Zwanger
alle pijlers
als zwanger worden langer duurt - deel 2
zaterdag 8 oktober 2016 om 16:45
Link naar deel 1: forum.viva.nl/zwanger/als-zwanger-worde ... es/336989/
Als zwanger worden langer dan een jaar duurt is het niet meer het leuke en romantische proces wat je je er van te voren bij voorstelt, en komt er helaas veel teleurstelling, verdriet, geduld en frustratie bij kijken. In dit topic willen we onze harten hierover luchten en elkaar steunen. Wil je met ons meeschrijven, ben je van harte welkom! De meesten van ons zijn inmiddels helaas in de medische molen beland, maar dit topic is voor iedereen, die na een jaar of langer nog niet (blijvend) zwanger is, medische molen of niet. Laten we hopen dat we allemaal snel zwanger zijn!
Mama's to be
ZWANGER!
* Roxx91 (27/29 - wens sinds 2018), eind okt 2019, verminderde zaadkwaliteit, 9x IUI, IVF1&ICSI3 vmk, spontaan zwanger, maar miskraam (mola), nu weer spontaan zwanger
* pinguin00 (24/33 - wens sinds augustus 2014), 5-10-2019, kijkoperatie gehad, slechte zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, miskraam in ICSI1, zwanger in ICSI2
Bevallen
* analist88 (28/32 - wens sinds maart 2015), 17-04-2017, PCOS, 1 BBZ en 4 miskramen gehad.
* -Pandabeer- (31/26 - wens sinds juni 2015), juni 2017?, 1 miskraam en 2x BBZ gehad.
* Liezelies (30/39 - wens sinds september 2015), 10 augustus 2017
* Lisa89 (27/36 - wens sinds juli 2015), eind augustus 2017, PCOS.
* Doortje10 (wens sinds juli 2015), september 2017, twee miskramen gehad
* Wolkje85 (31/31 - wens sinds april 2015), eind december 2017, lange, onregelmatige cyclus, operatie gehad voor verklevingen eileiders, zwanger met Gonal F, tweeling!!
* Deni308 (27/30 - wens sinds najaar 2015), 1-1-2018, onregelmatige cyclus, verminderde zaadkwaliteit, zwanger in IVF/ICSI2
* Nic-1982 (33/38 - wens sinds oktober 2014), 2-3-2018, lange, onregelmatige cyclussen, drie miskramen gehad, zoon uit 2013
* sofie87 (29/28 - wens sinds juli 2015), 2-3-2018, endometriose, twee operaties om verklevingen en cystes te verwijderen, 4x IUI gehad, zwanger in IVF1
AH89, Lynn1990, Juultje1000, Samm06 en bloempje027: vanwege langere afwezigheid hebben we jullie uit de tabel gehaald. Als je weer mee wilt schrijven, geef maar een gil, dan zetten we je er weer in .
Om de tabel aan te passen:
Gebruikersnaam: wijwillenzwangerworden
Wachtwoord: wijwillenzwangerworden
Als zwanger worden langer dan een jaar duurt is het niet meer het leuke en romantische proces wat je je er van te voren bij voorstelt, en komt er helaas veel teleurstelling, verdriet, geduld en frustratie bij kijken. In dit topic willen we onze harten hierover luchten en elkaar steunen. Wil je met ons meeschrijven, ben je van harte welkom! De meesten van ons zijn inmiddels helaas in de medische molen beland, maar dit topic is voor iedereen, die na een jaar of langer nog niet (blijvend) zwanger is, medische molen of niet. Laten we hopen dat we allemaal snel zwanger zijn!
Mama's to be
Naam | Leeftijd | Wens sinds.. | Vruchtbaarheid | Status |
kruidentheetje | mei 2014 | één eileider door bbz, 6x IUI en 1x IVF gehad | pauze voor darmonderzoek, daarna IVF2 | |
windmolen | 33/39 | Juni 2015 | Endometriose, verklevingen operatief verwijderd, 6x IUI en 2xICSI met 4 FETs gehad | 30 mei intake nieuwe kliniek |
lobbes24 | 26/30 | Juli 2015 | verminderde zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, vmk in IVF1.2 | 1 cryo over, even rust |
* Roxx91 (27/29 - wens sinds 2018), eind okt 2019, verminderde zaadkwaliteit, 9x IUI, IVF1&ICSI3 vmk, spontaan zwanger, maar miskraam (mola), nu weer spontaan zwanger
* pinguin00 (24/33 - wens sinds augustus 2014), 5-10-2019, kijkoperatie gehad, slechte zaadkwaliteit, 3x IUI gehad, miskraam in ICSI1, zwanger in ICSI2
Bevallen
* analist88 (28/32 - wens sinds maart 2015), 17-04-2017, PCOS, 1 BBZ en 4 miskramen gehad.
* -Pandabeer- (31/26 - wens sinds juni 2015), juni 2017?, 1 miskraam en 2x BBZ gehad.
* Liezelies (30/39 - wens sinds september 2015), 10 augustus 2017
* Lisa89 (27/36 - wens sinds juli 2015), eind augustus 2017, PCOS.
* Doortje10 (wens sinds juli 2015), september 2017, twee miskramen gehad
* Wolkje85 (31/31 - wens sinds april 2015), eind december 2017, lange, onregelmatige cyclus, operatie gehad voor verklevingen eileiders, zwanger met Gonal F, tweeling!!
* Deni308 (27/30 - wens sinds najaar 2015), 1-1-2018, onregelmatige cyclus, verminderde zaadkwaliteit, zwanger in IVF/ICSI2
* Nic-1982 (33/38 - wens sinds oktober 2014), 2-3-2018, lange, onregelmatige cyclussen, drie miskramen gehad, zoon uit 2013
* sofie87 (29/28 - wens sinds juli 2015), 2-3-2018, endometriose, twee operaties om verklevingen en cystes te verwijderen, 4x IUI gehad, zwanger in IVF1
AH89, Lynn1990, Juultje1000, Samm06 en bloempje027: vanwege langere afwezigheid hebben we jullie uit de tabel gehaald. Als je weer mee wilt schrijven, geef maar een gil, dan zetten we je er weer in .
