Zwanger
alle pijlers
Eerste kind (spoed)keizersnede, hoe bevallen van tweede?
donderdag 11 juni 2020 om 22:23
Heb je bij je eerste een (spoed)keizersnede gehad?
Waarom werd de eerste keer een ks?
Wat koos je voor de bevalling van je tweede kind?
Hoe kwam je tot die keuze?
Hoe verliep die tweede bevalling?
Hier een bevalling die niet vorderde op alle vlakken:
Na meer dan 24u gebroken vliezen ingeleid, ging goed tot 9cm maar de laatste cm ontsluiting kwam niet, er kwamen geen persweeën, kind was scheef gedraaid, en na 1,5 uur persen zonder weeën een keizersnede.
Volgens de gynaecoloog val ik in de groep met verhoogd risico op herhaling van dit scenario.
Een vaginale bevalling heeft vele voordelen en natuurlijk ook risico's.
Voor een keizersnede zijn er ook risico's, maar wellicht zijn die risico's wel wat beter voorspelbaar.
Voor de baby is een (goede) vaginale bevalling verreweg het beste (longen, darmflora en immuunsysteem). Ook zelf lijkt het me stukken leuker om na de bevalling gewoon lekker met m'n baby te kunnen knuffelen i.p.v. eerst nog dichtgemaakt te moeten worden op de OK. Om nog maar te zwijgen van het herstel daarna.
Maar een vaginale bevalling lijkt me (vanuit mijn vorige ervaring) serieus best eng... Ik heb er helaas zo weinig vertrouwen in dat ik het kan.
Ik heb nu geen blijvende klachten overgehouden aan de keizersnede, maar kom ik er de volgende keer net zo goed uit?
Kortom, ik weet het echt niet!
Ik ga uiteraard t.z.t. een goed gesprek hebben met de verloskundige en de gynaecoloog, maar ik ben benieuwd naar ervaringen.
Waarom werd de eerste keer een ks?
Wat koos je voor de bevalling van je tweede kind?
Hoe kwam je tot die keuze?
Hoe verliep die tweede bevalling?
Hier een bevalling die niet vorderde op alle vlakken:
Na meer dan 24u gebroken vliezen ingeleid, ging goed tot 9cm maar de laatste cm ontsluiting kwam niet, er kwamen geen persweeën, kind was scheef gedraaid, en na 1,5 uur persen zonder weeën een keizersnede.
Volgens de gynaecoloog val ik in de groep met verhoogd risico op herhaling van dit scenario.
Een vaginale bevalling heeft vele voordelen en natuurlijk ook risico's.
Voor een keizersnede zijn er ook risico's, maar wellicht zijn die risico's wel wat beter voorspelbaar.
Voor de baby is een (goede) vaginale bevalling verreweg het beste (longen, darmflora en immuunsysteem). Ook zelf lijkt het me stukken leuker om na de bevalling gewoon lekker met m'n baby te kunnen knuffelen i.p.v. eerst nog dichtgemaakt te moeten worden op de OK. Om nog maar te zwijgen van het herstel daarna.
Maar een vaginale bevalling lijkt me (vanuit mijn vorige ervaring) serieus best eng... Ik heb er helaas zo weinig vertrouwen in dat ik het kan.
Ik heb nu geen blijvende klachten overgehouden aan de keizersnede, maar kom ik er de volgende keer net zo goed uit?
Kortom, ik weet het echt niet!
Ik ga uiteraard t.z.t. een goed gesprek hebben met de verloskundige en de gynaecoloog, maar ik ben benieuwd naar ervaringen.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 20 augustus 2020 om 22:54
Ik snap er nog steeds niks van, maar ik had na mijn vaginale bevalling met ruptuur echt amper napijn en zeker minder dan na mijn keizersnede. Maar dat kun je dus van te voren niet voorspellen. En ook na de vaginale bevalling mocht ik inderdaad mijn peuter de eerste 6 weken echt niet tillen van de gyn.
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:06
Dat ik peuter niet mocht tillen na vaginale bevalling heb ik niks over gehoord. Doe het dan ook alweer sinds week 2 ofzo. Is mij echt niet verteld..
