6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm

Die lege tabel is inderdaad dubbel yinthe, het geeft hoop dat zoveel van ons uiteindelijk toch ook geluk hebben, maar tegelijkertijd komt ook steeds meer die angst om ook hier alleen over te blijven (net als in het topic 'zwanger worden vanaf augustus 2016', waar inmiddels de meerderheid al haar 2e kindje verwacht). Toch gun ik het jullie allemaal net iets meer en dat maakt het wat makkelijker.

AV1992 schreef: ↑

29-12-2018 18:16

Die lege tabel is inderdaad dubbel yinthe, het geeft hoop dat zoveel van ons uiteindelijk toch ook geluk hebben, maar tegelijkertijd komt ook steeds meer die angst om ook hier alleen over te blijven (net als in het topic 'zwanger worden vanaf augustus 2016', waar inmiddels de meerderheid al haar 2e kindje verwacht). Toch gun ik het jullie allemaal net iets meer en dat maakt het wat makkelijker.

Dat is voor mij de reden dat ik niet meer zoveel post AV. Bijna uitbehandeld en straks misschien de enige met lege handen.
Ik vind het heel confronterend dat bijna alle oude medeforumsters deze groep zwanger hebben verlaten.

Beetje laat maar ik heb door de kerstdrukte niet gekeken hier. Gefeliciteerd twilight! Wat een geluk in dit topic zo op de valreep dit jaar... 3 zwangeren.
Aan de ene kant geeft het hoop. En aan de andere kant.... Van het oude groepje blijft niet veel over en ik sta nog steeds met lege handen. Ik moet er wel even van slikken.
Neemt niet weg dat ik erg blij ben voor twilight, yinthe en zonnebloem. Geniet ervan!

Knuffel voor jullie!!

Moet voor jullie ongelooflijk confronterend zijn dat er nu toch 3 zwangeren zijn.
Ik heb ook heel lang gedacht dat het toch niet meer zou lukken. Sinds augustus 2015 al bezig!! Eerst zag ik iui als wondermiddel, maar na 6x nog niets. Toen IVF. pas bij de 3e cryo raak. Ik kan het nu nog steeds niet bevatten. Kan de tijd wel vooruit kijken naar de echo.

Ik hoop onwijs onwijs hard dat jullie wens ook vervuld mag worden! En mocht het niet lukken dat jullie een manier vinden om er samen mee om te gaan.

Ik snap het EMC en Mol... bah. Ik gun het jullie zo .. word er beetje verdrietig van voor jullie, maar ik ga en blijf duimen voor een/jullie wonder! Hele hele dikke knuffel.

Nog even een berichtje plaatsen in het oude jaar. Vandaag in het ziekenhuis geweest vanwege buikklachten sinds de iui vorige week. Blijk ik weer 2 cystes te hebben (maand daarvoor ook). Had een andere arts die vermoed dat ik endometriose heb??? Ben al 3 jaar bezig dus schrik dan wel even al heb ik er zelf ook weleens aan gedacht. Vooral de afgelopen maanden erg veel bloedverlies en mn cyclus werd steeds korter. Pijn valt gelukkig reuze mee. Nouja over 2 weken dus een kijkoperatie (laparoscopie) om te bevestigen of uit te sluiten dat dit de oorzaak is waardoor zwanger worden bij mij moeilijk gaat. Gek uiteinde van het jaar zo.

Mijn man heeft uitslagen gehad tussen de 2 en de 20 miljoen AV. Maar meestal wel onder de 10. Snap dat je verder onderzoek wil van je man. Kreeg toen het 2 miljoen was wel mee dat de kansen kleiner zijn omdat de zaadjes elkaar net als bij wielrennen nodig hebben om bij de finish te komen. Maargoed als ik iets heb geleerd in de afgelopen 3 jaar is het dat het niet altijd hoeft te gaan zoals je verwacht in zwanger worden land. Dus ik duim voor je dat de 1,1 voldoende was. En stiekem duim ik ook een beetje voor mezelf. Mijn NOD is ook 6 januari.

Fijne jaarwisseling meiden. En voor degene die nog meeschrijven en nog niet zwanger zijn hoop ik dat 2019 dan toch echt de droom om zwanger te worden en te blijven uit mag komen. En voor de zwangere en de inmiddels moeders onder ons natuurlijk ook een topjaar gewenst

Was beetje aan het teruglezen maar volgens mij ben ik jou helemaal vergeten te feliciteren zonnebloem. Dus bij deze einde van het jaar: gefeliciteerd met de zwangerschap.

