als zwanger worden langer duurt - deel 2

Lobbes, dat is een mooi aantal! Super!!!
Tips: goed luisteren naar de verpleegkundige en je proberen te ontspannen, niet alleen in je hoofd, maar ook in jouw lijf. Niet je adem in houden op het moment van prikken, maar rustig door blijven ademen. Ik heb het altijd koud/heb altijd koude voeten vond een paar dikke sokken wel erg lekker. En na de tijd lekker met een pot thee en wat lekkers op de bank en je laten verwennen door jouw man/vriend. Ik ga voor je duimen meid!

Lobbes, wauw, wat een mooie score zeg! Ben jaloers! Fijn dat de hogere dosis zo goed is aangeslagen! Alvast veel succes voor vrijdag en vooral voor het spannende afwachten daarna. Hou je ons op de hoogte? Verder geen tips hier voor de punctie, ik was beide keren lekker onder narcose .

Roxx, heb je de uitslag van de MOAT test al? Spannend! Ik hoop dat er nog wat verbeterd kan worden bij jullie. Of wij nog meer pogingen willen doen hierna, laten we denk ik ook een beetje afhangen van hoe het de derde keer gaat en wat de artsen adviseren. In principe zouden we wel door willen gaan. Heb ook gelezen dat tot 6 pogingen statistisch gezien nog steeds meer kans opleveren, maw, in het algemeen zinnig zijn. Tenzij er natuurlijk andere dingen spelen. Ik vind het wel heel zwaar hoor, en soms denk ik nu al, ik gooi de handdoek in de ring. Maar ja, de wens blijft...

Evii, wat mij betreft ben je natuurlijk welkom om hier mee te schrijven, maar zoals je al gemerkt hebt zijn we momenteel niet enorm actief met schrijven (meesten van ons zijn op dit moment in wachtstatus). Ook zijn we allemaal al een heel stukje langer in de MMM. Dat hoeft verder niets uit te maken, maar misschien wil je liever ergens meeschrijven waar het iets actiever is en waar mss wat meer mensen net beginnen. Aan de andere kant hebben wij natuurlijk wel een hoop ervaring . Kijk maar wat je doet, je bent zeker welkom. Vervelend van de cystes. Ben je inmiddels al teruggebeld of je geopereerd moet worden of niet? Ik heb zelf endometriose, daar kun je ook cystes van krijgen, maar gelukkig heb ik daar zelf geen last van. Wat betreft het traject en verdriet enzo, ik merk zelf dat het erg met ups en downs gaat. Het ene moment is het ontzettend zwaar en confronterend en verdrietig en het andere moment kan het je juist weer heel veel energie geven omdat je eindelijk actie kunt ondernemen en hulp krijgt om je wens uit te laten komen. Ik hoop voor jou dat het traject niet lang gaat duren.

Hier hebben we toch besloten een gesprek te doen bij de 'nummer twee' van de kliniek (die overigens ook echt veel ervaring heeft, een echte rot in het vak). Dat zal op 30 mei zijn. In eerste instantie hadden we ook nog een afspraak voor de zekerheid gemaakt in november bij de prof (m'n nummer één), maar later werden we teruggebeld dat dat toch niet de bedoeling was, om twee van de 'chefs' te blokkeren voor een gesprek. Gelukkig nam m'n man toen de telefoon op, want blijkbaar was de assistente echt 'not amused' daarover ('wat denken jullie wel niet'). Beetje raar gedrag, want haar collega had het tenslotte toegestaan. Wij proberen uiteraard zoveel mogelijk eruit te halen en als zij daarmee akkoord lijken te gaan, kunnen ze het ons toch niet kwalijk nemen? Dus dat geeft wel weer een beetje een negatief gevoel meteen weer, maar ja. Hopelijk is de arts tenminste goed in wat-ie doet, daar gaat het tenslotte om. En de eerste, vriendelijke, assistente gaf al aan dat de artsen onderling wel met elkaar overleggen en dat als ik eenmaal in het systeem zit, ik wsl ook wel sneller eventueel bij de prof terecht kan voor immunologisch onderzoek.
Verder zijn we het nu gewoon 'natuurlijk' aan het proberen, maar hoop dat het daarmee nog gaat lukken heb ik uiteraard niet. Heb wel nu vandaag op 8 dpo weer eens spotting. Wat denken jullie, zou het een innestelingsbloeding zijn? . Ik vrees eigenlijk dat het vele spotten wat ik ooit had voor de endometriose-operatie weer terug is. Was nu zo'n 1,5 jaar weg sinds de operatie.