Om de tabel aan te passen:
Gebruikersnaam: wijwillenzwangerworden
Wachtwoord: wijwillenzwangerworden
anoniem_63ab099e23182 wijzigde dit bericht op 17-05-2019 11:51
47.92% gewijzigd
donderdag 23 april 2020 om 17:10
Lisa, gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Fijn dat de bevalling zo goed is gegaan! Hoe was het laatste stuk van je zwangerschap? Was het te doen qua kwalen en klachten? Nu iig lekker genieten van je tweede zoontje. Wat zegt je oudste ervan? En ja, ik kan me goed voorstellen dat het raar is zonder kraamvisite. Is ook echt wel een gemis zo, voor alle kanten. Hier weten we ook nog niet goed hoe we het gaan doen of wat er tegen die tijd mag. Die onzekerheid daarover vreet wel aan mij. Dat we gewoon niet weten of mijn familie überhaupt wel Duitsland in kan tegen die tijd, en ook de vraag of het sowieso wel handig is het te willen mocht het kunnen.
Afgezien daarvan gaat het hier wel goed! Ben morgen 34 weken en vandaag was m'n laatste dagje werken. Ik kan niet geloven hoe dichtbij het nu komt! Ik voel me verder op zich nog wel goed, alleen als ik een wandelingetje wil maken heb ik keiharde steken down under. Fietsen gaat wel nog (langzaam, maar toch), maar dan word ik raar aangekeken door de Duitsers . Verder lekker aan het genieten van een zeer bewegelijk jochie in m'n buik. Ik hoop dat-ie nog een paar weekjes wil blijven zitten, zodat we nog wat tijd hebben de laatste dingen voor te bereiden. Tegelijkertijd word ik wel steeds meer benieuwd naar hem!
Sofie, ik wist het natuurlijk al, maar ben zo blij voor je! Als je dat weer zo schrijft, 8 terugplaatsingen... Jeetje, je hebt er echt lang voor moeten strijden... Maar nu toch alweer 16 weken! Heel fijn!
Ben ook benieuwd of er nog anderen meelezen en hoe het met hen gaat!
Afgezien daarvan gaat het hier wel goed! Ben morgen 34 weken en vandaag was m'n laatste dagje werken. Ik kan niet geloven hoe dichtbij het nu komt! Ik voel me verder op zich nog wel goed, alleen als ik een wandelingetje wil maken heb ik keiharde steken down under. Fietsen gaat wel nog (langzaam, maar toch), maar dan word ik raar aangekeken door de Duitsers . Verder lekker aan het genieten van een zeer bewegelijk jochie in m'n buik. Ik hoop dat-ie nog een paar weekjes wil blijven zitten, zodat we nog wat tijd hebben de laatste dingen voor te bereiden. Tegelijkertijd word ik wel steeds meer benieuwd naar hem!
Sofie, ik wist het natuurlijk al, maar ben zo blij voor je! Als je dat weer zo schrijft, 8 terugplaatsingen... Jeetje, je hebt er echt lang voor moeten strijden... Maar nu toch alweer 16 weken! Heel fijn!
Ben ook benieuwd of er nog anderen meelezen en hoe het met hen gaat!
zaterdag 25 april 2020 om 12:29
@sofie... meid wat ontzettend fijn zeg! En al gewoon 16weken!! Gaat alles goed? Weten jullie wat het gaat worden? Alvast nog een hele fijne zwangerschap toegewenst !
@windmolen... ik heb niks te klagen gehad. Ik heb tot de dag voor de bevalling elke dag nog 10/15 km (elektrisch) gefietst met peuterlief. Ging harstikke goed.
Fijn lekker verlof! Moet je nog veel doen?
Geniet van je verlof!
@windmolen... ik heb niks te klagen gehad. Ik heb tot de dag voor de bevalling elke dag nog 10/15 km (elektrisch) gefietst met peuterlief. Ging harstikke goed.
Fijn lekker verlof! Moet je nog veel doen?
Geniet van je verlof!
zaterdag 2 mei 2020 om 11:09
Hey dames!
Lisa, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Fijn dat je zo positief terugkijkt op de bevalling.
Sofie, wauw gefeliciteerd met je zwangerschap! Acht terugplaatsingen, Wat een geduld heb je moeten hebben, maar wat fijn dat het is gelukt!! Voel je je goed?
Windmolen, de laatste loodjes! Spannend! Alvast heel veel succes gewenst voor de bevalling en hopelijk kijk je er straks ook heel goed op terug! Nog even en jullie kunnen de kleine man lekker de hele dag knuffelen!
Hier gaat alles super goed. Kleine man is alweer zeven maanden en altijd hartstikke vrolijk. Vlak voor de corona ellende hadden we ons weer aangemeld bij het ziekenhuis en we moeten opnieuw op de wachtlijst. Dat was wel even een tegenvaller want dat hadden we niet verwacht aangezien we cryo’s hebben. 4-6 maanden is de wachtlijst maar alles ligt nu natuurlijk stil. Balen, maar is niet anders! Tot die tijd genieten we lekker verder van onze kleine vent!
Leuk om jullie updates weer even te hebben gelezen!
Lisa, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Fijn dat je zo positief terugkijkt op de bevalling.
Sofie, wauw gefeliciteerd met je zwangerschap! Acht terugplaatsingen, Wat een geduld heb je moeten hebben, maar wat fijn dat het is gelukt!! Voel je je goed?
Windmolen, de laatste loodjes! Spannend! Alvast heel veel succes gewenst voor de bevalling en hopelijk kijk je er straks ook heel goed op terug! Nog even en jullie kunnen de kleine man lekker de hele dag knuffelen!