Nou ga ik me klaarmaken voor een eindejaarsfeestje en alvast een oliebol voorproeven.

De beste wensen voor 2019! Ik word er gek genoeg een beetje treurig van dat iedereen in m’n omgeving hoopt dat dit dan eindelijk ons jaar gaat worden. Heel lief natuurlijk en ik hoop het natuurlijk zelf ook, maar na 3 of eigenlijk 4 jaarwisselingen hetzelfde te hopen, durf ik dat niet meer te zeggen. Wat ik vooral hoop voor ons allemaal, is dat we ondanks alles gelukkig blijven. Met onze partners, onze vrienden en familie. Dat we, buiten deze vruchtbaarheidsproblemen, gezond zijn. En dat we feestjes blijven vieren, omdat er meer in het leven is dan zwanger worden. Voor mezelf hoop ik dat ik dit jaar sowieso kan zien als ‘ons jaar’, vanwege de bruiloft in juni. Ook al sta ik daar straks met platte buik, ook al staat ons daarna een IVF traject te wachten. Dit wordt gewoon ons jaar, juist omdat we vieren dat we met z’n tweeën zijn.

Ik snap het heel goed Emceetje. Zo ontzettend verdrietig. Waar in het traject ben jij nu? Hoe gaat het, naar omstandigheden, met jou en je man?

@Twilight: ik vind vooral jouw verhaal hoopgevend, omdat bij ons ook verder niks is gevonden. Wij zijn een jaar later begonnen. Ik hoop dat ik over een jaar hetzelfde kan zeggen als jij.

@Rosalie: wat een schok moet dat zijn geweest! Inderdaad een raar einde van het jaar. Ik duim voor ons allebei komend weekend. Het zou zo fijn zijn als de laparoscopie niet nodig is. En wat je zegt, er zijn vrouwen die zwanger zijn geworden van 1 miljoen zaadcellen (lang leve Google..), dus ik hoop ook enorm dat dit de laatste IUI was.

@Puk: hoe is het nu met jou?

AV1992 schreef: ↑

03-01-2019 09:54

Ik snap het heel goed Emceetje. Zo ontzettend verdrietig. Waar in het traject ben jij nu? Hoe gaat het, naar omstandigheden, met jou en je man?

Wij zijn nu 4 jaar bezig januari 2014 gestart met onze kinderwens. In 2018 3 ivf pogingen gedaan. We hebben er nog 1 te gaan. O ja. Ook hier geen oorzaak. Nog steeds niet.
2019 wordt voor ons dus sowieso het jaar waarin we gaan stoppen. Zwanger of definitief ongewenst kinderloos.
Verder heel gelukkig met mijn man. Ik merk wel dat we bewust tijd voor elkaar moeten nemen. De afgelopen 4 jaar hebben een stempel gedrukt op onze relatie.
Ik kan en wil niet nadenken over een leven zonder kinderen, en man ook niet. Dat gaat nog wel een dingetje worden als het definitief wordt. Ik zie er erg tegenop. Ik merk dat ik er erg bitter van word ook. En niet altijd de leukste vrouw voor mijn man.
We houden hoop en gaan deze maand beslissen of we voor België of Duitsland gaan.

Ik duim en hoop voor ons allen een goede afloop. Ik kan niet begrijpen dat het sommigen (van ons) wel gegund is en anderen niet. Oneerlijk. Onmenselijk. Onacceptabel.
Het zou fijn zijn als ook wij zwanger mogen worden en blijven.

Hey meiden voor iedereen een gelukkig nieuwjaar! Blij om te lezen dat het jaar zo mooi gaat beginnen voor velen van jullie!

Rosalie, Emceetje, Mollebol en AV, hopelijk dat 2019 voor jullie goed nieuws gaat brengen en dat dit het jaar wordt waar veel moois gaat gebeuren! Vind het naar om jullie verdriet te lezen en duim echt voor mooie uitkomsten!

