Zwanger
alle pijlers
6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm
zaterdag 8 juli 2017 om 13:22
Dit is een vervolg op de groep Langer dan 6 maanden zonder MMM
| naam | leeftijd | probeert zwanger te worden sinds | NOD | bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|
| Emceetje | ||||
| SusieFlower | ||||
| Mollebol1 | 35-36 | april 2016 | Man retrograde ejaculaties. Bezig met IUI 2. | |
| AV1992 | 26-28 | september 2016 | onbegrepen subfertiliteit. 6 IUI pogingen, 1 vroege miskraam. IVF 1 gecancelled. Wacht op IVF 1.1 | |
| Puk32 | 35-39 | oktober 2015 | Verminderde zaadkwaliteit man. 3 vroege miskramen - 7 IUI pogingen - IVF 1 gecancelled - ICSI 1 abnormale bevruchtingen - ICSI 2 - 5 x tp mislukt - Nu ICSI 3 in DD | |
| Rosalie87 | 31-31 | januari 2016 | feb 2019 diagnose endometriose. Miskraam na iui 4 met 6.2 week in juni 2018. Vanaf maart 2019 cyclus voor 3 maanden stilleggen en daarna ivf, | |
| Celenne | 34-39 | december 2017 | Zeer slechte zaadkwaliteit. ICSI 1: tp1 miskraam, tp2 biochemisch, tp4 biochemisch. ICSI 2: tp1 mislukt. |
anoniem_348700 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:38
42.38% gewijzigd
donderdag 13 juli 2017 om 22:29
Hearts het ligt vast aan mij maar het kwam hard aan: 'er is iets gevonden, je bent dus niet gek.'
Hier is niks gevonden.
Het raakt me heel erg. Juist omdat er geen oorzaak gevonden is en we al 2,5 jaar bezig zijn, heb ik zo'n boosheid en frustratie en onmacht in me. Zo'n zin raakt me dan opeens heel erg.
Ik snap ook wel dat je het anders bedoelt hoor. Ik weet ook niet of ik er wel goed aan doe dit te posten. Maar het maakt me verdrietig.
Hier is niks gevonden.
Het raakt me heel erg. Juist omdat er geen oorzaak gevonden is en we al 2,5 jaar bezig zijn, heb ik zo'n boosheid en frustratie en onmacht in me. Zo'n zin raakt me dan opeens heel erg.
Ik snap ook wel dat je het anders bedoelt hoor. Ik weet ook niet of ik er wel goed aan doe dit te posten. Maar het maakt me verdrietig.
donderdag 13 juli 2017 om 22:52
Ik snap het wel dat die opmerking raak is. Zelf sta ik er nu nog niet zo in, wacht nog op uitslagen en ben op zich wel optimistisch.
Maar ik kan het wel vergelijken met de situatie rond mijn man. Hij heeft een scala van lichamelijke klachten waar geen medische verklaring voor is en niks wordt gevonden, dus wordt het psychisch verklaard. Ergens is dat ook: je bent gek, daarom heb je last. Frustrerend, want hij heeft nog steeds net zoveel pijn en het uitzicht op vermindering of enige duidelijkheid hoe het verder gaat verlopen heb je niet. Je weet ook niet of er iets over het hoofd gezien wordt. k heb weleens gedacht: ik hoop dat hij ms heeft of wat voor vreselijke ziekte dan ook, omdat niet weten waar je aan toe bent slopend is.
Met de boodschap: alle onderzoeken zijn prima, jullie zouden gewoon zwanger moeten worden.... Maar na jaren lukt het niet... Ik weet niet hoe je meer gefrustreerd kunt raken.
Maar ik kan het wel vergelijken met de situatie rond mijn man. Hij heeft een scala van lichamelijke klachten waar geen medische verklaring voor is en niks wordt gevonden, dus wordt het psychisch verklaard. Ergens is dat ook: je bent gek, daarom heb je last. Frustrerend, want hij heeft nog steeds net zoveel pijn en het uitzicht op vermindering of enige duidelijkheid hoe het verder gaat verlopen heb je niet. Je weet ook niet of er iets over het hoofd gezien wordt. k heb weleens gedacht: ik hoop dat hij ms heeft of wat voor vreselijke ziekte dan ook, omdat niet weten waar je aan toe bent slopend is.
Met de boodschap: alle onderzoeken zijn prima, jullie zouden gewoon zwanger moeten worden.... Maar na jaren lukt het niet... Ik weet niet hoe je meer gefrustreerd kunt raken.
anoniem_281915 wijzigde dit bericht op 14-07-2017 07:41
11.80% gewijzigd
vrijdag 14 juli 2017 om 07:30
Nee, ik vind het helemaal niet erg dat je het zegt! Als je maar weet dat ik het echt niet zo bedoelde! Het lijkt me juist ontzettend naar dat er niks wordt gevonden, daarom was ik 'blij' (tja, blij, nee dat is ook niet het goede woord) voor zonnebloem. Juist omdat ik ook iemand goed ken die me nader aan het hart gaat die in dezelfde situatie zit als jij en ik weet hoe frustrerend het is voor haar. Als er iets is, kun je er wat aan doen. En dat is 'fijn'. Sorry dat mijn zin zo ongelukkig geformuleerd was. Het is digitaal ook allemaal lastig uit te leggen. In ieder geval mijn excuses. Want de boosheid en frustratie ken ik maar al te goed.Emceetje schreef: ↑13-07-2017 22:29Hearts het ligt vast aan mij maar het kwam hard aan: 'er is iets gevonden, je bent dus niet gek.'
