Zwanger
alle pijlers
6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm
zaterdag 8 juli 2017 om 13:22
Dit is een vervolg op de groep Langer dan 6 maanden zonder MMM
| naam | leeftijd | probeert zwanger te worden sinds | NOD | bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|
| Emceetje | ||||
| SusieFlower | ||||
| Mollebol1 | 35-36 | april 2016 | Man retrograde ejaculaties. Bezig met IUI 2. | |
| AV1992 | 26-28 | september 2016 | onbegrepen subfertiliteit. 6 IUI pogingen, 1 vroege miskraam. IVF 1 gecancelled. Wacht op IVF 1.1 | |
| Puk32 | 35-39 | oktober 2015 | Verminderde zaadkwaliteit man. 3 vroege miskramen - 7 IUI pogingen - IVF 1 gecancelled - ICSI 1 abnormale bevruchtingen - ICSI 2 - 5 x tp mislukt - Nu ICSI 3 in DD | |
| Rosalie87 | 31-31 | januari 2016 | feb 2019 diagnose endometriose. Miskraam na iui 4 met 6.2 week in juni 2018. Vanaf maart 2019 cyclus voor 3 maanden stilleggen en daarna ivf, | |
| Celenne | 34-39 | december 2017 | Zeer slechte zaadkwaliteit. ICSI 1: tp1 miskraam, tp2 biochemisch, tp4 biochemisch. ICSI 2: tp1 mislukt. |
anoniem_348700 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:38
42.38% gewijzigd
zaterdag 16 september 2017 om 10:06
Ahhh Saar Balen!!
Rosalie, pfff jij zit er ook echt even doorheen he! Je gebruikt nu condooms zodat je in ieder geval niet in spanning zit, en geen teleurstelling hebt? Of begrijp ik dat verkeerd?
Ik zou denk ik zelf gewoon nog een ronde proberen en dan toch naar huisarts. Misschien dat ze daar wel iets voor je kunnen doen.
Keelontsteking en koorts werken natuurlijk niet mee
Rosalie, pfff jij zit er ook echt even doorheen he! Je gebruikt nu condooms zodat je in ieder geval niet in spanning zit, en geen teleurstelling hebt? Of begrijp ik dat verkeerd?
Ik zou denk ik zelf gewoon nog een ronde proberen en dan toch naar huisarts. Misschien dat ze daar wel iets voor je kunnen doen.
Keelontsteking en koorts werken natuurlijk niet mee
zaterdag 16 september 2017 om 10:59
Bedankt Twilight. Zie op tegen IUI maar heb er ook geen vertrouwen meer in dat we vanzelf zwanger gaan worden na 1,5 jaar proberen. Die condooms waren bedoeld om teleurstelling en spanning te voorkomen en vooral om los te laten. Die vruchtbare periode vergeten en gewoon plezier met elkaar beleven in bed zonder dat het gaat om een kindje proberen te maken. De eerste twee maanden werkte dat prima maar nu moeten we er maar weer eens voor gaan. Ziek zijn werkt inderdaad ook niet mee. We hebben nu met elkaar afgesproken in november terug naar de gyneacoloog te gaan.
Zat even terug te lezen naar jou eerste ronde IUI. Gaat dat altijd in combinatie met hormoon spuiten? Ook als je van jezelf een goede eisprong hebt? En heb jij van tevoren ook een HSG gehad? In mijn ziekenhuis zeggen ze dat als er geen reden is op klachten die wijzen op verklevingen dat een HSG niet nodig is. Zelf zou ik het denk ik wel prettig vinden om te weten of alles goed toegankelijk is.
Zat even terug te lezen naar jou eerste ronde IUI. Gaat dat altijd in combinatie met hormoon spuiten? Ook als je van jezelf een goede eisprong hebt? En heb jij van tevoren ook een HSG gehad? In mijn ziekenhuis zeggen ze dat als er geen reden is op klachten die wijzen op verklevingen dat een HSG niet nodig is. Zelf zou ik het denk ik wel prettig vinden om te weten of alles goed toegankelijk is.
zaterdag 16 september 2017 om 11:36
Ik heb wel een hsg gehad. De gyn vond dat zelf wel fijn om eventueLe verklevingen op te sporen. En dat vond ik ook!
