als zwanger worden langer duurt - deel 2

Zie net dat in mn berichtje allemaal vele vraagtekens staan (schrijf via mobiel)

Dit waren allemaal lieve knuffel smileys bedoeld

Thanks, meiden, jullie hebben helemaal gelijk. Ik moet gewoon afwachten. En afleiding zoeken. Van werken komt vandaag niet zo heel veel, geloof ik, maar ik ga straks maar even een lekkere wandeling maken door de sneeuw. Het zonnetje schijnt hier ineens zo lekker. De hoop laat zich idd lastig wegpraten, maar moet er maar gewoon niet te veel mee bezig zijn.



Lisa, ik wou dat mijn streepje zo duidelijk was als die jij me laat zien, haha, die is toch best duidelijk. Mijne is echt zo eentje die je alleen ziet als je er net naast kijkt, in goed daglicht etc. Echt zo'n tuurstreepje dus waarvan iedereen zegt dat het niets is. Ik denk dat ik vanmiddag bij de drogist een fatsoenlijke test koop, zodat ik daarmee kan vergelijken, mocht ik morgen of overmorgen nog niet ongesteld zijn. Wat ik rationeel toch wel erg betwijfel, want waarom zou het nu ineens raak zijn?



Ok, wandelen dus.

Windmolen, ik kan je niet streng toespreken, want zo begonnen twee van mijn zwangerschappen ook. Wat mega spannend is dit. Zou het je zo gunnen na al die tijd! En om je even nog meer mogelijk zwanger te praten.... Menstruatiekramp zonder menstruatie is echt een signaal.

quote:[message=25732283,noline]lobbes24 schreef op 17 januari 2017 @

Doortje succes vandaag! Laat inderdaad maar weten hoe het is gegaan wanneer jij er behoefte aan hebt. Ik was dat trouwens die schreef over nog nooit zwanger te zijn geweest. En het klopt inderdaad wat je schrijft. Ik weet gewoon niet of het uberhaupt ooit wel kan. Ik heb nog nooit een positieve test in handen gehad. Zelfs niet eentje met een tuurstreep of een streepje na 3 uur. Niks. En dat doet wel pijn. Maakt me ook onrustig. Ik zit vrij goed in mijn vel de laatste tijd dus we gaan gewoon vol goede moed door. Het gaat ons lukken. Ons allemaal!Die onrust is zo herkenbaar, want je wilt gewoon (al is het dan een negatieve ervaring) zo graag zeker weten dat je zwanger kunt worden. Maar het zal inderdaad lukken, met wat meer of minder hulp heten we op een dag allemaal 'mama' !

Doortje: wat een super nieuws en wat ontzettend spannend zeg.



Knuffel voor de dames die van t wachtbankje gevallen zijn.



Windmolen: spannend en hoop het echt voor je.

Alzo ik wel proberen met beide benen op de grond proberen te blijven. Als ik naar mezelf kijk had ik 10 dpo altijd al een duidelijk streepje maar iedereen is natuurlijk anders. Hoop dat je er iets naast zit en het van een prille zwangerschap is.



Hier gaat t redelijk. Heb nog onwijs last van mijn menstruaties sinds de miskraam. Maandverband en tampons en dan nog doorlekken. Voel je echt vreselijk. Ook elke dag vette hoofdpijn en veel pukkeltjes. Gewoon niet grappig meer.

Bedacht me net dat vandaag weer een uitgerekende datum had geweest. Paar dagen geleden was ik er verdrietig om (meer om onvervulde wens) maar vandaag eigenlijk nu pas aan gedacht. En heb er geen emotie bij. Voel me naast lichamelijke ongemakken eigenlijk best goed! Alles lijkt op zijn plek te vallen ondanks dat het ook verdrietig blijft.

Zondag de pup halen. Weer extra afleiding en ook nog een week vrij. Heerlijk genieten dus.

Zaterdag viert mijn neefje zijn eerste verjaardag. Ook een bijzonder moment. 7 jaar heeft het geduurd voor ze zwanger werden (zonder behandelingen) en na 34.6 wkn is hij geborenen een gewicht van 1380 gram ivm groeiachterstand. En nu alweer een ventje van 1!

Doortje, wat fijn dat de eerste echo goed was! Ik hoop toch zo ontzettend voor je dat het deze keer goed blijft gaan!



