Zwanger
alle pijlers
Groeiecho
donderdag 14 mei 2020 om 19:13
Hallo,
Ik ben momenteel 35+3 dagen zwanger.
Ik heb t/m week 30 een normale zwangerschap gehad, alles zag er prima uit kleine groeide goed. Ik heb met 30 weken een groeiecho gehad, waarop de echoscopiste zei dat alles goed was. Ik werd tot mijn verbazing een week later gebeld door mijn verloskundige, dat mijn baby een afbuigende groei zou hebben tov de 20 weken echo. Toen zou hij tot de “zwaargewicht” kindjes behoren en nu met de 30 weken tot de gemiddelde kindjes. Toen ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar hebben ze dmv een doppler meting gezien dat de druk in de navelstreng verhoogd zou zijn waardoor m’n baby niet genoeg voeding zou krijgen. Dan gaan baby’s hun “vetreserves” van hun buikje gebruiken waardoor de buikomtrek nu klein zou zijn.
Ik ben nu onder strenge controle in het ziekenhuis, waaronder groeiecho’s, Doppler metingen en ctg’s. De ctg’s zijn tot nu toe gelukkig goed. Voel de kleine ook goed bewegen. Hij is met 34 weken op 2000 gram geschat. De fundushoogte ( hoogte van de baarmoeder ) zit echter wel binnen het aantal weken. Dat was maandag 32 cm en toen was ik 35 weken dus dat is prima zeiden ze. Want het aantal cm’s mag 4 cm boven je aantal weken zijn of eronder. ( ik ben overigens ook niet groot; 1.65 )
Het plan is nu dat ik aankomende maandag weer een groeiecho krijg en aan de hand daarvan gaan ze beslissen of ik met 37 weken ingeleid wordt, hooguit met 38 weken.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes Jessica
Ik ben momenteel 35+3 dagen zwanger.
Ik heb t/m week 30 een normale zwangerschap gehad, alles zag er prima uit kleine groeide goed. Ik heb met 30 weken een groeiecho gehad, waarop de echoscopiste zei dat alles goed was. Ik werd tot mijn verbazing een week later gebeld door mijn verloskundige, dat mijn baby een afbuigende groei zou hebben tov de 20 weken echo. Toen zou hij tot de “zwaargewicht” kindjes behoren en nu met de 30 weken tot de gemiddelde kindjes. Toen ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar hebben ze dmv een doppler meting gezien dat de druk in de navelstreng verhoogd zou zijn waardoor m’n baby niet genoeg voeding zou krijgen. Dan gaan baby’s hun “vetreserves” van hun buikje gebruiken waardoor de buikomtrek nu klein zou zijn.
Ik ben nu onder strenge controle in het ziekenhuis, waaronder groeiecho’s, Doppler metingen en ctg’s. De ctg’s zijn tot nu toe gelukkig goed. Voel de kleine ook goed bewegen. Hij is met 34 weken op 2000 gram geschat. De fundushoogte ( hoogte van de baarmoeder ) zit echter wel binnen het aantal weken. Dat was maandag 32 cm en toen was ik 35 weken dus dat is prima zeiden ze. Want het aantal cm’s mag 4 cm boven je aantal weken zijn of eronder. ( ik ben overigens ook niet groot; 1.65 )
Het plan is nu dat ik aankomende maandag weer een groeiecho krijg en aan de hand daarvan gaan ze beslissen of ik met 37 weken ingeleid wordt, hooguit met 38 weken.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes Jessica
donderdag 14 mei 2020 om 19:43
Vervelend dat je zwangerschap nu niet meer helemaal zorgeloos is, maar gelukkig word je nu goed in de gaten gehouden.
Ik kwam er met 32 weken achter dat de baby een groeiachterstand had. Mijn bloeddruk was ook te hoog dus ik werd in eerste instantie opgenomen, maar vervolgens mocht ik weer naar huis met medicatie en om de dag controle. Met 37 weken zou ik een keizersnede krijgen ivm stuitligging. Uiteindelijk is mijn dochter met 36+2 geboren dmv een stuitbevalling. Ze woog toen 2041 gram. Ze deed het eigenlijk heel erg goed, en na een kleine week mochten we naar huis met haar.
Ik hoop dat de controles goed blijven. Neem vooral veel rust.
Ik kwam er met 32 weken achter dat de baby een groeiachterstand had. Mijn bloeddruk was ook te hoog dus ik werd in eerste instantie opgenomen, maar vervolgens mocht ik weer naar huis met medicatie en om de dag controle. Met 37 weken zou ik een keizersnede krijgen ivm stuitligging. Uiteindelijk is mijn dochter met 36+2 geboren dmv een stuitbevalling. Ze woog toen 2041 gram. Ze deed het eigenlijk heel erg goed, en na een kleine week mochten we naar huis met haar.
