Zwanger
alle pijlers
als zwanger worden langer duurt - deel 2
zaterdag 8 oktober 2016 om 16:45
Link naar deel 1: forum.viva.nl/zwanger/als-zwanger-worde ... es/336989/
Als zwanger worden langer dan een jaar duurt is het niet meer het leuke en romantische proces wat je je er van te voren bij voorstelt, en komt er helaas veel teleurstelling, verdriet, geduld en frustratie bij kijken. In dit topic willen we onze harten hierover luchten en elkaar steunen. Wil je met ons meeschrijven, ben je van harte welkom! De meesten van ons zijn inmiddels helaas in de medische molen beland, maar dit topic is voor iedereen, die na een jaar of langer nog niet (blijvend) zwanger is, medische molen of niet. Laten we hopen dat we allemaal snel zwanger zijn!
Mama's to be
ZWANGER!
* Roxx91 (27/29 - wens sinds 2018), eind okt 2019, verminderde zaadkwaliteit, 9x IUI, IVF1&ICSI3 vmk, spontaan zwanger, maar miskraam (mola), nu weer spontaan zwanger
* pinguin00 (24/33 - wens sinds augustus 2014), 5-10-2019, kijkoperatie gehad, slechte zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, miskraam in ICSI1, zwanger in ICSI2
Bevallen
* analist88 (28/32 - wens sinds maart 2015), 17-04-2017, PCOS, 1 BBZ en 4 miskramen gehad.
* -Pandabeer- (31/26 - wens sinds juni 2015), juni 2017?, 1 miskraam en 2x BBZ gehad.
* Liezelies (30/39 - wens sinds september 2015), 10 augustus 2017
* Lisa89 (27/36 - wens sinds juli 2015), eind augustus 2017, PCOS.
* Doortje10 (wens sinds juli 2015), september 2017, twee miskramen gehad
* Wolkje85 (31/31 - wens sinds april 2015), eind december 2017, lange, onregelmatige cyclus, operatie gehad voor verklevingen eileiders, zwanger met Gonal F, tweeling!!
* Deni308 (27/30 - wens sinds najaar 2015), 1-1-2018, onregelmatige cyclus, verminderde zaadkwaliteit, zwanger in IVF/ICSI2
* Nic-1982 (33/38 - wens sinds oktober 2014), 2-3-2018, lange, onregelmatige cyclussen, drie miskramen gehad, zoon uit 2013
* sofie87 (29/28 - wens sinds juli 2015), 2-3-2018, endometriose, twee operaties om verklevingen en cystes te verwijderen, 4x IUI gehad, zwanger in IVF1
AH89, Lynn1990, Juultje1000, Samm06 en bloempje027: vanwege langere afwezigheid hebben we jullie uit de tabel gehaald. Als je weer mee wilt schrijven, geef maar een gil, dan zetten we je er weer in .
Om de tabel aan te passen:
Gebruikersnaam: wijwillenzwangerworden
Wachtwoord: wijwillenzwangerworden
Als zwanger worden langer dan een jaar duurt is het niet meer het leuke en romantische proces wat je je er van te voren bij voorstelt, en komt er helaas veel teleurstelling, verdriet, geduld en frustratie bij kijken. In dit topic willen we onze harten hierover luchten en elkaar steunen. Wil je met ons meeschrijven, ben je van harte welkom! De meesten van ons zijn inmiddels helaas in de medische molen beland, maar dit topic is voor iedereen, die na een jaar of langer nog niet (blijvend) zwanger is, medische molen of niet. Laten we hopen dat we allemaal snel zwanger zijn!
Mama's to be
Naam | Leeftijd | Wens sinds.. | Vruchtbaarheid | Status |
kruidentheetje | mei 2014 | één eileider door bbz, 6x IUI en 1x IVF gehad | pauze voor darmonderzoek, daarna IVF2 | |
windmolen | 33/39 | Juni 2015 | Endometriose, verklevingen operatief verwijderd, 6x IUI en 2xICSI met 4 FETs gehad | 30 mei intake nieuwe kliniek |
lobbes24 | 26/30 | Juli 2015 | verminderde zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, vmk in IVF1.2 | 1 cryo over, even rust |
* Roxx91 (27/29 - wens sinds 2018), eind okt 2019, verminderde zaadkwaliteit, 9x IUI, IVF1&ICSI3 vmk, spontaan zwanger, maar miskraam (mola), nu weer spontaan zwanger
* pinguin00 (24/33 - wens sinds augustus 2014), 5-10-2019, kijkoperatie gehad, slechte zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, miskraam in ICSI1, zwanger in ICSI2
Bevallen
* analist88 (28/32 - wens sinds maart 2015), 17-04-2017, PCOS, 1 BBZ en 4 miskramen gehad.
* -Pandabeer- (31/26 - wens sinds juni 2015), juni 2017?, 1 miskraam en 2x BBZ gehad.
* Liezelies (30/39 - wens sinds september 2015), 10 augustus 2017
* Lisa89 (27/36 - wens sinds juli 2015), eind augustus 2017, PCOS.
* Doortje10 (wens sinds juli 2015), september 2017, twee miskramen gehad
* Wolkje85 (31/31 - wens sinds april 2015), eind december 2017, lange, onregelmatige cyclus, operatie gehad voor verklevingen eileiders, zwanger met Gonal F, tweeling!!
* Deni308 (27/30 - wens sinds najaar 2015), 1-1-2018, onregelmatige cyclus, verminderde zaadkwaliteit, zwanger in IVF/ICSI2
* Nic-1982 (33/38 - wens sinds oktober 2014), 2-3-2018, lange, onregelmatige cyclussen, drie miskramen gehad, zoon uit 2013
* sofie87 (29/28 - wens sinds juli 2015), 2-3-2018, endometriose, twee operaties om verklevingen en cystes te verwijderen, 4x IUI gehad, zwanger in IVF1
AH89, Lynn1990, Juultje1000, Samm06 en bloempje027: vanwege langere afwezigheid hebben we jullie uit de tabel gehaald. Als je weer mee wilt schrijven, geef maar een gil, dan zetten we je er weer in .