Ik heb van mezelf wel een eisprong en een regelmatige cyclus.
Waarom er voor gekozen is om toch te spuiten weet ik niet. Misschien wel standaard in mijn ziekenhuis.
Heb er toen ook niet over nagedacht dat het misschien ook wel zonder spuiten kan.
Maar de spuiten doen verder niet zeer dus dat scheelt.
Ik ben wel blij dat wij de stap heb gezet, want wij hadden er na 2 jaar proberen ook geen vertrouwen meer in dat het spontaan zou lukken.
Ik heb van mezelf wel een eisprong en een regelmatige cyclus.
Waarom er voor gekozen is om toch te spuiten weet ik niet. Misschien wel standaard in mijn ziekenhuis.
Heb er toen ook niet over nagedacht dat het misschien ook wel zonder spuiten kan.
Maar de spuiten doen verder niet zeer dus dat scheelt.
Ik ben wel blij dat wij de stap heb gezet, want wij hadden er na 2 jaar proberen ook geen vertrouwen meer in dat het spontaan zou lukken.
zaterdag 16 september 2017 om 12:11
Rosalie. Sommige ziekenhuizen kiezen ervoor om na 3 iui pogingen een operatie te doen. Andere kiezen ervoor om voor de iui behandelingen hsg te laten doen. Vraag ernaar bij jouw gyn hoe dat in jullie ziekenhuis gaat.
Hormonen prikken als je van jezelf een goede cyclus hebt (was bij mij ook zo) is bedoeld om meerdere follikels te laten groeien. Bij 1-3 follikels gaat de iui door en is er een grotere kans op zwangerschap.
Bij 4 of meer (grote) follikels gaat het niet door, de kans op een meerling en een risicozwangerschap is dan te groot.
Het prikken doet geen zeer maar nu ik 3 maanden gestopt ben met iui voel ik me weer helemaal mezelf en ook zelfs gelukkig. Zo heb ik me lange tijd niet gevoeld. Het prikken op zich is ok. De bijwerkingen van de hormonen is echt een ander verhaal. Gelukkig reageert niet iedereen er heftig op, maar je moet het ook niet onderschatten.
Hormonen prikken als je van jezelf een goede cyclus hebt (was bij mij ook zo) is bedoeld om meerdere follikels te laten groeien. Bij 1-3 follikels gaat de iui door en is er een grotere kans op zwangerschap.
Bij 4 of meer (grote) follikels gaat het niet door, de kans op een meerling en een risicozwangerschap is dan te groot.
Het prikken doet geen zeer maar nu ik 3 maanden gestopt ben met iui voel ik me weer helemaal mezelf en ook zelfs gelukkig. Zo heb ik me lange tijd niet gevoeld. Het prikken op zich is ok. De bijwerkingen van de hormonen is echt een ander verhaal. Gelukkig reageert niet iedereen er heftig op, maar je moet het ook niet onderschatten.
zaterdag 16 september 2017 om 12:41
Ik moet zeggen dat de bijwerkingen van het hormoonprikken voor mij in het niet vallen vergeleken met clomid. Met prikken heb ik de eerste dagen hoofdpijn en de hele tijd wel een beetje last van m'n buik. Maar met clomid had ik opvliegers, hele depressieve gevoelens en ik vond echt niks meer leuk. Dat zou ik indien mogelijk vermijden....
zaterdag 16 september 2017 om 12:59
Die uitwerking heeft gonal-f op mij. Ik ben humeurig, licht ontvlambaar, intens verdrietig, depressief, zeer onaardig naar mijn man toe, heel erg moe, vind niks meer leuk en heb nergens zin in.
Tijdens de behandelingen dacht ik dat het wel meeviel.
Nu ik er vanaf ben, ben ik me er bewust van hoe fijn ik mezelf nu vind. En ik heb zo geen zin om te starten met ivf, en weer van voor af aan te beginnen.
Tijdens de behandelingen dacht ik dat het wel meeviel.