Hier even weg geweest maar heel positief gaat het bij ons ook niet. We zijn eind november onze 2de IVF/ICSI poging begonnen en alles zag er redelijk okay uit. Wel weer wat weinig follikels die groeiden maar uiteindelijk 7 follikels bij de punctie waaruit 5 eicellen gevonden zijn. Helaas werden wij de dag na de punctie al gebeld dat er niks bruikbaar was en we dus geen terugplaatsing zouden hebben. Na het gesprek met de arts bleek dat er twee eicellen kapot waren gegaan door de ICSI procedure en de andere 3 eicellen hadden allemaal drie voorkernen. Redelijk complex verhaal maar een bevruchte eicel hoort er twee te hebben. Helaas iets waar ook de embryoloog en de arts niks over kunnen zeggen en wat ze ook nog niet eerder zo hadden gezien. Het goede nieuws is dat het niet genetisch is en geen relatie heeft met de miskramen dus in principe kan het de volgende keer gewoon goed gaan (wel nog een beetje lastig te geloven).

Het was dus weer een aardige klap, je verwacht toch op zijn minst een terugplaatsing. Nu is er gewoon een poging weg zonder überhaupt een kans te hebben gehad. Maar we gaan verder en hopen er inderdaad op dat de volgende keer er anders uit gaat zien. Daarnaast gaan we praten in Dusseldorf en Gent om te kijken of zij hier wel ervaring mee hebben. Ik voel me dus gelukkig redelijk goed en probeer het vertrouwen in een goede uitkomst te houden. Ondertussen maar even alles vergeten tijdens een heerlijke vakantie

Ik zie hier ook veel bekende namen, heb een tijdje met jullie meegeschreven maar toen ik afgelopen jaar zwanger raakte ben ik snel gestopt omdat ik het niet zo gepast vond nog mee te schrijven.
Helaas zijn we ons kindje plotseling verloren na 21 weken zwangerschap. Een ontzettend hard gemis.
We weten nog niet of we verder gaan maar zou graag weer met jullie meeschrijven.

Wat een ontzettend verdrietige verhalen Emceetje, Puk en Susie.

@Emceetje: wat moet dat gek en eng zijn geweest om je te realiseren. Dit is het jaar waarin er duidelijkheid komt. En het verschil tussen zwanger en definitief kinderloos is zo ontzettend groot. Waar ik eerder zei dat ik vooral het verhaal van twilight hoopgevend vond (onverklaard onvruchtbaar en toch zwanger met IVF) vind ik jouw verhaal zo verdrietig, en het maakt me ook een beetje bang. Toch ben ik heel blij om weer van je te horen, want dit is precies hoe het is. De harde werkelijkheid. Het is niet ‘dan doe je toch gewoon IVF’, ‘er is altijd nog IVF’, ‘de vriendin van de neef van mijn vriend werd uiteindelijk zwanger met IVF, dat gaat bij jou vast en zeker ook gebeuren’, etc. Garantie heb je niet. Ik probeer mezelf een soort garantie te geven, door te bedenken dat we na een negatieve afloop van het traject naar adoptie gaan kijken. Maar dan nog zal ik afscheid moeten nemen van het idee om ooit zwanger te mogen zijn, van een biologisch eigen kindje. Daarbij moeten we dat eerst een plek kunnen geven voordat we aan adoptie denken, ik wil niet dat een adoptiekindje een ‘tweede keus’ wordt.

Fijn dat je verder zo gelukkig bent met je man. Ondanks dat wij ‘pas’ 2,5 jaar bezig zijn herken ik wat je zegt. Wanneer je eenmaal in die molen zit draait heel veel in je leven om die kinderwens. Er gaat denk ik geen uur voorbij dat ik er niet aan word herinnerd. Goed dat jullie hoop houden. Ik ben benieuwd hoe je de keuze maakt tussen België en Duitsland, het lijkt mij best lastig. Wat is voor jullie de reden om daarnaar te kijken? Je hoort wel meer positieve verhalen, dus ik denk dat ik het zelf ook zou overwegen, maar de reistijd lijkt me zo ingewikkeld.

Mooi verwoord

@Puk: wat een nachtmerrie. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Het lijkt me sowieso een heel zwaar traject met nog zoveel meer hormonen dan bij IUI, en als het dan ook niet eens resulteert in een terugplaatsing dan is dat een enorme klap. Zo rot ook dat ze geen oorzaak konden vinden. Heb je lieve mensen om je heen? Wanneer start je met ICSI 3? Ik ben benieuwd of Dusseldorf/Gent hier ervaring mee hebben. Heb je verder een fijne vakantie gehad?

