Zwanger
alle pijlers
Advies nodig: wel of geen kind
woensdag 2 juli 2014 om 11:52
Lieve dames,
Lang heb ik nagedacht of ik wel of geen advies wilde vragen. Maar ik ben eruit..In mijn omgeving kent iedereen mij te goed om goed advies te kunnen geven. Althans, advies waar ik wat aan heb.
Ik vraag jullie om mijn berichtje te respecteren evenals ik jullie antwoord zal respecteren.
Het zit namelijk zo. Ik ben bijna 22 en heb een oudere vriend (wordt in augustus 36). We hebben een hele goede maar heftige relatie. (Gelukkig wel heel liefdevol en vol passie). Eindelijk heb ik mijn soul mate gevonden.
Mijn vriend heeft nooit aan kinderen gedacht in zijn vorige relatie. en ik heb altijd stellig geroepen dat ik nooit kinderen wilde hebben. Nu niet, nooit niet.... Ik was er zo van overtuigd!! Maar sinds ik met mijn huidige vriend ben, begin ik steeds meer te twijfelen...
Ik wil nog steeds niet zwanger worden/zijn. 9 maanden lang! Dikker worden, misselijkheid, bevallen! Oh god nee!! Ik zie daar zo tegenop, maar gek genoeg neemt de nieuwsgierigheid en de wens van een kindje steeds meer toe.
We hebben het er vaak over samen. Wat als?.. We zijn beide erg 'nieuwsgierig' wat eruit komt als je ons twee zou 'mengen'.
Een kleintje hebben lijkt me super mooi en speciaal. Zeker als het van jullie beide is....
Ik heb vaak nagedacht over hoe ik dat wilde doen... wat is er mogelijk? Het liefst ga ik naar een babywinkel en kies ik er een mooie uit, maar (helaas) werkt dat zo niet en zal ik dus ook, net als elke andere vrouw gewoon zwanger moeten worden en dus ook bevallen.
Ik ben zo bang voor de gehele zwangerschap en uiteindelijk een killer-bevalling. Dat weerhoud mij om aan een kindje te denken.
Daarnaast de leeftijd. Voor mij zal het niet zo'n probleem zijn.. ik ben zelf 21. Dus eerder dat ik de stap maak, ben ik sowieso nog jong. Maar mijn vriend daarentegen, die is al wat ouder.
As ik er een makkelijk sommetje op uitoefenen:
Stel dat ik over 5 jaar zwanger ben, dan is mijn vriend 41. Kindje gaat met zo'n 4/5 jaar naar school. Dan is hij al weer 45.
Dan is hij/zij 16 met een vader van 57.
Dat vind ik best oud, voor een vader. Aangezien ik dat zelf ook niet gewend ben. Mijn eigen vader is nu pas 53...
Dus ik zit even te wikken en te wegen hoe ik dit nu wil aanpakken. Als ik nu al zo sterk 't verlangen heb naar een kindje van ons samen, dan weet ik niet hoe het zou zijn als ik zelf 30 ben (dan is mijn vriend, tegen die tijd hoop ik mijn man, al 44..)
Ik vind het een lastige situatie en weet ook niet zo goed wat ik nu wel of niet wil.
Even op een rijtje
Negatief:
- is bang voor de zwangerschap (en bijkomende mankementen)
- wilt pertinent niet op de natuurlijke manier bevallen
- leeftijd vriend
Positief:
- goede relatie
- heel nieuwsgierig naar ONS kind
- veel moedergevoelens
- goede financiële- /thuissituatie
- beiden een vaste baan
- genoeg oppas mogelijkheden (werk, opa's en oma's)
- geestelijk wel klaar om voor een kleintje te zorgen
Wat zijn de mogelijkheden m.b.t. zwanger zijn, bevallen(!!) en om te gaan met deze situatie?
What to do?
Help....