Ik hoop dat de controles goed blijven. Neem vooral veel rust.
donderdag 14 mei 2020 om 20:29
Ik ben ingeleid met 39 weken omdat de baby heel groot zou zijn, maar dit viel achteraf wel mee. In jouw situatie is inleiden om een andere reden, dus ik denk dat ik dan ook liever niet te lang zou wachten.
Wil overigens kwijt dat 1.65 net iets onder het NL gemiddelde is, dus dat lijkt me niet relevant. De rest van de wereld is veel kleiner en kan ook gewoon kinderen krijgen en bevallen.
Wil overigens kwijt dat 1.65 net iets onder het NL gemiddelde is, dus dat lijkt me niet relevant. De rest van de wereld is veel kleiner en kan ook gewoon kinderen krijgen en bevallen.
donderdag 14 mei 2020 om 20:52
Heb hier iets soortgelijks gehad. Rond week 30 hoorden we dat de baby te klein zou zijn. Zat onder de P5 grens. Was wel in verhouding, hoewel het buikje sterk afnam in groei. Vanaf dat moment wekelijks een doppler meting (elke keer op het randje) en om de 2 weken een echo. Jeetje wat hebben mijn vriend en ik ons zorgen gemaakt. Wel hoorden we steeds dat we ons geen zorgen moesten maken; metingen zeggen niet alles want echo's blijven een momentopname, de ene VK meet anders dan de andere (ja, huh?) en er kan een verschil van ik meen 10% zitten in een meting. Daarnaast voelde ik de baby goed bewegen.
Ik zou ook ingeleid worden met 37 weken, maar heb daar toch van af gezien in overleg met de gynaecoloog. Uiteindelijk op 38+5 bevallen van een heel gezond en prachtig kindje.
Succes ermee en geniet nog van je laatste weken!
Ik zou ook ingeleid worden met 37 weken, maar heb daar toch van af gezien in overleg met de gynaecoloog. Uiteindelijk op 38+5 bevallen van een heel gezond en prachtig kindje.
Succes ermee en geniet nog van je laatste weken!
donderdag 14 mei 2020 om 22:57
-Sam- schreef: ↑14-05-2020 20:52Heb hier iets soortgelijks gehad. Rond week 30 hoorden we dat de baby te klein zou zijn. Zat onder de P5 grens. Was wel in verhouding, hoewel het buikje sterk afnam in groei. Vanaf dat moment wekelijks een doppler meting (elke keer op het randje) en om de 2 weken een echo. Jeetje wat hebben mijn vriend en ik ons zorgen gemaakt. Wel hoorden we steeds dat we ons geen zorgen moesten maken; metingen zeggen niet alles want echo's blijven een momentopname, de ene VK meet anders dan de andere (ja, huh?) en er kan een verschil van ik meen 10% zitten in een meting. Daarnaast voelde ik de baby goed bewegen.
Ik zou ook ingeleid worden met 37 weken, maar heb daar toch van af gezien in overleg met de gynaecoloog. Uiteindelijk op 38+5 bevallen van een heel gezond en prachtig kindje.
Succes ermee en geniet nog van je laatste weken!
Ja, ik maak me ook echt zorgen. Ze zeggen bij mij ook maak je niet teveel zorgen maar ondertussen vragen ze bij elke controle allemaal of je de baby genoeg voelt bewegen. Dat is gelukkig wel het geval. Ik weet ook niet wat ik moet verwachten kwa lengte en gewicht en ik denk dat ik dat nog het “engste” van alles vind. Het is ons eerste kindje. Ben heel erg benieuwd naar de groeiecho, hopen dat hij in ieder geval nog een spurtje heeft gemaakt waardoor hij misschien langer mag blijven zitten. Had jij ook de druk in de navelstreng te hoog?
Groetjes Jessica
donderdag 14 mei 2020 om 23:01
Dat klopt, maar toch benoemen ze dit wel in het ziekenhuis. Omdat ik klein ben en smal van mezelf dat je dan vaak geen super groot kindje zal krijgen?oKathyo schreef: ↑14-05-2020 20:29Ik ben ingeleid met 39 weken omdat de baby heel groot zou zijn, maar dit viel achteraf wel mee. In jouw situatie is inleiden om een andere reden, dus ik denk dat ik dan ook liever niet te lang zou wachten.
Wil overigens kwijt dat 1.65 net iets onder het NL gemiddelde is, dus dat lijkt me niet relevant. De rest van de wereld is veel kleiner en kan ook gewoon kinderen krijgen en bevallen.
Het is toch afwachten. Zolang ik hem goed voel bewegen dan voelt hij zich in ieder geval nog goed in m’n buik.
Groetjes Jessica
donderdag 14 mei 2020 om 23:06
Fijn om te lezen dat de baby het toch goed deed ondanks ze wat kleiner was!navy-blue schreef: ↑14-05-2020 19:43Vervelend dat je zwangerschap nu niet meer helemaal zorgeloos is, maar gelukkig word je nu goed in de gaten gehouden.
