Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
donderdag 24 november 2011 om 13:33
ach ja eva ik weet het, dat van dat donorzaad is ook echt nog een brug te ver, maar dat komt mss een beetje door m'n karakter, ik wil alles zo graag ' regelen' , maar ja, dat kan hierbij gewoon niet.
En ik doe dat soort dingen dan ook wel om een soort discussie met m'n vriend uit te lokken hoor. Een beetje prikken, omdat hij uit zichzelf niet veel praat. Is niet altijd eerlijk van me misschien maar ik heb daar soms zo veel meer behoefte aan. Dan probeer ik dat op zie manier. Heb echt al op een soort marktplaats voor spermadonoren gekeken, zag er niet heel raar uit, de advertenties dan .
En ik weet dat we nog veel kansen hebben, maar soms vind ik het zo moeilijk om maar optimistisch te blijven. Omdat voor m'n gevoel echt alles en iedereen om me heen zoveel sneller gaat ofzo. Kinderen worden geboren, worden groot, tweede ronde komt eraan etc..
Maar dat zullen jullie allemaal herkennen. Ik merk dat veel praten (en schrijven) mij ook echt helpt. Die her- en erkenning is zo enorm belangrijk.
Ik ga nu even het berichtje lezen op nu.nl.
En ik doe dat soort dingen dan ook wel om een soort discussie met m'n vriend uit te lokken hoor. Een beetje prikken, omdat hij uit zichzelf niet veel praat. Is niet altijd eerlijk van me misschien maar ik heb daar soms zo veel meer behoefte aan. Dan probeer ik dat op zie manier. Heb echt al op een soort marktplaats voor spermadonoren gekeken, zag er niet heel raar uit, de advertenties dan .
En ik weet dat we nog veel kansen hebben, maar soms vind ik het zo moeilijk om maar optimistisch te blijven. Omdat voor m'n gevoel echt alles en iedereen om me heen zoveel sneller gaat ofzo. Kinderen worden geboren, worden groot, tweede ronde komt eraan etc..
Maar dat zullen jullie allemaal herkennen. Ik merk dat veel praten (en schrijven) mij ook echt helpt. Die her- en erkenning is zo enorm belangrijk.
Ik ga nu even het berichtje lezen op nu.nl.
donderdag 24 november 2011 om 13:49
Ks, ik herken het wel voor, van je man.
Bij karaman was het altijd zo dat ik dan vol verdriet en frustraties zat, en hij heel simpel zei: Ja, maar het komt allemaal helemaal goed hoor. We moeten alleen nog wat meer geduld hebben.
En ik dan: WAT NOU GEDULD???!!! IK WIL HET NU!!!!!
Overigens had mijn man er ook niet echt last van dat het bij hem zo slecht was. Ja, hij vond het rot. Maar meer ook niet.
Minder man voelt hij zich zeker niet, en een gevoel van falen heeft hij ook nooit gehad.
Donorzaad is bij ons ook nooit een optie geweest. Óf biologisch van ons beiden, óf biologisch van geen van ons. Niet de helft.
En ik zou het ook niet willen hoor... Zaad van een andere man in me...
Vrienden van ons hebben een kindje dat dus van een donor is. Van zijn beste vriend... Het leek ons zó lastig... Was dat jongetje net geboren, en dan stelden wij ons zo voor dat die vriend langskwam. En in het wiegje keek. Wetende dat het kind biologisch van hem was...
En dan? Hoe reageert zo iemand? En die vriend van ons dan?
Neee.... Veels te ingewikkeld!
Maar precies wat eva zegt: er zijn nog zoveel kansen! Toen bij ons duidelijk werd dat er alleen ICSI mogelijk was, stortte even alles in. Want het voelde als een eindpunt. Maar een paar dagen later is dat heel anders. Dan voelt het ineens als een heleboel extra kansen. De eindstreep is er nog lang niet hoor!
voor jou, want het is allemaal niet makkelijk.
Bij karaman was het altijd zo dat ik dan vol verdriet en frustraties zat, en hij heel simpel zei: Ja, maar het komt allemaal helemaal goed hoor. We moeten alleen nog wat meer geduld hebben.
En ik dan: WAT NOU GEDULD???!!! IK WIL HET NU!!!!!
Overigens had mijn man er ook niet echt last van dat het bij hem zo slecht was. Ja, hij vond het rot. Maar meer ook niet.
