Zwanger
alle pijlers
Abortus derde kindje?
donderdag 1 juni 2023 om 11:46
Hallo allemaal,
Ik ben er afgelopen week achter gekomen dat ik ongepland zwanger ben van nr 3. Ik ben inmiddels 8 weken ver.
Mijn man wilt abortus, ziet het niet zitten om nog een kind te krijgen, hij vindt het druk genoeg met 2 kids (5 en 3). Met 3 kinderen is het een stuk moeilijker om nog tijd met z’n 2en te spenderen, omdat je 3 kids niet zo makkelijk naar opa en oma brengt zoals nu met 2 kinderen. Daar komt bij dat mijn schoonouders niet meer de jongste zijn en wij geen beroep op ze kunnen doen zoals dat nu het geval is.
Voor mijn man is de feutus nu nog niet meer dan en klompje cellen en hij ziet het gewoon echt niet zitten.
En ik…. Ik snap zijn redenatie, maar ik ben zo bang om spijt te krijgen van abortus.
We waren compleet, maar we zijn samen zo stom geweest en dit is het gevolg ervan en daar zullen we mee moeten dealen.
Ik ga van nee het is goed zo, we willen onze kids alles bieden, naar dit kindje past met enige aanpassingen nog en prima in ons leven. Ik ben heel bang dat ik het mijn man ga verwijten als ik het kindje toch laat weghalen.
Ons huis heeft genoeg slaapkamers en financieel kan het, maar ik kan het mijn man en deze baby ook niet aandoen om een kind te laten komen dat niet door beide ouders gewenst is.
Ik kan alleen maar huilen. Ben zo bang dat ik spijt krijg als ik dit kindje laat weghalen, maar als het er wel komt maak ik mijn man doodongelukkig. Voor mijn gevoel kan ik het gewoon niet goed doen.
Morgen hebben we een gesprek met een hulpverlener. Ik hoop dat zij ons wat meer inzicht kan geven, maar wellicht zijn hier ook mensen met goede tips en wellicht ervaring?
Ik ben er afgelopen week achter gekomen dat ik ongepland zwanger ben van nr 3. Ik ben inmiddels 8 weken ver.
Mijn man wilt abortus, ziet het niet zitten om nog een kind te krijgen, hij vindt het druk genoeg met 2 kids (5 en 3). Met 3 kinderen is het een stuk moeilijker om nog tijd met z’n 2en te spenderen, omdat je 3 kids niet zo makkelijk naar opa en oma brengt zoals nu met 2 kinderen. Daar komt bij dat mijn schoonouders niet meer de jongste zijn en wij geen beroep op ze kunnen doen zoals dat nu het geval is.
Voor mijn man is de feutus nu nog niet meer dan en klompje cellen en hij ziet het gewoon echt niet zitten.
En ik…. Ik snap zijn redenatie, maar ik ben zo bang om spijt te krijgen van abortus.
We waren compleet, maar we zijn samen zo stom geweest en dit is het gevolg ervan en daar zullen we mee moeten dealen.
Ik ga van nee het is goed zo, we willen onze kids alles bieden, naar dit kindje past met enige aanpassingen nog en prima in ons leven. Ik ben heel bang dat ik het mijn man ga verwijten als ik het kindje toch laat weghalen.
Ons huis heeft genoeg slaapkamers en financieel kan het, maar ik kan het mijn man en deze baby ook niet aandoen om een kind te laten komen dat niet door beide ouders gewenst is.
Ik kan alleen maar huilen. Ben zo bang dat ik spijt krijg als ik dit kindje laat weghalen, maar als het er wel komt maak ik mijn man doodongelukkig. Voor mijn gevoel kan ik het gewoon niet goed doen.