Even snelle update:
Moat test was goed, dus hoogstwaarschijnlijk ligt het probleem bij mij
Verder is er voor ons niet veel meer mogelijk. Ik mag m’n laatste poging beginnen zodra ik ga menstrueren, maar we willen nog een cyclus wachten.
Voor m’n laatste poging ga ik menopur spuiten en gaan ze eicelactivatie toepassen, in de hoop dat dat meer bevruchtingen zal opleveren..

Oh windmolen wat slopend weer. Die wachtweken waar je eigenlijk geen vertrouwen in hebt maar toch jezelf helemaal gek maakt. Hopelijk is je endo niet terug hoor. Dat zou echt heel rot zijn voor je.

Roxx, succes alvast met je volgende poging.

Hier vandaag de punctie gehad. Het was pijnlijk maar te doen.We hebben 9 eicellen! Erg blij mee. Hopelijk maandag terugplaatsing.
Hoe lang hadden jullie nog napijn van de punctie? Ik wil geen naproxen gebruiken want daar word ik zo naar van. Maar nu dus wel behoorlijk pijn.

Ik hoor maandag ook pas hoe het verder gaat met onze embryo's. Mocht het niet doorgaan dan bellen ze voor maandag nog. Ik hou jullie op de hoogte dames.

Evi, voel je welkom om mee te schrijven!

Lobbes, 9 eicellen, supermooie score! Ik neem aan dat je niet gebeld bent en dus vandaag terugplaatsing hebt? Heel veel succes en geniet ervan! Bijzonder moment altijd. Ik hoop dat er ook een aantal mooie cryo's over blijven.

Roxx, hmmm, da's een tegenvaller dus. Hebben ze iets gezegd waar het dan precies aan zou kunnen liggen bij jou? En hoe werkt die eicelactivatie precies? Heb ik nog niet eerder van gehoord. Hopelijk gaat dat jullie helpen. En nog even een cyclus rust dus. Even nog tijd voor jezelf voordat het allemaal weer begint. Hopelijk doet dat nog even goed. Sterkte meis.

Hier vandaag zoals verwacht ongesteld geworden. Ondanks 3 dagen spotting een hoop bloedverlies en bijbehorende buikpijn (hallo endo...). Ben heel benieuwd wat de nieuwe kliniek erover gaat zeggen. Hopelijk wordt het iig niet zo weggewuifd als door m'n huidige arts.

Hallo windmolen,

Idd ben ik niet gebeld en zit ons kleintje er inmiddels in. Er zijn er nog 2 over in de race om over twee dagen ingevroren te worden hopelijk. Dit horen we pas over twee weken. Per brief.

Ik mag 1 meimei voor de bloedtest. Ik denk dat ik zelf op koningsdag, 27 april, ga testen thuis. Dat is 14 dagen na de punctie en 16 dagen na de ovitrelle spuit. Wat deden jullie?

Windmolen, hopelijk geeft je nieuwe arts meer vertrouwen. Good luck,!

Lobbes: wat fijn dat je kleintje aan boord is! Nu lekker gaan innestelen! Hopelijk eens goed nieuws deze maand!
Hoop dat je ook nog een cryo overhoud!

Windmolen: vervelend weer die buikpijn. Hoop dat je nieuwe kliniek daar wat meer naar gaat kijken.
Uit de moat test is gebleken dat m’n man zijn sperma net zo goed bevrucht als van een andere man. Daarom denken ze dat het aan m’n eicellen zal liggen, maar met zekerheid kunnen ze dat natuurlijk niet zeggen, omdat eicellen niet te onderzoeken zijn.
Verder hebben ze er niet veel over gezegd.
Die eicel activatie houdt in dat ze na de punctie calcium in m’n eicellen spuiten en dat zou dan voor meer eicelacticatie kunnen leiden waardoor er hopelijk meer bevruchtingen zullen zijn.

Moet zeggen dat m’n vertrouwen wel enorm gedaald is hoor. Poging 3.. en dan met de resultaten van de vorige pogingen, telkens maar 1 matige embryo. Ik zie het voor ons niet snel meer gebeuren..