@Susie: ik herinner me inderdaad nog dat je meeschreef. Wat afschuwelijk. Is er een oorzaak voor gevonden? Ik vind het zo vreselijk voor je. Natuurlijk ben je welkom om weer mee te schrijven.

Hier ben ik afgelopen weekend weer ongesteld geworden, ik was minder verdrietig dan dat ik van tevoren had verwacht. Ben inmiddels weer begonnen met spuiten voor IUI5. We hebben met de arts besloten dat we nog doorgaan t/m IUI6 en dat we daarna even pauze hebben i.v.m. de bruiloft. Begin / half juni gaan we naar de informatieavond over IVF, eind juni gaan we trouwen en daarna op huwelijksreis. Dan kunnen we in augustus beginnen met IVF en dan start ik in september met coschappen. Daarna moet ik nog ergens promoveren.

Ik vind het nogal heftig allemaal. Die bruiloft komt straks zo in het teken te staan van dit klote traject. Maar wachten wil ik ook niet langer, ik wil er gewoon vanaf zijn.. Ik wil duidelijkheid. Al wil ik eigenlijk vooral duidelijkheid als dat betekent dat er aan het eind van deze rit een baby op me wacht. Ik heb eind januari een gesprek met maatschappelijk werk, misschien kunnen zij me een beetje helpen hiermee.

@Rosalie: hoe is het met jou?

Wat een nare verhalen allemaal van de overblijvers

Rosalie, heftig dat je misschien endometriose hebt. De komende week heb je dan denk ik je kijkoperatie? Wat kunnen ze doen als het echt zo is? Kunnen ze weefsel verwijderen? Hoeveel invloed heeft het op je kansen?

Puk een poging weg zonder bevruchtingen, wat een horror! Heb je een verzekering met extra 4e of 5e pogingen?
Kan me voorstellen dat het heel oneerlijk voelt. En al die hormonen voor niks. Knuffel!

Emceetje, ik weet gewoon niet goed wat ik tegen jou moet zeggen. Heel erg heftig om je hoop dit jaar helemaal te zien vervliegen. En dan de acceptatie. Hoe doe je dat? Dat gaat inderdaad een heel ingewikkeld proces zijn. Het jaar van duidelijkheid.

AV, ik vind jouw woorden altijd erg juist.
Heel dapper hoe je tegen dit nieuwe jaar aan kijkt. Vieren dat je met zijn tweeen bent. Lijkt me lastig om te focussen op je bruiloft en carriere, de mooie dingen die ze brengen, terwijl ook dit nog speelt. Maar goed dat je het gaat proberen.
Ik zat met oudejaars nog tegen mn schoonmoeder te vertellen dat deze jaarwisseling voor ons geen magische verandering is. Het wordt komend jaar alleen maar heftiger. Hopelijk met succes, maar ik ben ook realistisch in dat er inmiddels ook een goede kans is op een leven met zijn tweetjes.
Maar het is nu niet heel anders dan december.
Wel heb ik besloten mijn verjaardag te vieren met een weekendje weg, ipv een feestje. Even geen mensen die me vertellen hoe het nu mijn jaar gaat worden.

Susie, jij ook al zo'n heftig verhaal... Onvoorstelbaar. Wat een gemis. Weet je waarom het zo laat nog mis ging? Hoe lang is het geleden? Zijn jullie weer aan het proberen?


Gisteren hebben we groen licht gekregen voor IUI. Ik heb voor het eerst het gevoel echt geholpen te worden. Positief nieuws is het wel na 2,5 jaar.
Na de zaadwassing uit urine was er nog 1,2 mlj zaad over. Wat net boven de ondergrens voor insemineren is. 90% kwam uit de urine! Geen wonder dat we al zolang aanmodderen zonder resultaat!!
De arts zei wel dat we even moeten aankijken hoeveel er per keer in de urine zit. Als het te vaak onder de ondergrens komt dan wordt het ICSI. Maar heel soms komt er zelfs wel meer dan dat via de goede route naar buiten. Zoals ons eerste zaadonderzoek. Daarom duurde het zo lang voordat we uberhaupt aandacht voor de wisselende "productie" kregen en het probleem vonden.

