Zwanger
alle pijlers
6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm
zaterdag 8 juli 2017 om 13:22
Dit is een vervolg op de groep Langer dan 6 maanden zonder MMM
| naam | leeftijd | probeert zwanger te worden sinds | NOD | bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|
| Emceetje | ||||
| SusieFlower | ||||
| Mollebol1 | 35-36 | april 2016 | Man retrograde ejaculaties. Bezig met IUI 2. | |
| AV1992 | 26-28 | september 2016 | onbegrepen subfertiliteit. 6 IUI pogingen, 1 vroege miskraam. IVF 1 gecancelled. Wacht op IVF 1.1 | |
| Puk32 | 35-39 | oktober 2015 | Verminderde zaadkwaliteit man. 3 vroege miskramen - 7 IUI pogingen - IVF 1 gecancelled - ICSI 1 abnormale bevruchtingen - ICSI 2 - 5 x tp mislukt - Nu ICSI 3 in DD | |
| Rosalie87 | 31-31 | januari 2016 | feb 2019 diagnose endometriose. Miskraam na iui 4 met 6.2 week in juni 2018. Vanaf maart 2019 cyclus voor 3 maanden stilleggen en daarna ivf, | |
| Celenne | 34-39 | december 2017 | Zeer slechte zaadkwaliteit. ICSI 1: tp1 miskraam, tp2 biochemisch, tp4 biochemisch. ICSI 2: tp1 mislukt. |
anoniem_348700 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:38
42.38% gewijzigd
donderdag 11 januari 2018 om 22:57
Wat lief dat jullie zo betrokken zijn. Helaas moet ik jullie en mezelf weer teleurstellen. Vanmiddag begon het bloeden en het is nu goed doorgezet. Morgen bellen voor iui poging 2. Enige voordeel is dat m'n cyclus nu netjes 28 dagen was.
Hopelijk voor de rest gewoon alleen maar positief nieuws in januari
Hopelijk voor de rest gewoon alleen maar positief nieuws in januari
vrijdag 12 januari 2018 om 07:33
Het is een teleurstelling dat ook bij een goede eisprong en voldoende opgewerkt zaad zonder barrière van vijandig baarmoederslijm, en ervan uitgaande dat de eileiders doorgankelijk zijn (niet zeker want geen HSG gehad) dat het dan nog mis kan gaan. Ook al heb ik op dit forum natuurlijk ook ervaren dat het zo kan gaan en zijn de kansen per maand natuurlijk ook niet 100%.
Maar eigenlijk voel ik me nog steeds gewoon mezelf met lege buik en al. Maar ik was de dagen voor ik ongesteld werd al erg onrustig en al flink aan het zeuren dat het 'toch niet was gelukt', dus denk dat ik het al verwerkt heb. En dat moet ook want je gaat natuurlijk gelijk de volgende ronde in. Nu bedacht nog 1 keer proberen en daarna de HSG aanvragen. Want stel dat er toch iets afgesloten is.
Wel goede voornemen voor IUI 2. Niet meer zo krampachtig op die eisprong wachten (denk dat hij daardoor ook later was doordat ik er zo mee bezig was) en in de laatste weken gewoon zo normaal mogelijk blijven leven. Geen feestjes afzeggen, of wel maar me daar dan niet schuldig over voelen, gewoon naar m'n werk (had mezelf gister vrij gepland omdat ik bang was in een groot gat te belanden als ik ongesteld zou worden en nu verveelde ik me) en natuurlijk de gebruikelijke dingen als gezond eten, optijd naar bed en eruit, sporten....... oftewel gewoon leven naast die kinderwens.
Nou ik duim voor de volgende NOD's
Maar eigenlijk voel ik me nog steeds gewoon mezelf met lege buik en al. Maar ik was de dagen voor ik ongesteld werd al erg onrustig en al flink aan het zeuren dat het 'toch niet was gelukt', dus denk dat ik het al verwerkt heb. En dat moet ook want je gaat natuurlijk gelijk de volgende ronde in. Nu bedacht nog 1 keer proberen en daarna de HSG aanvragen. Want stel dat er toch iets afgesloten is.