Nu ik er vanaf ben, ben ik me er bewust van hoe fijn ik mezelf nu vind. En ik heb zo geen zin om te starten met ivf, en weer van voor af aan te beginnen.
zaterdag 16 september 2017 om 20:54
Wat rot om te horen zegEmceetje schreef: ↑16-09-2017 12:59Die uitwerking heeft gonal-f op mij. Ik ben humeurig, licht ontvlambaar, intens verdrietig, depressief, zeer onaardig naar mijn man toe, heel erg moe, vind niks meer leuk en heb nergens zin in.
Tijdens de behandelingen dacht ik dat het wel meeviel.
Nu ik er vanaf ben, ben ik me er bewust van hoe fijn ik mezelf nu vind. En ik heb zo geen zin om te starten met ivf, en weer van voor af aan te beginnen.
Had jij ook diezelfde klachten met clomid? Er zijn nog een aantal middelen die je kunt gebruiken, maar ik weet niet of jouw ziekenhuis die ook voorschrijft.Nog vergeten hierboven te noemen: vermoeidheid. Elk weekend slaap ik een dagdeel overdag, haha...
zaterdag 16 september 2017 om 22:21
Toch wel heftig die bijwerkingen op medicatie. Ook een reden om nog even te wachten, zit nog in m'n proeftijd op m'n nieuwe werk en kan van m'n eigen hormonen al flink van slag zijn.
Kan me heel goed voorstellen dat als je je nu zoveel beter voelt dat je het niet zo ziet zitten er weer opnieuw aan te beginnen emceetje. Het is ook niet eerlijk dat we zoveel moeite moeten doen voor een kind terwijl het bij een ander vanzelf lijkt te gaan. Vraag me weleens af of vriendinnen of kennissen deze weg hadden bewandeld als het hen niet was gelukt. Denk dat bij hun in ieder geval de mannen snel waren afgehaakt want die voeren nu al niks uit nu de kinderen er zijn.
Respect voor jullie. Ik vind zwanger worden op deze manier niet leuk meer.........
Kan me heel goed voorstellen dat als je je nu zoveel beter voelt dat je het niet zo ziet zitten er weer opnieuw aan te beginnen emceetje. Het is ook niet eerlijk dat we zoveel moeite moeten doen voor een kind terwijl het bij een ander vanzelf lijkt te gaan. Vraag me weleens af of vriendinnen of kennissen deze weg hadden bewandeld als het hen niet was gelukt. Denk dat bij hun in ieder geval de mannen snel waren afgehaakt want die voeren nu al niks uit nu de kinderen er zijn.
Respect voor jullie. Ik vind zwanger worden op deze manier niet leuk meer.........
zaterdag 16 september 2017 om 22:21
Ik heb geen clomid gebruikt.
Ik merk wel dat ik nu veel meer energie heb. Ik kan 's avonds weer afspraken maken en in het weekend hoef ik ook niet perse om 10 uur naar bed, wik ik nog functioneren de volgende dag
Wat je al niet voor een kinderwens over moet hebben he.
Vandaag heel boos geworden. Wij zijn bijna 3 jaar bezig. We hadden een peuter kunnen hebben... Ik had zwanger kunnen zijn van de tweede (dat was ons plan). En in plaats daarvan moet ik nadenken over ivf of andere opties. Het leven is fokking oneerlijk.
Na 2 maanden pauze gaan wij deze maand weer zelf proberen... (weinig hoop)
Ik merk wel dat ik nu veel meer energie heb. Ik kan 's avonds weer afspraken maken en in het weekend hoef ik ook niet perse om 10 uur naar bed, wik ik nog functioneren de volgende dag
Wat je al niet voor een kinderwens over moet hebben he.
Vandaag heel boos geworden. Wij zijn bijna 3 jaar bezig. We hadden een peuter kunnen hebben... Ik had zwanger kunnen zijn van de tweede (dat was ons plan). En in plaats daarvan moet ik nadenken over ivf of andere opties. Het leven is fokking oneerlijk.
Na 2 maanden pauze gaan wij deze maand weer zelf proberen... (weinig hoop)
zondag 17 september 2017 om 10:49
Saar, wat balen weer. Twilight, dat klinkt heel hoopvol, ik duim zo hard voor je! Voor ons allemaal trouwens. Want jeetje, wat kan dit kut zijn soms. En zo oneerlijk verdeeld.