Ik heb twee adenomen in mijn lever, nu klein, maar ze zijn daarom bij mij erg voorzichtig met hormonen. Mijn cyclus is heel onregelmatig, maar alles wijst erop dat er verder niks mis mee is. Dus vandaar IUI zonder hormonen.
Ik weet dat het niet veel zaad was. Maar het is zoveel meer als waar we eerder mee rommelden, dat ik ineens weer vol hoop zit.
Komende week de eerste IUI dus.

Pff wat een verhalen allemaal. Komt best even hard binnen moet ik zeggen. Wat een trajecten zo en het vooruitkijken naar een toekomst zonder (eigen) kinderen.

Susieflower wat ontzettend oneerlijk en wat moet dat onverwacht en verdrietig geweest zijn. Heel veel sterkte.

Toen ik zelf nog niet zwanger was geweest was ik een beetje 'jaloers' op de dames onder ons die wel wisten dat ze zwanger konden worden ook al was dat een miskraam geworden. Maar je staat met lege handen en ik zie de miskraam echt als een extra trauma op dit traject. Soms put ik er hoop uit en soms wordt ik er alleen maar nog verdrietiger en wanhopiger van. De enige oplossing is zwanger worden en blijven en moeder worden en blijven. Het kan zo pijnlijk zijn en het is een oneerlijke strijd.

Kan iemand me uitleggen waarom er wordt uitgewijkt naar Belgie/ Duitsland? Zijn die echt verder in onderzoek en behandeling?

Jeetje AV wat een druk jaar zo voor de boeg. Wel goed de afleiding maar jeetje jij wordt gewoon een dokter tijdens dit hele circus. Duim voor je dat je zwanger die coschappen ingaat. Zou je zelf met onze doelgroep willen werken? Lijkt me ook wel weer erg confronterend maar wie weet als je dit traject met een positief resultaat hebt doorlopen.

Puk en Emceetje voor jullie duim ik ook heel hard voor een goede afloop.
Fijne vakantie Puk.

Twilight had je een goede echo?

Mollebol wat fijn dat je volgende week kan beginnen aan de iui. Hopelijk gaat het lukken. Wel gek idee dat het uit de urine komt maarja fijn dat het zo toch mogelijk is. Duim voor je. En snap het van je verjaardag en de feestdagen. Het legt gewoon een stempel op je leven. Hopelijk hebben jullie samen een fijn weekend weg.
Wij zijn vorige week 'gevlucht' na de feestdagen. Even een paar dagen samen weg, dat was wel even lekker maar te kort, we hadden wel een paar weken nodig om bij te komen van het afgelopen jaar :p.

Vandaag een echo gehad. Het ging weer heel raar de afgelopen week. Ik ben nu al 8 dagen aan het menstrueren. De progesteron pillen hebben niet geholpen om de cyclus te verlengen want mn menstruatie kwam er gewoon doorheen. En de bloeding is vanaf donderdag alleen maar toegenomen ipv af. Nu zit mn baarmoeder ook nog vol bloed en heb ik nog een cyste in mn rechter eierstok. Maar links is er ook al een ei van 12 mm. Het is even afwachten wat mn lichaam gaat doen en hoelang de menstruatie nog duurt. Kijkoperatie is voorlopig uitgesteld. Mocht het mogelijk zijn dan doen we nog een iui poging volgende week, zonder hormonen want die heb ik voorlopig afgezworen.

Mol, ik ga heel hard duimen voor jullie eerste IUI!!
Poe wat lees ik hier ook heftige en verdrietige verhalen!! Knuffel voor jullie~!

Ik moet nog 4 dagen wachten op mijn echo, en dan weten we eindelijk iets. We zitten behoorlijk in spanning!

mol de 5e vergoedde poging is dit jaar verdwenen. Na poging 4 houdt het op. Tenzij je 10 weken zwanger bent geweest, dan staat de teller weer op 0

rosalie in Nederland zijn alle ziekenhuizen en klinieken aan bepaalde regels gebonden. Behandelmethodes die in België en Duitsland heel normaal zijn, vinden ze experimenteel. In België en Duitsland zijn er meer opties. Voor ons heeft doorgaan in Nederland geen zin. Het enige wat ze ons kunnen bieden, is weer hetzelfde. En dat heeft 3x geen enkel resultaat gehad. Net als puk ook 1 poging weg zonder bevruchtingen.
We hebben inmiddels voor Duitsland gekozen en gaan een afspraak maken om te kijken wat ze voor ons kunnen doen. Ben lid geworden van de Facebook groep voor mensen die daar onder behandeling zijn en dat is hoopgevend. Naast ivf en icsi doen ze in Duitsland ook imsi en picsi. Vraag me niet wat het betekent, dat ga ik vast horen als we daar zijn.

susie jeetje wat een heftig verhaal. Veel kracht toegewenst...