Hier gaat alles super goed. Kleine man is alweer zeven maanden en altijd hartstikke vrolijk. Vlak voor de corona ellende hadden we ons weer aangemeld bij het ziekenhuis en we moeten opnieuw op de wachtlijst. Dat was wel even een tegenvaller want dat hadden we niet verwacht aangezien we cryo’s hebben. 4-6 maanden is de wachtlijst maar alles ligt nu natuurlijk stil. Balen, maar is niet anders! Tot die tijd genieten we lekker verder van onze kleine vent!
Leuk om jullie updates weer even te hebben gelezen!
woensdag 20 mei 2020 om 15:40
Hoi dames!
Hoe gaat het hier?
Ben je er al klaar voor windmolen?
En sofie, inmiddels over de helft? Gaat alles goed?
Hier is mn mannetje alweer 5 weekjes en slaapt 's nachts al door, dus ik mag zeker niet klagen! Wel last van verborgen reflux, dus overdags wat onrustiger helaas!
Fijne zwangerschap nog dames!
Hoe gaat het hier?
Ben je er al klaar voor windmolen?
En sofie, inmiddels over de helft? Gaat alles goed?
Hier is mn mannetje alweer 5 weekjes en slaapt 's nachts al door, dus ik mag zeker niet klagen! Wel last van verborgen reflux, dus overdags wat onrustiger helaas!
Fijne zwangerschap nog dames!
woensdag 4 november 2020 om 08:54
Hey meiden, ik zie dat hier niet meer geschreven wordt, maar misschien leest iemand deze post toch nog
Na een heel lange pauze stonden mijn vriend en ik weer op het punt om IVF2 op te starten. Intake gehad, bloed geprikt en wachtend op de uitnodiging voor de prikinstructie was ik ineens overtijd. Zonder verwachting voor de zekerheid een testje gedaan en die was knalpositief. Ongelooflijk...
Inmiddels ben ik zo'n 9,5 week zwanger, ik heb 2 goede echo's gehad, 1 met ongeveer 6 weken en 1 met 8 weken. Over 2 weken heb ik de termijnecho en ik ben op van de zenuwen. Ik merk niets van de zwangerschap, het is dat ik het op de echo heb gezien, maar ik heb eigenlijk geen overduidelijke symptomen. Mijn borsten zijn heel even iets gevoelig geweest, ik moet er 's nachts een keer uit om te plassen en sinds een weekje heb ik wat last van mijn stoelgang, maar dat was het wel. Niet moe, niet misselijk, geen gevoel zwanger te zijn (niet dat ik weet hoe dat zou moeten voelen, maar toch). De eerste weken had ik soms wat lichte menstruatiekrampen, maar dat voel ik nu ook niet meer.
Ik ben hierdoor ontzettend onzeker of het allemaal wel goed gaat daar binnen.
Het kloppende hartje is een goed teken, dat weet ik, maar door het gebrek aan symptomen vind ik het heel moeilijk, of zeg gerust onmogelijk, vertrouwen te hebben dat dit kindje er gaat komen. Ik ben zo bang dit weer kwijt te raken terwijl we er zo lang op gehoopt hebben. Nee, ik vind zwanger zijn niet leuk geloof ik, wat een rollercoaster is dit.
Na een heel lange pauze stonden mijn vriend en ik weer op het punt om IVF2 op te starten. Intake gehad, bloed geprikt en wachtend op de uitnodiging voor de prikinstructie was ik ineens overtijd. Zonder verwachting voor de zekerheid een testje gedaan en die was knalpositief. Ongelooflijk...
Inmiddels ben ik zo'n 9,5 week zwanger, ik heb 2 goede echo's gehad, 1 met ongeveer 6 weken en 1 met 8 weken. Over 2 weken heb ik de termijnecho en ik ben op van de zenuwen. Ik merk niets van de zwangerschap, het is dat ik het op de echo heb gezien, maar ik heb eigenlijk geen overduidelijke symptomen. Mijn borsten zijn heel even iets gevoelig geweest, ik moet er 's nachts een keer uit om te plassen en sinds een weekje heb ik wat last van mijn stoelgang, maar dat was het wel. Niet moe, niet misselijk, geen gevoel zwanger te zijn (niet dat ik weet hoe dat zou moeten voelen, maar toch). De eerste weken had ik soms wat lichte menstruatiekrampen, maar dat voel ik nu ook niet meer.
Ik ben hierdoor ontzettend onzeker of het allemaal wel goed gaat daar binnen.
Het kloppende hartje is een goed teken, dat weet ik, maar door het gebrek aan symptomen vind ik het heel moeilijk, of zeg gerust onmogelijk, vertrouwen te hebben dat dit kindje er gaat komen. Ik ben zo bang dit weer kwijt te raken terwijl we er zo lang op gehoopt hebben. Nee, ik vind zwanger zijn niet leuk geloof ik, wat een rollercoaster is dit.
Uhm... stuff... and things
woensdag 4 november 2020 om 09:24
Wooooooow kruidentheetje wat gaaaaf!! Gefeliciteerd! Het is jullie zo gegund!!
Ik ben inmiddels 15 weken zwanger van nr 2 en ik herken wel wat je zegt qua kwaaltjes. Nu heb ik wel mijn 2e hg zwangerschap dus dat is niet te vergelijken maar als ik dan eens 1 of 2 dagen niet spuugde had ik ook direct stress of alles nog wel goed zou zijn.
Last van de stoelgang had ik ook heel erg.
Probeer je vast te houden aan de goede echo’s die je al hebt gehad, het is en blijft ontzettend spannend maar zodra je buik straks begint te groeien en je gaat de kleine voelen dan komt het vertrouwen wel wat terug! Hopelijk schieten de komende twee weken een beetje voor je op. Laat je het weten? Ik duim voor je!!
