Zwanger
alle pijlers
december2014
maandag 2 juni 2014 om 15:33
Wij zijn uitgerekend in december 2014!
naam leeftijd kindjeuitgerekendgeslachtopmerking maybe maybe261e14 december24 juni24 juni geslachts- bepalingappelmuffin322e20 december8 juli7 aug 20 weken echoFreddelientje271e3 decemberverrassing17 juli 20 weken echosmiley_face281e23 decemberwillen het weten5 aug 20 weken echoNoah30+1e9 decembervolgt nog23 juni geslachts- bepaling1983-ehv311e15 decemberverrassing Sassefras1807312e1 decemberverrassing20 weken echo, onbekend wanneerZandkorrel36+4e12 decemberhouden we voor onszelf3 juni nekpl.metingAlly_White301e31 december19 juli bekend19 juli geslachts- bepalingDaizy341e en 2e6 decemberverrassingtweeling, 2 juni nekpl.metingbab123241e6 december17 juni17 juni geslachts- bepalingLiziemon362e7 december 25 juni bekend25 juni geslachts- bepalingMiepiestreepje332e 23 decemberwillen we (voorlopig) niet wetenuitgebreide 20 weken echo ivm ICSImem2b291e1 decemberblijft een verrassingzwanger na 1e IVFscv311e 15 decemberwillen het wel weten mamavanluna262e21 decemberverrassing Spruit231e20 decemberverrassing Noordzee- zwemmer342e31 decemberwillen het waarschijnlijk wetentermijn echo 6 juniBummer291e8 decemberbij 20 weken echo appelmuffin322e20 december8 juli20 weken echo 7 augflipflopje 31 1e26 deconbekend17 jun NPM & 4 aug 20W echoPien 29 1e12 decbij 20 weken echo20 weken echo 31 juli
naam leeftijd kindjeuitgerekendgeslachtopmerking maybe maybe261e14 december24 juni24 juni geslachts- bepalingappelmuffin322e20 december8 juli7 aug 20 weken echoFreddelientje271e3 decemberverrassing17 juli 20 weken echosmiley_face281e23 decemberwillen het weten5 aug 20 weken echoNoah30+1e9 decembervolgt nog23 juni geslachts- bepaling1983-ehv311e15 decemberverrassing Sassefras1807312e1 decemberverrassing20 weken echo, onbekend wanneerZandkorrel36+4e12 decemberhouden we voor onszelf3 juni nekpl.metingAlly_White301e31 december19 juli bekend19 juli geslachts- bepalingDaizy341e en 2e6 decemberverrassingtweeling, 2 juni nekpl.metingbab123241e6 december17 juni17 juni geslachts- bepalingLiziemon362e7 december 25 juni bekend25 juni geslachts- bepalingMiepiestreepje332e 23 decemberwillen we (voorlopig) niet wetenuitgebreide 20 weken echo ivm ICSImem2b291e1 decemberblijft een verrassingzwanger na 1e IVFscv311e 15 decemberwillen het wel weten mamavanluna262e21 decemberverrassing Spruit231e20 decemberverrassing Noordzee- zwemmer342e31 decemberwillen het waarschijnlijk wetentermijn echo 6 juniBummer291e8 decemberbij 20 weken echo appelmuffin322e20 december8 juli20 weken echo 7 augflipflopje 31 1e26 deconbekend17 jun NPM & 4 aug 20W echoPien 29 1e12 decbij 20 weken echo20 weken echo 31 juli
moderatorviva wijzigde dit bericht op 31-12-2020 09:48
Reden: ww verwijderrd ivm misbruik account
Reden: ww verwijderrd ivm misbruik account
1.18% gewijzigd
dinsdag 3 juni 2014 om 18:08
Hey wat leuk een nieuw topic met tabel! Ik heb met ook een facebookberichtje aan noah gestuurd. Ben benieuwd! Ook wel spannend. Straks zit er iemand tussen die ik ken. Haha. Ahja, we zitten bijna op de 12 weken...