Wel goede voornemen voor IUI 2. Niet meer zo krampachtig op die eisprong wachten (denk dat hij daardoor ook later was doordat ik er zo mee bezig was) en in de laatste weken gewoon zo normaal mogelijk blijven leven. Geen feestjes afzeggen, of wel maar me daar dan niet schuldig over voelen, gewoon naar m'n werk (had mezelf gister vrij gepland omdat ik bang was in een groot gat te belanden als ik ongesteld zou worden en nu verveelde ik me) en natuurlijk de gebruikelijke dingen als gezond eten, optijd naar bed en eruit, sporten....... oftewel gewoon leven naast die kinderwens.
Nou ik duim voor de volgende NOD's
vrijdag 12 januari 2018 om 08:01
Ahhhh balen Rosalie! !
Ik weet nog wel dat ik die het ergst vond. Dat iui 1 toen niet gelukt was.
Maar idd net wat je zegt meteen weer door.
Bij mij scheelt het denk ik wel iets dat ik er redelijk nuchter onder ben: in de zin van: gewoon werken, geen feestjes afzeggen.
Maar dat werkt natuurlijk ook voor iedereen anders.
In ieder geval dikke knuffel ( plaatjes werkt niet op mijn mobiel) ., en meteen weer door!
Ik weet nog wel dat ik die het ergst vond. Dat iui 1 toen niet gelukt was.
Maar idd net wat je zegt meteen weer door.
Bij mij scheelt het denk ik wel iets dat ik er redelijk nuchter onder ben: in de zin van: gewoon werken, geen feestjes afzeggen.
Maar dat werkt natuurlijk ook voor iedereen anders.
In ieder geval dikke knuffel ( plaatjes werkt niet op mijn mobiel) ., en meteen weer door!
vrijdag 12 januari 2018 om 08:40
Ja het is ook het beste om 'normaal' te blijven doen tijdens dit proces. Heb me iets te veel aangepast aan de adviezen van de kliniek en mijn omgeving met 'doe rustig aan' en 'als iets niet goed voelt doe het dan maar niet'. Maargoed nieuwe ronde nieuwe kansen deze maand en wie weet komt het toch een keer goed met dat zwanger worden.
vrijdag 12 januari 2018 om 09:40
Rosalie, ik herken je gevoel heel erg. Ik heb me echt lang niet zo slecht gevoeld als toen ik wist dat de eerste iui niet gelukt was. Hoewel ik realistisch ook wist dat iui geen wondermiddel is, was ik toch heel teleurgesteld. Je kijkt zo uit naar een nieuwe behandeling en dan mislukt het.
Maar... Er zijn genoeg vrouwen bij wie het pas de vierde, vijfde of zesde keer lukt. Geef de hoop niet op - dat probeer ik ook. Ik merk dat het fijn is om een soort van behandelplan te hebben. Na 3x iui krijg ik ook een hsg en daarna iui met hormonen. Fijn om toch een soort trap te kunnen belopen ofzo.
Maar... Er zijn genoeg vrouwen bij wie het pas de vierde, vijfde of zesde keer lukt. Geef de hoop niet op - dat probeer ik ook. Ik merk dat het fijn is om een soort van behandelplan te hebben. Na 3x iui krijg ik ook een hsg en daarna iui met hormonen. Fijn om toch een soort trap te kunnen belopen ofzo.
vrijdag 12 januari 2018 om 14:31
June, wij reizen met een peutertje, en die mag geen beren- en walvissen-excursies doen (duurt nog een paar jaar). Dus we slaan Vancouver Island over, en reizen met de camper van Vancouver naar Calgery.
