Zwanger
alle pijlers
6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm
zaterdag 8 juli 2017 om 13:22
Dit is een vervolg op de groep Langer dan 6 maanden zonder MMM
naam | leeftijd | probeert zwanger te worden sinds | NOD | bijzonderheden |
---|---|---|---|---|
Emceetje | ||||
SusieFlower | ||||
Mollebol1 | 35-36 | april 2016 | Man retrograde ejaculaties. Bezig met IUI 2. | |
AV1992 | 26-28 | september 2016 | onbegrepen subfertiliteit. 6 IUI pogingen, 1 vroege miskraam. IVF 1 gecancelled. Wacht op IVF 1.1 | |
Puk32 | 35-39 | oktober 2015 | Verminderde zaadkwaliteit man. 3 vroege miskramen - 7 IUI pogingen - IVF 1 gecancelled - ICSI 1 abnormale bevruchtingen - ICSI 2 - 5 x tp mislukt - Nu ICSI 3 in DD | |
Rosalie87 | 31-31 | januari 2016 | feb 2019 diagnose endometriose. Miskraam na iui 4 met 6.2 week in juni 2018. Vanaf maart 2019 cyclus voor 3 maanden stilleggen en daarna ivf, | |
Celenne | 34-39 | december 2017 | Zeer slechte zaadkwaliteit. ICSI 1: tp1 miskraam, tp2 biochemisch, tp4 biochemisch. ICSI 2: tp1 mislukt. |
anoniem_348700 wijzigde dit bericht op 11-05-2020 12:38
42.38% gewijzigd
zondag 11 november 2018 om 09:58
Gefeliciteerd Florence. Hopelijk mogen jullie snel naar huis. Geniet ervan.
Herkenbaar Yinthe. Ik zit zelf ook zo te hopen dat ik volgende maand niet weer op dag 3 een echo moet, dan weer spuiten, dag 10 weer een echo en dan om de dag tot het ei springt en dan weer de iui Pff. En al die tijd steeds een ander gezicht en steeds weer mijn verhaal vertellen omdat niemand me echt kent na al die tijd. Dacht afgelopen maand na de iui al tot nooit meer ziens. Hier denk ik nog 4 dagen tot ik normaal gesproken ongesteld wordt. Maar hoop het natuurlijk niet en dan mag ik volgend weekend testen.
Vandaag een verjaardag afgezegd ivm zwangeren en baby's. Voelt niet goed om dat te doen maar wil graag 'rustig' blijven tot einde cyclus. Tot nu toe lukt het aardig. Fijne zondag allemaal!
Herkenbaar Yinthe. Ik zit zelf ook zo te hopen dat ik volgende maand niet weer op dag 3 een echo moet, dan weer spuiten, dag 10 weer een echo en dan om de dag tot het ei springt en dan weer de iui Pff. En al die tijd steeds een ander gezicht en steeds weer mijn verhaal vertellen omdat niemand me echt kent na al die tijd. Dacht afgelopen maand na de iui al tot nooit meer ziens. Hier denk ik nog 4 dagen tot ik normaal gesproken ongesteld wordt. Maar hoop het natuurlijk niet en dan mag ik volgend weekend testen.
Vandaag een verjaardag afgezegd ivm zwangeren en baby's. Voelt niet goed om dat te doen maar wil graag 'rustig' blijven tot einde cyclus. Tot nu toe lukt het aardig. Fijne zondag allemaal!
dinsdag 13 november 2018 om 08:20
Mollebol, precies echt hoe het hier voelt. 34 (en 39) voelt zooo oud met waar we staan op dit moment. Daarnaast is er bij mij ook nog echt de angst dat mijn vriend zichzelf te oud gaat vinden en niet meer door wil. Zijn leven zou namelijk ook compleet zijn zonder kinderen dus hij staat er echt anders in.
Fijn dat het bijna 22 november is. Kan me voorstellen dat het goed moet voelen dat jullie hulp gaan krijgen. Of vind je het ook lastig?
Florence, prachtig nieuws!! Gefeliciteerd! Hopelijk gaat het met jou ook snel beter!
Yinthe, . Hoe was je echo?
Rosalie, pfff dat klinkt ook niet fijn! Groot ziekenhuis dan waar jullie zitten. Hier zijn er maar twee echoscopisten dus iets persoonlijker omdat je dezelfde gezichten ziet. Maar meer dan dat is het ook niet. Ik duim in ieder geval dat deze poging gelukt is! Ga je wachten of testen?
Fijn dat het bijna 22 november is. Kan me voorstellen dat het goed moet voelen dat jullie hulp gaan krijgen. Of vind je het ook lastig?
Florence, prachtig nieuws!! Gefeliciteerd! Hopelijk gaat het met jou ook snel beter!
Yinthe, . Hoe was je echo?
Rosalie, pfff dat klinkt ook niet fijn! Groot ziekenhuis dan waar jullie zitten. Hier zijn er maar twee echoscopisten dus iets persoonlijker omdat je dezelfde gezichten ziet. Maar meer dan dat is het ook niet. Ik duim in ieder geval dat deze poging gelukt is! Ga je wachten of testen?
dinsdag 13 november 2018 om 17:02
dinsdag 13 november 2018 om 19:46
Jaaa dat Rosalie.