Nic, ja, ik had ook eigenlijk wel verwacht dat als ik echt zwanger zou zijn het streepje nu wel duidelijker zou moeten zijn op 12 dpo. Dus dat is wel even een reality check wat je schrijft. Kan natuurlijk ook zijn dat er iets geweest is, maar de innesteling niet lukt. Nou ja, ik probeer maar rustig af te wachten. M'n man ziet de streepjes iig ook, dus ik ben iig nog niet helemaal gek aan het worden .

Wat verdrietig dat je vandaag eigenlijk uitgerekend was geweest. Dikke knuffel voor jou. Maar goed om te lezen dat het ondanks alles redelijk gaat. Het klinkt alsof je rust aan het vinden bent in je beslissing. Fijn dat je kan genieten van al die andere leuke dingen die het leven te bieden heeft.

Nic knuffel voor jou.



Wat fijn Doortje dat de eerste echo goed was. Hopelijk blijft het deze keer goed gaan.



Windmolen wat een spanning. hopelijk snel duidelijkheid



ik heb morgenmiddag mijn termijnecho. ben nu, volgens schatting verloskundige, tussen de bijna, 10-max 12 wkn.

Windmolen, ik hoop welecht dat het toch zo is hoor. Hoop niet dat je verdrietig bent door mijn post. Iedereen is anders natuurlijk en reageert anders. Ook ligt het aan het soort test. Maar om de dag moet je duidelijke oploop zien. Denk dat als t echt raak is je nu wel een lijntje moet zien binnen de tijd.

Maar er zijn ook veel testen die altijd/vaak lijntjes geven al heb ik dat nooi gehad. Ben heel benieuwd naar je test om eens te zien wat jij ziet. Hoop zo dat t raak is voor je!

Oh, Nic, ik werd niet verdrietig door je post hoor, geen zorgen. Ik vond het juist heel fijn om even met m'n voeten op de grond gezet te worden. En hoogstwaarschijnlijk terecht, want vandaag is m'n test nog precies hetzelfde als gisteren en zondag, er loopt dus niets op. Het lijkt idd alsof die testen altijd een licht (indroog)streepje geven.



M'n temperatuur is wel nog steeds hoog, maar ik raak er steeds meer van overtuigd dat m'n eisprong toch 2 dagen later is geweest dan ik (en fertility friend) dacht. Dus dan zou ik morgen ongesteld moeten worden. En dan hebben we deze ronde ook niet goed getimed, helaas. Ik baal behoorlijk dat ik mezelf weer zo gek heb laten maken, maar gezien de omstandigheden ook wel weer begrijpelijk, hoop ik .



Liezelies, heel veel succes vanmiddag met je echo! Ik ben heel benieuwd!!

Liezelies, succes vanmiddag!



Windmolen, ik zie op de eerste foto inderdaad ook echt heeeeel licht een streepje. Zo licht heb ik eerder nog niet gezien. Hij zou, als je vrijdag nog een keer test, echt wel iets donkerder moeten zijn. En misschien heb je wel je eisprong alsnog helemaal verkeerd ingeschat en ben je minder dpo dan je denkt?! Test jezelf niet helemaal gek, een dag erna heeft vrijwel geen zin en is zonde van je geld.

Ik snap dat je twijfelt, maar maak jezelf inderdaad niet gek! Hij zou nu steeds donkerder moeten gaan worden, dus wacht even een dag af. Lastig hoor!!



Vanmorgen ben ik weer voor een echo geweest; er zijn twee mooie eitjes gegroeid en vrijdag is onze derde iui poging. Zo spannend!!

Ik zie helaas niet heel veel. Hooguit een indrooglijntje maar geen roze lijn. Maar net een foto uploaden gaat de kwaliteit vaak ook achteruit. Als het grijzig is is het vaak indroog en roze toch zwangerschap.

Ik zou over 2 dagen weer eens testen denk ik. Weet je het merk niet? Sommige staan wel bekend om indrooglijntjes namelijk. Maar stel dat je 2 dagen er naast zit, hoever ben je nu dan? Misschien eens in de middag testen. Ik test in de middag veel duidelijker namelijk.

Ik duim nog steeds hoor!!!!

goede echo gehad 10,5 week uitgerekend 11 aug. zo opgelucht

Liezelies wat fijn! Nog heel even en dan zit je echt in de veilige zone. Het is je enorm gegund. Kun je al een beetje genieten?