Lobbes, wat fijn dat de terugplaatsing goed is gegaan. Nu ben je pupo! (Pregnant until proven otherwise.) Hopelijk blijven de andere twee embryo's ook mooi doorgroeien. Eén of twee cryo's achter de hand te hebben is toch wel erg fijn, al hoop ik natuurlijk dat je ze sowieso niet nodig gaat hebben. Waren er in totaal 3 bevruchtingen ontstaan? Ik ga keihard voor je duimen! Erg spannend, deze wachtweken! Ik heb overigens ook alle keren eerder getest dan de bloedtest, soms zelfs al op 12 dpo. Ik denk dat met koningsdag prima is. 14 dpo is niet te vroeg om vals negatief te zijn en de ovitrelle zal er dan ook zeker uit zijn. En mocht het dan negatief zijn hoef je niet meteen te werken. Al hoop ik natuurlijk dat je gewoon groot feest mag vieren die dag!

Roxx, dikke knuffel. Ik herken je gevoel, ook hier is het vertrouwen erg laag. Ik had dan wel 3 embryo's de eerste ronde, maar nog helemaal nooit een positieve test. Ook bij mij zal het wsl aan m'n eicellen liggen. Of misschien dat er iets is met m'n immuunsysteem. Ik hoop echt dat de nieuwe kliniek nog wat meer onderzoek kan doen. Al ben ik tegelijkertijd ook erg bang voor de uitslag. Zouden jullie open staan voor andere opties? Zoals eiceldonatie, embryodonatie of adoptie? Ik kom daar maar niet uit. Er zitten zoveel moeilijkheden aan vast. Maar als de andere kant is om kinderloos te blijven... Pfff...

Hee lieve meiden,

Lobbes, wat goed dat de terugplaatsing is geweest! Hoe voel je je? Gebruik je utro nu? Fijn dat je de punctie te doen vond. Ik had vooral de eerste dag last en de tweede dag erna nog een beetje. Hoop dat het mee is gevallen uiteindelijk. Ik heb 15 dagen na de punctie getest (en moest van het ziekenhuis testen op dag 17) Nog twee in de race, ik duim dat ze allebei ingevroren kunnen worden maar vooral dat dit kleintje lekker blijft zitten

Roxx en Windmolen, snap helemaal dat het doodeng is om aan poging 3 te gaan beginnen. Het is toch het punt waarop je niet hoopt te komen. Ik hoop dat met de extra onderzoeken het nu voor jullie allebei een positieve test op gaat leveren. Ik gun het jullie zo.

Windmolen, las iets in het ander forum geloof ik over de beste arts in de nieuwe kliniek maar dat je dan moest wachten tot het najaar... ik zou dan voor de nummer 2 gaan en sneller terecht kunnen. Geloof dat dat is ook wat je uiteindelijk gaat doen toch? Hoop dat deze arts fijn is en goed met je meedenkt

Evi, welkom hier! Hier ook ervaring met cystes (vanwege endometriose) dus als je vragen hebt of ergens mee zit dan hoor ik het graag. Het is een heel pittig traject met veel wachten en de nodige teleurstellingen. Ik heb het altijd heel fijn gevonden om hier dan mee te schrijven en mijn hart te luchten.

Animal, ik weet niet of je nog vaak mee gaat lezen hier maar ik denk vaak aan je

He Sofie, ik ben er nog wel hoor. Ik lees nog op Viva mee en kijk ook nog regelmatig, zeker om te kijken hoe het met jullie gaat. MIjn nieuwsgierigheid wint het toch elke keer, hoewel ik er wel een stuk minder mee bezig ben.

Windmolen, ik mag toch hopen dat als arts nummer 2 er immunologisch gezien niet uitkomt, je op kortere termijn doorgeschoven zou kunnen worden naar arts nummer 1. Ze werken in dezelfde kliniek, dan moeten ze toch ook overleg hebben? Het zou van de zotte zijn als dat niet zo is.

Dikke knuffel voor iedereen die hem kan gebruiken. Ik ben jullie niet vergeten, maar ben hier alleen niet zo veel meer te vinden (ik lees wel mee hoor!)