Morgen hebben we een gesprek met een hulpverlener. Ik hoop dat zij ons wat meer inzicht kan geven, maar wellicht zijn hier ook mensen met goede tips en wellicht ervaring?
citroentje1990 wijzigde dit bericht op 01-06-2023 11:47
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.76% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 17:14
maar je hebt nu pas getest?citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 17:06Ik neig vaak naar het kindje houden. Mijn man heeft puur en alleen naar zichzelf gekeken. Hij wilt dit stap voor stap bekijken. Voor zichzelf weet hij zeker dat hij het niet wilt en kiest dus voor abortus. Ik moet voor mezelf beslissen wat ik wil. Zodra dat echt duidelijk is, moeten we opnieuw de situatie bekijken. Zo staat hij erin. Hij ziet het allemaal heel rationeel en ik zit er ontzettend emotioneel in. Ik kan niet puur en alleen naar mezelf kijken, want er zijn meer personen hierbij betrokken. Ik hoop gewoon heel erg dat het gesprek morgen ons gaat helpen.
We hebben nog geen echo gehad, dan weet ik zeker dat ik er geen afstand van kan doen.
We weten ook pas sinds 3 dagen dat ik zwanger ben. Ik ben zo zeker ervan dat ik inmiddels 8 weken ver ben, omdat we op die ene avond in april onveilig seks hebben gehad.
donderdag 1 juni 2023 om 17:20
Ik dacht dat ik ongesteld was geworden. Ik heb een paar dagen gebloed, ook gewoon helderrood bloed, dus geen innestelingsbloeding en zou nu weer ongesteld moeten worden. Dat gebeurde niet en ik voelde me al een week niet goed, misselijk etc. Toen besloten om te testen. We hebben een digitale test gedaan en die gaf +3 weken aan
donderdag 1 juni 2023 om 17:20
Ik bekijk het ook anders dan veel mensen hier. Ik lees 'je verantwoordelijkheid nemen' als in een kind te laten komen waar niet iemand heel erg op zit te wachten. De grootste verantwoordelijkheid voor mij zou hem erin zitten dat je nóg een kind op de wereld zetten (plus in een gezin). Als je dat niet heel heel graag wil, vind ik het eigenlijk not done om een kind te laten komen.
donderdag 1 juni 2023 om 17:27
Enorm lastige situatie en ik zou eerst maar eens dat gesprek af wachten. Je zit hoog in je emoties (logisch) en ik vraag me bijvoorbeeld af, maar ik ken jullie natuurlijk ook helemaal niet, of je ook misschien niet de zaken wat zwaarder ziet dan ze zijn. Bijvoorbeeld dat doodongelukkig, ik kan me voorstellen dat het wat genuanceerder ligt dan twee kinderen maken mij gelukkig, een derde doodongelukkig, dat is wel erg extreem.
Hoe dan ook, sterkte en wijsheid gewenst.
Hoe dan ook, sterkte en wijsheid gewenst.
donderdag 1 juni 2023 om 17:29
Ik heb enkel de op gelezen, maar deze zin, daar ben ik het zó niet mee eens!citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 11:46
We waren compleet, maar we zijn samen zo stom geweest en dit is het gevolg ervan en daar zullen we mee moeten dealen.
De kinderen die je al hebt zijn je grootste zorg.
Waarom moet je de rest van je leven boeten (kind laten komen) voor een stommiteit van 5 minuten?
Abortus is legaal, schuldgevoel of spijt is niet nodig. Straks mankeert het kind iets, kom jij slecht uit de bevalling en zijn de problemen echt niet te overzien.
Ik wens je wijsheid toe en veel verschillende inzichten hier, zodat je eruit kunt pikken wat voor jou goed is.
donderdag 1 juni 2023 om 17:34
Op dit moment heeft je man willens en wetens gekozen voor minder zekere anticonceptie… realiseert hij zich dat wel?citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 14:07Ik heb bij mijn man een jaar geleden zoiets aangegeven dat ik ging stoppen met de pil en dat hij voor anti conceptie mocht zorgen. Hij heeft toen nog geopperd of ik me niet wilde steriliseren. Ik ben toen heel duidelijk geweest dat ik mezelf daar echt te jong voor vindt. Hij wilde geen sterilisatie omdat hij van een collega had gehoord dat het pijnlijk was en dus hebben we condooms gebruikt…. Behalve die ene keer….
