Begrip en ervaringen gezocht!

Nog nooit een topic geopent maar het voelt goed om even van me af te schrijven. Achtergrond; 4 jaar getrouwd met een geweldige man, beiden 31 en bijna 2 jaar proberen we zwanger te raken. Het lukt niet. We wonen gelukkig in een land waar er veel hulp word geboden dus sinds 7 maanden zitten we in de medische molen om dingen op gang te helpen.



Alles is in orde met ons beiden, man heeft goed spul en ik ben ook helemaal "in orde" (hormonen prima, ovuleer gewoon, 27 dagen cyclus en 2 maanden geleden interne echo gehad waar alles ok was en heb mijn eierstokken door laten spoelen waar verder ook niks bijzonders te zien was, gezond BMI). Ze kunnen behalve IVF niets voor ons betekenen was de laatste update.



Het is frustrerend en ik begin het nu erg moeilijk te vinden om positief te blijven. Ik moet positief zijn voor 2 omdat mijn man erg negatief kan zijn (altijd uitgaan van het ergste dus zegt dingen als: het gaat gewoon niet lukken voor ons/ik denk niet dat wij natuurlijk kinderen kunnen krijgen) en ik begin er een beetje aan onder te gaan. Wederom vandaag ongesteld geworden en ik had zo'n goed gevoel over deze maand en dan is het toch weer niet raak. Het doet zeer en ook al heb ik er geen controle over, ik voel me een beetje een mislukkeling. Ik weet dat dat belachelijk klinkt. Over ongeveer een jaar kunnen we de wachtlijst op voor IVF... ik blijf maar in mijn achterhoofd houden dat het misschien wel nooit voor ons zal lukken en daar heb ik moeite mee.



Ervaringen? Steun? Het is allemaal welkom.



Bedankt voor het lezen.