Ik kwam er met 32 weken achter dat de baby een groeiachterstand had. Mijn bloeddruk was ook te hoog dus ik werd in eerste instantie opgenomen, maar vervolgens mocht ik weer naar huis met medicatie en om de dag controle. Met 37 weken zou ik een keizersnede krijgen ivm stuitligging. Uiteindelijk is mijn dochter met 36+2 geboren dmv een stuitbevalling. Ze woog toen 2041 gram. Ze deed het eigenlijk heel erg goed, en na een kleine week mochten we naar huis met haar.
Ik hoop dat de controles goed blijven. Neem vooral veel rust.
Ik hoop dat dit bij mij ook het geval zal zijn. Ik moet nu sowieso medisch bevallen met ctg om de conditie van de kleine in de gaten te houden. De controles van de ctg’s zijn tot nu toe heel goed. Dankjewel!
Ik ben meteen gestopt met werken toen ik dat te horen kreeg, gezien het advies was om dan meer te rusten. Hopen dat het een beetje helpt!
Groetjes Jessica
vrijdag 15 mei 2020 om 08:16
Vervelend dat je de laatste periode van je zwangerschap zo door moet maar probeer je niet al te veel zorgen te maken. Als er echt iets is, zullen ze je dat vertellen. Nu wordt je gewoon extra in de gaten gehouden. Het is afwachten wat er op de groeiecho te zien zal zijn maar ik heb wel een kleine nuance voor je. Enkele uren voor mijn bevalling is mijn kindje nog van top tot teen gemeten en bekeken en wij hebben ook constant gehoord dat het écht een kleintje zou zijn. Maatje 44 moesten we écht in huis hebben etc.Jessica249 schreef: ↑14-05-2020 23:01Dat klopt, maar toch benoemen ze dit wel in het ziekenhuis. Omdat ik klein ben en smal van mezelf dat je dan vaak geen super groot kindje zal krijgen?
Het is toch afwachten. Zolang ik hem goed voel bewegen dan voelt hij zich in ieder geval nog goed in m’n buik.
Groetjes Jessica
Uiteindelijk kreeg ik gewoon een kerngezonde baby van 54 cm en ruim 3600 gram. En ik ben overigens net 1 m 60. Dus het kan allemaal haha.
Komt vast goed!
vrijdag 15 mei 2020 om 08:24
Wat vervelend dat je je laatste weken zo ongerust in gaat. Ik kan me voorstellen dat het nu niet meer ontspannen is, maar probeer je niet al te druk te maken. Jij voelt de kleine goed en de ctg is goed, en dat zijn hele belangrijke tekenen.
Die groei echo’s kloppen ook heel vaak niet hoor. Bij 38 weken zeiden ze bij mij dat het een hele grote baby was en dat hij op dat moment al ruim 4 kilo zou zijn.
Vanaf dat moment had ik nachtmerries dat ik zou bevallen van een halve peuter. Uiteindelijk ben ik met 40+5 bevallen van een baby van nog net geen 3500 gram..
Een vriendin van mij zou juist een extreem klein kindje krijgen en die beviel bij 39 weken van een baby van ook ongeveer 3500 gram.
Succes met de laatste loodjes!
Die groei echo’s kloppen ook heel vaak niet hoor. Bij 38 weken zeiden ze bij mij dat het een hele grote baby was en dat hij op dat moment al ruim 4 kilo zou zijn.
Vanaf dat moment had ik nachtmerries dat ik zou bevallen van een halve peuter. Uiteindelijk ben ik met 40+5 bevallen van een baby van nog net geen 3500 gram..
Een vriendin van mij zou juist een extreem klein kindje krijgen en die beviel bij 39 weken van een baby van ook ongeveer 3500 gram.
Succes met de laatste loodjes!
vrijdag 15 mei 2020 om 08:47
Als ze zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken is dat wel het beste om te proberen. Hoe kalmer en rustiger jij bent, hoe beter voor de baby en het toeleven naar een bevalling.
Echo's en metingen zeggen echt niet alles.. hier extra groei echo's van zoon gehad omdat ze dachten aan een klein kindje. Tot ongeveer 38 weken dus extra groei echo's gehad, die wisselden wel steeds maar vielen wel steeds positiever uit. Daarna bleek dat ie het prima deed dus mocht ik gewoon afwachten tot de bevalling zich zou aandienen. Uiteindelijk zijn mijn vliezen gebroken met 39.6 en ben ik met 40.2 bevallen. Zoon was 4125 gram en 53 cm... Niks geen kleine baby dus. Waarschijnlijk door de ligging niet goed kunnen meten want ze zaten er meer dan een kilo naast (geschat op 3000 bij 40 weken). Ik ben overigens nog iets kleiner dan jij, en zelfs zo'n reuze baby paste in mijn buik.
