Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
zondag 15 september 2013 om 17:57
Welkom op het topic van de Prikbitches. Één van de langstlopende topics op het vivaforum.
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
vrijdag 13 december 2013 om 12:28
@lieffie26
Ja die achtbaan herken ik wel idd. Je moet hún lijnen volgen en hebt weinig in te brengen... Erg vervelend!
Maarrrr, een klein beetje in te brengen hebben we dus wel. Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest voor een gesprek. We hebben aangegeven dat we nog een maand of 4 door willen gaan met de ovulatie inductie. (arts had eerst gezegd dat we nog een paar keer konden proberen vanwege een aantal gemiste kansen tijdens deze behandelingen, en een paar dagen later zei hij dat we moesten stoppen en voor IVF moesten gaan)
De arts waar we mee in gesprek waren vandaag, heeft ons toegezegd dat we het nog 4 maanden mogen proberen. Soms gaan ze dus wél mee met onze ideeen.
Ja die achtbaan herken ik wel idd. Je moet hún lijnen volgen en hebt weinig in te brengen... Erg vervelend!
Maarrrr, een klein beetje in te brengen hebben we dus wel. Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest voor een gesprek. We hebben aangegeven dat we nog een maand of 4 door willen gaan met de ovulatie inductie. (arts had eerst gezegd dat we nog een paar keer konden proberen vanwege een aantal gemiste kansen tijdens deze behandelingen, en een paar dagen later zei hij dat we moesten stoppen en voor IVF moesten gaan)
De arts waar we mee in gesprek waren vandaag, heeft ons toegezegd dat we het nog 4 maanden mogen proberen. Soms gaan ze dus wél mee met onze ideeen.
vrijdag 13 december 2013 om 14:10
@ Sawasdee, met ons gaat het goed. Ik mis haar heel erg als ik aan het werk ben, maar respect voor jou 4 dagen werken. Ik heb nu de eerste week met 4 dagen en dat vind ik zwaar. Ik hoop voor je dat je partner snel een baan heeft en dat je naar 3 dagen kunt. las dat jij later ook voor een tweede gaat, wij willen graag onze cryo terug laten plaatsen, maar dit alles pas tegen de zomer. Eerst nog genieten van de eerste dingetjes van ons meisje.
@ CC al bijna verlof... lekker!!
@ Roos, ik weet niet wat ze bedoelen met een C-kwaliteit van embryo's. ik had bij de 2e poging 2 embryo's van 4 cellen en daarvan is er 1 terug geplaast en 1 cryo in de vriezer. Ik ben voor 4.5 maand geleden bevallen van een gezonde dochter...
Ik duim voor alle dames op de wachtbank!!
Een felicitatie voor de zwangeren en een voor iedereen die minder goed nieuws heeft...
@ CC al bijna verlof... lekker!!
@ Roos, ik weet niet wat ze bedoelen met een C-kwaliteit van embryo's. ik had bij de 2e poging 2 embryo's van 4 cellen en daarvan is er 1 terug geplaast en 1 cryo in de vriezer. Ik ben voor 4.5 maand geleden bevallen van een gezonde dochter...
Ik duim voor alle dames op de wachtbank!!
Een felicitatie voor de zwangeren en een voor iedereen die minder goed nieuws heeft...
vrijdag 13 december 2013 om 15:23
lieffie fijn dat je nu al je vragen heb beantwoord gekregen en eventueel nog wat extra onderzoeken krijgt. Misschien ben ik in mijn berichtjes wat hard geweest, maar zoals het bij mij over kwam was je af en toe je zelf gek aan het maken. Dit laatste wil je er echt niet bij hebben in dit proces. Ik hoop dat je een beetje een plaatsje kan geven, zodat je weer met volle moet verder kan gaan.
EDC fijn om te horen dat het met jullie ook goed gaat.
femke gefeliciteerd over de 12 weken heen wat toch altijd fijn is.
Strienenaar fijn dat je nog 4 maanden zelf mag proberen. Gaan jullie trouwens gelijk van IO naar IVF niet eerst IUI doen? Bij ons in het zkh maak je deze tussen stop nog wel.
EDC fijn om te horen dat het met jullie ook goed gaat.
femke gefeliciteerd over de 12 weken heen wat toch altijd fijn is.
Strienenaar fijn dat je nog 4 maanden zelf mag proberen. Gaan jullie trouwens gelijk van IO naar IVF niet eerst IUI doen? Bij ons in het zkh maak je deze tussen stop nog wel.
vrijdag 13 december 2013 om 16:41
Ik had me voorgenomen om me hier nooit meer te laten zien, maar ik wil de lieve meiden (ook de "inbrekers"!!) die me zo gesteund hebben toch even laten weten dat het inmiddels beter met me/ons gaat.
De laatste paar maanden zijn de zwaarste maanden van mijn leven geweest, dat hoef ik jullie denk ik niet uit te leggen.
Nog steeds heb ik het ontzettend moeilijk met de keuze die we hebben moeten maken. Helaas was de prognose slechter dan we van tevoren wisten... We hebben dus afscheid genomen van onze tweeling. Ik moet weer huilen als ik er aan denk. Maar als ik nu het gekriebel in mijn buik voel, dan weet ik dat we dit kindje een kans hebben gegeven. En dan voel ik me voor heel even de gelukkigste persoon ter wereld.
