Zwanger
alle pijlers
6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm
zaterdag 8 juli 2017 om 13:22
Dit is een vervolg op de groep Langer dan 6 maanden zonder MMM
| naam | leeftijd | probeert zwanger te worden sinds | NOD | bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|
| Emceetje | ||||
| SusieFlower | ||||
| Mollebol1 | 35-36 | april 2016 | Man retrograde ejaculaties. Bezig met IUI 2. | |
| AV1992 | 26-28 | september 2016 | onbegrepen subfertiliteit. 6 IUI pogingen, 1 vroege miskraam. IVF 1 gecancelled. Wacht op IVF 1.1 | |
| Puk32 | 35-39 | oktober 2015 | Verminderde zaadkwaliteit man. 3 vroege miskramen - 7 IUI pogingen - IVF 1 gecancelled - ICSI 1 abnormale bevruchtingen - ICSI 2 - 5 x tp mislukt - Nu ICSI 3 in DD | |
| Rosalie87 | 31-31 | januari 2016 | feb 2019 diagnose endometriose. Miskraam na iui 4 met 6.2 week in juni 2018. Vanaf maart 2019 cyclus voor 3 maanden stilleggen en daarna ivf, | |
| Celenne | 34-39 | december 2017 | Zeer slechte zaadkwaliteit. ICSI 1: tp1 miskraam, tp2 biochemisch, tp4 biochemisch. ICSI 2: tp1 mislukt. |
anoniem_348700 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:38
42.38% gewijzigd
vrijdag 20 oktober 2017 om 08:41
Zo, maar weer eens mijn tabel bijgewerkt, die was wel heel erg verouderd 
Puk welkom! Je zit in een in heftige tijd zo te lezen met de IUI en onderzoeken, ik hoop dat je hier een beetje een uitlaatklep kan vinden, voor mij werkt het in ieder geval! Echt super blij met de meiden hier
Saar, ik herken heel erg jouw verhaal. Ik heb een babyneefje en het gaat sinds zijn geboorte exact hetzelfde. Als hij erbij is gaat echt alle aandacht naar hem en gaat het ook alleen over hem, er valt geen normaal gesprek meer te voeren wat binnen twee minuten zijn ze weer afgeleid door de baby. Laatst gingen we uiteten met de familie en dan gaat hij ook mee, terwijl je de klok erop gelijk kan zetten dat hij moe en zeurderig wordt. Daar kan ik me echt aan irriteren, hoe moeilijk is het om even voor een paar uurtjes een oppas te regelen (mijn schoonmoeder past vast op doordeweeks en buiten dat vragen ze bijna nooit een oppas terwijl ze een grote familie en veel vrienden hebben die dichtbij wonen). Maarja ligt er zoals jij zegt vast ook wel aan dat ik de confrontatie met dat wij hier nog niet bij horen gewoon niet heel prettig vind.
Verder had iemand het een tijdje terug erover dat degenen die ze het hebben verteld er nooit meer naar vragen. Ik moet zeggen dat dat op dit moment bij mij ook heel erg speelt. Wij hebben het aan alle twee de families verteld en toen waren ze allemaal heel meelevend, maar nu lijkt het wel een soort van taboe geworden. Niemand vraagt aan ons hoe het nu gaat, of we het nog een beetje trekken qua emoties etc. Alsof ze het gewoon vergeten zijn. Ook de eerste opmerkingen van mijn schoonzus in de trant van 'wacht maar tot jullie zelf kinderen hebben' zijn alweer gevallen. Hoe gaat dat bij jullie?
Puk welkom! Je zit in een in heftige tijd zo te lezen met de IUI en onderzoeken, ik hoop dat je hier een beetje een uitlaatklep kan vinden, voor mij werkt het in ieder geval! Echt super blij met de meiden hier
Saar, ik herken heel erg jouw verhaal. Ik heb een babyneefje en het gaat sinds zijn geboorte exact hetzelfde. Als hij erbij is gaat echt alle aandacht naar hem en gaat het ook alleen over hem, er valt geen normaal gesprek meer te voeren wat binnen twee minuten zijn ze weer afgeleid door de baby. Laatst gingen we uiteten met de familie en dan gaat hij ook mee, terwijl je de klok erop gelijk kan zetten dat hij moe en zeurderig wordt. Daar kan ik me echt aan irriteren, hoe moeilijk is het om even voor een paar uurtjes een oppas te regelen (mijn schoonmoeder past vast op doordeweeks en buiten dat vragen ze bijna nooit een oppas terwijl ze een grote familie en veel vrienden hebben die dichtbij wonen). Maarja ligt er zoals jij zegt vast ook wel aan dat ik de confrontatie met dat wij hier nog niet bij horen gewoon niet heel prettig vind.
Verder had iemand het een tijdje terug erover dat degenen die ze het hebben verteld er nooit meer naar vragen. Ik moet zeggen dat dat op dit moment bij mij ook heel erg speelt. Wij hebben het aan alle twee de families verteld en toen waren ze allemaal heel meelevend, maar nu lijkt het wel een soort van taboe geworden. Niemand vraagt aan ons hoe het nu gaat, of we het nog een beetje trekken qua emoties etc. Alsof ze het gewoon vergeten zijn. Ook de eerste opmerkingen van mijn schoonzus in de trant van 'wacht maar tot jullie zelf kinderen hebben' zijn alweer gevallen. Hoe gaat dat bij jullie?
vrijdag 20 oktober 2017 om 11:40
Heel herkenbaar hoor Zonnebloem. Laatst ook een etentje gehad wat ik als cadeau kreeg voor mijn afstuderen van schoonouders. Vervolgens moest alles zo gepland worden dat het uitkwam voor de baby. Mijn man moest dan eerder vertrekken van zijn werk etc. Ik had toen zoiets van jemig laat maar lekker zitten. Het is MIJN cadeau en wij moeten ons in allerlei bochten gaan wringen, waarom niet een keer een oppas?
