Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
woensdag 11 januari 2012 om 19:44
woensdag 11 januari 2012 om 20:32
Dank voor jullie antwoord. Maar nee, ik heb geen vaste datum waarop ik begin. Ik spuit lucrin vanaf dag 18 en dan vanaf de 2 e dag wanner ik menstrueer moet ik er nog iets bijgaand spuiten, maar weet daar even de naam niet meer van........mmmmm, toch maar bellen dan. En Eva, is bij jou t traject dan heel anders?
woensdag 11 januari 2012 om 20:49
Dan zou ik even bellen 69!
Ik ben zelf op cyclusdag 1 begonnen met de pil. Na ongeveer 3 weken begonnen met de decapeptyl (zelfde als lucrin), en dan na 12 dagen komt de puregon/gonal f/menopur erbij. Dit staat vast. Dus vandaar is het bij mij anders, ik heb net wat cc zegt een vaste datum om te starten.
Ks, poeh dat is ook niet niks, van je nichtje. Hopelijk is dit dan wel succesvol!
En nu ga ik de laptop weg doen, manlief komt net thuis! Fijne avond nog dames!
Ik ben zelf op cyclusdag 1 begonnen met de pil. Na ongeveer 3 weken begonnen met de decapeptyl (zelfde als lucrin), en dan na 12 dagen komt de puregon/gonal f/menopur erbij. Dit staat vast. Dus vandaar is het bij mij anders, ik heb net wat cc zegt een vaste datum om te starten.
Ks, poeh dat is ook niet niks, van je nichtje. Hopelijk is dit dan wel succesvol!
En nu ga ik de laptop weg doen, manlief komt net thuis! Fijne avond nog dames!
donderdag 12 januari 2012 om 08:58
KS, ik zal aan Kaetje vragen of ze me in de tabel wil zetten. Wij zijn door het UMC, waar wij in eerste instantie de mmm in zijn gestapt, doorverwezen naar een ander UMC ivm een TESE operatie van vriendlief. Bij vriendlief zijn er geen zaadcellen gevonden in het semem. De enige mogelijkheid op een kindje van ons samen is TESE (waarbij ze dmv een of meerdere biopten kijken of ze zaadcellen kunnen halen uit de testikels) in combinatie met ICSI. Bij mij is gelukkig alles goed. Wij wachten nu op onze eerste afspraak in het 'nieuwe' UMC. We staan dus eigenlijk in 1 klap aan het einde van het hele mmm traject.
Behalve Brigitte, 'ken' ik niemand op het forum die ook TESE icm ICSI moeten ondergaan. Dus misschien ook wel goed om in de tabel te staan voor evt. meelezers of dames die in hetzelfde schuitje zitten.
Kaetje, voor de tabel: sinds jan. 2011 met de pil gestopt, vanaf sept. 2011 in de mmm en in jan. 2012 eerste afspraak ivm doorverwijzing voor TESE.
Behalve Brigitte, 'ken' ik niemand op het forum die ook TESE icm ICSI moeten ondergaan. Dus misschien ook wel goed om in de tabel te staan voor evt. meelezers of dames die in hetzelfde schuitje zitten.
Kaetje, voor de tabel: sinds jan. 2011 met de pil gestopt, vanaf sept. 2011 in de mmm en in jan. 2012 eerste afspraak ivm doorverwijzing voor TESE.
donderdag 12 januari 2012 om 11:16
Ik hoop niet dat jullie het vervelend vinden dat ik zomaar binnen kom vallen in jullie topic.
Ik heb denk ik even behoefte aan mensen die hetzelfde doormaken als wij op dit moment.
Wij willen ook heel graag een kindje en hiervoor moet ik hormomen spuiten. Daardoor waren er drie follikels en kreeg ik de Pregnyl(?) prik. Vanochtend kreeg ik een echo ter controle. Er werd tegen me gezegd dat de eisprong geweest is, dat er twee follikels zijn 'gesprongen' en dat de derde 18mm is. Ik kreeg kaarten mee om bloed te laten prikken (over twee weken) en moest een nieuwe afspraak maken. Er werd ook gezegd dat ik de volgende cyclus ook de hormomen moet spuiten.
