hij doet. De timing van alles is nogal beroerd. Baalt hij zelf ook gruwelijk van.
zaterdag 19 maart 2022 om 18:05
Ja, en dan? Zwanger zijn is zwaar, maar wat mogen mensen dan wel tegen je zeggen? Soms gaat een gesprek nu eenmaal zo, dan vertel je mensen je verhaal en dan reageren ze met hun eigen ervaringen in die hoek, of ervaringen uit hun omgeving. Of mag er alleen nog maar geluisterd worden? Geef dat dan aan, en zeg erbij dat je alleen even je hart wilt luchten en geen behoefte hebt aan verhalen over wie het allemaal nog zwaarder heeft of heeft gehad. Je moet nog een week of vier, dus laat je niet gek maken.
zaterdag 19 maart 2022 om 18:28
Heel herkenbaar! Dezelfde opmerkingen gehad. De 'slaap nu het nog kan' , daar kon ik echt niet meer tegen. Elk half uur/uur eruit om te plassen, pijn in je lijf, misselijk enz.. ik sliep helemaal niet goed! Vanaf het tweede streepje op de test al niet. Onze dochter is nu 2,5 week oud en ik vind dit dus heel leuk en fijn. En zwangerschapskwaaltjes? Bijna alles was na de bevalling weg of veel beter te handelen.
Je bent helemaal geen aansteller, ik hoop dat ze je serieus nemen. Veel sterkte
. Nog even en je hebt jullie prachtige zoon in je armen 
.
Je bent helemaal geen aansteller, ik hoop dat ze je serieus nemen. Veel sterkte
. Nog even en je hebt jullie prachtige zoon in je armen 
.
zaterdag 19 maart 2022 om 18:33
Oh ik ben pas 13 weken en kan me je gevoel nu al helemaal voorstellen hoor!!! En ja er zijn altijd mensen die het erger hebben.
Maar die hele roze wolk waar iedereen het over heeft en ‘geniet van deze mooie bijzondere tijd’ ik weet niet hoor misschien komt het bij mij nog, maar tot nu toe vind ik het helemaal niet zo leuk
Maar die hele roze wolk waar iedereen het over heeft en ‘geniet van deze mooie bijzondere tijd’ ik weet niet hoor misschien komt het bij mij nog, maar tot nu toe vind ik het helemaal niet zo leuk
zaterdag 19 maart 2022 om 18:58
O dit maakt het extra zwaar en zuur deze laatste lange weken. Hopelijk heb je hulp van familie en vrienden.CharlotteCcc schreef: ↑19-03-2022 17:59Mijn partner is onlangs van een ladder gevallen en zit nu met zijn hand en been in het gips. Uiteraard kan hij daar niks aan doen en dat is ook heel vervelend en frustrerend voor hem. Maar hij kan echt helemaal niks, dus heeft momenteel mijn hulp nodig bij alles wat hij doet. De timing van alles is nogal beroerd. Baalt hij zelf ook gruwelijk van.
Nee je hoeft niet te genieten, je mag het echt zwaar vinden want het is voor jouw zwaar!
Ik vond de laatste weken ook beide keren zwaar, en bij de tweede kon ik vanaf 28 weken al niet eens meer de volle contract uren werken (parttime 24 uur, dus niet eens 40).
Bekijk het vooral per dag, dat hielp mij goed. En van verloskundige bezoek naar volgende bezoek. Met 40 weken ook lekker uitgehuild bij de VK
En bespreek het ook echt met je VK hoe je je nu voelt en kijk wat er mogelijk is.
en sterkte ook met je partner.
zondag 20 maart 2022 om 00:06
Herkenbaar wel. Ik sluit me aan bij veel wat al is gezegd. Wat ik nog wilde toevoegen; misschien kan een (bekken)fysio je helpen met ischias. Ik had het ook en hoorde na een tijdje pas dat de fysio mij kon helpen. Ze heeft dry needling gedaan en dat scheelde enorm qua pijn en belastbaarheid. Ik weet niet zeker of het ook specifiek een bekkenfysio moet zijn, mijn fysio is dat toevallig ook.
Sterkte met de laatste loodjes! Je hebt niet voor niets verlof. Je hoeft niets meer dus hele dagen netflixen is ook prima
Sterkte met de laatste loodjes! Je hebt niet voor niets verlof. Je hoeft niets meer dus hele dagen netflixen is ook prima
