Zwanger
alle pijlers
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
donderdag 20 oktober 2022 om 22:20
Hoi allemaal,
Ten eerste weet ik niet zo goed wat ik met dit topic wil.. misschien toch even van me af schrijven denk ik. Bijna 3 weken geleden had ik een knal positieve test in handen. Omdat we al ruim een jaar bezig waren voor een tweede waren we echt intens blij dat het eindelijk gelukt was.
Na een paar dagen begon ik met bloeden en met een echo werd onze angst bevestigd, een lege baarmoeder. Vorige week donderdag echo gehad en in de avond had ik best behoorlijk pijn, maar met paracetamol trok het weg en ik dacht nog misschien is er iets geraakt met inwendige echo.
Het ging goed tot ik zondagavond over de grond kroop van de pijn. Bij de verloskundige een spoed echo gehad en zij zag een vocht plek van ongeveer 6 centimeter buiten mijn baarmoeder. Foute boel zei ze, jullie moeten direct naar het ziekenhuis. Daar nog lang moeten wachten op de echo maar een half uur na die echo lag ik al op de operatietafel. Een gescheurde eileider, daardoor veel bloed in m’n buik. De vochtplek van de echo bleek dus een interne bloeding te zijn.
En nu… weet ik het niet zo goed meer. De eerste dagen kon ik mezelf er mentaal redelijk door heen slepen. Maar ik heb nu zo intens veel emoties. Van heel verdrietig naar heel boos op mezelf, dat ik m’n leven op het spel gezet heb voor nog een kindje, waarom ik niet tevreden kan zijn met man en kind nu etc etc.
Wat heeft jullie geholpen om hier doorheen te komen?
Ten eerste weet ik niet zo goed wat ik met dit topic wil.. misschien toch even van me af schrijven denk ik. Bijna 3 weken geleden had ik een knal positieve test in handen. Omdat we al ruim een jaar bezig waren voor een tweede waren we echt intens blij dat het eindelijk gelukt was.
Na een paar dagen begon ik met bloeden en met een echo werd onze angst bevestigd, een lege baarmoeder. Vorige week donderdag echo gehad en in de avond had ik best behoorlijk pijn, maar met paracetamol trok het weg en ik dacht nog misschien is er iets geraakt met inwendige echo.
Het ging goed tot ik zondagavond over de grond kroop van de pijn. Bij de verloskundige een spoed echo gehad en zij zag een vocht plek van ongeveer 6 centimeter buiten mijn baarmoeder. Foute boel zei ze, jullie moeten direct naar het ziekenhuis. Daar nog lang moeten wachten op de echo maar een half uur na die echo lag ik al op de operatietafel. Een gescheurde eileider, daardoor veel bloed in m’n buik. De vochtplek van de echo bleek dus een interne bloeding te zijn.
En nu… weet ik het niet zo goed meer. De eerste dagen kon ik mezelf er mentaal redelijk door heen slepen. Maar ik heb nu zo intens veel emoties. Van heel verdrietig naar heel boos op mezelf, dat ik m’n leven op het spel gezet heb voor nog een kindje, waarom ik niet tevreden kan zijn met man en kind nu etc etc.
Wat heeft jullie geholpen om hier doorheen te komen?
donderdag 20 oktober 2022 om 22:50
Och lieverd, even een dikke virtuele knuffel. Wees niet zo streng voor jezelf!
Je hebt een heleboel meegemaakt in een korte tijd en alle gevoelens mogen er zijn.
Enige tips die ik je kan geven, tijd heelt veel, blijf erover praten, als je je schuldig voelt bedenk je dan dat alles wat niet volgens de planning is gegaan, dat jij daar geen zeggenschap over hebt. Want als je die ‘macht’ wel had gehad dan was het anders afgelopen. Dus ‘kun’ je jezelf daar niet kwalijk voor nemen.
Ben lief voor jezelf
en neem alle tijd die je nodig hebt.
Je hebt een heleboel meegemaakt in een korte tijd en alle gevoelens mogen er zijn.
Enige tips die ik je kan geven, tijd heelt veel, blijf erover praten, als je je schuldig voelt bedenk je dan dat alles wat niet volgens de planning is gegaan, dat jij daar geen zeggenschap over hebt. Want als je die ‘macht’ wel had gehad dan was het anders afgelopen. Dus ‘kun’ je jezelf daar niet kwalijk voor nemen.