Echo's en metingen zeggen echt niet alles.. hier extra groei echo's van zoon gehad omdat ze dachten aan een klein kindje. Tot ongeveer 38 weken dus extra groei echo's gehad, die wisselden wel steeds maar vielen wel steeds positiever uit. Daarna bleek dat ie het prima deed dus mocht ik gewoon afwachten tot de bevalling zich zou aandienen. Uiteindelijk zijn mijn vliezen gebroken met 39.6 en ben ik met 40.2 bevallen. Zoon was 4125 gram en 53 cm... Niks geen kleine baby dus. Waarschijnlijk door de ligging niet goed kunnen meten want ze zaten er meer dan een kilo naast (geschat op 3000 bij 40 weken). Ik ben overigens nog iets kleiner dan jij, en zelfs zo'n reuze baby paste in mijn buik.
vrijdag 15 mei 2020 om 09:02
Wees blij dat je in de gaten gehouden word. Mijn zoon werd precies met 40 weken geboren, en dat liep helemaal fout. Baby was rond 3200 gram geschat, en kwam met 4800 gram op de wereld. Ik wilde thuis bevallen, en werd dus met ambulance een ziekenhuis bevalling....Wehen hielden op en kind was te veel ingedaald voor een keizersnede.
vrijdag 15 mei 2020 om 10:28
Luister toch als ze zeggen dat je je geen zorgen moet maken. Ik snap dat dat moeilijk is, mijn partner en ik konden dat ook niet. Bij ons hielden de zorgen om haar grootte pas op toen ik haar voor het eerst in m'n armen had. Wij kijken wat dat betreft toch wel wat sneu op de laatste weken van de zwangerschap terug voor niks. We hebben in constante stress en angst gezeten. Is ook onze eerste baby.Jessica249 schreef: ↑14-05-2020 22:57Ja, ik maak me ook echt zorgen. Ze zeggen bij mij ook maak je niet teveel zorgen maar ondertussen vragen ze bij elke controle allemaal of je de baby genoeg voelt bewegen. Dat is gelukkig wel het geval. Ik weet ook niet wat ik moet verwachten kwa lengte en gewicht en ik denk dat ik dat nog het “engste” van alles vind. Het is ons eerste kindje. Ben heel erg benieuwd naar de groeiecho, hopen dat hij in ieder geval nog een spurtje heeft gemaakt waardoor hij misschien langer mag blijven zitten. Had jij ook de druk in de navelstreng te hoog?
Groetjes Jessica
Ze vroegen aan mij ook elke keer of de baby goed beweegt. Is normaal. Pas wanneer de baby minder gaan bewegen, zouden ze zich zorgen maken. Wat voor ons vreemd klonk, gezien we al de extra metingen hadden op hun advies en de baby qua gewicht onder de ondergrens zat en te sterk in groei was afgenomen (weet het percentage niet meer). Klinkt toch zorgwekkend.
Bij mij was de druk van de navelstreng tegen het randje van te hoog. Ik meen de eerste keer P89 of P93 (zoveel metingen gehad en dat schommelde ook iets). Het zat bij mij dus nog wel net binnen de lijntjes.
Ik snap dat je je zorgen maakt over hoe groot je baby is. Is alles in verhouding? Het kan ook gewoon een kleine baby worden. En een groeispurt is goed mogelijk. Heeft de mijne ook gehad. Is uiteindelijk met 3200 gram geboren. En 48 cm. Zal een groeispurt zijn geweest en ik denk toch ook wat metingen die niet helemaal klopten.
Nogmaals, zegt de VK of gyn dat je je geen zorgen moet maken, doe dat dan ook niet en ga echt nog genieten van je laatste weken. Zonde als je er net zo op terug zou kijken als wij doen.
vrijdag 15 mei 2020 om 10:37
Dankjewel, het doet me in ieder geval wel goed om te lezen dat er nog vrouwen zijn wat dit zo meegemaakt hebben. Ik ken namelijk niemand in mijn omgeving wat dit ook gehad heeft, en waar het uit eindelijk allemaal mee viel. Je hebt gelijk, ik moet ook nog proberen te genieten want ik heb al genoeg stress gehad in de hele zwangerschap. En toen ik eindelijk rust kreeg omdat ik thuis werk mocht gaan doen ( ik werk in de zorg waardoor ik makkelijk in aanraking kon komen met het coronavirus en waar ook iedereen zijn mening over klaar had ) en toen begon dit.-Sam- schreef: ↑15-05-2020 10:28Luister toch als ze zeggen dat je je geen zorgen moet maken. Ik snap dat dat moeilijk is, mijn partner en ik konden dat ook niet. Bij ons hielden de zorgen om haar grootte pas op toen ik haar voor het eerst in m'n armen had. Wij kijken wat dat betreft toch wel wat sneu op de laatste weken van de zwangerschap terug voor niks. We hebben in constante stress en angst gezeten. Is ook onze eerste baby.
Ze vroegen aan mij ook elke keer of de baby goed beweegt. Is normaal. Pas wanneer de baby minder gaan bewegen, zouden ze zich zorgen maken. Wat voor ons vreemd klonk, gezien we al de extra metingen hadden op hun advies en de baby qua gewicht onder de ondergrens zat en te sterk in groei was afgenomen (weet het percentage niet meer). Klinkt toch zorgwekkend.
