als zwanger worden langer duurt - deel 2

Haha dat is normaal mijn manier. En dat werkte altijd goed. Iedereen waarschuwt me altijd dat ik mezelf wel een keer tegenkom. Misschien is dat nu wel.



Suffe is dat ik zelf maatschappelijk werkster ben en een ander dus altijd prima kan vertellen hoe het "hoort". Maar zelf ben ik er niet zo goed in

Ergens herkenbaar..

Ik wekr voor een huisarts.. prik elke dag andere mensen.. en nu hik ik tegen mijn eerste zelfprik aan..



ik moet adviezen geven aan patienten in mijn spreekuur.. maar zou ergens ook handig zijn als ik bepaalde adviezen zelf toe zou passen..



bizar hoe je kan zijn als het om jezelf kan gaan he..

Gisteren bij de gyn geweest. Helaas wat minder nieuws, of ik verwachtte gewoon teveel. Maar er zit nog dik baarmoederslijmvlies. Moet dus over 3 weken weer terug voor controle en als het dan niet weg is moet er gekeken worden hoe dan verder. Baalde enorm want ben dat ziekenhuis zo zat aan het worden. Afgelopen jaar lijkt het wel alsof we een abonnement hebben.



Onderzoeken zouden kunnen maar bij een bepaald onderzoek is het resultaat pas 3 mnd na zwangerschap betrouwbaar. Dus dat duurt dan nog even.

Verder probeerde ze me op te beuren dat de kans dat het lukt heel groot is. Ze ging t opzoeken en bleek 70% te zijn. Enige wat ik hoorde was 30% kans dat t weer mis gaat. Ik vind dat heel groot en heb vervolgens alleen maar zitten janken. Maar ja dat zal ook wel weer over gaan.

Wat balen dat het tegen is gevallen Nic Hopelijk gaat je lichaam het zelf nog oplossen.



Nou, mijn goede voornemens om afleiding te zoeken lukken niet erg. Word helemaal gestoord van mezelf. Ik stuiter heel de dag alle kanten op, het blijft maar in mijn hoofd malen, wel niet wel niet wel niet. Pffff....

Ben ook verschrikkelijk chagrijnig en moe, maar dat zou ook goed van de utro kunnen komen. Dat het chaos in mijn hoofd is zal ook niet mee helpen. De tijd is nog nooit zo langzaam gegaan, wat een ellende

Ojee kruidentheetje.. Ik hoop dat je toch nog wat afleiding kan vinden.. want je moet nog 11 dagen wachten ofzo ?



@Nic.. Pff dat is balen zeg ! Net wat kruidentheetje zegt ik hoop dat je lichaam het zelf nog op kan lossen..

Hallo lieve meiden!



Ik ben weer terug van ver weggeweest, sinds gisteren. We hebben een geweldige vakantie achter de rug, echt even helemaal eruit en lekker genoten, veel nieuwe indrukken gemaakt. We hadden maar heel beperkt internet onderweg, alleen maar af en toe op de mobiel van m'n man (waar ik nog onder m'n oude nick ingelogd stond). Ik heb wel alles bijgelezen, maar reageren was dus erg lastig.



Allereerst, Nic, wat een verschrikkelijk nieuws voor jou. Wat een hel moet je doorheen gegaan zijn en wat ben je een ongelofelijk sterke vrouw, van wat ik van je lees. Ik wil je alsnog ontzettend veel sterkte wensen . En logisch dat je af en toe nog instort, laat het er dan maar lekker uit idd. Ik zal straks de tabel voor je aanpassen, als je dat goed vind.

--edit-- Lees net je update: bah, wat een tegenvaller. En balen dat dat idd weer meer ziekenhuisbezoeken betekent. Kan me voorstellen dat die je de neus uitkomen inmiddels. Wat betreft de kansen voor herhaling: misschien is het nog wat vroeg om daar over na te denken? Misschien beter om eerst alles goed te verwerken en jezelf nog wat tijd te gunnen voordat je gaat nadenken over de toekomst. Maar kan me voorstellen dat je van 70% niet echt blij wordt idd .