Schoonfamilie weet er bij ons ook van door die miskraam begin dit jaar. Maar wordt ook nooit meer naar gevraagd. Begrijp ook wel dat dat voor hun ook een moeilijk onderwerp is...
Nouja ben op dit moment gewoon even helemaal klaar met die situatie. En we gaan zeker niet mee op die vakantie heb ik besloten. Dat wordt één en al irritatie vermoed ik en laat ik dat mezelf (en anderen) maar gewoon besparen. Vakantiedagen zijn trouwens ook gewoon schaars dus kunnen we beter goed besteden
Later worden wij allemaal heel flexibele ouders die vooral niet de hele tijd over hun kind praten hahaha, ik hoop het toch!
Schoonfamilie weet er bij ons ook van door die miskraam begin dit jaar. Maar wordt ook nooit meer naar gevraagd. Begrijp ook wel dat dat voor hun ook een moeilijk onderwerp is...
Nouja ben op dit moment gewoon even helemaal klaar met die situatie. En we gaan zeker niet mee op die vakantie heb ik besloten. Dat wordt één en al irritatie vermoed ik en laat ik dat mezelf (en anderen) maar gewoon besparen. Vakantiedagen zijn trouwens ook gewoon schaars dus kunnen we beter goed besteden
Later worden wij allemaal heel flexibele ouders die vooral niet de hele tijd over hun kind praten hahaha, ik hoop het toch!
vrijdag 20 oktober 2017 om 22:14
AV, ja als jullie toch nog even moeten wachten dan maakt dat niet zoveel uit inderdaad wanneer de afspraak is. Ik hoop ook dat je je cycli mag tellen! Je bent natuurlijk nog jong en hebt de tijd maar zo lang wachten, proberen en niet zwanger worden is niks. Bij mij is er eigenlijk ook geen reden voor onderzoek maar de gyn vond het toch van toegevoegde waarde omdat het dus wel vaak raak is na het testen van de doorgankelijkheid. Ondanks dat dit niet wetenschappelijk onderbouwd is, gebeurt het dus wel. Dus ja, aangezien we nu toch goed in die molen zitten maakt een afspraakje of onderzoekje meer of minder ook niet uit...
Twilight, ik hoop dat die buikpijn positief nieuws gaat opleveren! Bij jou ook Rosalie!
JulieJolie, vervelend dat je je zo rot voelt. Kan het me helemaal voorstellen. Ik moet zeggen dat ik alleen maar blij ben dat we nu ergens mee bezig zijn dus bij mij heeft de IUI juist wat positiviteit gebracht. Bij ons ziekenhuis is het ook standaard met hormonen. Ik heb ook van mezelf een hele regelmatige cyclus en alles was in orde maar er is blijkbaar gewoon een betere kans met hormonen. Betere rijping van de eitjes en meer kans door meerdere eitjes is mij uitgelegd door de gynaecoloog toen ik er naar vroeg.
Saar, wat vervelend zeg! Ik snap dat een week echt te lang is. Het is inderdaad logisch dat je babynichtje in de belangstelling staat maar alleen maar pfffff. Nee, daar zou ik ook niet tegen komen. Je wilt toch ook gewoon nog normale gesprekken voeren, ik snap dat nooit. En misschien verander ik ook zo maar kan me gewoon bijna niet voorstellen dat ik alleen nog maar over mijn kind wil praten.
Zonnebloem, dankje! Het van me af schrijven en het meeleven en medeleven krijgen is zo fijn dus het zeker helpt. Bij ons is het een beetje wisselend. Goede vrienden vragen er regelmatig naar en leven zelfs nu na zo'n tijd nog ieder moment mee. Maar er zijn inderdaad ook mensen (zoals mijn ouders) die er nooit naar vragen en inderdaad het lijkt alsof ze dat niet durven. Ik vind het alleen heel irritant om dat gevoel te hebben dat het een taboe onderwerp is dus eens in de zoveel tijd begin ik dan maar gewoon zelf met de uitleg van wat we nu aan het doen zijn
Mijn vader vertelt ook dat hij naar de dokter gaat dus ik deel het ook dat ik naar het ziekenhuis ga. Bij ons gaat het alleen over zaadjes en baarmoeders enzo 
. Vind het nog wel lastig dat ze er uit zichzelf niet naar vragen maar hoop dat ze dat vanzelf gaan doen.
Hier heeft de menstruatie toch echt doorgezet na 3 extra dagen wachten. Weet nu in ieder geval dat mijn luteale fase blijkbaar langer kan zijn door de hormonen. Hoop dus weg maar gelukkig nu duidelijkheid. Op naar IUI poging 2! Zondag weer aan de hormonen, maandag de THL en dan vrijdag de eerste echo voor de nieuwe IUI poging. Nu eerst weekend
Geniet van het weekend!
Twilight, ik hoop dat die buikpijn positief nieuws gaat opleveren! Bij jou ook Rosalie!
JulieJolie, vervelend dat je je zo rot voelt. Kan het me helemaal voorstellen. Ik moet zeggen dat ik alleen maar blij ben dat we nu ergens mee bezig zijn dus bij mij heeft de IUI juist wat positiviteit gebracht. Bij ons ziekenhuis is het ook standaard met hormonen. Ik heb ook van mezelf een hele regelmatige cyclus en alles was in orde maar er is blijkbaar gewoon een betere kans met hormonen. Betere rijping van de eitjes en meer kans door meerdere eitjes is mij uitgelegd door de gynaecoloog toen ik er naar vroeg.
Saar, wat vervelend zeg! Ik snap dat een week echt te lang is. Het is inderdaad logisch dat je babynichtje in de belangstelling staat maar alleen maar pfffff. Nee, daar zou ik ook niet tegen komen. Je wilt toch ook gewoon nog normale gesprekken voeren, ik snap dat nooit. En misschien verander ik ook zo maar kan me gewoon bijna niet voorstellen dat ik alleen nog maar over mijn kind wil praten.