Bij mij was de druk van de navelstreng tegen het randje van te hoog. Ik meen de eerste keer P89 of P93 (zoveel metingen gehad en dat schommelde ook iets). Het zat bij mij dus nog wel net binnen de lijntjes.
Ik snap dat je je zorgen maakt over hoe groot je baby is. Is alles in verhouding? Het kan ook gewoon een kleine baby worden. En een groeispurt is goed mogelijk. Heeft de mijne ook gehad. Is uiteindelijk met 3200 gram geboren. En 48 cm. Zal een groeispurt zijn geweest en ik denk toch ook wat metingen die niet helemaal klopten.
Nogmaals, zegt de VK of gyn dat je je geen zorgen moet maken, doe dat dan ook niet en ga echt nog genieten van je laatste weken. Zonde als je er net zo op terug zou kijken als wij doen.
Ik moet maar gewoon hopen dat het bij mij ook meevalt, misschien zitten ze bij ons ook wel iets ernaast kwa gewicht. De verhoudingen zouden wel goed zijn, maar gezien hij zo is afgebogen in gewicht volgens mij ook net boven de P5 lijn, kwamen de zorgen. Ben in ieder geval blij dat ik ook veel verhalen terug krijg waarbij het allemaal wel mee viel en de kindjes allemaal gezond geboren zijn. Dat geeft wel al weer iets meer rust
vrijdag 15 mei 2020 om 11:16
Je bent absoluut niet klein. Ik wel volgens de Nederlandse maten en zou juist een groot kind krijgen. Zegt helemaal niks dus.Jessica249 schreef: ↑14-05-2020 23:01Dat klopt, maar toch benoemen ze dit wel in het ziekenhuis. Omdat ik klein ben en smal van mezelf dat je dan vaak geen super groot kindje zal krijgen?
Het is toch afwachten. Zolang ik hem goed voel bewegen dan voelt hij zich in ieder geval nog goed in m’n buik.
Groetjes Jessica
vrijdag 15 mei 2020 om 11:34
Mijn jongste (straks middelste) was dysmatuur. Had niemand zien aankomen, de schattingen waren ruim een kilo zwaarder dan hoe hij uiteindelijk ter wereld kwam (ook de schattingen op basis van echo’s). Zelf heeft hij er overigens geen last van gehad, ze moesten wat suiker metingen doen in de eerste dagen en toen alles goed was , mochten we naar huis. Hij heeft wel de eerste paar weken maat 44 gedragen. Ik was dit vergeten, tot ik in de intake van mijn derde zwangerschap opeens het zorgpad “Dysmatuur” kreeg met extra groei echo’s. Ik ben nu 39 weken zwanger en ik hoor elke week iets anders. Zijn geboortegewicht met 40 weken wordt volgens echo’s geschat van 2800 tot 3100 gram, verloskundigen zeggen ook steeds iets anders (oplopend tot 3500). Ik ben hier eerlijk gezegd vrij sceptisch van geworden, en ik zou me als ik jou was zeker niet teveel zorgen proberen te maken. Zolang uit de controles komt dat het kindje een goede hartslag heeft, hij beweegt en jij voelt je naar omstandigheden goed, zal het wel loslopen. En aan mijn zoontje zie je dat ook dysmatuur helemaal geen problemen hoeft te betekenen. Je wordt extra in de gaten gehouden en als er reden is tot zorg vertellen ze het wel.
Vragen naar beweging doen ze trouwens echt in elke controle, ook als er niks afwijkende is aan je kindje dus ook dat is geen reden tot zorg.
Mijn zus heeft een vergelijkbare ervaring gehad: haar eerste werd groot geschat, ze moest ook getest worden voor zwangerschapssuiker daardoor. Bij de geboorte net niet officieel dysmatuur maar echt op het randje. Bij haar tweede extra groei echo’s en controles en die zou ook richting dysmatuur gaan en was uiteindelijk perfect gemiddeld toen hij met 40 weken en een paar dagen ter wereld kwam.
Vragen naar beweging doen ze trouwens echt in elke controle, ook als er niks afwijkende is aan je kindje dus ook dat is geen reden tot zorg.
Mijn zus heeft een vergelijkbare ervaring gehad: haar eerste werd groot geschat, ze moest ook getest worden voor zwangerschapssuiker daardoor. Bij de geboorte net niet officieel dysmatuur maar echt op het randje. Bij haar tweede extra groei echo’s en controles en die zou ook richting dysmatuur gaan en was uiteindelijk perfect gemiddeld toen hij met 40 weken en een paar dagen ter wereld kwam.
vrijdag 15 mei 2020 om 12:54
Ik begrijp dat je je zorgen maakt hoor, maar hier ook een positief verhaal.
Bij een echo met 32 weken werd het gewicht van mijn zoontje geschat op 1630 gram, was niet zorgwekkend maar ik wist dus al dat het waarschijnlijk geen grote baby ging worden..