Hier is niks gevonden.
Het raakt me heel erg. Juist omdat er geen oorzaak gevonden is en we al 2,5 jaar bezig zijn, heb ik zo'n boosheid en frustratie en onmacht in me. Zo'n zin raakt me dan opeens heel erg.
Ik snap ook wel dat je het anders bedoelt hoor. Ik weet ook niet of ik er wel goed aan doe dit te posten. Maar het maakt me verdrietig.
vrijdag 14 juli 2017 om 07:45
kan iemand mij ook de inloggegevens sturen voor de tabel?
Wat betreft het 'niets kunnen vinden en of je gek of niet bent (laat ik dan meteen maar heel lomp formuleren). Dit soort dingen zijn gewoon rottig en kun je niet goed doen. Als ze iets vinden ben je blij dat er een verklaring is, maar ben je niet blij omdat er iets mis met je is en als ze niets vinden dan is het frustrerend omdat je niet weet waarom het niet lukt en slaat de twijfel toe.
Dus wat mij betreft: Emcee, hartstikke logisch en acceptable dat jij je rot voelt als je zoiets hoort en dat het je verdrietig maakt. Hearts, hartstikke logische en accaptable dat jij het zegt. Het is nou eenmaal een topic waar mensen emotioneel zijn zonder dat we er ruzie over hoeven maken. Is net het mooie aan dit topic naar mijn mening.
Ladies, fijne vrijdag, het is mijn laatste dag voor de vakantie dus ik ben blij....
Wat betreft het 'niets kunnen vinden en of je gek of niet bent (laat ik dan meteen maar heel lomp formuleren). Dit soort dingen zijn gewoon rottig en kun je niet goed doen. Als ze iets vinden ben je blij dat er een verklaring is, maar ben je niet blij omdat er iets mis met je is en als ze niets vinden dan is het frustrerend omdat je niet weet waarom het niet lukt en slaat de twijfel toe.
Dus wat mij betreft: Emcee, hartstikke logisch en acceptable dat jij je rot voelt als je zoiets hoort en dat het je verdrietig maakt. Hearts, hartstikke logische en accaptable dat jij het zegt. Het is nou eenmaal een topic waar mensen emotioneel zijn zonder dat we er ruzie over hoeven maken. Is net het mooie aan dit topic naar mijn mening.
Ladies, fijne vrijdag, het is mijn laatste dag voor de vakantie dus ik ben blij....
vrijdag 14 juli 2017 om 08:16
Florence, goed gezegd! Steeds maar niet zwanger worden heeft altijd frustraties, welke weg je ook bewandelt. En iedereen voelt zicht wel eens gek/machteloos/kapot etc. En dat mag hier allemaal besproken worden.
Ik heb je de inlog gestuurd.
Bedankt voor jullie berichtjes dames, jullie zitten zelf ook allemaal in die frustrerende mm. En ik weet dat hulp lang geen garantie is op een baby hoor. En dat je een lange adem moet hebben. Ergens denk ik ook: miskraam, hsg... wie weet lukt het de komende maanden ergens wel. Nieuwe hoop is ook belangrijk.
AV, ik snap dat de kans met hulp soms lager kan zijn dan zonder hulp. Maar ik kwam niet om een IVF te vragen. Ik wil een verklaring voor mijn onregelmatige cyclus met een korte LF. Als een arts dan roept: ohhh maar je hebt net een miskraam gekregen, dan ben jij in tegenstelling tot andere stellen wel succesvol, en gaan we nog niet zoveel doen. Dan is dat zuur. Zeker als ze dan iets heel anders zegt over die korte LF, waarover op het web in elk geval veel meer en andere info te vinden is. Daar is met hormoonbehandelingen zeker wat aan te doen. Ik voel me een beetje gek, om in het thema te blijven
Mijn eitje heeft niet eens fatsoenlijk in kunnen nestelen, dus ik denk niet in termen van dat ik succesvol zwanger ben geworden. Dit kan net zo goed aan die korte LF/het innestelen gelegen hebben, als aan een fout in het vruchtje. Bij een week of 9 weet je tenminste dat het het vruchtje was.
Ik heb je de inlog gestuurd.
Bedankt voor jullie berichtjes dames, jullie zitten zelf ook allemaal in die frustrerende mm. En ik weet dat hulp lang geen garantie is op een baby hoor. En dat je een lange adem moet hebben. Ergens denk ik ook: miskraam, hsg... wie weet lukt het de komende maanden ergens wel. Nieuwe hoop is ook belangrijk.