Fijn dat er weer een heleboel goede echo's zijn geweest!!
Ik mag volgende week donderdag (vlak voor we op vakantie gaan) opnieuw voor de termijnecho, dit keer in het ziekenhuis. Schijnt standaard te zijn tijdens de intake voor de uitgebreide 20-weken echo in het zh. Op zich weer een boel gedoe, maar ook wel erg leuk om een extra keer een kijkje in m'n buik te nemen
Fijn dat er weer een heleboel goede echo's zijn geweest!!
Ik mag volgende week donderdag (vlak voor we op vakantie gaan) opnieuw voor de termijnecho, dit keer in het ziekenhuis. Schijnt standaard te zijn tijdens de intake voor de uitgebreide 20-weken echo in het zh. Op zich weer een boel gedoe, maar ook wel erg leuk om een extra keer een kijkje in m'n buik te nemen
dinsdag 3 juni 2014 om 18:40
dinsdag 3 juni 2014 om 20:30
Sorry meiden, beetje stil hier geweest de afgelopen dagen. Was wel actief op de Facebook groep, maar daar zit niet iedereen nog natuurlijk. Laatste dagen weer veel hoofdpijn en erg moe, nadat ik er op mijn vrije dagen weinig last van heb gehad.
Zal vanaf nu weer gezellig mee schrijven hoor.
Zal vanaf nu weer gezellig mee schrijven hoor.
Life is better when you're laughing
dinsdag 3 juni 2014 om 21:38
@kwalen: ik snap er niets meer van, sinds een kleine week veel vaker en erger misselijk, begin afkeer te krijgen tegen bepaald eten (heel spontaan ook, eerst denken dat ik het lekker vind en vervolgens niet kan eten).
En last van m'n stuitje? Iemand ervaring?
@buik: hier ook wel wat zichtbaar hoor! Borsten groeide de eerste weken flink, dat blijft nu stabiel gelukkig!
@facebook: kan iemand mij helpen (heb 0 verstand van facebook) ik heb het verzoek van noah noah geaccepteerd, hoe kom ik nu bij onze club?
En last van m'n stuitje? Iemand ervaring?
@buik: hier ook wel wat zichtbaar hoor! Borsten groeide de eerste weken flink, dat blijft nu stabiel gelukkig!
@facebook: kan iemand mij helpen (heb 0 verstand van facebook) ik heb het verzoek van noah noah geaccepteerd, hoe kom ik nu bij onze club?
dinsdag 3 juni 2014 om 21:42
@ Bummer..als het goed is voegt Noah je vanzelf toe. Maar mss is ze er even niet.
De nekplooimeting ging goed! Was een hele nette 1,7 mm dus ik ben wel blij, neusbotje was ook al goed zichtbaar en over de rest was ze ook tevreden.
en de kleine loopt exact op schema
Bloedonderzoek moet ik nog afwachten, maar daar maak ik me niet zo'n zorgen over.
Slapen; ik viel vanmiddag bijna in slaap bij een klant. Pff wat had ik moeite om mijn ogen open te houden zeg! Echt erg...
De nekplooimeting ging goed! Was een hele nette 1,7 mm dus ik ben wel blij, neusbotje was ook al goed zichtbaar en over de rest was ze ook tevreden.
en de kleine loopt exact op schema
Bloedonderzoek moet ik nog afwachten, maar daar maak ik me niet zo'n zorgen over.
Slapen; ik viel vanmiddag bijna in slaap bij een klant. Pff wat had ik moeite om mijn ogen open te houden zeg! Echt erg...
dinsdag 3 juni 2014 om 21:55
Het is op de FB idd gezellig druk Ally_white, en daardoor hier vast wat stiller.
Wat naar dat je nog steeds hoofdpijn hebt.