Lang heb ik nagedacht of ik wel of geen advies wilde vragen. Maar ik ben eruit..In mijn omgeving kent iedereen mij te goed om goed advies te kunnen geven. Althans, advies waar ik wat aan heb.
Ik vraag jullie om mijn berichtje te respecteren evenals ik jullie antwoord zal respecteren.
Het zit namelijk zo. Ik ben bijna 22 en heb een oudere vriend (wordt in augustus 36). We hebben een hele goede maar heftige relatie. (Gelukkig wel heel liefdevol en vol passie). Eindelijk heb ik mijn soul mate gevonden.
Mijn vriend heeft nooit aan kinderen gedacht in zijn vorige relatie. en ik heb altijd stellig geroepen dat ik nooit kinderen wilde hebben. Nu niet, nooit niet.... Ik was er zo van overtuigd!! Maar sinds ik met mijn huidige vriend ben, begin ik steeds meer te twijfelen...
Ik wil nog steeds niet zwanger worden/zijn. 9 maanden lang! Dikker worden, misselijkheid, bevallen! Oh god nee!! Ik zie daar zo tegenop, maar gek genoeg neemt de nieuwsgierigheid en de wens van een kindje steeds meer toe.
We hebben het er vaak over samen. Wat als?.. We zijn beide erg 'nieuwsgierig' wat eruit komt als je ons twee zou 'mengen'.
Een kleintje hebben lijkt me super mooi en speciaal. Zeker als het van jullie beide is....
Ik heb vaak nagedacht over hoe ik dat wilde doen... wat is er mogelijk? Het liefst ga ik naar een babywinkel en kies ik er een mooie uit, maar (helaas) werkt dat zo niet en zal ik dus ook, net als elke andere vrouw gewoon zwanger moeten worden en dus ook bevallen.
Ik ben zo bang voor de gehele zwangerschap en uiteindelijk een killer-bevalling. Dat weerhoud mij om aan een kindje te denken.
Daarnaast de leeftijd. Voor mij zal het niet zo'n probleem zijn.. ik ben zelf 21. Dus eerder dat ik de stap maak, ben ik sowieso nog jong. Maar mijn vriend daarentegen, die is al wat ouder.
As ik er een makkelijk sommetje op uitoefenen:
Stel dat ik over 5 jaar zwanger ben, dan is mijn vriend 41. Kindje gaat met zo'n 4/5 jaar naar school. Dan is hij al weer 45.
Dan is hij/zij 16 met een vader van 57.
Dat vind ik best oud, voor een vader. Aangezien ik dat zelf ook niet gewend ben. Mijn eigen vader is nu pas 53...
Dus ik zit even te wikken en te wegen hoe ik dit nu wil aanpakken. Als ik nu al zo sterk 't verlangen heb naar een kindje van ons samen, dan weet ik niet hoe het zou zijn als ik zelf 30 ben (dan is mijn vriend, tegen die tijd hoop ik mijn man, al 44..)
Ik vind het een lastige situatie en weet ook niet zo goed wat ik nu wel of niet wil.
Even op een rijtje
Negatief:
- is bang voor de zwangerschap (en bijkomende mankementen)
- wilt pertinent niet op de natuurlijke manier bevallen
- leeftijd vriend
Positief:
- goede relatie
- heel nieuwsgierig naar ONS kind
- veel moedergevoelens
- goede financiële- /thuissituatie
- beiden een vaste baan
- genoeg oppas mogelijkheden (werk, opa's en oma's)
- geestelijk wel klaar om voor een kleintje te zorgen
Wat zijn de mogelijkheden m.b.t. zwanger zijn, bevallen(!!) en om te gaan met deze situatie?
What to do?