Ik heb de volgende beredenering erop los gelaten: herstel van een KS is sowieso vrij pittig want flinke buikwond. De kans dat je met vaginale bevalling net zo’n zwaar herstel tegemoet gaat, vanwege complicaties bij de bevalling, is klein. Maar ook als het even zwaar is qua herstel, dan heb je in elk geval een mooie ervaring erbij en mag je waarschijnlijk eerder naar huis. Maar goed, ik wilde ook echt graag vaginaal bevallen, dat speelt natuurlijk ook mee.
Ik heb de volgende beredenering erop los gelaten: herstel van een KS is sowieso vrij pittig want flinke buikwond. De kans dat je met vaginale bevalling net zo’n zwaar herstel tegemoet gaat, vanwege complicaties bij de bevalling, is klein. Maar ook als het even zwaar is qua herstel, dan heb je in elk geval een mooie ervaring erbij en mag je waarschijnlijk eerder naar huis. Maar goed, ik wilde ook echt graag vaginaal bevallen, dat speelt natuurlijk ook mee.
vrijdag 21 augustus 2020 om 08:19
Kan zijn dat het bij mij specifiek gezegd is vanwege de ruptuur die op de OK gehecht moest worden hoor, maar voor je bekken (en lange termijn herstel) is de eerste 6 weken niet tillen echt beter, begreep ik ook van de bekkenbodemfysio.SanPellegrino schreef: ↑21-08-2020 08:06Dat ik peuter niet mocht tillen na vaginale bevalling heb ik niks over gehoord. Doe het dan ook alweer sinds week 2 ofzo. Is mij echt niet verteld..
vrijdag 21 augustus 2020 om 09:22
happyapple schreef: ↑20-08-2020 22:54Ik snap er nog steeds niks van, maar ik had na mijn vaginale bevalling met ruptuur echt amper napijn en zeker minder dan na mijn keizersnede. Maar dat kun je dus van te voren niet voorspellen. En ook na de vaginale bevalling mocht ik inderdaad mijn peuter de eerste 6 weken echt niet tillen van de gyn.
Hoe dat kan verschillen hé, ik heb een heel klein scheurtje gehad. Maar heb echt 2 weken flink laat gehad van de mini hechting en de beursheid. Na de ks liep ik de 2de dag alweer rond.
vrijdag 21 augustus 2020 om 10:44
Dank je wel!heytan schreef: ↑19-08-2020 19:54@ecam,nog gefeliciteerd! Fijn dat alles goed is gegaan. Behalve dan die ruggenprik. Erg jammer want dat was nou net waar je zo bang voor was. Hopelijk gaat dat nu beter. Hoe gaat het met jou en je dochter?
Ik heb vandaag gesprek gehad met thetapeut over o.a. de bevalling. Ik was er helemaal zeker van dat ik weer voor eej keizersnede wou gaan, maar nu twijfel ik toch weer erg. Besproken om de twijfel voor nu even te parkeren tot 8 september, dan heb ik een gesprek bij de gyn en dan kan kijken we daarna weer verder.
Flipje, ben jij er al uit?
Onze dochter is alweer bijna 4 weken, we zijn helemaal verliefd op haar, haar grote broers zijn ook in de wolken
Mijn keizersnede is dus ook alweer bijna 4 weken geleden, voel de wond wat af en toe maar in feite doe ik eigenlijk weer van alles.
Dit was voor mij de 3e keizersnede en moet zeggen dat deze mij het minst zwaar is gevallen.
De dag van de keizersnede kon ik niet uit bed ivm mijn benen die lang verdoofd waren door de ruggenprik.
De volgende ochtend katheter en infuus eruit en ben gaan douchen met dochter, uiteraard krom lopend en met ondersteuning.
Uit bed komen deed veel pijn maar eenmaal eruit en langzaam lopen werd de pijn minder.
Dag 2 alleen paracetamol en naproxen genomen, wilde geen morfine meer.
Werd er zo moe en duf van.
Dag 3 lekker naar huis.
Heb de eerste week moeite gehad om na de nacht weer uit bed te komen.
Maar eenmaal er door heen was het prima te doen.
Ik heb 3 hele verschillende ervaringen, de eerste was een spoed en dat herstel was erg lang.
2e keer een heftige wondinfectie.
En nu deze keer die echt totaal anders aanvoelde qua pijn en beleving.
