het kan dus echt,altijd dubieus gevonden..

dat je pas er heel laat achter kwam dat je zwanger was terwijl je al 3 kinderen hebt!



Mijn situatie in het kort: 3 kinderen oudste 8 jongste 4 ,net gescheiden financieel niet breed redt het net, EN nu alles net op de rit met behulp van methyfenidaat (heerlijk na tig jaar chaos in het hoofd, wel alles goed voor de kids altijd voor elkaar gehad hoor maar huistechnisch en plantechnisch).



Scheiding in gang gezet op goede voet met elkaar en om meer irritatie en ruzie te voorkomen. Ik had al een tijdje last van mijn buik, lucht continu, verstopping etc. Echter weet ik at aan stress mbt scheiding en het is ook een bijwerking van de medicijnen en daardoor weinig eetlust en afgevallen veel!!!



Na controle bij medicijnenarts in keer in de 3 maanden afgelopen vrijdag ga ik dit aan. Hij zei dat kan maar had nu al wel over moeten zijn gezien de tijd dat ik dit nu aan het slikken ben. Ik moest voor wat anders toch naar de huisarts en hij zei geef dit direct ook even aan.



zo gezegd zo gedaan, bij de huisarts verteld en hij wilde even voelen aan mijn buik of hij verstopping kon voelen. Hierbij ging hij steeds hoger voelen en keek mij een paar keer aan. En zei: wanneer ben je voor het laatst ongesteld geweest? Ik dacht: wat heeft dat er nu mee te maken maar goed verteld vorige maand maar sinds de medicijnen is het wel minder en sinds nuvaring die ik gebruik ook. ook leeftijd (38) gaf ik als reden bij mezelf dat het neit meer helemaal soepel liep zeg maar.



maar geen menstruatie overgeslagen zeg maar. alleen wat minder en korter. Ik vertelde dus direct dat mijn baarmoeder bij de navel te vinden was in plaats van waar hij hoort te zitten en wilde dat ik even ging plassen in een potje. Zo gezegd zo gedaan: en jaar hoor postief!!



Als iemand mijn gezicht toen had gezien, had waarschijnlijk gedacht dat ik ze zag vliegen ofzo. Ik wist even niet meer wat ik moest zeggen. Dit kan niet, Dit kan niet de bedoeling zijn. Dit kan nu helemaal niet. SHIT wat nu?



Huisarts heeft gebeld met vk die ik vorige keren had gehad en gevraagd of ik terecht kon voor een echo. Dit kon gisteren en moest van hem maar het weekend nemen voor bezinking van het hele verhaal en overleg met ex. Ehm..ik weet net dat ik zwanger ben, en moet tot maandag wachten hoe en wat? wat als? heb medicijnen geslikt ? rook en drink gelukkig niet maar goed. Die medicijnen en het afvallen..ik heb helemaal geen zwangerschapsbuik. Ja borsten zijn voller leek wel maar dat weet ik aan dat mijn omvang en buik een stuk minder waren geworden in korte tijd en dat dit gewoon meer opviel nu.



Afgelopen maandag geweest. Weekend veel gepraat met ex,moeder vriendinnen en ondanks dat ik tegen abortus ben,leek mij dit in deze situatie wel het beste.Maar die optie is dus helemaal vervallen: ben 23 weken zwanger van een meisje (5 maand!!) . En nu? wat nu ? radeloos...Heb donderdag een snel ingeplande en verlate 20 weken echo om te kijken of er geen afwijkingen zijn. En dan? ben gewoon even heel erg flabbergasted..



geloof me. Ik ben gek met mijn kinderen. En als dit kleintje er moet komen dan zal het wel zo zijn en zal ik net zoveel van haar houden. Maar het is wel even raar en schrikken. Bij de andere twee leek ik al minstens bijna op het eind met 5 maand qua buik. Nu niets..ja als je goed kijkt een klein buikje maar dat had ik ook al. De lucht in de darmen en de darmbewegingen (wat ik dus dacht) waren schopjes. En nu ik het weet en er op ga letten denk ik wel ja tuurlijk.



Wat ik met dit verhaal wil? ik weet het niet. Maar lees vaak dat mensen denken dat het onmogelijk is dat je het niet merkt. Zo dacht ik ook na twee zwangerschappen. Maar nu weet ik anders. Voel mij ineens schuldig dat ik medicijnen slik. Ben ik overleg met de arts aan het afbouwen want wil geen schade en gaan kijken hoe het zonder gaat (heb het niet ernstig maar het is wel mijn motor zeg maar voor organisatie en het voelt heerlijk) voor de rest heb ik geen medicijnen of iets. Ben zo zenuwachtig voor donderag.



Maar goed, het kan dus...je kan dus echt zwanger zijn al een tijdje zonder het te weten..

Bedankt voor de reactie dames..



En hoe iemand het hier beschreef. Wij zijn inderdaad leukere ouders nu voor de kinderen dan toen we bij elkaar waren. Oudsten zijn er al helemaal aan gewend. Regeling is perfect en er is geen haat en nijd onderling. Hoe we het straks gaan doen, dan moeten we goed overleggen. In ieder geval geen gesleep met zo,n kleintje de eerste tijd daar zijn we wel uit (slapen) ja wellicht een nachtje een keer en natuurlijk ook dagen maar geen perse om en om en de vakanties hele weken ed. Man geeft ook letterlijk toe dat hij dat ook niet zal trekken. 4 tegelijk. Nu zijn de oudste twee vaak alleen bij hem en jongste en dagje erbij. Helemaal gewend eraan.



Het is gewoon erg wennen. Ik had geen 4e kindje in mijn hoofd. .had alles al weggedaan en vond het heerlijk om te zien dat ze al zelfstandiger waren als ik vriendinnen/familie zag met de kleintjes,flesje slapen wel genoeg mee? etc..Dat komt nuu allemaal weer.



Desalniettemin heb ik nog plek in mijn hart en zal net zoveel van haar houden als de anderen. Ik heb zelfs ondanks dat ik wilde wachten tot de echo donderdag of alles goed is, een broekje shirtje romperte sokjes en mutsje gekocht..Het eerst pakje zeg maar. zoo klein weer.



Het is gewoon lastig en onverwacht en wernnen en ben wel blij dat ik het nu weet en niet pas als ik aan het bevallen ben. Weet ook niet wat er gebeurd was als ik nu niet naar de huisarts was gegaan...