Zwanger
alle pijlers
Ervaringen gevraagd na twee miskramen
dinsdag 5 februari 2013 om 17:42
Hoi allemaal,
Gisteren mijn tweede miskraam gehad.
Mijn leeftijd is 37 dus ik heb wel een verhoogd risico.
Bij de eerste was ik 9 weken zwanger bij de eerste echo, kindje was 6,3 weken geworden. Miskraam gehad met 10 weken zwangerschap m.b.v. Cytotec.
Tweede miskraam was met 4,4 weken en deze kwam spontaan.
Wel heb ik op mijn 27e een goede, voldragen zwangerschap gehad.
1e zwangerschap: zwanger in ronde 1
2e zwangerschap: zwanger in ronde 1
3e zwangerschap: zwanger in ronde 3
Dus op zich is het zwanger worden wel in orde.
Onze zoon heeft een chromosoomafwijking dus in principe is er bij hem ook iets mis gegaan in het begin bij de celdeling. Hij is dan ook zeer ernstig verstandelijk gehandicapt, niet zindelijk, praat niet, en is autistisch. Uit uitgebreid dna-onderzoek blijkt dat hij een chromosoomafwijking heeft. Deze is bij ons beiden niet terug te vinden. Een 'spontane mutatie' dus.
Graag ben ik op zoek naar ervaringen (goede en minder goede) van anderen met herhaalde miskramen.
Hebben jullie wel/niet onderzoeken laten doen? Waarom wel/waarom niet?
Kwam daar wat uit, had je daar iets aan?
Wel heb ik een afspraak gemaakt bij de gyn, ik heb deze op 15 februari.
Ik verwacht er niet veel van maar baat het niet schaadt het niet zullen we maar zeggen.
Soms vraag ik mij af of het nog wel is weggelegd voor ons om een gezond kindje in onze armen te kunnen sluiten. We willen het zo graag....
Alle reacties zijn zeer welkom!!
Gisteren mijn tweede miskraam gehad.
Mijn leeftijd is 37 dus ik heb wel een verhoogd risico.
Bij de eerste was ik 9 weken zwanger bij de eerste echo, kindje was 6,3 weken geworden. Miskraam gehad met 10 weken zwangerschap m.b.v. Cytotec.
Tweede miskraam was met 4,4 weken en deze kwam spontaan.
Wel heb ik op mijn 27e een goede, voldragen zwangerschap gehad.
1e zwangerschap: zwanger in ronde 1
2e zwangerschap: zwanger in ronde 1
3e zwangerschap: zwanger in ronde 3
Dus op zich is het zwanger worden wel in orde.
Onze zoon heeft een chromosoomafwijking dus in principe is er bij hem ook iets mis gegaan in het begin bij de celdeling. Hij is dan ook zeer ernstig verstandelijk gehandicapt, niet zindelijk, praat niet, en is autistisch. Uit uitgebreid dna-onderzoek blijkt dat hij een chromosoomafwijking heeft. Deze is bij ons beiden niet terug te vinden. Een 'spontane mutatie' dus.
Graag ben ik op zoek naar ervaringen (goede en minder goede) van anderen met herhaalde miskramen.
Hebben jullie wel/niet onderzoeken laten doen? Waarom wel/waarom niet?
Kwam daar wat uit, had je daar iets aan?
Wel heb ik een afspraak gemaakt bij de gyn, ik heb deze op 15 februari.
Ik verwacht er niet veel van maar baat het niet schaadt het niet zullen we maar zeggen.
Soms vraag ik mij af of het nog wel is weggelegd voor ons om een gezond kindje in onze armen te kunnen sluiten. We willen het zo graag....
Alle reacties zijn zeer welkom!!
dinsdag 5 februari 2013 om 17:46
Ah meis, wat ontzettend erg voor je! Ik las vd week nog je vrolijke berichtje in het augustus topic.
Ik heb niet de ervaring die jij zoekt, maar ik vond 1 miskraam al ontzettend zwaar en klote. Ik kan me niet voorstellen hoe jij je nu moet voelen.
Goed dat je een afspraak bij de gynaecoloog heeft gemaakt. Wellicht kan hij/zij jullie verder helpen.
Nogmaals heel veel sterkte!
Ik heb niet de ervaring die jij zoekt, maar ik vond 1 miskraam al ontzettend zwaar en klote. Ik kan me niet voorstellen hoe jij je nu moet voelen.