Zonnebloem, dankje! Het van me af schrijven en het meeleven en medeleven krijgen is zo fijn dus het zeker helpt. Bij ons is het een beetje wisselend. Goede vrienden vragen er regelmatig naar en leven zelfs nu na zo'n tijd nog ieder moment mee. Maar er zijn inderdaad ook mensen (zoals mijn ouders) die er nooit naar vragen en inderdaad het lijkt alsof ze dat niet durven. Ik vind het alleen heel irritant om dat gevoel te hebben dat het een taboe onderwerp is dus eens in de zoveel tijd begin ik dan maar gewoon zelf met de uitleg van wat we nu aan het doen zijn
Mijn vader vertelt ook dat hij naar de dokter gaat dus ik deel het ook dat ik naar het ziekenhuis ga. Bij ons gaat het alleen over zaadjes en baarmoeders enzo . Vind het nog wel lastig dat ze er uit zichzelf niet naar vragen maar hoop dat ze dat vanzelf gaan doen.Hier heeft de menstruatie toch echt doorgezet na 3 extra dagen wachten. Weet nu in ieder geval dat mijn luteale fase blijkbaar langer kan zijn door de hormonen. Hoop dus weg maar gelukkig nu duidelijkheid. Op naar IUI poging 2! Zondag weer aan de hormonen, maandag de THL en dan vrijdag de eerste echo voor de nieuwe IUI poging. Nu eerst weekend
Geniet van het weekend!
maandag 23 oktober 2017 om 09:39
Ik reageer later op iedereen hoor. Maar even een korte vraag aan de dames die een HSG gehad hebben.
Is het nodig om naproxen 500mg te slikken? Of kan ik dat ook vervangen voor paracetamol 500 of 1000 mg?
Ik ben een beetje bang voor de naproxen en dan ook nog twee pillen antibiotica. Mijn maag is nog steeds niet helemaal de oude, maar het gaat zoooo goed! Dat wil ik niet verpesten.
Is het nodig om naproxen 500mg te slikken? Of kan ik dat ook vervangen voor paracetamol 500 of 1000 mg?
Ik ben een beetje bang voor de naproxen en dan ook nog twee pillen antibiotica. Mijn maag is nog steeds niet helemaal de oude, maar het gaat zoooo goed! Dat wil ik niet verpesten.
maandag 23 oktober 2017 om 09:42
Ik heb paracetamol 500 geslikt.
De behandeling zelf was wel te doen! Af en toe wel gevoeliger!
Maar ik heb vooral na die tijd echt last gehad.
In de auto kreeg ik al erge kramp, en thuis moest ik echt wel 6 x poepen.
Ik was zelf echt niet in staat om auto te rijden de terug weg.
Hoop dat het bij jou mee valt! Wanneer heb je m?
De behandeling zelf was wel te doen! Af en toe wel gevoeliger!
Maar ik heb vooral na die tijd echt last gehad.
In de auto kreeg ik al erge kramp, en thuis moest ik echt wel 6 x poepen.
Ik was zelf echt niet in staat om auto te rijden de terug weg.
Hoop dat het bij jou mee valt! Wanneer heb je m?
maandag 23 oktober 2017 om 11:34
Morgenmiddag.
En thanks, dan doe ik gewoon paracetamol.
Ik heb ooit een cryo van de baarmoedermond gehad. Al een jaar of 5 geleden. Ik vond dat niet pijnlijk. Maar inderdaad een half uurtje erna begon ik me heel slecht te voelen. Ik trok wit weg en werd heel moe en draaierig.
Na 2 uur slapen was het weer goed. Maar is een heel andere behandeling natuurlijk. Hoop dat dit gewoon even een dagje pijnlijk is en dan weer over.
En thanks, dan doe ik gewoon paracetamol.
Ik heb ooit een cryo van de baarmoedermond gehad. Al een jaar of 5 geleden. Ik vond dat niet pijnlijk. Maar inderdaad een half uurtje erna begon ik me heel slecht te voelen. Ik trok wit weg en werd heel moe en draaierig.
Na 2 uur slapen was het weer goed. Maar is een heel andere behandeling natuurlijk. Hoop dat dit gewoon even een dagje pijnlijk is en dan weer over.
maandag 23 oktober 2017 om 16:10
Hoi dames,
maar even achter de laptop gekropen.
Welkom Puk! spannend met eerste iui, je gaat beetje gelijk op met twilight dan?
Mol, ik heb even compleet gemist dat jij nu HSG hebt. Wanneer heb je het precies?
Spannend zeg! Zou ook idd gewoon goed vooraf medicijnen slikken.. Wel balen dat het nu net is, nu je maag weer oké is.
Saar, ik herken het ook enorm. Wij hebben binnenkort familiedag, er is weer iemand zwanger (net gehoord) en iemand dan bevallen. Kan op voorhand al weerstand krijgen, allemaal babytalk. Diep van binnen hoop ik gewoon snel mee te kunnen doen.
Vanmorgen hier een echo gehad. Zoveel buikpijn en angst weer. Word gek van mezelf af en toe. Huisarts kan gelukkig ook echo's doen, echt een zegen
Ik heb chronische darmafwijking, dus gelukkig waren het maar mijn darmen. Nog steeds heel waardeloos.
Ik merk echt dat de weekenden me zwaar vallen, overal gezellige gezinsfoto's en het voelt samen dan zo leeg. Door de weeks zie het meer zitten. Hebben jullie een tip daarvoor?
maar even achter de laptop gekropen.
Welkom Puk! spannend met eerste iui, je gaat beetje gelijk op met twilight dan?
Mol, ik heb even compleet gemist dat jij nu HSG hebt. Wanneer heb je het precies?
Spannend zeg! Zou ook idd gewoon goed vooraf medicijnen slikken.. Wel balen dat het nu net is, nu je maag weer oké is.
Saar, ik herken het ook enorm. Wij hebben binnenkort familiedag, er is weer iemand zwanger (net gehoord) en iemand dan bevallen. Kan op voorhand al weerstand krijgen, allemaal babytalk. Diep van binnen hoop ik gewoon snel mee te kunnen doen.