Emceetje, drie jaar alweer. Hier nu 'pas' één jaar. Het ging ontzettend snel en tegelijkertijd veel te traag voorbij. Wist ik vorig jaar maar dat ik nu nog met lege handen zou staan, met een lege buik zelfs. Wist ik toen maar vast dat ik niet elke maand moest gaan hopen op iets wat een jaar later nog steeds niet zou bestaan. Wisten wij allemaal nu maar vast of het ooit... en wanneer dan. En kon je maar met een nanocamera volgen wat er gebeurde daarbinnen, waar het fout ging. Wist je maar of die vreselijke hormonen ergens toe zouden leiden en het straks allemaal waard zouden zijn. En het belangrijkste: was het leven maar eerlijker verdeeld.
Ik zit gelukkig nog steeds goed in m'n vel, hoop dat het zo blijft. Ik kijk uit naar de afspraak met de gynaecoloog en voel me tegelijkertijd een stuk rustiger onder dit alles. Ik heb er op de één of andere manier ook weer vertrouwen in dat het nog spontaan gaat lukken. Ik realiseer me dat ik relatief makkelijk praten heb omdat ik nog niet in een behandeltraject zit.
Wat wel irritant is, ik dacht dat ik elk symptoom gehad had en dat niks me meer gek kon maken, maar nee hoor. Gisteren opeens een paar druppels rozerood bloedverlies bij afvegen. Echt heel weinig, ik had daarna een tampon in gedaan maar die bleef wit. Ik zat gisteren 5 dagen na eisprong en ongeveer 6 dagen voor NOD. Ik ben ook begonnen met sporten, dacht dat het misschien daarmee te maken kon hebben? Of het was een wondje van scheren, al kon ik niks ontdekken. Probeer niet teveel na te denken over een innestelingsbloeding, maar ik kan bijna niks anders bedenken. En dus heb ik nu weer hoop
Emceetje, drie jaar alweer. Hier nu 'pas' één jaar. Het ging ontzettend snel en tegelijkertijd veel te traag voorbij. Wist ik vorig jaar maar dat ik nu nog met lege handen zou staan, met een lege buik zelfs. Wist ik toen maar vast dat ik niet elke maand moest gaan hopen op iets wat een jaar later nog steeds niet zou bestaan. Wisten wij allemaal nu maar vast of het ooit... en wanneer dan. En kon je maar met een nanocamera volgen wat er gebeurde daarbinnen, waar het fout ging. Wist je maar of die vreselijke hormonen ergens toe zouden leiden en het straks allemaal waard zouden zijn. En het belangrijkste: was het leven maar eerlijker verdeeld.
Ik zit gelukkig nog steeds goed in m'n vel, hoop dat het zo blijft. Ik kijk uit naar de afspraak met de gynaecoloog en voel me tegelijkertijd een stuk rustiger onder dit alles. Ik heb er op de één of andere manier ook weer vertrouwen in dat het nog spontaan gaat lukken. Ik realiseer me dat ik relatief makkelijk praten heb omdat ik nog niet in een behandeltraject zit.
Wat wel irritant is, ik dacht dat ik elk symptoom gehad had en dat niks me meer gek kon maken, maar nee hoor. Gisteren opeens een paar druppels rozerood bloedverlies bij afvegen. Echt heel weinig, ik had daarna een tampon in gedaan maar die bleef wit. Ik zat gisteren 5 dagen na eisprong en ongeveer 6 dagen voor NOD. Ik ben ook begonnen met sporten, dacht dat het misschien daarmee te maken kon hebben? Of het was een wondje van scheren, al kon ik niks ontdekken. Probeer niet teveel na te denken over een innestelingsbloeding, maar ik kan bijna niks anders bedenken. En dus heb ik nu weer hoop
zondag 17 september 2017 om 12:26
zondag 17 september 2017 om 12:43
Twilight, wat heerlijk dat ie zo snel gegroeid is!!! Spannend morgen, benieuwd naar je ervaring. Ook wel goed dat je morgen al bent. Ik heb donderdagavond ovitrelle gezet (eindelijk) en dacht zaterdagochtend iets van eisprong te voelen, maar weet het niet zeker.