Minder man voelt hij zich zeker niet, en een gevoel van falen heeft hij ook nooit gehad.
Donorzaad is bij ons ook nooit een optie geweest. Óf biologisch van ons beiden, óf biologisch van geen van ons. Niet de helft.
En ik zou het ook niet willen hoor... Zaad van een andere man in me...
Vrienden van ons hebben een kindje dat dus van een donor is. Van zijn beste vriend... Het leek ons zó lastig... Was dat jongetje net geboren, en dan stelden wij ons zo voor dat die vriend langskwam. En in het wiegje keek. Wetende dat het kind biologisch van hem was...
En dan? Hoe reageert zo iemand? En die vriend van ons dan?
Neee.... Veels te ingewikkeld!
Maar precies wat eva zegt: er zijn nog zoveel kansen! Toen bij ons duidelijk werd dat er alleen ICSI mogelijk was, stortte even alles in. Want het voelde als een eindpunt. Maar een paar dagen later is dat heel anders. Dan voelt het ineens als een heleboel extra kansen. De eindstreep is er nog lang niet hoor!
voor jou, want het is allemaal niet makkelijk.
donderdag 24 november 2011 om 14:18
KS Ik denk dat bij de meeste vrouwen de wens of het verlangen naar een kind dieper zit dan bij de meeste mannen. In het begin heb ik hier op viva zelfs geschreven op een topic over "wat als de man (nog) geen kinderen wil" omdat mijn man toen niet wist wanneer hij er aan toe zou zijn en dat kon nog wel 10 jaar duren en het hoefde ook niet persé van hem en als het er niet van zou komen was het ook wel goed. Bij mijn ouders ging het ook niet makkelijk en mijn vader zegt nu nog dat hij het wel had kunnen accepteren als er geen kinderen zouden komen maar dat mijn moeder dat absoluut niet kon. Ze is zelfs gestopt met werken op advies van de dokter omdat de stress misschien niet goed was voor de vruchtbaarheid!
Voor vrouwen is het ook anders. Jij voelt de hele maand je lichaam. Jij voelt de eisprong aan komen, jij moet medicijnen gebruiken en weer met de benen wijd. Jij voelt tijdens de 2 wachtweken elk krampje, steekje, misselijk gevoel, hoofdpijntje, plopje etc. Jij zit op de wc naar het papiertje te loeren of er iets bruins/roods/rozigs/groens op zit. Hij heeft dat allemaal niet. Het gaat allemaal veel meer langs hem heen. Mijn man kon daar wel begrip voor hebben en sleepte mij er dan doorheen door positief te blijven. Ik had dat ook echt nodig op momenten dat ik zelf wanhopig was. Mijn man heeft de moed nooit laten zakken. Ergens ook wel mooi dat hij zo positief kon blijven en me zo kon steunen. Misschien kan je het van die kant af bekijken?
Voor vrouwen is het ook anders. Jij voelt de hele maand je lichaam. Jij voelt de eisprong aan komen, jij moet medicijnen gebruiken en weer met de benen wijd. Jij voelt tijdens de 2 wachtweken elk krampje, steekje, misselijk gevoel, hoofdpijntje, plopje etc. Jij zit op de wc naar het papiertje te loeren of er iets bruins/roods/rozigs/groens op zit. Hij heeft dat allemaal niet. Het gaat allemaal veel meer langs hem heen. Mijn man kon daar wel begrip voor hebben en sleepte mij er dan doorheen door positief te blijven. Ik had dat ook echt nodig op momenten dat ik zelf wanhopig was. Mijn man heeft de moed nooit laten zakken. Ergens ook wel mooi dat hij zo positief kon blijven en me zo kon steunen. Misschien kan je het van die kant af bekijken?
donderdag 24 november 2011 om 14:45
Hallo Allemaal,
De keuze om er 3 in te plaatsen komt van ons.
De dokter dacht er 2 te plaatsen maar wij hebben hem overtuigd om er 3 te plaatsen. Ik weet dat het heel erg
moeilijk wordt om er dan een zijn leven te beeindigen maar dat is het beste voor de twee andere en voor mijn. Dus vandaar dat ik heb getekend ik denk niet dat het zal gebeuren.
Ik heb vorige keer ook twee eitjes geplaats gekregen en niks van over dus ben al bij met een.