MiniMe ten eerste welkom! Ik had ook heel vaak geen ei-sprong (voor mij ook 2de zwangerschap), maar kreeg in het begin alleen maar medicatie, en 1 keer per maand bloedprikken. MMM hoeft dus niet meteen heel intensief te zijn.
Yinthe wij hebben nu zo geboekt dat ik max 22 weken zwanger kan zijn, mocht het deze ronde raak zijn. En wilde eerst naar een aantal andere landen, maar vanwege malaria en zika voor "safe" gekozen.
Rosalie balen zeg, begrijp dat het een teleurstelling is! Maar je moet idd ook blijven leven, en niet alleen maar bezig zijn met zwanger worden.
Hier nog altijd aan het wachten. Moet zeggen dat ik er eigenlijk niet meer op durf te hopen (na al die teleurstellingen), en aan de andere kant zo zenuwachtig! De laatste tijd heb ik steeds vaker dat ik er echt even van onderste boven ben als ik weer ongesteld word.
MiniMe ten eerste welkom! Ik had ook heel vaak geen ei-sprong (voor mij ook 2de zwangerschap), maar kreeg in het begin alleen maar medicatie, en 1 keer per maand bloedprikken. MMM hoeft dus niet meteen heel intensief te zijn.
Yinthe wij hebben nu zo geboekt dat ik max 22 weken zwanger kan zijn, mocht het deze ronde raak zijn. En wilde eerst naar een aantal andere landen, maar vanwege malaria en zika voor "safe" gekozen.
Rosalie balen zeg, begrijp dat het een teleurstelling is! Maar je moet idd ook blijven leven, en niet alleen maar bezig zijn met zwanger worden.
Hier nog altijd aan het wachten. Moet zeggen dat ik er eigenlijk niet meer op durf te hopen (na al die teleurstellingen), en aan de andere kant zo zenuwachtig! De laatste tijd heb ik steeds vaker dat ik er echt even van onderste boven ben als ik weer ongesteld word.
vrijdag 12 januari 2018 om 14:56
Welkom Suzie en MiniMe! Leuk dat jullie meekletsen, als is de reden niet zo leuk.
Rosalie, oh bah wat balen zeg, lijkt me ook zo’n vreselijke teleurstelling de eerste keer. Ik zit nog niet in het IUI traject maar ben er nu al bang voor... Knap dat je het toch nuchter kan bekijken en er wat van hebt opgestoken voor de volgende poging.
Ik heb zelf gisteren de HSG gehad. Gelukkig was alles goed, dus nu maar hopen dat de olie helpt de komende rondes! Het was wel grappig want ik dacht dat het inspuiten van de vloeistof zeer zou doen, maar het was het inbrengen van de katheter wat echt even pijn deed. Ik dacht dus na het inbrengen: als dit al pijn doet, dan zal ik het straks wel uitschreeuwen als de vloeistof erin gaat. Ik me dus helemaal schrap zetten voor de vloeistof, maar dat voelde ik zo goed als niet. Ik heb eind januari het vervolggesprek, maar daar zal wel uitkomen dat we het verder moeten proberen tot we 2 jaar bezig zijn en dan IUI.
Hier door de HSG nu een ronde overgeslagen. Het wachten duurt echt lang...
Rosalie, oh bah wat balen zeg, lijkt me ook zo’n vreselijke teleurstelling de eerste keer. Ik zit nog niet in het IUI traject maar ben er nu al bang voor... Knap dat je het toch nuchter kan bekijken en er wat van hebt opgestoken voor de volgende poging.
Ik heb zelf gisteren de HSG gehad. Gelukkig was alles goed, dus nu maar hopen dat de olie helpt de komende rondes! Het was wel grappig want ik dacht dat het inspuiten van de vloeistof zeer zou doen, maar het was het inbrengen van de katheter wat echt even pijn deed. Ik dacht dus na het inbrengen: als dit al pijn doet, dan zal ik het straks wel uitschreeuwen als de vloeistof erin gaat. Ik me dus helemaal schrap zetten voor de vloeistof, maar dat voelde ik zo goed als niet. Ik heb eind januari het vervolggesprek, maar daar zal wel uitkomen dat we het verder moeten proberen tot we 2 jaar bezig zijn en dan IUI.