Toen ik buiten stond had ik nog zoveel vragen maar toen ik belde werd me verteld dat ik al mijn vragen op een briefje moet schrijven en de volgende keer mee moet brengen.
Ik ben zó verdrietig dat het dus niet 'gelukt' is. Misschien vinden veel van jullie me nu een zeur omdat dit pas de eerste 'ronde' is maar ik kan gewoon niet stoppen met huilen. Ik wist ook wel dat het niet zou lukken maar ergens heb je toch nog een beetje hoop dat het misschien wel lukt.. Pff nu snap ik pas wat iedereen bedoeld met dat het een zware behandeling is..
Heeft iemand hier ervaring mee? Ging het ook zoals bij mij?
Ik heb denk ik even behoefte aan mensen die hetzelfde doormaken als wij op dit moment.
Wij willen ook heel graag een kindje en hiervoor moet ik hormomen spuiten. Daardoor waren er drie follikels en kreeg ik de Pregnyl(?) prik. Vanochtend kreeg ik een echo ter controle. Er werd tegen me gezegd dat de eisprong geweest is, dat er twee follikels zijn 'gesprongen' en dat de derde 18mm is. Ik kreeg kaarten mee om bloed te laten prikken (over twee weken) en moest een nieuwe afspraak maken. Er werd ook gezegd dat ik de volgende cyclus ook de hormomen moet spuiten.
Toen ik buiten stond had ik nog zoveel vragen maar toen ik belde werd me verteld dat ik al mijn vragen op een briefje moet schrijven en de volgende keer mee moet brengen.
Ik ben zó verdrietig dat het dus niet 'gelukt' is. Misschien vinden veel van jullie me nu een zeur omdat dit pas de eerste 'ronde' is maar ik kan gewoon niet stoppen met huilen. Ik wist ook wel dat het niet zou lukken maar ergens heb je toch nog een beetje hoop dat het misschien wel lukt.. Pff nu snap ik pas wat iedereen bedoeld met dat het een zware behandeling is..
Heeft iemand hier ervaring mee? Ging het ook zoals bij mij?
donderdag 12 januari 2012 om 12:36
Slalom je kan altijd je vragen hier stellen, er zijn zoveel meiden met ervaring op allerlei vlakken dat er altijd wel iemand is die kan helpen. Allereerst een dikke omdat je zo verdrietig bent!
Ik heb wel een paar wedervragen aan je: is bekend (uit onderzoeken) waarom het zwanger worden moeizaam gaat? Heb jij problemen met je hormonen? Zijn jullie nu met IUI bezig?
Ik begrijp namelijk niet helemaal wat je schrijft. Waarom ben je nu precies zo verdrietig? Begrijp ik goed dat je geen inseminatie hebt gehad?
Kortom: als je antwoord op die vragen kan geven dan kan ik of iemand anders misschien gerichter antwoord geven.
Daarnaast kanje hier misschien (ook) de vragen stellen die je aan de arts wilt stellen.
Ik heb wel een paar wedervragen aan je: is bekend (uit onderzoeken) waarom het zwanger worden moeizaam gaat? Heb jij problemen met je hormonen? Zijn jullie nu met IUI bezig?
Ik begrijp namelijk niet helemaal wat je schrijft. Waarom ben je nu precies zo verdrietig? Begrijp ik goed dat je geen inseminatie hebt gehad?
Kortom: als je antwoord op die vragen kan geven dan kan ik of iemand anders misschien gerichter antwoord geven.