Windmolen; dat vind ik lastige vragen. Denk er zelf regelmatig over na en mijn gedachten worden steeds heen en weer geslingerd. Eiceldonatie zou ik alleen van een onbekend persoon willen, maar gezien er niet veel donoren zijn, zal dat vast niet lukken. En weet ook niet of ik dat zie zitten. Wil gewoon een kindje van ons samen
En adoptie, heb eens opgezocht wat het kost. Daar sla je stijl van achterover. Ook dat is een zwaar en lang traject. Weet niet of ik dat nog wil.
Maar mocht het niet lukken bij ons, zou dat betekenen dat we dus kinderloos blijven. Die gedachte maakt me zo verdrietig.

Ik weet het dus niet zo goed. Hoe sta jij hierin?

Roxx en Windmolen, stel dat je echt voor eiceldonatie gaat, dan lees je je vast nog wel uitgebreid in. Grotere kans op miskramen en HELLP syndroom. Het is altijd een medische zwangerschap. Misschien zijn er nog wel meer complicaties die sneller optreden bij eiceldonatie/embryodonatie.
Ik lees dat kinderen die ontstaan zijn uit een zaaddonor (eiceldonatie is nog niet zo lang) en die zijn nu ruim volwassen en vinden het vreselijk dat ze niet weten dat wie genetisch hun vader is. Nu is dat maar 1 verhaal natuurlijk, maar nadat ik dat verhaal gelezen had, was het voor mij duidelijk dat ik dat ook echt niet zou willen. Bekende donatie, tja dan zul je zelf iemand moeten vinden, of een ruil doen in bijv Belgie. Dan doneert jouw man zaad en krijg jij eicellen. Ik zelf zou ook prima kunnen houden van een kindje wat genetisch niet van mij (en zelfs evt mijn man) zou zijn, dat zou voor mij echt het probleem niet zijn.
Qua kosten, ik dacht dat eiceldonatie niet meer vergoed wordt. Hooguit een paar gesprekken met de psycholoog die de donor moet ondergaan, die kan op eigen verzekering, maar verder moet je het zelf betalen. Dus ook dat kost zeker het een en ander (ik gok al snel 5000, afh van hoeveel hormonen een donor nodig zal hebben). OP NPO 2 (dacht ik) is een uitzending geweest over eiceldonatie in het buitenland. Ik dacht dat het babyfabriek heeft.
Het is een lastig verhaal en zeer persoonlijk wat je grenzen zijn.
Voor mij en mijn man, geldt beiden dat we dit niet willen. Maar ik weet niet of we toch over een jaar bijv van gedachten veranderen.....

Roxx, je gaat toch eerst naar Belgie? Ik denk dat dat in ieder geval jullie kansen vergroot!

Dag lieve meiden.

Om even in te haken op de eiceldonatie of zaaddonors. Het is niet voor niks in Nederland zo dat je niet anoniem kan doneren. Kinderen hebben er echt last van als ze niet weten wie hun biologische ouders zijn. Zelfde geldt voor adoptie. Ik lees en hoor zo vaak verhalen over geadopteerde kinderen die vertelt zijn dat hun ouders overleden zijn of iets dergelijks en dat het toch niet zo is, of dat ze samen met hun tweelingbroer/zus zijn geadopteerd terwijl ze niet eens familie zijn blijkt later. Dat zijn zulke heftige verhalen dat wij in elk geval besloten hebben om niet te adopteren. Zaaddonatie en eiceldonatie staan we wel voor open, maar alleen in Nederland. Waar je als kind na 16 jaar de gegevens kan opvragen van je vader/moeder

Hier gaat t verder goed. Mijn.embryo zit er nog in. Gisteren had ik ineens wat bruinig bij t afvegen en een heel klein stollinkje achtig bloed. Tmi misschien sorry..en daarna dus niks meer..maar verder voelt het alsof ik gewoon ongesteld ga worden. Vrijdag ga ik testen.
Gisteren gelukkig ook de verlossende brief op de mat dat er 1 embryo is ingevroren! Heel erg blij mee.

Hou hoop lieve meiden❤
Ik denk vaak aan jullie.

Lobbes, wat spannend zeg, vrijdag testen! Ik duim heel hard voor je! Hopelijk is dat lichte bruinverlies iets van de innesteling geweest. Ik heb goede hoop! En ook superfijn dat er nog een embryo is ingevroren!

