Zwanger
alle pijlers
Hoe begon jou bevalling??
zondag 11 december 2011 om 15:00
Ja ja inmiddels komt de uitgetelde datum dichterbij en ben ik erg benieuwd hoe en uiteraard wanneer de bevalling zal gaan beginnen.
Uiteraard begint het met weeën, gebroken vliezen enz en is het een kwestie van afwachten, maar wat deed jij in de laatste dagen voor je bevalling? Voelde je je anders? Was je kindje rustig of juist niet? Hoe verliep het toen het moment daar was? Met welke termijn ben je uiteindelijk bevallen (hoeveel weken)?...
Gewoon nieuwsgierig naar jullie verhalen!
Uiteraard begint het met weeën, gebroken vliezen enz en is het een kwestie van afwachten, maar wat deed jij in de laatste dagen voor je bevalling? Voelde je je anders? Was je kindje rustig of juist niet? Hoe verliep het toen het moment daar was? Met welke termijn ben je uiteindelijk bevallen (hoeveel weken)?...
Gewoon nieuwsgierig naar jullie verhalen!
zondag 11 december 2011 om 15:02
Bij de eerste liep ik in en uit het ziekenhuis ivm hoge hartslag baby en stuitligging. Om de dag aan de ctg. Ik moest nog 2 weken en zou rust houden omdat de kleine heel klein zou zijn. Uiteindelijk zijn 's nachts de vliezen gebroken en na een ks ivm stuit is dochter geboren in de middag.
Bij de 2e was ik nog aan het werk. Ik zou mijn laatste werkdag hebben. Ik dacht dat mijn vliezen gebroken waren en ben dus voor de zekerheid naar het zhuis gegaan om te controleren. Het was zo dus ik kon direct blijven. Volgende dag is 2e geboren.
Bij de 2e was ik nog aan het werk. Ik zou mijn laatste werkdag hebben. Ik dacht dat mijn vliezen gebroken waren en ben dus voor de zekerheid naar het zhuis gegaan om te controleren. Het was zo dus ik kon direct blijven. Volgende dag is 2e geboren.
zondag 11 december 2011 om 15:04
41 weken:
'S nachts om drie uur buikkramp, om zeven uur kon ik echt niet meer slapen. De VK is om half 10 gekomen en toen mocht ik meteen door naar het ziekenhuis. Tot dan toe rustig, pas toen de ontsluiting niet vorderde en ik weeenopwekkers en een weeenstorm kreeg was het gedaan met de rust.
Zoon om 19 uur geboren dmv een spoedkeizersnee.
'S nachts om drie uur buikkramp, om zeven uur kon ik echt niet meer slapen. De VK is om half 10 gekomen en toen mocht ik meteen door naar het ziekenhuis. Tot dan toe rustig, pas toen de ontsluiting niet vorderde en ik weeenopwekkers en een weeenstorm kreeg was het gedaan met de rust.
Zoon om 19 uur geboren dmv een spoedkeizersnee.
zondag 11 december 2011 om 15:05
quote:Tuorrebout schreef op 11 december 2011 @ 15:02:
Bij de eerste liep ik in en uit het ziekenhuis ivm hoge hartslag baby en stuitligging. Om de dag aan de ctg. Ik moest nog 2 weken en zou rust houden omdat de kleine heel klein zou zijn. Uiteindelijk zijn 's nachts de vliezen gebroken en na een ks ivm stuit is dochter geboren in de middag.
Bij de 2e was ik nog aan het werk. Ik zou mijn laatste werkdag hebben. Ik dacht dat mijn vliezen gebroken waren en ben dus voor de zekerheid naar het zhuis gegaan om te controleren. Het was zo dus ik kon direct blijven. Volgende dag is 2e geboren.
Was je al op je werk dan?
Bij de eerste liep ik in en uit het ziekenhuis ivm hoge hartslag baby en stuitligging. Om de dag aan de ctg. Ik moest nog 2 weken en zou rust houden omdat de kleine heel klein zou zijn. Uiteindelijk zijn 's nachts de vliezen gebroken en na een ks ivm stuit is dochter geboren in de middag.