Goed dat je een afspraak bij de gynaecoloog heeft gemaakt. Wellicht kan hij/zij jullie verder helpen.
Nogmaals heel veel sterkte!
dinsdag 5 februari 2013 om 18:01
Eerst maar een dikke
Wij hebben een zoon die geboren is in 2006. Snel zwanger geraakt, 0 problemen gehad. Begin 2009 zouden we er weer voor gaan! Weer word ik vrij snel zwanger, eind februari een positieve test! Yes! Maar zaterdags getest en woensdag bloed verlies. Janken, janken, janken, maar bedacht dat er heel veel vrouwen zijn met miskramen, dus waarom ik niet? In juni weer een positieve test. Miskraam in september. Veel bloedverlies, flauw vallen enz. Ik blijf vloeien en maak een afspraak bij de gyn in december. Ik blijk weer zwanger te zijn. Maar het gaat weer mis. Nu ben ik er klaar mee en ga weer aan de pil.
Begin 2012 gaan we er weer voor. Spannend. Positieve test in maart, en eind november bevallen van onze 2e zoon
Hebben niks laten onderzoeken, volgens de gyn was het gewoon dikke, vette pech. Ook omdat we al een gezonde zoon hadden. Denk zelf ook dat het pech was.
Wens jullie veel geluk toe!
Wij hebben een zoon die geboren is in 2006. Snel zwanger geraakt, 0 problemen gehad. Begin 2009 zouden we er weer voor gaan! Weer word ik vrij snel zwanger, eind februari een positieve test! Yes! Maar zaterdags getest en woensdag bloed verlies. Janken, janken, janken, maar bedacht dat er heel veel vrouwen zijn met miskramen, dus waarom ik niet? In juni weer een positieve test. Miskraam in september. Veel bloedverlies, flauw vallen enz. Ik blijf vloeien en maak een afspraak bij de gyn in december. Ik blijk weer zwanger te zijn. Maar het gaat weer mis. Nu ben ik er klaar mee en ga weer aan de pil.
Begin 2012 gaan we er weer voor. Spannend. Positieve test in maart, en eind november bevallen van onze 2e zoon
Hebben niks laten onderzoeken, volgens de gyn was het gewoon dikke, vette pech. Ook omdat we al een gezonde zoon hadden. Denk zelf ook dat het pech was.
Wens jullie veel geluk toe!
dinsdag 5 februari 2013 om 18:41
Ach lieve Lappie, nee toch ... Wat ontzettend kak zeg, om maar in topictermen te blijven...
Allereerst wil ik je op het hart drukken dat het op onze leeftijd nu eenmaal een grotere kans geeft een mk te krijgen. Dat zal de gyn je waarschijnlijk ook vertelken. We hebben nu eenmaal oude eitjes, met meer kans op een mislukte celdeling of andere defecten.
Tja, zoals je weet, heb ik net mk nr 4 gehad. Ik heb niet zo heel goede ervaringen met de medische hulp na herhaalde mk, helaas.
Het lijkt erop dat je wat 'buiten de boot valt', dan. Als zwanger worden moeilijk is, kan daar van alles voor ondernomen worden, als het moeilijk is om zwanger te blijven, is het ingewikkelder. In omringende landen wordt uitgebreider onderzoek gedaan, en krijg je bijvoorbeeld sneller progesteron, hier in NL niet.
Ik ben na mk nr. 3 naar een groot MC hier in mijn stad geweest, waar tot vorig jaar nog een groot onderzoek werd gedaan naar de oorzaak van hh mk. Er werd dan uitgebreid bloedonderzoek gedaan en ook nog weleens progesteron toegediend. Ik was dan ook verbaasd dat ik niet in aanmerking kom voor chromosoomonderzoek, en alleen homocysteïne en antifosfolipide zal worden bekeken. Er zijn echter nog een aantal andere dingen die ik zou willen laten bekijken, waaronder vit. B12, vit. D3, wat chromosomen, schildklierfunctie en immuunsysteem. Dat is in Gent dus standaardonderzoek, bijvoorbeeld. Tevens wordt er na 3 miskramen op een rij vanuit gegaan dat er een med. reden voor zal zijn.
Ik twijfel er nu dus over om naar Gent te gaan, wat met mijn werk eigenlijk niet te doen is, of zelf in Nl bloedonderzoek laten doen en iemand zo gek proberen te krijgen om er naar te kijken.
