Zwanger
alle pijlers
Bekkenpijn, wanneer stopte jij met werken?
dinsdag 24 april 2012 om 20:46
Ik ben zwanger van no.3, op de helft.
Bij mijn 2e zwangerschap heb ik bekkenpijn gehad, dacht ik...
Nu merkte ik het al veel eerder en veel intenser.
Overdag voel ik mijn schaambeen de hele tijd, het is gevoelig / branderig, niet heel pijnlijk. 's Avonds wordt het erger en merk ik bij sommige bewegingen dat ik echte pijnsteekjes voel.
Ik loop al bij een fysio en heb oefeningen en een flinke dosis leefregels gekregen. Ze zei me dat ik goed in de gaten moet houden of ik het werken nog volhoud. Maar wanneer geef je aan dat het werken teveel wordt? Ik heb natuurlijk al 2 koters rondlopen, dus na een werkdag heb ik niet meteen rust.
Wat voelde jij voor soort pijn toen je de beslissing nam om te stoppen met werken?
Bij mijn 2e zwangerschap heb ik bekkenpijn gehad, dacht ik...
Nu merkte ik het al veel eerder en veel intenser.
Overdag voel ik mijn schaambeen de hele tijd, het is gevoelig / branderig, niet heel pijnlijk. 's Avonds wordt het erger en merk ik bij sommige bewegingen dat ik echte pijnsteekjes voel.
Ik loop al bij een fysio en heb oefeningen en een flinke dosis leefregels gekregen. Ze zei me dat ik goed in de gaten moet houden of ik het werken nog volhoud. Maar wanneer geef je aan dat het werken teveel wordt? Ik heb natuurlijk al 2 koters rondlopen, dus na een werkdag heb ik niet meteen rust.
Wat voelde jij voor soort pijn toen je de beslissing nam om te stoppen met werken?
dinsdag 24 april 2012 om 20:52
dinsdag 24 april 2012 om 20:55
Ik heb tot 5 weken voor mijn UD doorgewerkt. Liep sinds een week of 20 bij de fysio. Ik had er veel last van na bv lang zitten, opstaan was erg. Pijn bij mijn schaambeen en in mijn onderrug. Alles wat a-symmetrisch was qua bewegen deed pijn eigenlijk. Kreeg op mijn werk wel zittend werk ipv staand en dat hielp heel goed. Maar ik heb er dus gewoon mee doorgelopen
dinsdag 24 april 2012 om 20:59
Ik sta voor de klas in het basisonderwijs. Ik dacht dat ik best veel zittend kon doen, maar ik merk dat ik toch nog erg veel loop tussendoor.
De zomervakantie begint 6 weken voor de UD, ik hoop dat ook vol te houden, maar op slechte dagen zie ik het soms somber in. Zeker nu het sinds afgelopen weekend ineens slechter is geworden.
De zomervakantie begint 6 weken voor de UD, ik hoop dat ook vol te houden, maar op slechte dagen zie ik het soms somber in. Zeker nu het sinds afgelopen weekend ineens slechter is geworden.
dinsdag 24 april 2012 om 21:01
quote:bammetjebamie schreef op 24 april 2012 @ 20:59:
Zolang je "pijnsteekjes" voelt als het op het ergst is kun je gerust nog even doorwerken.Ja, ik denk nu natuurlijk ook nog niet aan stoppen. Maar de zwangerschap duurt nog zo lang. Ik ben angstig voor als ik straks niet / moeilijk kan lopen, want er lopen dan nog een peuter en kleuter rond.
Zolang je "pijnsteekjes" voelt als het op het ergst is kun je gerust nog even doorwerken.Ja, ik denk nu natuurlijk ook nog niet aan stoppen. Maar de zwangerschap duurt nog zo lang. Ik ben angstig voor als ik straks niet / moeilijk kan lopen, want er lopen dan nog een peuter en kleuter rond.
dinsdag 24 april 2012 om 21:04
dinsdag 24 april 2012 om 21:06
bij de 2e zwangerschap kreeg ik er opeens veel last van. Kon 's avonds niks meer van de pijn. En als ik 's nachts omdraaide in bed kon ik gerust janken van de pijn. Ben toen met 25 weken gestopt, werk in de kinderopvang. Bij mijn 3e zwangerschap had ik er gelijk van het begin af aan last van. Ben toen met 24 weken gestopt, maar had er echt spijt van dat ik nog zo lang was blijven doorwerken.