Goed dat je hebt afgezegd, heb ik precies ook gedaan. Geeft meer rust.
Spannend joh bijna je NOD. Bij ons ook wel vaste arts. Werd gek van wisselende gezichten.
Puk, Hoeist bij jou?
Spannend Twilight. Nog klein weekje... duim duim
Maandag zat er eitje van 18mm. Dus clomid werkt gewoon prima. Mag nu wegblijven voor 3-4 maanden. Beetje op eigen initiatief.
Deze dagen dus aan de slag.......
Goed dat je hebt afgezegd, heb ik precies ook gedaan. Geeft meer rust.
Spannend joh bijna je NOD. Bij ons ook wel vaste arts. Werd gek van wisselende gezichten.
Puk, Hoeist bij jou?
Spannend Twilight. Nog klein weekje... duim duim
Maandag zat er eitje van 18mm. Dus clomid werkt gewoon prima. Mag nu wegblijven voor 3-4 maanden. Beetje op eigen initiatief.
Deze dagen dus aan de slag.......
donderdag 15 november 2018 om 15:19
Lieve Florence, van harte gefeliciteerd met je zoon!! Wat een wonder
Ik heb wat berichtjes gelezen over je bevalling en ben daar enorm van geschrokken. Jeetje wat heb jij het heftig gehad. Ook voor je man.
Misschien had ik het beter niet kunnen lezen als zwangere, die al een beetje angst heeft voor de bevalling..
Ik wens je alle goeds toe met je zoon maar ook heel veel sterkte met je lichamelijke en mentale herstel!! Hoop echt dat je het een plek kan gaan geven en dat je er mentaal niet te veel last van zult hebben.
Liefs
Ik heb wat berichtjes gelezen over je bevalling en ben daar enorm van geschrokken. Jeetje wat heb jij het heftig gehad. Ook voor je man.
Misschien had ik het beter niet kunnen lezen als zwangere, die al een beetje angst heeft voor de bevalling..
Ik wens je alle goeds toe met je zoon maar ook heel veel sterkte met je lichamelijke en mentale herstel!! Hoop echt dat je het een plek kan gaan geven en dat je er mentaal niet te veel last van zult hebben.
Liefs
vrijdag 16 november 2018 om 18:37
Florence van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Oef ik lees net je horrorbevalling... jemig wat een schok moet dat geweest zijn voor iedereen. Ik hoop dat je ondanks alles toch een beetje van een roze wolk kunt gaan genieten. Sterkte met herstellen.
Twilight ik zie jouw berichtje ook net. Wat rot. Sterkte Hoever zit je nu in de Ivf?
Twilight ik zie jouw berichtje ook net. Wat rot. Sterkte Hoever zit je nu in de Ivf?
zaterdag 17 november 2018 om 12:25
Aaah Twilight. Super rot.....
EMC, hoe is het met jou?
En PukkiePuk, met jou?
Hier op t wachtbankje. Vandaag lekker relax. Ik wil lekker een boswandeling maken en ga naar een proefles bij een speciale vrouwensportschool...
Ben erg benieuwd.
En gisteren uitvoerig geshopt. Even mezelf kietelen hoor...
EMC, hoe is het met jou?
En PukkiePuk, met jou?
Hier op t wachtbankje. Vandaag lekker relax. Ik wil lekker een boswandeling maken en ga naar een proefles bij een speciale vrouwensportschool...
Ben erg benieuwd.
En gisteren uitvoerig geshopt. Even mezelf kietelen hoor...
zaterdag 17 november 2018 om 16:20
Yinthe het is hier echt moeilijk om hoop te houden. 3 ivf pogingen achter de rug. De laatste zelfs zonder bevruchtingen.
Poging 4 en 5 wilden we in België of Duitsland doen, maar UMC vergoed vanaf komend jaar poging 5 niet meer dus weer een flinke tegenslag. In januari gaan we ons verder oriënteren op België of Duitsland. Eerst dit allemaal verwerken en dan gaan we komend jaar de allerlaatste poging doen.
Dit had ik 4 jaar geleden nooit kunnen denken. Ik had verwacht nu 2 koters te hebben.
Succes met jouw wachtbankje. Doe je iui? Ik hoop dat je snel goed nieuws zult krijgen!
Poging 4 en 5 wilden we in België of Duitsland doen, maar UMC vergoed vanaf komend jaar poging 5 niet meer dus weer een flinke tegenslag. In januari gaan we ons verder oriënteren op België of Duitsland. Eerst dit allemaal verwerken en dan gaan we komend jaar de allerlaatste poging doen.
Dit had ik 4 jaar geleden nooit kunnen denken. Ik had verwacht nu 2 koters te hebben.
Succes met jouw wachtbankje. Doe je iui? Ik hoop dat je snel goed nieuws zult krijgen!
woensdag 21 november 2018 om 22:08
Yinthe, hoe is het op het wachtbankje? Ook nog een leuke proefles gehad?
Hier gaat het goed. Ben nu zo'n 2,5 week aan het spuiten waarvan een week aan het stimuleren. Morgen de eerste echo om te kijken wat er groeit. Ben benieuwd! Verder gaat het weer heerlijk op en neer met hoe ik me voel maar de laatste week gaat het gelukkig wel weer wat beter.