Pandabeer, voor jou is het ook een hele heftige tijd geweest, maar wat ongelofelijk fijn om te lezen dat alles toch goed is! Ben heel benieuwd of ze er uiteindelijk nog achter komen wat de rondjes geweest zijn. Fijn dat je vanaf nu lekker naar de verloskunde kan gaan.



Lobbes, nog even een hele late reactie op je operatie-verhaal. Ik heb ook laatst een artikel gelezen dat het inmiddels onder lokale verdoving kan. Maar ik denk dat ook ik alsnog voor algehele narcose zou kiezen de volgende keer. Je weet toch nooit of ze complicaties vinden en dan kunnen ze dat meteen oplossen (wat je zelf ook schrijft). Slim om de operatie pas later te doen, om gebruik te kunnen maken van de grotere kans erna. En heel herkenbaar wat je schrijft, dat het zo confronterend is dat je voor je kinderwens onder het mes moet. Dat had ik ook heel erg. Hopelijk is het idee inmiddels een beetje gewend. Hoe gaat het trouwens met de bruiloftsvoorbereidingen?



Sofie, spannende tijden voor jou! Ik ben onwijs hard aan het duimen voor je! Wat vervelend dat deze ronde zoveel langer heeft geduurd, lijkt me erg lastig nadat de vorige zo snel ging. Wel fijn dat de wachtdagen nu zoveel beter zijn. Ben je nog wel aan het breien/bakken/series kijken? Hoe gaat het trouwens nu met de bijwerkingen van de pregnyl? Zijn ze inmiddels afgezakt? Ik hoop voor je dat dat wat je voelt niet van de pregnyl komt, maar van wat anders.... Ga jij trouwens in totaal maar 5 IUI's doen? Ik dacht dat 6 de standaard is? Ik geloof dat wij er van de verzekering 8 mogen doen, maar dat de arts ook aanraadde om er niet zolang mee door te gaan. Hopelijk gaat het zover helemaal niet komen.



Lisa, hoe is het met jou? Ik zie dat je nod alweer een tijdje geleden is, ben je inmiddels ongesteld geworden? Lastig dat je nog tot 1 december moet wachten op de uitslag, lijkt me erg lang. Ben je inmiddels al wel aan de clomid? Of wordt dat ook pas 1 december besloten?



Doortje, fijn te lezen dat het goed met je gaat. En jullie zijn dus weer begonnen met proberen? Ik kan het even niet teruglezen, want je hebt wat tekst weggehaald, maar ik las ooit iets van dat jullie mogelijk onderzoeken zouden willen/kunnen laten doen, naar waarom het 2x mis is gegaan in zo'n laat stadium. Gaan jullie dat inderdaad doen? Als je het er liever niet over wil hebben, laat het maar weten, dan haal ik m'n vraag ook weer weg.



Pinguin, sterkte met wachten, hopelijk vliegen de maanden om (al die feestdagen in december gaan daarbij hopelijk helpen) en kunnen jullie snel weer verder!



Wolkje, pfff, niet fijn die onzekerheid over je eisprong. Lukt het nog een beetje met wachten? Wel raar de gyn zo zeker is van haar zaak, zonder verdere testen. Lijkt mij dat niet alle eitjes even snel groeien en sommige groeien inderdaad verder door voordat ze springen dan andere. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid en het liefst in de vorm van een positieve test! Ik duim voor je!



Liezelies, hoe gaat het met jou? Ben je inmiddels al doorgestuurd?



Lynn, jouw laatste update is al van een tijdje geleden, maar ik had er nog niet op gereageerd: wat raar dat je ineens pcos blijkt te hebben, lijkt me een hele omschakeling. Maar je had toch ook veel symptomen van endometriose, gaan ze dat verder niet onderzoeken dan? Of kan dat ook binnen de diagnose pcos passen? Wat is er uit de bloedtesten gekomen en moet je idd eerst 3 maanden wachten? Lijkt me erg lastig. Hopelijk lukt het een beetje met afvallen en gaat dat gewoon goed helpen.



Analist, wat fijn dat de nipt test goed was en wat leuk dat jullie een jongetje krijgen! Hoe gaat het nu met jou? Wanneer ben je eigenlijk uitgerekend?