Hier door de HSG nu een ronde overgeslagen. Het wachten duurt echt lang...
vrijdag 12 januari 2018 om 18:20
Balen Rosalie. Kan me goed indenken dat juist die eerste IUI (eindelijke hulp) een grote teleurstelling kan zijn. Knuffel! Op naar de volgende ronde.
@zonnebloem, heb je na de HSG nog pijn gehad? Is er trouwens een reden waarom je dit onderzoek hebt gehad? Bij mij is er niets over gezegd in het ziekenhuis. Maar hoort ook niet standaard bij de eerste onderzoeken toch? Hopen dat die olie gaat helpen idd!
Hier nog op het wachtbankje, maar ik ga er niet vanuit. Voel ook niets anders dan anders! Ook al hoeft dat niets te zeggen natuurlijk.
@zonnebloem, heb je na de HSG nog pijn gehad? Is er trouwens een reden waarom je dit onderzoek hebt gehad? Bij mij is er niets over gezegd in het ziekenhuis. Maar hoort ook niet standaard bij de eerste onderzoeken toch? Hopen dat die olie gaat helpen idd!
Hier nog op het wachtbankje, maar ik ga er niet vanuit. Voel ook niets anders dan anders! Ook al hoeft dat niets te zeggen natuurlijk.
vrijdag 12 januari 2018 om 19:48
Saar, nee niet echt. Paar krampjes en zeurderig gevoel in mn buik, zoals je ongesteld gaat worden. De vloeistof was wel in mn bloedbaan terecht gekomen, dus moest opletten dat ik niet benauwd werd, maar gelukkig niet gebeurd. In dit ziekenhuis mag de na 1.5 jaar proberen dit onderzoek doen. Beetje standaard, bij mij iig geen reden. Ze doen het meer om de verhoogde kans daarna. Niet elk ziekenhuis doet dat heb ik hier begrepen. Wij hadden in augustus ons eerste gesprek en onserzoeken en toen werd het dus genoemd en heb gelijk ook een folder meegekregen.
zaterdag 13 januari 2018 om 20:35
Bedankt allemaal!
Ik heb inderdaad ook het gevoel dat het zo niet gaat lukken en dan is het soms best frustrerend dat mijn man nog even wil wachten. We wonen zelf op een van de waddeneilanden dus is het denk ik (vooral voor mijn man) ook een grotere stap om telkens naar het ziekenhuis te moeten.
Wat vervelend weer zo'n teleurstelling Rosalie! Knap hoor dat je toch probeert om je normale leven gewoon door te laten gaan. Dat vind ik zelf nog wel eens lastig.
Ik heb inderdaad ook het gevoel dat het zo niet gaat lukken en dan is het soms best frustrerend dat mijn man nog even wil wachten. We wonen zelf op een van de waddeneilanden dus is het denk ik (vooral voor mijn man) ook een grotere stap om telkens naar het ziekenhuis te moeten.
Wat vervelend weer zo'n teleurstelling Rosalie! Knap hoor dat je toch probeert om je normale leven gewoon door te laten gaan. Dat vind ik zelf nog wel eens lastig.
zaterdag 13 januari 2018 om 21:51
Ik probeer het minimi maar of het altijd lukt 
Gister extra gewerkt omdat ik donderdag had geskipt vanwege m'n NOD en ik was bij thuiskomst helemaal over mijn toeren. Helpt ook niet mee dat ik met kinderen werk natuurlijk. Het is toch een worsteling om gek te zijn met de kinderen van anderen en daarnaast zelf een onvervulde kinderwens te hebben.