Windmolen, probeer jezelf niet gek te maken. De klap komt altijd zoveel harder aan als je er zo erg op hoopt en verwacht dat het misschien wel zo kan zijn. Ik hoop het echt voor je uiteraard, maar ik wil je behoeden voor een klap. Succes met de wachtdagen nog. Ik hoop echt dat het raak is voor je.

Liezelies wat fijn!



Windmolen, ik ben het met Nic eens. Ik zie ook eigenlijk niets. Maar uiteraard duim ik ook voor je dat jouw eisprong toch wat later was en je over een paar dagen wel een duidelijke streep hebt!

Hey meiden, even een kort berichtje van mij, ik zal later uitgebreider reageren. Vandaag heb ik eindelijk goed nieuws gekregen (bizar eigenlijk dat ik dit goed nieuws noem); afgelopen maandag is er weer bloed geprikt en mijn hcg is in een week gezakt van ruim 1500 naar 149. Mijn lichaam lost dit dus echt zelf op! Ik hoef nu niet meer terug te komen, maar ga zelf nog wel even zwangerschapstestjes doen totdat ze negatief zijn.

Ik ben zó opgelucht, er is echt een last van mijn schouders gevallen. Nu nemen we even rust, ik wil minimaal 1 menstruatie afwachten voordat we weer verder gaan, eerst dit maar even verwerken en laten bezinken.

Wat fijn Kruidentheetje! Ik kan me voorstellen dat je dit goed nieuws vindt. Je wilt er toch niet aan denken om nog een eileider te moeten missen... Sterkte!

Kruidentheetje... Ik kan me voorstellen dat je opgelucht bent dat je lichaam zelf alles in gang mbt de miskraam.

Ik kan me alleen ook voorstellen dat je zo'n klap gaat krijgen straks nog! Je klinkt als een powerwoman, maar ga niet aan je gevoel en emoties voorbij! Maar, first things first, en dat is nu dat je lichaam uit zichzelf hersteld, en dat is fijn. sterkte meis.. Blijf aan je denken...



Windmolen, hoe is het met jou ? Heb je jezelf al helemaal gek gemaakt of krijg je je hoop/ gedachtes wat onder controle?

Gek, ik had ook zo'n ronde deze ronde (niet het testen/tuurstreepjes zien ) maar ik voelde ook zoveel en was mezelf zo zwanger aan het denken Wellicht is het ook een soort overlevingsmeganisme geworden van ons.... Als we geen hoop hebben, hoe moeten we dit traject dan in vredesnaam doorstaan? Anyway, ik blijf ook voor jou duimen! Wie weet.....



Liezelies, goed dat jij even wat positief nieuws komt brengen hier. Wat fijn dat je echo goed was, 10,5 week al! Jeetje, en nu heb je een uitgerekende datum! Kan je beginnen er echt naar toe te leven. Hopelijk kan je snel echt genieten van je zwangerschap!



Nic, wat vervelend van je menstruatie dat je er zo veel last van hebt, wordt je nog eens extra even met de neus op de feiten gedrukt.

Ik weet , ieder lichaam is anders, maar ik had ook extreme menstruaties de eerste 2 rondes na mijn miskraam. Maar nu ben ik weer ongesteld, en is het weer als vanouds (bijna niet.. baart me dan ook weer zorgen), maar ik heb het toen gevraagd, en het kan gewoon dat na een miskraam je veel heviger ongesteld wordt.... Hoe rot ook, het is denk ik moeder natuur die je lichaam weer wilt opschonen ofzo. Gelukkig wel iets om naar uit te kijken, niets vervangd het verdriet van de miskraam en de onvervulde kinderwens, maar wellicht verzacht de pup wel wat de pijn. In ieder geval gaat het voor genoeg afleiding zorgen de komende tijd! Ohhhh ik vind het zo leuk voor je (heb het al eens gezegd, heb ook een hond, en kan daar zo van genieten!). Ben benieuwd! Nog een paar nachtjes!

Bloempje, fijn dat er twee eitjes zijn gegroeid! Dat geeft extra kansen! Heb je wel eens eerder twee eitjes gehad? Succes alvast voor morgen!



Liezelies, gefeliciteerd met je goede echo, wat fijn! Hoe gaat het nu met jou, heb je al zwangerschapssymptomen? En lukt het allemaal nog met de verhuizing erbij?