Dank jullie wel.
We weten niet waarom het misging. Ons zoontje is onderzocht en was gezond. Er zijn kweekjes genomen en de placenta is onderzocht ook allemaal prima. De enige verklaring die we nu hebben is "stomme pech".
Dus daar moeten we maar mee leren leven. Time will tell hoe het verder gaat, voorlopig nog ff niet het traject terug in, eerst maar even ontzwangeren en onszelf tijd geven.

@ AV92, IVF word vaak wel gezien als de "heilige graal" hè, terwijl er ook mensen kinderloos achterblijven dat wordt in de media e.d. toch minder vaak benoemd. Klinkt als een druk jaar wat je voor de boeg hebt.
Wel goed dat jullie afgesproken hebben tot wanneer je doorgaat met iui en de evt. verdere planning. Duimen natuurlijk dat het niet nodig zal zijn.

@ Mollebol, eindelijk groen licht voor de IUI. Heel veel succes.

@ Twilight, heel veel succes met de daagjes aftellen, de verlengde wachtweken zijn mogelijk nog heftiger dan de wachtweken die je hebt ná de behandeling.

EMceetje ik hoop met heel mijn hart dat Duitsland jullie het o zo gewenste resultaat gaat geven!! Is Duitsland een beetje af te reizen voor jullie?

Susie wat heftig dat jij hier ook weer terug bent!

Ja dit wachten vind ik nog vele malen erger dan het gewone wachten. Pfff en de ene dag denk ik van alles te voelen en de andere dag niets. Dat maakt het helemaal zenuwslopend. Nog 3 dagen wachten.

Rosalie, kan me voorstellen dat je helemaal klaar bent met hormonen nu. Kan het daaraan liggen denk je? Zelf heb ik 10 dagen menstruatie, maar die loopt wel af in hoe hevig de bloedingen zijn. En dan heb ik pas rond dag 23 een eisprong. Bij jou volgt het wel heel snel op elkaar en steeds heviger bloeden... Vreemd.
Ga je nu later wel de kijkoperatie doen? Of is het nu gewoon afwachten wat stoppen met hormonen doet?

Susie, ik vind dat een hele enge gedachte, dat het na zo'n lange tijd nog steeds door "domme pech" mis kan gaan. Geen enkele verklaring.
Moet je nagaan hoe dat voor jullie is. Heel veel sterkte en hopelijk kun je het een plekje geven.

Emceetje, ik ben erg benieuwd naar je verhalen over de voordelen van be/du. Ik wist niet eens dat er meer type behandelingen mogelijk zijn.

Ik vind het trouwens ook een eng idee dat er hier al twee verhalen zijn over ivf/icsi cyclussen zonder een echte tp. Gebeurt dat vaak? Ik ga er maar niet over googlen denk ik...

Twilight, sterkte met afwachten. Hopelijk pieker je er niet teveel over.

Morgen hebben we de eerste IUI al. Woww schrik! Moest er ook een belangrijke meeting voor afzeggen. Daar voel ik me een beetje schuldig over. Gelukkig is mn baas op de hoogte en hoefde ik niet te liegen.

Wat wel gek is. De arts had me met klem gezegd te bellen als de test opliep, zodat de inseminatie was op de dag dat ie positief was. Dit om alvast een voorsprong te hebben van een dag.
Dus ik bel op. Nee mevrouw, we plannen pas in als het positief is. Nu was ik te laat en is het vandaag positief. Dus morgen iui.
Maar dat is anders dan de arts zei. Toen ik dat vertelde reageerde ze dat hij dat nooit gezegd kan hebben. Nou jaaaa, dat heeft hij tot 3 keer aan toe gezegd en uitgelegd. Ben niet gek! Ik wil eigenlijk een mail sturen om te vragen wat nou klopt. Maar ik kon enkel met een verpleegkundige bellen die me hetzelfde ging vertellen volgens haar.
Hoe loopt dit bij jullie? Misschien is het omdat we het met weinig zaad moeten doen??