AV, ik snap dat de kans met hulp soms lager kan zijn dan zonder hulp. Maar ik kwam niet om een IVF te vragen. Ik wil een verklaring voor mijn onregelmatige cyclus met een korte LF. Als een arts dan roept: ohhh maar je hebt net een miskraam gekregen, dan ben jij in tegenstelling tot andere stellen wel succesvol, en gaan we nog niet zoveel doen. Dan is dat zuur. Zeker als ze dan iets heel anders zegt over die korte LF, waarover op het web in elk geval veel meer en andere info te vinden is. Daar is met hormoonbehandelingen zeker wat aan te doen. Ik voel me een beetje gek, om in het thema te blijven
Mijn eitje heeft niet eens fatsoenlijk in kunnen nestelen, dus ik denk niet in termen van dat ik succesvol zwanger ben geworden. Dit kan net zo goed aan die korte LF/het innestelen gelegen hebben, als aan een fout in het vruchtje. Bij een week of 9 weet je tenminste dat het het vruchtje was.
vrijdag 14 juli 2017 om 08:59
Ik heb vanmorgen een test gedaan. Niet zwanger natuurlijk want veel te vroeg. Maar ik voel me al paar dagen raar, gemene buikpijn die ik normaal niet heb, rare afscheiding, rare tegels. Zou het dan toch ondanks inieminie kans?
Deze cyclus is weer anders dan de eerdere maar bij mij wisselt het steeds dus daar kan ik niet vanuit gaan. Het zal wel niks zijn.....
Deze cyclus is weer anders dan de eerdere maar bij mij wisselt het steeds dus daar kan ik niet vanuit gaan. Het zal wel niks zijn.....
vrijdag 14 juli 2017 om 10:09
Florence, helemaal met je eens! En emceetje, ik vind het juist goed dat je het zegt. Dan kan hearts ook zeggen dat ze het niet zo bedoelde. Wat emceetje al zei, eigenlijk kunnen we het allemaal nooit goed doen of goed zeggen. Ik vind het vaak ook lastig om goed onder woorden te brengen wat ik bedoel. Zeker op zo'n forum waar je geen gezichtsuitdrukkingen hebt.
Mollebol, je hebt helemaal gelijk. Als ik het lastig vind om te reageren schakel ik vaak over op het medische, met uitleg en percentages. Maar dat weet jij natuurlijk zelf ook en daar gaat het je niet om. Ik maak me soms ook zorgen dat het aan mijn korte cyclus ligt (soms maar 21 of 22 dagen), en ook daar doet niemand wat mee omdat de grens 21 dagen is. Terwijl ik misschien gewoon net dat extra steuntje nodig heb.. ook voor mij is de kans op een vroege miskraam groter (als het überhaupt ooit lukt), doordat die innesteling mislukt. Eigenlijk denk ik dus dat ik begrijp hoe je je voelt, en ik probeer die zorgen weg te duwen uit m'n hoofd door aan richtlijnen enzo te denken. Want dan zijn wij opeens doodnormaal. Maar zo voelt het ook voor mij niet
Mollebol, je hebt helemaal gelijk. Als ik het lastig vind om te reageren schakel ik vaak over op het medische, met uitleg en percentages. Maar dat weet jij natuurlijk zelf ook en daar gaat het je niet om. Ik maak me soms ook zorgen dat het aan mijn korte cyclus ligt (soms maar 21 of 22 dagen), en ook daar doet niemand wat mee omdat de grens 21 dagen is. Terwijl ik misschien gewoon net dat extra steuntje nodig heb.. ook voor mij is de kans op een vroege miskraam groter (als het überhaupt ooit lukt), doordat die innesteling mislukt. Eigenlijk denk ik dus dat ik begrijp hoe je je voelt, en ik probeer die zorgen weg te duwen uit m'n hoofd door aan richtlijnen enzo te denken. Want dan zijn wij opeens doodnormaal. Maar zo voelt het ook voor mij niet
vrijdag 14 juli 2017 om 13:05
Konijntje jou NOD is vandaag spannend. En foods hoop dat je symptomen zwangerschapssymptomen zijn. Emceetje voor jou duim ik natuurlijk ook heel hard. Niet zwanger kunnen worden is een heel rouwproces met ups en downs. Hoop het zo voor je.
Ik ken er helaas ook genoeg die na een half jaar proberen al naar de gyneacoloog zijn gegaan met een smoes al langer bezig te zijn. Maar ach ik zat na 6 maanden ook al bij de huisarts en had daarvoor ook al mijn man laten bellen met de vraag of zijn sperma niet minder kon zijn door operaties en medicatie die hij vorig jaar had. Dus ik was ook best erg maarja als je iets erg graag wilt dan kan het niet snel genoeg gaan.
Ik wilde het liefst horen van de gyneacoloog dat alles goed was en had ook maar weinig zin in een HSG. Nu denk ik er wel overna om dat toch eerst te vragen als we over twee maanden weer erheen gaan, want ja als er toch iets aan de hand is waardoor het zwanger worden niet lukt dan hoor ik het graag. Maar de gyneacoloog stelde me al wel gerust dat als je geen operaties en infecties in het verleden hebt gehad aan de buik dat de kansen op verklevingen etc erg klein zijn. Ik wil dus liever dat er niks aan de hand is maarja dan is het natuurlijk nog steeds niet te verkroppen dat het maar niet wil lukken. Het is gewoon een lastige, oneerlijke situatie waarin we ons bevinden en de meningen van mensen die het niet meemaken gaan er bij mij niet meer in. Ook niet de meningen van mensen die het hebben meegemaakt trouwens want ik moet eerst maar eens zien hoe mijn verhaal afloopt. Eigenlijk ben ik helemaal niet meer in voor een mening of gedachte van een ander over mijn vruchtbaarheid of die van mijn man. Dat is ons verhaal en daar heeft niemand wat mee te maken. Gelukkig hebben we hierin genoeg aan elkaar en heb ik dit forum ontdekt.