Hier ook veel hoofdpijn en veel zorgen. Om niets. Maar dat krijg ik mezelf niet aangepraat.
Ik moet het even van me af schrijven:
Vandaag zijn mijn zorgen zover de spuigaten uit gelopen, dat mijn man zelfs de VK heeft gebeld voor overleg.
Ik overzie het gewoon niet meer. Het is een spanning die al vanaf het weekend oploopt, en die vooral voortkomt uit dat ik geen vertrouwen heb in mijn lichaam dat het goed gaat.
Ik ben de dag voor mijn laatste bezoek aan de VK (2wk geleden) gestopt met de Utrgogestan die ik gebruikte ivm de IVF. Ik merk dat ik daar zoveel aan ophang, ik ben er ondertussen van overtuigd dat mijn lichaam het zelf niet kan en het kindje al lang niets meer doet.
WAANZIN, maar ik verzuip erin .
Zo erg dat ik knallende ruzie kreeg met mijn man, die dan niet de knopen voor mij doorhakt die ik doorgehakt wil hebben:
- ik wil dat HIJ zegt dat ik gewoon een extra echo moet plannen, maar daar staat hij niet volledig achter (denkt dat een echo mij weer maar voor korte duur geruststeld, en om het "plaatje" gaat het hem niet "maar als ik het wil moet ik het vooral plannen").
- vervolgens wilde ik dat HIJ akkoord ging met dat ik á la minuut een Angelsound ging kopen zodat ik thuis het hartje kan luisteren (hij is bang dat het slecht is voor de baby en ik té vaak ga luisteren en het nog niet zal horen omdat mijn baarmoeder naar achteren ligt, allemaal punten waar hij ook wel gelijk in heeft...)
Uiteindelijk zou ik, na 4 uur huilen, de VK bellen om te overleggen hoe ik in vredesnaam met dit gevoel moet omgaan en vragen of mijn volgende afspraak misschien eerder kon. Maar toen nam ze dus tot 2x toe niet op in het telefonisch spreekuur, en was ik er klaar mee (en stond ik dus met de autosleutels klaar om zelf een Angelsound doptone te gaan halen...)
Volledig in paniek was ik, en ik kom er zelf niet uit.
Mijn man is gelukkig de liefste van de wereld, met zoveel geduld, en ondanks dat hij het heel moeilijk vindt, kon hij me er een beetje uittrekken.
Hij heeft dus nog een 3e bel-poging gedaan en toen nam de VK wel op. Zorgen besproken, fysiek lijkt er echt niets om zorgen over te maken.
Ik mag nu gelukkig wel al komende vrijdag voor controle ipv volgende week, en wil deze extreme zorgen dan ook wel aankaarten, want dit mag en kan echt niet zo, dit lijkt me pas slecht voor de baby...
Pffff, sorry voor mijn ego-post, maar ik moest mijn dag even van me af schrijven. Ik zit nog steeds met brandende ogen op mijn werk, afschuwelijk.
Ik heb altijd gedacht en gehoopt stralend door mijn zwangerschap te gaan als het ooit zou lukken, en fysiek zou ik daartoe ook in staat zijn, want dat gaat prima, zelfs met de hoofdpijn.
Maar ik vind alles zo eng; durf niet oprecht blij te zijn met kado's, kan niet zonder gedachten als "maar wat als het niet goed gaat" te fantaseren over namen, kamers en de toekomst. Ik koop een shirtje of verdiep me in wandelwagens in de hoop dat die blijdschap groeit, maar het lukt gewoon niet 100%.
En mijn masker doet goed zijn werk, waardoor ik mijn zorgen goed verborgen houdt. Wat eindigt in een explosie als vandaag, die echt alle grenzen over gaat....
Wat naar dat je nog steeds hoofdpijn hebt.
Hier ook veel hoofdpijn en veel zorgen. Om niets. Maar dat krijg ik mezelf niet aangepraat.