Help....
woensdag 2 juli 2014 om 12:32
Leeftijd is niet zo'n issue, hoe je ertegenaan kijkt wel. Je komt te naïef over om een goede keuze te maken. Nieuwsgierig naar een kindje? Pertinent niet natuurlijk willen bevallen?? Heb je énig idee wat er écht bij een kind komt kijken?? Natuurlijk bevallen bestaat trouwens niet voor niks, het is voor de baby en voor jou veel beter dan een keizersnede of dan inleiden. Daarnaast is het echt zo vreselijk niet. De verloskundige lacht je vierkant uit als je een keizersnede eist, en terecht.
Daarnaast: een heftige relatie is geen goede basis. Een kind zet je relatie namelijk heel erg onder druk, hoe dan ook.
Je vriend is pas 36, zoveel mannen worden pas vader bij 40 tegenwoordig. Wacht nog een paar jaar en schaaf je verwachtingen asjeblieft bij.
Daarnaast: een heftige relatie is geen goede basis. Een kind zet je relatie namelijk heel erg onder druk, hoe dan ook.
Je vriend is pas 36, zoveel mannen worden pas vader bij 40 tegenwoordig. Wacht nog een paar jaar en schaaf je verwachtingen asjeblieft bij.
woensdag 2 juli 2014 om 12:34
Wat vind je een heftige relatie? Hoe vaak hebben jullie (grote) ruzies?
Ik denk dat je bij zo'n leeftijdsverschil op deze leeftijd snel onenigheid kan hebben omdat de oudere zichzelf misschien als alwetende en heel erg dominant opstelt. 40 an sich vind ik niet te oud (voor een man) om een kind te krijgen.
Ik denk dat je bij zo'n leeftijdsverschil op deze leeftijd snel onenigheid kan hebben omdat de oudere zichzelf misschien als alwetende en heel erg dominant opstelt. 40 an sich vind ik niet te oud (voor een man) om een kind te krijgen.
woensdag 2 juli 2014 om 12:34
What to do? Nog minstens een jaar of 5 wachten. Eerst nog samenwonen, jij je studie afmaken/werken, jezelf ontwikkelen en zorgen dat je financieel onafhankelijk bent. Als je elkaar na die tijd nog zo leuk vindt, dus als jij een eigen carrière en sociaal leven hebt en je vindt hem nog steeds je soulmate en jullie komen qua levensfase en levenservaring wat dichter bij elkaar, dan zou ik er voor gaan.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
woensdag 2 juli 2014 om 12:36
Is er niet zo'n levensechte babypop te huur, waar jullie een maand vadertje-en-moedertje mee kunnen spelen, om te oefenen. Het is dan niet jullie eigen wondertje, maar jullie kunnen je nieuwsgierigheid naar hoe het zou zijn in jullie heftige relatie als jullie een kind hebben wat 's nachts en overdag huilt en aandacht opeist. En als het je niet bevalt, haal je de batterijen er uit en breng je het weer terug naar het verhuurbedrijf.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 2 juli 2014 om 12:36
woensdag 2 juli 2014 om 12:38
woensdag 2 juli 2014 om 12:38
21 en eindelijk je soulmate gevonden? Hoe lang was je al op zoek dan? Je klinkt nu niet erg volwassen en, met alle respect, op je 21ste hoef je dat ook nog niet te zijn. Ik zou ook een jaar of 5 wachten en dan verder kijken wat je wil.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
woensdag 2 juli 2014 om 12:40
quote:blijfgewoonbianca schreef op 02 juli 2014 @ 12:00:
Hoe wil je dan bevallen? Voor de leut een keizersnede is geen optie, hoor.Klopt, een keizersnede zonder medische indicatie wordt over het algemeen alleen gedaan wanneer de zwangere heel jong is (13-16 jaar) en/of een zeer lage intelligentie heeft waardoor er een hoger risico is dat de bevalling als traumatisch wordt ervaren of als iemand eerder heftige dingen heeft gemaakt (seksueel misbruik of iets dergelijks) en gedacht wordt dat een bevalling psychisch gezien echt een risico met zich meebrengt. Uitzonderingen daar gelaten, want ik ken vrouwen die na lang zoeken een gynaecoloog vonden die toch een keizersnede zonder medische indicatie wilde doen.