Bij de 2e was ik nog aan het werk. Ik zou mijn laatste werkdag hebben. Ik dacht dat mijn vliezen gebroken waren en ben dus voor de zekerheid naar het zhuis gegaan om te controleren. Het was zo dus ik kon direct blijven. Volgende dag is 2e geboren.
Was je al op je werk dan?
zondag 11 december 2011 om 15:11
Spannend Pink85!
Bij mijn eerste braken mijn vliezen met 37+2 . Zo maar uit het niks, had niets aan zien komen en was de kinderkamer aan het inruimen. 's Nacht begonnen de weeën en de volgende dag is hij geboren. Nummer 2 is geboren tijdens mijn controle bij de verloskundige (41+2.. geloof ik). Had wel krampjes maar niet als weeën herkend. Blijft een leuk verhaal voor op zijn verjaardag. Verloskundige had al meer dan 30 jaar haar praktijk maar was de eerste die daar daadwerkelijk beviel .
Bij mijn eerste braken mijn vliezen met 37+2 . Zo maar uit het niks, had niets aan zien komen en was de kinderkamer aan het inruimen. 's Nacht begonnen de weeën en de volgende dag is hij geboren. Nummer 2 is geboren tijdens mijn controle bij de verloskundige (41+2.. geloof ik). Had wel krampjes maar niet als weeën herkend. Blijft een leuk verhaal voor op zijn verjaardag. Verloskundige had al meer dan 30 jaar haar praktijk maar was de eerste die daar daadwerkelijk beviel .
zondag 11 december 2011 om 15:18
Bij mij begon het met 41 weken en 3 dagen geloof ik. Ik was er dus al één week en 3 dagen naar aan het uitkijken. 's Avonds gingen we nog uit eten en op de wc voelde ik iets waarvan ik dacht dat het wel eens een wee kon zijn.
Het schoot allemaal niet zo op in dat restaurant en mijn man vroeg of ik een voorgerecht wilde. Ligt er een beetje aan hoe snel ze zijn zei ik, want volgens mij gaat het niet lang meer duren. We hebben wel gewoon verder kunnen eten, want er was nog niets heftigs aan de hand verder.
Met goede hoop ging ik slapen, misschien werd ik over een paar uur wel wakker en dan zou het echt gaan beginnen!! Maar nee hoor, de volgende ochtend nog niets gebeurd, op wat regelmatige krampen na dan.
Op advies van m'n moeder ben ik lekker de hele dag bezig geweest, in beweging blijven was goed voor de bevalling zei ze. Dus ik nog helemaal naar het winkelcentrum gelopen en op de terugweg begon ik al steeds meer last te krijgen van die krampen. Dus iedere paar minuten op de stoep even uithijgen. Thuis nog een kruimelvlaai gebakken, m'n haren gewassen en gefohnd (ik wilde natuurlijk wel charmant in het kraambed liggen) en na een paar uur toch maar de vlos gebeld. Had 3cm ontsluiting en omdat ze toch wat werk bij had besloot ze bij ons te blijven. Tot 6 cm ging het best snel en was het goed te doen, daarna toch naar het zkh gegaan omdat het hartje wegviel en ik al heftige persweeen had. De rest van het verhaal zal ik je besparen .
Ik voelde me verder niet heel anders, maar de aanlooptijd naar het echte begin (wanneer is eigenlijk het echte begin??) duurde natuurlijk vrij lang. Toen eenmaal duidelijk was dat het snel zou gaan beginnen had ik wel een apart gevoel. Over een paar uur of een dag heb je dan tenslotte eindelijk je baby!!
En bij thuiskomst uit het ziekenhuis hebben we het gevierd met champagne en kruimelvlaai!!
O ja, vliezen zijn bij mij doorgeprikt door de vlos.
Mijn kindje was van te voren wel een stuk rustiger want de dag dat we dus uit eten gingen ben ik nog naar de vlos geweest omdat ik zo weinig leven voelde.
Spannend hoor, wanneer ben je uitgerekend?