Kruidentheetje, wat een opluchting dat het hcg zo goed is gedaald en je verder geen ingrepen nodig hebt. Hebben ze een indicatie gegeven hoe lang het nog kan duren voordat het hcg helemaal verdwenen is? Of is dat lastig te zeggen. Verstandig dat je rust neemt, want wat een achtbaan heb je doorstaan. Hoe gaat het nu emotioneel met je? Dikke knuffel!



Sofie, hoe gaat het met jou? Meestal reageer je best regelmatig, maar nu is het al een tijdje wat stiller. Hoop dat alles goed is. Maar wellicht ben je gewoon een forumpauze aan het houden. Jouw nod is ook ergens rond deze dagen, is er bij jou al nieuws?



Hier: nu toch duidelijkheid. Vanochtend was m'n temperatuur laag. En zojuist heb ik het eerste bruinverlies gespot. De teleurstelling is niet meer heel groot. Ik had me er gisteren al bij neergelegd dat het zo moest zijn. Wel een stomme samenloop van omstandigheden die me even heel veel hoop gaven. Dat m'n temperatuur gewoon voor het eerst in 1,5 jaar tijd m'n eisprong niet goed aangaf, waardoor het leek alsof ik overtijd was en dan die stomme testen met hun indroogstreepjes. Heb nog gezocht op internet naar informatie over het merk testen en er schijnen meer mensen last van te hebben met dat merk, hoewel anderen er juist weer bij zweren dat ze dat nooit hebben. Ik ga ze iig nooit meer kopen.



Wolkje, ik lees nu jouw berichtje. Ja, dat denk ik soms ook, dat we die hoop ergens gewoon nodig hebben. Hoewel ik me er achteraf altijd heel dom over voel... En een beetje schuldig naar m'n man toe, omdat ik hem ook hoop had gegeven. Hoe gaat het nu met jou? Heb je alweer moed voor de volgende ronde? Ben je alweer begonnen met spuiten?

Kruidentheetje wat fijn dat je lichaam het zelf oplost. Dat scheelt een ellendige nasleep. Het is allemaal al rot genoeg



Liezelies: super zeg! Echt gijn dat het bij jou goed gaat.



Wolkje: fijn te horen dat het ook weer terug kan naar het oude want dit is gewoon niet fijn. Heb mega last van hormonen en dus giga hoofdpijn continu. Maar een strakke cyclus van 29 dus het is niet allemaal rot.

Eerdere miskramen niet zo'n last gehad als nu.

Ben benieuwd wat het gaat brengen komende maanden.

En jaaa nog 3 nachtjes slapen.... er wordt in huis zowel door zoon als door mij hard afgeteld. Ik heb er zo'n zin in. Als hij er is ga ik eens uitzoeken hoe ik een foto jan posten hier.

Moet eerlijk bekennen dat ik een pup nog veel leuker vind als een baby hihi. Ben echt niet zo van de baby's namelijk. Maar ja als je een kind wilt moet je nu eenmaal door die periode heen.



Windmolen: was er al bang voor maar duimde toch mee. Vreselijk balen meis. Knuffel!

kruidentheetje wat een oplichting, Sterkte hoor



windmolen *knuffel*



Hier alles goed. Heb nergens last van. Moeheid is ook al een week weg. Toen ik op het echo scherm keek had ik echt zoiets van nu is het echt. Morgen pcies 11 weken. En we willen het zondag aan de familie vertellen.

Hee meiden, ik had inderdaad even een forumpauze. Die laatste wachtweek is altijd zo zwaar en de ene keer ga ik dan juist heel veel posten en de andere keer juist niet, zoals nu. Vandaag officieel van het bankje af. Vanochtend eerste bloedverlies (meteen rood, dus niet twee dagen bruin van te voren... dat maakte het wachten ook extra spannend). Heb al gebeld voor een nieuwe afspraak in het zkh en kan maandagochtend terecht voor de eerste echo.