Daarnaast kanje hier misschien (ook) de vragen stellen die je aan de arts wilt stellen.
donderdag 12 januari 2012 om 12:44
quote:ks04 schreef op 12 januari 2012 @ 12:36:
Slalom je kan altijd je vragen hier stellen, er zijn zoveel meiden met ervaring op allerlei vlakken dat er altijd wel iemand is die kan helpen. Allereerst een dikke omdat je zo verdrietig bent!
Ik heb wel een paar wedervragen aan je: is bekend (uit onderzoeken) waarom het zwanger worden moeizaam gaat? Heb jij problemen met je hormonen? Zijn jullie nu met IUI bezig?
Ik begrijp namelijk niet helemaal wat je schrijft. Waarom ben je nu precies zo verdrietig? Begrijp ik goed dat je geen inseminatie hebt gehad?
Kortom: als je antwoord op die vragen kan geven dan kan ik of iemand anders misschien gerichter antwoord geven.
Daarnaast kanje hier misschien (ook) de vragen stellen die je aan de arts wilt stellen.
Wat ontzettend lief, bedankt!! En wat fijn dat ik al zo snel een reactie krijg. Ik wil graag meeschrijven hier, misschien kan ik jullie over een tijdje ook helpen, als ik evaringsdeskundige ben
Het zwanger worden gaat moeizaam omdat ik bijna geen eisprong heb. Werd op een gegeven moment maar één keer in de drie maanden ongesteld. Bij mijn man is alles in orde, dat is onderzocht.
Ik ben begonnen met het spuiten van Puregon op mijn derde cyclusdag. Toen de follikels groot genoeg waren kreeg ik een Pregnyl prik (afgelopen dinsdag) en toen moesten we aan de slag (lekker romantisch ook).
Vanochtend had ik een controle..
Slalom je kan altijd je vragen hier stellen, er zijn zoveel meiden met ervaring op allerlei vlakken dat er altijd wel iemand is die kan helpen. Allereerst een dikke omdat je zo verdrietig bent!
Ik heb wel een paar wedervragen aan je: is bekend (uit onderzoeken) waarom het zwanger worden moeizaam gaat? Heb jij problemen met je hormonen? Zijn jullie nu met IUI bezig?
Ik begrijp namelijk niet helemaal wat je schrijft. Waarom ben je nu precies zo verdrietig? Begrijp ik goed dat je geen inseminatie hebt gehad?
Kortom: als je antwoord op die vragen kan geven dan kan ik of iemand anders misschien gerichter antwoord geven.
Daarnaast kanje hier misschien (ook) de vragen stellen die je aan de arts wilt stellen.
Wat ontzettend lief, bedankt!! En wat fijn dat ik al zo snel een reactie krijg. Ik wil graag meeschrijven hier, misschien kan ik jullie over een tijdje ook helpen, als ik evaringsdeskundige ben
Het zwanger worden gaat moeizaam omdat ik bijna geen eisprong heb. Werd op een gegeven moment maar één keer in de drie maanden ongesteld. Bij mijn man is alles in orde, dat is onderzocht.
Ik ben begonnen met het spuiten van Puregon op mijn derde cyclusdag. Toen de follikels groot genoeg waren kreeg ik een Pregnyl prik (afgelopen dinsdag) en toen moesten we aan de slag (lekker romantisch ook).
Vanochtend had ik een controle..
donderdag 12 januari 2012 om 12:54
Aha op die manier, nu snap ik het! Dus inseminatie is niet nodig. Hoe lang zijn jullie aan het proberen? En hoe oud ben je? Tsja dat romantische gaat er wel een beetje van af he...
Ik moet zeggen dat toen wij hulp van het ziekenhuis kregen (wel inseminatie dus) de druk er thuis wel van af ging en dat was best fijn! Helaas heeft de hulp tot nu toe niet geholpen maar ja...het einde is gelukkig nog niet in zicht!