Tot dusver mijn ervaring, Lappie. Je hebt nu 2 miskramen gehad, ik hoop van harte op een snelle gezonde zwangerschap en dat dit voor jou wel 'pech' mag blijken!! X
Allereerst wil ik je op het hart drukken dat het op onze leeftijd nu eenmaal een grotere kans geeft een mk te krijgen. Dat zal de gyn je waarschijnlijk ook vertelken. We hebben nu eenmaal oude eitjes, met meer kans op een mislukte celdeling of andere defecten.
Tja, zoals je weet, heb ik net mk nr 4 gehad. Ik heb niet zo heel goede ervaringen met de medische hulp na herhaalde mk, helaas.
Het lijkt erop dat je wat 'buiten de boot valt', dan. Als zwanger worden moeilijk is, kan daar van alles voor ondernomen worden, als het moeilijk is om zwanger te blijven, is het ingewikkelder. In omringende landen wordt uitgebreider onderzoek gedaan, en krijg je bijvoorbeeld sneller progesteron, hier in NL niet.
Ik ben na mk nr. 3 naar een groot MC hier in mijn stad geweest, waar tot vorig jaar nog een groot onderzoek werd gedaan naar de oorzaak van hh mk. Er werd dan uitgebreid bloedonderzoek gedaan en ook nog weleens progesteron toegediend. Ik was dan ook verbaasd dat ik niet in aanmerking kom voor chromosoomonderzoek, en alleen homocysteïne en antifosfolipide zal worden bekeken. Er zijn echter nog een aantal andere dingen die ik zou willen laten bekijken, waaronder vit. B12, vit. D3, wat chromosomen, schildklierfunctie en immuunsysteem. Dat is in Gent dus standaardonderzoek, bijvoorbeeld. Tevens wordt er na 3 miskramen op een rij vanuit gegaan dat er een med. reden voor zal zijn.
Ik twijfel er nu dus over om naar Gent te gaan, wat met mijn werk eigenlijk niet te doen is, of zelf in Nl bloedonderzoek laten doen en iemand zo gek proberen te krijgen om er naar te kijken.
Tot dusver mijn ervaring, Lappie. Je hebt nu 2 miskramen gehad, ik hoop van harte op een snelle gezonde zwangerschap en dat dit voor jou wel 'pech' mag blijken!! X
Computer says nooooo
dinsdag 5 februari 2013 om 19:10
Na een gezonde dochter heb ik drie keer achter elkaar (tussen mijn 26e en 28e) een miskraam gehad. Mijn hoop op een tweede kind was na die derde miskraam tot het minimum gedaald, maar zowaar raakte ik weer zwanger en die keer ging het goed.
Ik heb niets laten onderzoeken, omdat ik het idee had dat het gewoon pech was.
Ik heb niets laten onderzoeken, omdat ik het idee had dat het gewoon pech was.
dinsdag 5 februari 2013 om 19:27
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Fijn dat er ook een paar succesverhalen bij zitten.
Ergens denk ik ook nog dat het gewoon dikke vette pech is (in combinatie met mijn leeftijd dan).
Ergens geloof ik ook wel dat het ook vast een keer goed moet gaan.
Ik hoop het zo!!!
Nog meer reacties zijn van harte welkom!!
Fijn dat er ook een paar succesverhalen bij zitten.
Ergens denk ik ook nog dat het gewoon dikke vette pech is (in combinatie met mijn leeftijd dan).
Ergens geloof ik ook wel dat het ook vast een keer goed moet gaan.
Ik hoop het zo!!!
Nog meer reacties zijn van harte welkom!!
woensdag 6 februari 2013 om 19:29
Hoi lappie
Je verhaal klinkt heel bekend. Ook ik hb bij mijn van mijn eerste zwangerschap een zoon gekregen met een chromosonale dislocatie, ook een spontane niet tot ons herleiden afwijking net als bij jou. Onze zoon is er wel beter uitgekomen dan die van jo. Heeft een immunologie probleem en is autistisch maar lijkt voorals nog een goed intellect te hebben.
Na deze zwangterschap ook twee abirtussen gehad, beide spontaan gelukkig met 4,5 week en 6 weken.
Ik ben nu 32 weken zwanger van de tweede. We hebben er voorgekozen geen aanvullende onderzoek te doen tenzijndaar aanleiding voor was. De seo was echter goed en dus hebben we het daar bijngelaten. Overigens verloopt deze zwangerschap verder niet ongecompliceerd, lig momenteel in het ziekenhuis met vroegtijdige weeenactiviteit.