Ben lief voor jezelf
en neem alle tijd die je nodig hebt.
donderdag 20 oktober 2022 om 23:00
donderdag 20 oktober 2022 om 23:10
Lief jullie reacties, bedankt! Ergens weet ik heel goed dat ik er zelf niks aan kan doen hoor. Behalve dat ik misschien eerder aan de bel had moeten trekken. Voelt alleen nu soms egoïstisch om perse nog een kindje te willen terwijl ik een meisje van 2 heb die haar moeder heel hard nodig heeft. Maar misschien heeft het inderdaad gewoon tijd nodig allemaal.
Ergens weet ik heel goed dat ik er zelf niks aan kan doen hoor. Behalve dat ik misschien eerder aan de bel had moeten trekken. Voelt alleen nu soms egoïstisch om perse nog een kindje te willen terwijl ik een meisje van 2 heb die haar moeder heel hard nodig heeft. Maar misschien heeft het inderdaad gewoon tijd nodig allemaal.
donderdag 20 oktober 2022 om 23:11
Lieve meid, wat een naar verhaal, een hele dikke knuffel!
Ik heb in juni een spontane miskraam gehad na een zwangerschap van 9 weken. Ook ik was de eerste twee dagen een beetje 'num' en daarna kwamen de tranen en de emoties. Het is logisch dat je veel emoties voelt, want het is niet niks wat er is gebeurd. En natuurlijk zwiept dat -mede door je zwangerschapshormonen- alle kanten op. Geef het tijd, en dan bedoel ik ook echt veel tijd. Ik was hier zeker 6 weken door van slag van. Jezelf afvragen waarom iets is gebeurd, heeft vaak weinig zin, want je weet het gewoon niet en je kan het ook niet voorkomen. Twijfelen aan alle vaste waarden en de keuzes in je leven lijkt me nu niet zo handig, dus misschien kan je dat even parkeren. Ik heb er uiteindelijk veel aan gehad om EMDR te doen bij mijn psych, om zo het ergste randje van het trauma af te halen. Niet maanden mee wachten, want hoe meer tijd erover heen gaat, hoe meer je moet opruimen.
Het is pas heel recent, dus misschien ben je er nog niet klaar voor, maar als je de behoefte voelt; ik schrijf mee op deze topic met andere vrouwen. Haak gerust aan als je zin hebt en je er klaar voor voelt (hoeft niet meteen en alleen als je steun zoekt): zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... #p34037448
Heel veel sterkte!
Ik heb in juni een spontane miskraam gehad na een zwangerschap van 9 weken. Ook ik was de eerste twee dagen een beetje 'num' en daarna kwamen de tranen en de emoties. Het is logisch dat je veel emoties voelt, want het is niet niks wat er is gebeurd. En natuurlijk zwiept dat -mede door je zwangerschapshormonen- alle kanten op. Geef het tijd, en dan bedoel ik ook echt veel tijd. Ik was hier zeker 6 weken door van slag van. Jezelf afvragen waarom iets is gebeurd, heeft vaak weinig zin, want je weet het gewoon niet en je kan het ook niet voorkomen. Twijfelen aan alle vaste waarden en de keuzes in je leven lijkt me nu niet zo handig, dus misschien kan je dat even parkeren. Ik heb er uiteindelijk veel aan gehad om EMDR te doen bij mijn psych, om zo het ergste randje van het trauma af te halen. Niet maanden mee wachten, want hoe meer tijd erover heen gaat, hoe meer je moet opruimen.
Het is pas heel recent, dus misschien ben je er nog niet klaar voor, maar als je de behoefte voelt; ik schrijf mee op deze topic met andere vrouwen. Haak gerust aan als je zin hebt en je er klaar voor voelt (hoeft niet meteen en alleen als je steun zoekt): zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... #p34037448
Heel veel sterkte!
donderdag 20 oktober 2022 om 23:16
Lieve vrouw, zijn al die ouders boos op zichzelf die 2 of meer kinderen hebben? Omdat ze gingen voor een groter gezin Nee toch? Je kunt dit toch gewoon echt niet weten. Niet boos zijn op jezelf, maar lief zijn voor jezelf!jomata schreef: ↑20-10-2022 23:10Lief jullie reacties, bedankt!