Omdat ik er ook nog eens een hoge bloeddruk bij kreeg en super veel vocht vasthield (was ook wel in de hete zomer van 2018), werd ik wel extra in de gaten gehouden en kreeg ik extra controles en ctg's. Maar de ctg's waren steeds goed.
Met 37 weken zijn mijn vliezen spontaan gebroken. Ik ben toen ingeleid wegens langdurig gebroken vliezen zonder weeën en met 37+2 is mijn zoontje geboren.
Hij was inderdaad een kleine baby, 2580 gram en 47cm (maar was ook wel bijna 3 weken te vroeg)
Ze zeiden hij is klein maar niet te klein en hij was helemaal gezond !
Ik ben overigens ook maar 160 cm en zowel mijn man als ik waren ook kleine baby's bij de geboorte
Nu is mijn zoontje ondertussen 21 maanden en alles gaat heel goed!
Bij een echo met 32 weken werd het gewicht van mijn zoontje geschat op 1630 gram, was niet zorgwekkend maar ik wist dus al dat het waarschijnlijk geen grote baby ging worden..
Omdat ik er ook nog eens een hoge bloeddruk bij kreeg en super veel vocht vasthield (was ook wel in de hete zomer van 2018), werd ik wel extra in de gaten gehouden en kreeg ik extra controles en ctg's. Maar de ctg's waren steeds goed.
Met 37 weken zijn mijn vliezen spontaan gebroken. Ik ben toen ingeleid wegens langdurig gebroken vliezen zonder weeën en met 37+2 is mijn zoontje geboren.
Hij was inderdaad een kleine baby, 2580 gram en 47cm (maar was ook wel bijna 3 weken te vroeg)
Ze zeiden hij is klein maar niet te klein en hij was helemaal gezond !
Ik ben overigens ook maar 160 cm en zowel mijn man als ik waren ook kleine baby's bij de geboorte
Nu is mijn zoontje ondertussen 21 maanden en alles gaat heel goed!
vrijdag 15 mei 2020 om 14:15
Dank jullie wel voor het delen van jullie verhalen.
Het geeft me toch wel al iets meer rust om te horen dat ze er vaak naast zitten en als dit niet het geval is, de kindjes het toch goed doen! Toch ben ik stiekem wel blij als het maandag is en ik hoor of hij in zijn eigen lijntje is gegroeid. Wat me wel opvalt in de verhalen is dat ze er vaak naast zitten. Ik hoop dat ze er bij mij in de positieve zin ook naast zitten. Het feit dat hij misschien niet heel groot zal zijn vind ik ook niet zo erg. Maar meer het idee dat je niet weet wat je kan verwachten! En ik denk dat het ook wel een normale reactie is dat je, je in eerste instantie zorgen gaat maken. Ze zeggen allemaal wat anders. ( de een zegt we bekijken het van dag tot dag en de ander zegt we proberen het te rekken tot 37 liefst 38 weken ) ik weet natuurlijk ook wel dat dit ook te maken heeft of de kleine het goed blijft doen maar toch. Ik zie veel verschillende verloskundige en gynaecologen. En daarbij maken ze je gelijk ook wel bang omdat ze eerst met het negatieve beginnen en dan pas over het positieve.
Het geeft me toch wel al iets meer rust om te horen dat ze er vaak naast zitten en als dit niet het geval is, de kindjes het toch goed doen! Toch ben ik stiekem wel blij als het maandag is en ik hoor of hij in zijn eigen lijntje is gegroeid. Wat me wel opvalt in de verhalen is dat ze er vaak naast zitten. Ik hoop dat ze er bij mij in de positieve zin ook naast zitten. Het feit dat hij misschien niet heel groot zal zijn vind ik ook niet zo erg. Maar meer het idee dat je niet weet wat je kan verwachten! En ik denk dat het ook wel een normale reactie is dat je, je in eerste instantie zorgen gaat maken. Ze zeggen allemaal wat anders. ( de een zegt we bekijken het van dag tot dag en de ander zegt we proberen het te rekken tot 37 liefst 38 weken ) ik weet natuurlijk ook wel dat dit ook te maken heeft of de kleine het goed blijft doen maar toch. Ik zie veel verschillende verloskundige en gynaecologen. En daarbij maken ze je gelijk ook wel bang omdat ze eerst met het negatieve beginnen en dan pas over het positieve.
vrijdag 15 mei 2020 om 17:17
vrijdag 15 mei 2020 om 17:46
Begrijpelijk dat je je zorgen maakt!
Hier eenzelfde verhaal. Ik kreeg groeiecho's ivm zwangerschapsdiabetes en een verwacht groot kind daardoor. Maar mijn kind zat elke groeiecho lager op de curve, totdat hij met 36 weken onder de p10 kwam. Ik ben met 37+6 ingeleid, ook ivm oplopende bloeddruk.
De verwachting was een kind van 2500 gram, hij bleek 2550 gram. Goed geschat door de gyn, en een p3 kindje. Nu een dikke blije dreumes, binnen 2 maanden was hij bijgegroeid op de curves, het was een hongerlapje de eerste weken.