Ik moet het even van me af schrijven:
Vandaag zijn mijn zorgen zover de spuigaten uit gelopen, dat mijn man zelfs de VK heeft gebeld voor overleg.
Ik overzie het gewoon niet meer. Het is een spanning die al vanaf het weekend oploopt, en die vooral voortkomt uit dat ik geen vertrouwen heb in mijn lichaam dat het goed gaat.
Ik ben de dag voor mijn laatste bezoek aan de VK (2wk geleden) gestopt met de Utrgogestan die ik gebruikte ivm de IVF. Ik merk dat ik daar zoveel aan ophang, ik ben er ondertussen van overtuigd dat mijn lichaam het zelf niet kan en het kindje al lang niets meer doet.
WAANZIN, maar ik verzuip erin .
Zo erg dat ik knallende ruzie kreeg met mijn man, die dan niet de knopen voor mij doorhakt die ik doorgehakt wil hebben:
- ik wil dat HIJ zegt dat ik gewoon een extra echo moet plannen, maar daar staat hij niet volledig achter (denkt dat een echo mij weer maar voor korte duur geruststeld, en om het "plaatje" gaat het hem niet "maar als ik het wil moet ik het vooral plannen").
- vervolgens wilde ik dat HIJ akkoord ging met dat ik á la minuut een Angelsound ging kopen zodat ik thuis het hartje kan luisteren (hij is bang dat het slecht is voor de baby en ik té vaak ga luisteren en het nog niet zal horen omdat mijn baarmoeder naar achteren ligt, allemaal punten waar hij ook wel gelijk in heeft...)
Uiteindelijk zou ik, na 4 uur huilen, de VK bellen om te overleggen hoe ik in vredesnaam met dit gevoel moet omgaan en vragen of mijn volgende afspraak misschien eerder kon. Maar toen nam ze dus tot 2x toe niet op in het telefonisch spreekuur, en was ik er klaar mee (en stond ik dus met de autosleutels klaar om zelf een Angelsound doptone te gaan halen...)
Volledig in paniek was ik, en ik kom er zelf niet uit.
Mijn man is gelukkig de liefste van de wereld, met zoveel geduld, en ondanks dat hij het heel moeilijk vindt, kon hij me er een beetje uittrekken.
Hij heeft dus nog een 3e bel-poging gedaan en toen nam de VK wel op. Zorgen besproken, fysiek lijkt er echt niets om zorgen over te maken.
Ik mag nu gelukkig wel al komende vrijdag voor controle ipv volgende week, en wil deze extreme zorgen dan ook wel aankaarten, want dit mag en kan echt niet zo, dit lijkt me pas slecht voor de baby...
Pffff, sorry voor mijn ego-post, maar ik moest mijn dag even van me af schrijven. Ik zit nog steeds met brandende ogen op mijn werk, afschuwelijk.
Ik heb altijd gedacht en gehoopt stralend door mijn zwangerschap te gaan als het ooit zou lukken, en fysiek zou ik daartoe ook in staat zijn, want dat gaat prima, zelfs met de hoofdpijn.
Maar ik vind alles zo eng; durf niet oprecht blij te zijn met kado's, kan niet zonder gedachten als "maar wat als het niet goed gaat" te fantaseren over namen, kamers en de toekomst. Ik koop een shirtje of verdiep me in wandelwagens in de hoop dat die blijdschap groeit, maar het lukt gewoon niet 100%.
En mijn masker doet goed zijn werk, waardoor ik mijn zorgen goed verborgen houdt. Wat eindigt in een explosie als vandaag, die echt alle grenzen over gaat....
dinsdag 3 juni 2014 om 22:09
Wat super lastig mem2b.
Ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen wat je ook maar iets helpt. Zijn er dingen die je kan doen om je hoofd wat leger te maken?
Iets wat wij kunnen doen om je er doorheen te slepen?
Als je het nodig hebt voor je gemoedsrust waarom laat je dan niet een extra echo doen? Wat houdt je tegen?