Hier ook nog maar een paar dagen geduld. Voel niks dus ga er niet vanuit dat het ineens raak zal zijn. Dat vind ik het meest vervelende van alles dat mijn hoop op dit moment weg is, maar misschien komt het ook door m'n nieuwe baan en in tegenstelling tot anderen ga ik liever niet zwanger op vakantie
misschien hoor ik hier echt even niet thuis ben nogal klaar met het hele zwanger proberen te worden gebeuren en het lukt toch niet wat je ook probeert, wanneer je het doet en hoevaak. Het heeft allemaal geen effect. Dus heb ook steeds minder zin om me er druk over te maken of mijn energie in te steken. Klinkt best depri maar is ook wel even verlichtend. 
voor jullie allemaal
Ik ken er helaas ook genoeg die na een half jaar proberen al naar de gyneacoloog zijn gegaan met een smoes al langer bezig te zijn. Maar ach ik zat na 6 maanden ook al bij de huisarts en had daarvoor ook al mijn man laten bellen met de vraag of zijn sperma niet minder kon zijn door operaties en medicatie die hij vorig jaar had. Dus ik was ook best erg maarja als je iets erg graag wilt dan kan het niet snel genoeg gaan.
Ik wilde het liefst horen van de gyneacoloog dat alles goed was en had ook maar weinig zin in een HSG. Nu denk ik er wel overna om dat toch eerst te vragen als we over twee maanden weer erheen gaan, want ja als er toch iets aan de hand is waardoor het zwanger worden niet lukt dan hoor ik het graag. Maar de gyneacoloog stelde me al wel gerust dat als je geen operaties en infecties in het verleden hebt gehad aan de buik dat de kansen op verklevingen etc erg klein zijn. Ik wil dus liever dat er niks aan de hand is maarja dan is het natuurlijk nog steeds niet te verkroppen dat het maar niet wil lukken. Het is gewoon een lastige, oneerlijke situatie waarin we ons bevinden en de meningen van mensen die het niet meemaken gaan er bij mij niet meer in. Ook niet de meningen van mensen die het hebben meegemaakt trouwens want ik moet eerst maar eens zien hoe mijn verhaal afloopt. Eigenlijk ben ik helemaal niet meer in voor een mening of gedachte van een ander over mijn vruchtbaarheid of die van mijn man. Dat is ons verhaal en daar heeft niemand wat mee te maken. Gelukkig hebben we hierin genoeg aan elkaar en heb ik dit forum ontdekt.
Hier ook nog maar een paar dagen geduld. Voel niks dus ga er niet vanuit dat het ineens raak zal zijn. Dat vind ik het meest vervelende van alles dat mijn hoop op dit moment weg is, maar misschien komt het ook door m'n nieuwe baan en in tegenstelling tot anderen ga ik liever niet zwanger op vakantie
misschien hoor ik hier echt even niet thuis ben nogal klaar met het hele zwanger proberen te worden gebeuren en het lukt toch niet wat je ook probeert, wanneer je het doet en hoevaak. Het heeft allemaal geen effect. Dus heb ook steeds minder zin om me er druk over te maken of mijn energie in te steken. Klinkt best depri maar is ook wel even verlichtend. voor jullie allemaal
vrijdag 14 juli 2017 om 13:19
Heel begrijpelijk hoor Rosalie. Ik heb het ook nooit hardop durven zeggen (behalve tegen mijn man), maar toen we de iui in gingen was ik zo blij dat we even niet meer hoefden te seksen! Ik had daar gewoon geen zin meer in en leuk was het al helemaal niet meer altijd. Op die manier zwanger worden hoefde niet voor mij. Ik was helemaal klaar met die verplichte seks, bah.
Het was een verademing dat het met iui niet meer 'moest' en toen werd het gelukkig ook weer plezierig.
Dit zijn dingen die ik in real life ook niet bespreek, want iedereen heeft er een mening over.
Het was een verademing dat het met iui niet meer 'moest' en toen werd het gelukkig ook weer plezierig.
Dit zijn dingen die ik in real life ook niet bespreek, want iedereen heeft er een mening over.
vrijdag 14 juli 2017 om 15:23
Hi allemaal,
Ik ben nog niet full-on ongesteld, maar heb zeer goed voorspellende PMS én knallende buikpijn, dus het is alleen nog even wachten op de officiele start
Ben er deze maand wel rustig over, ergens ga ik er al niet meer van uit dat het zonder hulp nog gaat lukken. Al ben ik aan de andere kant doodsbang voor alle mmm verhalen en kijk ik daar niet naar uit.
Ik vind het juist trouwens heel prettig om te horen hoe iedereen op haar eigen manier met de situatie omgaat. Denk niet dat er een 'juiste' manier is (en soms vind ik een opmerking kwetsend terwijl het me een paar dagen later niets doet), maar het is vooral fijn om te horen dat deze gevoelens niet gek zijn. En ik denk dat zowel door de mmm gaan en niet weten waarom het lukt en maar door moeten proberen gewoon ronduit k*t zijn.