De laatste paar maanden zijn de zwaarste maanden van mijn leven geweest, dat hoef ik jullie denk ik niet uit te leggen.
Nog steeds heb ik het ontzettend moeilijk met de keuze die we hebben moeten maken. Helaas was de prognose slechter dan we van tevoren wisten... We hebben dus afscheid genomen van onze tweeling. Ik moet weer huilen als ik er aan denk. Maar als ik nu het gekriebel in mijn buik voel, dan weet ik dat we dit kindje een kans hebben gegeven. En dan voel ik me voor heel even de gelukkigste persoon ter wereld.
vrijdag 13 december 2013 om 17:17
vrijdag 13 december 2013 om 18:06
Linde, wat moedig dat je hier even langskomt! En wat een verdrietige periode hebben jullie achter de rug. En dat verdriet zal nog wel vaker opspelen stel ik me zo voor. Hoever ben je nu? Ik hoop dat die momenten van genieten en geluk vanaf nu de boventoon gaan voeren! Een hele dikke voor jou.
Vliertje, wauw! Was het alweer vergeten heel eerlijk Maar wat een super super super nieuws! Echt een onverwacht geschenk in jullie geval. Ik ga duimen voor een mooie eerste echo. Nog voor het nieuwe jaar of pas in 2014?
Missor, no hard feelings voor je afwezigheid hoor. Hoop zo dat je vandaag een goede uitslag had en jullie weer een kans hebben in de nabije komende tijd. En een voor het nieuws over die vriendin. Altijd ruk zoiets!
Vliertje, wauw! Was het alweer vergeten heel eerlijk Maar wat een super super super nieuws! Echt een onverwacht geschenk in jullie geval. Ik ga duimen voor een mooie eerste echo. Nog voor het nieuwe jaar of pas in 2014?
Missor, no hard feelings voor je afwezigheid hoor. Hoop zo dat je vandaag een goede uitslag had en jullie weer een kans hebben in de nabije komende tijd. En een voor het nieuws over die vriendin. Altijd ruk zoiets!
vrijdag 13 december 2013 om 20:25
@leoni
IUI heeft niet altijd een meerwaarde. In mijn geval bijvoorbeeld niet. Het zaad van mijn man is prima, en bij mij zijn ook geen beperkingen gevonden waarvoor IUI een oplossing zou kunnen bieden.
En waarschijnlijk speelt het ook mee dat ik al 3 jaar behandelingen heb gehad. IVF is het laatste wat nog zou kunnen werken denken ze.
@Vliertje
Gefeliciteerd met je positieve test. Geniet er van!
IUI heeft niet altijd een meerwaarde. In mijn geval bijvoorbeeld niet. Het zaad van mijn man is prima, en bij mij zijn ook geen beperkingen gevonden waarvoor IUI een oplossing zou kunnen bieden.
En waarschijnlijk speelt het ook mee dat ik al 3 jaar behandelingen heb gehad. IVF is het laatste wat nog zou kunnen werken denken ze.
@Vliertje
Gefeliciteerd met je positieve test. Geniet er van!
vrijdag 13 december 2013 om 23:37
Leonie , hard wil ik niet zeggen ik heb een taaie huid wel vind ik je opmerking die je neerzette over volgens jou mijn idee over even snel zwanger raken behoorlijk misplaatst.
Waar je wel gelijk in heb is dat ik soms wel mezelf erg druk maak, vind je dat nu nog vreemd als je zelf ook in zo een heavy traject zit met zo veel onzekerheden? Hier op het topic heb ik eindelijk mn plek gevonden om mn angsten , tegenslagen , verdriet maar vooral ook steun te vinden bij jullie allemaal. ..en hoop dat mijn ervaringen voor sommige ook steun of herkenning brengen.
Waar je wel gelijk in heb is dat ik soms wel mezelf erg druk maak, vind je dat nu nog vreemd als je zelf ook in zo een heavy traject zit met zo veel onzekerheden? Hier op het topic heb ik eindelijk mn plek gevonden om mn angsten , tegenslagen , verdriet maar vooral ook steun te vinden bij jullie allemaal. ..en hoop dat mijn ervaringen voor sommige ook steun of herkenning brengen.
love live
vrijdag 13 december 2013 om 23:43
zaterdag 14 december 2013 om 00:10
Lieffie echt je mag hier alles kwijt, maar je maakt het voor jezelf zoveel moeilijk als ik zo lees. Ik wil verkomen dat je het voor jezelf nog zwaarde maakt, dan jij het nu al ervaart.
Ik heb ook in de afgelopen 3 jaar veel met artsen meegemaakt in de vorm van niet altijd goed functioneren. Eerst een huisarts die niet goed op de hoogte was schildklierwaardes en daarna een endocrinoloog die alleen standaard patienten kan helpen.