Emceetje, ik volg je helemaal, herken ook je gevoelens. Zou het wat zijn om een keer professioneel er met iemand over te praten? Onze kliniek heeft bijv een maatschappelijk werkster. Misschien lucht het op om het eens goed te ventileren. Bij ons speelde ook iets, heb daar over kunnen praten (wel met de gyn) en die zei toen iets waardoor dat specifieke gevoel wegebte.
Av, hoop voor je dat het innesteling was aangezien het roze was. Meer dan duimen en afwachten kunnen we niet, maar wel spannend zeg!!!
Emceetje, ik volg je helemaal, herken ook je gevoelens. Zou het wat zijn om een keer professioneel er met iemand over te praten? Onze kliniek heeft bijv een maatschappelijk werkster. Misschien lucht het op om het eens goed te ventileren. Bij ons speelde ook iets, heb daar over kunnen praten (wel met de gyn) en die zei toen iets waardoor dat specifieke gevoel wegebte.
Av, hoop voor je dat het innesteling was aangezien het roze was. Meer dan duimen en afwachten kunnen we niet, maar wel spannend zeg!!!
maandag 18 september 2017 om 07:54
Hi allemaal,
Terug van vakantie! Hoe is het bij jullie?
Twilight: super spannend van je IUI! Wanneer weet je iets?
Rosalie: Hoe ver waren/zijn jullie al met de gyn?
Emceetje: ik probeer zo hard niet na te denken over wat had kunnen zijn, maar ik snap je gevoel zo hard. En drie jaar lijkt me helemaal super zwaar en k*t…
AV1992: die hoop is soms killing he? Kan je iets doen om je een beetje af te leiden? Haha vraag het misschien stiekem ook een beetje om tips op te doen
Saar, Yinth, Zonnebloem
Ik vind die bijwerkingen op de medicatie trouwens wel heel heftig. En ik word er ook zo boos en verdrietig over dat we dit onszelf aan moeten doen.
Hier was de vakantie heerlijk, maar aan het einde heb ik voedselvergiftiging gekregen. En bovendien ben ik momenteel keihard aan het PMSen, dus ik ga er deze maand niet meer vanuit.
Moet zeggen dat ik het tijdens de vakantie allemaal wel los heb kunnen laten, maar dat het me dit weekend toch wat hard viel. Het idee dat de onzekerheid over het hoe en wanneer en of het überhaupt gaat lukken valt me best zwaar. Gelukkig ben ik super druk met werk, hopelijk leid dat wat af. Fijne werkweek allemaal!
Terug van vakantie! Hoe is het bij jullie?
Twilight: super spannend van je IUI! Wanneer weet je iets?
Rosalie:
Hoe ver waren/zijn jullie al met de gyn?Emceetje: ik probeer zo hard niet na te denken over wat had kunnen zijn, maar ik snap je gevoel zo hard. En drie jaar lijkt me helemaal super zwaar en k*t…
AV1992: die hoop is soms killing he? Kan je iets doen om je een beetje af te leiden? Haha vraag het misschien stiekem ook een beetje om tips op te doen
Saar, Yinth, Zonnebloem
Ik vind die bijwerkingen op de medicatie trouwens wel heel heftig. En ik word er ook zo boos en verdrietig over dat we dit onszelf aan moeten doen.
Hier was de vakantie heerlijk, maar aan het einde heb ik voedselvergiftiging gekregen. En bovendien ben ik momenteel keihard aan het PMSen, dus ik ga er deze maand niet meer vanuit.
Moet zeggen dat ik het tijdens de vakantie allemaal wel los heb kunnen laten, maar dat het me dit weekend toch wat hard viel. Het idee dat de onzekerheid over het hoe en wanneer en of het überhaupt gaat lukken valt me best zwaar. Gelukkig ben ik super druk met werk, hopelijk leid dat wat af. Fijne werkweek allemaal!
maandag 18 september 2017 om 17:13
Nou het grote wachten kan beginnen!
Vanmiddag de inseminatie gehad. Het lukte niet meteen, want het rietje/spuitje kwam niet ver genoeg. Toen stuurde ze me naar de wc om te plassen, in de hoop dat dat zou helpen.
Maar het lukte nog steeds niet. Iets met baarmoedermond wat te hoog lag ofzo.? Toen kwam er een dikke tang bij!! Ahhh vet bloeden en stak wel even venijnig! Maar toen lukte het.