Hoe het gaat gebeuren weet ik niet maar dat zal snel gebeuren.
Ik krijg gelijk naar de uitslag een echo dan gaat de dokter kijken.
Ik hoop nu alleen dat ik zwanger bent de rest komt later.
Als het gevaarlijk is voor de andere dat kans hebben dood te gaan begin ik er niet aan. Ik zal me eerst heel goed laten informeren.
Wil nu de uitslag afwachten hopen dat ik zwanger ben moet nog tot woensdag wachten en dat is nog zo lang.
Wil de dames die zwanger zijn feliciteren.
De keuze om er 3 in te plaatsen komt van ons.
De dokter dacht er 2 te plaatsen maar wij hebben hem overtuigd om er 3 te plaatsen. Ik weet dat het heel erg
moeilijk wordt om er dan een zijn leven te beeindigen maar dat is het beste voor de twee andere en voor mijn. Dus vandaar dat ik heb getekend ik denk niet dat het zal gebeuren.
Ik heb vorige keer ook twee eitjes geplaats gekregen en niks van over dus ben al bij met een.
Hoe het gaat gebeuren weet ik niet maar dat zal snel gebeuren.
Ik krijg gelijk naar de uitslag een echo dan gaat de dokter kijken.
Ik hoop nu alleen dat ik zwanger bent de rest komt later.
Als het gevaarlijk is voor de andere dat kans hebben dood te gaan begin ik er niet aan. Ik zal me eerst heel goed laten informeren.
Wil nu de uitslag afwachten hopen dat ik zwanger ben moet nog tot woensdag wachten en dat is nog zo lang.
Wil de dames die zwanger zijn feliciteren.
donderdag 24 november 2011 om 14:49
iets groens?
Nee joh ik snap helemaal wat jullie bedoelen. Maar soms in hevige emotionele buien voelt het allemal zo fucking zwaar. En dan denk ik: neem wat van die pijn van me over, alstjeblieft! Maar ja....geen idee hoe.
M'n vriend is zoals hij is, dat weet ik. HIj is niet heel erg uitgesproken, denkt heel goed na voordat hij wat zegt, en ik ben in alles het tegeovergestelde. Dus ik zit met enige regelmaat tegen hem te tetteren en dan hoor ik mezelf en denk ik... wat een duiveltje ben ik soms.
Ja meiden het blijft schipperen, steeds de grens opzoeken van hoe blijf je goed met elkaar in gesprek, wanneer is het genoeg, wanneer hou je je mond, wanneer voelt de aandacht en het begrip als voldoende. Dit doet me ook een beetje denken aan waar hier eerder over geschreven werd, als je je ouders deelgenoot maakt van het hele gebeuren, dan komt er (als het goed is) interesse, maar wanneer is het te veel, wanneer heb je het er liever even niet over, hoe maak je dat dan weer bespreekbaar. Dat is toch steeds weer aftasten en ervaren.
Ik ga vanavond uit eten met een oud-collega die ik laatst op de fertiliteitspoli tegen kwam. Zij heeft net de derde iui gehad en ik een dag later de 5e. We hebben al een tijd veel contact via facebook, heb echt in om even lekker met elkaar te kletsen.
Nee joh ik snap helemaal wat jullie bedoelen. Maar soms in hevige emotionele buien voelt het allemal zo fucking zwaar. En dan denk ik: neem wat van die pijn van me over, alstjeblieft! Maar ja....geen idee hoe.
M'n vriend is zoals hij is, dat weet ik. HIj is niet heel erg uitgesproken, denkt heel goed na voordat hij wat zegt, en ik ben in alles het tegeovergestelde. Dus ik zit met enige regelmaat tegen hem te tetteren en dan hoor ik mezelf en denk ik... wat een duiveltje ben ik soms.
Ja meiden het blijft schipperen, steeds de grens opzoeken van hoe blijf je goed met elkaar in gesprek, wanneer is het genoeg, wanneer hou je je mond, wanneer voelt de aandacht en het begrip als voldoende. Dit doet me ook een beetje denken aan waar hier eerder over geschreven werd, als je je ouders deelgenoot maakt van het hele gebeuren, dan komt er (als het goed is) interesse, maar wanneer is het te veel, wanneer heb je het er liever even niet over, hoe maak je dat dan weer bespreekbaar. Dat is toch steeds weer aftasten en ervaren.