Hierdoor is heel lang mijn schildklier niet goed geweest, wat onswaarschijnlijk meerdere mk heeft opgeleverd. Nu zal ik dit nooit zeker weten, want het is niet te achterhalen. Ik moest ook stoppen met zwanger worden omdat het lichamelijk niet goed met mij ging. De artsen wisten omdat moment ook niet wat ze met me aanmoesten en wat er precies aan de hand was. Ik ben toen gaan zoeken naar een arts die mij wel kon helpen. Toen ik deze had gevonden heb ik hier ook mijn vertrouwen in gelegd. Ik heb hem toen ook al mijn vragen voor gelegd. Dit heeft mij rust geven en heb het verleden gelaten voor wat het is. Ik kan er niets meer aan doen en heb het afgesloten.
Toen dit was mocht ik weer verder in de mmm en het eerst wat ik te horen kreeg was als deze medicatie niet werkt houdt de mmm voor jullie op. Gelukkig voor ons bleek ik juist te reageren op deze medicatie en ben ik uiteindelijk zwanger geworden met IVF.
Wat ik zeg je mag hier alles zeggen. Het enige wat ik wil voor je is dat je het voor jezelf niet moeilijker maakt dan nodig is.
Linde het gevoel van verdriet zal nog lang bij je blijven ben ik bang. Ik vind het een knappe beslissing van jullie en ik hoop dat je over een tijd met veel blijdschap je eigen kind kan vast houden.
Vliertje gefeliciteerd!
Strienenaar oké kan ook. Ieder ziekenhuis is anders. Jij had last van pcos toch? Hier proberen ze het vaak wel omdat mensen het minder eng/belastend vinden dan IVF. Daarbij breng je het gezuiverde sperma al in de baarmoeder, dus een stap verder. Bij mijn vriendin werkten io niet maar iui wel. Hiermee zeg ik niet dat het voor jouw ook werkt. Doe vooral waar je jezelf goed bij voelt.
Heb je al 3 jaar io of heb ook nog andere behandelingen gehad.
Ik heb ook in de afgelopen 3 jaar veel met artsen meegemaakt in de vorm van niet altijd goed functioneren. Eerst een huisarts die niet goed op de hoogte was schildklierwaardes en daarna een endocrinoloog die alleen standaard patienten kan helpen.
Hierdoor is heel lang mijn schildklier niet goed geweest, wat onswaarschijnlijk meerdere mk heeft opgeleverd. Nu zal ik dit nooit zeker weten, want het is niet te achterhalen. Ik moest ook stoppen met zwanger worden omdat het lichamelijk niet goed met mij ging. De artsen wisten omdat moment ook niet wat ze met me aanmoesten en wat er precies aan de hand was. Ik ben toen gaan zoeken naar een arts die mij wel kon helpen. Toen ik deze had gevonden heb ik hier ook mijn vertrouwen in gelegd. Ik heb hem toen ook al mijn vragen voor gelegd. Dit heeft mij rust geven en heb het verleden gelaten voor wat het is. Ik kan er niets meer aan doen en heb het afgesloten.
Toen dit was mocht ik weer verder in de mmm en het eerst wat ik te horen kreeg was als deze medicatie niet werkt houdt de mmm voor jullie op. Gelukkig voor ons bleek ik juist te reageren op deze medicatie en ben ik uiteindelijk zwanger geworden met IVF.
Wat ik zeg je mag hier alles zeggen. Het enige wat ik wil voor je is dat je het voor jezelf niet moeilijker maakt dan nodig is.
Linde het gevoel van verdriet zal nog lang bij je blijven ben ik bang. Ik vind het een knappe beslissing van jullie en ik hoop dat je over een tijd met veel blijdschap je eigen kind kan vast houden.
Vliertje gefeliciteerd!
Strienenaar oké kan ook. Ieder ziekenhuis is anders. Jij had last van pcos toch? Hier proberen ze het vaak wel omdat mensen het minder eng/belastend vinden dan IVF. Daarbij breng je het gezuiverde sperma al in de baarmoeder, dus een stap verder. Bij mijn vriendin werkten io niet maar iui wel. Hiermee zeg ik niet dat het voor jouw ook werkt. Doe vooral waar je jezelf goed bij voelt.
Heb je al 3 jaar io of heb ook nog andere behandelingen gehad.
zaterdag 14 december 2013 om 09:55
@Leoni
Ze zeggen bij mij in het ziekenhuis dat als er geen beperkingen zijn gevonden, het niet veel meerwaarde heeft dat het sperma in de baarmoeder word geplaatst, het vind zijn weg zelf wel... Ik moet zeggen dat ik zelf ook liever voor IUI zou gaan, die laatste 4 kansen. Heb zelf wel de hoop dat het een streepje voor heeft op zelf doen.
Ik heb eerst heel lang zelf moeten tobben. Ondanks mijn bloedverlies wat ik de hele maand door had, vond het ziekenhuis waar ik toen liep dat dat geen invloed kon hebben op zwanger worden. Na lang zeuren heb ik toen Clomid gekregen. Dit heb ik zo'n 1,5 jaar gebruikt. Ook 1x IUI gehad trouwens.
Daarna ben ik overgestapt naar een ander ziekenhuis. Hier ben ik na wat onderzoeken begonnen met OI. In totaal 10x ongeveer, maar 5 keer hadden we geen kans. Dus ongeveer 5 goede kansen gehad.