vrijdag 21 oktober 2022 om 06:09
Wat zwaar
Na twee bbz's en één eileider minder heb ik toch nog een tweede kind gekregen, via ovulatie inductie. Hij is nu acht, een heerlijk jong
Ik vond de operatie destijds heftig. Het aanvankelijk herstel ging wel redelijk snel, met 2,5 week was ik weer aan het werk, maar het duurde nog een maand of drie voor ik niet meer zo ontzettend moe was. Ik werd een half jaar na de laatste bbz succesvol zwanger. Ik vond het de eerste tijd heel eng, maar na twaalf weken heb ik een zalige zwangerschap gehad.
Ik wens jou hetzelfde
Na twee bbz's en één eileider minder heb ik toch nog een tweede kind gekregen, via ovulatie inductie. Hij is nu acht, een heerlijk jong
Ik vond de operatie destijds heftig. Het aanvankelijk herstel ging wel redelijk snel, met 2,5 week was ik weer aan het werk, maar het duurde nog een maand of drie voor ik niet meer zo ontzettend moe was. Ik werd een half jaar na de laatste bbz succesvol zwanger. Ik vond het de eerste tijd heel eng, maar na twaalf weken heb ik een zalige zwangerschap gehad. Ik wens jou hetzelfde
vrijdag 21 oktober 2022 om 09:08
hè wat naar .
Je kunt er niets aan doen. En ja dat is frustrerend, zeker als je al zo lang op je zwangerschap moest wachten.
Ik herken wel het schuldgevoel naar je dochter. Wij willen ook graag een tweede kindje, zitten er zelfs voor in de medische molen. Ik heb me schuldig gevoeld naar ons eerste kind, dat ik me zo liet afleiden en opfokken door de frustraties rondom de wens voor een tweede. Maar na een paar gesprekken (met medisch maatschappelijk werk, wellicht kun je daar ook terecht, of via pohggz) kwam het inzicht dat de blijdschap en dankbaarheid voor ons eerste kind ook naast de frustraties en het verdriet van de (tweede) kinderwens kan staan, het mag er allebei zijn. En dat bracht me wel rust.
Voor nu in ieder geval sterkte.
. Je kunt er niets aan doen. En ja dat is frustrerend, zeker als je al zo lang op je zwangerschap moest wachten.
Ik herken wel het schuldgevoel naar je dochter. Wij willen ook graag een tweede kindje, zitten er zelfs voor in de medische molen. Ik heb me schuldig gevoeld naar ons eerste kind, dat ik me zo liet afleiden en opfokken door de frustraties rondom de wens voor een tweede. Maar na een paar gesprekken (met medisch maatschappelijk werk, wellicht kun je daar ook terecht, of via pohggz) kwam het inzicht dat de blijdschap en dankbaarheid voor ons eerste kind ook naast de frustraties en het verdriet van de (tweede) kinderwens kan staan, het mag er allebei zijn. En dat bracht me wel rust.
Voor nu in ieder geval sterkte.
happiness = reality - expectations
vrijdag 21 oktober 2022 om 09:27
Ook ik heb ooit een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, en het is gewoon vreselijk naar en ingrijpend. Vergeet niet dat het maar kort geleden is, geef jezelf tijd om te herstellen van de operatie, het bloedverlies en het emotionele gedeelte. Je kunt jezelf niets verwijten, soms gebeurt dit gewoon en dat is heel erg stom! Je hebt op het juiste moment om hulp gevraagd waardoor je er nu nog bent, daar mag je trots op zijn!
En ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het zwanger worden na zo'n ervaring nog prima kan: ook ik was zes maanden na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap weer zwanger en dat ging zonder problemen.
Het komt goed, echt waar!
En ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het zwanger worden na zo'n ervaring nog prima kan: ook ik was zes maanden na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap weer zwanger en dat ging zonder problemen.
Het komt goed, echt waar!
vrijdag 21 oktober 2022 om 09:30
Pimpelmeesje het spijt me dat je ook een miskraam hebt moeten doorstaan. Zodra je een positieve test hebt voel je je toch meteen moeder en als dat weer “afgepakt” wordt is dat echt keihard. Heb gisteravond veel met m’n man gepraat en die steunt me ontzettend goed, maar is toch lastig te begrijpen hoe het voor mij is. Samen afgesproken dat ik het nog even aan kijk en anders hulp zoek.