When life knocks you down, roll over and look at the stars
dinsdag 24 april 2012 om 21:06
quote:twitters schreef op 24 april 2012 @ 21:01:
[...]
Ja, ik denk nu natuurlijk ook nog niet aan stoppen. Maar de zwangerschap duurt nog zo lang. Ik ben angstig voor als ik straks niet / moeilijk kan lopen, want er lopen dan nog een peuter en kleuter rond.
Niet bang zijn voor wat komen kan
Het lijkt misschien alsof ik het onderschat, dat is zeker niet zo hoor.
Zelf met de tweede in rolstoel beland en heb nu nog af en toe last (jongste is inmiddels 9) dus te lang doorgaan als het niet gaat is ook onverstandig.
Maar zolang het bij steekjes blijft en je doet geen gekke dingen dan is er nog geen reden voor angst.
Loopt er naast die peuter en kleuter ook een man rond die wat kan doen als het erger wordt?
[...]
Ja, ik denk nu natuurlijk ook nog niet aan stoppen. Maar de zwangerschap duurt nog zo lang. Ik ben angstig voor als ik straks niet / moeilijk kan lopen, want er lopen dan nog een peuter en kleuter rond.
Niet bang zijn voor wat komen kan
Het lijkt misschien alsof ik het onderschat, dat is zeker niet zo hoor.
Zelf met de tweede in rolstoel beland en heb nu nog af en toe last (jongste is inmiddels 9) dus te lang doorgaan als het niet gaat is ook onverstandig.
Maar zolang het bij steekjes blijft en je doet geen gekke dingen dan is er nog geen reden voor angst.
Loopt er naast die peuter en kleuter ook een man rond die wat kan doen als het erger wordt?
dinsdag 24 april 2012 om 21:08
Je moet stoppen als je zelf voelt dat het teveel wordt. Hoe een ander dat doet, maakt niet zoveel uit.
Ik ben gestopt met 28 weken. Toek was ik eigenlijk al veel te ver gegaan. Ik had beter beter naar mijn lijf moeten luisteren en een paar weken daarvoor al moeten stoppen.. Pas stoppen als je echt niks of nauwelijks iets kan is een van de stomste dingen die je kunt doen. Het is wel je lijf waar je het nog járen mee moet doen.
Sterkte!
Ik ben gestopt met 28 weken. Toek was ik eigenlijk al veel te ver gegaan. Ik had beter beter naar mijn lijf moeten luisteren en een paar weken daarvoor al moeten stoppen.. Pas stoppen als je echt niks of nauwelijks iets kan is een van de stomste dingen die je kunt doen. Het is wel je lijf waar je het nog járen mee moet doen.
Sterkte!
dinsdag 24 april 2012 om 21:11
quote:bammetjebamie schreef op 24 april 2012 @ 21:06:
[...]
Niet bang zijn voor wat komen kan
Het lijkt misschien alsof ik het onderschat, dat is zeker niet zo hoor.
Zelf met de tweede in rolstoel beland en heb nu nog af en toe last (jongste is inmiddels 9) dus te lang doorgaan als het niet gaat is ook onverstandig.
Maar zolang het bij steekjes blijft en je doet geen gekke dingen dan is er nog geen reden voor angst.
Loopt er naast die peuter en kleuter ook een man rond die wat kan doen als het erger wordt?
Ja, er loopt een man rond hier, best een leuk exemplaar . Hij neemt al vanaf het begin van de klachten veel van me over. De man in kwestie heeft zelfs een moeder, die veel grote klussen voor me doet, dus hulp genoeg. Qua huishouden heb ik hulp zat, gelukkig.
Ik weet dat ik vooral de positieve dingen moet gebruiken om een gevoel op te baseren. Maar soms word ik even zo'n doemdenker...
[...]
Niet bang zijn voor wat komen kan
Het lijkt misschien alsof ik het onderschat, dat is zeker niet zo hoor.
Zelf met de tweede in rolstoel beland en heb nu nog af en toe last (jongste is inmiddels 9) dus te lang doorgaan als het niet gaat is ook onverstandig.
Maar zolang het bij steekjes blijft en je doet geen gekke dingen dan is er nog geen reden voor angst.
Loopt er naast die peuter en kleuter ook een man rond die wat kan doen als het erger wordt?
Ja, er loopt een man rond hier, best een leuk exemplaar . Hij neemt al vanaf het begin van de klachten veel van me over. De man in kwestie heeft zelfs een moeder, die veel grote klussen voor me doet, dus hulp genoeg. Qua huishouden heb ik hulp zat, gelukkig.