Ze zeggen bij mij in het ziekenhuis dat als er geen beperkingen zijn gevonden, het niet veel meerwaarde heeft dat het sperma in de baarmoeder word geplaatst, het vind zijn weg zelf wel... Ik moet zeggen dat ik zelf ook liever voor IUI zou gaan, die laatste 4 kansen. Heb zelf wel de hoop dat het een streepje voor heeft op zelf doen.
Ik heb eerst heel lang zelf moeten tobben. Ondanks mijn bloedverlies wat ik de hele maand door had, vond het ziekenhuis waar ik toen liep dat dat geen invloed kon hebben op zwanger worden. Na lang zeuren heb ik toen Clomid gekregen. Dit heb ik zo'n 1,5 jaar gebruikt. Ook 1x IUI gehad trouwens.
Daarna ben ik overgestapt naar een ander ziekenhuis. Hier ben ik na wat onderzoeken begonnen met OI. In totaal 10x ongeveer, maar 5 keer hadden we geen kans. Dus ongeveer 5 goede kansen gehad.
zaterdag 14 december 2013 om 09:55
Lieffie, effe een dikke knuffel voor jou, je hebt het niet makkelijk nu...
En ik denk dat niemand een ander kan behoeden dat hij/zij zich te druk maakt. Je hebt nu eenmaal met dit traject te maken en de ene dag/week/maand gaat het je wat beter af dan de andere maand. Daarnaast zijn er zoveel extra factoren die erbij komen kijken, zoals werk, relatie, overige gezondheid en noem maar op... Iets te veel hooi op je vork op je werk en het zorgt maar zo dat je het mmm-traject even niet trekt. Niemand kan vertellen hoe je het moet doen en er is niet één beste methode. Als het voor jou goed voelt wát je doet dan is dat goed.
In het verleden kreeg ik op het forum ook 'remmende' reacties.. Begrijpelijk, want we gingen als een sneltrein die op hol geslagen was. Voor veel mensen is dat absoluut níet de methode. Voor ons wel. Waarom? Geen idee. Het 'voelde goed'. Waarschijnlijk door de nachtmerrie die we de jaren daarvoor al beleefd hadden.
Wel was ik blij met de reacties van alle anderen. Ze waren bezorgd om me, ook al snapten ze me soms niet. Soms helpt het je om het beter te relativeren.. soms lees je het een aantal dagen later terug en kan je je er beter in vinden.
Hoe dan ook, blijf lekker hier je hart luchten, je hebt het nodig! Enne..... ik snap je wanhoop en je onzekerheid!
Yezka, hoe is het meid???
Dartel, hoe is het met jou? Denk aan je!
En ik denk dat niemand een ander kan behoeden dat hij/zij zich te druk maakt. Je hebt nu eenmaal met dit traject te maken en de ene dag/week/maand gaat het je wat beter af dan de andere maand. Daarnaast zijn er zoveel extra factoren die erbij komen kijken, zoals werk, relatie, overige gezondheid en noem maar op... Iets te veel hooi op je vork op je werk en het zorgt maar zo dat je het mmm-traject even niet trekt. Niemand kan vertellen hoe je het moet doen en er is niet één beste methode. Als het voor jou goed voelt wát je doet dan is dat goed.
In het verleden kreeg ik op het forum ook 'remmende' reacties.. Begrijpelijk, want we gingen als een sneltrein die op hol geslagen was. Voor veel mensen is dat absoluut níet de methode. Voor ons wel. Waarom? Geen idee. Het 'voelde goed'. Waarschijnlijk door de nachtmerrie die we de jaren daarvoor al beleefd hadden.
Wel was ik blij met de reacties van alle anderen. Ze waren bezorgd om me, ook al snapten ze me soms niet. Soms helpt het je om het beter te relativeren.. soms lees je het een aantal dagen later terug en kan je je er beter in vinden.
Hoe dan ook, blijf lekker hier je hart luchten, je hebt het nodig! Enne..... ik snap je wanhoop en je onzekerheid!
Yezka, hoe is het meid???
Dartel, hoe is het met jou? Denk aan je!
zaterdag 14 december 2013 om 11:29
Ik heb een beetje hetzelfde probleem als Missor... Paar drukke weken achter de rug, en waar begin je dan met reageren?
Twee nieuwe zwangeren! Hoera voor Vliertje en Theepoes (toch?).
En Linde, wat fijn om weer van je te horen! Ik heb zoveel aan je gedacht.... Ik hoop dat je de positieve energie hebt gevoeld die veel mensen hier naar je hebben uitgestraald. Ik wens je toe dat deze zwangerschap verder zonder complicaties verloopt en dat je complete rust krijgt over de beslissing die jullie hebben moeten nemen. Ik vind je erg dapper.
Nieuwe schrijfsters: welkom. Ik hoop dat je hier de steun vindt die je zoekt.
En voor de zwangeren die het moeilijk vinden om hier over hun eigen geluk te schrijven: ik sluit me volledig aan bij wat hier al eerder over gezegd is. Het geeft me hoop en ik vind het echt fijn om te lezen hoe het met jullie gaat. Ik moet alleen maar altijd even heel hard slikken als iemand komt melden dat ze zwanger is. Niet omdat ik het diegene niet gun (waarom zou ik?), maar omdat een positieve test nou eenmaal stap één is en ik zooooo graag ook hier zou willen melden dat ik zo'n test heb. Niet één met een heel vaag streepje, zoals afgelopen zomer. Maar gewoon een dikke, vette positieve test.