Ik heb bij iedere controle van alles gevraagd aan de gynaecoloog.
Onder andere over de manier en het doorknippen van de navelstreng en het hoe en wat in die situatie, of in die situatie.
Heb veel verklevingen door endometriose en door de eerdere operaties.
Ik had geen zenuwen en was voor mijn gevoel goed voorbereid, ook wist ik natuurlijk dat het sowieso hoe dan ook pijn ging doen.
Maar de ochtend van melden, nou echt ik wist niet meer wat links of rechts was, ik had het niet meer.
Mijn lichaam begon met trillen en is pas uren later gestopt.
Toen kreeg ik ook nog een middel via het infuus wat je baarmoeder doet krimpen en daar ga je ook van trillen, dus dat zag er fraai uit
Één voordeel, ze mogen niet meer op je buik duwen voor de stand van je baarmoeder.
Wat je ook besluit, doe wat goed voelt!
Mijn ervaringen zijn totaal anders en kan ze niet vergelijken.
vrijdag 21 augustus 2020 om 11:01
De verpleging mocht het niet meer.
Vandaar dat middel, maar dat middel is heel heftig. Wat een naweeën en pijn in de wond, het natuurlijke krimpen van de baarmoeder vond ik ‘fijner’.
De kraamzorg mocht het ook niet controleren, alleen de verloskundige die is 2 keer bij ons thuis geweest, maar die deed het heel rustig.
vrijdag 21 augustus 2020 om 11:05
Mijn situatie was wat anders, want wij lagen na 2 dagen in familie kamers op de couveuse afdeling omdat dochter ziek was, die kamers waren gloedjenieuw. Die dames daar zijn couveuse verpleegkundigen en geen kraamzorg natuurlijk, maar ze moesten wel de kraamvrouw ook controleren. De memo van 'niet drukken na keizersnede' hadden ze even gemist.ecam2015 schreef: ↑21-08-2020 11:01De verpleging mocht het niet meer.
Vandaar dat middel, maar dat middel is heel heftig. Wat een naweeën en pijn in de wond, het natuurlijke krimpen van de baarmoeder vond ik ‘fijner’.
De kraamzorg mocht het ook niet controleren, alleen de verloskundige die is 2 keer bij ons thuis geweest, maar die deed het heel rustig.
Ik kon het ze niet super kwalijk nemen, maar het was wel pijnlijk en heb het uiteraard ook gemeld haha.
Een ander deed het met de verloskundige heel voorzichtig en zachtjes, dat was prima.
vrijdag 21 augustus 2020 om 11:09
Bevallen bij de eerste met een spoed keizersnede omdat na inleiding en 10 uur weeën ze niet indaalde en ik niet verder kwam dan 6 cm ontsluiting. Achteraf was het vermoeden dat ze er niet door pastte. Daar was een officiële naam voor maar die weet ik even niet meer.
Dus als de tweede ook groot zou zijn zou het een geplande keizersnede worden. Op het laatst toch weer een spoed keizersnede omdat mijn placenta er mee leek op te houden (zwangerschapssuiker en opeens veel minder medicatie nodig).
Ik zou sowieso voor een keizersnede gekozen hebben. Voornamelijk omdat ik toevallig 2 keer in mijn omgeving vrouwen heb meegemaakt bij wie de baarmoeder scheurde bij het vorige ks litteken. Dat gebeurd niet heel vaak. Maar toevallig dus 2 keer meegemaakt waarbij 1 keer voor het kindje niet goed afgelopen. Nogmaals, gebeurd niet vaak maar heeft zoveel indruk op me gemaakt dat ik een gewone bevalling ook niet gedurfd had.
Dus als de tweede ook groot zou zijn zou het een geplande keizersnede worden. Op het laatst toch weer een spoed keizersnede omdat mijn placenta er mee leek op te houden (zwangerschapssuiker en opeens veel minder medicatie nodig).