Ik ga vanavond uit eten met een oud-collega die ik laatst op de fertiliteitspoli tegen kwam. Zij heeft net de derde iui gehad en ik een dag later de 5e. We hebben al een tijd veel contact via facebook, heb echt in om even lekker met elkaar te kletsen.
donderdag 24 november 2011 om 14:52
http://www.nu.nl/gezondhe ... eerde-helft-tweeling.html
Kan hem niet openen.
Eva weet dus niet hoe dat gaat zal ik pas weten als er echt drie in zittten.
Maar de kans is heel klein. De dokter heeft in zijn loopbaan het een keer mee gemaakt.
Kan hem niet openen.
Eva weet dus niet hoe dat gaat zal ik pas weten als er echt drie in zittten.
Maar de kans is heel klein. De dokter heeft in zijn loopbaan het een keer mee gemaakt.
donderdag 24 november 2011 om 15:09
quote:ks04 schreef op 24 november 2011 @ 12:34:
Ik ben gewoon echt rete-onzeker en bang dat het echt niet gaat lukken.
Maar je kan toch ook zwanger worden ook al heb je steeds die doom-scenario's in je hoofd..? Denk ik dan....?Ja lieverd, je kan echt zwanger worden met doom-scenario's in je hoofd. Ik denk dat we dat allemaal weleens hebben/hadden. Hele dikke
Ik ben gewoon echt rete-onzeker en bang dat het echt niet gaat lukken.
Maar je kan toch ook zwanger worden ook al heb je steeds die doom-scenario's in je hoofd..? Denk ik dan....?Ja lieverd, je kan echt zwanger worden met doom-scenario's in je hoofd. Ik denk dat we dat allemaal weleens hebben/hadden. Hele dikke
donderdag 24 november 2011 om 16:48
Ks wat moeilijk en wat een verdriet spat er uit je berichtjes Wel wat herkenbaar qua man. Mijn man stond er een stuk nuchterder in dan mij en zei ook vaak het komt wel goed. Wel heeft hij ook veel verdriet gehad en niet omdat hij vond dat hij faalde of minder man was, maar wel omdat hij het rot vond dat ik de onderzoeken allemaal moest doorstaan. Het is moeilijk en denk dat we allemaal wel de instort momenten kennen, een paar dagen later kan alles weer ander zijn. Geef de moed niet op, je hebt nog kansen.
Wat een naar verhaal op nu.nl Jeetje ben er stil van.
Ramiaatje ook hier gefeliciteerd met de goede echo!
Wat een naar verhaal op nu.nl Jeetje ben er stil van.
Ramiaatje ook hier gefeliciteerd met de goede echo!
donderdag 24 november 2011 om 17:57
hoi lieve meiden
allereerst Girafje en Anneli gefeliciteerd!!!
Ramiaatje, gefeliciteerd met je goede echo, ik ben heel blij voor je!!
Ks gek trouwens hoe vruchtbaarheid behandelingen een band scheppen he! ik heb een vriendin die inmiddels bezig is met IVF, en wij zijn heel blij dat we elkaar gevonden hebben, want wij snappen elkaar. Ik ben blij dat jij ook iemand hebt gevonden waarmee je het kan delen, ook al is dat misschien een beetje raar om te zeggen...
Brigitte, wat spannend dat er 3 zijn terug geplaatst!! wanneer weet je meer?
ik heb vandaag echt een onwijze kakdag gehad, ik heb de hele dag alleen maar zitten huilen!! mijn beste vriendin kwam langs met de kleine, en dat was even too much. Ik heb nog even met hem geknuffeld maar toen moest ik echt heel hard huilen. en vervolgens werd ik ook nog eens ongesteld, 2 dagen te vroeg
ik zit nu enorm te twijfelen of ik die laatste x Clomid nou wel moet doen. Ik wordt er enorm onstabiel van, ik ben een wandelende opvlieger voor 2 weken lang en het werkt volgens mij toch niet, misschien is een maand rust wel precies wat ik nodig heb. Maar aan de andere kant voelt t als een (hele kleine) kans die ik laat liggen, als dit niet werkt gaan we aan groter geschut beginnen en dat vind ik doodeng. Iemand tips?
x Groupie
allereerst Girafje en Anneli gefeliciteerd!!!
Ramiaatje, gefeliciteerd met je goede echo, ik ben heel blij voor je!!