Ik heb trouwens mijn spiraaltje laten verwijderen, dus weinig kans voor ons om eerder naar de huisarts te gaan
Vond de HA reactie op Mollebol trouwens erg raar. Als het én lang duurt én je hebt een vroege mk gehad, dan betekent dat toch helemaal niet dat alles goed werkt? Foods in ben benieuwd trouwens, hopelijk goed nieuws!
Ik ben nog niet full-on ongesteld, maar heb zeer goed voorspellende PMS én knallende buikpijn, dus het is alleen nog even wachten op de officiele start
Ben er deze maand wel rustig over, ergens ga ik er al niet meer van uit dat het zonder hulp nog gaat lukken. Al ben ik aan de andere kant doodsbang voor alle mmm verhalen en kijk ik daar niet naar uit.Ik vind het juist trouwens heel prettig om te horen hoe iedereen op haar eigen manier met de situatie omgaat. Denk niet dat er een 'juiste' manier is (en soms vind ik een opmerking kwetsend terwijl het me een paar dagen later niets doet), maar het is vooral fijn om te horen dat deze gevoelens niet gek zijn. En ik denk dat zowel door de mmm gaan en niet weten waarom het lukt en maar door moeten proberen gewoon ronduit k*t zijn.
Ik heb trouwens mijn spiraaltje laten verwijderen, dus weinig kans voor ons om eerder naar de huisarts te gaan
Vond de HA reactie op Mollebol trouwens erg raar. Als het én lang duurt én je hebt een vroege mk gehad, dan betekent dat toch helemaal niet dat alles goed werkt? Foods in ben benieuwd trouwens, hopelijk goed nieuws!
vrijdag 14 juli 2017 om 16:02
Ik heb alles druk meegelezen, heel wat geschreven hier! Even geen behoefte gehad om te reageren
Het is zoooo herkenbaar wat jullie allemaal schrijven!
En ik ben dus echt niet de enige die wel baalt van het verplichte geseks.
Wij hebben nu nog 2 kansen voor we echt gaan starten met iui. Ik kan aan mij zelf wel merken dat ik nu wel meer rust ervaar. Deze 2 maand gaan we uiteraard gewoon seks hebben, maar zit niet meer zo in spanning. Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat het toch niet lukt op de natuurlijke weg. En dan hoop ik heel hard dat iui voor ons wel de wondermethode mag zijn.
Ik duim nog altijd voor ons allemaal hier in dit topic.
Pfff heb mezelf nog even lopen kwellen door andere topics te lezen. Zwanger van start 2017 en jawel meer dan de helft is gewoon allang zwanger. Maar weer snel weggeklikt dat topic.
Het is zoooo herkenbaar wat jullie allemaal schrijven!
En ik ben dus echt niet de enige die wel baalt van het verplichte geseks.
Wij hebben nu nog 2 kansen voor we echt gaan starten met iui. Ik kan aan mij zelf wel merken dat ik nu wel meer rust ervaar. Deze 2 maand gaan we uiteraard gewoon seks hebben, maar zit niet meer zo in spanning. Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat het toch niet lukt op de natuurlijke weg. En dan hoop ik heel hard dat iui voor ons wel de wondermethode mag zijn.
Ik duim nog altijd voor ons allemaal hier in dit topic.
Pfff heb mezelf nog even lopen kwellen door andere topics te lezen. Zwanger van start 2017 en jawel meer dan de helft is gewoon allang zwanger. Maar weer snel weggeklikt dat topic.
vrijdag 14 juli 2017 om 17:22
Spannend met al die NOD's!! Emceetje hoop het ook zo voor jou!
Twilight, ik kan het soms ook niet laten om eens in andere topics te spieken hoor, maar idd wordt er vaak alleen maar droevig van.
Moet zeggen dat ik er opeens weer een stuk positiever insta na de uitslag van het onderzoek. Zat ook helemaal in die spiraal van het gaat toch nooit lukken. Maar dat de ha tegen ons heeft gezegd dat het spontaan ook gewoon raak kan zijn helpt bij mij nu wel weer even.
Verder hebben we besloten om het aankomende week aan onze ouders te gaan vertellen. Ik heb daar eigenlijk best wel zin in. Eindelijk vertellen wat je al zo lang bezig houdt in je leven lijkt me heel fijn!
Twilight, ik kan het soms ook niet laten om eens in andere topics te spieken hoor, maar idd wordt er vaak alleen maar droevig van.
Moet zeggen dat ik er opeens weer een stuk positiever insta na de uitslag van het onderzoek. Zat ook helemaal in die spiraal van het gaat toch nooit lukken. Maar dat de ha tegen ons heeft gezegd dat het spontaan ook gewoon raak kan zijn helpt bij mij nu wel weer even.
Verder hebben we besloten om het aankomende week aan onze ouders te gaan vertellen. Ik heb daar eigenlijk best wel zin in. Eindelijk vertellen wat je al zo lang bezig houdt in je leven lijkt me heel fijn!
zaterdag 15 juli 2017 om 19:46
Konijntje, Emceetje en Foods... Nog steeds spannend??