Je verhaal klinkt heel bekend. Ook ik hb bij mijn van mijn eerste zwangerschap een zoon gekregen met een chromosonale dislocatie, ook een spontane niet tot ons herleiden afwijking net als bij jou. Onze zoon is er wel beter uitgekomen dan die van jo. Heeft een immunologie probleem en is autistisch maar lijkt voorals nog een goed intellect te hebben.
Na deze zwangterschap ook twee abirtussen gehad, beide spontaan gelukkig met 4,5 week en 6 weken.
Ik ben nu 32 weken zwanger van de tweede. We hebben er voorgekozen geen aanvullende onderzoek te doen tenzijndaar aanleiding voor was. De seo was echter goed en dus hebben we het daar bijngelaten. Overigens verloopt deze zwangerschap verder niet ongecompliceerd, lig momenteel in het ziekenhuis met vroegtijdige weeenactiviteit.
woensdag 6 februari 2013 om 19:35
Na 2 zwangerschappen (in 1e en 3e ronde zwanger) waaruit 2 gezonde kinderen zijn geboren, kreeg ik in 2011/2012 4 miskramen achter elkaar. Toen we bij de fertipoli zaten om aanvullend onderzoek te laten doen, bleek ik vijf weken zwanger. Dat is een doorgaande zwangerschap geworden, ben nu 22 weken. Wel is deze zwangerschap begonnen als een tweeling-zwangerschap. Een van de twee vruchtjes heeft het niet gehaald.
Het is heel cru, maar nu ik weer zwanger ben, denk ik nauwelijks nog aan de miskramen. Ik wens je veel sterkte!
Het is heel cru, maar nu ik weer zwanger ben, denk ik nauwelijks nog aan de miskramen. Ik wens je veel sterkte!
woensdag 6 februari 2013 om 19:38
Ik heb 4 miskramen gehad en de 5e keer ging goed en nu een gezonde zoon van bijna 6 maanden.
Bij gynaecoloog bloedonderzoeken laten dien en chromosomen onderzoek, alles was goed.
Ook bloedverdunners geslikt onder het mom van baat het niet dan schaad en alles goed doorbloed is maar ook toen een miskraam gehad.
Toen werd er gezegd het is pech en we kunnen niks doen, meld je maar weer als je zwanger bent. Er is 3 jaar overheen gegaan maar het geduld is beloond
Bij gynaecoloog bloedonderzoeken laten dien en chromosomen onderzoek, alles was goed.
Ook bloedverdunners geslikt onder het mom van baat het niet dan schaad en alles goed doorbloed is maar ook toen een miskraam gehad.
Toen werd er gezegd het is pech en we kunnen niks doen, meld je maar weer als je zwanger bent. Er is 3 jaar overheen gegaan maar het geduld is beloond
woensdag 6 februari 2013 om 19:41
Typ mobiel, zie dat mijn tekst niet helemaal klopt, excuus!
Ik denk nu ik een zoon heb ook nauwelijks meer aan de miskramen.
Blijkbaar heeft het zo moeten zijn, klinkt hard en heb mij echt wel 3 jaar lang rot gevoeld maar die tijd ligt nu achter ons.
Ik hoop dat bij jou ook alles goed komt en je snel zwanger bent en het een goede afloop heeft
Ik denk nu ik een zoon heb ook nauwelijks meer aan de miskramen.
Blijkbaar heeft het zo moeten zijn, klinkt hard en heb mij echt wel 3 jaar lang rot gevoeld maar die tijd ligt nu achter ons.
Ik hoop dat bij jou ook alles goed komt en je snel zwanger bent en het een goede afloop heeft
woensdag 6 februari 2013 om 20:34
Echt heel erg bedankt voor jullie reacties.
Eefie idd erg herkenbaar! Veel sterkte verder met je zwangerschap! Hopelijk blijft hij/zij nog even lekker zitten bij je!
Ik geloof ook wel dat als ik een gezond kindje heb, ik de miskramen (bijna) vergeet. Maar ja... op dit moment sta ik met lege handen.
Ik hoop het zo!!
Lieke, gefeliciteerd met je zwangerschap! Vier miskramen jeetje.