Vanmorgen hier een echo gehad. Zoveel buikpijn en angst weer. Word gek van mezelf af en toe. Huisarts kan gelukkig ook echo's doen, echt een zegen
Ik heb chronische darmafwijking, dus gelukkig waren het maar mijn darmen. Nog steeds heel waardeloos.
Ik merk echt dat de weekenden me zwaar vallen, overal gezellige gezinsfoto's en het voelt samen dan zo leeg. Door de weeks zie het meer zitten. Hebben jullie een tip daarvoor?
maandag 23 oktober 2017 om 16:12
maandag 23 oktober 2017 om 16:58
Hoe is het eigenlijk met de NODs die naderen? Twilight hoe is het wachten voor jou?
Yinthe wat een angst kun je krijgen van een nare ervaring he... Zit diep dan.
Gelukkig bleken het "maar" je darmen te zijn. Ik weet nu heel goed hoe irritant en pijnlijk problemen in je buik kunnen zijn, dus ik snap goed dat je ervan baalt.
Ik bedoelde niet of ik medicijnen moest slikken, maar of ik naproxen met paracetamol kon vervangen. Dat ga ik dus wel doen. Liever een beetje meer tijdelijke pijn, dan mijn maag overstuur maken.
Mijn schoonfamilie vraagt eigenlijk nooit naar de voortgang. Zelfs na de laatste erg vroege miskraam zei mijn schoonmoeder: oke. En ging weer over andere dingen door. Maar ik weet dat ze heel graag een kleinkind van haar zoon wil hoor. Mijn familie vraagt er meer naar. Die zijn erg lief. Daar vertel ik ook meer aan denk ik.
Vrienden weten het wel maar vragen er nooit naar. Dat vind ik soms wel ongeinteresseerd staan. Maar ik vergeet ook wel eens te vragen naar dingen waar zij mee bezig zijn. Als ik wat wil vertellen doe ik het wel.
Ik herken het dan wel weer erg dat kinderen van schoonzus en broer heel erg centraal staan. Schoonzus is al een jaar niet naar ons huis gekomen omdat het "met kinderen zo lastig is om te reizen". Tja het is 2 uur rijden. Geen wereldreis. In mijn ervaring zijn kinderen vooral een goed excuus om zelf dingen gedaan te krijgen!
Ook met verjaardagen gaan onderwerpen binnen een paar zinnen alweer over de kinderen, alle camera's die kant op. Ik heb van de zomer een familievakantie in een all inclusive resort gedaan: 11 uur pas op pad want alles duurt langer met kinderen (die al klaar zaten op pappa en mamma te wachten), uitjes die echt super makkelijk en kort moeten zijn, zefs een kort wandelingetje langs de boulevard was te lang voor een 6jarige. Ohhh en dat eeuwige gejengel en geklier.. Je kan geen gesprek meer voeren! Ik ben mooi wat dagen alleen met mijn man op pad gegaan.
Yinthe wat een angst kun je krijgen van een nare ervaring he... Zit diep dan.
Gelukkig bleken het "maar" je darmen te zijn. Ik weet nu heel goed hoe irritant en pijnlijk problemen in je buik kunnen zijn, dus ik snap goed dat je ervan baalt.
Ik bedoelde niet of ik medicijnen moest slikken, maar of ik naproxen met paracetamol kon vervangen. Dat ga ik dus wel doen. Liever een beetje meer tijdelijke pijn, dan mijn maag overstuur maken.
Mijn schoonfamilie vraagt eigenlijk nooit naar de voortgang. Zelfs na de laatste erg vroege miskraam zei mijn schoonmoeder: oke. En ging weer over andere dingen door. Maar ik weet dat ze heel graag een kleinkind van haar zoon wil hoor. Mijn familie vraagt er meer naar. Die zijn erg lief. Daar vertel ik ook meer aan denk ik.
Vrienden weten het wel maar vragen er nooit naar. Dat vind ik soms wel ongeinteresseerd staan. Maar ik vergeet ook wel eens te vragen naar dingen waar zij mee bezig zijn. Als ik wat wil vertellen doe ik het wel.
Ik herken het dan wel weer erg dat kinderen van schoonzus en broer heel erg centraal staan. Schoonzus is al een jaar niet naar ons huis gekomen omdat het "met kinderen zo lastig is om te reizen". Tja het is 2 uur rijden. Geen wereldreis. In mijn ervaring zijn kinderen vooral een goed excuus om zelf dingen gedaan te krijgen!
Ook met verjaardagen gaan onderwerpen binnen een paar zinnen alweer over de kinderen, alle camera's die kant op. Ik heb van de zomer een familievakantie in een all inclusive resort gedaan: 11 uur pas op pad want alles duurt langer met kinderen (die al klaar zaten op pappa en mamma te wachten), uitjes die echt super makkelijk en kort moeten zijn, zefs een kort wandelingetje langs de boulevard was te lang voor een 6jarige. Ohhh en dat eeuwige gejengel en geklier.. Je kan geen gesprek meer voeren! Ik ben mooi wat dagen alleen met mijn man op pad gegaan.
maandag 23 oktober 2017 om 17:03
Van het weekend moesten we wat fotos van een aantal jaar geleden doornemen van een jaar dat de dochter van mijn schoonzus net geboren was.
Alle eerste kiekjes. Trotse opa, trotse oom, eerste keer buiten, leuke gezichtjes trekken, eerste keer in het bedje slapen, in bad enzo...
Ik werd er echt even verdrietig van... Hoop zo dat ik dat ooit nog mee ga maken.
Alle eerste kiekjes. Trotse opa, trotse oom, eerste keer buiten, leuke gezichtjes trekken, eerste keer in het bedje slapen, in bad enzo...