Ik weet dat ik vooral de positieve dingen moet gebruiken om een gevoel op te baseren. Maar soms word ik even zo'n doemdenker...
dinsdag 24 april 2012 om 21:19
Hi twitters, wat voor soort beroep heb je? De belasting in werk kan best veel uitmaken. Vooral als je een beroep hebt dat belastend is voor de heupen en onderrug. Bijv. veel of lang aaneen staan, knielen, hurken, en uitvoeren van krachtfuncties zoals duwen, trekken, tillen en dragen.
Kijk bijv. ook uit bij het optillen van je andere kinderen vanaf de grond. Laat je kinderen bijv. op een stoel klimmen en til dan, vanaf de grond tillen is het meest belastend en til zo weinig mogelijk.
Of je kunt werken of niet kun je het beste bespreken met de bedrijfsarts. Wanneer je het werk als belastend ervaart kun je ook met je werkgever of bedrijfsarts bespreken of er aanpassingen in het werk mogelijk zijn, waardoor je het werk met minder klachten kunt uitvoeren.
Veel sterkte, Amber
Kijk bijv. ook uit bij het optillen van je andere kinderen vanaf de grond. Laat je kinderen bijv. op een stoel klimmen en til dan, vanaf de grond tillen is het meest belastend en til zo weinig mogelijk.
Of je kunt werken of niet kun je het beste bespreken met de bedrijfsarts. Wanneer je het werk als belastend ervaart kun je ook met je werkgever of bedrijfsarts bespreken of er aanpassingen in het werk mogelijk zijn, waardoor je het werk met minder klachten kunt uitvoeren.
Veel sterkte, Amber
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 24 april 2012 om 21:29
Met 17 weken was mijn bekken zo scheef gaan staan dat een zenuw bekneld was en ik niet meer kon lopen.Toen ben ik pas naar de huisarts en fysio gegaan. Moest vanaf 17 weken plat. Was een lange zwangerschap.
Ik zou het advies van fysio opvolgen en kijken per dag hoe het met de pijn gaat. Misschien kun je in overleg met je werk aangepast werken zodat je wat meer rust krijgt.
Ik zou het advies van fysio opvolgen en kijken per dag hoe het met de pijn gaat. Misschien kun je in overleg met je werk aangepast werken zodat je wat meer rust krijgt.
dinsdag 24 april 2012 om 21:30
Bij 16 weken begon ik last te krijgen, bij 32 weken kon ik geen enkele houding langer dan vijf minuten volhouden en ben ik gestopt. Na de bevalling voelde het meteen een heel stuk beter, maar heb ik me daardoor flink overbelast. Dus ook alvast die tip: als je je goed voelt, toch je rust nemen. Ik heb nu na 1,5 jaar nog steeds last als ik teveel doe.
dinsdag 24 april 2012 om 21:34
dinsdag 24 april 2012 om 21:48
Ik heb precies hetzelfde als jij, nou ja mijn situatie
Zwanger van nummer 3 en bekkenpijn.
Hier is het er rond de 20 weken ingeschoten, na een lang weekend werken voelde ik het ineens op zondag avond, paar dagen rustig aan gedaan en toen het niet beter werd meteen fysio gebeld.
Ik heb helaas uit de vorige twee zwangerschappen ervaring met bekkenklachten en bij de oudste zelfs in een rolstoel beland.
Gelukkig heb ik het nooit zo erg meer gehad en hoop ik natuurlijk dat dat nu ook niet gaat gebeuren.
Ik werk nu 60% met 23 weken zwangerschap en bij mij is de pijn al behoorlijk aanwezig, de fysio raadde me aan even te stoppen (met de hoop dat het beter word) en echt pas op de plaats te maken maar ik ga volgende week op vakantie en vond dat tegenover mn collega's niet leuk en netjes. Dus afgesproken dat ik die 3 weken vakantie écht rustig aan ga doen, goed mn oefeningen en dan kijken wat er nog kan.
Ik heb heel belastend werk, heel de dag lopen en staan. Na een uur zakt de moed me al in de schoenen en na 2,5 uur is het eigenlijk al op. Ik trek het door naar 5 uur (redelijk aangepast) werken per dag, want stilzitten is óók niet bevorderlijk!!