Hoewel ik niet verwacht had nu zwanger te zijn, ik voelde me ook niet 'anders' in de laatste week viel het me toch best zwaar. Zwangere vriendinnen in de omgeving, de ziekenhuis afspraken die weer gaan beginnen nu, ivf dat dichterbij gaat komen. En stiekem ook de positieve testen hier. Ik baal daarbij van mezelf, want tuurlijk gun ik het jullie! En ik weet hoe lang jullie erop hebben moeten wachten! Maar het is gewoon angst... angst dat het bij mij nooit zal lukken. Dat ik straks ongewenst kinderloos overblijf. En daarbij komt, net als Lobbes en sommige andere dames hier, dat ik nog nooit twee streepjes heb kunnen zien op een test. Met de verklevingen in mn buik is het misschien wel nooit tot een bevruchting gekomen... wie weet ben ik wel nooit dichtbij geweest. Dat maakt me heel erg verdrietig. Tuurlijk gaat ivf daarbij straks een uitkomst bieden, dan omzeilen we de hele route door de eileider. Maar het voelt ook als een soort eindstation. Wat als dat niet lukt? Dan staan we echt met lege handen..

Dat maakt me vreselijk verdrietig en onzeker. En met name ook angstig. Ik heb de hoop zeker nog niet opgegeven (want iedere maand en iedere ronde hou je hoop...) maar ik merk wel hoe slopend het is. Als ik vroeger wel eens las over relaties die stukgingen door ivf of mensen die na 1 poging ophielden omdat het niet meer ging dan kon ik me daar niks bij voorstellen. Je hebt toch álles over voor een kindje... maar ik kan me steeds beter in dit soort verhalen verplaatsen. Het is ontzettend zwaar en niet alleen fysiek. Vriendinnen die ik verteld heb dat wij niet zwanger worden zonder medische hulp lijken er ook echt niets van te snappen. Nog steeds de vraag of ik zwanger ben als ik een avondje geen wijn bestel. Heb geen zin om er iedere keer op in te gaan dus dan lach ik maar mee, zeg weer met een stalen gezicht 'nee joh' en verander snel het onderwerp. Maar stiekem raakt het me wel van binnen.



Naja voordat het een heel somber verhaal word... ik heb wel leuke dagen achter de rug. Leuk uitstapje gemaakt afgelopen weekend met mn vriend en er staat er nog een op de planning eind januari en een kleine vakantie eind februari. Daar kijk ik heel erg naar uit. Ook zakelijk gezien was 2016 een goed jaar en ik heb dan ook heel veel zin in het komende jaar en ben heel druk met mn eigen bedrijfje. Ohja, nu herrinner ik me Wolkjes post weer over verlofdagen opnemen mbt de afspraken. Ik ben eigen baas dus heb er geen ervaring mee... maar ik weet dat je hier geen eigen verlof voor hoeft in te leveren! ik lees zometeen even jullie updates terug en reageer vanmiddag dan even in alle rust op iedereen:) Moest dit vooral even van me afschrijven merk ik. Het zat echt even vast van binnen en nu ik het getypt heb, voel ik me al een stuk beter. Thanks lieve meiden voor jullie support!

-

Sofie... Weet niet goed wat ik moet schrijven, behalve dan dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt. Het is echt een kl*te zwaar traject, ik heb het ook totaal onderschat voordat ik er midden in zat. En hoe eenzaam het is, als alle mensen om je heen wel gewoon zwanger kunnen worden als ze daar zin in hebben en er niets van begrijpen hoe het is voor iemand bij wie dat niet zo werkt. Ik zou graag iets opbeurends willen schrijven, iets van dat ivf zeker niet het eindstation voor jullie gaat zijn, maar juist het begin van iets geweldigs, vanwege allerlei rationale redenen, zoals dat het idd precies je endometriose omzeilt en dat de kansen met IVF echt supergoed zijn, zeker in vergelijking met de miezerige 10-15% van IUI, maar dat weet je allemaal zelf allang, en het neemt die diepe angst ook niet weg. Dikke knuffel, deze dagen waarop je net weer ongesteld bent geworden zijn gewoon het meest zwaar. Schrijf hier van je af, als je dat oplucht.



Pinguin, heftig wat je schrijft dat jij en je vriend tijdelijk uit elkaar zijn geweest vanwege de kinderwens. Gelukkig is het bij jullie weer goedgekomen. Ik kan het me inmiddels ook heel goed voorstellen dat het zo'n groot effect kan hebben op een relatie, wij moeten zelf ook regelmatig alle zeilen bij zetten om elkaar niet te verliezen in dit. We staan er zo anders in, dat is echt heel lastig soms. Tot nu toe komen we er wel weer steeds uit, samen, ik hoop maar dat dat zo blijft.