Om de tabel aan te passen:
Gebruikersnaam: wijwillenzwangerworden
Wachtwoord: wijwillenzwangerworden
anoniem_63ab099e23182 wijzigde dit bericht op 17-05-2019 11:51
47.92% gewijzigd
dinsdag 18 juli 2017 om 11:45
Hee meiden,
Hier een heel zwaar weekend achter de rug. Ik ga dit proberen op te schrijven zonder te veel herkenbaar te zijn (of ik haal straks even een deel weg, dus niet quoten svp) maar mijn mama is ziek. Al een hele tijd maar het ging de laatst tijd beter. Dit weekend had ze echter een terugval en moeten opnieuw zware behandelingen gestart worden.
Ik ben er vreselijk verdrietig van en maak me tegelijk ook zorgen om mijn eigen buik. Het zijn hele heftige dagen geweest. Maak me super druk om de echo volgende week en wil nu nog liever dan alles in de wereld dat het goed gaat zodat mijn moeder dit nog kan gaan meemaken.
Hier een heel zwaar weekend achter de rug. Ik ga dit proberen op te schrijven zonder te veel herkenbaar te zijn (of ik haal straks even een deel weg, dus niet quoten svp) maar mijn mama is ziek. Al een hele tijd maar het ging de laatst tijd beter. Dit weekend had ze echter een terugval en moeten opnieuw zware behandelingen gestart worden.
Ik ben er vreselijk verdrietig van en maak me tegelijk ook zorgen om mijn eigen buik. Het zijn hele heftige dagen geweest. Maak me super druk om de echo volgende week en wil nu nog liever dan alles in de wereld dat het goed gaat zodat mijn moeder dit nog kan gaan meemaken.
dinsdag 18 juli 2017 om 12:10
Oh meis, ik krijg tranen in mijn ogen. Dit is zo zwaar...
Ik begrijp hoe je je voelt (bij mij alleen mijn papa ipv mama), dus snap alle onzekerheden, verdriet en angst die daarbij gepaard gaat.
Dit is niet wat je er nu bij wil/kan/ hebben... Het is al zo zwaar... Ik ga mega mega mega duimen voor je.
Helaas heb ik geen super goede tips voor je Deze weken tot de eerste echo zijn zo zenuwslopend... Je kan niets doen dan afwachten en aftellen en hopen... Denk aan je meis...
Ik begrijp hoe je je voelt (bij mij alleen mijn papa ipv mama), dus snap alle onzekerheden, verdriet en angst die daarbij gepaard gaat.
Dit is niet wat je er nu bij wil/kan/ hebben... Het is al zo zwaar... Ik ga mega mega mega duimen voor je.
Helaas heb ik geen super goede tips voor je Deze weken tot de eerste echo zijn zo zenuwslopend... Je kan niets doen dan afwachten en aftellen en hopen... Denk aan je meis...
dinsdag 18 juli 2017 om 21:35
Ach Sofie, wat heftig en wat droevig, meis. Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven. Het lijkt me zo naar als het niet goed gaat met je ouders. Kan me zo goed voorstellen dat je meer dan alles wil dat ze zo veel mogelijk meekrijgt van je zwangerschap en het kindje. Hele dikke knuffel, meis. Ik duim voor je voor een prachtige echo volgende week. En jij hebt er dus ook mee te maken, Wolkje, jeetje... Ook jij een hele dikke knuffel. Ik wens jullie allebei veel sterkte...
woensdag 19 juli 2017 om 12:21
donderdag 20 juli 2017 om 09:43
Sofie en wolkje sterkte. Heel moeilijk vooral in deze periode.dikke knuffel. Mijn vader heeft kanker gehad een jaar of 7/8 terug en dat was heel spannend. We waren toen helemaal niet bezig met kinderen krijgen maar het idee dat hij mijn kinderen later niet zo ontmoeten vond ik echt vreselijk. Juist omdat hij zo'n leuke opa was voor mijn neefjes en nichtjes. Gelukkig is het goed gekomen met hem en nog altijd dankbaar daarvoor. Dus ik kan me indenken wat het met jullie doet.
Windmolen had he nou vandaag de terugplaatsing? Het leest wat moeilijk terug op mijn telefoon. Zo ja succes!
@hier: even wat afstand genomen omdat ik me niet zo zwanger voelde en niet weer zo negatief wilde doen hier.
Zojuist een echo gehad en wauw alom verbijstering dat t nog steeds goed gaat. Kindje bewoog zelfs al. Weer een dag vooruit gezet dus nu 9+1 nu. Pff gaat het gewoon echt nog goedkomen... 1-8 mogen we weer voor de termijnecho.
Windmolen had he nou vandaag de terugplaatsing? Het leest wat moeilijk terug op mijn telefoon. Zo ja succes!
@hier: even wat afstand genomen omdat ik me niet zo zwanger voelde en niet weer zo negatief wilde doen hier.
Zojuist een echo gehad en wauw alom verbijstering dat t nog steeds goed gaat. Kindje bewoog zelfs al. Weer een dag vooruit gezet dus nu 9+1 nu. Pff gaat het gewoon echt nog goedkomen... 1-8 mogen we weer voor de termijnecho.
donderdag 20 juli 2017 om 10:02
Yeah Nic, wat een fijn nieuws om te lezen dat het nog steeds goed gaat... En je mag altijd klagen hoor! Hoewel ik het geen klagen vindt... je schrijft gewoon even van je af.. na de miskramen en de bloedingen begin van deze zwangerschap is het niet meer dan logisch dat je ontzettend bang bent... Maar 9.1 alweer! Nu aftellen tot de termijnecho 1 augustus...
Sofie lieverd, hoe is het met jou? Ik blijf duimen tot je echo... Ik snap dat het nu extra spannend is, dat je nu wilt dat je moeder alles bewust kan meemaken dat ze oma wordt van jouw prachtige kleintje.. Weet ze al dat je zwanger bent? Denk aan je meis, wanneer heb je volgende week nou precies de echo?
Lisa, leuk weer wat van je te horen, bij jou zijn het momenteel echt de laatste loodjes... (nog een maandje ofzo toch? )
Sofie lieverd, hoe is het met jou? Ik blijf duimen tot je echo... Ik snap dat het nu extra spannend is, dat je nu wilt dat je moeder alles bewust kan meemaken dat ze oma wordt van jouw prachtige kleintje.. Weet ze al dat je zwanger bent? Denk aan je meis, wanneer heb je volgende week nou precies de echo?