Het schoot allemaal niet zo op in dat restaurant en mijn man vroeg of ik een voorgerecht wilde. Ligt er een beetje aan hoe snel ze zijn zei ik, want volgens mij gaat het niet lang meer duren. We hebben wel gewoon verder kunnen eten, want er was nog niets heftigs aan de hand verder.
Met goede hoop ging ik slapen, misschien werd ik over een paar uur wel wakker en dan zou het echt gaan beginnen!! Maar nee hoor, de volgende ochtend nog niets gebeurd, op wat regelmatige krampen na dan.
Op advies van m'n moeder ben ik lekker de hele dag bezig geweest, in beweging blijven was goed voor de bevalling zei ze. Dus ik nog helemaal naar het winkelcentrum gelopen en op de terugweg begon ik al steeds meer last te krijgen van die krampen. Dus iedere paar minuten op de stoep even uithijgen. Thuis nog een kruimelvlaai gebakken, m'n haren gewassen en gefohnd (ik wilde natuurlijk wel charmant in het kraambed liggen) en na een paar uur toch maar de vlos gebeld. Had 3cm ontsluiting en omdat ze toch wat werk bij had besloot ze bij ons te blijven. Tot 6 cm ging het best snel en was het goed te doen, daarna toch naar het zkh gegaan omdat het hartje wegviel en ik al heftige persweeen had. De rest van het verhaal zal ik je besparen .
Ik voelde me verder niet heel anders, maar de aanlooptijd naar het echte begin (wanneer is eigenlijk het echte begin??) duurde natuurlijk vrij lang. Toen eenmaal duidelijk was dat het snel zou gaan beginnen had ik wel een apart gevoel. Over een paar uur of een dag heb je dan tenslotte eindelijk je baby!!
En bij thuiskomst uit het ziekenhuis hebben we het gevierd met champagne en kruimelvlaai!!
O ja, vliezen zijn bij mij doorgeprikt door de vlos.
Mijn kindje was van te voren wel een stuk rustiger want de dag dat we dus uit eten gingen ben ik nog naar de vlos geweest omdat ik zo weinig leven voelde.
Spannend hoor, wanneer ben je uitgerekend?
zondag 11 december 2011 om 15:18
Ik had vanaf 34 weken standaard om half drie 's nachts een half uurtje harde buiken. Met 37+2 weken dus ook, maar dit keer hielden ze langer aan. Om 8 uur 's ochtends bedacht ik me pas dat het wel eens begonnen kon zijn. Heel regelmatig was het nog niet. 's Avonds om 7 uur kwam de vk eens langs en had ik jawel 1 cm ontsluiting. Om 10 uur had ik in 1 keer 7 cm en daarna schoot het niet meer op. Om 3 uur 'nachts mocht ik eindelijk persen en binnen 10 minuten was okkie geboren.
zondag 11 december 2011 om 15:19
Hoewel ik nog 17 dagen te gaan had, wilde ik NU alles klaar hebben. Alles opgeruimd, was weg, ik had geen rust meer. Wist niet waarom, voelde dat er iets ging gebeuren, dacht nog: "maar met wie dan?" Ik zag hele rampsenario's voor me van ouders die plots in het ziekenhuis belandden enz enz. Had geen idee dat die onrust over mijzelf ging.
Volgende morgen werd ik wakker in een nat bed, vliezen gebroken. Geen weeën. Nog even gestofzuigd, wasje gedaan buurvrouw op de koffie die aanbood nog even de vogelenpoep van de ramen te wassen als ik even op haar kleine man paste. Tukje gedaan, nog steeds geen weeën. Verloskundige gebeld,, kwam langs en vroeg mij om te bellen als de weeën begonnen of de volgende morgen om 7.00 uur. Manlief bleef overwerken zolang ik aangaf dat nog aan te kunnen. Zijn project van de afgelopen 6 maanden werd over 4 dagen opgeleverd en hij kon nu geen uur missen. Hij had de oplevering zo gepland dat dat achter de rug zou zijn als ik moest bevallen. Weeën kwamen pas vroeg in de morgen, verloskundig kwam en stuurde me naar het ziekenhuis. Geen weeën meer, aan het infuus. Pas 's middags om 16.30 uur werd kleine geboren.