Framboosje, wat fijn dat je nu een zoon hebt van 6 maanden. Snap dat je je drie jaar lang kl*te hebt gevoeld.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!!
Eefie idd erg herkenbaar! Veel sterkte verder met je zwangerschap! Hopelijk blijft hij/zij nog even lekker zitten bij je!
Ik geloof ook wel dat als ik een gezond kindje heb, ik de miskramen (bijna) vergeet. Maar ja... op dit moment sta ik met lege handen.
Ik hoop het zo!!
Lieke, gefeliciteerd met je zwangerschap! Vier miskramen jeetje.
Framboosje, wat fijn dat je nu een zoon hebt van 6 maanden. Snap dat je je drie jaar lang kl*te hebt gevoeld.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!!
woensdag 6 februari 2013 om 22:41
Hi lappie en rest, hier nog geen positief verhaal, maar wel 2 miskramen (laatste heel recent), ik weet hoe je je voelt. Het gewoon heel frustrerend om nog steeds met lege handen te staan... Vol goede moed weer verder!
Bij mij lijkt zwanger worden helaas ook niet zo makkelijk (al ben ik me ervan bewust dat ik blij moet zijn om tenminste zwanger te worden, ook al duurt t gemiddeld n jaar).
Bij mij lijkt zwanger worden helaas ook niet zo makkelijk (al ben ik me ervan bewust dat ik blij moet zijn om tenminste zwanger te worden, ook al duurt t gemiddeld n jaar).
woensdag 6 februari 2013 om 22:47
Weet je wat ik ook denk dat het een beetje moeilijk maakt, is de leeftijd. Je hebt nu eenmaal meer kans op een mk en ook minder tijd. Ik had mezelf tot mijn veertigste gegeven, dat ben ik bijna. De tijd tikt door. Wat ga je doen? Wel of geen onderzoek, tot welke leeftijd en tot welke prijs. Misschien geldt dat voor jou niet, maar ik merk wel vooral na de laatste miskraam ik daarmee ook bezig ben.
Computer says nooooo
donderdag 7 februari 2013 om 08:45
Oh ja, zeker dat geldt zeker voor mij ook. Juist denk ik.
Ik ben nu 37 en een half. Ik wil doorgaan tot 39 of 40 denk ik.
Hoe zit dat bij jou Summer?? Zit je erover te denken om misschien te stoppen?
Ik wil later niet terugkijken en mezelf afvragen, wat als we het nog 1 keer hadden geprobeerd.
Ik weet het even niet meer, maar had jij nou al kinderen? Of sta je echt nog met lege handen?? Dat laatste zou ik dan heel erg voor je vinden.
Ik ben ook bezig momenteel met informatie over vitamine D3.
Heb ik ieder geval potjes besteld. Vraag me af of ik dat gewoon kan laten prikken bij de ha of dat hij misschien moeilijk gaat doen.
Liefs Lappie
Ik ben nu 37 en een half. Ik wil doorgaan tot 39 of 40 denk ik.
Hoe zit dat bij jou Summer?? Zit je erover te denken om misschien te stoppen?
Ik wil later niet terugkijken en mezelf afvragen, wat als we het nog 1 keer hadden geprobeerd.
Ik weet het even niet meer, maar had jij nou al kinderen? Of sta je echt nog met lege handen?? Dat laatste zou ik dan heel erg voor je vinden.
Ik ben ook bezig momenteel met informatie over vitamine D3.
Heb ik ieder geval potjes besteld. Vraag me af of ik dat gewoon kan laten prikken bij de ha of dat hij misschien moeilijk gaat doen.
Liefs Lappie
vrijdag 8 februari 2013 om 08:08
Ja, ik had nooit bedacht dat ik ooit met een tijdsprobleem zou worstelen 
Tot 5 jaar geleden had ik niet eens zo'n sterke kinderwens.
We hebben wel al een dochter, net 3. Zij is er de oorzaak van dat we zo graag nog een tweede willen, ze is zó leuk Jij hebt ook al een kindje, het is toch gek dat een tweede zoveel gedoe geeft?
Enerzijds twijfel ik inderdaad soms of we niet gewoon onze zegeningen moeten tellen, anderzijds wil ik ook niet zomaar opgeven. Mijn oma was nota bene 3x oudere moeder: 38/40 en 43! Ook op latere leeftijd de ware ontmoet ..