donderdag 1 juni 2023 om 17:36
citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 17:06Ik neig vaak naar het kindje houden. Mijn man heeft puur en alleen naar zichzelf gekeken. Hij wilt dit stap voor stap bekijken. Voor zichzelf weet hij zeker dat hij het niet wilt en kiest dus voor abortus. Ik moet voor mezelf beslissen wat ik wil. Zodra dat echt duidelijk is, moeten we opnieuw de situatie bekijken. Zo staat hij erin. Hij ziet het allemaal heel rationeel en ik zit er ontzettend emotioneel in. Ik kan niet puur en alleen naar mezelf kijken, want er zijn meer personen hierbij betrokken. Ik hoop gewoon heel erg dat het gesprek morgen ons gaat helpen.
We hebben nog geen echo gehad, dan weet ik zeker dat ik er geen afstand van kan doen.
We weten ook pas sinds 3 dagen dat ik zwanger ben. Ik ben zo zeker ervan dat ik inmiddels 8 weken ver ben, omdat we op die ene avond in april onveilig seks hebben gehad.
Is dit op meer vlakken zo? Dat man vaak alleen naar zijn eigen belangen kijkt en weinig met het gezin en de belangen van de gezinsleden bezig is?
donderdag 1 juni 2023 om 17:39
Abortus is een recht en in het geval van lichamelijke of psychische ziekte, armoede, sociale omstandigheden, afwijkingen, verkrachting etc. erg mooi dat er een keuze is. Maar in dit geval is er willens en wetens een risico genomen, is er geen probleem met geld of huisvesting etc. vind ik het toch wel wat anders, merk ik. Maar mijn mening doet er niet toe. Had dan na die risicovolle seks een morning after pil genomen. Ook al is de kans klein, je hebt de mogelijkheid gehad de schade te beperken.
Ik proef vooral praktische weerstand bij je man omdat verandering weerstand oproept en hij wellicht geschrokken is.
Maar nu wil je man er van af en mag jij het lichamelijk en geestelijk oplossen terwijl de hormonen al door je lijf gieren. En ik denk dat er hoe dan ook een echo gemaakt wordt om de duur van de zwangerschap vast te stellen om zo de methode te bepalen die moet worden toegepast. Is er een mogelijkheid dat jij en je man van gedachte veranderen als de echo gemaakt wordt, is niet uit te sluiten. Voor hem is het nu makkelijk, hij voelt niets, hoeft niets te ondergaan en zet jou voor een dilemma dus betrek hem er vooral bij zodat het ook zijn probleem is en blijft.
Ik proef vooral praktische weerstand bij je man omdat verandering weerstand oproept en hij wellicht geschrokken is.
Maar nu wil je man er van af en mag jij het lichamelijk en geestelijk oplossen terwijl de hormonen al door je lijf gieren. En ik denk dat er hoe dan ook een echo gemaakt wordt om de duur van de zwangerschap vast te stellen om zo de methode te bepalen die moet worden toegepast. Is er een mogelijkheid dat jij en je man van gedachte veranderen als de echo gemaakt wordt, is niet uit te sluiten. Voor hem is het nu makkelijk, hij voelt niets, hoeft niets te ondergaan en zet jou voor een dilemma dus betrek hem er vooral bij zodat het ook zijn probleem is en blijft.
donderdag 1 juni 2023 om 17:42
maar wat stel jij voor dan? als grens?MrsDuck schreef: ↑01-06-2023 17:39Abortus is een recht en in het geval van lichamelijke of psychische ziekte, armoede, sociale omstandigheden, afwijkingen, verkrachting etc. erg mooi dat er een keuze is. Maar in dit geval is er willens en wetens een risico genomen, is er geen probleem met geld of huisvesting etc. vind ik het toch wel wat anders, merk ik. Maar mijn mening doet er niet toe. Had dan na die risicovolle seks een morning after pil genomen. Ook al is de kans klein, je hebt de mogelijkheid gehad de schade te beperken.
en wie bepaalt die?