Bloempje, jij ook op het wachtbankje, spannend! Wow, dat is wel een hele snelle cyclus, zeg, wat fijn. Ben je nog steeds zo relaxed? Ik duim voor goed nieuws!



Kruidentheetje, ook voor jou draaien de duimen! Het is jouw eerste IUI toch? Wat bijzonder dat je vriend het mocht inspuiten, ik ga vragen of dat bij ons ook kan. Lijkt me erg fijn dat de mannen op die manier toch nog iets actief kunnen bijdragen aan de procedure (afgezien van het goedje aanleveren, dan ). Pfff, logisch hoor dat het wachten je moeilijk afgaat. Denk dat dat bij mij ook echt een ramp gaat worden, zeker de eerste keer. Sterkte ermee! Heb jij trouwens van die utro balletjes die je moet inbrengen?



Deni, jij bent inmiddels dus begonnen met de eerste IVF ronde? Wat spannend zeg! Weet je al wanneer je gaat beginnen met gonal prikken? Is dat het hormoon dat de eitjes laat groeien? Hopelijk valt het prikken je mee!



Juultje, nog gecondoleerd met je tante . Wat naar dat ze zo jong is overleden aan kanker. Kan me voorstellen dat dat je even op scherp zet om toch te genieten van elke dag, ook al gaat het leven niet altijd zoals je dat graag zou willen. Hoe gaat het inmiddels met jou? Ben je nog in wachtstand? Ik duim voor jou ook ontzettend hard, ik hoop zo dat IVF niet nodig gaat zijn voor je.



Zo, volgens mij heb ik iedereen gehad. M'n eigen update volgt in een nieuw berichtje, anders wordt het helemaal zo lang .

Ik mag eigenlijk pas 18 dagen na IUI testen als ik dan nog niet ongesteld ben. Het ligt er een beetje aan hoe ik me voel denk ik. Ik ga in ieder geval niet eerder dan 15 dagen na IUI testen. Ik word normaal gesproken 13 dagen na mijn eisprong ongesteld, maar de utro kan het in theorie tegen houden en dat moet ik 14 dagen gebruiken.

Dus 15 dagen lijkt me het beste, maar dan alleen als ik iets van symptomen voel.

@Windmolen, wauw, respect voor je post Wat fijn dat je vakantie zo geweldig was!

Ik gebruik inderdaad utrogestanbollen. Ik had gelezen dat het verschrikkelijk vies was, maar het valt me nog mee. Heb wel wat zalvig (dat is geen goed woord volgens mij ) verlies, maar geen grote hoeveelheden. Wel zie ik gemeenschap nu echt niet zitten dus dat is wel jammer.

Het is inderdaad mijn eerste IUI. Ik denk zomaar dat de eerste keer voor niemand goed te doen is qua wachten, Sofie had daar ook al last van. Nou ja, het moet maar.

Ja, mijn vriend vond het ook echt heel fijn! Stel dat het lukt, dan kan hij in ieder geval zeggen dat hij mij zelf bezwangerd heeft

Hier dus nog even mijn eigen update. We hebben erg genoten van onze vakantie, even helemaal eruit en ook even flink afstand genomen van het zwangerschapsgebeuren, hoewel ik er toch niet helemaal los van kon komen. Zoals al geschreven, werd ik in de eerste week netjes op m'n nod ongesteld, maar de pijn was weg en ik heb ook geen last gehad van de tussenbloedingen waar ik inmiddels al aan gewend was geraakt. Dus vermoedelijk hingen die ook met m'n endometriose samen (had ik al eens over gelezen, dat dat kon). Dus heel fijn te weten dat de operatie in die zin echt iets gedaan heeft. En dat ik niet meer zo hoef op te zien tegen komende menstruaties. Ik had voordat ik ongesteld werd nog negatief getest, zodat ik wist dat ik lekker kon gaan duiken, dus de teleurstelling was ook niet zo groot deze keer .