Ik zou sowieso voor een keizersnede gekozen hebben. Voornamelijk omdat ik toevallig 2 keer in mijn omgeving vrouwen heb meegemaakt bij wie de baarmoeder scheurde bij het vorige ks litteken. Dat gebeurd niet heel vaak. Maar toevallig dus 2 keer meegemaakt waarbij 1 keer voor het kindje niet goed afgelopen. Nogmaals, gebeurd niet vaak maar heeft zoveel indruk op me gemaakt dat ik een gewone bevalling ook niet gedurfd had.
vrijdag 21 augustus 2020 om 12:50
Eerste was een gentle sectio ivm stuit. Vond het een hele mooie ervaring. Zoon lag al snel bij mij terwijl ik gehecht werd. Pijn achteraf viel me ook mee, na een week kon ik alweer normaal lopen.
Willen nu voor een 2e kindje gaan, zou denk ik weer voor een gentle sectio kiezen, ook omdat het allemaal heel relaxt aan toeging.
Willen nu voor een 2e kindje gaan, zou denk ik weer voor een gentle sectio kiezen, ook omdat het allemaal heel relaxt aan toeging.
♡
vrijdag 21 augustus 2020 om 13:00
Nog niet zwanger van de 2e, maar we zijn wel van plan om binnenkort te gaan beginnen. Hier de 1e een spoed-keizersnede gehad vanwege een sterrenkijker. Vrij vlotte volledige ontsluiting (binnen 4,5 uur), maar bijna 1,5 uur geperst en het lukte gewoon niet. Zoontje kreeg het moeilijk dus spoed KS en lage apgar, daarna wel goed hersteld. Dus niet meteen bij mij, maar meteen naar de kinderarts en zuurstof.
Zelf weken in de kreukels gelegen van de natuurlijke bevalling niet van de keizersnede. Zoontje deed en doet het uitstekend. Ik ben beter hersteld dan veel vriendinnen na 6 maanden van een vaginale bevaling denk ik.
Mocht de 2e lukken, geen twijfel mogelijk: geplande keizersnede.
Waarom twijfel je?
Zelf weken in de kreukels gelegen van de natuurlijke bevalling niet van de keizersnede. Zoontje deed en doet het uitstekend. Ik ben beter hersteld dan veel vriendinnen na 6 maanden van een vaginale bevaling denk ik.
Mocht de 2e lukken, geen twijfel mogelijk: geplande keizersnede.
Waarom twijfel je?
vrijdag 21 augustus 2020 om 13:38
Had ik ook hoor: vaginale bevalling met knip (gehecht in OK) echt amper pijn en idee veel minder dan na KS. Zat na 3 weken weer op de fiets.happyapple schreef: ↑20-08-2020 22:54Ik snap er nog steeds niks van, maar ik had na mijn vaginale bevalling met ruptuur echt amper napijn en zeker minder dan na mijn keizersnede.
vrijdag 21 augustus 2020 om 13:42
.
Natuurlijk, maar dan nog is het gewoon irritant om normale dagelijkse dingen niet te kunnen doen.
Rustig aan doen zit niet echt in mijn aard.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
vrijdag 21 augustus 2020 om 14:26
vrijdag 21 augustus 2020 om 15:08
. Maar ja beter even irritant dan 1,5 jaar lang incontinent.
vrijdag 21 augustus 2020 om 15:10
Dat vond ik niet zo erg, de rugpijn door de rugweeen en erna wel. En na een half jaar is mijn rug nog steeds een zwakke plek, daarvoor nooit gehad. Ach het positieve, gelukkig hoef ik het nooit meer te doen. Volgende keer ritsje open, kind eruit en ritsje dicht. Nu hopen dat de 2e niet met 37 weken komt ander wordt het weer een spoed KS ipv geplande KS met 38 weken.DreamyEzra schreef: ↑21-08-2020 14:26Ja dat was bij mij ook zo. Lastig als dat alles voor niets is. Het persen heeft me veel energie gekost.
vrijdag 21 augustus 2020 om 16:34
Ugh.. ik ben nog niet echt zenuwachtig voor mn bevalling. Maar dit is toch wel mn grote angstLeeuw32 schreef: ↑21-08-2020 13:00Nog niet zwanger van de 2e, maar we zijn wel van plan om binnenkort te gaan beginnen. Hier de 1e een spoed-keizersnede gehad vanwege een sterrenkijker. Vrij vlotte volledige ontsluiting (binnen 4,5 uur), maar bijna 1,5 uur geperst en het lukte gewoon niet. Zoontje kreeg het moeilijk dus spoed KS en lage apgar, daarna wel goed hersteld. Dus niet meteen bij mij, maar meteen naar de kinderarts en zuurstof.