Ik heb me veel zorgen gemaakt in de laatste weken van de zwangerschap en ook na de geboorte nog wel. Je weet niet wat voor restschade een dysmatuur kind zal overhouden. Zoals het nu lijkt is mijn kind gelukkig helemaal gezond!
Ik wil je aanraden om veel rust te nemen en te zoeken naar ontspanning. Als je nog werkt, dan kun je misschien beter stoppen. Ga lekker online shoppen voor babyspullen of vind een andere manier om te gedachten af te leiden, zodat de laatste weken niet alleen maar in het teken van zorgen staan. Ik wilde dat ik dat beter had kunnen doen.
En vertrouw ook op de medici. Als zij zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken, geloof hen dan. Ze houden je goed in de gaten. Bespreek je zorgen ook met hen. Mijn ervaring is dat er op de poli bij de groeiecho's vaak niet bij jou als as. moeder wordt stilgestaan. Als de getalletjes allemaal goed zijn (of niet), dan kun je weer gaan. Maar juist in jouw situatie is extra tijd en aandacht voor jou en jouw zorgen extra belangrijk. Voor mij was er dat niet, en daar heb ik na de bevalling mentaal last van gehad. Dat overkomt me niet weer, mocht er ooit een tweede komen.
Hier eenzelfde verhaal. Ik kreeg groeiecho's ivm zwangerschapsdiabetes en een verwacht groot kind daardoor. Maar mijn kind zat elke groeiecho lager op de curve, totdat hij met 36 weken onder de p10 kwam. Ik ben met 37+6 ingeleid, ook ivm oplopende bloeddruk.
De verwachting was een kind van 2500 gram, hij bleek 2550 gram. Goed geschat door de gyn, en een p3 kindje. Nu een dikke blije dreumes, binnen 2 maanden was hij bijgegroeid op de curves, het was een hongerlapje de eerste weken.
Ik heb me veel zorgen gemaakt in de laatste weken van de zwangerschap en ook na de geboorte nog wel. Je weet niet wat voor restschade een dysmatuur kind zal overhouden. Zoals het nu lijkt is mijn kind gelukkig helemaal gezond!
Ik wil je aanraden om veel rust te nemen en te zoeken naar ontspanning. Als je nog werkt, dan kun je misschien beter stoppen. Ga lekker online shoppen voor babyspullen of vind een andere manier om te gedachten af te leiden, zodat de laatste weken niet alleen maar in het teken van zorgen staan. Ik wilde dat ik dat beter had kunnen doen.
En vertrouw ook op de medici. Als zij zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken, geloof hen dan. Ze houden je goed in de gaten. Bespreek je zorgen ook met hen. Mijn ervaring is dat er op de poli bij de groeiecho's vaak niet bij jou als as. moeder wordt stilgestaan. Als de getalletjes allemaal goed zijn (of niet), dan kun je weer gaan. Maar juist in jouw situatie is extra tijd en aandacht voor jou en jouw zorgen extra belangrijk. Voor mij was er dat niet, en daar heb ik na de bevalling mentaal last van gehad. Dat overkomt me niet weer, mocht er ooit een tweede komen.
vrijdag 15 mei 2020 om 19:30
Skippy85 schreef: ↑15-05-2020 17:46Begrijpelijk dat je je zorgen maakt!
Hier eenzelfde verhaal. Ik kreeg groeiecho's ivm zwangerschapsdiabetes en een verwacht groot kind daardoor. Maar mijn kind zat elke groeiecho lager op de curve, totdat hij met 36 weken onder de p10 kwam. Ik ben met 37+6 ingeleid, ook ivm oplopende bloeddruk.
De verwachting was een kind van 2500 gram, hij bleek 2550 gram. Goed geschat door de gyn, en een p3 kindje. Nu een dikke blije dreumes, binnen 2 maanden was hij bijgegroeid op de curves, het was een hongerlapje de eerste weken.
Ik heb me veel zorgen gemaakt in de laatste weken van de zwangerschap en ook na de geboorte nog wel. Je weet niet wat voor restschade een dysmatuur kind zal overhouden. Zoals het nu lijkt is mijn kind gelukkig helemaal gezond!
Ik wil je aanraden om veel rust te nemen en te zoeken naar ontspanning. Als je nog werkt, dan kun je misschien beter stoppen. Ga lekker online shoppen voor babyspullen of vind een andere manier om te gedachten af te leiden, zodat de laatste weken niet alleen maar in het teken van zorgen staan. Ik wilde dat ik dat beter had kunnen doen.
En vertrouw ook op de medici. Als zij zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken, geloof hen dan. Ze houden je goed in de gaten. Bespreek je zorgen ook met hen. Mijn ervaring is dat er op de poli bij de groeiecho's vaak niet bij jou als as. moeder wordt stilgestaan. Als de getalletjes allemaal goed zijn (of niet), dan kun je weer gaan. Maar juist in jouw situatie is extra tijd en aandacht voor jou en jouw zorgen extra belangrijk. Voor mij was er dat niet, en daar heb ik na de bevalling mentaal last van gehad. Dat overkomt me niet weer, mocht er ooit een tweede komen.