Jammer dat het niet gelukt is deze maand met behulp van de hormonen. Je hebt dan toch het idee dat je beter kunt timen he, omdat de eisprong bekend is. Ik heb het gevoel dat het bij jou, gezien de reden dat het wat langer duurt bij jullie, misschien wel gewoon gaat lukken binnenkort. Ik weet het natuurlijk niet zeker, heb geen glazen bol , maar als er met je vriend niets aan de hand is en jouw follikelgroei wordt gestimuleerd en eisprong opgewekt... Blijf goede hoop houden joh!! (zeg ik.......terwijl ik dat zelf ook ZOO moelijk vind!).
Kunnen jullie er samen een beetje over praten? En welke vragen had je nog willen stellen?
Ik moet zeggen dat toen wij hulp van het ziekenhuis kregen (wel inseminatie dus) de druk er thuis wel van af ging en dat was best fijn! Helaas heeft de hulp tot nu toe niet geholpen maar ja...het einde is gelukkig nog niet in zicht!
Jammer dat het niet gelukt is deze maand met behulp van de hormonen. Je hebt dan toch het idee dat je beter kunt timen he, omdat de eisprong bekend is. Ik heb het gevoel dat het bij jou, gezien de reden dat het wat langer duurt bij jullie, misschien wel gewoon gaat lukken binnenkort. Ik weet het natuurlijk niet zeker, heb geen glazen bol , maar als er met je vriend niets aan de hand is en jouw follikelgroei wordt gestimuleerd en eisprong opgewekt... Blijf goede hoop houden joh!! (zeg ik.......terwijl ik dat zelf ook ZOO moelijk vind!).
Kunnen jullie er samen een beetje over praten? En welke vragen had je nog willen stellen?
donderdag 12 januari 2012 om 13:05
Wat vervelend voor jullie dat de hulp nog niet geholpen heeft. Zijn jullie al lang aan het proberen? En mag ik vragen of jullie ook nog andere hulp gekregen hebben, of mochten jullie meteen beginnen met insemineren? Heb je veel last van de hormonen e.d.?
Ik ben nog maar 25.. Zijn al een tijdje bezig, ben nu ongeveer een jaar gestopt met de pil maar werd steeds later ongesteld. Er zaten steeds langere stops tussen zeg maar.
Ik hoop dat je gelijk hebt en dat het snel lukt (áls het ooit lukt.. pff ik ben soms zo negatief..). Natuurlijk hoop ik hetzelfde voor jou en voor alle mensen die in dit topic schrijven. Want het is niet niks..
Ik kan er heel goed met mijn man over praten. Hij is ook zo'n schat. Ook al ben ik soms nog zo onredelijk (dankzij de hormonen vrees ik), hij blijft positief en steunt me.
Ik vroeg me af wat er gebeurt met de follikels die niet tijdens de eisprong 'gesprongen' zijn. Er zat nog een follikel van ongeveer 18 mm (? zijn die dingen zo groot joh?). Gaat die vanzelf weg? Misschien een vreemde vraag en misschien heb ik gewoon niet goed opgelet tijdens de biologielessen maar ik vroeg het me af..
Verder heb ik vorig jaar een tijdje predison moeten gebruiken en nu vertelde iemand me dat dat ook invloed kan hebben op de aanmaak van hormomen. Zou dat echt kunnen?
Ik ben nog maar 25.. Zijn al een tijdje bezig, ben nu ongeveer een jaar gestopt met de pil maar werd steeds later ongesteld. Er zaten steeds langere stops tussen zeg maar.
Ik hoop dat je gelijk hebt en dat het snel lukt (áls het ooit lukt.. pff ik ben soms zo negatief..). Natuurlijk hoop ik hetzelfde voor jou en voor alle mensen die in dit topic schrijven. Want het is niet niks..
Ik kan er heel goed met mijn man over praten. Hij is ook zo'n schat. Ook al ben ik soms nog zo onredelijk (dankzij de hormonen vrees ik), hij blijft positief en steunt me.