Ik ben inmiddels 15 weken zwanger van nr 2 en ik herken wel wat je zegt qua kwaaltjes. Nu heb ik wel mijn 2e hg zwangerschap dus dat is niet te vergelijken maar als ik dan eens 1 of 2 dagen niet spuugde had ik ook direct stress of alles nog wel goed zou zijn.
Last van de stoelgang had ik ook heel erg.
Probeer je vast te houden aan de goede echo’s die je al hebt gehad, het is en blijft ontzettend spannend maar zodra je buik straks begint te groeien en je gaat de kleine voelen dan komt het vertrouwen wel wat terug! Hopelijk schieten de komende twee weken een beetje voor je op. Laat je het weten? Ik duim voor je!!
woensdag 4 november 2020 om 09:56
Pinguin, wow, jij ook gefeliciteerd! Nr 2 alweer, zo leuk! De HG is dan wel weer het andere uiterste qua klachten, voel je je inmiddels wel iets beter?
Ik weet dat de kansen op een miskraam echt sterk verminderd zijn bij een goede vitaliteitsecho, maar mijn gedachten nemen soms echt een loopje met me. De eerste paar dagen na de laatste echo ging het goed, maar inmiddels word ik horendol van mezelf. Voor ik er erg in heb zit ik weer te googlen op van alles en nog wat en uiteraard kom ik dan vooral de slechte verhalen tegen (of die onthoud ik beter). Ik moet dat ook gewoon niet doen, maar ja.
Het voelt gewoon zo onwerkelijk, ik had zo'n ander beeld in mijn hoofd van zwanger zijn.
Ik weet dat de kansen op een miskraam echt sterk verminderd zijn bij een goede vitaliteitsecho, maar mijn gedachten nemen soms echt een loopje met me. De eerste paar dagen na de laatste echo ging het goed, maar inmiddels word ik horendol van mezelf. Voor ik er erg in heb zit ik weer te googlen op van alles en nog wat en uiteraard kom ik dan vooral de slechte verhalen tegen (of die onthoud ik beter). Ik moet dat ook gewoon niet doen, maar ja.
Het voelt gewoon zo onwerkelijk, ik had zo'n ander beeld in mijn hoofd van zwanger zijn.
Uhm... stuff... and things
woensdag 4 november 2020 om 12:54
Kruidentheetje!!! Wat een heerlijk bericht om te lezen!! Van harte meid!! En ik ga keihard duimen dat alles goed blijft gaan en je over een paar maanden mama mag worden! Met al twee goede echo's achter de rug zijn je kansen echt heel goed idd! Maar ik herken je angst en onzekerheid heel erg! Ook ik merkte in het begin echt weinig van m'n zwangerschap en vergat het zelfs wel eens gewoon . Ik zat er echt heel erg op te wachten tot ik een buikje kreeg en daarna tot ik beweging voelde. Toen dat zover was werd het voor mij veel echter en kon ik ook echt genieten van de zwangerschap. Die eerste weken zijn gewoon moeizaam, onwerkelijk en onzeker. En gaan heel langzaam voorbij... Ik telde echt elke dag af (geen tip, want dat laat de tijd alleen maar langzamer gaan). Ik had wel een site gevonden die aangaf dat elke dag de kans op een miskraam afliep en dat vond ik wel fijn om te zien. Mocht je behoefte hebben kan ik de link wel sturen, maar mss vind je dat ook juist te confronterend. Sterkte met afwachten, hopelijk straks weer een pracht van een echo! Laat het ff weten idd! En sowieso, als je van je af wil schrijven hier, ik lees dus ook nog steeds mee! Wahh, ben echt helemaal blij voor je hier! Zo gegund! Hoop ook nog steeds zulke berichtjes te lezen van de andere meiden die hier ooit schreven!
Pinguin, wow, jij ook weer zwanger van de tweede!! Gefeliciteerd meid! Dat ging een heel stuk sneller dan bij de eerste, zeg! Was het de eerste tp raak? Wat fijn! Hoe oud is je eerste nu?
Lisa, hoe gaat het met jouw zoontje? Wat heerlijk zeg, dat-ie met 5 weken al doorslaapt! Daar is hier nog geen sprake van .
Ik ben jullie helemaal vergeten op de hoogte te houden, maar ik ben op 7 juni bevallen van ons zoontje (inmiddels dus bijna 5 maanden alweer!). Hij is de allerleukste en liefste, een supergemakkelijke baby! (Ook al slaapt-ie niet door, haha.) We genieten zo van hem en het is echt heerlijk om nu eindelijk mama te mogen zijn. Heel dankbaar! Ben stiekem ook alweer aan het nadenken wanneer we voor een tweede zouden gaan. We hebben nog één cryo. Zou natuurlijk superfijn zijn als die meteen blijft hangen, maar daar reken ik niet op. Zie wel op om weer het traject in te moeten, dus ik denk dat we nog wel ff wachten. Eerst nog een tijdje heerlijk genieten van ons mannetje!
Pinguin, wow, jij ook weer zwanger van de tweede!! Gefeliciteerd meid! Dat ging een heel stuk sneller dan bij de eerste, zeg! Was het de eerste tp raak? Wat fijn! Hoe oud is je eerste nu?
Lisa, hoe gaat het met jouw zoontje? Wat heerlijk zeg, dat-ie met 5 weken al doorslaapt! Daar is hier nog geen sprake van .