Lastig dat het niet loopt op je werk op dit moment. En het is ook echt weer zo k*t dat die kinderwens daar dan ook weer invloed op heeft, want idd is het nu niet een heel ideaal moment om een nieuwe baan te zoeken. Zit zelf een beetje in eenzelfde situatie, zou ook eigenlijk een nieuwe baan moeten zoeken om diverse redenen, maar dan ben ik m'n flexibiliteit kwijt die ik nu zo goed kan gebruiken voor alle afspraken in de kliniek. Pff, soms lijkt alles wel in de wacht te staan tot dan eindelijk die zwangerschap er is. En dan weet je van te voren nog niet eens of die er ooit wel echt komt. (Hier ook een lekker negatieve stemming, zoals je merkt, sorry daarvoor...) Hopelijk gaat je volgende IUI gewoon lukken, vind het ook echt wel eens tijd worden dat er eens een IUI succesvol wordt!



Hier brak gisteravond de menstruatie definitief door. Voelde me op zich nog niet eens zo depri erover, totdat m'n man me een appje onder de neus drukte met een foto van de pasgeboren baby van een vriend van hem, samen met z'n 2 andere kids. We wisten niet eens dat ze weer zwanger waren. Toen brak ik wel weer even. Mijn verlangen naar zo'n gezinnetje is zo groot en dan de wetenschap dat dat bij ons dus nooit zo makkelijk zal gaan. Pfff. Nou ja, vanochtend de kliniek weer gebeld en 30 januari heb ik de eerste echo. Hopelijk diezelfde week nog de IUI.

Zo heb nu even tijd om rustig te reageren op iedereen



Pinguin en Windmolen, alvast bedankt voor jullie reacties, doet me wel goed dat het enigzins herkenbaar is wat ik schrijf. Al vind ik het ergens ook jammer dat jullie mijn gevoel delen want het maakt je niet heel vrolijk natuurlijk:(



Wolkje, dat zwanger denken probeer ik altijd te stoppen maar lijkt haast onmogelijk. De pregnyl helpt daar absoluut niet bij. Dan slaat je lijf helemaal op hol lijkt het wel. Over je werk, jammer dat je baas niet echt meedenkt. Ik ben zelf eigen baas (zonder personeel) maar ik kan me heus wel verplaatsen in een werkgever die niet geheel blij is met verzuim door ziekenhuis bezoek... maarja als je fulltime werkt zal het nou eenmaal onder werktijd moeten. Gelukkig ben je hiervoor wettelijk beschermd. Ik zou eens kijken op de site van Freya: https://www.freya.nl/kind ... htbaarheidsbehandelingen/ en eventueel juridisch advies via freya inwinnen? Want eigen verlof dagen inleveren is natuurlijk super zonde, tis niet alsof je omkomt in vakantiedagen tegenwoordig;)

En natuurlijk super jammer dat deze ronde niet gelukt is ook al was er door ziekte minder kans, je hoopt toch altijd op een wonder. Hoe sta je tegenover de nieuwe poging? En sta je nog achter hormonen zonder iui zoals het zkh voorstelde?



Deni, wat heerlijk dat de uitslagen goed zijn! Snap wel dat jullie allebei weer eerst fit willen (moeten?) zijn voor een nieuwe poging. Er is ook zoveel gebeurd de laatste tijd met veel onzekerheden en spanning. Wanneer verwacht je een nieuwe ronde te kunnen starten? Betekent dat weer van vooraf aan beginnen met eerst een pil/ hormonen/punctie en dan hopelijk terugplaatsing? Voor nu eerst focus op herstel voor je man en dan hopelijk snel goed nieuws daarna mbt een zwangerschap:)



Windmolen, wat een rollercoaster heb jij gehad zeg! Manman, wat een spanning! Ik moet eerlijk zeggen dat ik op de foto's niet echt een tuurstreepje kan ontdekken, maar dat kan ook aan het uploaden vd foto liggen natuurlijk. En dan ook nog een verkeerd voorspelde eisprong met temperaturen, zo logisch dat je dan veel hoop krijgt. Dan komt de klap extra hard aan Vriend en ik zijn het er over eens dat als het een keertje raak mag zijn en er een gezond kindje is (oh wat zal ik dan gelukkig zijn!) we niet te lang wachten met een tweede, al lijkt dat nog zóó ver weg. Maar die gedachte om het dan weer allemaal door te moeten maakt inderdaad verdrietig. Ben soms zo bang voor zwangerschapsaankondigingen van tweede kindjes in de omgeving van mensen die ik ken die tijdens onze 1.5 jaar proberen bevallen zijn. Het idee dat wij dan nog steeds niks hebben en zij al een tweede zwangerschap, daar probeer ik zo min mogelijk bij stil te staan.... dan maak ik mezelf onnodig gek ( of nog gekker )