Verder heb ik anderhalve week geleden weer overleg gehad in het EMC over hoe nu verder. We hebben die dag ook mijn laatste rietje van de eerste 6 verbruikt. Dus we moesten beslissen over de volgende stap en hoeveel pogingen dan nog.
Het plan is nu om begin januari nog een IUI in eigen cyclus te doen. (De afdeling is nu tot en met 1 januari dicht, dus ook geen mogelijkheid voor echo's oid). Als het meezit heb ik pas na 1 januari mijn volgende ovulatie en dus mijn laatste poging zonder hormonen.
Daarna eventueel 5x IUI met stimulatie in de hoop op twee follikels zodat ik meer kans maak op een goeie eicel per cyclus. (Ik ben 40, dus ik produceer waarschijnlijk niet meer zo vaak een goed ei en zo verdubbelen we de kans).
Dan indien nodig mijn laatste IVF, gevolgd door nog max 2x IUI.
Dit zal veel mensen wel als een raar traject in de oren klinken, maar de arts vindt het ook een goed idee en ik voel me er goed bij. (Zo goed als mogelijk dan... Ik test natuurlijk het liefst volgende week positief).
Twee nieuwe zwangeren! Hoera voor Vliertje en Theepoes (toch?).
En Linde, wat fijn om weer van je te horen! Ik heb zoveel aan je gedacht.... Ik hoop dat je de positieve energie hebt gevoeld die veel mensen hier naar je hebben uitgestraald. Ik wens je toe dat deze zwangerschap verder zonder complicaties verloopt en dat je complete rust krijgt over de beslissing die jullie hebben moeten nemen. Ik vind je erg dapper.
Nieuwe schrijfsters: welkom. Ik hoop dat je hier de steun vindt die je zoekt.
En voor de zwangeren die het moeilijk vinden om hier over hun eigen geluk te schrijven: ik sluit me volledig aan bij wat hier al eerder over gezegd is. Het geeft me hoop en ik vind het echt fijn om te lezen hoe het met jullie gaat. Ik moet alleen maar altijd even heel hard slikken als iemand komt melden dat ze zwanger is. Niet omdat ik het diegene niet gun (waarom zou ik?), maar omdat een positieve test nou eenmaal stap één is en ik zooooo graag ook hier zou willen melden dat ik zo'n test heb. Niet één met een heel vaag streepje, zoals afgelopen zomer. Maar gewoon een dikke, vette positieve test.
Verder heb ik anderhalve week geleden weer overleg gehad in het EMC over hoe nu verder. We hebben die dag ook mijn laatste rietje van de eerste 6 verbruikt. Dus we moesten beslissen over de volgende stap en hoeveel pogingen dan nog.
Het plan is nu om begin januari nog een IUI in eigen cyclus te doen. (De afdeling is nu tot en met 1 januari dicht, dus ook geen mogelijkheid voor echo's oid). Als het meezit heb ik pas na 1 januari mijn volgende ovulatie en dus mijn laatste poging zonder hormonen.
Daarna eventueel 5x IUI met stimulatie in de hoop op twee follikels zodat ik meer kans maak op een goeie eicel per cyclus. (Ik ben 40, dus ik produceer waarschijnlijk niet meer zo vaak een goed ei en zo verdubbelen we de kans).
Dan indien nodig mijn laatste IVF, gevolgd door nog max 2x IUI.
Dit zal veel mensen wel als een raar traject in de oren klinken, maar de arts vindt het ook een goed idee en ik voel me er goed bij. (Zo goed als mogelijk dan... Ik test natuurlijk het liefst volgende week positief).
zaterdag 14 december 2013 om 13:14
Totaal niet bijgelezen omdat ik wat afstand heb genomen. Ik kwam speciaal kijken of Linde een berichtje had gestuurd en die zie ik hier meteen op de eerste blz. staan. Heel veel sterkte met jullie verlies, dit moet ongelofelijk zwaar zijn voor jullie. Ik ben blij voor je dat er een kindje groeit. Ik hoop dat je verder toch nog een mooie zwangerschap krijgt. Fijn dat je nog even kwam laten weten hoe het met je gaat.
zaterdag 14 december 2013 om 16:41
Lieve Linde,
Wat goed om wat van je te horen.. Maar wat heftig en verdrietig dat jullie deze keuze moesten maken..
Wel heeft jullie kriebelkindje nu een optimale kans.. En wat zal hij/zij onwijs veel liefde ontvangen..
Soms moet je loslaten om echt verder te kunnen.. Hoe pijnlijk ook..
Wens je/jullie het allerbeste en meer!!!!
Wat goed om wat van je te horen.. Maar wat heftig en verdrietig dat jullie deze keuze moesten maken..
Wel heeft jullie kriebelkindje nu een optimale kans.. En wat zal hij/zij onwijs veel liefde ontvangen..
Soms moet je loslaten om echt verder te kunnen.. Hoe pijnlijk ook..
Wens je/jullie het allerbeste en meer!!!!
zaterdag 14 december 2013 om 17:41
Linde, dat klinkt erg heftig en verdrietig. Sterkte, en hopelijk biedt het vooruitzicht op een kleintje je wat troost.