Emceetje, volgens mij niet veel met je geschreven maar wat moeilijk voor je zeg. Kan me voorstellen dat het lastig is om hoop te houden. Heel veel sterkte in ieder geval voor nu en met het maken van de beslissing voor jullie volgende poging.
Hoe is het met de rest?
Hier gaat het goed. Ben nu zo'n 2,5 week aan het spuiten waarvan een week aan het stimuleren. Morgen de eerste echo om te kijken wat er groeit. Ben benieuwd! Verder gaat het weer heerlijk op en neer met hoe ik me voel maar de laatste week gaat het gelukkig wel weer wat beter.
Emceetje, volgens mij niet veel met je geschreven maar wat moeilijk voor je zeg. Kan me voorstellen dat het lastig is om hoop te houden. Heel veel sterkte in ieder geval voor nu en met het maken van de beslissing voor jullie volgende poging.
Hoe is het met de rest?
donderdag 22 november 2018 om 12:16
Wij zijn net terug uit Tilburg
Heerlijk om bij een fertiliteitskliniek te komen zeg! Geen zwangere in zicht, veel hulp, info en een erg fijne begripvolle arts.
Hij vond mijn cyclus toch niet zo 'normaal' als dat ze in eindhoven bleven zeggen. Voor de retrograde ejaculaties wordt het sowieso IUI of als er te weinig zaad overblijft na het urine wassen meteen IVF. En ik ga zeker weten aan de hormonen.
We gaan eerst een keer de urine wassen zonder behandeling om te kijken hoeveel zaad ze eruit kunnen krijgen en dan horen we begin januari wat het behandelplan gaat worden.
Jeeej! Eindelijk hulp! Na 2,5 jaar aanmodderen en niet serieus genomen worden.
Emceetje, wat een enge situatie... Je laatste strohalm en je laatste beetje hoop. Het lijkt me heel moeilijk om tot dat moment te komen dat je moet accepteren dat het er niet in zit. Sterkte met het maken van jullie keuze. Van mijn buuf heb ik goede verhalen over Duitsland gehoord.
Rosalie, ik heb ook besloten niet naar kinderfeestjes te gaan tot ik er weer beter mee om ga. Mensen reageren er lief op en het voelt veel beter zo.
Hoe is het nu met je?
Yinte, klinkt goed! Lekker shoppen en sporten. Hopelijk haal je er veel positiefs uit.
Dames sterkte met afwachten. Hoop dat er weer een succesverhaal tussen zit.
Heerlijk om bij een fertiliteitskliniek te komen zeg! Geen zwangere in zicht, veel hulp, info en een erg fijne begripvolle arts.
Hij vond mijn cyclus toch niet zo 'normaal' als dat ze in eindhoven bleven zeggen. Voor de retrograde ejaculaties wordt het sowieso IUI of als er te weinig zaad overblijft na het urine wassen meteen IVF. En ik ga zeker weten aan de hormonen.
We gaan eerst een keer de urine wassen zonder behandeling om te kijken hoeveel zaad ze eruit kunnen krijgen en dan horen we begin januari wat het behandelplan gaat worden.
Jeeej! Eindelijk hulp! Na 2,5 jaar aanmodderen en niet serieus genomen worden.
Emceetje, wat een enge situatie... Je laatste strohalm en je laatste beetje hoop. Het lijkt me heel moeilijk om tot dat moment te komen dat je moet accepteren dat het er niet in zit. Sterkte met het maken van jullie keuze. Van mijn buuf heb ik goede verhalen over Duitsland gehoord.
Rosalie, ik heb ook besloten niet naar kinderfeestjes te gaan tot ik er weer beter mee om ga. Mensen reageren er lief op en het voelt veel beter zo.
Hoe is het nu met je?
Yinte, klinkt goed! Lekker shoppen en sporten. Hopelijk haal je er veel positiefs uit.
Dames sterkte met afwachten. Hoop dat er weer een succesverhaal tussen zit.
donderdag 22 november 2018 om 17:41
Pfff Emceetje wat heftig al! Al 3 x ivf gehad! Wat ellendig ook! Oh zo herkenbaar, 3,5 jaar geleden had ik dit ook echt niet verwacht. Dan had ik verwacht dat ik nu misschien wel weer zwanger zou zijn van de 2e....
Wij zitten in poging 1, heb nog 2 cryo's in de vriezer (we hadden er 5, er is 1tje verloren gegaan met ontdooien.
Puk waar ben jij nu ook alweer mee bezig? Hoe was de echo?
Mollebol Wat fijn dat er nu wel verder gekeken wordt, eindelijk weer een stap verder!
Wij zitten in poging 1, heb nog 2 cryo's in de vriezer (we hadden er 5, er is 1tje verloren gegaan met ontdooien.
Puk waar ben jij nu ook alweer mee bezig? Hoe was de echo?
Mollebol Wat fijn dat er nu wel verder gekeken wordt, eindelijk weer een stap verder!
vrijdag 23 november 2018 om 11:51
Mollebol, wat fijn dat jullie eindelijk hulp krijgen en dat het gesprek zo goed voelde!
