Flauw van zwanger zijn. Pas op, zeurtopic

Even van mij afschrijven hoor. Ik wil wel even zeggen dat ik even heel erg ga zeuren en zeiken.



Ik ben ruim 38 weken zwanger en er zoooooooo verschrikkelijk klaar mee.



Heb niet echt op een roze wolk gezeten omdat ik in het begin erg veel bloedingen heb gehad, tot aan 17 weken 9 keer. Steeds die angst dat het mis ging.



Tot aan week 25 heb ik dagelijks meerdere keren gekotst, 5 keer met uitdrogingsverschijnselen in het ziekenhuis geweest en 2 keer infuus gehad.



Door de stress en uitputting kreeg ik vanaf week 20 harde buiken en hoge bloeddruk waardoor ik 3 weken vanaf 26 bedrust heb gehad. Ben toen 20 uur gaan werken en kreeg wat meer rust tot in week 33 ik ineens weeën kreeg.



Longrijping gehad en weeënremmers. Dit werkte en ben na een paar dagen naar huis gestuurd.



In week 35 weer weeën en mijn ukkie liet zich ineens niet meer horen. Weer naar het ziekenhuis, uiteindelijk allemaal goed gekomen.



Ik bleef last houden van harde buiken, voorweeen en krampen maar advies was zolang jij en de kleine het goed doen, laten we het lekker zitten. Is het beste, en dat is natuurlijk ook zo.



Tot aan week 37 toe die klachten gehad, echt op de dag dat het komen mocht, dus echt week 37, complete rust in mijn buik, ukkie vermaakt zich prima en wil dus niet komen. Voorweeen zijn weg en de ontsluiting blijft op 1cm hangen.



Alleen 'snachts af en toe wat krampen waarbij ik dus hoop dat het doorzet.



Ik ben dankbaar voor het feit dat alles goed is, maar ben nu gewoon extreem ongeduldig geworden en mijn hormonen spelen nu even mee.



Ik wil gewoon zo graag ukkie zien en vasthouden, en ben het zwanger zijn flauw.



Zo klaagmodus gaat weer uit en leg handen op mijn buik waar nu een dansfeestje wordt gehouden, vandaag is het thema trance, goed ritme met subtiele moves. Daar geniet ik dan wel heel erg van en zal ik heel erg missen