Ik denk persoonlijk dat het bij mij een combi van verminderde eicelkwaliteit is, met misschien iets lichamelijks als verlaagd progesteron, of verminderde schildklierfunctie. Dat zou ik heel graag laten uitzoeken. Ik ben ook van plan om eens naar de huisarts te gaan, binnenkort om daar advies over in te winnen en te kijken wat ze voor mij zouden willen laten testen. Ik denk wel dat ik op basis van de huidige protocollen weinig gedaan zal krijgen.. De rest twijfel ik om zelf te laten prikken (dat kan, google maar even) of toch naar Gent te gaan. Dat laatste is de hassle ivm reisafstand nogal een obstakel, moet ik zeggen. En natuurlijk of dat wel vergoed wordt. Ze zijn wel heel goed.
Tot 5 jaar geleden had ik niet eens zo'n sterke kinderwens. We hebben wel al een dochter, net 3. Zij is er de oorzaak van dat we zo graag nog een tweede willen, ze is zó leuk Jij hebt ook al een kindje, het is toch gek dat een tweede zoveel gedoe geeft?
Enerzijds twijfel ik inderdaad soms of we niet gewoon onze zegeningen moeten tellen, anderzijds wil ik ook niet zomaar opgeven. Mijn oma was nota bene 3x oudere moeder: 38/40 en 43! Ook op latere leeftijd de ware ontmoet ..
Ik denk persoonlijk dat het bij mij een combi van verminderde eicelkwaliteit is, met misschien iets lichamelijks als verlaagd progesteron, of verminderde schildklierfunctie. Dat zou ik heel graag laten uitzoeken. Ik ben ook van plan om eens naar de huisarts te gaan, binnenkort om daar advies over in te winnen en te kijken wat ze voor mij zouden willen laten testen. Ik denk wel dat ik op basis van de huidige protocollen weinig gedaan zal krijgen.. De rest twijfel ik om zelf te laten prikken (dat kan, google maar even) of toch naar Gent te gaan. Dat laatste is de hassle ivm reisafstand nogal een obstakel, moet ik zeggen. En natuurlijk of dat wel vergoed wordt. Ze zijn wel heel goed.
Computer says nooooo
vrijdag 8 februari 2013 om 08:31
Hoi Summer,
Ik laat volgende week mijn bloed prikken bij de ha. Tenminste dat is mijn bedoeling. Ik wil mijn schildklier en vitamine d laten prikken en ik denk ook vitamine b.
Wat wil jij laten onderzoeken??
Ik heb inderdaad al een kindje, ik was toen (27 jaar) in de 1e ronde zwanger en heb een onbezorgde zwangerschap gehad. Wel is hij zeer ernstig verstandelijk gehandicapt. Hij praat niet en is niet zindelijk. Ook is hij klassiek autistisch. Er is een chromosoomafwijking bij hem gevonden (bij ons niet terug te vinden). Dus dit is bij ons de reden dat we zo laat voor een tweede gaan. Mijn man wilde gewoon niet meer. Hij wil absoluut niet nóg een gehandicapt kindje.
Doordat we dna-onderzoek hebben gehad waaruit bleek dat het een spontane mutatie is geweest durft hij het wel aan. Maar ja door die twee miskramen... word ik wel steeds angstiger of hij nog wel wil.... pffff
Even een ander vraagje, hoe krijg ik een handtekening. Ik heb echt overal lopen zoeken maar ik kan het gewoon niet vinden. Jij hebt er één hopelijk weet je nog hoe dat ging???
Ik laat volgende week mijn bloed prikken bij de ha. Tenminste dat is mijn bedoeling. Ik wil mijn schildklier en vitamine d laten prikken en ik denk ook vitamine b.
Wat wil jij laten onderzoeken??
Ik heb inderdaad al een kindje, ik was toen (27 jaar) in de 1e ronde zwanger en heb een onbezorgde zwangerschap gehad. Wel is hij zeer ernstig verstandelijk gehandicapt. Hij praat niet en is niet zindelijk. Ook is hij klassiek autistisch. Er is een chromosoomafwijking bij hem gevonden (bij ons niet terug te vinden). Dus dit is bij ons de reden dat we zo laat voor een tweede gaan. Mijn man wilde gewoon niet meer. Hij wil absoluut niet nóg een gehandicapt kindje.