Een hoop 'nieuwe' namen!! Voor mij nieuw natuurlijk, aangezien ik pas als een van de laatsten meeschrijf.
@ Yezka; als jij en je arts je/zich er goed bij voelen maakt het niet uit wat de rest vindt toch. Maar ik ga ook duimen voor een positieve test voor jou!
@ Vliertje; gefeliciteerd!
@ reacties op het forum; juist op een forum blijkt wel hoe verschillend mensen over sommige dingen denken. Wat voor de een werkt, werkt niet voor de ander, en andersom. Zo ben ik iemand die graag vroeg test
terwijl een ander liever wacht tot de testdatum. In een ander topic was er ook iemand die me wees op wat een vroege positieve uitslag kon betekenen (kan nog heel vaak misgaan). Tja, ik weet als geen ander wat er allemaal mis kan gaan, dus voor mij werkt dat anders... Maar inderdaad, vaak valt er te lezen dat alles wel heel goed bedoeld is.
Wel heb ik soms medelijden met nieuwkomers die in de ogen van forummers een 'domme' vraag stellen. Dan denk ik wel 'tja, als je je ergert aan sommige topics, dan kun je ook niet reageren ipv zo iemand af gaan zitten zeiken'. Maar goed, da's mijn mening...
Morgen zit ik al op de helft van het wachten, en wat gaat de tijd langzaam..! Ik heb nog niet getest, maar al wel een vroege test (en nog een paar gewone tests) in huis. Voor na het weekend denk ik.
Ik kan maar weinig dingen hebben de laatste tijd, toch wel behoorlijk last van de hormonen af en toe. En ik ben echt een verstrooide professor. Zo ging ik gister verse jus persen terwijl ik vergat er een glas onder te zetten... Wat een plakzooi!! Even later liep ik aan met een dienblad met lege flesjes en glazen (ik had dus niet gezien dat mijn collega het blad wat ik had klaargezet ondertussen al had weggebracht). Ben er dus duidelijk niet bij met m'n gedachten, hopelijk wordt dat volgende week weer beter, ongeacht wat de uitslag is.
Nog een vraagje aan de ervaringsdeskundigen: hadden jullie bij een mislukte poging nog lang last van de hormonen, of is dat allemaal redelijk snel weer uit je bloed?
Een hoop 'nieuwe' namen!! Voor mij nieuw natuurlijk, aangezien ik pas als een van de laatsten meeschrijf.
@ Yezka; als jij en je arts je/zich er goed bij voelen maakt het niet uit wat de rest vindt toch. Maar ik ga ook duimen voor een positieve test voor jou!
@ Vliertje; gefeliciteerd!
@ reacties op het forum; juist op een forum blijkt wel hoe verschillend mensen over sommige dingen denken. Wat voor de een werkt, werkt niet voor de ander, en andersom. Zo ben ik iemand die graag vroeg test
terwijl een ander liever wacht tot de testdatum. In een ander topic was er ook iemand die me wees op wat een vroege positieve uitslag kon betekenen (kan nog heel vaak misgaan). Tja, ik weet als geen ander wat er allemaal mis kan gaan, dus voor mij werkt dat anders... Maar inderdaad, vaak valt er te lezen dat alles wel heel goed bedoeld is.Wel heb ik soms medelijden met nieuwkomers die in de ogen van forummers een 'domme' vraag stellen. Dan denk ik wel 'tja, als je je ergert aan sommige topics, dan kun je ook niet reageren ipv zo iemand af gaan zitten zeiken'. Maar goed, da's mijn mening...
Morgen zit ik al op de helft van het wachten, en wat gaat de tijd langzaam..! Ik heb nog niet getest, maar al wel een vroege test (en nog een paar gewone tests) in huis. Voor na het weekend denk ik.
Ik kan maar weinig dingen hebben de laatste tijd, toch wel behoorlijk last van de hormonen af en toe. En ik ben echt een verstrooide professor. Zo ging ik gister verse jus persen terwijl ik vergat er een glas onder te zetten... Wat een plakzooi!! Even later liep ik aan met een dienblad met lege flesjes en glazen (ik had dus niet gezien dat mijn collega het blad wat ik had klaargezet ondertussen al had weggebracht). Ben er dus duidelijk niet bij met m'n gedachten, hopelijk wordt dat volgende week weer beter, ongeacht wat de uitslag is.
Nog een vraagje aan de ervaringsdeskundigen: hadden jullie bij een mislukte poging nog lang last van de hormonen, of is dat allemaal redelijk snel weer uit je bloed?
zaterdag 14 december 2013 om 18:16
@19juni, domme vragen bestaan niet hoor! Ook niet door nieuwkomers.. Er komt immers zóveel ineens tegelijk op je af. Al die termen, en dan gaan we dat hier vaak ook nog eens lekker af zitten korten Ik weet nog hoe 'groen' ik in het begin was. Wat me wel heel erg is bijgebleven is dat je echt in een razend tempo van alles op de hoogte bent... Van groen naar ervaringsdeskundige. Ik heb het forum altijd heel fijn gevonden omdat er juist zóveel tussenzit: nieuwkomers maar ook ervaringsdeskundigen op álle vlakken! En ik hoop ook dat de nieuwkomers zich vrij voelen om álles te vragen wat ze willen!!!