Lisa, leuk weer wat van je te horen, bij jou zijn het momenteel echt de laatste loodjes... (nog een maandje ofzo toch? )
donderdag 20 juli 2017 om 12:03
Oh Nic, ben zo blij voor je! Ik dacht al dat je misschien in stilte zat te 'lijden' tot de echo. Maar je mag hier altijd van je af komen schrijven, hoor, wat wolkje ook zegt. Maar zo fijn dat de echo goed was en het kindje zelfs al bewoog! Ben je nu ook verder dan je was bij je miskramen? Het zal nog steeds wel spannend zijn, denk ik, maar ik hoop dat het vertrouwen ook een beetje begint te groeien en je je rustiger erover gaat voelen.
Sofie, ik duim me rot voor een goede echo voor jou! Ik heb er alle vertrouwen in, maar daar heb jij natuurlijk niets aan. Ik hoop dat je de dagen een beetje door kan komen en dat je ondanks alles wat er speelt een beetje ontspanning kan vinden. En ook voor jou geldt, kom hier lekker van je afschrijven als je er behoefte aan hebt, we staan klaar voor je om je erdoor te trekken. Voor mij is volgende week donderdag ook een spannende dag, trouwens (zie hieronder), dus we kunnen samen aftellen .
Bedankt voor alle succeswensen, meiden, ik zit hier inmiddels met een ieniminie embryootje in m'n buik . Alles is goed gegaan, het is mooi ontdooit en goed vitaal. Zag er allemaal heel goed uit, zei de embryologe. Ook m'n bloedwaardes waren helemaal goed, dus nu is het een kwestie van afwachten. Ik heb een foto meegekregen van ons embytje, heel leuk. En we konden via een camera meekijken hoe het opgezogen werd in de spuit direct voordat het in mij werd ingebracht. Verder stelde de procedure weinig voor. M'n man was wel een beetje jaloers dat ik ons embryootje mee naar huis nam en hij naar z'n werk moest .
Ik sta er op dit moment heel positief in. Ben ontzettend dankbaar dat we zo ver hebben mogen komen en dat we nu eindelijk een echt goede kans maken. Ik ga proberen te ontspannen en te genieten, maar ik verwacht dat het lastig gaat worden naarmate m'n nod dichterbij komt. Ik heb over twee weken pas een afspraak om bloed te laten prikken, maar daarvoor heb ik natuurlijk allang getest. Sowieso word ik normaal gesproken op 12 dpo ongesteld, dus dat is precies over een week. Of ik voor die tijd al wil gaan testen, weet ik niet. De arts heeft het iig afgeraden, omdat het nog te vroeg kan zijn. Ik heb geen ovitrelle gespoten, dus vals positief testen kan niet, maar het kan wel vals negatief zijn natuurlijk. Ik zie het wel hoe het gaat. Voor nu ben ik blij en opgelucht en vind ik het vooral een heel bijzonder idee!
Sofie, ik duim me rot voor een goede echo voor jou! Ik heb er alle vertrouwen in, maar daar heb jij natuurlijk niets aan. Ik hoop dat je de dagen een beetje door kan komen en dat je ondanks alles wat er speelt een beetje ontspanning kan vinden. En ook voor jou geldt, kom hier lekker van je afschrijven als je er behoefte aan hebt, we staan klaar voor je om je erdoor te trekken. Voor mij is volgende week donderdag ook een spannende dag, trouwens (zie hieronder), dus we kunnen samen aftellen .
Bedankt voor alle succeswensen, meiden, ik zit hier inmiddels met een ieniminie embryootje in m'n buik . Alles is goed gegaan, het is mooi ontdooit en goed vitaal. Zag er allemaal heel goed uit, zei de embryologe. Ook m'n bloedwaardes waren helemaal goed, dus nu is het een kwestie van afwachten. Ik heb een foto meegekregen van ons embytje, heel leuk. En we konden via een camera meekijken hoe het opgezogen werd in de spuit direct voordat het in mij werd ingebracht. Verder stelde de procedure weinig voor. M'n man was wel een beetje jaloers dat ik ons embryootje mee naar huis nam en hij naar z'n werk moest .
Ik sta er op dit moment heel positief in. Ben ontzettend dankbaar dat we zo ver hebben mogen komen en dat we nu eindelijk een echt goede kans maken. Ik ga proberen te ontspannen en te genieten, maar ik verwacht dat het lastig gaat worden naarmate m'n nod dichterbij komt. Ik heb over twee weken pas een afspraak om bloed te laten prikken, maar daarvoor heb ik natuurlijk allang getest. Sowieso word ik normaal gesproken op 12 dpo ongesteld, dus dat is precies over een week. Of ik voor die tijd al wil gaan testen, weet ik niet. De arts heeft het iig afgeraden, omdat het nog te vroeg kan zijn. Ik heb geen ovitrelle gespoten, dus vals positief testen kan niet, maar het kan wel vals negatief zijn natuurlijk. Ik zie het wel hoe het gaat. Voor nu ben ik blij en opgelucht en vind ik het vooral een heel bijzonder idee!
donderdag 20 juli 2017 om 13:08
Windmolen wat bijzonder en spannend! En fijn dat het ontdooien allemaal goed gegaan is. Gelukkig is met dit traject de wachttijd een stuk korter na de terugplaatsing. Op 12 dpo waren mijn testen altijd al duidelijk en geen twijfel. Vooral de predictor early is een aanrader bij vroeg testen. Die knalde rond dat termijn al bij mijn vorige zwangerschap.
Ben super benieuwd en ik duim voor je meis!
En antwoord op je vragen;
Je hebt me inmiddels door . Hey was inderdaad zo dat ik me er probeeede voor af te sluiten en voirbereiden op de teleurstelling. Ik was vanmorgen ook enorm zenuwachtig voor de echo. Nog nooit eerder zo heftig als deze keer.
Ik vind t lief dat jullie de ruimte geve om te klagen. Maar ergens voelt t nog steeds alsof ik daar geen reden voor mag hebben. Heb immers al een draakje rondlopen en raak vanzelf zwanger steeds. Het voelt dus niet zo fair tov jullie.
En ik ben nu inderdaad verder dan tot nu toe het geval was met de miskramen. Dat voelt wel als een overwinning en had me ook voorgenomen te gaan genieten nu. Maar merk dat ik het al weer uitstel tot de termijnecho. Het onbezorgder zwanger zijn lijkt niet meer te bestaan helaas. Maar ben onwijs blij. En vooral het bewegen. Ik had dat nog niet verwacht te zien op dit termijn. Heel gaaf en ook een stuk echter ineens.
Ben super benieuwd en ik duim voor je meis!