Twilight, in juni was de IVF gecanceld na het spuiten omdat de follikels niet meegroeiden. Toen twee vroege miskramen gehad en dus heeft het even geduurd voordat we verder konden. Nu dus weer met IVF begonnen en ben nu in totaal 3 weken aan het spuiten waarvan een week aan het stimuleren. Echo gisteren was niet heel fijn. Weer maar 5/6 follikels en de echoscopiste gaf eigenlijk aan dat dit het maximaal haalbare was en mijn eicelvoorraad zeer waarschijnlijk klein is. Volgens haar ook mede door de IUIs maar dat blijkt dan weer helemaal niet te kloppen. Kortom, niet een hele goede dag.. Nu maar wachten op zondag en hopen dat het niet zo als de vorige keer gaat maar dat die follikels lekker meegroeien.
Hoe is het met jou?
Twilight, in juni was de IVF gecanceld na het spuiten omdat de follikels niet meegroeiden. Toen twee vroege miskramen gehad en dus heeft het even geduurd voordat we verder konden. Nu dus weer met IVF begonnen en ben nu in totaal 3 weken aan het spuiten waarvan een week aan het stimuleren. Echo gisteren was niet heel fijn. Weer maar 5/6 follikels en de echoscopiste gaf eigenlijk aan dat dit het maximaal haalbare was en mijn eicelvoorraad zeer waarschijnlijk klein is. Volgens haar ook mede door de IUIs maar dat blijkt dan weer helemaal niet te kloppen. Kortom, niet een hele goede dag.. Nu maar wachten op zondag en hopen dat het niet zo als de vorige keer gaat maar dat die follikels lekker meegroeien.
Hoe is het met jou?
zondag 25 november 2018 om 10:38
Ah ja dat was jullie verhaal!
Lijkt me raar dat door iui je eicelvoorraad klein is.... Ik hoop dat je vandaag een goede echo hebt!
Hier bijna weer beginnen met ovulatietesten. En dan ergens rond sinterklaas weer een terugplaatsing. Hoop heel erg dat het niet 5 dec is. Dat is altijd zon leuke dag op het werk. Maar als het wel zo is, dan is het zo.
Lijkt me raar dat door iui je eicelvoorraad klein is.... Ik hoop dat je vandaag een goede echo hebt!
Hier bijna weer beginnen met ovulatietesten. En dan ergens rond sinterklaas weer een terugplaatsing. Hoop heel erg dat het niet 5 dec is. Dat is altijd zon leuke dag op het werk. Maar als het wel zo is, dan is het zo.
maandag 26 november 2018 om 09:10
Hoi allemaal,
Nog bedankt voor alle info over de HSG. Het deed inderdaad flink zeer, de rest van de dag ben ik aardig doorgekomen met pijnstilling, maar ik was blij dat ik vrij was en onder een dekentje kon zitten.
Vervolgens was ik afgelopen week overtijd. Ik had zo’n goede hoop dat ik één van de gelukkigen was bij wie de HSG had geholpen, maar ik kon het echt niet aan om weer een negatieve test te hebben. Dus ik stelde het testen iedere dag weer een dag uit. Totdat ik echt misselijk werd en gek werd van de spanning. Toen testte ik. Negatief, uiteraard, alweer, waarom, wat bezielde me ook dat ik nog durfde te hopen dat er voor ons een soort van spontane zwangerschap in zou zitten. Een uur later werd ik ongesteld, want van testen word je ongesteld, dat is al eerder gebleken. Pfff. Ik was niet eens heel erg teleurgesteld, was bijna blij dat ik eindelijk van die onzekerheid af was. Wat een gedoe. Inmiddels weer begonnen met hormooninjecties voor IUI3 (ik had maar 1 mug gezien in dat zikagebied, dus ik had geen zin in langer wachten). Waarschijnlijk rond 4 of 5 december de inseminatie. Dus dan zitten we samen op het wachtbankje Twilight.
@Yinthe: ik vind het niet kwetsend wat je zegt, ik vind het juist heel herkenbaar. Ik was ook blij toen we eindelijk met IUI mochten beginnen en tegelijkertijd dacht ik ‘shit’. Want ik had nooit, echt nooit, bedacht dat dit bij ons zou gebeuren. Ik had er rekening mee gehouden dat het bij sommige vrouwen langer duurt. Met langer duren bedoelde ik dan een jaar. Want een jaar wachten op die positieve test leek me vreselijk. En hier staan we dan. Elke avond een hele apotheek op tafel, met alcoholdoekjes, twee ampullen, een spuit en twee soorten naalden. Maar ook dit went eigenlijk wel. De eerste injectie is elke maand weer wennen, maar daarna ben ik een pro, vind ik zelf. Ik probeer het te zien als een trein waar we zijn in gestapt, en waar we pas weer uit stappen als het eindstation is bereikt. We gaan maar door en door en door. En ik kan het pas afsluiten als er aan het eind van de rit nog steeds geen baby is. Dan kijken we naar andere opties, zoals adoptie. Misschien is dat wel veel te zwaar, of te duur, of onmogelijk voor ons. Maar de gedachte dat we sowieso ooit een kindje gaan krijgen (biologisch of geadopteerd) helpt me om dit vol te houden.
