Zwanger
alle pijlers
Bij 6+4 weken geen hartactie na bloedverlies
zondag 15 april 2012 om 10:42
Ik zou volgens de ovulatietesten afgelopen vrijdag precies 7 weken zwanger zijn. Nu had ik donderdag een beetje helderrood bloedverlies gehad, gelukkig zonder echte krampen. Na donderdag geen bloedverlies meer gehad. Vrijdag dan een inwendige echo gehad, waarbij er een vruchtzak, dooierzak en vruchtje gezien werd. Het vruchtje was gemeten op 6 weken en 4 dagen, dus 3 dagen minder ver dan ik zelf dacht. Ook kon er geen hartactie gezien worden... Nu moet ik volgende week terug komen en als er dan nog geen hartactie te zien is, is/wordt het met zekerheid een miskraam....
Is er iemand waarbij er bij 6+4wkn ook nog geen hartactie te zien was? En hoe is dat verder afgelopen? Had je daar ook bloedverlies bij gehad of niet?
Is er iemand waarbij er bij 6+4wkn ook nog geen hartactie te zien was? En hoe is dat verder afgelopen? Had je daar ook bloedverlies bij gehad of niet?
dinsdag 17 april 2012 om 11:15
Heb via een vriendin gehoord (die een echoscopist kent) dat er nu eigenlijk toch wel een hartslag gezien zou moeten kunnen worden, zeker bij een inwendige echo.... Ik heb weinig hoop meer op een goede afloop...
Als ik het goed begrijp kan het dus alsnog zo zijn dat ik een curettage moet krijgen, ook al is er al een gedeelte spontaan gekomen...
Hoe lang zou je eigenlijk af mogen wachten? Soms krijgen mensen met 11 weken een echo en blijkt het vruchtje dan al met 6 weken gestopt met groeien. Dus heb je eigenlijk al 5 weken "afgewacht", alleen zonder het te weten. Het kan dus nog wel weken blijven zitten, zonder dat er iets gebeurd.... Hm, daar zit ik eigenlijk ook niet echt op te wachten. Uiteindelijk wil ik toch wel weer zo snel mogelijk zwanger worden!
Oh, wist ik maar al definitief hoe het zat, dan weet je waar je aan toe bent en kan je daarmee verder... Nu is het steeds zo heen en weer geslingerd worden tussen ik hoop het wel, maar het kan haast niet meer...
Als ik het goed begrijp kan het dus alsnog zo zijn dat ik een curettage moet krijgen, ook al is er al een gedeelte spontaan gekomen...
Hoe lang zou je eigenlijk af mogen wachten? Soms krijgen mensen met 11 weken een echo en blijkt het vruchtje dan al met 6 weken gestopt met groeien. Dus heb je eigenlijk al 5 weken "afgewacht", alleen zonder het te weten. Het kan dus nog wel weken blijven zitten, zonder dat er iets gebeurd.... Hm, daar zit ik eigenlijk ook niet echt op te wachten. Uiteindelijk wil ik toch wel weer zo snel mogelijk zwanger worden!
Oh, wist ik maar al definitief hoe het zat, dan weet je waar je aan toe bent en kan je daarmee verder... Nu is het steeds zo heen en weer geslingerd worden tussen ik hoop het wel, maar het kan haast niet meer...
dinsdag 17 april 2012 om 11:26
quote:MissBennet schreef op 17 april 2012 @ 11:15:
Heb via een vriendin gehoord (die een echoscopist kent) dat er nu eigenlijk toch wel een hartslag gezien zou moeten kunnen worden, zeker bij een inwendige echo.... Ik heb weinig hoop meer op een goede afloop...
In mijn geval was het vruchtje langer (2 weken extra) onderweg geweest. Het hoeft dus niet.
Ik denk alleen dat het wel goed is dat je er realistisch instaat. De kans dat het fout zit, is levensgroot aanwezig. Maar ik hoop van harte dat je verrast wordt.
Heb via een vriendin gehoord (die een echoscopist kent) dat er nu eigenlijk toch wel een hartslag gezien zou moeten kunnen worden, zeker bij een inwendige echo.... Ik heb weinig hoop meer op een goede afloop...
In mijn geval was het vruchtje langer (2 weken extra) onderweg geweest. Het hoeft dus niet.