En antwoord op je vragen;
Je hebt me inmiddels door . Hey was inderdaad zo dat ik me er probeeede voor af te sluiten en voirbereiden op de teleurstelling. Ik was vanmorgen ook enorm zenuwachtig voor de echo. Nog nooit eerder zo heftig als deze keer.
Ik vind t lief dat jullie de ruimte geve om te klagen. Maar ergens voelt t nog steeds alsof ik daar geen reden voor mag hebben. Heb immers al een draakje rondlopen en raak vanzelf zwanger steeds. Het voelt dus niet zo fair tov jullie.
En ik ben nu inderdaad verder dan tot nu toe het geval was met de miskramen. Dat voelt wel als een overwinning en had me ook voorgenomen te gaan genieten nu. Maar merk dat ik het al weer uitstel tot de termijnecho. Het onbezorgder zwanger zijn lijkt niet meer te bestaan helaas. Maar ben onwijs blij. En vooral het bewegen. Ik had dat nog niet verwacht te zien op dit termijn. Heel gaaf en ook een stuk echter ineens.
vrijdag 21 juli 2017 om 12:48
Nic, Fijn dat je weer een goede echo hebt gehad. Ik hoop echt voor je dat je snel een beetje vertrouwen krijgt in je zwangerschap. Wat de anderen ook zeggen, je mag hier altijd je zorgen schrijven. Misschien helpt dat. Ik heb er ook wel een handje van hoor om zwijgzaam te lijden. Ik ben sinds ik in het IUI traject zit ook niet meer zo actief omdat ik het zo spannend vind elke keer.
Windmolen, Fijn dat er een lief klein embryootje in je buik zit. Die moet gewoon blijven zitten hoor! Goed dat ze er ook veel vertrouwen in hebben bij het ziekenhuis. Een kans van 50% is echt heel goed.
Aan alle zwangere dames, hoe gaat het met jullie? Hopelijk gaat alles zijn gangetje.
Hier nog even een baalbericht van mij. We hebben afgelopen woensdag de crematie van mijn oma gehad. Ze is zoals ik al had verwacht nog vorige week overleden. Het was een enorm emotionele dag. Vandaag hebben we de inseminatie gehad voor IUI ronde 2. Mijn vriend zei gisteren al, van crematie naar inseminatie. Hoe ver kunnen je gevoelens uit elkaar liggen in 1 week. Toch zijn we er met vertrouwen ingegaan want ik had twee goede eitjes! 1 van 20mm en 1 van 18 mm. Tot we vanmorgen te horen kregen dat mijn vriend zijn zaad niet goed was. Er waren er slechts 600.000 na de bewerking. Vorige keer was dat 1,85 miljoen. Zo'n enorme domper! Zelf twijfelden we al aan de zaadkwaliteit van mijn vriend, maar dit is voor de IUI 3 keer gecheckt. 2 keer goed en 1 keer slecht. De arts vertelde ons nu dat als onze derde ronde weer zo'n slechte zaadkwaliteit geeft, dat we dan toch moeten nadenken om een stapje verder te gaan. Dus IVF of ICSI. Ik ben hier echt even heel verdrietig om. Ik had dit zo niet verwacht! Omdat ze onze kansen zo hoog inschatten met IUI. Blijkbaar is de zaadkwaliteit toch echt minder goed dan gehoopt. Wat mijn angst ook eigenlijk altijd was. Voor de dames die hier IUI gedaan hebben, wat zijn jullie ervaringen met aantallen en wanneer ging de IUI door en wanneer was het "zinloos" . Ben nu wel heel benieuwd. Heb het niet meer zo paraat.
Windmolen, Fijn dat er een lief klein embryootje in je buik zit. Die moet gewoon blijven zitten hoor! Goed dat ze er ook veel vertrouwen in hebben bij het ziekenhuis. Een kans van 50% is echt heel goed.
Aan alle zwangere dames, hoe gaat het met jullie? Hopelijk gaat alles zijn gangetje.
Hier nog even een baalbericht van mij. We hebben afgelopen woensdag de crematie van mijn oma gehad. Ze is zoals ik al had verwacht nog vorige week overleden. Het was een enorm emotionele dag. Vandaag hebben we de inseminatie gehad voor IUI ronde 2. Mijn vriend zei gisteren al, van crematie naar inseminatie. Hoe ver kunnen je gevoelens uit elkaar liggen in 1 week. Toch zijn we er met vertrouwen ingegaan want ik had twee goede eitjes! 1 van 20mm en 1 van 18 mm. Tot we vanmorgen te horen kregen dat mijn vriend zijn zaad niet goed was. Er waren er slechts 600.000 na de bewerking. Vorige keer was dat 1,85 miljoen. Zo'n enorme domper! Zelf twijfelden we al aan de zaadkwaliteit van mijn vriend, maar dit is voor de IUI 3 keer gecheckt. 2 keer goed en 1 keer slecht. De arts vertelde ons nu dat als onze derde ronde weer zo'n slechte zaadkwaliteit geeft, dat we dan toch moeten nadenken om een stapje verder te gaan. Dus IVF of ICSI. Ik ben hier echt even heel verdrietig om. Ik had dit zo niet verwacht! Omdat ze onze kansen zo hoog inschatten met IUI. Blijkbaar is de zaadkwaliteit toch echt minder goed dan gehoopt. Wat mijn angst ook eigenlijk altijd was. Voor de dames die hier IUI gedaan hebben, wat zijn jullie ervaringen met aantallen en wanneer ging de IUI door en wanneer was het "zinloos" . Ben nu wel heel benieuwd. Heb het niet meer zo paraat.
Let it be
vrijdag 21 juli 2017 om 15:05
Lieve Lobbes, allereerst gecondoleerd met het overlijden van je oma. Wat verdrietig. Ik hoop dat jullie woensdag op een mooie manier van haar afscheid hebben kunnen nemen.
Bah en dan die domper bij de IUI... Zo jammer dat z'n zaad net nu niet goed is als jij twee prachtige eitjes hebt. 600.000 is inderdaad niet heel veel, maar ik ga alsnog voor je duimen. Heel soms lees je wel eens dat het alsnog lukt, ook met weinig zaad.