Wbt eiceldonatie/adoptie: ik zit ook het meest ermee hoe dat dan voor het kind zou zijn. Eiceldonatie zou ik dan ook alleen niet-anoniem willen, zodat het kind later kan opzoeken wie de biologische moeder is. Ik zou verder geen bekende donor willen, dat lijkt me gevoelsmatig ontzettend lastig en ik zou ook niet weten wie ik daarvoor zou kunnen benaderen. Maar ik weet eigenlijk niet eens of dat gaat, niet-anonieme adoptie van een onbekende eiceldonor, weten jullie dat? In Duitsland mag het sowieso niet, dus we zouden ervoor naar het buitenland moeten gaan. Ik weet dat verschillende landen verschillende regels erover hebben wbt anoniem/niet-anoniem, maar ik heb me er nog niet zo in verdiept.
Sowieso sta ik denk ik meer open voor adoptie, voor mijn gevoel is dat logischer, omdat het kindje er dan sowieso al is en gebaat is bij ouders die ervoor willen zorgen. Al weet je bij adoptie ook nooit helemaal zeker dat dat ook idd zo is, wat Lobbes ook schrijft. Ik heb daar ook documentaires over gezien en kan alleen maar hopen dat dat inmiddels allemaal beter is geregeld dan tientallen jaren geleden. Ik vind het zelf ook niet belangrijk dat het kindje genetisch van mij is, vandaar dat ik adoptie een goede optie zou vinden. Mijn man heeft er wel veel moeite mee als hij z'n genen niet kan doorgeven, vandaar dat ik eiceladoptie ook niet meteen van de tafel wil schuiven. Maar blijf beide opties erg lastig vinden...

Animal, wat jij schrijft is nieuw voor mij, ik wist niet dat je bij eiceldonatie een grotere kans hebt op miskramen en het HELLP syndroom. Is daar een verklaring voor of heb je daar meer info over?

Roxx, mag ik vragen hoe oud jullie zijn? Speelt leeftijd bij jullie een rol in deze overwegingen? Omdat je schrijft dat je niet weet of je nog wel zo'n lang en zwaar traject van adoptie in wilt gaan. Kan ook zijn dat je gewoon bedoelt na dit lange en zware traject wat je nu al doorgaat natuurlijk. Ik zelf zit er soms wel mee dat m'n man straks 40 wordt en dus ook niet meer zo piepjong is. Ik herken al je gedachtes heel goed, natuurlijk wil je gewoon een kindje van jullie samen . En laten we de hoop dat dat voor ons beiden gaat lukken nog niet opgeven! We hebben iig beide nog één poging te gaan. En jullie dan mogelijk nog een 4e en 5e poging als jullie van verzekering overstappen. En wij gaan wsl ook nog wel doorproberen, zolang de artsen zeggen dat het zin heeft. Wie weet lukt het wel gewoon de volgende poging!

Hier verder maandag nog bij een andere kliniek op de infoavond geweest, maar het lijkt ons dat die kliniek min of meer hetzelfde is als de kliniek waar ik tot nu toe was en dus niet veel meerwaarde voor ons heeft. We blijven dus bij onze afspraak 30 mei bij de kliniek waar we eerder al waren (pff, lastig omschrijven zonder namen te noemen, haha). Ik hoop zo dat we daar wijzer worden. Ik heb ergens een beetje zin in het eerste gesprek, we hebben 30-45 minuten de tijd om alles te bespreken, heerlijk! Bij m'n huidige kliniek moest alles altijd tussen neus en lippen door als ik sowieso een echo gepland had. En verder nu dus even een dikke maand rust, dus ga proberen daarvan te genieten en veel leuke dingen te doen.

Help! Wat denken jullie?

http://nl.tinypic.com/view.php?pic=vrsu ... uFTuTNNc0M

Werkt de link? Mijn man gelooft nog niet dat ik zwanger ben.Ik zeg, streep is streep.

Lieve Lobbes, ik zie een licht maar duidelijk streepje! Ik denk dat je zwanger bent!! Wat geweldig! Na al het lange wachten, na alle frustratie, eindelijk je positieve test! Hoe gaat het met je? Geloof je het zelf al wel? Ben je blij en opgelucht? Vast ook nog wel heel onzeker, of niet? Misschien over een paar dagen nog een keertje testen en dan is het streepje vast al duidelijker. Ik ga verder voor je duimen, maar dit is iig heel erg hoopgevend!

Whaaaa tranen in mijn ogen. Ben zo blij voor jullie! Duidelijk positieve test. Hoe ver zit je nu? Kunnen het niet de hormonen meer zijn?
Echt geweldig, ik ga duimen....