Hier is alles weer normaal aan het worden. Sinds het bloedverlies gestopt is, is de buikpijn ook plotseling sterk afgenomen. Druk gemaakt om niks dus!
het slagveld aan pukkels begint ook weg te trekken en ik voel me weer wat minder chagrijnig om alles.
Wist echt niet dat zelfs 10 dagen "zwanger" zijn al zo anders kan voelen. Daar ben ik wel door verrast eigenlijk.
Verplichte seks: ik heb gelukkig een onregelmatige eisprong, dus ik hoef het niet elke ronde aan mijn man te laten weten dat het deze keer uit noodzaak is. Maar ja... Het zit mij ook wel dwars dat ik seks nu iets teveel aan baby maken gekoppeld heb. Dat maakt het wat meer beladen. Ik heb met mijn eisprong, zeker na een drukke werkdag niet altijd zin. We proberen er maar wat lolligs van te maken om het leuk te houden.
En ook ik spiek wel eens bij andere topics. Zo ook het topic waar ik in het begin meeschreef. Daar zijn al wat babies geboren. Zucht... Ik moet gewoon niet kijken en vergelijken.
Yinthe... Hoe is het met je?
Hier is alles weer normaal aan het worden. Sinds het bloedverlies gestopt is, is de buikpijn ook plotseling sterk afgenomen. Druk gemaakt om niks dus!
het slagveld aan pukkels begint ook weg te trekken en ik voel me weer wat minder chagrijnig om alles. Wist echt niet dat zelfs 10 dagen "zwanger" zijn al zo anders kan voelen. Daar ben ik wel door verrast eigenlijk.
Verplichte seks: ik heb gelukkig een onregelmatige eisprong, dus ik hoef het niet elke ronde aan mijn man te laten weten dat het deze keer uit noodzaak is. Maar ja... Het zit mij ook wel dwars dat ik seks nu iets teveel aan baby maken gekoppeld heb. Dat maakt het wat meer beladen. Ik heb met mijn eisprong, zeker na een drukke werkdag niet altijd zin. We proberen er maar wat lolligs van te maken om het leuk te houden.
En ook ik spiek wel eens bij andere topics. Zo ook het topic waar ik in het begin meeschreef. Daar zijn al wat babies geboren. Zucht... Ik moet gewoon niet kijken en vergelijken.
Yinthe... Hoe is het met je?
zaterdag 15 juli 2017 om 20:23
Grappig dat je een onregelmatige cyclus makkelijker vindt om niet verplicht te sesken mollebol. Want bij mij werd ik dan verrast met een positieve ovulatietest en dan voelt het juist verplicht. Als je weet wanneer het is, kun je de hele week ervoor er rekening mee houden en maakt het niet zo uit als je een keer het niet doet, want je hebt het de dagen ervoor al gedaan.
Nog niks hier. Ik heb het idee dat als ik ongesteld word, de moeder van alle ongesteldheid losbarst. Ik heb echt alles in mijn cyclus zoveel intenser heb meegemaakt. Dus ovulatie, buikpijn, pms.... Heb ik normaal niet, maar nu dus wel. Schijnt na hsg wel te kunnen. Of ik ben zwanger, vrijwel onmogelijk maar ja.
Verder zit ik een beetje te piekeren wat houdt ons nou samen? Waarom zijn we bij elkaar? Het gaat goed tussen ons op zich, maar is het genoeg zo?
Nog niks hier. Ik heb het idee dat als ik ongesteld word, de moeder van alle ongesteldheid losbarst. Ik heb echt alles in mijn cyclus zoveel intenser heb meegemaakt. Dus ovulatie, buikpijn, pms.... Heb ik normaal niet, maar nu dus wel. Schijnt na hsg wel te kunnen. Of ik ben zwanger, vrijwel onmogelijk maar ja.
Verder zit ik een beetje te piekeren wat houdt ons nou samen? Waarom zijn we bij elkaar? Het gaat goed tussen ons op zich, maar is het genoeg zo?
zaterdag 15 juli 2017 om 20:42
Lastige vragen Foods... dat zijn ook van die vragen waar je dan steeds meer beren op de weg van gaat zien. Goed naar je buikgevoel luisteren. Lijkt me een heel moeilijke en onzekere periode waar jullie doorheen gaan.
Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen na de HSG. Het is natuurlijk voor iedereen anders, maar het bereidt me misschien een beetje voor.
Over mijn onregelmatig ovulatie: die voel ik een dag of 5 van tevoren al aankomen. Ik heb zere borsten voor mijn ovulatie, dus voor mij is het geen verrassing. Maar ik bedoel meer dat ik de druk bij mijn man weg kan houden, die weet dan niet dat het de dag voor mijn eisprong is en dat het dus moet. Zo is het alleen voor mij een moetje. De dagen erna vertel ik het wel, en dan wacht hij in net zoveel spanning af.
Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen na de HSG. Het is natuurlijk voor iedereen anders, maar het bereidt me misschien een beetje voor.