Ik denk alleen dat het wel goed is dat je er realistisch instaat. De kans dat het fout zit, is levensgroot aanwezig. Maar ik hoop van harte dat je verrast wordt.
dinsdag 17 april 2012 om 11:43
Missbennet, als (en dat hoop ik niet voor je) het mis blijkt te zijn, heb je drie keuzes: afwachten, als jij dat wilt desnoods lang, de miskraam opwekken met pillen of een curettage. Afspreken hoe lang je wilt wachten, kan ook nog. Bij een curettage zijn er meerdere mogelijkheden voor verdoving.
Iedere aanpak heeft zijn eigen voor- en nadelen, en het kan erg afhangen van je persoonlijke situatie wat het zwaarst weegt. Mijn ervaring toen ik een missed abortion had, was dat er echt de tijd genomen werd om de verschillende keuzes te bespreken.
Als je nu al weet dat je niet wilt afwachten, kan het handig zijn om aan te dringen op een snelle afspraak, als je slecht nieuws krijgt. In het ziekenhuis waar wij toen waren was het beleid daar wat tijd tussen te laten, om overhaaste beslissingen te voorkomen, maar als je al overtuigd bent van wat je wilt, is dat natuurlijk niet nodig.
Sterkte, en hopelijk valt t mee.
Iedere aanpak heeft zijn eigen voor- en nadelen, en het kan erg afhangen van je persoonlijke situatie wat het zwaarst weegt. Mijn ervaring toen ik een missed abortion had, was dat er echt de tijd genomen werd om de verschillende keuzes te bespreken.
Als je nu al weet dat je niet wilt afwachten, kan het handig zijn om aan te dringen op een snelle afspraak, als je slecht nieuws krijgt. In het ziekenhuis waar wij toen waren was het beleid daar wat tijd tussen te laten, om overhaaste beslissingen te voorkomen, maar als je al overtuigd bent van wat je wilt, is dat natuurlijk niet nodig.
Sterkte, en hopelijk valt t mee.
dinsdag 17 april 2012 om 12:29
Ik hoop heel erg op eenzelfde situatie als jou Helene, maar durf eigenlijk niet meer te hopen, te bang om teleurgesteld te worden. Maar hoe fijn zou het zijn om een van de uitzonderingen te zijn....
Mindy, duidelijke info, dank je! In principe wil ik graag afwachten. Als de natuur heeft besloten dat deze zwangerschap niet voortgezet kan worden wil ook op de natuur vertrouwen dat mijn lichaam het zelf kan. Maar aan de andere kant wil ik niet maandenlang afwachten. En natuurlijk moet er bij complicaties eerder iets gedaan worden.
Mindy, duidelijke info, dank je! In principe wil ik graag afwachten. Als de natuur heeft besloten dat deze zwangerschap niet voortgezet kan worden wil ook op de natuur vertrouwen dat mijn lichaam het zelf kan. Maar aan de andere kant wil ik niet maandenlang afwachten. En natuurlijk moet er bij complicaties eerder iets gedaan worden.
dinsdag 17 april 2012 om 22:38
Wat een onzekerheid hè, zo slopend. Ik las iets over over verdoving bij curettage...mij gynaecoloog raadde me aan om voor volledige narcose te gaan (was standaard in het ziekenhuis waar ik lag), ivm het emotionele aspect. Ik zag heel erg tegen narcose op, ruggeprik was ook een optie (als ik dat echt wilde), maar dan maak je de curettage heel bewust mee (het geluid van de apparatuur enzo). Ben blij dat ik voor narcose heb gekozen. En volgens gaf iemand anders dat ook aan...ff rust en weg van alle spanning (vond de narcose achteraf "heerlijk", maar dat is niet helemaal het goede woord).
Sterkte!!
Sterkte!!
woensdag 18 april 2012 om 07:23
Meis34, ik ben degene die schreef dat de narcose heerlijk was. Het is voor mij nu 5 1/2 jaar geleden en ik heb daarna nog twee dochters gekregen (in totaal heb ik er 3). En dat maakt dat ik er wel makkelijk over kan praten. Het was niet leuk, maar het is mij nu wel duidelijk dat een miskraam er helaas bij kan horen.
De narcose vond ik vooraf erg spannend, ik was als volwassene nooit onder narcose geweet. En het eerste wat ik mezelf hoorde zeggen toen ik wakker werd was dat ik zo lekker geslapen had. Zo voelde het als heel diep, heel lang slapen, terwijl het 20 min. was. Voor mijn gevoel had ik minstens 12 uur ongestoord geslapen.