Vervelend dat het steeds zo varieert. Toen ze het vooraf aan de IUI's gecheckt hebben, hebben ze het toen ook opgewerkt zoals bij IUI? Of alleen de normale toestand gecheckt? Het kan zijn dat je vriends zaad niet zo goed tegen het opwerken kan en dat er daarom maar zo weinig overblijven. Heb je wel eens de getallen voor en na opwerking vergeleken? Houd er ook rekening mee dat ze soms met concentraties werken en soms met totale hoeveelheid. Na opwerking geven ze meestal de totale hoeveelheid.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik met 0,6 en 1,85 miljoen geen vertrouwen meer zou hebben in IUI en ik dan ook aan IVF/ICSI zou gaan denken. Mijn man had de allereerste IUI 3 miljoen en dat vond onze arts ok, maar ze hadden liever meer dan 5 miljoen. Bij latere IUI's had hij dan wel steeds tussen de 8 en 11 miljoen. Ons heeft het uiteindelijk ook niet geholpen, maar dat kwam ergens anders door. Volgens mij wordt de grens overal anders gelegd, maar de laagste grens die ik heb gelezen is idd 1 miljoen.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom mijn mans zaad bij de latere IUI's zoveel beter is geworden. Hij is na de allereerste controle in juni vorig jaar een vitamine-preparaat gaan slikken (profertil, google maar eens, maar er bestaan vele soortgelijke varianten). Toch denk ik niet dat dat het was, want het zou al na 3 maanden moeten verbeteren, en bij de eerste IUI (zo'n half jaar later) was het ook niet zo geweldig dus. Maar anderen hebben er wel goede ervaringen mee. Een andere reden die ik me wel goed kan voorstellen is een beetje privé, dus dat haal ik later weer weg, maar wie weet is het nuttig voor jullie, dus ik wil 'm wel meegeven. Vanaf de tweede IUI heeft m'n man de laptop erbij gepakt, als je begrijpt wat ik bedoel . Ik denk dat dat veel geholpen heeft, het nam de prestatiedruk een beetje weg, en maakte het proces gewoon iets leuker en opwinding is goed voor de zaadproductie. Ik heb er zelfs een onderzoeksartikel over gevonden . Misschien heb je er iets aan voor de laatste IUI. Hoe dan ook hoop ik dat het dan weer de goede kant op fluctueert.
Ik snap heel goed dat je even heel verdrietig bent omdat IVF nu misschien toch dichtbij komt. En zeker omdat ze jullie inderdaad hele goede kansen hadden gegeven met IUI, dan verwacht je dit niet zo snel. Neem je tijd dit te verwerken en te wennen aan het idee. Hele dikke knuffel van mij.
Nic, oh, zie het alsjeblieft niet zo dat het niet fair zou zijn voor jou om te 'klagen' hier, omdat je al een kindje hebt en zonder hulp zwanger kan worden. Al onze verhalen zijn heel verschillend, maar we hebben allemaal dezelfde wens: een kindje te krijgen. En we zijn daar allemaal al lang mee bezig en ieder van ons heeft weer andere moeilijkheden op de weg. En dat kan prima naast elkaar bestaan. Plus we schrijven nu al zo lang met elkaar, we willen je nu ook gewoon hierin steunen. Dus klaag maar raak, vind ik hoor!
Maar voor nu ben je natuurlijk nog superblij met de goede echo . Echt heel fijn ook dat je nu verder bent dan je vorige miskramen. Hebben jullie al iets tegen je zoontje gezegd, of wachten jullie daar nog mee? Nog ff een dikke week volhouden tot de termijnecho, maar dat lukt je ook nog wel!
Bah en dan die domper bij de IUI... Zo jammer dat z'n zaad net nu niet goed is als jij twee prachtige eitjes hebt. 600.000 is inderdaad niet heel veel, maar ik ga alsnog voor je duimen. Heel soms lees je wel eens dat het alsnog lukt, ook met weinig zaad.
Vervelend dat het steeds zo varieert. Toen ze het vooraf aan de IUI's gecheckt hebben, hebben ze het toen ook opgewerkt zoals bij IUI? Of alleen de normale toestand gecheckt? Het kan zijn dat je vriends zaad niet zo goed tegen het opwerken kan en dat er daarom maar zo weinig overblijven. Heb je wel eens de getallen voor en na opwerking vergeleken? Houd er ook rekening mee dat ze soms met concentraties werken en soms met totale hoeveelheid. Na opwerking geven ze meestal de totale hoeveelheid.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik met 0,6 en 1,85 miljoen geen vertrouwen meer zou hebben in IUI en ik dan ook aan IVF/ICSI zou gaan denken. Mijn man had de allereerste IUI 3 miljoen en dat vond onze arts ok, maar ze hadden liever meer dan 5 miljoen. Bij latere IUI's had hij dan wel steeds tussen de 8 en 11 miljoen. Ons heeft het uiteindelijk ook niet geholpen, maar dat kwam ergens anders door. Volgens mij wordt de grens overal anders gelegd, maar de laagste grens die ik heb gelezen is idd 1 miljoen.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom mijn mans zaad bij de latere IUI's zoveel beter is geworden. Hij is na de allereerste controle in juni vorig jaar een vitamine-preparaat gaan slikken (profertil, google maar eens, maar er bestaan vele soortgelijke varianten). Toch denk ik niet dat dat het was, want het zou al na 3 maanden moeten verbeteren, en bij de eerste IUI (zo'n half jaar later) was het ook niet zo geweldig dus. Maar anderen hebben er wel goede ervaringen mee. Een andere reden die ik me wel goed kan voorstellen is een beetje privé, dus dat haal ik later weer weg, maar wie weet is het nuttig voor jullie, dus ik wil 'm wel meegeven. Vanaf de tweede IUI heeft m'n man de laptop erbij gepakt, als je begrijpt wat ik bedoel . Ik denk dat dat veel geholpen heeft, het nam de prestatiedruk een beetje weg, en maakte het proces gewoon iets leuker en opwinding is goed voor de zaadproductie. Ik heb er zelfs een onderzoeksartikel over gevonden . Misschien heb je er iets aan voor de laatste IUI. Hoe dan ook hoop ik dat het dan weer de goede kant op fluctueert.
Ik snap heel goed dat je even heel verdrietig bent omdat IVF nu misschien toch dichtbij komt. En zeker omdat ze jullie inderdaad hele goede kansen hadden gegeven met IUI, dan verwacht je dit niet zo snel. Neem je tijd dit te verwerken en te wennen aan het idee. Hele dikke knuffel van mij.