Het zijn niet de medicijnen die je gebruikt hebt die jouw zwanger houden, het is jouw lichaam!!!
Ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen wat je ook maar iets helpt. Zijn er dingen die je kan doen om je hoofd wat leger te maken?
Iets wat wij kunnen doen om je er doorheen te slepen?
Als je het nodig hebt voor je gemoedsrust waarom laat je dan niet een extra echo doen? Wat houdt je tegen?
Het zijn niet de medicijnen die je gebruikt hebt die jouw zwanger houden, het is jouw lichaam!!!
woensdag 4 juni 2014 om 00:09
Dank voor jullie lieve woorden! Dat is al steun .
Bummer, daar ben ik ook echt alert op, en thuis en met een paar vriendinnen kan ik gelukkig mezelf zijn.
Het is zelfs mijn eigen werk, heb de afgelopen jaren in de (post)-partum psychiatrie gewerkt :-s. Misschien dat ik daardoor nu ook wel veel te bewust met mijn emotionele welzijn bezig ben....
Maar het voelt echt alsof ik er dan alle grip op kwijt ben. Grrrrrr....
Nou, avonddienst overleefd, ik ga slapen, ben gesloopt...
Truste!
Bummer, daar ben ik ook echt alert op, en thuis en met een paar vriendinnen kan ik gelukkig mezelf zijn.
Het is zelfs mijn eigen werk, heb de afgelopen jaren in de (post)-partum psychiatrie gewerkt :-s. Misschien dat ik daardoor nu ook wel veel te bewust met mijn emotionele welzijn bezig ben....
Maar het voelt echt alsof ik er dan alle grip op kwijt ben. Grrrrrr....
Nou, avonddienst overleefd, ik ga slapen, ben gesloopt...
Truste!
woensdag 4 juni 2014 om 03:34
@ Mem: ik leef met je mee. Ik kan mij heel goed voorstellen dat angsten soms heel groot worden. Op het moment dat dat gebeurt dan is het bijna niet meer te overheersen. Wat fijn dat je zo'n lieve man hebt die je uiteindelijk kan kalmeren. En nog een paar dagen tot een nieuwe echo. Ik merk bij mijzelf dat een echo maar een paar dagen voor geruststelling zorgt dus daar zit wel een kern van waarheid in. Neemt niet weg dat je die geruststelling soms heel erg nodig kunt hebben. Dan maar een keer vaker een echo. Knuffel van mij.
@ Bummer: geen ervaring met pijn in het stuitje. Ik heb het wel vaker gehoord. Het is vast niet gek. Lastig dat je kwaaltjes erger worden in plaats van verminderen.
@ Zandkorrel: gefeliciteerd met de goede nekplooimeting. Een hele geruststelling dat alles, voor zover te zien, in orde is. Kun je lekker verder zweven op de roze (of blauwe) wolk
@ Ally: jammer genoeg deel ik je ervaring wat betreft hoofdpijn. Ik las laatst ergens dat dat komt door de hormonale veranderingen. Veel water drinken schijnt inderdaad te helpen (noemde iemand hier ook al).
@ Daizy: ook een goede uitslag. Gefeliciteerd! Fijn nieuws.
Hier een vreselijke nacht! Sinds 1 uur ben ik klaarwakker. Ben zojuist maar uit bed gegaan want van liggen wachten tot ik in slaap val word ik ook niet erg gelukkig. Ik denk dat ik wakker ben van de stress. Ik ga vandaag vertellen op mijn werk dat ik zwanger ben. Heel erg zitten dubben of ik het al wel of niet vertel. Ik heb een contract tot eind augustus. Als ik het niet vertel heb ik kans dat ik eind deze maand al te horen krijg dat ik een verlening heb. In verband met vakanties zie ik mijn bazen de hele maand juli niet. Kans is alleen dat ze het deze maand niet vertellen maar begin augustus. Zo lang kan ik het niet verborgen houden want je begint het nu al te zien. En het zou vervelend zijn als ik straks terug kom van vakantie en het dan nog moet vertellen terwijl je het dan ook duidelijk kunt zien. Uiteindelijk besloten om de gok te nemen en het vandaag al te vertellen. Brengt een hoop stress met zich mee want mijn man denkt dat ik dan geen verlenging krijg. Überhaupt denkt mijn man al dat we failliet gaan aan een kindje dus echt fijn is het niet dat er twijfel is over mijn contract.... Duimen jullie voor me vandaag?