Hier valt de spanning onderling mee. Ik kan soms boos doen, maar verontschuldig me vervolgens meteen weer. We praten veel over wat het met ons doet. Ik geef toe dat ik soms onredelijk ben en eigenlijk alleen maar een knuffel van hem wil. En dan is het weer goed. M’n vriend heeft wel steeds meer moeite met alle gesprekken over kinderen in z’n omgeving. Laatst bleef z’n accountmanager maar doorgaan over of hij niet haar kinderwagen wilde overnemen. Zo ongelofelijk onnozel.
Ik doe promotieonderzoek in het ziekenhuis. Ik ga ongeveer 1-2x per jaar op congres, maar voorlopig niet meer want ik ga richting afronding. Daarna moet ik nog coschappen lopen. 2,5 jaar elke 10 weken in een ander ziekenhuis, minstens 55uur per week onbetaald werken en lange reistijden. Ik heb binnenkort een afspraak met maatschappelijk werk om te bespreken hoe ik dat in vredesnaam kan combineren met een IVF traject (en hoe ik m’n coschap gynaecologie zonder tranen door ga komen). Ik denk dat het onmogelijk is, maar ik wil het ook niet 2,5 jaar op pauze zetten.
@Mollebol: ook bij ons worden de feestdagen lastig. Inderdaad het 3e jaar zonder dikke buik. Om moedeloos van te worden. Ik ken in m’n omgeving maar één iemand bij wie het ook zo lang duurt. Over het algemeen gelukkig wel veel begrip en lieve mensen om me heen. We weten nog niet waar we met oud en nieuw naartoe gaan, misschien gaan we net als Rosalie ook samen weg.
Goed dat je eindelijk hulp gaat krijgen, jeetje dat heeft lang geduurd zeg. Deze behandeling klinkt goed en logisch. Ik hoop dat het jullie gaat helpen!
@Puk: snap wat je zegt, verjaardagen zijn ook confronterend. Ik word bijna 26. Dat lijkt heel jong, maar omdat alle vrouwen vroeg in de overgang komen in mijn familie, begin ik waarschijnlijk vanaf 25 al minder vruchtbaar te worden (zoals andere vrouwen vanaf 35 hebben). Frustrerend.
Volgens mij is het inderdaad grote onzin dat je eicelvoorraad eerder op gaat door IUI. Hoe was je echo gisteren?
@Rosalie: 9 dagen is inderdaad wel kort, maar in mijn ziekenhuis vinden ze dat geloof ik ook niet te kort. Al zou ik daar zelf ook m’n twijfels bij hebben. Ik heb 11 dagen, dat vind ik ook nog best kort. Zit me sowieso af te vragen of het niet helpt om iets in die 2e helft te slikken of te spuiten, ter ondersteuning. Ik hoop dat je LF deze keer langer is. Zo niet dan ben ik benieuwd wat voor hormoon je krijgt. Ik duim!
Goed dat je voor jezelf kiest met oud&nieuw! En verjaardagen mag je best afzeggen. Doe ik ook soms. Heb bijna nooit scheve gezichten gekregen, en anders is dat ook maar pech. Soms lukt het gewoon even niet.
@Twilight: ik heb ook iets van freya gedeeld in m’n instastory. Was doodeng, maar eigenlijk weten de meesten van m’n vrienden het toch al, en wie weet help ik er iemand mee door te laten weten dat ze niet alleen is. En doordat het alleen in m’n verhaal stond, is het ook na 24 uur weer weg. Dat vond ik voor dit jaar veiliger. Misschien dat ik volgend jaar iets meer durf te delen.
Wat ontzettend kut dat het weer niet is gelukt. Ik baal zo hard met je mee.
@Florence: gefeliciteerd! Fijn, zulk positief nieuws! Ik hoop dat je snel naar huis mag.
@Emceetje: fijn om weer wat van je te horen, maar ik had zo graag positiever nieuws gehoord. Wat ongelofelijk verdrietig. En wat kut dat UMC poging 5 niet meer vergoed, dat wist ik nog niet. Ik had ook in m’n hoofd dat we totaal 5 IVF pogingen zouden doen met de UMC verzekering. Ik vind het echt heel naar voor je. Wat een nachtmerrie.
Nog bedankt voor alle info over de HSG. Het deed inderdaad flink zeer, de rest van de dag ben ik aardig doorgekomen met pijnstilling, maar ik was blij dat ik vrij was en onder een dekentje kon zitten.
Vervolgens was ik afgelopen week overtijd. Ik had zo’n goede hoop dat ik één van de gelukkigen was bij wie de HSG had geholpen, maar ik kon het echt niet aan om weer een negatieve test te hebben. Dus ik stelde het testen iedere dag weer een dag uit. Totdat ik echt misselijk werd en gek werd van de spanning. Toen testte ik. Negatief, uiteraard, alweer, waarom, wat bezielde me ook dat ik nog durfde te hopen dat er voor ons een soort van spontane zwangerschap in zou zitten. Een uur later werd ik ongesteld, want van testen word je ongesteld, dat is al eerder gebleken. Pfff. Ik was niet eens heel erg teleurgesteld, was bijna blij dat ik eindelijk van die onzekerheid af was. Wat een gedoe. Inmiddels weer begonnen met hormooninjecties voor IUI3 (ik had maar 1 mug gezien in dat zikagebied, dus ik had geen zin in langer wachten). Waarschijnlijk rond 4 of 5 december de inseminatie. Dus dan zitten we samen op het wachtbankje Twilight.