Voor nu neem ik dus ook nog even gas terug tot ik weer wat beter in mijn vel zit.
Fijn weekend!
Gister extra gewerkt omdat ik donderdag had geskipt vanwege m'n NOD en ik was bij thuiskomst helemaal over mijn toeren. Helpt ook niet mee dat ik met kinderen werk natuurlijk. Het is toch een worsteling om gek te zijn met de kinderen van anderen en daarnaast zelf een onvervulde kinderwens te hebben.Voor nu neem ik dus ook nog even gas terug tot ik weer wat beter in mijn vel zit.
Fijn weekend!
zondag 14 januari 2018 om 00:15
Ook ik ga even gas terugnemen. Ik ben vandaag een beetje ingestort. Zo intens verdrietig voel ik me.
Gisteravond waren we bij vrienden en zij vertelden dat ze een 2e kindje verwachten. Ze hebben ons het expres apart verteld omdat ze weten van onze situatie. Ik ben eigenlijk gelijk in huilen uitgebarsten. Ze begrepen het helemaal en reageerden heel lief. Maar mijn verdriet voelt momenteel zó groot. Slecht geslapen en vanochtend heel veel gehuild. Mijn gemis en verlangen zijn zo erg... Ondertussen voel ik aan mijn lichaam dat de menstruatie eraan komt. Wat weer een mislukte maand betekent. Vanmiddag hebben we open kaart gespeeld met mijn schoonouders in een emotioneel gesprek. Het was best 'fijn' om hun eindelijk deelgenoot te maken hiervan.
Ik weet even niet hoe het verder moet, ik zie even geen lichtpuntjes meer.
Ik ga ook alle accounts aan kinderen en babies gerelateerd van instagram en facebook verwijderen. Ik kan die confrontaties even niet meer hebben.
Ook hier ga ik me even rustig houden. Veel succes lieve meiden!
Gisteravond waren we bij vrienden en zij vertelden dat ze een 2e kindje verwachten. Ze hebben ons het expres apart verteld omdat ze weten van onze situatie. Ik ben eigenlijk gelijk in huilen uitgebarsten. Ze begrepen het helemaal en reageerden heel lief. Maar mijn verdriet voelt momenteel zó groot. Slecht geslapen en vanochtend heel veel gehuild. Mijn gemis en verlangen zijn zo erg... Ondertussen voel ik aan mijn lichaam dat de menstruatie eraan komt. Wat weer een mislukte maand betekent. Vanmiddag hebben we open kaart gespeeld met mijn schoonouders in een emotioneel gesprek. Het was best 'fijn' om hun eindelijk deelgenoot te maken hiervan.
Ik weet even niet hoe het verder moet, ik zie even geen lichtpuntjes meer.
Ik ga ook alle accounts aan kinderen en babies gerelateerd van instagram en facebook verwijderen. Ik kan die confrontaties even niet meer hebben.
Ook hier ga ik me even rustig houden. Veel succes lieve meiden!
zondag 14 januari 2018 om 09:39
Lieve Saar,
Je zit even in de donkerste put ooit. Ik hoop dat je er over een tijdje weer uit weet te klimmen.
Ik snap je helemaal. Zelf huil ik van binnen ook. Sinds half december ben ik mezelf niet meer. En ik wil zo graag gewoon weer even niet die negatieve gedachten, de zorgen, de innerlijke tranen, een lichtpuntje. Maar sinds ik gehoord heb dat ik voorlopig geen hulp krijg voel ik me alleen, verloren en stuk. Er zijn zo weinig mensen die begrijpen waarom dit niet "even gewoon" van je af te zetten is. Zoveel mensen die wel zwanger worden, bevallen, hulp krijgen, en wij bungelen hier maar.
Ik denk aan je en hopelijk voelt het allemaal snel wat beter.
Even afstand heeft hier nog niet echt effect. Maar wie weet komt dat nog.