De narcose vond ik vooraf erg spannend, ik was als volwassene nooit onder narcose geweet. En het eerste wat ik mezelf hoorde zeggen toen ik wakker werd was dat ik zo lekker geslapen had. Zo voelde het als heel diep, heel lang slapen, terwijl het 20 min. was. Voor mijn gevoel had ik minstens 12 uur ongestoord geslapen.
woensdag 18 april 2012 om 08:37
quote:helene31 schreef op 15 april 2012 @ 11:27:
Dat is niet waar hoor, Bewitched. Toen ik zwanger was van mijn dochter had ik een prachtige echo bij 5w4d met kloppend hartje.
Het hartje gaat kloppen ergens tussen de 5,5 en 7,5 week. Op een inwendige echo is het vanaf dat moment mogelijk om het waar te nemen.
In principe begint de hartactie tussen 5w4d en 6w3d. Bij 6w4d zou er hartactie te zien moeten zijn. Maar het is dan nog zo ietepetieterig, dat het wel eens gemist wordt.
Wordt er een week later nog steeds geen hartactie gezien, dan mag je ervan uitgaan dat het een miskraam wordt.
Bij mensen met andere ervaringen is niet het hartje later gaan kloppen, maar heeft de echoscopist de hartactie gemist.
Dat is niet waar hoor, Bewitched. Toen ik zwanger was van mijn dochter had ik een prachtige echo bij 5w4d met kloppend hartje.
Het hartje gaat kloppen ergens tussen de 5,5 en 7,5 week. Op een inwendige echo is het vanaf dat moment mogelijk om het waar te nemen.
In principe begint de hartactie tussen 5w4d en 6w3d. Bij 6w4d zou er hartactie te zien moeten zijn. Maar het is dan nog zo ietepetieterig, dat het wel eens gemist wordt.
Wordt er een week later nog steeds geen hartactie gezien, dan mag je ervan uitgaan dat het een miskraam wordt.
Bij mensen met andere ervaringen is niet het hartje later gaan kloppen, maar heeft de echoscopist de hartactie gemist.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 18 april 2012 om 09:11
@Reisa, het is voor mij ondertussen 4 jaar geleden en heb het geaccepteerd. Makkelijk was het niet, maar ben trots op mezelf dat ik het een plaatsje heb gegeven.
Ik had na de narcose ook een heerlijk uitgeslapen gevoel en dat na maar 20 minuutjes slaap.
@MissBennet, wanneer ga je weer naar de vk of gyn??
Ik had na de narcose ook een heerlijk uitgeslapen gevoel en dat na maar 20 minuutjes slaap.
@MissBennet, wanneer ga je weer naar de vk of gyn??
woensdag 18 april 2012 om 14:45
@ Solomio: Dat klinkt wel logisch. Vandaar dat er ook gezegd wordt dat er eigenlijk wel iets te zien zou moeten zijn. Maar ik vond het al heel knap dat de verloskundige uit dat kleine frutseltje kon opmaken dat het 6+4 wkn zou zijn. Zo'n klein garnaatlje opmeten lijkt me niet makkelijk. Was allemaal niet zo goed te zien vond ik. Maar bij mij eerste zwangerschap had ik bij 8,5 week de eerste echo, dan is het ook al weer iets groter.
Over de narcose: ja, al die apparatuur hoef ik ook echt niet te horen hoor! Helemaal nog niet aan gedacht....
Ik moet maandag weer naar de vlk... (kwam zo uit met een gepland weekend van ons en er moest wel echt een week tussen zitten, anders zou het te kort zijn...)
Over de narcose: ja, al die apparatuur hoef ik ook echt niet te horen hoor! Helemaal nog niet aan gedacht....
Ik moet maandag weer naar de vlk... (kwam zo uit met een gepland weekend van ons en er moest wel echt een week tussen zitten, anders zou het te kort zijn...)
woensdag 18 april 2012 om 16:38
MissBennet, daarom is 6w4d ook te vroeg om er echt iets zinnigs over te zeggen. Het is dan nog best lastig meten, dus ze kan er zo een dagje (of 2) naast zitten. Daarbij is het hartje dan ook nog es heeeeeel klein, en pas net begonnen met kloppen, dus ook lastig(er) te zien.
Hopelijk maandag goed nieuws.
Hopelijk maandag goed nieuws.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 23 april 2012 om 11:08
maandag 23 april 2012 om 11:18
quote:MissBennet schreef op 23 april 2012 @ 11:08:
Helaas, vandaag geen goede echo... Vruchtje blijft 6,4 wk groot en geen hartslag helaas... Is dus tussen de 6 en 7 weken misgegaan... Ik wil het nu nog even afwachten wat mijn lichaam doet. Indien dat te lang duurt wil ik wel naar de gyn. Eerst maar eens alles laten bezinken.Sterkte MissBennet, erg jammer.