Nic, oh, zie het alsjeblieft niet zo dat het niet fair zou zijn voor jou om te 'klagen' hier, omdat je al een kindje hebt en zonder hulp zwanger kan worden. Al onze verhalen zijn heel verschillend, maar we hebben allemaal dezelfde wens: een kindje te krijgen. En we zijn daar allemaal al lang mee bezig en ieder van ons heeft weer andere moeilijkheden op de weg. En dat kan prima naast elkaar bestaan. Plus we schrijven nu al zo lang met elkaar, we willen je nu ook gewoon hierin steunen. Dus klaag maar raak, vind ik hoor!
Maar voor nu ben je natuurlijk nog superblij met de goede echo . Echt heel fijn ook dat je nu verder bent dan je vorige miskramen. Hebben jullie al iets tegen je zoontje gezegd, of wachten jullie daar nog mee? Nog ff een dikke week volhouden tot de termijnecho, maar dat lukt je ook nog wel!
vrijdag 21 juli 2017 om 18:51
Dank voor je eerlijkheid Windmolen. Bij ons ziekenhuis geldt eigenlijk ook een minimum van 2 miljoen. Na de 1.85miljoen is het nog niet heel erg want wellicht de volgende keer beter, maar 0.6 miljoen is gewoon niet goed.
Ik zal die vitamines eens bekijken! En die laptop, daar maakt hij al gebruik van om het maar zo te zeggen haha.
Ik ben echt een beetje angstig voor het ivf traject. Vooral voor de punctie. Maar dat is nog ver weg.
De uitvaart woensdag was heel mooi. Op een mooie manier afscheid kunnen nemen.
Succes op het wachtbankje Windmolen. Ik hoop het zo voor je!
Ik zal die vitamines eens bekijken! En die laptop, daar maakt hij al gebruik van om het maar zo te zeggen haha.
Ik ben echt een beetje angstig voor het ivf traject. Vooral voor de punctie. Maar dat is nog ver weg.
De uitvaart woensdag was heel mooi. Op een mooie manier afscheid kunnen nemen.
Succes op het wachtbankje Windmolen. Ik hoop het zo voor je!
Let it be
maandag 24 juli 2017 om 11:39
Heb je misschien bij de IUI's een spermiogram gekregen? Ik heb daar altijd om gevraagd (uit nieuwsgierigheid) en dan kreeg ik die mee. Daar stonden dan de waardes voor en na opwerking op en kon ik vergelijken. Maar goed, ik neem aan dat de artsen wel iets gezegd zouden hebben als het zaad na het opwerken veel slechter was dan ervoor. Ik hoop voor je dat het de volgende keer beter is, zodat je niet meteen over hoeft naar IVF.
Sofie, hoe gaat het met je? Ik denk aan je, meis .
bloempje, ben jij nu weer begonnen met spuiten? Hoe gaat het ermee?
Roxx, hoe gaat het bij jou? Heb je alweer een eerste echo gehad voor je IUI?
maandag 24 juli 2017 om 15:42
Zo, eens even goed de tijd nemen om te reageren, want ik heb jullie een beetje verwaarloosd de laatste dagen. Sorry!
Animal, spannend die extra onderzoeken allemaal in DD. Ik weet er verder niet heel veel vanaf nu. Ga zo die NK cellen even opzoeken. Heb je al besloten of je wel/niet HSk wil laten doen? En viel je menstruatie mee? Hoop dat je weer snel zin krijgt in de aankomende terugplaatsing. Maar ga er vanuit dat je eerst meer uitslagen wil afwachten?
Lobbes, knuffel voor jou meis En zo ontzettend dubbel. Crematie en inseminatie zo vlak bij elkaar. En dan ook nog eens wisselde zaadkwaliteit Kan me goed voorstellen dat je daar erg onzeker van wordt. IK weet zelf niet veel over aantallen, want zaad van vriend was altijd prima. Snap dat ivf je beangstigd, dat gevoel heb ik ook gehad. Het voelt toch als een laatste optie, en daarbij is het best een heftig traject. De punctie vond ik gelukkig wel heel erg meevallen en met ivf zijn je kansen wel echt beter. Dat helpt misschien om er, indien nodig, straks toch met goede moed in te stappen.
Wolkje, wat een mega snelle echo heb je gehad. Kan me voorstellen dat je liever wat langer wil gluren naar de kleintjes. Maar belangrijkste is dat alles er goed uitziet. Begin je al een beetje een buikje te krijgen? Mag ik trouwens inzetten op het geslacht? Ik denk twee jochies. Eens kijken of ik het bij eentje of beide goed heb
Windmolen, moeilijk qua testen.. je hoeft niet te wachten op ovitrelle dus je kan eerder testen. Ik heb 14 dagen na de punctie getest. Dat vond ik lang wachten en dan testte ik al stiekem twee dagen eerder dan het advies van het zkh. Ik had wel meteen een duidelijke streep en geen onduidelijk tuurstreepje, dat helpt wel in de onzekerheid (zou je denken, kan het soms nog niet geloven) Hoe voel je je? Ik vond de eerste dagen heel erg leuk en hoe meer het testmoment in zicht kwam hoe onzekerder en moeilijker ik het vond. En ik voelde niks geks, voelde echt alsof menstruatie kwam met zeurende buikpijn.. dus dat zegt iig niets.
Nic, wat heerlijk dat de echo weer goed was. Nog steeds zo blij voor je!!
Deni, hoe is het met jou?
Roxx, Dikke knuffel voor de negatieve test. Dat blijft gewoon zo vervelend!! Spannend nog 1 iui. Scheelt wel dat jullie meteen door kunnen met ivf. Moet je dan starten met de pil of weet je dat nog niet? Ik was de laatste ronde iui ook al meer met mijn hoofd bezig met ivf, op een gegeven moment verlies je toch wel hoop. Al kan het natuurlijk wel gewoon!