Hoe wil je dan bevallen? Voor de leut een keizersnede is geen optie, hoor.Klopt, een keizersnede zonder medische indicatie wordt over het algemeen alleen gedaan wanneer de zwangere heel jong is (13-16 jaar) en/of een zeer lage intelligentie heeft waardoor er een hoger risico is dat de bevalling als traumatisch wordt ervaren of als iemand eerder heftige dingen heeft gemaakt (seksueel misbruik of iets dergelijks) en gedacht wordt dat een bevalling psychisch gezien echt een risico met zich meebrengt. Uitzonderingen daar gelaten, want ik ken vrouwen die na lang zoeken een gynaecoloog vonden die toch een keizersnede zonder medische indicatie wilde doen.
woensdag 2 juli 2014 om 12:42
Wij schelen 15 jaar in leeftijd van elkaar en mijn man is dus nu ook 41. Toen wij elkaar leerden kennen was hij ook 'al' 37, maar geen haar op mijn hoofd dat we dan maar geen kinderen moesten krijgen! Je vriend wordt er niet jonger op en wil je graag kinderen, dan zal je zijn leeftijd moeten accepteren. Dat doe je wel al in je relatie met hem, dus waarom niet voor een kind?
Tja, en dan vaginaal bevallen. Je hebt weinig keus! Je zou wel met pijnbestrijding kunnen bevallen, heb ik ook gedaan en de bevalling is mij reuze meegevallen. Ik kon de weeën goed hebben, maar het vooruitzicht was nog twaalf uur daar mee te zitten terwijl ik er al vier op had zitten. En dat werd werkelijkheid, en dus een ruggenprik gehad. Nog steeds geen spijt van!
Tja, en dan vaginaal bevallen. Je hebt weinig keus! Je zou wel met pijnbestrijding kunnen bevallen, heb ik ook gedaan en de bevalling is mij reuze meegevallen. Ik kon de weeën goed hebben, maar het vooruitzicht was nog twaalf uur daar mee te zitten terwijl ik er al vier op had zitten. En dat werd werkelijkheid, en dus een ruggenprik gehad. Nog steeds geen spijt van!
woensdag 2 juli 2014 om 12:46
Ik zou eerst maar eens al die dingen doen die niet of moeilijker gaan als je een kind hebt. Want terug stoppen kan niet. Mijn moeder zegt altijd: "met mijn kinderen werden ook mijn zorgen geboren". En zij vond dat het meer dan waard, maar heeft ook vaak gezegd dat ze de onbezorgde jaren met mijn vader koestert. Ze zegt dat die herinneringen hen er doorheen sleepten in de slapeloze doodvermoeiende tijden met kleine kinderen.
Heb je trouwens al nagedacht over hoe het is om een ziek of gehandicapt kind te krijgen? Een kind dat altijd pijn heeft? Een kind dat door zijn of haar aandoening niet op jullie lijkt?
Heb je trouwens al nagedacht over hoe het is om een ziek of gehandicapt kind te krijgen? Een kind dat altijd pijn heeft? Een kind dat door zijn of haar aandoening niet op jullie lijkt?
I choose happy!
woensdag 2 juli 2014 om 12:47
Oh ja, mijn man is dus nu 41 en sinds drie weken vader. En natuurlijk bestaan er traumatische verhalen over bevallen, maar in veel gevallen gaat het ook gewoon goed, en kijken de meeste vrouwen terug op een mooie bevalling (inclusief mijzelf, het is dat ik geen 5 kinderen in de planning heb staan, maar zou het zo weer makkelijk 5 keer kunnen doen! Het was de mooiste dag van mijn leven! ).
woensdag 2 juli 2014 om 12:47
quote:Aureel schreef op 02 juli 2014 @ 12:40:
Ik vond mijn bevallingen trouwens echt twee van de mooiste ervaringen uit mijn leven (ik snap dat dat niet voor iedereen geldt; ik heb geluk gehad met makkelijke bevallingen, maar dat kan dus óók).