Ks gek trouwens hoe vruchtbaarheid behandelingen een band scheppen he! ik heb een vriendin die inmiddels bezig is met IVF, en wij zijn heel blij dat we elkaar gevonden hebben, want wij snappen elkaar. Ik ben blij dat jij ook iemand hebt gevonden waarmee je het kan delen, ook al is dat misschien een beetje raar om te zeggen...
Brigitte, wat spannend dat er 3 zijn terug geplaatst!! wanneer weet je meer?
ik heb vandaag echt een onwijze kakdag gehad, ik heb de hele dag alleen maar zitten huilen!! mijn beste vriendin kwam langs met de kleine, en dat was even too much. Ik heb nog even met hem geknuffeld maar toen moest ik echt heel hard huilen. en vervolgens werd ik ook nog eens ongesteld, 2 dagen te vroeg
ik zit nu enorm te twijfelen of ik die laatste x Clomid nou wel moet doen. Ik wordt er enorm onstabiel van, ik ben een wandelende opvlieger voor 2 weken lang en het werkt volgens mij toch niet, misschien is een maand rust wel precies wat ik nodig heb. Maar aan de andere kant voelt t als een (hele kleine) kans die ik laat liggen, als dit niet werkt gaan we aan groter geschut beginnen en dat vind ik doodeng. Iemand tips?
x Groupie
donderdag 24 november 2011 om 18:38
Ramiaatje wat fijn! Gefeliciteerd! Aan welke kant zat het kindje nu?
Brigitte, ik snap wel waarom je niet zwanger wil worden van een drieling, maar ik begrijp de keuze dan niet om toch 3 embryo's terug te plaatsen. Maar goed, gelukkig moet iedereen daar zelf een keuze in maken. Ik hoop in elk geval voor je dat je zwanger raakt deze poging!
Brigitte, ik snap wel waarom je niet zwanger wil worden van een drieling, maar ik begrijp de keuze dan niet om toch 3 embryo's terug te plaatsen. Maar goed, gelukkig moet iedereen daar zelf een keuze in maken. Ik hoop in elk geval voor je dat je zwanger raakt deze poging!
donderdag 24 november 2011 om 19:05
De kans dat er een drieling zou komen is kleiner dan 8 %.
Omdat de twee andere keren alle eitjes dood zijn gegaan.
Heb ik deze keuze gemaakt.
Na je 37 is de kans veel kleiner dat het genesteld.
Ik zal dit nooit hebben gedaan als ik jaar of 30 zou zijn geweest. Het mag ook pas als je ouder dan 37 ben 3 plaatsen.
Zwanger worden is voor ons belangrijk. De kans is grooter dat ik niet zwanger wordt dan een drieling dus daarom heb ik het gedaan.
Omdat de twee andere keren alle eitjes dood zijn gegaan.
Heb ik deze keuze gemaakt.
Na je 37 is de kans veel kleiner dat het genesteld.
Ik zal dit nooit hebben gedaan als ik jaar of 30 zou zijn geweest. Het mag ook pas als je ouder dan 37 ben 3 plaatsen.
Zwanger worden is voor ons belangrijk. De kans is grooter dat ik niet zwanger wordt dan een drieling dus daarom heb ik het gedaan.
donderdag 24 november 2011 om 19:20
Groupie, als je nu een maand rust neemt kan je alsnog de maand erna Clomid nemen toch? Je bent niet verplicht om aan de lopende band met de behandelingen door te gaan. En wat is het grovere geschut in jouw geval? IUI met injecties? Want dan valt het echt heel erg mee hoor! De hormonen die je injecteert geven bijna geen bijwerkingen of zelfs helemaal geen bijwerkingen. En het prikken lijkt heeeeel eng maar ook dat valt echt mee! Het doet in elk geval geen pijn.
Brigitte, ik begrijp je keuze maar het lijkt me vreselijk moeilijk als er toch 3 blijven plakken.... Ik hoop dat je zwanger blijkt te zijn van 1 of 2 kindjes!
Ramiaatje, toch links dus!! Blijft toch vreemd dat ze toen rechts geinsemineerd heeft. En jij bent nu dus ook 1 van die rare verhalen waarbij er iets mis ging maar het toch goed kwam
Brigitte, ik begrijp je keuze maar het lijkt me vreselijk moeilijk als er toch 3 blijven plakken.... Ik hoop dat je zwanger blijkt te zijn van 1 of 2 kindjes!