Oooh Lobbes!!! Ik kreeg gewoon een rilling van je bericht. En ik schrok ook een beetje, ik klikte per ongeluk het scherm weg, haha.

Gefeliciteerd! Over twee dagen nog een keer testen, dan zal het streepje duidelijker zijn. En zit niet in over dat ongesteldheid gevoel, dat had ik ook!

Ben zo blij voor je

Hey dames thanks voor jullie lieve berichten. Ik geloof t nog niet helemaal. Het kunnen niet meer de hormonen zijn, zit 14dagen na de punctie en 16 dagen na mijn e ovitrelle spuit. Dus dat is er echt al uit. Ik ga morgen digitaal clearblue test doen. Hopelijk geeft dat nog meer duidelijkheid.

Ik hou jullie op de hoogte!

Dan is de kans inderdaad wel klein lijkt mij. Heb Je het er niet uit getest? Dan zou ik dezelfde test eerst nog doen. Dan zie je of het oploopt en ben je zeker dat het de ovitrelle niet meer is. Of weet jij hoe snel dit bij jou uit je lichaam is? Schijnt namelijk te kunnen verschillen.
Die digitale cb met weken geeft met dit streepje zeker een positief resultaat. Gok zelfs wel 2-3. Die alleen net zwanger is wat minder gevoelig maar zal ook positief uitslaan gok ik. Kan toch nuet anders met zo’n mooie streep.

Ik heb 3 tests gedaan vanochtend, alle 3positief. Clearblue gaf aan zwanger 1-2, andere gewone clearblue gaf een mooi plusje en dezelfde soort als gisteren was de streep al ietsje donkerder. Zal proberen een foto toe te voegen.

http://nl.tinypic.com/view.php?pic=2cxi ... uL4LTNNc0M

Vind het nog zo onwerkelijk. Geloof t wel nu maar nu begint t lange wachten tot de eerste echo. Jeetje wat bestaat dit traject toch uit veel wachten.

Super mooie testen! Wat gaaf en vooral spannend. Ik ga keihard duimen.

Wauw Lobbes! Gefeliciteerd! Eindelijk eens een positief bericht! Nu hopen op een goede eerste echo!

Windmolen: wij zijn 27 en 29. Nog best jong dus, zegt iedereen
Voor ons zelf alleen niet. Ik had het liefst al een paar jaar moeder geweest.
De specialist in Gent zei dat dat wel een voordee voor ons is. Maargoed, ik vraag me dat af. Denk niet dat over een jaar m’n eicellen opeens ‘goed’ zouden zijn..?

Wat een mooie testen Lobbes! Echt fantastisch En zijn zeker niet meer van de spuiten, dat is al uit je lijf nu.

Ik geloofde het ook niet aan het begin en vond het wachten op de eerste echo ook doodeng en de tijd ging héél traag. Heb je het ziekenhuis al gebeld? Ik kreeg met 7w3d een echo bij de vruchtbaarheidsafdeling

Gelooft je man het inmiddels een beetje?

Lobbes, mooi om te zien, je testen! Van harte gefeliciteerd! Ik ga je zo in de tabel naar onder verplaatsen, fijn dat de zwanger-tabel dan niet meer leeg is .

Roxx, snap wat je zegt over je leeftijd. Ik zou ook zeggen dat je nog jong bent, maar idd, je had allang moeder willen zijn, dus voor jou voelt dat heel anders. En wbt voordeel, tja, statistisch gezien maak je betere kansen als je jonger bent, maar helaas is het geen garantie. Ik ben zelf iig wel blij dat we niet nóg langer gewacht hebben voordat we begonnen zijn met proberen. Achteraf kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat we niet veel eerder zijn begonnen, maar ja, we waren er nog niet klaar voor, dachten we. Wanneer gaan jullie trouwens beginnen met de volgende ronde? Je ging een cyclus overslaan toch? Enig idee wanneer je dan weer van start gaat? Vraag me af of we misschien gelijk op kunnen gaan lopen. Zou wel gezellig zijn, nadat we beiden zijn overgestapt naar een andere kliniek en allebei dan voor de 3de ronde.

Nou meiden, we zijn nog maar met z'n drietjes over nu. Ik hoop echt dat we nu allemaal snel door kunnen schuiven naar onderen. En even een hele dikke knuffel voor jou, Animal, wat had ik het jou ook gegund .