TO's man vindt hun sociale omstandigheden niet voldoende voor kind drie, hij wordt er ongelukkig van
Tuurlijk, had hij maar niet zo dom moeten zijn. Maar wil je dan echt mensen voor straf een kind laten krijgen, Want ze waren Foei, dom?
donderdag 1 juni 2023 om 17:53
Ik geef je het advies dat ik mijn beste vriendin in dezelfde situatie gaf: Vertrouw op het standpunt dat je had toen je nog niet wist dat je zwanger was. Twee is compleet. Dat is het nog steeds. Dat er nu nog een setje cellen bezig is een embryo te vormen, verandert daar in principe niets aan. Accepteer dat jullie dom zijn geweest. Los het op en geniet van je complete gezin. Het is ok. Je HOEFT er niet een heel ding van te maken.
donderdag 1 juni 2023 om 18:02
Ik zou denk ik ook heel serieus een abortus overwegen.
Maar je moet sowieso een goed gesprek met man voeren. Over wat voor jullie de gevolgen zijn van beide keuzes. En ironisch gezien; hij heeft behalve de abortus ook geen uitweg. Want als jij er voor kiest om het kind te krijgen, krijgt man sowieso 3 kinderen. In het scenario dat hij dan wil scheiden heeft hij ze zelfs 50% van de tijd alleen...
Maar je moet sowieso een goed gesprek met man voeren. Over wat voor jullie de gevolgen zijn van beide keuzes. En ironisch gezien; hij heeft behalve de abortus ook geen uitweg. Want als jij er voor kiest om het kind te krijgen, krijgt man sowieso 3 kinderen. In het scenario dat hij dan wil scheiden heeft hij ze zelfs 50% van de tijd alleen...
donderdag 1 juni 2023 om 18:02
Ik heb zelf natuurlijk geen harde cijfers, maar ik ben geneigd het hiermee eens te zijn. En dan nog, al krijg je wel spijt. Dat verwerk je dan en dan gaat het leven verder. Beter spijt van een abortus dan van een kind. Zelf ook ooit een abortus ondergaan. Nooit spijt van gehad en nooit gezien als een traumatische ervaring. Ik weet dat het misschien wat hard klinkt, maar ik vond het eigenlijk zelfs helemaal niet zo'n big deal.puntillita schreef: ↑01-06-2023 12:44Die spijt na abortus is grotendeels een mythe die in stand gehouden wordt door de pro life propaganda.
Feiten:
- De meeste abortussen vinden plaats bij vrouwen tussen de 30 en 35 jaar en de helft van de abortuscliënten heeft al kinderen.
- Voor veel vrouwen is een abortus geen makkelijke keuze, maar de meeste vrouwen staan wel achter hun besluit. Als ze zich niet gepusht voelen door partner of ouders, krijgen ze meestal geen spijt van een abortus.
https://rutgers.nl/themas/abortus/feite ... nederland/
Heel veel sterkte.
Zelf had ik het destijds misschien wel gewild, maar mijn kersverse vriendje was er absoluut niet klaar voor. Hij heeft dat gezegd, en de beslissing min of meer bij mij gelaten. Toen ik zijn immense opluchting zag, wist ik dat het de juiste beslissing was.
donderdag 1 juni 2023 om 18:05
Beter spijt van een abortus dan van een kind.
Bang om spijt te krijgen van een abortus vind ik zelf dan weer een heel vreemde reden om een kind op de wereld te zetten.
donderdag 1 juni 2023 om 18:08
Honderd procent eens. Ja, meestal is een ongewenste zwangerschap een gevolg van een fout. Wellicht zelfs een domme fout. Maar een kind krijgen omdat je de consequenties van je domme fout moet aanvaarden? Echt, belachelijke redenering. Een kind krijgen moet geen straf voor je dommiteit zijn.ninanoname schreef: ↑01-06-2023 17:29Ik heb enkel de op gelezen, maar deze zin, daar ben ik het zó niet mee eens!
De kinderen die je al hebt zijn je grootste zorg.
Waarom moet je de rest van je leven boeten (kind laten komen) voor een stommiteit van 5 minuten?
Abortus is legaal, schuldgevoel of spijt is niet nodig. Straks mankeert het kind iets, kom jij slecht uit de bevalling en zijn de problemen echt niet te overzien.