Ik ben jullie helemaal vergeten op de hoogte te houden, maar ik ben op 7 juni bevallen van ons zoontje (inmiddels dus bijna 5 maanden alweer!). Hij is de allerleukste en liefste, een supergemakkelijke baby! (Ook al slaapt-ie niet door, haha.) We genieten zo van hem en het is echt heerlijk om nu eindelijk mama te mogen zijn. Heel dankbaar! Ben stiekem ook alweer aan het nadenken wanneer we voor een tweede zouden gaan. We hebben nog één cryo. Zou natuurlijk superfijn zijn als die meteen blijft hangen, maar daar reken ik niet op. Zie wel op om weer het traject in te moeten, dus ik denk dat we nog wel ff wachten. Eerst nog een tijdje heerlijk genieten van ons mannetje!
woensdag 4 november 2020 om 15:13
Ja meiden wat een heerlijk nieuws! Ik typ dit even snel tussendoor want ook ik heb een zoontje mogen verwelkomen drie weken geleden!
Ik kom nog uitgebreid een update typen maar kruidentheetje; wat ben ik blij voor je! Ik was wel moe in de eerste weken maar herken je onzekerheid maar al te goed. Ik voelde mijn borsten niet, geen misselijkheid en dat maakte me zo onzeker en vond iedere echo doodeng. Kon pas een beetje genieten vanaf de twintig weken echo...
Pinguïn jij ook van harte! Zo leuk om weer updates te lezen. Hier gaat alles goed en ben dolgelukkig met mijn gezinnetje. Wij zijn compleet nu
Ik kom nog uitgebreid een update typen maar kruidentheetje; wat ben ik blij voor je! Ik was wel moe in de eerste weken maar herken je onzekerheid maar al te goed. Ik voelde mijn borsten niet, geen misselijkheid en dat maakte me zo onzeker en vond iedere echo doodeng. Kon pas een beetje genieten vanaf de twintig weken echo...
Pinguïn jij ook van harte! Zo leuk om weer updates te lezen. Hier gaat alles goed en ben dolgelukkig met mijn gezinnetje. Wij zijn compleet nu
woensdag 4 november 2020 om 15:56
Windmolen, gefeliciteerd (beetje laat nu haha) met je zoontje. Fijn dat het zo genieten is, het is jullie gegund!
Ik snap heel goed dat je er tegenop ziet weer het traject in te gaan, dat zou bij jou dan misschien ook weer met platleggen zijn ivm de endo? En die cryo die je nog hebt, ja, ik zou die ook zeker nog willen gebruiken, je weet maar nooit en het heeft allemaal al zoveel moeite gekost.
Zo, ik had het echt even niet breed vandaag, voelde me zo boos en gefrustreerd, ik vind het maar stom allemaal. Het is nu weer wat gezakt. Misschien toch de hormonen die alles even wat heftiger maken.
De tijd gaat inderdaad vreselijk langzaam en ik merk dat ik werkdagen een stuk prettiger vind op het moment dan vrije dagen/weekenden (mijn vrije tijd is me normaal gesproken heilig). Op het werk vind ik tenminste echt afleiding en thuis is er altijd ruimte om na te denken, heel vermoeiend. Nog twee weken....
Oh, zie nu de reactie van Sofie, wat leuk dat jullie allemaal zo snel reageren!
Jij ook van harte gefeliciteerd! Voor deze baby hebben jullie meer moeite moeten doen geloof ik hè. Zo heerlijk om te lezen dat jullie nu compleet zijn
Ja, ik vind het zo stom. Ik had in mijn hoofd zo'n ander idee van zwanger zijn; ploftieten, misselijk, doodmoe, foodcravings, dingen niet meer lusten, álles ruiken en het gewoon voelen/weten. Nou ja, niks van dat alles dus. Bij de 8 weken was ik er van óvertuigd dat het er niet meer zat en toen er dus wel iets zat kon ik alleen maar heel dom met ja, oh en oké reageren. Geen blijdschap, geen tranen, alleen maar ongeloof. De dagen erna durfde ik wel een beetje blij te zijn, maar ik vind het nu maar weer lastig. Ook een beetje zelfbescherming denk ik, alsof ik me nog niet wil hechten zodat het minder zeer doet als het misgaat.
Ik snap heel goed dat je er tegenop ziet weer het traject in te gaan, dat zou bij jou dan misschien ook weer met platleggen zijn ivm de endo? En die cryo die je nog hebt, ja, ik zou die ook zeker nog willen gebruiken, je weet maar nooit en het heeft allemaal al zoveel moeite gekost.
Zo, ik had het echt even niet breed vandaag, voelde me zo boos en gefrustreerd, ik vind het maar stom allemaal. Het is nu weer wat gezakt. Misschien toch de hormonen die alles even wat heftiger maken.
De tijd gaat inderdaad vreselijk langzaam en ik merk dat ik werkdagen een stuk prettiger vind op het moment dan vrije dagen/weekenden (mijn vrije tijd is me normaal gesproken heilig). Op het werk vind ik tenminste echt afleiding en thuis is er altijd ruimte om na te denken, heel vermoeiend. Nog twee weken....
Oh, zie nu de reactie van Sofie, wat leuk dat jullie allemaal zo snel reageren!
Jij ook van harte gefeliciteerd! Voor deze baby hebben jullie meer moeite moeten doen geloof ik hè. Zo heerlijk om te lezen dat jullie nu compleet zijn
Ja, ik vind het zo stom. Ik had in mijn hoofd zo'n ander idee van zwanger zijn; ploftieten, misselijk, doodmoe, foodcravings, dingen niet meer lusten, álles ruiken en het gewoon voelen/weten. Nou ja, niks van dat alles dus. Bij de 8 weken was ik er van óvertuigd dat het er niet meer zat en toen er dus wel iets zat kon ik alleen maar heel dom met ja, oh en oké reageren. Geen blijdschap, geen tranen, alleen maar ongeloof. De dagen erna durfde ik wel een beetje blij te zijn, maar ik vind het nu maar weer lastig. Ook een beetje zelfbescherming denk ik, alsof ik me nog niet wil hechten zodat het minder zeer doet als het misgaat.