Soms ook het gevoel dat alles 'on hold' staat, zeker als dingen verder in het jaar gepland worden dan schiet altijd door je hoofd 'misschien ben ik dan wel zwanger'. Je houdt er altijd rekening mee... We beginnen in ieder geval weer samen aan een nieuwe IUI ronde na de pauze! Hopelijk hebben we nu meer geluk!



Pinguin, als eerste jammer dat het afgelopen ronde niet gelukt is, zeker als je misselijk bent of krampen voelt waardoor je hoop groter is. Jammer dat ook jouw vriendinnen er weinig begrip voor hebben. Zeker het 'als je het los laat komt het vanzelf'. Ik snap dat zoiets lief bedoeld is maar is dikke onzin. Natuurlijk stress is niet goed, maar dan hebben we het over extreme stress... als op vakantie gaan en het los laten zou helpen dan had ik allang 4 weken op een zonnig oord gebivakkeerd met een goed boek, haha.

Kan me goed voorstellen dat dit traject zorgt voor een dip in je relatie, gelukkig zijn jullie na de pauze weer bij elkaar gekomen. Maar het is soms lastig om er hetzelfde in te (blijven) staan. Lastig ook mbt solliciteren, je wil niet in een baan blijven die niet bevalt.. maar het is ook lastig om bij een nieuwe werkgever meteen aan te kondigen dat je zwanger bent. Ik zou toch kiezen voor sollicteren (en opleiding als die te combineren is met het moederschap eventueel, ligt er natuurlijk ook aan of het een opleiding is van meerdere jaren of niet) want met tegenzin naar je werk gaan is heel zwaar weet ik uit ervaring. Succes met keuzes maken, blijft altijd moeilijk om de knoop door te hakken.



Bloempje, wat heerlijk dat de cyste weg is! Hoe is de IUI gegaan gister? Succes in de wachtweken, schrijf hier gerust van je af als de spanning te veel word, we kennen het gevoel



Lobbes, nog gefeliciteerd! Hoop dat jullie allebei een leuke dag hebben gehad. Heb je stukje gelezen voor het blog (de rest heb ik geskipt, iets te blije mama's voor mij... iets te confronterend nu;)) maar goed dat je op deze manier aandacht vraagt voor vrouwen bij wie het niet vanzelfsprekend gaat. Vond het een heel goed stukje, herkenbaar ook. Fijn dat je familie je goed begrijpt, want zelfs als je het je broer ontzettend gunt wil dat niet zeggen dat het je niet verdrietig maakt. En ik heb dus ook nog nooit een positieve test gehad zoals ik eerder al schreef. Dus ik begrijp je gevoel hierbij volledig.



Nic, heftig zo'n uitgerekende datum die dan passeert. En dan ook nog eens heftige menstruaties, dat lijkt me dubbel zo confronterend (en gewoon heel vervelend). Morgen eindelijk de pup!! Super leuk!! Ben benieuwd naar de puppy updates straks



Kruidentheetje, ik heb nog aan je gedacht de ze week. Wat fijn om weer een berichtje van je te lezen. Wat goed te lezen dat je HCG nog verder gezakt is zonder complicaties. Al had ik het natuurlijk liever anders gezien. Nu dus gewoon afwachten op een menstruatie lijkt me? Hoe voel je je verder qua emoties? Want het is niet niks om na eindelijk die gewenste positieve test toch weer een bbz te hebben. Het was jullie zo gegund



Doortje, fijn dat er een zwangerschapsring te zien was. Zullen hele spannende weken worden in aanloop naar de volgende echo lijkt me, veel sterkte en ik duim me suf voor wederom goed nieuws.

Ook voor de andere zwangeren met een goede echo, heel erg fijn om te lezen!



Zo heel verhaal, had ook heel wat bij te lezen. Fijn weekend dames