Daar wil ik graag voor kiezen maar dat kan weer niet flauw!
Ontopic, begin er (nu) nog niet aan TO. Je staat er veel te naïef in. En hoe kom je aan die onrealistische waandenkbeelden over bevallingen en zwangerschap?
Misschien eens nadenken over adoptie dan?
Ik vond mijn bevallingen trouwens echt twee van de mooiste ervaringen uit mijn leven (ik snap dat dat niet voor iedereen geldt; ik heb geluk gehad met makkelijke bevallingen, maar dat kan dus óók).
Daar wil ik graag voor kiezen maar dat kan weer niet flauw!
Ontopic, begin er (nu) nog niet aan TO. Je staat er veel te naïef in. En hoe kom je aan die onrealistische waandenkbeelden over bevallingen en zwangerschap?
Misschien eens nadenken over adoptie dan?
woensdag 2 juli 2014 om 12:49
Tja ik ken hier de omgekeerde versie van, jongen van 21 met vrouw van 36 met 3 kinderen hebben onlangs een zoon gekregen (samen) en is nu zwanger van hun 2e kind. Hij wil graag nog 2 kids erbij, maar zij ziet dat niet zitten. En ik vrees ervoor dat zij binnenkort met de gebakken peren zit.
We all gonna die, we bleed from similar veins..
woensdag 2 juli 2014 om 12:50
quote:Mevrouw75 schreef op 02 juli 2014 @ 12:45:
Wel vind ik 'een heftige relatie' een alarmbel die je in je negatieve puntenlijstje moet zetten.Helemaal eens. Dat is een eufemisme voor "we meppen elkaar de tent door zo af en toe, maar we houden wel heel veel van elkaar". TO heeft vast ook voor haar relatie gevochten
Wel vind ik 'een heftige relatie' een alarmbel die je in je negatieve puntenlijstje moet zetten.Helemaal eens. Dat is een eufemisme voor "we meppen elkaar de tent door zo af en toe, maar we houden wel heel veel van elkaar". TO heeft vast ook voor haar relatie gevochten
woensdag 2 juli 2014 om 12:50
Toen ik jouw leeftijd had, had ik meerder vriendinnen met net zo'n 'ouwe' vriend als jij nu hebt.
Wij trouwden allen, kregen kinderen, zijn 15 jaar verder en er zijn relaties gesneuveld... Vooral die van vriendinnen met een ouwe man.
Waarom?
Omdat het leeftijdsverschil ze op ging breken. Als je 22 bent is een man van 36 nog in de bloei van zijn leven. Als jij straks 36 bent, is hij 50, mannen van 50 zijn echt voorbij hun hoogtepunt.
wacht nou maar eens 5 jaar, toen ik 22 was zat ik ook niet op babies te wachten, leek bevallen me de Hel en zwanger-zijn ook. Tien jaar later had ik al 1 kind en dacht ik er heel anders over. gebruik de komende jaren nu gewoon om te wennen aan het idee.
Wij trouwden allen, kregen kinderen, zijn 15 jaar verder en er zijn relaties gesneuveld... Vooral die van vriendinnen met een ouwe man.
Waarom?
Omdat het leeftijdsverschil ze op ging breken. Als je 22 bent is een man van 36 nog in de bloei van zijn leven. Als jij straks 36 bent, is hij 50, mannen van 50 zijn echt voorbij hun hoogtepunt.
wacht nou maar eens 5 jaar, toen ik 22 was zat ik ook niet op babies te wachten, leek bevallen me de Hel en zwanger-zijn ook. Tien jaar later had ik al 1 kind en dacht ik er heel anders over. gebruik de komende jaren nu gewoon om te wennen aan het idee.