Ik vroeg me af wat er gebeurt met de follikels die niet tijdens de eisprong 'gesprongen' zijn. Er zat nog een follikel van ongeveer 18 mm (? zijn die dingen zo groot joh?). Gaat die vanzelf weg? Misschien een vreemde vraag en misschien heb ik gewoon niet goed opgelet tijdens de biologielessen maar ik vroeg het me af..
Verder heb ik vorig jaar een tijdje predison moeten gebruiken en nu vertelde iemand me dat dat ook invloed kan hebben op de aanmaak van hormomen. Zou dat echt kunnen?
donderdag 12 januari 2012 om 13:13
Slalom, er zijn toch twee follikels wel gesprongen? Heeft de arts gezegd dat ondanks die 2 gesprongen follikels de poging mislukt is? Ik zou denken dat er toch 2 eicellen vrij gekomen zijn die misschien bevrucht zijn of niet?
En de follikels zijn inderdaad zo groot. Ik heb zelf nooit een echo gehad na de Pregnyl. Ik kreeg altijd pas een echo als ik al menstrueerde. Dus ik kan er weinig over zeggen eigenlijk...
In elk geval welkom hier en schrijf gerust mee.
En de follikels zijn inderdaad zo groot. Ik heb zelf nooit een echo gehad na de Pregnyl. Ik kreeg altijd pas een echo als ik al menstrueerde. Dus ik kan er weinig over zeggen eigenlijk...
In elk geval welkom hier en schrijf gerust mee.
donderdag 12 januari 2012 om 13:24
Ja Kaetje daar zeg je wat. Waarvoor heeft die echo gediend, alleen om na te gaan of de follikels gesprongen zijn? Wie weet wat er verder gaande is van binnen .
Ik ben nu iets van 27 maanden gestopt met anticonceptie. We hebben na 1,5 jaar 3 IUI pogingen zonder en 3 IUI pogingen met hornonen gehad. De laatste is net geweest. In principe gaan we zo rond april met IVF starten. Best eng, maar ja...
Ik heb niet het idee dat ik veel last van de hormonen heb gehad. Ik ben af en toe wel verdrietig en chagerijnig, dat is meestal zo'n 4 dagen na m'n eisprong. Maar kan ook zijn om dat ik dan altijd voel dat ik weer ongesteld ga worden. Als ik dan daadwerkelijk ongesteld word ben ik niet meer verdrietig of boos. In totaal ben ik maar 1 a 2 dagen per maand een paar uurtjes niet te genieten dus dat valt best mee! Ben wel ietsje dikker geworden, 2 kilo, maar dat kan ook door te veel eten komen. De laatste tijd vond ik wel dat ik af en toe iets lekkers had 'verdiend', en dan niet 1 of 2 lekkere chocoladekoekjes maar 4 of 5 of 6, haha! Ben daar sinds maandag mee gestopt, even van de suiker afkicken en hopelijk een paar kilo's er af. Het gaat best goed moet ik zeggen!
Ik ben nu iets van 27 maanden gestopt met anticonceptie. We hebben na 1,5 jaar 3 IUI pogingen zonder en 3 IUI pogingen met hornonen gehad. De laatste is net geweest. In principe gaan we zo rond april met IVF starten. Best eng, maar ja...
Ik heb niet het idee dat ik veel last van de hormonen heb gehad. Ik ben af en toe wel verdrietig en chagerijnig, dat is meestal zo'n 4 dagen na m'n eisprong. Maar kan ook zijn om dat ik dan altijd voel dat ik weer ongesteld ga worden. Als ik dan daadwerkelijk ongesteld word ben ik niet meer verdrietig of boos. In totaal ben ik maar 1 a 2 dagen per maand een paar uurtjes niet te genieten dus dat valt best mee! Ben wel ietsje dikker geworden, 2 kilo, maar dat kan ook door te veel eten komen. De laatste tijd vond ik wel dat ik af en toe iets lekkers had 'verdiend', en dan niet 1 of 2 lekkere chocoladekoekjes maar 4 of 5 of 6, haha! Ben daar sinds maandag mee gestopt, even van de suiker afkicken en hopelijk een paar kilo's er af. Het gaat best goed moet ik zeggen!