Over mijn onregelmatig ovulatie: die voel ik een dag of 5 van tevoren al aankomen. Ik heb zere borsten voor mijn ovulatie, dus voor mij is het geen verrassing. Maar ik bedoel meer dat ik de druk bij mijn man weg kan houden, die weet dan niet dat het de dag voor mijn eisprong is en dat het dus moet. Zo is het alleen voor mij een moetje. De dagen erna vertel ik het wel, en dan wacht hij in net zoveel spanning af.
zaterdag 15 juli 2017 om 21:02
De hsg zelf stelde bij mij niet veel voor qua pijn, maar ik had paracetamol en naproxen op en bij spiraaltjes die geplaatst had ik ook erg weinig last. Mijn baarmoedermond en hals zijn blijkbaar niet zo gevoelig gelukkig. Er was niks geblokkeerd dus het doorspoelen was ook niet pijnlijk.
De hsg was op dag 7, ik was toen net niet meer ongesteld, maar de dag na hsg liep er nog wel oliecontrast uit wat wat oud bloed erbij gemengd had.
Daarna heb ik geen pijn gehad. Ik Alleen kwam mijn eisprong erg vroeg: Dag 12 terwijl het ook dag 20 kan zijn. Zo vroeg heb ik het maar een keer eerder gehad. Ik voelde echt mijn eisprong wat ik normaal niet doe, dus eventjes buikpijn. Ik had ook echt afscheiding die bij eisprong hoort, wat ook niet altijd zo duidelijk is. Een week na eisprong heb ik krampende buikpijn, alsof je ongesteld moet worden... Hoewel ik dat normaliter eigenlijk bijna nooit heb, iets uit een ver verleden. Tot nu komt en gaat die buikpijn. Maar ik heb geen opgezette borsten, wat ik meestal wel heb. Nou ja. Hoe het met ongesteld zijn gaat, laat ok je nog weten.
De hsg was op dag 7, ik was toen net niet meer ongesteld, maar de dag na hsg liep er nog wel oliecontrast uit wat wat oud bloed erbij gemengd had.
Daarna heb ik geen pijn gehad. Ik Alleen kwam mijn eisprong erg vroeg: Dag 12 terwijl het ook dag 20 kan zijn. Zo vroeg heb ik het maar een keer eerder gehad. Ik voelde echt mijn eisprong wat ik normaal niet doe, dus eventjes buikpijn. Ik had ook echt afscheiding die bij eisprong hoort, wat ook niet altijd zo duidelijk is. Een week na eisprong heb ik krampende buikpijn, alsof je ongesteld moet worden... Hoewel ik dat normaliter eigenlijk bijna nooit heb, iets uit een ver verleden. Tot nu komt en gaat die buikpijn. Maar ik heb geen opgezette borsten, wat ik meestal wel heb. Nou ja. Hoe het met ongesteld zijn gaat, laat ok je nog weten.
zaterdag 15 juli 2017 om 21:09
Spannend weer wat NODS..
@Foods, hoop op jou!
Ik land weer een beetje op aarde. Heb echt veel pijn gehad en vooral mentaal veel last. Heb de nacht na het ziekenhuis soort paniekaanvallen gehad en shaken over Mn hele lijf. Echt vreselijk, hield echt uren aan.
Nu voel ik me fysiek wel iets beter, maar lig hele dagen nog wel op bank en slapen enzo. Uitgeput.
En nu vooral onzekerheid.. kan ik nog zwanger worden.
Die cyste die er zat is leeggezogen ofzo, geen idee of die weg gaat dan. Zou wel moeten, maar kan er weinig over vinden. Dus zit met allerlei doemscenario's in Mn hoofd dat ik straks op controle moet (over 5 weken pas) en dat die cyste opeens mega is. Kan dat?? Er zit een gat in ofzo hadden ze het over, zodat deze niet weer vol kom lopen.
Ik weet wel meiden, Mn wereld stortte ff in. Ik hoop dat ik me kan herpakken.
@Foods, hoop op jou!
Ik land weer een beetje op aarde. Heb echt veel pijn gehad en vooral mentaal veel last. Heb de nacht na het ziekenhuis soort paniekaanvallen gehad en shaken over Mn hele lijf. Echt vreselijk, hield echt uren aan.
Nu voel ik me fysiek wel iets beter, maar lig hele dagen nog wel op bank en slapen enzo. Uitgeput.
En nu vooral onzekerheid.. kan ik nog zwanger worden.
Die cyste die er zat is leeggezogen ofzo, geen idee of die weg gaat dan. Zou wel moeten, maar kan er weinig over vinden. Dus zit met allerlei doemscenario's in Mn hoofd dat ik straks op controle moet (over 5 weken pas) en dat die cyste opeens mega is. Kan dat?? Er zit een gat in ofzo hadden ze het over, zodat deze niet weer vol kom lopen.
Ik weet wel meiden, Mn wereld stortte ff in. Ik hoop dat ik me kan herpakken.
zaterdag 15 juli 2017 om 22:28
Tja foodsandbeats, ik hoop voor jullie dat jullie eruit komen.
Ligt je gevoel ook niet een klein beetje aan je hormonen? Ik verwacht mijn nod donderdag en deze laatste week gaat het met diepe dalen en hoge pieken hier qua hormonen. Mijn man kent mijn cyclus inmiddels goed genoeg om er niet meer van te schrikken. Deze week kan ik niet zeggen dat ik van hem hou (wat ik onwijs veel doe), ik hou van knuffelen maar deze week zit ik maar te zuchten als ie aan me zit. Ik denk steeds: waarom zijn wij bij elkaar? Hij is niet mijn type (hij is echt alles wat ik wil, ik wil hem echt niet kwijt).