Zelf weken in de kreukels gelegen van de natuurlijke bevalling niet van de keizersnede. Zoontje deed en doet het uitstekend. Ik ben beter hersteld dan veel vriendinnen na 6 maanden van een vaginale bevaling denk ik.
Mocht de 2e lukken, geen twijfel mogelijk: geplande keizersnede.
Waarom twijfel je?
@Flipje.. ik heb nog geen ervaring. Maar een vriendin van mij had bij de 1e een spoedkeizersnede na 2 heftige dagen vol weeënopwekkers. En bjj de 2e een geplande kz. Wereld van verschil. 1e duurde ff voor ze weer op de been was. Bij de 2e was ze na een aantal dagen echt alweer grotendeels hersteld. Pas geleden ook vriendin met geplande kz en was ook na een aantal dagen weer behoorlijk fit. Tuurlijk wel ff rustig aan doen, maar dat lijkt me bij een vaginale bevalljng ook beter
vrijdag 21 augustus 2020 om 19:05
Bij mij konden ze het ook voelen idd.Zonnetje1989 schreef: ↑21-08-2020 17:11Dank Leeuw! Ik heb alleen de intentie om thuis te bevallen. Maar kennelijk kunnen ze het ook voelen aan het hoofd. Tenminste dat zei de vk toen ik het vroeg. Ben benieuwd..
dinsdag 6 april 2021 om 15:56
Vorig jaar hier een goede discussie gehad, dus laat ik ook nog even terug komen om te laten weten hoe mijn bevalling uiteindelijk is verlopen.
Spoiler alert: het werd opnieuw een keizersnede.
In goed overleg met de gyn was ik tot een plan gekomen om te wachten op een spontane bevalling, tot maximaal 41 weken.
Duidelijke afspraken gemaakt:
- spontane start, niet inleiden
- pijnstilling met ruggenprik
- tijdens de bevalling alsnog laagdrempelig kunnen kiezen voor een sectio
- goede ligging en vlotte vordering bewaken
Er werd een keizersnede gepland op 41 weken precies.
Het lange wachten was helaas allemaal "voor niets", met 41 weken nog geen enkel teken van start van de bevalling, en werd het dus een geplande keizersnede. Viel me niet mee, maar gezien de situatie was ik wel blij dat het nu dus min of meer gepland was.
Spoiler alert: het werd opnieuw een keizersnede.
In goed overleg met de gyn was ik tot een plan gekomen om te wachten op een spontane bevalling, tot maximaal 41 weken.
Duidelijke afspraken gemaakt:
- spontane start, niet inleiden
- pijnstilling met ruggenprik
- tijdens de bevalling alsnog laagdrempelig kunnen kiezen voor een sectio
- goede ligging en vlotte vordering bewaken
Er werd een keizersnede gepland op 41 weken precies.
Het lange wachten was helaas allemaal "voor niets", met 41 weken nog geen enkel teken van start van de bevalling, en werd het dus een geplande keizersnede. Viel me niet mee, maar gezien de situatie was ik wel blij dat het nu dus min of meer gepland was.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
dinsdag 6 april 2021 om 19:32
Wat lief dat je nog even laat weten hoe het is gegaan! Van harte!flipje2 schreef: ↑06-04-2021 15:56Vorig jaar hier een goede discussie gehad, dus laat ik ook nog even terug komen om te laten weten hoe mijn bevalling uiteindelijk is verlopen.
Spoiler alert: het werd opnieuw een keizersnede.
In goed overleg met de gyn was ik tot een plan gekomen om te wachten op een spontane bevalling, tot maximaal 41 weken.
Duidelijke afspraken gemaakt:
- spontane start, niet inleiden
- pijnstilling met ruggenprik
- tijdens de bevalling alsnog laagdrempelig kunnen kiezen voor een sectio
- goede ligging en vlotte vordering bewaken
Er werd een keizersnede gepland op 41 weken precies.
Het lange wachten was helaas allemaal "voor niets", met 41 weken nog geen enkel teken van start van de bevalling, en werd het dus een geplande keizersnede. Viel me niet mee, maar gezien de situatie was ik wel blij dat het nu dus min of meer gepland was.