donderdag 12 januari 2012 om 14:19
Ha KS, ook ik ben afgelopen maandag weer begonnen met letten op mijn eten. Ik ga ervan uit dat ik de aankomende 3 maanden toch op een wachtlijst sta, dus gebruik die tijd om weer af te vallen. En het gaat goed. Moet wel bijna ongesteld worden, ik heb niet zo'n handy timing genomen
Kaetje, hoe gaat het met jou, met je bloeddruk en gewoon het feit dat je voor de tweede keer mama bent geworden? Als je daar iets over kwijt wilt hoor
We zijn net terug van het gesprek met de arts. Het was een fijn gesprek en heeft meer duidelijkheid gegeven. Enerzijds zijn de kansen voor ons in België niet anders, anderzijds zit ik volgens haar daar wel beter op mijn plek. Het is fijn om een reële arts te hebben maar toen ze begon over embryodonatie dacht ik Maar goed, daar wil ik het niet over hebben.
Het torderen kan wel degelijk terugkomen, de kans ik groter en heeft te maken met de anatomie. Daar kan je niets aan doen. Mocht het terugkomen dan kan gekozen worden om de eierstokken vast te hechten aan de baarmoederwand maar dat doen ze niet zomaar.
De arts gaf uit haarzelf aan dat zij ons naar Gent wil doorverwijzen. Zij stuurt een mail met het verzoek ons in behandeling te nemen Het fijne is ook dat ze een samenwerking hebben (al jaaaaren!) dus voor de echo's kan ik daar terecht. Als wij dat willen.
Bij ons is met name het proces na de stimulatie heel teleurstellend. Op zich zijn de eicellen en de kwaliteit oke en hetzelfde voor het semen. Maar daarna is het teleurstellend (dieptriest past beter ) Na vier dagen 2 cellen is gewoon, tja, teleurstellend te noemen.
Feit blijft dat iets meer dan de helft van de paren die zich melden met fertiliteitsproblemen aan het einde met een kindje naar huis gaan. Het lukt dus niet bij iedereen en dat is iets wat ik wel in mijn achterhoofd moet houden. Maar... Voorlopig wil ik daar nog niet aan denken. Eerst maar eens naar Gent voor een second opinion.
De arts gaf ook nog aan dat er gedonder in het team is omdat ze zelf een andere mening is toegedaan mbt overgewicht en het doorverwijzen naar andere ziekenhuizen. Zij is van mening dat wanneer iemand stevig is en een regelmatige eisprong heeft dit geen probleem hoeft te zijn. En dat wanneer er 2 pogingen zijn gedaan je beter een ander lab op kan zoeken, iedere kok heeft zijn eigen recept en voorkeur voor de temperatuur. Toch dapper van haar! Ik werd er wel blij van.
Ahum, ik stop mijn ego post en ga ff zoeken naar de middelen tijdens de punctie...
Kaetje, hoe gaat het met jou, met je bloeddruk en gewoon het feit dat je voor de tweede keer mama bent geworden? Als je daar iets over kwijt wilt hoor
We zijn net terug van het gesprek met de arts. Het was een fijn gesprek en heeft meer duidelijkheid gegeven. Enerzijds zijn de kansen voor ons in België niet anders, anderzijds zit ik volgens haar daar wel beter op mijn plek. Het is fijn om een reële arts te hebben maar toen ze begon over embryodonatie dacht ik Maar goed, daar wil ik het niet over hebben.
Het torderen kan wel degelijk terugkomen, de kans ik groter en heeft te maken met de anatomie. Daar kan je niets aan doen. Mocht het terugkomen dan kan gekozen worden om de eierstokken vast te hechten aan de baarmoederwand maar dat doen ze niet zomaar.