@Yinthe: ik vind het niet kwetsend wat je zegt, ik vind het juist heel herkenbaar. Ik was ook blij toen we eindelijk met IUI mochten beginnen en tegelijkertijd dacht ik ‘shit’. Want ik had nooit, echt nooit, bedacht dat dit bij ons zou gebeuren. Ik had er rekening mee gehouden dat het bij sommige vrouwen langer duurt. Met langer duren bedoelde ik dan een jaar. Want een jaar wachten op die positieve test leek me vreselijk. En hier staan we dan. Elke avond een hele apotheek op tafel, met alcoholdoekjes, twee ampullen, een spuit en twee soorten naalden. Maar ook dit went eigenlijk wel. De eerste injectie is elke maand weer wennen, maar daarna ben ik een pro, vind ik zelf. Ik probeer het te zien als een trein waar we zijn in gestapt, en waar we pas weer uit stappen als het eindstation is bereikt. We gaan maar door en door en door. En ik kan het pas afsluiten als er aan het eind van de rit nog steeds geen baby is. Dan kijken we naar andere opties, zoals adoptie. Misschien is dat wel veel te zwaar, of te duur, of onmogelijk voor ons. Maar de gedachte dat we sowieso ooit een kindje gaan krijgen (biologisch of geadopteerd) helpt me om dit vol te houden.
Hier valt de spanning onderling mee. Ik kan soms boos doen, maar verontschuldig me vervolgens meteen weer. We praten veel over wat het met ons doet. Ik geef toe dat ik soms onredelijk ben en eigenlijk alleen maar een knuffel van hem wil. En dan is het weer goed. M’n vriend heeft wel steeds meer moeite met alle gesprekken over kinderen in z’n omgeving. Laatst bleef z’n accountmanager maar doorgaan over of hij niet haar kinderwagen wilde overnemen. Zo ongelofelijk onnozel.
Ik doe promotieonderzoek in het ziekenhuis. Ik ga ongeveer 1-2x per jaar op congres, maar voorlopig niet meer want ik ga richting afronding. Daarna moet ik nog coschappen lopen. 2,5 jaar elke 10 weken in een ander ziekenhuis, minstens 55uur per week onbetaald werken en lange reistijden. Ik heb binnenkort een afspraak met maatschappelijk werk om te bespreken hoe ik dat in vredesnaam kan combineren met een IVF traject (en hoe ik m’n coschap gynaecologie zonder tranen door ga komen). Ik denk dat het onmogelijk is, maar ik wil het ook niet 2,5 jaar op pauze zetten.
@Mollebol: ook bij ons worden de feestdagen lastig. Inderdaad het 3e jaar zonder dikke buik. Om moedeloos van te worden. Ik ken in m’n omgeving maar één iemand bij wie het ook zo lang duurt. Over het algemeen gelukkig wel veel begrip en lieve mensen om me heen. We weten nog niet waar we met oud en nieuw naartoe gaan, misschien gaan we net als Rosalie ook samen weg.
Goed dat je eindelijk hulp gaat krijgen, jeetje dat heeft lang geduurd zeg. Deze behandeling klinkt goed en logisch. Ik hoop dat het jullie gaat helpen!
@Puk: snap wat je zegt, verjaardagen zijn ook confronterend. Ik word bijna 26. Dat lijkt heel jong, maar omdat alle vrouwen vroeg in de overgang komen in mijn familie, begin ik waarschijnlijk vanaf 25 al minder vruchtbaar te worden (zoals andere vrouwen vanaf 35 hebben). Frustrerend.
Volgens mij is het inderdaad grote onzin dat je eicelvoorraad eerder op gaat door IUI. Hoe was je echo gisteren?
@Rosalie: 9 dagen is inderdaad wel kort, maar in mijn ziekenhuis vinden ze dat geloof ik ook niet te kort. Al zou ik daar zelf ook m’n twijfels bij hebben. Ik heb 11 dagen, dat vind ik ook nog best kort. Zit me sowieso af te vragen of het niet helpt om iets in die 2e helft te slikken of te spuiten, ter ondersteuning. Ik hoop dat je LF deze keer langer is. Zo niet dan ben ik benieuwd wat voor hormoon je krijgt. Ik duim!
Goed dat je voor jezelf kiest met oud&nieuw! En verjaardagen mag je best afzeggen. Doe ik ook soms. Heb bijna nooit scheve gezichten gekregen, en anders is dat ook maar pech. Soms lukt het gewoon even niet.
@Twilight: ik heb ook iets van freya gedeeld in m’n instastory. Was doodeng, maar eigenlijk weten de meesten van m’n vrienden het toch al, en wie weet help ik er iemand mee door te laten weten dat ze niet alleen is. En doordat het alleen in m’n verhaal stond, is het ook na 24 uur weer weg. Dat vond ik voor dit jaar veiliger. Misschien dat ik volgend jaar iets meer durf te delen.