15 minuten in de stoel blijven liggen, en toen konden we weer naar huis.
En dan nu 14 dagen wachten (volgens de folder 16 dagen).....
Vanmiddag de inseminatie gehad. Het lukte niet meteen, want het rietje/spuitje kwam niet ver genoeg. Toen stuurde ze me naar de wc om te plassen, in de hoop dat dat zou helpen.
Maar het lukte nog steeds niet. Iets met baarmoedermond wat te hoog lag ofzo.? Toen kwam er een dikke tang bij!! Ahhh vet bloeden en stak wel even venijnig! Maar toen lukte het.
15 minuten in de stoel blijven liggen, en toen konden we weer naar huis.
En dan nu 14 dagen wachten (volgens de folder 16 dagen).....
maandag 18 september 2017 om 18:12
maandag 18 september 2017 om 18:29
Welkom terug konijn! Wat mij nu veel helpt is hobby's en sporten, dat helpt bij mij beter dan netflix bijvoorbeeld. En het vooruitzicht op de kittens en andere dingen die niet handig zijn als ik zwanger ben (borrels, sauna), dat geeft ook afleiding.
Dat klinkt ontzettend pijnlijk twilight, ik duim heel hard dat het meteen gelukt is! Dit lijkt me toch wel een extra spannend wachtbankje. Over twee weken hopelijk fantastisch nieuws! Genoeg leuke dingen gepland in de tussentijd?
Dat klinkt ontzettend pijnlijk twilight, ik duim heel hard dat het meteen gelukt is! Dit lijkt me toch wel een extra spannend wachtbankje. Over twee weken hopelijk fantastisch nieuws! Genoeg leuke dingen gepland in de tussentijd?
maandag 18 september 2017 om 18:43
maandag 18 september 2017 om 19:03
2uur van te voren inleveren op het lab. Daar wordt het bewerkt, en al het goede konden we 2uur later meenemen in een buisje in een envelop.
Die tang was wel echt even naar! Alsof ik van binnen geknepen werd.
En ze hadden daar wel maandverband liggen, maar ik had natuurlijk niet bedacht dat ik zou kunnen gaan bloeden. Dus geen handige combi: maandverband met string....
Gewoon hard aan het werk, en de weekenden zitten aardig vol.
Toen we het zelf probeerden dronk ik af en toe ook wel alcohol in de wachtweken, maar dat doe ik nu ook maar niet.
Die tang was wel echt even naar! Alsof ik van binnen geknepen werd.
En ze hadden daar wel maandverband liggen, maar ik had natuurlijk niet bedacht dat ik zou kunnen gaan bloeden. Dus geen handige combi: maandverband met string....
Gewoon hard aan het werk, en de weekenden zitten aardig vol.
Toen we het zelf probeerden dronk ik af en toe ook wel alcohol in de wachtweken, maar dat doe ik nu ook maar niet.
maandag 18 september 2017 om 20:06
maandag 18 september 2017 om 20:46
Twilight ik duim voor je! Klinkt pijnlijk maar is voor t goeie doel!
Welcome back konijn
En AV ook spannend! Wat duren die wachtweken lang he... Vooral als je bepaalde symptomen krijgt! (Of soms denkt dat je ze krijgt...)
Ik heb inmiddels de huisarts gebeld, volgende week dinsdag gaan we. Morgen zat alles al vol helaas (ik ben alleen op dinsdagen vrij).
Welcome back konijn
En AV ook spannend! Wat duren die wachtweken lang he... Vooral als je bepaalde symptomen krijgt! (Of soms denkt dat je ze krijgt...)
Ik heb inmiddels de huisarts gebeld, volgende week dinsdag gaan we. Morgen zat alles al vol helaas
(ik ben alleen op dinsdagen vrij).
dinsdag 19 september 2017 om 07:40
Saar, het duurt echt ontzettend lang steeds, vooral die laatste dagen kruipen voorbij. Ik probeer ervan uit te gaan dat ik ongesteld word en uit te kijken naar mn afspraak met de gynaecoloog volgende week, maar dat lukt eigenlijk helemaal niet en ik hoop nog steeds dat ik het af kan zeggen morgenochtend dus die inwendige echo voor het onderzoek, ben benieuwd of ik daar ook een soort uitslag van krijg.