De arts gaf uit haarzelf aan dat zij ons naar Gent wil doorverwijzen. Zij stuurt een mail met het verzoek ons in behandeling te nemen Het fijne is ook dat ze een samenwerking hebben (al jaaaaren!) dus voor de echo's kan ik daar terecht. Als wij dat willen.
Bij ons is met name het proces na de stimulatie heel teleurstellend. Op zich zijn de eicellen en de kwaliteit oke en hetzelfde voor het semen. Maar daarna is het teleurstellend (dieptriest past beter ) Na vier dagen 2 cellen is gewoon, tja, teleurstellend te noemen.
Feit blijft dat iets meer dan de helft van de paren die zich melden met fertiliteitsproblemen aan het einde met een kindje naar huis gaan. Het lukt dus niet bij iedereen en dat is iets wat ik wel in mijn achterhoofd moet houden. Maar... Voorlopig wil ik daar nog niet aan denken. Eerst maar eens naar Gent voor een second opinion.
De arts gaf ook nog aan dat er gedonder in het team is omdat ze zelf een andere mening is toegedaan mbt overgewicht en het doorverwijzen naar andere ziekenhuizen. Zij is van mening dat wanneer iemand stevig is en een regelmatige eisprong heeft dit geen probleem hoeft te zijn. En dat wanneer er 2 pogingen zijn gedaan je beter een ander lab op kan zoeken, iedere kok heeft zijn eigen recept en voorkeur voor de temperatuur. Toch dapper van haar! Ik werd er wel blij van.
Ahum, ik stop mijn ego post en ga ff zoeken naar de middelen tijdens de punctie...
donderdag 12 januari 2012 om 14:40
dotjemol ik heb alle ervaringen met vedovingen tijdens de punctie, van de dames hier, op een a4-tje gezet. Wil je dat ik die naar je mail? Elke keer als ik iets lees wat ik wil onthoudem (ook bv over de symptomen van overstimulatie) dan zet ik dat in het document.
Iets meer dan de helft.....ik wil het echt positief benaderen..maar....dan zijn het nog steeds veel die dus geen kindje krijgen . *zucht*
Iets meer dan de helft.....ik wil het echt positief benaderen..maar....dan zijn het nog steeds veel die dus geen kindje krijgen . *zucht*
donderdag 12 januari 2012 om 15:00
Slalom, ook een dikke van mij! Ik snap de situatie ook nog niet helemaal. Zoals Kaetje schrijft zie ik ook (nog) geen reden tot wanhopen. Wanneer heb je de Pregnyl prik gehad? Pas zo'n 2 weken daarna weet je of het gelukt is (positieve test) of niet (ongesteld ). En pas veel later kunnen ze met de echo zien of je zwanger bent.
Dotje, vooruitgang is lekker toch. Ben benieuwd of het Gentse recept voor jou beter werkt.
KS, voor je lijstje: 1e keer Naproxen en plaatselijke verdoving, 2e keer naproxen, dormicumprik in mn bil en plaatselijke verdoving. Volgende keer (gaat niet komen) klap met de hamer, zou het niet meer bewust willen meemaken.
Dat Assisted Hatching klonk wel interessant. Hoop dat er veel positieve resultaten uit komen en dat jullie daar allemaal van mogen profiteren.
Hier alles oke, ze zijn alweer 6 maanden en groeien als kool. Slapen gelukkig ook als roosjes en dat vind deze mama erg fijn!
Dotje, vooruitgang is lekker toch. Ben benieuwd of het Gentse recept voor jou beter werkt.
KS, voor je lijstje: 1e keer Naproxen en plaatselijke verdoving, 2e keer naproxen, dormicumprik in mn bil en plaatselijke verdoving. Volgende keer (gaat niet komen) klap met de hamer, zou het niet meer bewust willen meemaken.