Maar om even terug te komen op je vraag: bij mij waren de hormonen er altijd aardig snel uit. Ik heb sowieso weinig last gehad van de hormonen. Niet echt stemmingswisselingen gehad (wel heel onzeker en bang geweest in de wachtweken hoor!!) De hoofdpijn door de decapeptyl was altijd snel over.. En de extra kwaaltjes door de utrogestan gingen eigenlijk geleidelijk tijdens de menstruatie weer over. En toen ik zwanger was gingen die kwaaltjes vanzelf over in zwangerschapskwaaltjes.. Maar na een mislukte poging had ik wel een paar dagen nodig om mijn verdriet te verwerken. Ik had daar mijn methode voor: nadat ik de eerste 10 pogingen echt altijd erg vroeg testte en dus wist dat ik ongesteld ging worden, belde ik de kliniek zodra ik de eerste druppels bloed had gezien.. Dan kon ik een volgende afspraak plannen en daar weer naartoe leven/plannen. En na een dag (soms 2) krabbelde ik dan weer op. Omdat we elke maand achter elkaar door gingen had ik al snel weer een nieuw (cryo-)poging in het vooruitzicht.
Maar, zoals ik hierboven eerder vandaag al schreef, dit is écht niet dé manier ofzo. Voor ons werkte het.. Maar veel anderen willen dolgraag eerst weer een normale maand (of meerdere maanden)
@Linde, op jou had ik ook nog niet gereageerd, sorry! (ben een beetje verstrooid de laatste tijd) Heel veel sterkte met het verwerken van wat jullie ineens op jullie bordje kregen. Niemand kan zich indenken waar jullie doorheen zijn gegaan... Maar als we het ons proberen in te denken dan weten we allemaal dat we nooit voor die keuze willen staan. Sterkte, neem je tijd.. En hopelijk komt het genieten dan ook vanzelf! Enne... heel stoer (én lief!) dat je een update komt geven!
Maar om even terug te komen op je vraag: bij mij waren de hormonen er altijd aardig snel uit. Ik heb sowieso weinig last gehad van de hormonen. Niet echt stemmingswisselingen gehad (wel heel onzeker en bang geweest in de wachtweken hoor!!) De hoofdpijn door de decapeptyl was altijd snel over.. En de extra kwaaltjes door de utrogestan gingen eigenlijk geleidelijk tijdens de menstruatie weer over. En toen ik zwanger was gingen die kwaaltjes vanzelf over in zwangerschapskwaaltjes.. Maar na een mislukte poging had ik wel een paar dagen nodig om mijn verdriet te verwerken. Ik had daar mijn methode voor: nadat ik de eerste 10 pogingen echt altijd erg vroeg testte en dus wist dat ik ongesteld ging worden, belde ik de kliniek zodra ik de eerste druppels bloed had gezien.. Dan kon ik een volgende afspraak plannen en daar weer naartoe leven/plannen. En na een dag (soms 2) krabbelde ik dan weer op. Omdat we elke maand achter elkaar door gingen had ik al snel weer een nieuw (cryo-)poging in het vooruitzicht.
Maar, zoals ik hierboven eerder vandaag al schreef, dit is écht niet dé manier ofzo. Voor ons werkte het.. Maar veel anderen willen dolgraag eerst weer een normale maand (of meerdere maanden)
@Linde, op jou had ik ook nog niet gereageerd, sorry! (ben een beetje verstrooid de laatste tijd) Heel veel sterkte met het verwerken van wat jullie ineens op jullie bordje kregen. Niemand kan zich indenken waar jullie doorheen zijn gegaan... Maar als we het ons proberen in te denken dan weten we allemaal dat we nooit voor die keuze willen staan. Sterkte, neem je tijd.. En hopelijk komt het genieten dan ook vanzelf! Enne... heel stoer (én lief!) dat je een update komt geven!
zaterdag 14 december 2013 om 18:49
Bedankt voor je antwoord kuuk!!
Was dat lichamelijk wel te doen, zo door blijven gaan? Mocht deze poging niet lukken hebben wij ook wel enige mate van tijdsdruk omdat de hersteloperatie van mijn man dan bijna een jaar geleden is (en de kans op 'dichtgroeien' dan erg groot wordt). Helaas was het zaad te slecht om in te vriezen...
Wat mij betreft gaan we dan straks ook meteen weer door. Ik herken inderdaad wel wat je zegt met weer ergens naar toe leven. Zo heb ik in dit proces ook steeds stap voor stap naar alles toegeleefd. Eerst naar de start, toen naar de echo enz. Maar dit is dan wel weer de moeiljkste stap!
Heb inderdaad een hoop bijgeleerd de laatste maand, dat dan weer wel
Was dat lichamelijk wel te doen, zo door blijven gaan? Mocht deze poging niet lukken hebben wij ook wel enige mate van tijdsdruk omdat de hersteloperatie van mijn man dan bijna een jaar geleden is (en de kans op 'dichtgroeien' dan erg groot wordt). Helaas was het zaad te slecht om in te vriezen...