Ik werd er echt even verdrietig van... Hoop zo dat ik dat ooit nog mee ga maken.
maandag 23 oktober 2017 om 17:16
Als meegluurder kan ik mollebol aanraden om 1000mg paracetamol te nemen, stond zo in mijn folder over hsg. Zelf heb ik hiernaast nog 200 of 400mg naproxen ingenomen, als ik de keuze heb en geen last ervan kies ik soms schittering dubbele pijnstilling. Kan prima gecombineerd worden, naproxen/ibuprofen/diclofenac ed met paracetamol. Of je het aandurft qua maag: waarschijnlijk is die echt wel hersteld, zeker als je die naproxen oid inneemt na wat eten. Ik moet wel zeggen dat mijn hsg, maar eerder ook mijn spiraaltjes nauwelijks of geen pijn gaven bij plaatsen, ook met minder pijnstillers. Ligt denk ik aan mijn blijkbaar ongevoelige baarmoederhals of toch erg groot effect medicatie. Ik ben direct erna doorgegaan naar werk omdat ik me echt prima voelde, terwijl ik eigenlijk niet zou gaan.
Zelf zou ik de volgende keer bij zoiets minder pijnstillers nemen daarom, want niet nodig. Maar voor iedereen kan het anders zijn qua pijn. Neem in ieder geval twee tabletten van 500mg paracetamol een uur vooraf!
succes mollebol!!! Hoop dat het net zo goed werkt als bij mij!
Zelf zou ik de volgende keer bij zoiets minder pijnstillers nemen daarom, want niet nodig. Maar voor iedereen kan het anders zijn qua pijn. Neem in ieder geval twee tabletten van 500mg paracetamol een uur vooraf!
succes mollebol!!! Hoop dat het net zo goed werkt als bij mij!
anoniem_353578 wijzigde dit bericht op 23-10-2017 19:18
3.08% gewijzigd
maandag 23 oktober 2017 om 17:57
maandag 23 oktober 2017 om 22:46
Hey meiden,
Mollebol, spannend! Paracetamol klinkt dan wel beter ja. Ik heb vandaag mijn THL gehad maar weet dus niet of het doorspuiten bij een HSG meer pijn doet. Ik heb 500 naproxen en 500 paracetamol genomen omdat ik erg bang was voor de pijn maar achteraf gezien was dat bij mij niet nodig geweest want de pijn viel 100% mee. En ik geloof niet dat dat door de pijnstillers kwam want dat doet normaal ook nauwelijks iets bij me. Volgens mij verschilt het per persoon hoe zeer het doet maar kan me voorstellen dat je je maag niet wilt testen nu het weer goed gaat met je maag. Zou dus ook voor de paracetamol gaan als ik jou was. Heel veel succes morgen!
Yinthe, ja volgens mij loopt twilight nu ietsje voor want zij is alweer aan het wachten, ik weet vrijdag weer meer. Maar we zijn inderdaad allebei met poging 2 bezig! Wat ontzettend naar dat jij zo't pijn hebt! Hopelijk snel weer beter.
Hier gaat het meestal wel goed als ik gezinnen en kindjes zie. Nou kan ik er ook niet echt omheen omdat mijn werkplek vol ermee is dus ik word er dagelijks mee geconfronteerd, Vind het af en toe ook echt lastig maar echt advies kan ik je ook niet geven. Ik probeer me altijd maar te bedenken dat het bij ons ook echt wel gaat komen. Maar het blijft af en toe echt moeilijk!
Twilight, succes met wachten! Vond dat echt lastig vorige week, pfff!
Mollebol, spannend! Paracetamol klinkt dan wel beter ja. Ik heb vandaag mijn THL gehad maar weet dus niet of het doorspuiten bij een HSG meer pijn doet. Ik heb 500 naproxen en 500 paracetamol genomen omdat ik erg bang was voor de pijn maar achteraf gezien was dat bij mij niet nodig geweest want de pijn viel 100% mee. En ik geloof niet dat dat door de pijnstillers kwam want dat doet normaal ook nauwelijks iets bij me. Volgens mij verschilt het per persoon hoe zeer het doet maar kan me voorstellen dat je je maag niet wilt testen nu het weer goed gaat met je maag. Zou dus ook voor de paracetamol gaan als ik jou was. Heel veel succes morgen!
Yinthe, ja volgens mij loopt twilight nu ietsje voor want zij is alweer aan het wachten, ik weet vrijdag weer meer. Maar we zijn inderdaad allebei met poging 2 bezig! Wat ontzettend naar dat jij zo't pijn hebt! Hopelijk snel weer beter.
Hier gaat het meestal wel goed als ik gezinnen en kindjes zie. Nou kan ik er ook niet echt omheen omdat mijn werkplek vol ermee is dus ik word er dagelijks mee geconfronteerd, Vind het af en toe ook echt lastig maar echt advies kan ik je ook niet geven. Ik probeer me altijd maar te bedenken dat het bij ons ook echt wel gaat komen. Maar het blijft af en toe echt moeilijk!
Twilight, succes met wachten! Vond dat echt lastig vorige week, pfff!
dinsdag 24 oktober 2017 om 14:33
Het viel reuze mee dames! Alles is goed doorgankelijk, maar dat verwachtte ik al omdat een bevruchting al 2X gelukt is. Morgen heb ik een afspraak om alles door te spreken en om te eisen dat mijn korte LF onderzocht gaat worden. Daar ben ik best een beetje nerveus voor.
Het deed eigenlijk alleen 2 x heel kort even flink pijn bij het balonnetje opblazen en bij het inspuiten van de vloeistof. Maar nu voel ik bijna niks. Had gewoon naar huis kunnen rijden of werken zoals Foods zei. Maar zal voor iedereen anders zijn.
Gisteravond wel flink misselijk en zurig in mijn maag geweest van de antibiotica, en diarree gekregen. Was vanmorgen ook weer goed gelukkig. Pfieuw! Het is dezelfde kuur als degene die ik voor de infectie geslikt had en waarna ik een maagzweer kreeg. Ik hoef die kuur echt nooit meer.
Puk, wat was de uitkomst van je THL?
Twilight, ook wel fijn dat je te druk bent voor analyseren van symptomen. Daar word je soms ook maar gek van.