Wat ontzettend kut dat het weer niet is gelukt. Ik baal zo hard met je mee.
@Florence: gefeliciteerd! Fijn, zulk positief nieuws! Ik hoop dat je snel naar huis mag.
@Emceetje: fijn om weer wat van je te horen, maar ik had zo graag positiever nieuws gehoord. Wat ongelofelijk verdrietig. En wat kut dat UMC poging 5 niet meer vergoed, dat wist ik nog niet. Ik had ook in m’n hoofd dat we totaal 5 IVF pogingen zouden doen met de UMC verzekering. Ik vind het echt heel naar voor je. Wat een nachtmerrie.
maandag 26 november 2018 om 09:45
Zo, op deze druilige ochtend wilde ik ook even gaan zitten voor een post..
@AV, ik vind je post echt mooi, ik las het licht emotioneel.
Ik heb nergens zoveel herkenbaarheid als hier. Ik vind dat echt zo fijn, tegelijk bizar dat we dat nog anoniem en via internet moeten doen in deze tijd.
Ik ben btw ook bijna 26!
Klinkt pittig je job zeg in combi met alles, maar er is vast overal een oplossing voor.
Je moet je dus nog op de gyn gaan begeven als Co-assistent? Dat is echt confronterend... misschien daarin de lat niet te hoog leggen voor jezelf, maar misschien wel onmogelijk met alles wat je moet doen.
Wat enorm spannend zal die week zijn geweest en super rot dat het op niks uitliep...
@Puk, hoe is je echo gegaan? Punctie komt er zeker weer aan?
Zijn er bij jou onderzoeken geweest naar die miskramen? Sorry ben ik even kwijt.
@Twilight, oei! Dat zou wel vervelende timing zijn! Ben je met TP altijd hele dag vrij of ligt eraan hoe ze plannen?
Succes met de testen!
@Mol, dat klinkt als een plan en beetje zicht op perspectief! Fijn is dat. Op welke termijn verwacht je die stappen?
@Hier, ik zit tot woe-do op wachtbankje, maar voel al dat t niet gelukt is.
Bloedneuzen, lichte kramp en sacho!
Bah! Had toch wel hoop met weer clomid slikken.
Er speelt bij mij veel op werk, wat maakt dat kinderwens minder aanwezig lijkt.
Tegelijk ben ik tot conclusie gekomen dat ik mijn emoties zo blok, dat ik er af en toe niet bij kan. Ik ga toch maar weer hulp zoeken denk.
Herkennen jullie dat? Dat je zoveel op je bolle verstand doet, en standje overleef. Dan weet ik eigenlijk op duur niet meer hoe ik me echt voel en dan opeens komen af en toe uitbarstingen en voel ik me zo rot. Ik zou t iets meer gebalanceerd willen...
Ik las pas weer iets of zag op YouTube van iemand over rouwverwerking bij kinderloosheid. Dat dat heftiger kan zijn dan bij overlijden, want dan ga je zeg maar door fase 1 - 4. Bij dit ga je per maand wel 10x door al die fases en begin je elke keer opnieuw. Zo herkenbaar. En dus ook wat dat van je vraagt. We zijn echt bikkels hè?!!!!?!!
Nog 1 vraag. Ik kom uit een familie en omgeving waar zoveel gezinnen zijn. En ik merk soms een soort medelijden. Ik kan daar zo niet mee omgaan. Vriendin van me is zwanger en zag enorm tegen afspraak op, begint ze op een heel zielig toontje te praten. Dus ik ga dan dus de emoloze mezelf uithangen en stoer doen. Heel dom. Dus wij uiteindelijk toch in baby kamertje kijken. Doe ik helemaal enthousiast en in avond thuis jank ik me kapot..
Maar ik haat zo als mensen soort medelijden lijken te hebben. Triggert me dus enorm. Dan nog liever domme vragen. Is dat echt persoonlijk of herkennen jullie die ook?
Hè, succes deze week ladies, ook wie ik niet persoonlijk reageer.. ei-zoeken, ZH bezoeken, echo, punctie, testen, wachten of weer ongesteld.. Good luck!
@AV, ik vind je post echt mooi, ik las het licht emotioneel.
Ik heb nergens zoveel herkenbaarheid als hier. Ik vind dat echt zo fijn, tegelijk bizar dat we dat nog anoniem en via internet moeten doen in deze tijd.
Ik ben btw ook bijna 26!
Klinkt pittig je job zeg in combi met alles, maar er is vast overal een oplossing voor.
Je moet je dus nog op de gyn gaan begeven als Co-assistent? Dat is echt confronterend... misschien daarin de lat niet te hoog leggen voor jezelf, maar misschien wel onmogelijk met alles wat je moet doen.
Wat enorm spannend zal die week zijn geweest en super rot dat het op niks uitliep...
@Puk, hoe is je echo gegaan? Punctie komt er zeker weer aan?
Zijn er bij jou onderzoeken geweest naar die miskramen? Sorry ben ik even kwijt.
@Twilight, oei! Dat zou wel vervelende timing zijn! Ben je met TP altijd hele dag vrij of ligt eraan hoe ze plannen?
Succes met de testen!
@Mol, dat klinkt als een plan en beetje zicht op perspectief! Fijn is dat. Op welke termijn verwacht je die stappen?