Ramiaatje, toch links dus!! Blijft toch vreemd dat ze toen rechts geinsemineerd heeft. En jij bent nu dus ook 1 van die rare verhalen waarbij er iets mis ging maar het toch goed kwam
donderdag 24 november 2011 om 19:21
Brigitte, ik heb het gevoel dat je je persoonlijk aangevallen voelt, en dat is helemaal niet mijn bedoeling! Ik zou alleen zelf nooit kiezen voor 3 embryo's tegelijk terugplaatsen als ik geen drieling wou. Er was laatst nog iemand hier die vertelde dat een kennis van haar met 2 embryo's een drieling heeft gekregen, dus de kans is dan klein, maar hij is er wel! Maar je hoeft je tegen over mij niet te verdedigen hoor, het is jullie keuze!
Ramiaatje, wat een geluk dan he! Echt super voor jullie!!
Ramiaatje, wat een geluk dan he! Echt super voor jullie!!
donderdag 24 november 2011 om 19:39
Giraffje!!!!!! joepie meisje toch! Proficiat met dit prachtige nieuws!!
Annali; ook van harte gefeliciteerd. Wat een heerlijk nieuws hier allemaal.
Ramiaatje; wat fijn dat de echo goed was!!
Dikke knuffel voor iedereen van een compleet over-emotionele, alleen maar opvliegers hebbende, niet slapende en vreselijk bitchy Magic. En dat allemaal voor het goede doel..... Pff. Ik heb het al een paar dagen heel zwaar; vandaar dat ik er weinig ben.
Maar ik hou wel van jullie hoor!
Annali; ook van harte gefeliciteerd. Wat een heerlijk nieuws hier allemaal.
Ramiaatje; wat fijn dat de echo goed was!!
Dikke knuffel voor iedereen van een compleet over-emotionele, alleen maar opvliegers hebbende, niet slapende en vreselijk bitchy Magic. En dat allemaal voor het goede doel..... Pff. Ik heb het al een paar dagen heel zwaar; vandaar dat ik er weinig ben.
Maar ik hou wel van jullie hoor!
Lekker laten leven...
donderdag 24 november 2011 om 19:59
Ramiaatje, wat heerlijk! gefeliciteerd!!
Magic, wat fijn dat je door mag. Van welke medicijnen word jij zo akelig? Hang on! En over je avatar: pas sinds een paar dagen zie ik die nu ook mobiel.
Brigitte, ik begrijp dat je dit doet om je kansen maar zo groot mogelijk te maken. Hopelijk gaat het dit keer lukken en krijg je 1 of 2 gezonde kindjes. Ik duim voor je!
Mannen.... Die van mij is ook een positivo. Fijn, maar soms wil je gewoon je verdriet of onzekerheid kwijt en dan lijkt er geen ruimte voor deze gevoelens.
Punctie ging goed (dankzij een heerlijk shot . Vandaag rustig aan gedaan en voel me goed en ben heel trots op mezelf. Score: 10 eitjes
Man had er meer moeite mee. Die was compleet geblokkeerd toen hij moest presteren. Gelukkig was het een fluitje van een cent toen ik hem uiteindelijk even geholpen heb. Kreeg een prachtige bos rozen van hem. Zondag TP.
Magic, wat fijn dat je door mag. Van welke medicijnen word jij zo akelig? Hang on! En over je avatar: pas sinds een paar dagen zie ik die nu ook mobiel.
Brigitte, ik begrijp dat je dit doet om je kansen maar zo groot mogelijk te maken. Hopelijk gaat het dit keer lukken en krijg je 1 of 2 gezonde kindjes. Ik duim voor je!
Mannen.... Die van mij is ook een positivo. Fijn, maar soms wil je gewoon je verdriet of onzekerheid kwijt en dan lijkt er geen ruimte voor deze gevoelens.
Punctie ging goed (dankzij een heerlijk shot . Vandaag rustig aan gedaan en voel me goed en ben heel trots op mezelf. Score: 10 eitjes
Man had er meer moeite mee. Die was compleet geblokkeerd toen hij moest presteren. Gelukkig was het een fluitje van een cent toen ik hem uiteindelijk even geholpen heb. Kreeg een prachtige bos rozen van hem. Zondag TP.