Ik wens je wijsheid toe en veel verschillende inzichten hier, zodat je eruit kunt pikken wat voor jou goed is.
donderdag 1 juni 2023 om 18:09
donderdag 1 juni 2023 om 18:41
Ik zou het niet als straf zien maar als een speling van het lot en er het beste van maken. Maar mijn mening doet er niet toe. Hij is niet de enige die dom is geweest, zij ook! Waarom na het gemiste condoom niet gelijk de morning after pil genomen als een zwangerschap echt ongewenst is.... Blijkbaar was het toen toch niet zo'n groot probleem. Maar nu is er een voldongen feit en zit To in een onmogelijk dilemma.Lila-Linda schreef: ↑01-06-2023 17:42maar wat stel jij voor dan? als grens?
en wie bepaalt die?
TO's man vindt hun sociale omstandigheden niet voldoende voor kind drie, hij wordt er ongelukkig van
Tuurlijk, had hij maar niet zo dom moeten zijn. Maar wil je dan echt mensen voor straf een kind laten krijgen, Want ze waren Foei, dom?
mrsduck wijzigde dit bericht op 01-06-2023 19:17
0.51% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 19:01
Euh maar dat standpunt had ze niet. Sterker nog ze had zelf wel een wens voor een derdekindrebel schreef: ↑01-06-2023 17:53Ik geef je het advies dat ik mijn beste vriendin in dezelfde situatie gaf: Vertrouw op het standpunt dat je had toen je nog niet wist dat je zwanger was. Twee is compleet. Dat is het nog steeds. Dat er nu nog een setje cellen bezig is een embryo te vormen, verandert daar in principe niets aan. Accepteer dat jullie dom zijn geweest. Los het op en geniet van je complete gezin. Het is ok. Je HOEFT er niet een heel ding van te maken.
Ik wens je veel succes bij de hulpverlener. Hopelijk wordt het een goed gesprek. Uiteindelijk is het jouw lijf en jouw keuze. Dat is het zware, de man deelt niet echt mee in deze beslissing want het is niet zijn lijf
donderdag 1 juni 2023 om 19:09
Ik geloof er niks van dat je man doodongelukkig gaat zijn als dit kindje er komt. Laat het hem ook even bezinken, jullie hebben nog 9 maanden de tijd om aan het idee te wennen. Als dit kindje in jullie armen ligt, geloof ik nooit dat je daar spijt van krijgt.
Spijt van een abortus neem je je hele leven mee + je gaat het je man verwijten en tijdens ruzies zal dit altijd naar boven komen, dat komt niet ten goede van jullie relatie.
Kijk naar je twee kinderen, zou je daar ooit spijt van kunnen hebben? Ik geloof het niet…
Mannen hebben soms ook iets meer tijd nodig om het te laten bezinken. Volg jouw hart…
Spijt van een abortus neem je je hele leven mee + je gaat het je man verwijten en tijdens ruzies zal dit altijd naar boven komen, dat komt niet ten goede van jullie relatie.
Kijk naar je twee kinderen, zou je daar ooit spijt van kunnen hebben? Ik geloof het niet…
Mannen hebben soms ook iets meer tijd nodig om het te laten bezinken. Volg jouw hart…
donderdag 1 juni 2023 om 19:10
Ik ken maar weinig (eigenlijk geen) mensen die spijt hebben van hun kind, maar genoeg die spijt van hun abortus hebben.
donderdag 1 juni 2023 om 19:28
Ik denk dat haar man in zijn egoïsme? hier juist meer kijkt naar de fijne status quo in het gezin en niet begrijpt wat er beter kan worden met een derde.
donderdag 1 juni 2023 om 19:31
Wie dan?
Vanuit mezelf en uit onderzoek blijkt dat mensen het kut vonden, dat ze een abortus ondergingen. Maar opgelucht waren, dat er geen kind kwam
donderdag 1 juni 2023 om 19:32
Een MAP is oké, maar 3 weken later is het ineens iets waar je je leven spijt van houdt? En ja, ik ken wel iemand met spijt van die derde die er toch nog jaren later achteraan kwam.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