Het deed eigenlijk alleen 2 x heel kort even flink pijn bij het balonnetje opblazen en bij het inspuiten van de vloeistof. Maar nu voel ik bijna niks. Had gewoon naar huis kunnen rijden of werken zoals Foods zei. Maar zal voor iedereen anders zijn.
Gisteravond wel flink misselijk en zurig in mijn maag geweest van de antibiotica, en diarree gekregen. Was vanmorgen ook weer goed gelukkig. Pfieuw! Het is dezelfde kuur als degene die ik voor de infectie geslikt had en waarna ik een maagzweer kreeg. Ik hoef die kuur echt nooit meer.
Puk, wat was de uitkomst van je THL?
Twilight, ook wel fijn dat je te druk bent voor analyseren van symptomen. Daar word je soms ook maar gek van.
dinsdag 24 oktober 2017 om 16:10
Ohhh wat fijn dat het meeviel! En wat een verschil dan per persoon! Ik was die dag echt niet in staat tot werken.
Ik voel voor de menstruatie aan ook haast nooit wat. Dus ook weinig symptomen. Ik wacht maar heel braaf af.
Oh Puk ik loop echt maar een klein stukje voor dus! De eerste IUI en dat die niet gelukt was vond ik misschien nog wel de grootste domper van de afgelopen 2 jaar! Heb je eindelijk besloten tot medische hulp, is het dan nog niet raak. En tuurlijk wisten we heus wel dat die kans er was, maar kwam toch even heel hard binnen!
Nu maximaal duimen draaien voor deze ronde!
Ik voel voor de menstruatie aan ook haast nooit wat. Dus ook weinig symptomen. Ik wacht maar heel braaf af.
Oh Puk ik loop echt maar een klein stukje voor dus! De eerste IUI en dat die niet gelukt was vond ik misschien nog wel de grootste domper van de afgelopen 2 jaar! Heb je eindelijk besloten tot medische hulp, is het dan nog niet raak. En tuurlijk wisten we heus wel dat die kans er was, maar kwam toch even heel hard binnen!
Nu maximaal duimen draaien voor deze ronde!
dinsdag 24 oktober 2017 om 23:09
Mollebol, wat fijn dat alles goed was! Ook al wist je het, kan me voorstellen dat het toch fijn is om het nog even zeker te weten. En gelukkig dat je maag nu weer goed voelt. Morgen dus nog even spannend of het gesprek goed loopt.. Ik hoop dat ze je daar verder mee helpen! Hoe lang is je luteale fase nu? Succes nog even voor het gesprek morgen!
De uitkomst van mijn THL was helemaal goed. Vond het ook echt spannend maar het was eigenlijk best gaaf om zo alles van binnen te zien. Alles zag er helemaal super uit. Ze zag zelfs nog de resten van de twee eitjes van afgelopen keer. Ook de eileiders waren goed doorgankelijk. Er was 1klein endometriose plekje maar dat was zo klein dat het geen problemen kon geven. Dus een hele fijne uitslag. Nu weten we in ieder geval dat het bij mij goed zit. Gokte ik al wel maar toch een fijn gevoel.
Twilight, balen dat die eerste keer er zo ingehakt heeft! Kan ik me ook helemaal voorstellen! Mijn verwachtingen waren al wat laag omdat de aantallen erg laag waren. Vond alleen de laatste dagen heel moeilijk omdat mijn luteale fase dus 3 dagen langer was. Toen kreeg ik dus toch weer een beetje hoop. Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Zullen we gewoon even afspreken dat IUI 2 hem gewoon gaat worden!
Heeeeel veeeeel succes op dat wachtbankje, ik duim voor je!
De uitkomst van mijn THL was helemaal goed. Vond het ook echt spannend maar het was eigenlijk best gaaf om zo alles van binnen te zien. Alles zag er helemaal super uit. Ze zag zelfs nog de resten van de twee eitjes van afgelopen keer. Ook de eileiders waren goed doorgankelijk. Er was 1klein endometriose plekje maar dat was zo klein dat het geen problemen kon geven. Dus een hele fijne uitslag. Nu weten we in ieder geval dat het bij mij goed zit
. Gokte ik al wel maar toch een fijn gevoel.Twilight, balen dat die eerste keer er zo ingehakt heeft! Kan ik me ook helemaal voorstellen! Mijn verwachtingen waren al wat laag omdat de aantallen erg laag waren. Vond alleen de laatste dagen heel moeilijk omdat mijn luteale fase dus 3 dagen langer was. Toen kreeg ik dus toch weer een beetje hoop. Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Zullen we gewoon even afspreken dat IUI 2 hem gewoon gaat worden!
Heeeeel veeeeel succes op dat wachtbankje, ik duim voor je!
woensdag 25 oktober 2017 om 09:26
woensdag 25 oktober 2017 om 09:44
Fijn dat de uitslagen goed zijn Mol en Puk.
Hier op dag 24 van de cyclus en ook hier begint de spanning. Nou is mijn cyclus al maanden niet langer dan 25 dagen dus mag niet klagen. Gister was m'n lijf helemaal van slag. Ik had het heel warm was zelfs aan het zweten en m'n darmen waren ook van slag. Vreemd maar kan natuurlijk van alles zijn. Hoop alleen geen overgang
maargoed nu voel ik me weer normaal. Beetje te normaal dus denk dat ik morgen weer gewoon ongesteld ga worden. Hoop eigenlijk wel op een zo lang mogelijke cyclus. Dat lijkt me om de 1 of andere reden 'gezonder'. En dan ben ik toch van plan de volgende stap naar de gyneacoloog te zetten, zo doorgaan heeft ook weinig zin lijkt het.
Twilight sterkte met wachten.