@ Bummer: geen ervaring met pijn in het stuitje. Ik heb het wel vaker gehoord. Het is vast niet gek. Lastig dat je kwaaltjes erger worden in plaats van verminderen.
@ Zandkorrel: gefeliciteerd met de goede nekplooimeting. Een hele geruststelling dat alles, voor zover te zien, in orde is. Kun je lekker verder zweven op de roze (of blauwe) wolk
@ Ally: jammer genoeg deel ik je ervaring wat betreft hoofdpijn. Ik las laatst ergens dat dat komt door de hormonale veranderingen. Veel water drinken schijnt inderdaad te helpen (noemde iemand hier ook al).
@ Daizy: ook een goede uitslag. Gefeliciteerd! Fijn nieuws.
Hier een vreselijke nacht! Sinds 1 uur ben ik klaarwakker. Ben zojuist maar uit bed gegaan want van liggen wachten tot ik in slaap val word ik ook niet erg gelukkig. Ik denk dat ik wakker ben van de stress. Ik ga vandaag vertellen op mijn werk dat ik zwanger ben. Heel erg zitten dubben of ik het al wel of niet vertel. Ik heb een contract tot eind augustus. Als ik het niet vertel heb ik kans dat ik eind deze maand al te horen krijg dat ik een verlening heb. In verband met vakanties zie ik mijn bazen de hele maand juli niet. Kans is alleen dat ze het deze maand niet vertellen maar begin augustus. Zo lang kan ik het niet verborgen houden want je begint het nu al te zien. En het zou vervelend zijn als ik straks terug kom van vakantie en het dan nog moet vertellen terwijl je het dan ook duidelijk kunt zien. Uiteindelijk besloten om de gok te nemen en het vandaag al te vertellen. Brengt een hoop stress met zich mee want mijn man denkt dat ik dan geen verlenging krijg. Überhaupt denkt mijn man al dat we failliet gaan aan een kindje dus echt fijn is het niet dat er twijfel is over mijn contract.... Duimen jullie voor me vandaag?
woensdag 4 juni 2014 om 04:17
Hier weer lekker aan het nachtbraken
En ik ben nog wel zo moe.
Ik heb ook last van mijn stuitje Bummer. Maar ik heb sowieso sinds mijn 18e rugklachten. En ik zit de hele dag achter de computer op het werk. Ik zorg ervoor dat ik wat vaker een rondje loop om de boel wat soepeler te houden.
Wat vervelend mem2b dat je je zo'n zorgen maakt. Het is ook een heel spannende tijd allemaal. Ik zou de extra echo gewoon doen als dat je toch weer wat geruststelt. Gelukkig heb je in je omgeving mensen waarbij je jezelf kan zijn en je zorgen kan uiten. En ook fijn dat je de controle bij de vk wat eerder heb nu. Ik leef met je mee!
Heel veel succes met vertellen vandaag, pien!
Yay! Zand-korrel wat fijn dat alles er goed uit zag!
Ik ga weer proberen te slapen. Gelukkig ben ik vrij vandaag anders had ik niet geweten hoe ik me door deze dag had moeten slepen.
En ik ben nog wel zo moe.
Ik heb ook last van mijn stuitje Bummer. Maar ik heb sowieso sinds mijn 18e rugklachten. En ik zit de hele dag achter de computer op het werk. Ik zorg ervoor dat ik wat vaker een rondje loop om de boel wat soepeler te houden.