Helaas, vandaag geen goede echo... Vruchtje blijft 6,4 wk groot en geen hartslag helaas... Is dus tussen de 6 en 7 weken misgegaan... Ik wil het nu nog even afwachten wat mijn lichaam doet. Indien dat te lang duurt wil ik wel naar de gyn. Eerst maar eens alles laten bezinken.Sterkte MissBennet, erg jammer.
maandag 23 april 2012 om 11:43
Verdrietig dat je geen beter nieuws gekregen hebt.quote:Over de narcose: ja, al die apparatuur hoef ik ook echt niet te horen hoor! Helemaal nog niet aan gedacht....
Ik vond het juist een rottig idee dat ik onder narcose zou gaan en dat als ik bij zou komen zomaar ineens alles voorbij zou zijn: het leek me minder lastig als ik iets meer zou weten van wat er gebeurd was.
Die geluiden vallen wel mee, was mijn ervaring. Wel lig je er in een nogal ongemakkelijke positie bij (benen in beugels: als je onder narcose gaat, doen ze dat in het ziekenhuis waar ik was pas als je weg bent), waar je dan wel weer niets van voelt.
Ik vond het juist een rottig idee dat ik onder narcose zou gaan en dat als ik bij zou komen zomaar ineens alles voorbij zou zijn: het leek me minder lastig als ik iets meer zou weten van wat er gebeurd was.
Die geluiden vallen wel mee, was mijn ervaring. Wel lig je er in een nogal ongemakkelijke positie bij (benen in beugels: als je onder narcose gaat, doen ze dat in het ziekenhuis waar ik was pas als je weg bent), waar je dan wel weer niets van voelt.
maandag 23 april 2012 om 11:55
Hele dikke knuffel MissBennet...
Dit heb ik 6 weken geleden ook meegemaakt. Ik heb toen wel gelijk voor curretage gekozen, omdat ik al 10 weken zou zijn, maar vruchtje al met 7 weken gestopt met groeien. Omdat ik al die tijd geen krampje of geen spatje bloed heb gezien dacht ik dat t nog wel eens heel lang kon duren voor t uit zichzelf eruit zou komen...
Na curretage, die viel me enorm mee, had ik de moeilijkste periode voor mn gevoel wel gehad. Emotioneel nog een week echt moeilijk gehad, maar nu, 6 weken later kijk ik weer na de toekomst.
Heel verhaal, maar ik wilde je laten weten dat je zeker niet alleen staat, en, hoe moeilijk t nu ook is, er een tijd komt dat je je weer beter voelt.
Nogmaals dikke knuffel. X
Dit heb ik 6 weken geleden ook meegemaakt. Ik heb toen wel gelijk voor curretage gekozen, omdat ik al 10 weken zou zijn, maar vruchtje al met 7 weken gestopt met groeien. Omdat ik al die tijd geen krampje of geen spatje bloed heb gezien dacht ik dat t nog wel eens heel lang kon duren voor t uit zichzelf eruit zou komen...
Na curretage, die viel me enorm mee, had ik de moeilijkste periode voor mn gevoel wel gehad. Emotioneel nog een week echt moeilijk gehad, maar nu, 6 weken later kijk ik weer na de toekomst.
Heel verhaal, maar ik wilde je laten weten dat je zeker niet alleen staat, en, hoe moeilijk t nu ook is, er een tijd komt dat je je weer beter voelt.
Nogmaals dikke knuffel. X
maandag 23 april 2012 om 20:07
dinsdag 24 april 2012 om 01:19
Missbennet heel veel sterkte en een dikke knuffel! Dat je dit een plek mag geven en gauw weer zwanger mag zijn en mag bevallen van een gezond kindje.
Mijn ervaring met de tabletten was een regel rechte hel, ik kreeg 7 uur weeen pijn en er gebeurde niks. Opeens hield de pijn op toen de hele lading eruit kwam..na de 2e keer pillen was ik na controle nog niet schoon en kan je als nog curretage verwachten.
Ik hoop bij jou dat alles in een keer weg is als je voor de tabletten kiest .
Dikke knuffel!
Mijn ervaring met de tabletten was een regel rechte hel, ik kreeg 7 uur weeen pijn en er gebeurde niks. Opeens hield de pijn op toen de hele lading eruit kwam..na de 2e keer pillen was ik na controle nog niet schoon en kan je als nog curretage verwachten.
Ik hoop bij jou dat alles in een keer weg is als je voor de tabletten kiest .