De nachten zijn vreselijk, veel pijn bij het omdraaien en opstaan uit bed is een hell. Maar ik weiger het nu al op te geven! Want echt, zodra je echt stil gaat zitten dan ben je goed de klos! (was mijn ervaring dus bij de eerste)
Wat ik ook af en toe heb is dat lopen me zoveel inspanning en energie kos dat ik er pijnlijke harde buiken van krijg, als dit gaat gebeuren bij elk stukje lopen wat ik doe dan verplicht de gyn me te stoppen met werken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Hele lap tekst zo Succes!
Zwanger van nummer 3 en bekkenpijn.
Hier is het er rond de 20 weken ingeschoten, na een lang weekend werken voelde ik het ineens op zondag avond, paar dagen rustig aan gedaan en toen het niet beter werd meteen fysio gebeld.
Ik heb helaas uit de vorige twee zwangerschappen ervaring met bekkenklachten en bij de oudste zelfs in een rolstoel beland.
Gelukkig heb ik het nooit zo erg meer gehad en hoop ik natuurlijk dat dat nu ook niet gaat gebeuren.
Ik werk nu 60% met 23 weken zwangerschap en bij mij is de pijn al behoorlijk aanwezig, de fysio raadde me aan even te stoppen (met de hoop dat het beter word) en echt pas op de plaats te maken maar ik ga volgende week op vakantie en vond dat tegenover mn collega's niet leuk en netjes. Dus afgesproken dat ik die 3 weken vakantie écht rustig aan ga doen, goed mn oefeningen en dan kijken wat er nog kan.
Ik heb heel belastend werk, heel de dag lopen en staan. Na een uur zakt de moed me al in de schoenen en na 2,5 uur is het eigenlijk al op. Ik trek het door naar 5 uur (redelijk aangepast) werken per dag, want stilzitten is óók niet bevorderlijk!!
De nachten zijn vreselijk, veel pijn bij het omdraaien en opstaan uit bed is een hell. Maar ik weiger het nu al op te geven! Want echt, zodra je echt stil gaat zitten dan ben je goed de klos! (was mijn ervaring dus bij de eerste)
Wat ik ook af en toe heb is dat lopen me zoveel inspanning en energie kos dat ik er pijnlijke harde buiken van krijg, als dit gaat gebeuren bij elk stukje lopen wat ik doe dan verplicht de gyn me te stoppen met werken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Hele lap tekst zo Succes!
dinsdag 24 april 2012 om 22:08
Ik ben niet gestopt tot 34 weken. Wel vanaf 20 weken een bed gekregen op m'n werk en het werk zo kunnen regelen dat ik regelmatig 15-20 minuten kon liggen. Zo kon ik het volhouden, sterker nog, gaf me meer rust dan thuis waar ik er nog 1 van 1,5 had rondlopen.
Ik denk dus dat als je je werk een beetje kan aanpassen dat een hoop nog kan
Ik denk dus dat als je je werk een beetje kan aanpassen dat een hoop nog kan
dinsdag 24 april 2012 om 22:46
Ik ben volgens planning gestopt met werken bij 34 weken. Heb mijn bekkenklachten die vanaf een week of 28 opstaken niet voldoende serieus genomen en tot 34 weken volledig doorgewerkt. Nu 16,5 mnd na bevalling nog ernstige pijn. Mijn advies is dus verkies je eigen gezondheid boven alles, ook voor je kindje nu en straks!
dinsdag 24 april 2012 om 23:41
Ben zelfstandigondernemer en heb tot 2 dgn voor UD doorgewerkt. Voordeel was wel dat ik mijn eigen tijd en grenzen kon bepalen. Ik kon veel delegeren en hulp vragen bij simpele dingen. 1,5 week na de bevalling ben ik ook weer (op eigen tempo) gaan werken. Vanaf het moment dat de bekkenfys mijn bekken goed recht kreeg en het ook recht bleef is de pijn een stuk minder. Dit was ong. 3 maanden na bevalling.
Voor mij werkte het goed dat ik mijn eigen grenzen kon stellen en veel hulp van collega's ontving.
Voor mij werkte het goed dat ik mijn eigen grenzen kon stellen en veel hulp van collega's ontving.
woensdag 25 april 2012 om 05:04
Ik sta zelf ook voor de klas en ik ben gestopt met 30 weken. Ik strompelde door de school. Ik ben toen naar huis gestuurd en van de fysio moest ik eerst thuis blijven tot ik minder pijn had. De school heeft toen besloten dat ik thuis bleef. Als ik zittend werk had gehad, kon ik misschien nog halve dagen werken.