Hier op dag 24 van de cyclus en ook hier begint de spanning. Nou is mijn cyclus al maanden niet langer dan 25 dagen dus mag niet klagen. Gister was m'n lijf helemaal van slag. Ik had het heel warm was zelfs aan het zweten en m'n darmen waren ook van slag. Vreemd maar kan natuurlijk van alles zijn. Hoop alleen geen overgang
maargoed nu voel ik me weer normaal. Beetje te normaal dus denk dat ik morgen weer gewoon ongesteld ga worden. Hoop eigenlijk wel op een zo lang mogelijke cyclus. Dat lijkt me om de 1 of andere reden 'gezonder'. En dan ben ik toch van plan de volgende stap naar de gyneacoloog te zetten, zo doorgaan heeft ook weinig zin lijkt het.Twilight sterkte met wachten.
woensdag 25 oktober 2017 om 11:40
Fijn dat het meeviel mollebol, en dat de uitslag goed was. Fijn dat je maag ook weer beter is.
Ook voor jou Puk, fijn dat het goed zit. Lijkt mij ook wel interessant om te zien. Ik vind die keren dat ik 'overtijd' ben ook een stuk lastiger dan de keren dat ik gewoon op dag 25 ongesteld word.
Ik vind het maar een beetje treurig hier, met al die ziekenhuisafspraken en frustraties. We zijn wel weer toe aan goed nieuws, en het liefst van ons allemaal tegelijkertijd. Herkenbaar dat sommigen er wel naar vragen en anderen niet. Ik vind het ook fijner als mensen er gewoon naar vragen, want vaak merk ik het heel erg als mensen benieuwd zijn maar het niet durven te vragen. Dan zit er zo'n olifant in de kamer ofzo. Ik denk dat die mensen het juist goed bedoelen en er expres niet over beginnen, omdat ze bang zijn dat het ons verdrietig maakt misschien.
Hahaha twilight :-p
Sterkte met wachten allemaal!
Ik snap het Rosalie, ik hoop ook altijd dat m'n cyclus wat langer is. Het is een paar keer 21 dagen geweest en dat lijkt me niet heel goed. 25 dagen zou prima moeten zijn. Ik vind het ook weer irritant als het 26 of zelfs 27 is, want dan ben ik mega verdrietig doordat ik dan steeds extra hoop krijg.
Hier beginnen m'n vruchtbare dagen weer bijna, dus dat is altijd wel een chille periode (goede periode om kraamvisites te plannen en alle zwangeren in m'n omgeving even te appen hoe het gaat, zodat ik mezelf geen draak meer vind dat ik niks van me laat horen). Al was gisteren wel lastig, want toen kreeg ik weer opmerkingen naar m'n hoofd die grappig bedoeld waren maar voor mij heel pijnlijk waren (bijvoorbeeld: 'woooow word jij al 25, nou dan is het echt wel tijd om kinderen te gaan baren'). En ik zag op werk iemand lopen die altijd over d'r dochtertje praat en dat een baby krijgen het meest fantastische is wat je kan overkomen blabla en die had nu ook weer een nieuwe babybuik. Toen dacht ik, kan iedereen gewoon even stoppen met zwanger worden, ik ben nu eerst aan de beurt.
Ik krijg een beetje een hekel aan mezelf door die gedachten.. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste aan dit hele proces: dat ik niet meer mezelf ben, maar verander in een jaloers hormonster.
Ook voor jou Puk, fijn dat het goed zit. Lijkt mij ook wel interessant om te zien. Ik vind die keren dat ik 'overtijd' ben ook een stuk lastiger dan de keren dat ik gewoon op dag 25 ongesteld word.
Ik vind het maar een beetje treurig hier, met al die ziekenhuisafspraken en frustraties. We zijn wel weer toe aan goed nieuws, en het liefst van ons allemaal tegelijkertijd. Herkenbaar dat sommigen er wel naar vragen en anderen niet. Ik vind het ook fijner als mensen er gewoon naar vragen, want vaak merk ik het heel erg als mensen benieuwd zijn maar het niet durven te vragen. Dan zit er zo'n olifant in de kamer ofzo. Ik denk dat die mensen het juist goed bedoelen en er expres niet over beginnen, omdat ze bang zijn dat het ons verdrietig maakt misschien.
Hahaha twilight :-p
Sterkte met wachten allemaal!
Ik snap het Rosalie, ik hoop ook altijd dat m'n cyclus wat langer is. Het is een paar keer 21 dagen geweest en dat lijkt me niet heel goed. 25 dagen zou prima moeten zijn. Ik vind het ook weer irritant als het 26 of zelfs 27 is, want dan ben ik mega verdrietig doordat ik dan steeds extra hoop krijg.
Hier beginnen m'n vruchtbare dagen weer bijna, dus dat is altijd wel een chille periode (goede periode om kraamvisites te plannen en alle zwangeren in m'n omgeving even te appen hoe het gaat, zodat ik mezelf geen draak meer vind dat ik niks van me laat horen). Al was gisteren wel lastig, want toen kreeg ik weer opmerkingen naar m'n hoofd die grappig bedoeld waren maar voor mij heel pijnlijk waren (bijvoorbeeld: 'woooow word jij al 25, nou dan is het echt wel tijd om kinderen te gaan baren'). En ik zag op werk iemand lopen die altijd over d'r dochtertje praat en dat een baby krijgen het meest fantastische is wat je kan overkomen blabla en die had nu ook weer een nieuwe babybuik. Toen dacht ik, kan iedereen gewoon even stoppen met zwanger worden, ik ben nu eerst aan de beurt.
Ik krijg een beetje een hekel aan mezelf door die gedachten.. Dat vind ik denk ik nog het moeilijkste aan dit hele proces: dat ik niet meer mezelf ben, maar verander in een jaloers hormonster.
woensdag 25 oktober 2017 om 16:45
Puk, ja leuk is dat he? Meekijken! Een plaatje op een website is heel anders dan het van jezelf in het echt te zien.
Ik heb het dan op de rontgen gekeken, maar zag er toch anders uit dan verwacht.
Man was mee en die ging echt bij het hele proces mee kijken, op de schermpjes, hoe ze de foto maakten, wat er nou ingespoten werd haha, gaf goede afleiding!
Twilight, het is ook erg spannend! Ik duim hard voor je!