Uhm... stuff... and things
dinsdag 17 november 2020 om 11:03
Goed nieuws Er zit echt een klein minimensje in mijn buik met 2 armpjes en 2 beentjes. Het zwaaide, schopte en danste op en neer, ik geloof dat ik een beetje verliefd ben Heel onwerkelijk nog, maar wow wat bijzonder om te zien.
Ik heb ook bloed geprikt voor de nipt, dat vind ik nog wel even spannend, maar ik mag van mezelf nu echt een beetje beginnen met dromen en vertrouwen hebben dat dit kindje er komt.
Vriend wil héél graag weten wat het wordt, dus ik heb over mijn hart gestreken en plan met een week of 15 nog een echo in Nee hoor, ik wil het stiekem ook gewoon weten.
Ik ben overigens weer een dag vooruit gezet, morgen precies 12 weken, dus hij/zij wordt begin juni verwacht.
Ik heb ook bloed geprikt voor de nipt, dat vind ik nog wel even spannend, maar ik mag van mezelf nu echt een beetje beginnen met dromen en vertrouwen hebben dat dit kindje er komt.
Vriend wil héél graag weten wat het wordt, dus ik heb over mijn hart gestreken en plan met een week of 15 nog een echo in Nee hoor, ik wil het stiekem ook gewoon weten.
Ik ben overigens weer een dag vooruit gezet, morgen precies 12 weken, dus hij/zij wordt begin juni verwacht.
Uhm... stuff... and things
woensdag 18 november 2020 om 10:45
Ah, wat superfijn, Kruidentheetje!! Gefeliciteerd met die prachtige echo! Jaa, dit kindje gaat er echt komen! Wat mooi! En begin juni is een prachtige tijd om uitgerekend te zijn weet ik uit ervaring, haha. Ben benieuwd of het een jongetje of een meisje wordt! Leuk dat jullie een extra echo gaan doen! Probeer nu maar lekker ervan te genieten! Idd heerlijk dromen van hoe het gaat zijn als hij/zij er eindelijk is! Ahh, zo gegund!!
Ik weet nog niet hoe het bij mij zal gaan als we weer beginnen. Ik denk dat ik idd weer alles zou willen platleggen ivm de endo, omdat dat toch twee keer tot een zwangerschap geleid heeft en daarvoor niets. Maar bij een cryo-terugplaatsing is dat ongebruikelijk. En ik weet ook niet of het nu echt nodig is, alles lag natuurlijk 12 maanden plat (zwangerschap + daarvoor 3 maanden lucrin) en daarna ben ik één keer ongesteld geweest en slik nu de pil door, zodat ik niet ongesteld word. Ik denk dat ik begin 2021 een afspraak ga maken met de kliniek om te bespreken hoe verder. M'n man zou ook wel graag weer een tijdje zelf willen proberen, en dat snap ik op zich wel, maar zie ik zelf eigenlijk niet zitten.
Ik weet nog niet hoe het bij mij zal gaan als we weer beginnen. Ik denk dat ik idd weer alles zou willen platleggen ivm de endo, omdat dat toch twee keer tot een zwangerschap geleid heeft en daarvoor niets. Maar bij een cryo-terugplaatsing is dat ongebruikelijk. En ik weet ook niet of het nu echt nodig is, alles lag natuurlijk 12 maanden plat (zwangerschap + daarvoor 3 maanden lucrin) en daarna ben ik één keer ongesteld geweest en slik nu de pil door, zodat ik niet ongesteld word. Ik denk dat ik begin 2021 een afspraak ga maken met de kliniek om te bespreken hoe verder. M'n man zou ook wel graag weer een tijdje zelf willen proberen, en dat snap ik op zich wel, maar zie ik zelf eigenlijk niet zitten.
vrijdag 11 december 2020 om 07:50
@Windmolen, ik snap helemaal dat je dat niet ziet zitten. Maar een oriënterend gesprek met de kliniek is altijd goed natuurlijk, dan weet je wat beter wat de opties zijn. Spannend, het is al bijna begin 2021
Hier dus weer een paar weken verder. Weken waar ik af en toe zó ontzettend onzeker was of het allemaal goed ging daarbinnen. Symptomen 0,0, geen groeiende buik (en maar obsessief zoeken naar die baarmoeder ) en me gewoon geen voorstelling kunnen maken dat er wat groeit in mijn buik. Ik merk dat onze geschiedenis behoorlijk zijn sporen na heeft gelaten en genieten was er niet echt bij, maar.... ik denk dat het genieten nu wel een beetje kan beginnen, ik loop rond met een smile op mijn gezicht die nooit meer weg gaat voor mijn gevoel
We hebben voor het eerst het hartje gehoord En daarna een pretecho die me echt vlinders gaf haha. De baby was wakker en druk Koprollen, schoppen met de beentjes, zwaaien met de armpjes, rug strekken en stuiteren, het lag geen moment stil. De verloskundige had de grootste lol (en moeite om iets goed in beeld te krijgen ) Wat ze dan wel goed in beeld heeft gekregen is het geslacht; we krijgen een meid! Mijn vriend en ik zijn helemaal in de wolken Dat gevoel zou bij een jongen niet anders zijn geweest, maar nu we het weten voelt het toch weer iets echter ofzo. Nou ja, we zijn gewoon blij dat het zo goed gaat daarbinnen
Hier dus weer een paar weken verder. Weken waar ik af en toe zó ontzettend onzeker was of het allemaal goed ging daarbinnen. Symptomen 0,0, geen groeiende buik (en maar obsessief zoeken naar die baarmoeder ) en me gewoon geen voorstelling kunnen maken dat er wat groeit in mijn buik. Ik merk dat onze geschiedenis behoorlijk zijn sporen na heeft gelaten en genieten was er niet echt bij, maar.... ik denk dat het genieten nu wel een beetje kan beginnen, ik loop rond met een smile op mijn gezicht die nooit meer weg gaat voor mijn gevoel
We hebben voor het eerst het hartje gehoord En daarna een pretecho die me echt vlinders gaf haha. De baby was wakker en druk Koprollen, schoppen met de beentjes, zwaaien met de armpjes, rug strekken en stuiteren, het lag geen moment stil. De verloskundige had de grootste lol (en moeite om iets goed in beeld te krijgen ) Wat ze dan wel goed in beeld heeft gekregen is het geslacht; we krijgen een meid! Mijn vriend en ik zijn helemaal in de wolken Dat gevoel zou bij een jongen niet anders zijn geweest, maar nu we het weten voelt het toch weer iets echter ofzo. Nou ja, we zijn gewoon blij dat het zo goed gaat daarbinnen
Uhm... stuff... and things
vrijdag 11 december 2020 om 20:37
Ahh, wat fijn dat je zo'n mooie echo had, Kruidentheetje! En gefeliciteerd met je meid! Ik vond dat ook zo leuk om te weten, het maakt het wat minder abstract ofzo. Oh en ook zo herkenbaar, dat obsessief zoeken naar m'n baarmoeder... Had gelezen in een app dat je dat kon voelen, maar ik voelde maar niets! Gelukkig kreeg ik rond die tijd wel een zwangerschapsstreepje, zodat ik tenminste iets had waardoor ik wist dat er iets gaande was. Naast dat m'n broek al vrij snel niet meer helemaal dicht kon . Lekker verder genieten nu!! En hopelijk ga je snel iets van schopjes voelen! Hoeveel weken ben je nu? En weet je of de placenta voor of achter ligt?