Rond m'n vruchtbare periode kreeg ik ineens weer een dip. Tranen, omdat ik er geen zin meer in had. Dat gedoe met timing van seks, de hoop, de teleurstelling. En de realisatie dat dit echt de laatste kans is op een spontane zwangerschap, hierna gaan we met IUI beginnen. Maar uiteindelijk hebben we het toch maar netjes om de dag gedaan. Ik heb verder niets gemonitord, dus ik weet voor het eerst sinds hele lange tijd niet precies wanneer m'n nod is, haha. Ik vermoed 22 november, maar dat kan een dag eerder of later zijn. Het is iig lekker druk op het wachtbankje, momenteel, gezellig .

Windmolen, wat fijn dat de operatie heeft geholpen mbt de pijn! Ik herken die dip maar al te goed. Die laatste kans voor de mmm, je wilt zo graag dat het toch nog lukt! Je leest het vaker dus ik had er ook wel op gehoopt. Gezellig dat je ook op het wachtbankje zit, ik duim voor je!



Eenmaal beginnen met de mmm voelt heel dubbel vind ik. Aan de ene kant die teleurstelling dat het nodig is (gevoel van falen) en aan de andere kant hopelijk een stap dichterbij een kindje.

De eerste paar keren in de wachtruimte op de poli vond ik zo'n vreemde gewaarwording. Ik voelde me echt een sulletje, maar wat bleek; die vrouwen en mannen die daar ook zaten te wachten waren ook maar heel normale mensen Moest achteraf wel heel erg lachen van die rare hersenkronkel. Hoe zeer ik het niemand gun voelt het ook wel fijn dat ik niet de enige ben.

Nog even volhouden dan kruidentheetje... geduld is niet altijd even makkelijk om te houden..



@Windmolen.. klinkt als een heerlijke vakantie !!! Heerlijk dat je zo heb kunnen genieten.. Ik hoop voor je dat het wellicht toch nog raak is voor jullie aan IUI beginnen.. je weet het nooit





Ik ben inderdaad aan de eerste IVF poging begonnen.. na 2 weken neusspray, had in dinsdag een echo.. Alles zag er goed uit en de neusspray heeft alles kleingehouden.. Groen licht gekregen om te starten met de GonalF. Inmiddels al 2 x geprikt en vanavond dus de 3x. Het valt me tot nu toe nog mee, moet ik zeggen.

Windmolen: fijn dat je zo genoten hebt van je vakantie. Ik herken de frustratie wel van het moeten. Na 2 jaar ben ik dat ook zo zat en dat was eigenlijk voor mij de reden om weer aan de pil te gaan. Maar toen was ik ineens zwanger. Nu dus weer opnieuw overwegen.

Zou je de lijst willen aanpassen? Bedankt alvast.



Kruidentheetje: wat vervelend dat de tijd zo langzaam gaat. Lijkt me heel frustrerend! Sterkte met afwachten.

Welkom terug Windmolen! Wat een heerlijke lange post om de dag mee te beginnen (edit: dit typte ik vanochtend maar duurde een hele tijd voordat ik verder kon met typen haha). Jij weet altijd mooie en goede vragen aan iedereen te stellen, ik sluit me helemaal bij je aan en ben benieuwd naar de antwoorden en hoe het met iedereen gaat



Fijn dat je een leuke vakantie hebt gehad waarbij je het enigzins hebt kunnen loslaten. Denk dat het niet mogelijk is om er helemaal niet aan te denken, daar is het gewoon te belangrijk voor in je leven nu. En alweer naast me op het bankje, met ongeveer dezelfde NOD. Nog eventjes afwachten dus, ik duim alvast met je mee!

De stap richting IUI en medische molen voelt groot maar kan je wel vertellen dat het je seksleven goed kan doen. Het gedoe van timing valt daarmee weg omdat ze alles goed monitoren en met de pregnyl (of ovitrelle) de inseminatie goed weten te plannen. Daar krijg je wel veel ritjes richting ziekenhuis voor terug, dus weer ander ongemak, maar de druk in bed is wel van de ketel zeg maar. En ik krijg vier iui pogingen, daarna over naar ivf. Las al dat de meeste ziekenhuizen er zes aanbieden maar bij de mijne is 4 standaard geloof ik. Dus als deze poging niet is gelukt zit ik al op de helft. Moet je als je ongesteld wordt volgende week (hoop echt zooo van niet!) meteen het ziekenhuis bellen voor een afspraak? En weet je al welke medicatie je mee krijgt?