Hier, erg met ups en downs. Zowel mentaal als lichamelijk. Ik kan soms opeens heel moe zijn, slaap af en toe slecht en mijn darmen functioneren nog niet naar behoren. Ik ben niet misselijk en heb geen pijnlijke borsten ( al zijn ze wel al ruim een cup groter, maar dan doen ze geruisloos haha) Vind de echo van donderdag vreselijk spannend. Ik probeer negatieve stemmetjes in mijn hoofd te onderdrukken en positief te blijven. Mijn vriend is daar veel beter in. Merk gewoon dat je twee jaar lang proberen en een jaar mmm niet zomaar kwijt bent. Het vertrouwen in mijn eigen lijf is er gewoon niet. Nog steeds kan ik zwangeren etc confronterend vinden hoe gek is dat. En dan natuurlijk ook nog de zorgen om mijn lieve mama. Dus een behoorlijke heftige periode hier en hoop dat ik na een goede echo donderdag wat meer rust ga vinden
Animal, spannend die extra onderzoeken allemaal in DD. Ik weet er verder niet heel veel vanaf nu. Ga zo die NK cellen even opzoeken. Heb je al besloten of je wel/niet HSk wil laten doen? En viel je menstruatie mee? Hoop dat je weer snel zin krijgt in de aankomende terugplaatsing. Maar ga er vanuit dat je eerst meer uitslagen wil afwachten?
Lobbes, knuffel voor jou meis En zo ontzettend dubbel. Crematie en inseminatie zo vlak bij elkaar. En dan ook nog eens wisselde zaadkwaliteit Kan me goed voorstellen dat je daar erg onzeker van wordt. IK weet zelf niet veel over aantallen, want zaad van vriend was altijd prima. Snap dat ivf je beangstigd, dat gevoel heb ik ook gehad. Het voelt toch als een laatste optie, en daarbij is het best een heftig traject. De punctie vond ik gelukkig wel heel erg meevallen en met ivf zijn je kansen wel echt beter. Dat helpt misschien om er, indien nodig, straks toch met goede moed in te stappen.
Wolkje, wat een mega snelle echo heb je gehad. Kan me voorstellen dat je liever wat langer wil gluren naar de kleintjes. Maar belangrijkste is dat alles er goed uitziet. Begin je al een beetje een buikje te krijgen? Mag ik trouwens inzetten op het geslacht? Ik denk twee jochies. Eens kijken of ik het bij eentje of beide goed heb
Windmolen, moeilijk qua testen.. je hoeft niet te wachten op ovitrelle dus je kan eerder testen. Ik heb 14 dagen na de punctie getest. Dat vond ik lang wachten en dan testte ik al stiekem twee dagen eerder dan het advies van het zkh. Ik had wel meteen een duidelijke streep en geen onduidelijk tuurstreepje, dat helpt wel in de onzekerheid (zou je denken, kan het soms nog niet geloven) Hoe voel je je? Ik vond de eerste dagen heel erg leuk en hoe meer het testmoment in zicht kwam hoe onzekerder en moeilijker ik het vond. En ik voelde niks geks, voelde echt alsof menstruatie kwam met zeurende buikpijn.. dus dat zegt iig niets.
Nic, wat heerlijk dat de echo weer goed was. Nog steeds zo blij voor je!!
Deni, hoe is het met jou?
Roxx, Dikke knuffel voor de negatieve test. Dat blijft gewoon zo vervelend!! Spannend nog 1 iui. Scheelt wel dat jullie meteen door kunnen met ivf. Moet je dan starten met de pil of weet je dat nog niet? Ik was de laatste ronde iui ook al meer met mijn hoofd bezig met ivf, op een gegeven moment verlies je toch wel hoop. Al kan het natuurlijk wel gewoon!
Hier, erg met ups en downs. Zowel mentaal als lichamelijk. Ik kan soms opeens heel moe zijn, slaap af en toe slecht en mijn darmen functioneren nog niet naar behoren. Ik ben niet misselijk en heb geen pijnlijke borsten ( al zijn ze wel al ruim een cup groter, maar dan doen ze geruisloos haha) Vind de echo van donderdag vreselijk spannend. Ik probeer negatieve stemmetjes in mijn hoofd te onderdrukken en positief te blijven. Mijn vriend is daar veel beter in. Merk gewoon dat je twee jaar lang proberen en een jaar mmm niet zomaar kwijt bent. Het vertrouwen in mijn eigen lijf is er gewoon niet. Nog steeds kan ik zwangeren etc confronterend vinden hoe gek is dat. En dan natuurlijk ook nog de zorgen om mijn lieve mama. Dus een behoorlijke heftige periode hier en hoop dat ik na een goede echo donderdag wat meer rust ga vinden
maandag 24 juli 2017 om 20:17
Roxx, succes alvast vrijdag!
Sofie, heftige tijd ga je inderdaad door. Is je moeder al begonnen aan de behandelingen? Zie je haar vaak nu? Hoe is ze er zelf onder? En je vader? Ik weet niet of je deze vragen wil beantwoorden, hoor, anders negeer je ze maar gewoon.
Goed dat je probeert om positief te blijven over de zwangerschap. Je hebt er ook niets aan om alleen maar bang te zijn. Dat houd ik mezelf ook voor nu. Maar natuurlijk is het ontzettend spannend. Ik hoop dat het vertrouwen snel gaat komen na een goede echo. Je lichaam was iig in staat om meteen bij de eerste IVF zwanger te worden, dus dat is al heel wat! En je hebt wel wat van de klassieke symptomen, dus er is absoluut iets gaande. Ik duim voor je.
Hier gaat het nog wel redelijk op het wachtbankje (nu 9 dpo, 4 dagen na terugplaatsing). Ik vind het eerlijk gezegd tot nu toe minder stressvol dan ik had verwacht. Natuurlijk is het wel heel spannend en ik ben er ook veel mee bezig, maar in tegenstelling tot bij de IUI's (behalve de eerste dan) heb ik nu gewoon echt hoop en durf ik weer te dromen en dat maakt het wachtbankje ook wat fijner. En natuurlijk houd ik in m'n achterhoofd dat ik straks keihard teleurgesteld kan worden, maar dat zou ik ook worden als ik niet durfde te hopen. Ik weet dat er meestal gezegd wordt dat dit het meest stressvolle is aan het hele IVF-traject, maar ik vond bijv. het afwachten of m'n eicellen wel bevrucht zouden worden en hoe en of de embryo's door zouden groeien veel stressiger. Of na die eerste echo, waar bleek dat ik maar 6 eitjes had die ook nog eens super ongelijk groeiden, dat vond ik echt vreselijk. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik nog twee cryo's over heb als deze poging mislukt. Wat dat betreft heb ik wel echt een luxe-positie, dat besef ik me meer en meer. En mogelijk piep ik over één of twee daagjes wel heel anders.