Thalas wat ontzettend naar dat je het twee keer hebt moeten doorstaan. Vermoeidheid is inderdaad ook iets waar ik tegen aan loop. Dan denk ik, ben 32 hallo. Waarom heb ik overdag slaap nodig. Het scheelt dat m’n meisje ook nog slaapt en dan probeer ik ook even rust te pakken.
Whoopsadaisies, misschien dat dat schuldgevoel iets menselijks is. Maar het lijkt me ook zo fijn, een broertje of zusje voor ons meisje zodat ze straks lekker kan samen spannen tegen papa en mama haha.
Tijd heelt wonden zeggen ze. Dat hoop ik. Tot die tijd vind ik het al heel fijn dat ik hier een beetje mijn verhaal kwijt kan. Dank voor alle lieve knuffels
Thalas wat ontzettend naar dat je het twee keer hebt moeten doorstaan. Vermoeidheid is inderdaad ook iets waar ik tegen aan loop. Dan denk ik, ben 32 hallo. Waarom heb ik overdag slaap nodig. Het scheelt dat m’n meisje ook nog slaapt en dan probeer ik ook even rust te pakken.
Whoopsadaisies, misschien dat dat schuldgevoel iets menselijks is. Maar het lijkt me ook zo fijn, een broertje of zusje voor ons meisje zodat ze straks lekker kan samen spannen tegen papa en mama haha.
Tijd heelt wonden zeggen ze. Dat hoop ik. Tot die tijd vind ik het al heel fijn dat ik hier een beetje mijn verhaal kwijt kan. Dank voor alle lieve knuffels
vrijdag 21 oktober 2022 om 10:32
Hele dikke knuffel voor jou
Wat afschuwelijk dat dit jou is overkomen. De gevoelens die je ervaart zij heel herkenbaar, het gaat alle kanten op. Ene dag verdriet, andere dag boos.. geef het tijd en voel je inderdaad niet schuldig over de keuze van nog een kindje. Wees lief voor jezelf in deze tijd!
Ik heb recentelijk ook een miskraam gehad bij 9 weken zwangerschap en schrijf mee in het topic wat Pimpelmeesje al heeft genoemd. Voel je vrij om daar mee te schrijven, ik vind het heel steunend.
Voor nu heel veel liefs en sterkte!
Wat afschuwelijk dat dit jou is overkomen. De gevoelens die je ervaart zij heel herkenbaar, het gaat alle kanten op. Ene dag verdriet, andere dag boos.. geef het tijd en voel je inderdaad niet schuldig over de keuze van nog een kindje. Wees lief voor jezelf in deze tijd!
Ik heb recentelijk ook een miskraam gehad bij 9 weken zwangerschap en schrijf mee in het topic wat Pimpelmeesje al heeft genoemd. Voel je vrij om daar mee te schrijven, ik vind het heel steunend.
Voor nu heel veel liefs en sterkte!
vrijdag 21 oktober 2022 om 11:42
Wat vreselijk verdrietig! En wat de anderen ook al zeiden: je hoeft je echt echt echt nergens schuldig voor te voelen. Dit is je overkomen. Een kleine kans dat dit gebeurt en jij had net die pech. Dat is hartstikke verdrietig voor iedereen maar er is geen schuldige.
Naar je dochter hoef je je al helemaal niet schuldig te voelen. Een broertje of zusje voor haar was hartstikke leuk geweest. Het is gewoon heel verdrietig dat het op dit moment niet zo kon zijn.
(Een vriendin van mij heeft dit trouwens ook 1,5 jaar geleden meegemaakt en die heeft net een gezond baby'tje gekregen. Ook dat kan. Even om je moed in te praten dat je wens echt niet nu voorbij hoeft te zijn.)
Naar je dochter hoef je je al helemaal niet schuldig te voelen. Een broertje of zusje voor haar was hartstikke leuk geweest. Het is gewoon heel verdrietig dat het op dit moment niet zo kon zijn.