Knuffels meis X
Je zit even in de donkerste put ooit. Ik hoop dat je er over een tijdje weer uit weet te klimmen.
Ik snap je helemaal. Zelf huil ik van binnen ook. Sinds half december ben ik mezelf niet meer. En ik wil zo graag gewoon weer even niet die negatieve gedachten, de zorgen, de innerlijke tranen, een lichtpuntje. Maar sinds ik gehoord heb dat ik voorlopig geen hulp krijg voel ik me alleen, verloren en stuk. Er zijn zo weinig mensen die begrijpen waarom dit niet "even gewoon" van je af te zetten is. Zoveel mensen die wel zwanger worden, bevallen, hulp krijgen, en wij bungelen hier maar.
Ik denk aan je en hopelijk voelt het allemaal snel wat beter.
Even afstand heeft hier nog niet echt effect. Maar wie weet komt dat nog.
Knuffels meis X
zondag 14 januari 2018 om 09:43
zondag 14 januari 2018 om 22:18
Onverwacht van t wachtbankje. Kortste cyclus ooit. Voor mij dan. 24 dagen. Heel bizar omdat het niet matcht met de gemaakte echos. Op dag 9 nog te klein en moest daarom op dag 16 terugkomen. Follikel stond toen op springen. Ik vind het echt mega verwarrend. Maar op naar de volgende ronde. En nu lekker slapen. X
zondag 14 januari 2018 om 23:53
Ah wat jammer JuneM. Hoeveel dagen heb je meestal na de eisprong?
Saar en Mollebol. Het is helemaal normaal om er soms even doorheen te zitten. Het is ook een onzekere en spannende tijd en je hoeft echt niet altijd sterk te zijn. Je mag dat best van jezelf accepteren al is dat soms ook moeilijk. Ik heb met mezelf de afspraak dat ik best even in de put mag zitten maar dat ik daar wel weer zelf uit moet komen na een paar dagen. Het mag geen weken duren. Tot nu toe lukt dat ook maar als dat niet meer lukt zal ik zeker met iemand erover gaan praten (maatschappelijk werk bijvoorbeeld). Hou het dus wel in de gaten dat je niet jezelf verliest in deze periode. Maar snap het helemaal hoor het is ook waardeloos. Vrijdag ook een huilbui gehad en herken mezelf bijna niet dan, zulke lange uithalen. Ik ben denk ik nog nooit zo verdrietig geweest.
Maargoed de nieuwe week is weer begonnen. Fijne week allemaal en twilight ik ben heel benieuwd hoe het met jou is
Saar en Mollebol. Het is helemaal normaal om er soms even doorheen te zitten. Het is ook een onzekere en spannende tijd en je hoeft echt niet altijd sterk te zijn. Je mag dat best van jezelf accepteren al is dat soms ook moeilijk. Ik heb met mezelf de afspraak dat ik best even in de put mag zitten maar dat ik daar wel weer zelf uit moet komen na een paar dagen. Het mag geen weken duren. Tot nu toe lukt dat ook maar als dat niet meer lukt zal ik zeker met iemand erover gaan praten (maatschappelijk werk bijvoorbeeld). Hou het dus wel in de gaten dat je niet jezelf verliest in deze periode. Maar snap het helemaal hoor het is ook waardeloos. Vrijdag ook een huilbui gehad en herken mezelf bijna niet dan, zulke lange uithalen. Ik ben denk ik nog nooit zo verdrietig geweest. Maargoed de nieuwe week is weer begonnen. Fijne week allemaal en twilight ik ben heel benieuwd hoe het met jou is
maandag 15 januari 2018 om 07:22
Hè mol en saar, wat rot. Goed om dan wellicht idd even afstand te nemen en wat Rosalie al schrijft.. je verdriet mag er zijn en geef het ook de ruimte binnen bepaalde grenzen ofzo.