zaterdag 12 december 2020 om 10:25
Ik voel mijn baarmoeder nog steeds niet, maar de verloskundige heeft het wel gevoeld. Ik stop ook maar met zoeken, het zal allemaal wel.
Ik ben 15+3 weken nu. In januari de 20-wekenecho en ik mag tussendoor nog een keer naar het hartje komen luisteren. De verloskundige zei ook dat het gerust tot 20 weken kon duren voordat ik leven ga voelen, dus daar ga ik nu maar gewoon vanuit. Ik weet ook niet waar mijn placenta ligt, maar dat hoef ik ook niet persé te weten, dan ga ik me toch alleen maar zorgen maken als die bijvoorbeeld achter ligt en ik niets voel.
's Ochtends is mijn buik echt nog plat, al merk ik wel dat mijn onderbuik anders is, een soort lichte bolling en alsof de huid wat strakker staat. Het is niet hard, dus ik denk dat het darmen zijn die iets omhoog worden gedrukt. Gedurende dag zwellen mijn darmen wel op en 's avonds heb ik nu graag de knoop van mijn broek los, maar een babybuik is het nog niet.
Ach ja, ik ken ook iemand met ongeveer hetzelfde postuur als ik en die zag er met een week of 24 uit alsof ze zwaar getafeld had. Pas rond 28 weken werd het echt een bolletje.
Het is inderdaad minder abstract nu we weten wat het is, het voelt ineens veel meer als een persoontje ofzo. Mijn kleine meisje
Ik ben 15+3 weken nu. In januari de 20-wekenecho en ik mag tussendoor nog een keer naar het hartje komen luisteren. De verloskundige zei ook dat het gerust tot 20 weken kon duren voordat ik leven ga voelen, dus daar ga ik nu maar gewoon vanuit. Ik weet ook niet waar mijn placenta ligt, maar dat hoef ik ook niet persé te weten, dan ga ik me toch alleen maar zorgen maken als die bijvoorbeeld achter ligt en ik niets voel.
's Ochtends is mijn buik echt nog plat, al merk ik wel dat mijn onderbuik anders is, een soort lichte bolling en alsof de huid wat strakker staat. Het is niet hard, dus ik denk dat het darmen zijn die iets omhoog worden gedrukt. Gedurende dag zwellen mijn darmen wel op en 's avonds heb ik nu graag de knoop van mijn broek los, maar een babybuik is het nog niet.
Ach ja, ik ken ook iemand met ongeveer hetzelfde postuur als ik en die zag er met een week of 24 uit alsof ze zwaar getafeld had. Pas rond 28 weken werd het echt een bolletje.
Het is inderdaad minder abstract nu we weten wat het is, het voelt ineens veel meer als een persoontje ofzo. Mijn kleine meisje
Uhm... stuff... and things
dinsdag 29 december 2020 om 16:52
Dames, ivm misbruik van algemene nicks is het wachtwoord door ons aangepast. Jullie kunnen via mail ons om het wachtwoord vragen.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva.
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
zaterdag 16 januari 2021 om 07:35
Hey meiden, weer even een kleine update! Ik ben inmiddels de 20 weken gepasseerd en met de 20 weken echo is de kleine meid helemaal goed gekeurd Wát een opluchting is dat!
Ik voel haar inmiddels ook bewegen, wat het ineens véél echter maakt. Onzeker ben ik nog steeds wel eens, zeker als ik haar even minder voel, maar ik denk dat dat er ook een beetje bij hoort.
Ik voel haar inmiddels ook bewegen, wat het ineens véél echter maakt. Onzeker ben ik nog steeds wel eens, zeker als ik haar even minder voel, maar ik denk dat dat er ook een beetje bij hoort.
Uhm... stuff... and things
zondag 17 januari 2021 om 10:22
Ah wat een fijn nieuws, Kruidentheetje!! Lekker genieten van dat geschop! Zijn jullie al een beetje begonnen met de voorbereidingen? Over namen aan het nadenken enzo? En hoe gaat het met je buikje? En ja, dat had ik ook wel hoor, dat ik steeds op zat te letten of ik hem nog wel goed voelde. Gelukkig was die van mij overdag lekker druk in de buik (ook buiten de buik, trouwens, haha) dus ik hoefde me nooit lang zorgen te maken. Ik hoop voor jou ook op zo'n druktemakertje .