Qua symptomen durf ik niet veel te zeggen. Ik heb vanaf de terugplaatsing af en toe wat lichte krampjes en steekjes en een continu licht zeurderig gevoel in m'n baarmoeder. Dat laatste lijkt nu wat erger te worden. Kan goed zijn dat ik dat bij m'n IUI's ook had, ik ben alles op een gegeven moment gewoon gaan negeren omdat ik er niet meer in geloofde. Af en toe voel ik m'n borsten iets, en ben ik licht weeïg, maar ook dat ken ik wel van eerdere rondes. Verder voel ik me wat moe en duf, en heb wat meer last van hoofdpijn dan normaal, maar alles niet heel uitgesproken ofzo. Het is ook wat aan de vroege kant. M'n temperatuurcurve ziet er wel grappig uit trouwens, normaal gesproken fluctueert-ie best veel, maar nu is-ie sinds de terugplaatsing heel constant en licht stijgend, al vermoed ik sterk dat dat gewoon toeval is. Vanaf nu wordt het wel spannend, want meestal ging m'n temperatuur vanaf 10 dpo iets naar beneden, dus ben heel benieuwd wat-ie morgen gaat doen.
Qua testen ben ik er nog niet uit. Ik had me eigenlijk voorgenomen niet vroeg te gaan testen en te wachten tot na m'n nod, om een tuurstreepjesdrama te voorkomen. Maar nu krijgen we van woensdag op donderdag een logé (donderdag is m'n nod) en ik wil liever niet dan ongesteld worden en me moeten inhouden. Dus ik overweeg om woensdagochtend een vroege test te doen op 11 dpo, zodat ik dan kan uithuilen mocht die negatief zijn. Ik heb nog supergevoelige tests, die op internet al positief zijn bij mensen op 8 dpo. Aan de andere kant zijn dat de tests waar ik al eens een indroogstreepje mee heb gekregen, dus of dat echt handig is... Ik denk dat ik nog even afwacht en mocht ik duidelijke signalen krijgen dat ik ongesteld ga worden (temperatuurdaling of spotting ofzo) dan ga ik testen en als alles er nog hoopvol uitziet, stel ik het misschien nog uit.
Sorry voor het lange verhaal . Fijne avond iedereen!
Sofie, heftige tijd ga je inderdaad door. Is je moeder al begonnen aan de behandelingen? Zie je haar vaak nu? Hoe is ze er zelf onder? En je vader? Ik weet niet of je deze vragen wil beantwoorden, hoor, anders negeer je ze maar gewoon.
Goed dat je probeert om positief te blijven over de zwangerschap. Je hebt er ook niets aan om alleen maar bang te zijn. Dat houd ik mezelf ook voor nu. Maar natuurlijk is het ontzettend spannend. Ik hoop dat het vertrouwen snel gaat komen na een goede echo. Je lichaam was iig in staat om meteen bij de eerste IVF zwanger te worden, dus dat is al heel wat! En je hebt wel wat van de klassieke symptomen, dus er is absoluut iets gaande. Ik duim voor je.
Hier gaat het nog wel redelijk op het wachtbankje (nu 9 dpo, 4 dagen na terugplaatsing). Ik vind het eerlijk gezegd tot nu toe minder stressvol dan ik had verwacht. Natuurlijk is het wel heel spannend en ik ben er ook veel mee bezig, maar in tegenstelling tot bij de IUI's (behalve de eerste dan) heb ik nu gewoon echt hoop en durf ik weer te dromen en dat maakt het wachtbankje ook wat fijner. En natuurlijk houd ik in m'n achterhoofd dat ik straks keihard teleurgesteld kan worden, maar dat zou ik ook worden als ik niet durfde te hopen. Ik weet dat er meestal gezegd wordt dat dit het meest stressvolle is aan het hele IVF-traject, maar ik vond bijv. het afwachten of m'n eicellen wel bevrucht zouden worden en hoe en of de embryo's door zouden groeien veel stressiger. Of na die eerste echo, waar bleek dat ik maar 6 eitjes had die ook nog eens super ongelijk groeiden, dat vond ik echt vreselijk. Waarschijnlijk helpt het ook dat ik nog twee cryo's over heb als deze poging mislukt. Wat dat betreft heb ik wel echt een luxe-positie, dat besef ik me meer en meer. En mogelijk piep ik over één of twee daagjes wel heel anders.
Qua symptomen durf ik niet veel te zeggen. Ik heb vanaf de terugplaatsing af en toe wat lichte krampjes en steekjes en een continu licht zeurderig gevoel in m'n baarmoeder. Dat laatste lijkt nu wat erger te worden. Kan goed zijn dat ik dat bij m'n IUI's ook had, ik ben alles op een gegeven moment gewoon gaan negeren omdat ik er niet meer in geloofde. Af en toe voel ik m'n borsten iets, en ben ik licht weeïg, maar ook dat ken ik wel van eerdere rondes. Verder voel ik me wat moe en duf, en heb wat meer last van hoofdpijn dan normaal, maar alles niet heel uitgesproken ofzo. Het is ook wat aan de vroege kant. M'n temperatuurcurve ziet er wel grappig uit trouwens, normaal gesproken fluctueert-ie best veel, maar nu is-ie sinds de terugplaatsing heel constant en licht stijgend, al vermoed ik sterk dat dat gewoon toeval is. Vanaf nu wordt het wel spannend, want meestal ging m'n temperatuur vanaf 10 dpo iets naar beneden, dus ben heel benieuwd wat-ie morgen gaat doen.
Qua testen ben ik er nog niet uit. Ik had me eigenlijk voorgenomen niet vroeg te gaan testen en te wachten tot na m'n nod, om een tuurstreepjesdrama te voorkomen. Maar nu krijgen we van woensdag op donderdag een logé (donderdag is m'n nod) en ik wil liever niet dan ongesteld worden en me moeten inhouden. Dus ik overweeg om woensdagochtend een vroege test te doen op 11 dpo, zodat ik dan kan uithuilen mocht die negatief zijn. Ik heb nog supergevoelige tests, die op internet al positief zijn bij mensen op 8 dpo. Aan de andere kant zijn dat de tests waar ik al eens een indroogstreepje mee heb gekregen, dus of dat echt handig is... Ik denk dat ik nog even afwacht en mocht ik duidelijke signalen krijgen dat ik ongesteld ga worden (temperatuurdaling of spotting ofzo) dan ga ik testen en als alles er nog hoopvol uitziet, stel ik het misschien nog uit.
Sorry voor het lange verhaal . Fijne avond iedereen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in