Ik praat nu met een psycholoog, en kan het aanraden. Helpt voor mij een beetje om gedachten te kaderen, van die momenten heb ik het erover ernaast probeer ik het een beetje te parkeren.
En idd, daar komt bij mij ook mega verdriet uit. Gek hè, en toch lopen we allemaal door. Dus wat een power zit hier bij ons.
June, wat een snelle cyclus dan zeg en zeker met echos. Vreemd, kan me voorstellen dat dat niet fijn voelt. Wie weet heeft je arts een verklaring?
Ik praat nu met een psycholoog, en kan het aanraden. Helpt voor mij een beetje om gedachten te kaderen, van die momenten heb ik het erover ernaast probeer ik het een beetje te parkeren.
En idd, daar komt bij mij ook mega verdriet uit. Gek hè, en toch lopen we allemaal door. Dus wat een power zit hier bij ons.
June, wat een snelle cyclus dan zeg en zeker met echos. Vreemd, kan me voorstellen dat dat niet fijn voelt. Wie weet heeft je arts een verklaring?
maandag 15 januari 2018 om 22:50
Ohhh voor iedereen die er eentje nodig heeft: En voor Mol en Saar nog eentje extra
Bah bah, wat is het toch een rotperiode die we door moeten. En als dat nou maar eventjes was of dat je in ieder geval zou weten wanneer het zou eindigen dan zou het nog een stuk makkelijker zijn. Daarnaast is het ook zo moeilijk omdat je gevoelens ook nog eens naar uitersten geslingerd worden. Van super blij zijn om kleine succesjes naar diepe dalen als het weer eens niet raak is. Bij mij werkt schrijven en praten echt het meest. Ik heb nog geen hulp gezocht omdat ik me de laatste tijd ondanks alles erg goed voel (op de week rondom mijn miskraam na), maar ik denk dat een psycholoog (zoals Yinthe ook aangaf) wel echt goed kan werken. Ik heb in ieder geval voor mezelf besloten dat ik zeker hulp zoek als een verdrietige periode te lang duurt.
En voor Mol en Saar nog eentje extra Bah bah, wat is het toch een rotperiode die we door moeten. En als dat nou maar eventjes was of dat je in ieder geval zou weten wanneer het zou eindigen dan zou het nog een stuk makkelijker zijn. Daarnaast is het ook zo moeilijk omdat je gevoelens ook nog eens naar uitersten geslingerd worden. Van super blij zijn om kleine succesjes naar diepe dalen als het weer eens niet raak is. Bij mij werkt schrijven en praten echt het meest. Ik heb nog geen hulp gezocht omdat ik me de laatste tijd ondanks alles erg goed voel (op de week rondom mijn miskraam na), maar ik denk dat een psycholoog (zoals Yinthe ook aangaf) wel echt goed kan werken. Ik heb in ieder geval voor mezelf besloten dat ik zeker hulp zoek als een verdrietige periode te lang duurt.
dinsdag 16 januari 2018 om 07:51
Succes twilight!
Ondertussen maak ik mezelf gek. Ik hab alleen zondag helder rood bloed verloren en gisteren een heel klein beetje oud bloed en nu zit er een monster in mn hoofd dat roept: innesteling
Terwijl ik weet: menstruatie. En als dat monster actief blijf komt de menstruatie niet op gang en kan ik geen climid gaan gebruiken.
Of voel ik toch ook andere symptomen?
Dusss ahhhhhh, gedachten stop!
Ondertussen maak ik mezelf gek. Ik hab alleen zondag helder rood bloed verloren en gisteren een heel klein beetje oud bloed en nu zit er een monster in mn hoofd dat roept: innesteling
Terwijl ik weet: menstruatie. En als dat monster actief blijf komt de menstruatie niet op gang en kan ik geen climid gaan gebruiken.
Of voel ik toch ook andere symptomen?
Dusss ahhhhhh, gedachten stop!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