Hier nog geen afspraak met de kliniek gemaakt. Ik heb er nog ff helemaal geen zin in. Nog ff lekker onbezorgd genieten van ons lieve mannetje!
Hier nog geen afspraak met de kliniek gemaakt. Ik heb er nog ff helemaal geen zin in. Nog ff lekker onbezorgd genieten van ons lieve mannetje!
maandag 18 januari 2021 om 18:01
Een naam hebben we al, daar waren we het heel snel over eens haha. Qua kamertje hebben we nog niets, ik ben me wel online een beetje aan het oriënteren, maar ik zou het liefst naar zo'n babyzaak gaan. Maar ja, helaas zitten we met die stomme lockdown, dus of en wanneer dat gaat gebeuren?
Ik heb wel de eerste 2 pakjes besteld, dat kon ik na de 20 weken echo echt niet laten.
Mijn buikje begint te komen, al het is nog wel zo'n twijfelbuik; is ze dik of is ze zwanger? Als ik op mijn rug lig heb ik wel echt een klein bolletje, ik heb geen moeite meer om mijn baarmoeder te vinden haha.
De kleine is sterk zat trouwens, gisteren heeft mijn vriend haar voor het eerst gevoeld Heel bijzonder ook voor hem.
Ik heb wel de eerste 2 pakjes besteld, dat kon ik na de 20 weken echo echt niet laten.
Mijn buikje begint te komen, al het is nog wel zo'n twijfelbuik; is ze dik of is ze zwanger? Als ik op mijn rug lig heb ik wel echt een klein bolletje, ik heb geen moeite meer om mijn baarmoeder te vinden haha.
De kleine is sterk zat trouwens, gisteren heeft mijn vriend haar voor het eerst gevoeld Heel bijzonder ook voor hem.
Uhm... stuff... and things
donderdag 29 juli 2021 om 10:43
Ohh, Pinguin, van harte gefeliciteerd!! Wat heerlijk dat je nu kan zeggen dat jullie compleet zijn en het traject achter je kan laten. Hoe is het om een baby te hebben en tegelijk nog een peuter/dreumes (hoe oud is je zoontje nu?)? Ik hoop iig dat je genoeg tijd hebt om heerlijk te genieten van allebei je kindjes!! Wij zijn trouwens nog niet weer begonnen met het traject. Ik zie er tegenop en ik geef ook nog veel borstvoeding en heb nog geen zin om daarmee te stoppen. Gaf jij trouwens nog borstvoeding toen je weer begon? Hoe ging jij daarmee om? Aan de andere kant word ik straks weer een jaartje ouder en kan ik het niet te lang uitstellen natuurlijk. We gaan het zien!
dinsdag 5 oktober 2021 om 07:57
Pinguin, gefeliciteerd! Fijn om te lezen dat jullie compleet zijn
Mijn dochter is inmiddels alweer bijna 4 maanden Ik heb fysiek echt een heel goede zwangerschap gehad, liep tot het laatst nog met gemak een uur met de hond in het bos. Ik zag wel op tegen de bevalling, had ontzettend last van angst dat het mis zou gaan. Gelukkig verdween die angst toen de bevalling begon en is alles heel vlot en soepel verlopen. Echt fijn, ik was ook zó weer hersteld.
Inmiddels ben ik ook wel van de schrik bekomen hoeveel werk zo'n kleintje eigenlijk is haha Maar ze is fantastisch Achteraf zijn al die jaren struggelen het zeker waard geweest en ik kan soms een beetje emotioneel worden als ik bedenk dat zij er niet geweest zou zijn als het eerder was gelukt.
Windmolen, gaaf dat je nog steeds borstvoeding geeft! Ik hoop dit ook zo lang mogelijk vol te houden. Ik begrijp je twijfels, ik zit hier zelf ook wel mee. Aan de ene kant wil ik niet al te lang wachten met proberen gezien onze geschiedenis en mijn leeftijd, maar aan de andere kant heb ik ook schrik dat mijn lichaam ineens wel weet hoe het werkt en dat ik straks ineens 2 kleintjes kort op elkaar heb. En die borstvoeding hè, dat wil ik ook zo lang mogelijk blijven geven en een nieuwe zwangerschap zou roet in het eten kunnen gooien.
Maar goed, dochter is nog maar 4 maanden nu, dus het duurt nog wel even voor we knopen door gaan hakken hier.
Mijn dochter is inmiddels alweer bijna 4 maanden Ik heb fysiek echt een heel goede zwangerschap gehad, liep tot het laatst nog met gemak een uur met de hond in het bos. Ik zag wel op tegen de bevalling, had ontzettend last van angst dat het mis zou gaan. Gelukkig verdween die angst toen de bevalling begon en is alles heel vlot en soepel verlopen. Echt fijn, ik was ook zó weer hersteld.
Inmiddels ben ik ook wel van de schrik bekomen hoeveel werk zo'n kleintje eigenlijk is haha Maar ze is fantastisch Achteraf zijn al die jaren struggelen het zeker waard geweest en ik kan soms een beetje emotioneel worden als ik bedenk dat zij er niet geweest zou zijn als het eerder was gelukt.
Windmolen, gaaf dat je nog steeds borstvoeding geeft! Ik hoop dit ook zo lang mogelijk vol te houden. Ik begrijp je twijfels, ik zit hier zelf ook wel mee. Aan de ene kant wil ik niet al te lang wachten met proberen gezien onze geschiedenis en mijn leeftijd, maar aan de andere kant heb ik ook schrik dat mijn lichaam ineens wel weet hoe het werkt en dat ik straks ineens 2 kleintjes kort op elkaar heb. En die borstvoeding hè, dat wil ik ook zo lang mogelijk blijven geven en een nieuwe zwangerschap zou roet in het eten kunnen gooien.
Maar goed, dochter is nog maar 4 maanden nu, dus het duurt nog wel even voor we knopen door gaan hakken hier.
Uhm... stuff... and things
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in