Wij hebben ook een positieve test en dan de volgende dag iui. Maar als de arts dat zo specifiek benoemd heeft vind ik het wel jammer dat die vrouw aan de telefoon zo deed. Maar je eisprong is ongeveer 24 tot 48 uur dus morgen zou prima moeten zijn. Hoe doen jullie dat met inleveren mollebol? Of is het al ingevroren?

Heel veel succes morgen. iui stelt lichamelijk niet veel voor maar mentaal is het allemaal natuurlijk hartstikke spannend. En duimen duimen duimen voor jullie.

Dinsdag heb ik weer een echo en wordt er beslist hoe nu verder.

Ik heb denk ik een verkeerde zorgverzekering. Er worden 3 pogingen ivf vergoed. Heel stom maar heb via werk korting en nam eigenlijk aan dat ik wel goed zat........

rosalie er is maar 1 zorgverzekering die de 4e poging vergoed en dat is UMC. Ik had er voor ivf nog nooit van gehoord maar heb inmiddels heel wat geleerd.
UMC vergoedde tot afgelopen jaar ook poging 5, alleen in het hoogste pakket. In oktober hebben ze gezegd dat dit per 2019 ophield te bestaan, tenzij je in 2018 al het hoogste pakket had en in 2019 poging 5 gaat doen.
Ik ben net overgestapt naar UMC en betaal per maand zo'n 100 euro meer, wat altijd nog goedkoper is dan poging 4 zelf betalen. Voor ons geen poging 5 dus.

twilight Dank je. Veel succes over 3 dagen. Spannend! Geloof je het al helemaal?

Rosalie, ik heb ook nog steeds een goedkope verzekering met 3 pogingen vergoed.
Ik heb umc op het oog die meer vergoedt en geen controle doet voor nieuwe mensen aannemen op dit vlak.
Maar als ze dat niet doen, dan komt overstappen volgend jaar wel. Het is namelijk wel bijna 50 euro meer per maand waar ik dit jaar weinig voor terugkrijg.

Ik vind de iui morgen spannend ja, maar vooral op een positieve manier.
We weten nu dat onze kans op een natuurlijke manier zo ontzettend klein is. Toch heb ik meer dan een jaar geleden 2 keer even een positieve test in handen gehad. En nu met deze methode hebben we veel meer zaad. Op basis van die logica ben ik nu dus best hoopvol. En ik hoop dat ik het zo blijf zien als het niet direct lukt. Al vrees ik dat ik dan weer van mijn positieve wolk af ga vallen.

We moeten de hele ochtend aanwezig zijn. Eerst moet mijn man daar zn ding doen en in een fles plassen. Dan gaat het lab een uur of 2/3 bezig zijn met zaad filteren en voorbereiden. En dan word ik geinsemineerd.
Gelukkig is dat allemaal een stuk makkelijker dan ICSI.
We moeten wel afwachten of de hoeveelheid boven de 1 mlj blijft. Anders gaan we alsnog direct door naar ICSI zei de arts. In volgende rondes natuurlijk. Maar we proberen eerst een paar keer of IUI lukt

Heel veel succes morgen!!

Nee ik geloof het eigenlijk nog steeds niet. Ben wel telkens misselijk vooral 's ochtends en 's avonds, dus dat is wel een goed teken denk ik. Maar ik zal heel blij zijn als ik een goede echo gehad heb.

Zo die zit!
5 miljoen hebben ze bij elkaar weten te filteren deze keer. Ben zo blij dat het deze keer zoveel meer was! Wel weer grotendeels uit de urine.
Ze checkten verder helemaal niet meer of het eitje er nog zat ofzo. Gezien de ovulatietest lijkt me dat verder ook niet noodzakelijk, maar had het ergens wel fijn gevonden om dat te weten. Doen ze denk ik alleen bij IUI's met hormoonstimulatie??

Verder wel een gek idee dat we vanaf nu gewoon weten of en hoeveel er naar binnen gaat. Voorheen hoopten we maar dat er wat sperma uitgekomen was. Nu weten we het zeker. En de eerste horde van de baarmoedermond is ook al genomen zo. Geeft wel nieuwe hoop.