AV, heel herkenbaar, dat jaloerse gedrag. Ik haat mezelf er niet om, vind altijd dat negatieve emoties er ook mogen zijn. Je doet het niet expres. Rationeel heb ik echt wel het beste met iedereen voor. Maar ik ben stikjaloers als ik anderen om me heen met een dikke buik zie, of de vreugde om een mooie echofoto ofzo.
Rosalie, wat zou voor jullie de volgende stap in de mm zijn?
Ik ben net terug uit het ziekenhuis. HSG was goed, dat wist ik al. Maar ik heb nu ook de uitslag van bloedonderzoek op dag 3 en de echo kregen. Alles is keurig binnen de referentiewaarden. Ik ben getest op schildklier (had ik 2 jr geleden een afwijkende waarde op), FSH, LH, prolactine, testosteron, oestradiol en progesteron.
AMH is niet getest, moet ik daar nog naar vragen gezien mijn leeftijd?
Ze wilde me al bijna wegsturen met 51% kans en ga het zelf nog maar even proberen. Ben ik het ook helemaal mee eens, want hulp geeft een lagere kans. Maaaaar ik heb toch mijn LF nog eens ter sprake gebracht. 7 dagen is volgens haar het minimum. Het is net zo vaak 6 als 7 dagen.
Nu krijg ik dus cyclusmonitoring in november, elke paar dagen een echo om de eisprong te volgen. Zodat ze kan controleren of wat ik zelf gevonden heb klopt (lijkt me wel aangezien het 2 keer wel tot bevruchting is gekomen). Als het klopt krijg ik progesteron voor de tweede helft om het eitje wat langer de kans te geven.
Haar houding vond ik wel beter nu, en ik voel me beter geholpen. Ze zei dat het toch wel iets is om te onderzoeken aangezien bevruchting niet ons probleem lijkt te zijn. Maar als het niet door het tekort aan progesteron komt, dan kan zij weinig doen aan miskramen. Je hebt speciale miskraam poli's, maar dat lijkt voor ons nog een beetje voorbarig en daar vinden ze ook bijna nooit een oorzaak. Ben ik het wel mee eens.
Ik heb het dan op de rontgen gekeken, maar zag er toch anders uit dan verwacht.
Man was mee en die ging echt bij het hele proces mee kijken, op de schermpjes, hoe ze de foto maakten, wat er nou ingespoten werd haha, gaf goede afleiding!
Twilight, het is ook erg spannend! Ik duim hard voor je!
AV, heel herkenbaar, dat jaloerse gedrag. Ik haat mezelf er niet om, vind altijd dat negatieve emoties er ook mogen zijn. Je doet het niet expres. Rationeel heb ik echt wel het beste met iedereen voor. Maar ik ben stikjaloers als ik anderen om me heen met een dikke buik zie, of de vreugde om een mooie echofoto ofzo.
Rosalie, wat zou voor jullie de volgende stap in de mm zijn?
Ik ben net terug uit het ziekenhuis. HSG was goed, dat wist ik al. Maar ik heb nu ook de uitslag van bloedonderzoek op dag 3 en de echo kregen. Alles is keurig binnen de referentiewaarden. Ik ben getest op schildklier (had ik 2 jr geleden een afwijkende waarde op), FSH, LH, prolactine, testosteron, oestradiol en progesteron.
AMH is niet getest, moet ik daar nog naar vragen gezien mijn leeftijd?
Ze wilde me al bijna wegsturen met 51% kans en ga het zelf nog maar even proberen. Ben ik het ook helemaal mee eens, want hulp geeft een lagere kans. Maaaaar ik heb toch mijn LF nog eens ter sprake gebracht. 7 dagen is volgens haar het minimum. Het is net zo vaak 6 als 7 dagen.
Nu krijg ik dus cyclusmonitoring in november, elke paar dagen een echo om de eisprong te volgen. Zodat ze kan controleren of wat ik zelf gevonden heb klopt (lijkt me wel aangezien het 2 keer wel tot bevruchting is gekomen). Als het klopt krijg ik progesteron voor de tweede helft om het eitje wat langer de kans te geven.
Haar houding vond ik wel beter nu, en ik voel me beter geholpen. Ze zei dat het toch wel iets is om te onderzoeken aangezien bevruchting niet ons probleem lijkt te zijn. Maar als het niet door het tekort aan progesteron komt, dan kan zij weinig doen aan miskramen. Je hebt speciale miskraam poli's, maar dat lijkt voor ons nog een beetje voorbarig en daar vinden ze ook bijna nooit een oorzaak. Ben ik het wel mee eens.
woensdag 25 oktober 2017 om 22:44
Rosalie, oef, spannend ook dan toch hè! We hopen op heel goed nieuws!
AV, succes ook weer, hier ook!
Vandaag dag 10 .. alvast maar gestart. Haha!
Ik heb trouwens gehoord via familie dat diverse privé klinieken voor fertiliteit nu gaan starten om na eerste consult een vibrator mee te geven, er is uit onderzoek gebleken dat zwangerschaps kans als vrouwen na man klaar komen of tegelijk echt groter is! Ik heb gelijk een cadeau gehad, Hahahaha, zo gênant. Totaal het ‘type’. Niet voor, maar het werkt echt wel voor klaar te komen. We proberen maar weer wat... dus dacht ik tip t ff, volgens mij wel eerder over gehad.
AV, succes ook weer, hier ook!
Vandaag dag 10 .. alvast maar gestart. Haha!
Ik heb trouwens gehoord via familie dat diverse privé klinieken voor fertiliteit nu gaan starten om na eerste consult een vibrator mee te geven, er is uit onderzoek gebleken dat zwangerschaps kans als vrouwen na man klaar komen of tegelijk echt groter is! Ik heb gelijk een cadeau gehad, Hahahaha, zo gênant. Totaal het ‘type’. Niet voor, maar het werkt echt wel voor klaar te komen. We proberen maar weer wat... dus dacht ik tip t ff, volgens mij wel eerder over gehad.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