Dikke knuffel!
dinsdag 24 april 2012 om 12:19
Hey, allereerst veel sterkte
Een miskraam is altijd een verdrietig iets..
Ik heb bij mijn 2e miskraam ook tabletten gekregen.
Het klopt dat die inderdaad hevige weeen oproepen, dat moet ook, want anders komt het vruchtje niet los..
In mijn situatie raadde de gyn. ook nog eens pijnstilling af, omdat dat de weeenkrampen af zou doen nemen, en dat werkt dan dus averrechts.
In eerste instantie leek er bij mij ook niets los te komen en toen ik hevig ging bloeden moest ik alsnog terug naar het ziekenhuis.
Daar werd besloten het nog even de tijd te geven en uiteindelijk kwam bij thuiskomst een flinke prop, met het vruchtje los..
Het werkt vaak dus wel, maar soms duurt het even en risico op complicaties (achterblijvend weefsel) is altijd aanwezig.
Evenwel ben ik blij dat ik toch hiervoor gekozen had, omdat ik de curretage bij een eerdere miskraam veel ingrijpender vond.
Dan moet je naar het ziekenhuis, verdoving, etc..
Nu kon ik het 'uitzitten' in mijn eigen bed en persoonlijk vond ik dat dus fijner.
Let wel inderdaad, je kunt echt heel veel bloed verliezen, daar helpt geen maandverband tegenop, dus zorg dat je voor de zekerheid kraamverband in huis hebt.
Heel veel sterkte nogmaals,
ik hoop dat alles soepel mag verlopen, het is al verdrietig genoeg tenslotte
Een miskraam is altijd een verdrietig iets..
Ik heb bij mijn 2e miskraam ook tabletten gekregen.
Het klopt dat die inderdaad hevige weeen oproepen, dat moet ook, want anders komt het vruchtje niet los..
In mijn situatie raadde de gyn. ook nog eens pijnstilling af, omdat dat de weeenkrampen af zou doen nemen, en dat werkt dan dus averrechts.
In eerste instantie leek er bij mij ook niets los te komen en toen ik hevig ging bloeden moest ik alsnog terug naar het ziekenhuis.
Daar werd besloten het nog even de tijd te geven en uiteindelijk kwam bij thuiskomst een flinke prop, met het vruchtje los..
Het werkt vaak dus wel, maar soms duurt het even en risico op complicaties (achterblijvend weefsel) is altijd aanwezig.
Evenwel ben ik blij dat ik toch hiervoor gekozen had, omdat ik de curretage bij een eerdere miskraam veel ingrijpender vond.
Dan moet je naar het ziekenhuis, verdoving, etc..
Nu kon ik het 'uitzitten' in mijn eigen bed en persoonlijk vond ik dat dus fijner.
Let wel inderdaad, je kunt echt heel veel bloed verliezen, daar helpt geen maandverband tegenop, dus zorg dat je voor de zekerheid kraamverband in huis hebt.
Heel veel sterkte nogmaals,
ik hoop dat alles soepel mag verlopen, het is al verdrietig genoeg tenslotte
zondag 6 mei 2012 om 22:29
Even een berichtje om de afloop te vertellen. (we hadden nog aan niemand verteld van mijn zwangerschap en voel toch de behoefte om mijn ervaring te delen. Fijn dat ik het hier nog even kwijt kan!) ik wilde het 2 weken na de tweede echo afwachten. Had ergens gelezen dat het grootste deel binnen twee weken na de echo spontaan wordt afgestoten.
Vorige week begon ik weer bloed te verliezen. Daar kwam buikkramp bij als van een menstruatie. De dag erna werd de kramp even flink hevig, ook het bloedverlies was iets toegenomen. Toen ineens voelde ik een soort plop, het werd afgestoten. De buikkramp was even daarna ook weer over. Ik ben blij dat het allemaal zonder te veel pijn en bloedverlies is verlopen. Nu kijk ik weer uit naar een nieuwe cyclus met nieuwe kansen... Dank jullie voor je berichtjes, het heeft mij erg gesteund!
Vorige week begon ik weer bloed te verliezen. Daar kwam buikkramp bij als van een menstruatie. De dag erna werd de kramp even flink hevig, ook het bloedverlies was iets toegenomen. Toen ineens voelde ik een soort plop, het werd afgestoten. De buikkramp was even daarna ook weer over. Ik ben blij dat het allemaal zonder te veel pijn en bloedverlies is verlopen. Nu kijk ik weer uit naar een nieuwe cyclus met nieuwe kansen... Dank jullie voor je berichtjes, het heeft mij erg gesteund!