Wat vervelend mem2b dat je je zo'n zorgen maakt. Het is ook een heel spannende tijd allemaal. Ik zou de extra echo gewoon doen als dat je toch weer wat geruststelt. Gelukkig heb je in je omgeving mensen waarbij je jezelf kan zijn en je zorgen kan uiten. En ook fijn dat je de controle bij de vk wat eerder heb nu. Ik leef met je mee!
Heel veel succes met vertellen vandaag, pien!
Yay! Zand-korrel wat fijn dat alles er goed uit zag!
Ik ga weer proberen te slapen. Gelukkig ben ik vrij vandaag anders had ik niet geweten hoe ik me door deze dag had moeten slepen.
woensdag 4 juni 2014 om 08:06
@mem2b schrijf hier alles lekker van je af, wie weet lucht het een klein beetje op. Ik hoop voor je dat je snel je kleintje gaat voelen bewegen. Dat geeft een hoop bevestiging dat hij/zij er nog is.
@bummer Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik ook heel erg veel last van mijn stuitje (wel uiteindelijk in combinatie met mijn bekken) ik kreeg toen therapie en daar werd me aangeraden als ik uit mijn werk kwam, of gewoon druk was geweest om even helemaal plat te gaan liggen op mijn bed, ook zonder hoofdkussen. Meestal deed ik dat een minuut of 10 en dan werd het minder.
@bummer Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik ook heel erg veel last van mijn stuitje (wel uiteindelijk in combinatie met mijn bekken) ik kreeg toen therapie en daar werd me aangeraden als ik uit mijn werk kwam, of gewoon druk was geweest om even helemaal plat te gaan liggen op mijn bed, ook zonder hoofdkussen. Meestal deed ik dat een minuut of 10 en dan werd het minder.
woensdag 4 juni 2014 om 08:07
Pien, wettelijk gezien hoef je get nog lang niet te vertellen! Ik zou het dan ook niet doen.
Zij zijn zakelijk dat ze dan eventueel je contract niet verlengen, weers zelf ook zakelijk.
Bummer, stuitje is herkenbaar. En het straalt ook uit naar mijn billen. Volgens mijn fysio en de verloskundige is het verwerking van het bekken.
Mem, zoals duidelijk mag zijn, herken ik je angsten maar al te goed. Bij mij is de ergste paniek/hysterie van de eerste. Weken weg, maar ik ben er nog allerminst van overtuigd dat ik in december een kindje in mijn armen hou.
Wat betreft echo's. Die geven inderdaad maar een paar dagen rust. Nou en? Het gaat maar om een paar weken. Ik heb het idee dat als ik kleintje kan voelen ik ook minder behoefte heb aan die echo's. Dus komen er hier tot de twintig weken echo in ieder geval twee echo's en als ik daar behoefte aan heb meer. Al is dat laatste weer makkelijker als je in het ziekenhuis loopt. Van mijn ziekenhuis heb ik begrepen dat bij elke controle een echo niet standaard is, maar dat ik erom kan vragen als ik onzeker ben.
Doppler/angelsound zou ik met jouw paniek juist NIET doen. Want het zal voorkomen dat je het hartje niet gelijk kunt vinden. De stress die dat geeft.
Zij zijn zakelijk dat ze dan eventueel je contract niet verlengen, weers zelf ook zakelijk.
Bummer, stuitje is herkenbaar. En het straalt ook uit naar mijn billen. Volgens mijn fysio en de verloskundige is het verwerking van het bekken.
Mem, zoals duidelijk mag zijn, herken ik je angsten maar al te goed. Bij mij is de ergste paniek/hysterie van de eerste. Weken weg, maar ik ben er nog allerminst van overtuigd dat ik in december een kindje in mijn armen hou.