Dat Assisted Hatching klonk wel interessant. Hoop dat er veel positieve resultaten uit komen en dat jullie daar allemaal van mogen profiteren.
Hier alles oke, ze zijn alweer 6 maanden en groeien als kool. Slapen gelukkig ook als roosjes en dat vind deze mama erg fijn!
donderdag 12 januari 2012 om 15:31
KS04, de eerste keer zeker niet genoeg pijnstilling, de tweede keer is het tijdens de punctie erg pijnlijk geweest maar ben ik door de dormicum een hele hoop vergeten (is ook de eigenschap van dormicum). De sedatiemethode zoals ze het in het UMC U doen vind ik zelf een hele mooie aanpak. Niet ieder ziekenhuis kan dit bieden omdat het een specialisatie vanuit de anesthesie is en er dus een anesthesieteam moet komen om dit te verzorgen. En aan anesthesieteams is een groot tekort aan in Nederland. Ik weet van het AMC dat ze ook een sedatieteam hebben, geen idee of ze dit ook gebruiken bij de puncties trouwens.
donderdag 12 januari 2012 om 15:44
KS, voorlopig wil ik nog geen punctie, hoe gek dat ook klinkt. Dank voor je aanbod maar dus nog maar even niet
Ik moest een vooraf aan de punctietijd 2 tabletten paracetamol/codeïne innemen (500 mg/10 mg).
Nadat ik in de beugels lag werd er een naaldje in mijn elleboogplooi aangebracht met een slangetje eraan. Nu weet ik niet goed hoeveel mg Dormicum ze hebben gebruikt, wel dat ze dit in 2 fases doen. Al had ik dat niet door maar vriend heeft het wel gezien. Ik vind het geen fijn spul, ik wilde mijn ogen dichtdoen omdat ik zo draaierig werd. En ik had weinig controle over mijn armen, wilde de dame die zo hard op mijn buik aan het drukken was met liefde tegen de grond meppen
Maar goed, de tweede keer was het iets anders aangezien ik wakkerder bleef en het drukken op mijn buik als minder vervelend heb ervaren. Volgens de info map hebben ze beide keren 3 mg gebruikt maar die map neem ik niet heel serieus. De bedragen wanneer je zelf moet betalen voor een poging staan nog in guldens. Net als dat ze doodleuk schrijven dat ze 3 embryo's terugplaatsen, standaard. Er is de afgelopen jaren dus heel wat veranderd, haha.
En och, ik hoop niet dat anderen nu in de mineur raken, dan haal ik de bewuste zin wel weg! Dit moet juist een positief topic zijn
Ik moest een vooraf aan de punctietijd 2 tabletten paracetamol/codeïne innemen (500 mg/10 mg).
Nadat ik in de beugels lag werd er een naaldje in mijn elleboogplooi aangebracht met een slangetje eraan. Nu weet ik niet goed hoeveel mg Dormicum ze hebben gebruikt, wel dat ze dit in 2 fases doen. Al had ik dat niet door maar vriend heeft het wel gezien. Ik vind het geen fijn spul, ik wilde mijn ogen dichtdoen omdat ik zo draaierig werd. En ik had weinig controle over mijn armen, wilde de dame die zo hard op mijn buik aan het drukken was met liefde tegen de grond meppen
Maar goed, de tweede keer was het iets anders aangezien ik wakkerder bleef en het drukken op mijn buik als minder vervelend heb ervaren. Volgens de info map hebben ze beide keren 3 mg gebruikt maar die map neem ik niet heel serieus. De bedragen wanneer je zelf moet betalen voor een poging staan nog in guldens. Net als dat ze doodleuk schrijven dat ze 3 embryo's terugplaatsen, standaard. Er is de afgelopen jaren dus heel wat veranderd, haha.
En och, ik hoop niet dat anderen nu in de mineur raken, dan haal ik de bewuste zin wel weg! Dit moet juist een positief topic zijn