Goedzo Saar, spannend! Hopelijk gaat jouw week gevoelsmatig wat sneller voorbij.. ik probeer ook te bedenken dat het zonde is dat ik nu al een jaar steeds 'aan het wachten' ben, alsof m'n leven nog niet is begonnen. Dat helpt ook wel een beetje om het van me af te zetten
morgenochtend dus die inwendige echo voor het onderzoek, ben benieuwd of ik daar ook een soort uitslag van krijg. Goedzo Saar, spannend! Hopelijk gaat jouw week gevoelsmatig wat sneller voorbij.. ik probeer ook te bedenken dat het zonde is dat ik nu al een jaar steeds 'aan het wachten' ben, alsof m'n leven nog niet is begonnen. Dat helpt ook wel een beetje om het van me af te zetten
dinsdag 19 september 2017 om 10:06
Hee lieve meiden,
Even een update van hier, omdat yinthe er naar vraagt, maar ook omdat ik me straks hoogstwaarschijnlijk weer bij jullie aansluit.
Vorige week woensdag lichtroze afscheiding, t/m vrijdag toen verloskundige gebeld. Kon na het spreekuur terecht voor een echo.
Er was een hartje met hartactie! Helemaal blij en verbaast.
Alleen werd het bloed meer, zondagmiddag met buikkramen en nu lijkt het op een menstruatie. Dus al mijn hoop is redelijk vervlogen.
Volgende week woensdag heb ik een echo, maar meer om te checken of de boel schoon is.
Wel wil ik straks mijn gynaecoloog bellen. Of hij niet eerder plek heeft, of hij dan niet iets kan onderzoeken.
Dit is de derde keer, dat het vruchtje rond de 6/7 weken stopt met kloppen (oke het is nog niet bevestigd maar zoveel bloedverlies kan niet goed zijn) daar moet toch een verklaring voor zijn?
Meiden ik heb jullie verhalen allemaal meegelezen. Al die onzekerheden. Vele van jullie die echt in een dip raken soms.
Maar ook een klein beetje positief nieuws van jou Twilight. Dat deze behandeling je toch redelijk meevalt. Ik duim zo hard voor je.
Ik weet ook niet of het nu nog mijn topic is .. aangezien bij mij dus niet zo zeer de vraag is of ik nog zwanger wordt.
Bij mij is het meer de vraag, ga ik überhaupt een zwangerschap volhouden.
Het ga jullie goed meiden! Ik duim voor allen van jullie.
Even een update van hier, omdat yinthe er naar vraagt, maar ook omdat ik me straks hoogstwaarschijnlijk weer bij jullie aansluit.
Vorige week woensdag lichtroze afscheiding, t/m vrijdag toen verloskundige gebeld. Kon na het spreekuur terecht voor een echo.
Er was een hartje met hartactie! Helemaal blij en verbaast.
Alleen werd het bloed meer, zondagmiddag met buikkramen en nu lijkt het op een menstruatie. Dus al mijn hoop is redelijk vervlogen.
Volgende week woensdag heb ik een echo, maar meer om te checken of de boel schoon is.
Wel wil ik straks mijn gynaecoloog bellen. Of hij niet eerder plek heeft, of hij dan niet iets kan onderzoeken.
Dit is de derde keer, dat het vruchtje rond de 6/7 weken stopt met kloppen (oke het is nog niet bevestigd maar zoveel bloedverlies kan niet goed zijn) daar moet toch een verklaring voor zijn?
Meiden ik heb jullie verhalen allemaal meegelezen. Al die onzekerheden. Vele van jullie die echt in een dip raken soms.
Maar ook een klein beetje positief nieuws van jou Twilight. Dat deze behandeling je toch redelijk meevalt. Ik duim zo hard voor je.
Ik weet ook niet of het nu nog mijn topic is .. aangezien bij mij dus niet zo zeer de vraag is of ik nog zwanger wordt.
Bij mij is het meer de vraag, ga ik überhaupt een zwangerschap volhouden.
Het ga jullie goed meiden! Ik duim voor allen van jullie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