Kruidentheetje, ik herken me helemaal in jouw verhaal. Ik had er de eerste ronde ook echt veel last van. Alsof ik soms nergens anders mee bezig kon zijn, heel vermoeiend ook. Had ook gegoogled naar de wachtweken. Ik kwam daarbij op een blog waarin een meisje uitgebreid haar frustraties beschreef tijdens de twee weken wachten. Bleek het de eerste ronde voor haar te zijn en ook nog eens raak! Boh, dat viel even verkeerd toen... Had ook veel narigheid gehoord over de utrogestan, maar fijn te lezen dat het meevalt! Wel lastig dat het je menstruatie tegenhoudt, dat maakt het wachten nog langer natuurlijk. Ik mag wel op dag 14 testen (werd de eerste ronde op dag 13 ongesteld). Nog even geduld hebben voor duidelijkheid dus, het blijft moeilijk



Deni, fijn dat de neusspray heeft geholpen en dat je begonnen bent met gonal f! Het prikken went best snel he? Wanneer heb je eerste follikelmeting? Lijkt me dat je bij IVF best wel een hoge dosis moet spuiten, want je wil natuurlijk extra eitjes laten rijpen. Hoop dat de bijwerkingen meevallen voor je!



Nic, wat een tegenvaller nu even. En met die percentages weet ik ook nooit zo goed wat ik ermee moet. Ik zou 20% kans hebben bij IUI.. maarja wat zegt dat precies? Soms denk ik heel positief, waarom zou ik niet die ene op de vijf zijn waarbij het lukt... de andere keer lijkt het me veel aannemelijker om bij die andere 80% te zitten. Het is lief dat ze je proberen gerust te stellen maar die percentages zeggen uiteindelijk niet zo veel over je eigen situatie. Hoe sta je nu zelf tegenover zwanger worden? Gaan jullie nog doorproberen of ben je er nog niet over uit? (of stel ik die vraag misschien te snel, in dat geval sorry) Hoop dat de controle over drie weken wel goed is



Ohja en windmolen, ik zou dolgraag willen duiken maar dat mag ik om medische redenen helaas niet. Maar lijkt me echt super! Tot nu toe heb ik me wel altijd vermaakt met snorkelen, vond ik ook al heel gaaf om te doen

Ik heb dinsdag eeen echo gepland staan. Dus ik ben heel erg benieuwd

Tot nu toe geen dingen waar ik echt last van heb.. "even afkloppen" . Ik vond de eerste prik heeel spannend.. gaat echt tegen je gevoel in.. maar gisteren ging het echt al een stuk makkelijker..

Sofie; mag je best vragen hoor. Ik weet alleen geen antwoord. Enerzijds was ik er van overtuigd dat ik wilde stoppen. Al was het alleen even een paar maanden rust en geen valse hoop (daarom wilde ik weer de pil gaan slikken). En dan ineens komt t weer heel dichtbij doordat ik zwanger was. Dan voel je gelijk weer hoe graag je het wilt. En nu lijkt die stap weer zo veel groter. Enerzijds ben ik er meer dan klaar mee. De dru, de kans op nog meer miskramen, je leven die weer stil staat omdat je misschien wel zwanger wordt in de tussentijd, leeftijdsverschil tussen de kindjes etc etc. En dan het enige positieve aan de andere kant; een mooi kindje en broer/zusje voor mijn ventje. En die weegt enorm zwaar mee. Verstand roept heel hard dat ik er mee moet kappen. Moet gaan genieten van ons drie en de vrijheid die langzaam terug komt. Alle mogelijkheden die het met zich meebrengt omdat mijn ventje al zo groot wordt. Hoe we hem nog meer kunnen verwennen dan we al doen. En emotioneel ligt die beslissing dus niet zo makkelijk. Als ik nog een kindje op de wereld mag zetten dan weet ik dat het alle ellende waard is geweest.



Nou ja lekkere klaagzang weer. Sorry dames!