Dankjewel voor jou verhaal. Ik ben gelijk gestopt met werken dit was met 32,5 weken. Want dit was ondanks ze niet kunnen bewijzen dat het helpt, wel het advies. Ik heb me in het begin vanalles in het hoofd gehaald, zoals heb ik altijd te veel gewerkt? Te weinig gegeten? Noem maar op. Daar ben ik wel vanaf gestapt, want dit is iets waar ik zelf niks aan kan doen. Daarbij ben ik gewoon 11 kg bijgekomen tot nu toe. Alhoewel ze ook vaak zeggen dat dit ook niks te zeggen heeft.
Dat gevoel wat jij beschrijft had ik in het begin ook, ik kreeg die echo en de dopplermeting werd vervolgens door een gynaecoloog naar binnen geroepen en het eerste wat hij zei was; je gaat toch niet je zus achterna? Gaf daarop aan wat er aan de hand was en ik kon gelijk weer gaan voor een ctg scan. Dat heb ik echt als heel onprettig ervaren. Gelukkig zijn de verloskundige op de afdeling wel lief en nemen meer de tijd voor je. ( m’n zus heeft begin dit jaar een prematuur baby gekregen. De baby lag 3 weken achter tijdens de 30 weken echo, vervolgens had m’n zus met 32 weken zwangerschapsvergiftiging + een loslatende placenta) dus dat is uit eindelijk een heel ander verhaal als bij mij. Maar daarom was ik dus daarna ook zo overstuur omdat de gynaecoloog dat benoemde.
Ben in ieder geval wel wat meer gerust gesteld en ik kan toch niet meer als afwachten tot maandag.
Groetjes Jessica
vrijdag 15 mei 2020 om 19:31
Jessica249 schreef: ↑15-05-2020 19:30Dankjewel voor jou verhaal. Ik ben gelijk gestopt met werken dit was met 32,5 weken. Want dit was ondanks ze niet kunnen bewijzen dat het helpt, wel het advies. Ik heb me in het begin vanalles in het hoofd gehaald, zoals heb ik altijd te veel gewerkt? Te weinig gegeten? Noem maar op. Daar ben ik wel vanaf gestapt, want dit is iets waar ik zelf niks aan kan doen. Daarbij ben ik gewoon 11 kg bijgekomen tot nu toe. Alhoewel ze ook vaak zeggen dat dit ook niks te zeggen heeft.
Dat gevoel wat jij beschrijft had ik in het begin ook, ik kreeg die echo en de dopplermeting werd vervolgens door een gynaecoloog naar binnen geroepen en het eerste wat hij zei was; je gaat toch niet je zus achterna? Gaf daarop aan wat er aan de hand was en ik kon gelijk weer gaan voor een ctg scan. Dat heb ik echt als heel onprettig ervaren. Gelukkig zijn de verloskundige op de afdeling wel lief en nemen meer de tijd voor je. ( m’n zus heeft begin dit jaar een prematuur baby gekregen. De baby lag 3 weken achter tijdens de 30 weken echo, vervolgens had m’n zus met 32 weken zwangerschapsvergiftiging + een loslatende placenta waarbij de baby met grote spoed is gehaald ) dus dat is uit eindelijk een heel ander verhaal als bij mij. Maar daarom was ik dus daarna ook zo overstuur omdat de gynaecoloog dat benoemde.
Ben in ieder geval wel wat meer gerust gesteld en ik kan toch niet meer als afwachten tot maandag.
Groetjes Jessica
maandag 18 mei 2020 om 17:51
Ik ben vandaag op controle geweest.
De druk in de navelstreng was wel nog te hoog helaas. Maar hij is nu op 2550 gram geschat! Dat zou betekenen dat hij 560 gram is bijgekomen op 2 weken. Dat vond ik toch wel heel positief.
Verder hebben ze wel voor volgende week woensdag ( 37+2 weken ) de inleiding gepland. Als de ctg volgende week maandag gewoon goed is en de druk in de navelstreng het zelfde is gebleven dan gaan ze het nog een paar dagen rekken. Ik hoop natuurlijk op het laatste! Dat ik dan tegen de 38 weken aan zit. Dus maar weer afwachten.
De druk in de navelstreng was wel nog te hoog helaas. Maar hij is nu op 2550 gram geschat! Dat zou betekenen dat hij 560 gram is bijgekomen op 2 weken. Dat vond ik toch wel heel positief.
Verder hebben ze wel voor volgende week woensdag ( 37+2 weken ) de inleiding gepland. Als de ctg volgende week maandag gewoon goed is en de druk in de navelstreng het zelfde is gebleven dan gaan ze het nog een paar dagen rekken. Ik hoop natuurlijk op het laatste! Dat ik dan tegen de 38 weken aan zit. Dus maar weer afwachten.