Wat mij betreft gaan we dan straks ook meteen weer door. Ik herken inderdaad wel wat je zegt met weer ergens naar toe leven. Zo heb ik in dit proces ook steeds stap voor stap naar alles toegeleefd. Eerst naar de start, toen naar de echo enz. Maar dit is dan wel weer de moeiljkste stap!
Heb inderdaad een hoop bijgeleerd de laatste maand, dat dan weer wel
zaterdag 14 december 2013 om 19:13
19juni: rare vragen zijn er niet hoor. Vorig jaar wist ik ook niks van die termen. Nu ook een redelijke deskundige. Ik heb zelf een medische opleiding gehad dus weet wel wat, maar zelfs begreep niks alles.
En qua hormonen. Ik was vooral moe. Van de utro weinig last. Bij de escape IUI moest ik ook utro gebruiken, maar daar brak mijn menstruatie gewoon door.
Ik heb zelf ook eerder getest. We mochten eigenlijk vrijdag pas testen, maar woensdag kon ik het niet meer houden.
Linde: ik heb vaak aan je gedacht. Wat een verdriet hebben jullie gehad. Hopelijk blijf het nu goed gaan en kan je een beetje genieten.
Hopelijk laat je af en toe wat van je horen.
En qua hormonen. Ik was vooral moe. Van de utro weinig last. Bij de escape IUI moest ik ook utro gebruiken, maar daar brak mijn menstruatie gewoon door.
Ik heb zelf ook eerder getest. We mochten eigenlijk vrijdag pas testen, maar woensdag kon ik het niet meer houden.
Linde: ik heb vaak aan je gedacht. Wat een verdriet hebben jullie gehad. Hopelijk blijf het nu goed gaan en kan je een beetje genieten.
Hopelijk laat je af en toe wat van je horen.
zaterdag 14 december 2013 om 21:04
Van de Utrogestan trok mijn menstruatie zich ook inderdaad niets aan... Soms al na 8 dagen ongesteld! (was na een dag-5 embryo)
Maar lichamelijk heb ik weinig last gehad eigenlijk. Daardoor konden we ook elke maand doorgaan. De eerste spuit ging er vorig jaar op 21 sept. in en de elfde tp was afgelopen 24 augustus. En dan hebben we de maand mei eigenlijk 'overgeslagen' (hysteroscopie en een paar weken later de pipelle)
Mijn cyclussen liepen een beetje in, zeg maar. Dus wij hadden steeds op de 26/27/28 dagen een tp.
Ondanks mijn hartziekte en lichamelijke handicap was het lichamelijk goed vol te houden. Geestelijk werd het wel steeds zwaarder! Maar dat komt ook omdat je na zoveel teleurstellingen bijna geen vertrouwen meer hebt!
Dus ik begrijp wel dat jullie (onder de genoemde tijdsdruk) door willen gaan. Maar grijp wél in als je voelt dat het te veel wordt! Ik heb ook altijd gezegd dat ik de mogelijkheid wilde hebben om te stoppen/pauzeren.
Bij ons was er tijdsdruk doordat ik medicatie die ik chronisch moet gebruiken, tijdelijk moest stoppen en andere medicatie moest ik vervangen. Die vervangende medicatie kom probemen geven. En steeds voor een maand rust weer overschakelen was ook geen optie.
Vooraf hadden we nóóit gedacht dat we zo ver zouden gaan dat we achter elkaar door zouden gaan. En als we het nu achteraf bekijken dan zeggen we ook dat dit érg zwaar was! We weten niet of we dit een eventuele volgende keer weer zo zouden doen... (maar ja, ik kan nu makkelijk lullen.. natuurlijk..)
Maar lichamelijk heb ik weinig last gehad eigenlijk. Daardoor konden we ook elke maand doorgaan. De eerste spuit ging er vorig jaar op 21 sept. in en de elfde tp was afgelopen 24 augustus. En dan hebben we de maand mei eigenlijk 'overgeslagen' (hysteroscopie en een paar weken later de pipelle)
Mijn cyclussen liepen een beetje in, zeg maar. Dus wij hadden steeds op de 26/27/28 dagen een tp.
Ondanks mijn hartziekte en lichamelijke handicap was het lichamelijk goed vol te houden. Geestelijk werd het wel steeds zwaarder! Maar dat komt ook omdat je na zoveel teleurstellingen bijna geen vertrouwen meer hebt!
Dus ik begrijp wel dat jullie (onder de genoemde tijdsdruk) door willen gaan. Maar grijp wél in als je voelt dat het te veel wordt! Ik heb ook altijd gezegd dat ik de mogelijkheid wilde hebben om te stoppen/pauzeren.
Bij ons was er tijdsdruk doordat ik medicatie die ik chronisch moet gebruiken, tijdelijk moest stoppen en andere medicatie moest ik vervangen. Die vervangende medicatie kom probemen geven. En steeds voor een maand rust weer overschakelen was ook geen optie.
Vooraf hadden we nóóit gedacht dat we zo ver zouden gaan dat we achter elkaar door zouden gaan. En als we het nu achteraf bekijken dan zeggen we ook dat dit érg zwaar was! We weten niet of we dit een eventuele volgende keer weer zo zouden doen... (maar ja, ik kan nu makkelijk lullen.. natuurlijk..)