(Een vriendin van mij heeft dit trouwens ook 1,5 jaar geleden meegemaakt en die heeft net een gezond baby'tje gekregen. Ook dat kan. Even om je moed in te praten dat je wens echt niet nu voorbij hoeft te zijn.)
zaterdag 22 oktober 2022 om 22:17
1 op de 100 zwangerschappen blijkt buitenbaarmoederlijk te zijn..
Dat is iets wat je overkomt... het was even eng maar je bent gelukkig ok en jou treft echt geen blaam.. zeg dat iedere dag tegen jezelf.. dit valt nooit te voorkomen.. take time to heal.
Veel beterschap voor je dochtertje!
En niet om flauw te doen.. maar bij de eerste echo... daar is iemand niet 100% alert geweest.
Dat is iets wat je overkomt... het was even eng maar je bent gelukkig ok en jou treft echt geen blaam.. zeg dat iedere dag tegen jezelf.. dit valt nooit te voorkomen.. take time to heal.
Veel beterschap voor je dochtertje!
En niet om flauw te doen.. maar bij de eerste echo... daar is iemand niet 100% alert geweest.
dinsdag 25 oktober 2022 om 11:02
Oei ook dat nog, beterschap voor je dochtertje! Hopelijk inmiddels weer gezond en wel thuis .
En wat Enigme zegt, ik vroeg me ook al af waarom bij de eerste echo niet al is gekeken of er iets in de eileiders zat. Kun je best navragen bij de verloskundige (als je daar behoefte aan hebt tenminste).
.En wat Enigme zegt, ik vroeg me ook al af waarom bij de eerste echo niet al is gekeken of er iets in de eileiders zat. Kun je best navragen bij de verloskundige (als je daar behoefte aan hebt tenminste).
happiness = reality - expectations
dinsdag 25 oktober 2022 om 16:28
De verloskundige van de eerste echo heeft mij gisteren gebeld. Ze gaf aan dat ze nooit aan een BBM zwangerschap heeft gedacht omdat dat met mijn zwangerschapsduur niet mogelijk was nog, of althans deze klachten niet. Het vermoeden is nu dat ik zo’n 4 weken verder zwanger geweest ben dan ik had gedacht. Dat verklaard ook de knalpositieve test die ik deed 3 dagen voor de dag dat ik ongesteld moest worden (een normale test geen vroege) en de 3+ van de clearblue test, terwijl dit 1-2 had moeten zijn. Ze bood wel haar excuses aan want ze vond het heel vervelend. Ik heb ook aangegeven bij haar dat ik op moment van eerste echo 0.0 pijnklachten had of überhaupt vermoeden van een BBM zwangerschap. Ik neem het haar zeker niet kwalijk.
Ondertussen nog steeds met m’n meisje in het ziekenhuis. Ligt volledig aan de sondevoeding en zal hier waarschijnlijk ook mee thuiskomen…
Ondertussen nog steeds met m’n meisje in het ziekenhuis. Ligt volledig aan de sondevoeding en zal hier waarschijnlijk ook mee thuiskomen…
dinsdag 25 oktober 2022 om 19:25
Ach wat naar toch van je dochtertje.. hopelijk knapt ze gauw weer op.. 
Het is aan een verloskundige (die echo's maakt) wel om wat verder te kijken dan haar neus lang is.. het is haar taak om zaken uit te vragen... het is gelukkig goed afgelopen.. maar het feit dat ze 0,0 bij een bbm zwangerschap dacht ondanks een positieve test en een lege baarmoeder (maar waarschijnlijk wel dik endometrium).. dan is er gewoon een protocol wat gevolgd dient te worden..
Koop jij nu niks meer voor en fijn dat je haar niks kwalijk neemt.. maar denk wel dat ze hiervan geleerd heeft!
Het is aan een verloskundige (die echo's maakt) wel om wat verder te kijken dan haar neus lang is.. het is haar taak om zaken uit te vragen... het is gelukkig goed afgelopen.. maar het feit dat ze 0,0 bij een bbm zwangerschap dacht ondanks een positieve test en een lege baarmoeder (maar waarschijnlijk wel dik endometrium).. dan is er gewoon een protocol wat gevolgd dient te worden..
Koop jij nu niks meer voor en fijn dat je haar niks kwalijk neemt.. maar denk wel dat ze hiervan geleerd heeft!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