Ik ben zo ontzettend zwart-wit. We worden beide soms gek van mij in de laatste wachtweek.
Maar gelukkig hebben we mijn cyclus meer dan goed leren kennen. En volgende week baal ik weer van mezelf hoe ik tegen hem gedaan heb.
Maand na maand.
Dat hij nog bij me is, is echte liefde hoor
Maar ik heb hem wel gewaarschuwd hahaha. Als ik nu al zo hormonaal ben... dan wordt het nog wat als ik zwanger ben
Mollebol wat betreft die hsg. Neem vooraf 2 paracetamol in. Bij mij deed het echt veel pijn. Vooral de ingreep zelf. Geen pretje. Daarna trok het wel snel weg, al hield ik nog 1,5 dag een beurs gevoel in mijn baarmoeder.
Ligt je gevoel ook niet een klein beetje aan je hormonen? Ik verwacht mijn nod donderdag en deze laatste week gaat het met diepe dalen en hoge pieken hier qua hormonen. Mijn man kent mijn cyclus inmiddels goed genoeg om er niet meer van te schrikken. Deze week kan ik niet zeggen dat ik van hem hou (wat ik onwijs veel doe), ik hou van knuffelen maar deze week zit ik maar te zuchten als ie aan me zit. Ik denk steeds: waarom zijn wij bij elkaar? Hij is niet mijn type (hij is echt alles wat ik wil, ik wil hem echt niet kwijt).
Ik ben zo ontzettend zwart-wit. We worden beide soms gek van mij in de laatste wachtweek.
Maar gelukkig hebben we mijn cyclus meer dan goed leren kennen. En volgende week baal ik weer van mezelf hoe ik tegen hem gedaan heb.
Maand na maand.
Dat hij nog bij me is, is echte liefde hoor
Maar ik heb hem wel gewaarschuwd hahaha. Als ik nu al zo hormonaal ben... dan wordt het nog wat als ik zwanger ben
Mollebol wat betreft die hsg. Neem vooraf 2 paracetamol in. Bij mij deed het echt veel pijn. Vooral de ingreep zelf. Geen pretje. Daarna trok het wel snel weg, al hield ik nog 1,5 dag een beurs gevoel in mijn baarmoeder.
zaterdag 15 juli 2017 om 22:33
Och Yinte wat een ellende toch... Voor zoveel mensen is proberen zwanger te worden een leuke tijd. Voor jou (en ons) al niet meer.
Ik hoop zo dat je een beetje uit je dip kunt komen. Ik denk dat je echt een beetje moet rouwen om eierstok. Het is niet niks wat er is gebeurd. En de onzekerheid of het nu nog wel kan lukken is ook stressvol.
Neem je tijd, je hebt een zware operatie achter de rug. Dikke knuffel
Ik hoop zo dat je een beetje uit je dip kunt komen. Ik denk dat je echt een beetje moet rouwen om eierstok. Het is niet niks wat er is gebeurd. En de onzekerheid of het nu nog wel kan lukken is ook stressvol.
Neem je tijd, je hebt een zware operatie achter de rug. Dikke knuffel
zaterdag 15 juli 2017 om 22:41
zondag 16 juli 2017 om 11:25
Ach Yinthe, het is ook niet gemakkelijk wat er allemaal gebeurt is. Geef jezelf wat tijd om lichamelijk en emotioneel 'op adem te komen'. Dikke knuffel
Hoe is het met de dames op het wachtbankje?
Hier zit ik rond mijn ovulatie, wanneer die is weet ik niet precies omdat ovulatietesten zoooo veel druk er op legden dat de seks wel heel verplicht wordt. De laatste maanden proberen we gewoon de twee weken na mijn menstruatie om de dag seks te hebben, dat lukt redelijk (en soms lukt het niet, maar dan 'troost' ik mezelf met de gedachte dat aaaaal die maanden van keurige geplande seks ook niets opleverden, dus dat het soms maar even wat minder perfect moet).
Maar lieve dames, ik ga de komende maand in meeleesstand ivm de vakantie. Heel veel succes en ik ga hard duimen dat ik na mijn vakantie allemaal zwangerschapsaankondigingen lees!!
Hoe is het met de dames op het wachtbankje?
Hier zit ik rond mijn ovulatie, wanneer die is weet ik niet precies omdat ovulatietesten zoooo veel druk er op legden dat de seks wel heel verplicht wordt. De laatste maanden proberen we gewoon de twee weken na mijn menstruatie om de dag seks te hebben, dat lukt redelijk (en soms lukt het niet, maar dan 'troost' ik mezelf met de gedachte dat aaaaal die maanden van keurige geplande seks ook niets opleverden, dus dat het soms maar even wat minder perfect moet).
Maar lieve dames, ik ga de komende maand in meeleesstand ivm de vakantie. Heel veel succes en ik ga hard duimen dat ik na mijn vakantie allemaal zwangerschapsaankondigingen lees!!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