@Hier, ik zit tot woe-do op wachtbankje, maar voel al dat t niet gelukt is.
Bloedneuzen, lichte kramp en sacho!
Bah! Had toch wel hoop met weer clomid slikken.
Er speelt bij mij veel op werk, wat maakt dat kinderwens minder aanwezig lijkt.
Tegelijk ben ik tot conclusie gekomen dat ik mijn emoties zo blok, dat ik er af en toe niet bij kan. Ik ga toch maar weer hulp zoeken denk.
Herkennen jullie dat? Dat je zoveel op je bolle verstand doet, en standje overleef. Dan weet ik eigenlijk op duur niet meer hoe ik me echt voel en dan opeens komen af en toe uitbarstingen en voel ik me zo rot. Ik zou t iets meer gebalanceerd willen...
Ik las pas weer iets of zag op YouTube van iemand over rouwverwerking bij kinderloosheid. Dat dat heftiger kan zijn dan bij overlijden, want dan ga je zeg maar door fase 1 - 4. Bij dit ga je per maand wel 10x door al die fases en begin je elke keer opnieuw. Zo herkenbaar. En dus ook wat dat van je vraagt. We zijn echt bikkels hè?!!!!?!!
Nog 1 vraag. Ik kom uit een familie en omgeving waar zoveel gezinnen zijn. En ik merk soms een soort medelijden. Ik kan daar zo niet mee omgaan. Vriendin van me is zwanger en zag enorm tegen afspraak op, begint ze op een heel zielig toontje te praten. Dus ik ga dan dus de emoloze mezelf uithangen en stoer doen. Heel dom. Dus wij uiteindelijk toch in baby kamertje kijken. Doe ik helemaal enthousiast en in avond thuis jank ik me kapot..
Maar ik haat zo als mensen soort medelijden lijken te hebben. Triggert me dus enorm. Dan nog liever domme vragen. Is dat echt persoonlijk of herkennen jullie die ook?
Hè, succes deze week ladies, ook wie ik niet persoonlijk reageer.. ei-zoeken, ZH bezoeken, echo, punctie, testen, wachten of weer ongesteld.. Good luck!
maandag 26 november 2018 om 12:39
AV, ik breek even in: ik heb in het verleden een aio gehad die ook nog coschappen liep en zij heeft (om andere redenen) ervoor gekozen voor een systeem met twee coschappen op, en een coschap af. Dus je loopt er 2, slaat 1 co schap periode over. Dus dan heb je 1/3 van de tijd vrij van je coschappen, kun je die tijd vol aan je promotie werken en loop je dus logischerwijs 1/3 van de tijd uit (wat best meevalt). Voordeel voor jou zou dan zijn om het coschap gynaecologie uit te kunnen stellen, naar de 1/3 uitloop.
De opleiding deed daar toen vrij moeilijk over (want het moest allemaal gepland, en dat was lastig etc) maar toen ik me ermee ging bemoeien kon het opeens allemaal wel. Dus als jij je promotor vraagt om mee te denken dan kun je misschien ook zo'n systeem krijgen.
Ik weet niet of je dat wil natuurlijk, maar ik wilde even meedenken in oplossingen.
Rest van de dames: ik lees nog mee, leef ook met jullie mee, weet natuurlijk hoe het voelt….
De opleiding deed daar toen vrij moeilijk over (want het moest allemaal gepland, en dat was lastig etc) maar toen ik me ermee ging bemoeien kon het opeens allemaal wel. Dus als jij je promotor vraagt om mee te denken dan kun je misschien ook zo'n systeem krijgen.
Ik weet niet of je dat wil natuurlijk, maar ik wilde even meedenken in oplossingen.
Rest van de dames: ik lees nog mee, leef ook met jullie mee, weet natuurlijk hoe het voelt….
maandag 26 november 2018 om 16:50
AV ohh wat herkenbaar weer! Dat hopen na de HSG dat had ik precies zo! En daarna weer die gevoelens van hoe had ik kunnen denken dat het nu wel zou kunnen werken! Pfff
En wat een drukke periode met je werk!
Stoer dat jij ook wat gedeeld hebt op instagram~!
Yinthe: Terugplaatsingen zijn altijd 's middags, echo's zijn altijd 's ochtends. Beide komt me echt waardeloos uit op het werk.
's ochtends worden de cadeautjes/lootjes gedaan, 's middags een gezellige activiteit. Maar kijken hoe het loopt.
Wat je typt over medelijden herken ik af en toe. De ene keer kan ik er heel makkelijk mee omgaan, andere keer denk ik van houd je muil.
En wat een drukke periode met je werk!
Stoer dat jij ook wat gedeeld hebt op instagram~!
Yinthe: Terugplaatsingen zijn altijd 's middags, echo's zijn altijd 's ochtends. Beide komt me echt waardeloos uit op het werk.
's ochtends worden de cadeautjes/lootjes gedaan, 's middags een gezellige activiteit. Maar kijken hoe het loopt.
Wat je typt over medelijden herken ik af en toe. De ene keer kan ik er heel makkelijk mee omgaan, andere keer denk ik van houd je muil.
donderdag 29 november 2018 om 07:47
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in