Wat betreft echo's. Die geven inderdaad maar een paar dagen rust. Nou en? Het gaat maar om een paar weken. Ik heb het idee dat als ik kleintje kan voelen ik ook minder behoefte heb aan die echo's. Dus komen er hier tot de twintig weken echo in ieder geval twee echo's en als ik daar behoefte aan heb meer. Al is dat laatste weer makkelijker als je in het ziekenhuis loopt. Van mijn ziekenhuis heb ik begrepen dat bij elke controle een echo niet standaard is, maar dat ik erom kan vragen als ik onzeker ben.
Doppler/angelsound zou ik met jouw paniek juist NIET doen. Want het zal voorkomen dat je het hartje niet gelijk kunt vinden. De stress die dat geeft.
woensdag 4 juni 2014 om 09:55
Jeetje Mem, wat naar en heftig allemaal! Inderdaad wel belangrijk dat met je vk te bespreken. Ik hoop dat zij je kan helpen wat te ontspannen! En als een extra echo (tijdelijk) rust geeft is dat het wel waard toch? Alleen wel afwegen of een echo rust geeft of juist extra spanning (dat was bij mij weleens het geval), maar dat weet je zelf volgens mij heel goed. Ik vind Noahs idee wel slim, nu vast tot extra echo's besluiten zodat je je daaraan vast kunt houden/daar naartoe kunt leven. Het nog niet kunnen genieten herken ik wel. Dat had ik in mijn vorige zwangerschap met name het eerste trimester heel sterk maar ook eerste helft tweede trimester vond ik dat nog niet heel makkelijk. Maar vanaf dat ik wist de 20-wekenecho goed was en ons kindje voelde bewegen heb ik er oprecht heel erg van genoten. Ik had de zwangerschap echt niet willen missen (terwijl ik in het begin toch wel regelmatig dacht, als een zwangerschap geen 9 mnd zou duren maar ik volgende week een gezond kindje zou hebben zou ik het ook goed vinden). Ik hoop echt dat dat voor jou ook komt!
Pien en Appelmuffin, hebben jullie uiteindelijk nog een beetje kunnen slapen?
Pien en Appelmuffin, hebben jullie uiteindelijk nog een beetje kunnen slapen?
woensdag 4 juni 2014 om 09:58
Meiden ik stap denk ik maar weer uit deze groep de groep is te groot om bij te houden en jullie zijn vooral meiden die zwanger zijn van de 1ste of 2de kindje... Ik ben naar meiden opzoek die zwanger zijn van de derde en in dec uitgerekend ... Heb een topic geopend maar helaas nog niemand gevonden
Toch bedankt dat ik mee mocht schrijven!
Toch bedankt dat ik mee mocht schrijven!
woensdag 4 juni 2014 om 10:55
Succes verder dobbelsteen. Ik snap je bezwaar van een grote groep. Vind het zelf niet erg, maar snap dat het lastig is om bij te houden.
Dat van een derde kindje en wij niet snap ik dan weer niet. Er is hier zelfs iemand die de vierde krijgt. De hoeveelste het ook wordt, zwanger zijn is bijzonder en ieder heeft een unieke inbreng.
Dat van een derde kindje en wij niet snap ik dan weer niet. Er is hier zelfs iemand die de vierde krijgt. De hoeveelste het ook wordt, zwanger zijn is bijzonder en ieder heeft een unieke inbreng.
woensdag 4 juni 2014 om 11:24
Ojee meiden, ik heb een tijd niet meegelezen en geschreven en ik heb een hoop gemist! Ga gelijk Noah een berichtje sturen via Facebook. Hier gaat alles goed. Wel hoofdpijn, maar dat schijnen gewoon de hormonen te zijn. Dus net als Ally ben ik ook veel water aan het drinken! En nog steeds moe, dus 's avonds lekker op tijd naar bed. Werk vreet veel energie, dus ik wil het zsm ook op werk gaan vertellen. Liefs!