Helaas, ik ben weer van het wachtbankje af

We waren er allebei van overtuigd dat het deze ronde eindelijk raak zou zijn, maar helaas. Deze week dus iui 3

Wat k*t, bloempje... . Wat een teleurstelling, helemaal als je zoveel goede hoop hebt. Had je veel symptomen? Hopelijk kun je straks weer een beetje moed vatten voor iui 3...



Sofie, als ik komende week ongesteld word, moet ik inderdaad meteen de kliniek bellen. Dan krijg ik weer echo's om m'n cyclus te volgen. Aangezien ik vrij regelmatig ben en altijd zelf een eisprong heb, krijg ik IUI in m'n eigen cyclus, dus ik hoef geen extra hormonen te nemen, dat is wel heel fijn. Alleen twee keer ovitrelle spuiten, één keer om de eisprong op te wekken en één keer voor ondersteuning van m'n luteale fase.



Nic, ik snap je overwegingen, en het lijkt me ontzettend lastig. Neem vooral je tijd deze beslissing te nemen. Nu eerst moet je nog herstellen van de miskraam. Misschien dat het over een tijdje vanzelf helderder wordt wat je wilt. Wat denkt je man er eigenlijk over?



Hier vind ik het wachtbankje weer erg zwaar vallen. Gisteren kreeg ik enorme hoop, omdat m'n temperatuur hoger was dan-ie ooit is geweest in het afgelopen jaar dat ik meet. Maar vandaag zit-ie weer in de normale range (nog wel steeds aan de hoge kant). Maar intussen heb ik m'n hoofd alweer gek gemaakt met dat ik het dan met de kerst kan vertellen aan familie enzo. Pfff, waarom doe ik dat toch steeds . Ik voel me ook verder niet veel anders dan anders, behalve wat hoofdpijn af en toe. Aargh, wat gaan die laatste dagen altijd langzaam. Maar ok, klaagmodus weer af. Hoe gaat het met de andere dames op het wachtbankje?



Trouwens, vraagje aan de meiden die al met IUI bezig zijn: hebben jullie mannen ook de opdracht gekregen dat ze een paar dagen (1 -3) geen zaadlozing mogen hebben voor de IUI? Hoe doen jullie dat qua timing? Weet je altijd al ruim genoeg van te voren wanneer de IUI gaat plaatsvinden, zodat je dat goed kan plannen? Want je mag ook niet te lang geen zaadlozing hebben, dat is ook weer niet goed. Dus het komt wel een beetje precies, en ik word er nu al gestrest van hoe we dat gaan doen, haha.

Bloempje wat onwijs balen zeg. Vooral als je er een goed gevoel bij had.



Windmolen, hoe lang moet je nog wachten? Spannend weer!

Herken dat vooruit denken wel. Kijken wat je uitgerekende datum zou zijn en wanneer je het kan vertellen. Moet zeggen dat dit vaak meer in mijn hoofd zat als ik ook echt zwanger was. Ik ga duimen voor je dat t raak is!

En je vroeg hoe mijn man erin staat. Hij wil t nog graag proberen maar daar is hij ook heel dubbel in. Hij voelt namelijk ook heel erg de druk van het "moeten". En dat werkt niet mee in het zwanger worden. Vervolgens heeft dat ook weer de weerslag op mij. En ik voel als vrouw wanneer we kans maken of niet en dat geeft mij dan weer enorm veel stress omdat ik weer wat het met hem doet. En daarnaast ben ik degene die alles steeds doormaakt. Alle lichamelijke verschijnselen; wel/niet zwanger, zit het wel goed, miskramen. Alle hormonen die steeds overhoop liggen. Nou ja jullie vast allemaal niet onbekend... dus vind het ook vrij makkelijk voor hem om te zeggen ik wil het nog wel een keer proberen.

Windmolen, mijn man heeft ook die opdracht inderdaad. Maar aangezien mijn cyclus zo akelig kort is, valt er weinig te plannen. Zodra ik stop met bloeden kunnen we even 'de leidingen doorspoelen' en vrij kort daarna is de iui alweer. Dus wij hebben er op zich weinig last van.

Ik vind het wel fijn on het na de iui samen nog even gezellig te maken 's avonds. Gewoon voor het idee.