Doordat we dna-onderzoek hebben gehad waaruit bleek dat het een spontane mutatie is geweest durft hij het wel aan. Maar ja door die twee miskramen... word ik wel steeds angstiger of hij nog wel wil.... pffff
Even een ander vraagje, hoe krijg ik een handtekening. Ik heb echt overal lopen zoeken maar ik kan het gewoon niet vinden. Jij hebt er één hopelijk weet je nog hoe dat ging???
vrijdag 8 februari 2013 om 10:55
Ik heb het even voor je nagekeken: als je onder je avator op het linker symbooltje klikt, kom je op je profielpagina, dan klik je daar op de tweede link: 'mijn profiel', en als je iets naar onder scrollt, zie je een tabje 'mijn motto'. Daar kun je dan je motto invullen.
Ik had inderdaad al gelezen dat jullie zoon gehandicapt is. Ik kan me goed voorstellen dat dat zo zijn "uitdagingen" heeft! Het lijkt me erg heftig! Hopelijk durft je man het ook na de miskramen nogeens aan..
Hopelijk gaat je huisarts akkoord met je bloedonderzoek! Je chromosomenonderzoek heb je al gehad, dus dat scheelt. Bij mij wordt door de gyn gekeken naar antifosfolipiden en homocysteïne. Op mijn verzoek ook naar schildklier, maar dan alleen de TSH en ik heb begrepen dat eigenlijk ook T3 en T4 bekeken moet worden. Dan wil ikzelf ook nog graag vitamine D3 en B12 en 6. Hopelijk kan dat inderdaad via de huisarts.
Via wat googlewerk op oa. de site van Freya heb ik een lijstje, onder meer met bloedwaardes die bijvoorbeeld in Gent en Dusseldorf na hh mk worden bekeken.
Het is een hele lijst met bovenstaande maar ook allerlei waarden mbt stolling, immuunaandoeningen, genetica, inhibitoren.
Moeilijk en energievretend om er zo mee bezig te moeten zijn, vind ik. Het leven gaat intussen gewoon door, met werk, kind, etc. En de tijd tikt ook verder. Voor nu wil ik dus de meest basic waardes graag laten bepalen, maar als je bv naar Gent gaat kun je ook in aanmerking komen voor e.o.a. wekelijks infuus, of toediening van prednison. Dat gaat mij persoonlijk wat te ver. Het is ook te invasief in mijn persoonlijk leven, nu. Ik wordt ook binnenkort geopereerd aan mijn voet, simpele ingreep, maar het is gewoon wat te druk, nu eigenlijk .. En als het zoveel kunst-en-vliegwerk moet kosten, is het misschien echt niet meer de bedoeling.
Ik had inderdaad al gelezen dat jullie zoon gehandicapt is. Ik kan me goed voorstellen dat dat zo zijn "uitdagingen" heeft! Het lijkt me erg heftig! Hopelijk durft je man het ook na de miskramen nogeens aan..
Hopelijk gaat je huisarts akkoord met je bloedonderzoek! Je chromosomenonderzoek heb je al gehad, dus dat scheelt. Bij mij wordt door de gyn gekeken naar antifosfolipiden en homocysteïne. Op mijn verzoek ook naar schildklier, maar dan alleen de TSH en ik heb begrepen dat eigenlijk ook T3 en T4 bekeken moet worden. Dan wil ikzelf ook nog graag vitamine D3 en B12 en 6. Hopelijk kan dat inderdaad via de huisarts.
Via wat googlewerk op oa. de site van Freya heb ik een lijstje, onder meer met bloedwaardes die bijvoorbeeld in Gent en Dusseldorf na hh mk worden bekeken.
Het is een hele lijst met bovenstaande maar ook allerlei waarden mbt stolling, immuunaandoeningen, genetica, inhibitoren.
Moeilijk en energievretend om er zo mee bezig te moeten zijn, vind ik. Het leven gaat intussen gewoon door, met werk, kind, etc. En de tijd tikt ook verder. Voor nu wil ik dus de meest basic waardes graag laten bepalen, maar als je bv naar Gent gaat kun je ook in aanmerking komen voor e.o.a. wekelijks infuus, of toediening van prednison. Dat gaat mij persoonlijk wat te ver. Het is ook te invasief in mijn persoonlijk leven, nu. Ik wordt ook binnenkort geopereerd aan mijn voet, simpele ingreep, maar het is gewoon wat te druk, nu eigenlijk .. En als het zoveel kunst-en-vliegwerk moet kosten, is het misschien echt niet meer de bedoeling.
Computer says nooooo