Dat wachten is altijd moeilijk inderdaad. Heb altijd een hekel aan die laatste paar dagen.

Al ging het deze keer heel goed. Eigenlijk omdat we er beide van overtuigd waren dat het goed was gegaan deze keer. Had op zich niet heel veel symptomen, maar met de hormonen vertekend dat natuurlijk ook behoorlijk.



Dat vooruit denken herken ik ook wel nic. Toch even stiekem uitrekenen wat de geplande datum wordt en wanneer je het kunt gaan vertellen. Kun je beter niet doen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan....

Even een blij berichtje. Mijn zwangerschapstest is praktisch wit, nog een licht Tuurstreepje.



Oh en we gaan waarschijnlijk een Berner sennenpup nemen. Mijn vent is overstag! Wil al sinds we samenwonen (9,5 jr) een hond hihi

Weer even een berichtje va mijn kant!



Nic, super leuk zo'n pup. I love dogs! Hoe is het verder met je? Mega balen dat je baarmoeder nog niet helemaal de oude is. Dat was wel even een tegenvaller. Wie weet is het op de volgende echo alsnog in orde.



Bloempje, rot voor je deze teleurstelling.



Wij zijn de teleurstelling van de afgebroken zwangerschap weer behoorlijk te boven. We zijn stapel op elkaar, bedenken elke dag hoe gelukkig we zijn en willen vanuit die liefde zo graag een babytje krijgen. We hebben al weer nieuwe hoop!

Doortje: daar ga ik wel vanuit! Vooral omdat ik nog een flink stolsel kwijt ben geraakten nu geen bloedverlies meer heb. En de test praktisch wit is.

Heb jij ook een hond? En zo ja, wat voor eentje?

Wij hebben sinds een tijdje concretere plannen. Ik wil altijd al honden. Ben er mee opgegroeid en vind het zonde dat mijn kind dit nu mist. Mijn vent is niet een extreme hondenliefhebber maar is om dit ras toch wel om gegaan. Jeej!

Vandaag een fokker bellen die eind dec een nest verwacht. Spannend!!!



Fijn dat jullie een beetje over de teleurstelling heen zijn! En helemaal dat jullie weer hoop hebben. Op naar nieuwe kansen. Is je cyclus alweer op orde?

@Bloempje, wat balen! Zeker omdat jullie zulke goede hoop hadden



@Sofie, jij kan bijna testen toch? Hoe voel je je?



@Windmolen, ik heb ovitrelle gebruikt en kreeg 36 uur na de spuit de IUI. Ongeveer 40 uur daarna heb je je eisprong. Zelf denk ik dat ik hem pas na 44 uur gehad heb, omdat ik een enorme steek had rond die tijd toen ik opstond van de bank. Maar goed, wij kregen dus een vrij'verbod' na het zetten van de ovitrelle. Als was het volgens de verpleegkundige ook geen ramp als we het daarna nog een keer deden. De bedoeling was ons er aan te houden, maar ja, vriend was jarig en visite was pas laat weg dus uiteindelijk hebben we het 32 uur voor de IUI nog gedaan Ik weet niet precies hoeveel zaadjes hij uiteindelijk had, maar ondanks dus die 32 uur, een dag verhoging twee weken eerder en een beetje verlies tijdens het potje vullen, was de opbrengst volgens de arts prima. De max om geen zaadlozing te hebben is 7 dagen, dus op zich is dat hartstikke ruim. Niet over stressen hoor!



@Nic, stom dat je blij kunt zijn met een bijna witte test he? Maar fijn dat je lichaam het nu toch zelf op lijkt te lossen. Leuk vooruitzicht, misschien een pup! Huisdieren zijn altijd leuk, heb er zelf een heleboel haha



@Doortje, fijn om te lezen dat jullie een beetje over de miskraam heen zijn.



Ik zit vandaag precies een week na IUI. Heb er eigenlijk niet zo'n goed gevoel over helaas...

Boem.. ik viel van het bankje. Vanochtend bruinverlies (net als iui 1 op dag 12) dus zal morgen wel doorbreken en dan kan ik ziekenhuis bellen voor nieuwe afspraken

Nee Sofie! Gatver wat balen!