Volgende twee bevallingen verliepen geheel anders. Tweede was er een met een rampscenario en derde heel rustig en gewoon. Het rampscenario zal ik hier niet beschrijven die verhalen hoor je vast al genoeg en daar zit je niet op te wachten.
Veel succes met je bevalling en blijf vooral rustig.
Volgende morgen werd ik wakker in een nat bed, vliezen gebroken. Geen weeën. Nog even gestofzuigd, wasje gedaan buurvrouw op de koffie die aanbood nog even de vogelenpoep van de ramen te wassen als ik even op haar kleine man paste. Tukje gedaan, nog steeds geen weeën. Verloskundige gebeld,, kwam langs en vroeg mij om te bellen als de weeën begonnen of de volgende morgen om 7.00 uur. Manlief bleef overwerken zolang ik aangaf dat nog aan te kunnen. Zijn project van de afgelopen 6 maanden werd over 4 dagen opgeleverd en hij kon nu geen uur missen. Hij had de oplevering zo gepland dat dat achter de rug zou zijn als ik moest bevallen. Weeën kwamen pas vroeg in de morgen, verloskundig kwam en stuurde me naar het ziekenhuis. Geen weeën meer, aan het infuus. Pas 's middags om 16.30 uur werd kleine geboren.
Volgende twee bevallingen verliepen geheel anders. Tweede was er een met een rampscenario en derde heel rustig en gewoon. Het rampscenario zal ik hier niet beschrijven die verhalen hoor je vast al genoeg en daar zit je niet op te wachten.
Veel succes met je bevalling en blijf vooral rustig.
zondag 11 december 2011 om 15:19
Bij de eerste kreeg ik tijdens mijn werk (gelukkig vanuit huis) wat buikpijn. Toen ik niet meer rechtop kon zitten, heb ik de verloskundige maar gebeld voor de zekerheid, was 2 weken voor de uitgerekende datum. Toen ze kwam had ik 8 cm ontsluiting en een uurtje later was de baby er.
Bij de tweede liep ik al 9 dagen overtijd. Aan het eind van de middag voelde ik me niet zo lekker worden en een kwartiertje later kreeg ik een enorme wee, die direct een weeënstorm inluidde. 2,5 uur later was de baby er, dus het duurde gelukkig niet zo heel lang.
Beide keren begon het eigenlijk uit het niets, geen voorgevoelens, geen vreemd babygedrag, geen gebroken vliezen. Eerste keer was ik dus nog aan het werk, tweede keer had ik 's ochtends nog geshopt en zat ik net een treinbaan te bouwen met de oudste op de grond.
Bij de tweede liep ik al 9 dagen overtijd. Aan het eind van de middag voelde ik me niet zo lekker worden en een kwartiertje later kreeg ik een enorme wee, die direct een weeënstorm inluidde. 2,5 uur later was de baby er, dus het duurde gelukkig niet zo heel lang.
Beide keren begon het eigenlijk uit het niets, geen voorgevoelens, geen vreemd babygedrag, geen gebroken vliezen. Eerste keer was ik dus nog aan het werk, tweede keer had ik 's ochtends nog geshopt en zat ik net een treinbaan te bouwen met de oudste op de grond.
..
zondag 11 december 2011 om 15:20
quote:pink85 schreef op 11 december 2011 @ 15:17:
Wat een verschil Merell, 37.2 en 41.2... Wel een leuk verhaal idd!Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .
Wat een verschil Merell, 37.2 en 41.2... Wel een leuk verhaal idd!Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .
zondag 11 december 2011 om 15:22
quote:merell schreef op 11 december 2011 @ 15:20:
[...]
Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .Inderdaad een groot verschil. Was ervan overtuigd dat nr 2 ook eerder zou komen... niet dus...
[...]
Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .Inderdaad een groot verschil. Was ervan overtuigd dat nr 2 ook eerder zou komen... niet dus...
zondag 11 december 2011 om 15:22
40+5 met krampjes rond een uur of vijf in de ochtend. Was met 40+3 gestript. Zat al tien weken thuis dus was het wel zat, had ook al een week of 6 voorweeen maar zette niet door. Ik dacht ook eerst, nou maar even afwachten of het nu wel doorzet. Dat deed het wel dit keer, ziekenhuis niet gehaald omdat ik no time op 10 cm zat, dochter is thuis geboren. Ik zat er al dagen op te wachten, maar heb niet echt iets anders gemerkt van te voren.
zondag 11 december 2011 om 15:22
Ik was 38 weken zwanger en had wat 'buikpijn'. Die buikpijn bleef ik de hele dag houden dus ik hield het op oefenweeën. Het was tenslotte niet heel pijnlijk, en dat zijn weeën wel.... Toch? Uiteindelijk ging vriend 's avonds timen en merkte op dat er toch wel regelmatige tussenpozen in zaten, dus de vk gebeld. Die kwam toen ze hoorde dat het om de 3 minuten kwam, en toen ze er was had ik volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen. twee uur later is dochter geboren.
zondag 11 december 2011 om 15:23
Pink, wat spannend hè, die datum die steeds dichter bij komt?
De dag voor de bevalling heb ik nog de ramen staan lappen en in de tuin de struiken gesnoeid. Ik ergerde er me ineens groen en geel aan terwijl ik nóóit de ramen lap en zelden in de tuin werk. Nesteldrang! M'n kindje was dus niet drukker dan anders, maar ikzelf wel.
De dag dat het begon had ik wat regelmatige (wat voelde als) 'menstruatiekrampen'. Ik dacht dat ik wat vocht verloor, maar bij bezoek aan de verloskundige dacht ze niet dat het vruchtwater was. Dus weer naar huis. Gewoon gaan slapen die avond, maar die nacht kreeg ik steeds vaker krampen (wat dus weeën waren). Om 3 uur 's nachts de kraamhulpdienst vast gewaarschuwd dat het begonnen was (toen was ik er pas zeker van dat het geen oefenweeën waren) en om 10 uur 's ochtends de verloskundige gebeld dat het steeds dichter op elkaar kwam. Toen zij een uur later kwam had ik al 8 cm! En 2 uur later 10. Ging dus heel rap voor een eerste. M'n vliezen braken pas volledig toen ik al een cm of 9 ontsluiting had, maar het vocht van de dag ervoor bleek toch al een klein beetje vruchtwater door een scheurtje in de vruchtzak.
Ik wilde thuis bevallen maar doordat ik geen persdrang kreeg ben ik uiteindelijk toch in het ziekenhuis bevallen. Ik kan je verzekeren dat het, ook zonder ruggeprik oid, goed te doen is. Je lichaam neemt het zeg maar over.
Mijn dochter is met 38 weken en 6 dagen gekomen.
Heel veel succes de laatste dagen en geniet nog van je prachtige buik!
De dag voor de bevalling heb ik nog de ramen staan lappen en in de tuin de struiken gesnoeid. Ik ergerde er me ineens groen en geel aan terwijl ik nóóit de ramen lap en zelden in de tuin werk. Nesteldrang! M'n kindje was dus niet drukker dan anders, maar ikzelf wel.
De dag dat het begon had ik wat regelmatige (wat voelde als) 'menstruatiekrampen'. Ik dacht dat ik wat vocht verloor, maar bij bezoek aan de verloskundige dacht ze niet dat het vruchtwater was. Dus weer naar huis. Gewoon gaan slapen die avond, maar die nacht kreeg ik steeds vaker krampen (wat dus weeën waren). Om 3 uur 's nachts de kraamhulpdienst vast gewaarschuwd dat het begonnen was (toen was ik er pas zeker van dat het geen oefenweeën waren) en om 10 uur 's ochtends de verloskundige gebeld dat het steeds dichter op elkaar kwam. Toen zij een uur later kwam had ik al 8 cm! En 2 uur later 10. Ging dus heel rap voor een eerste. M'n vliezen braken pas volledig toen ik al een cm of 9 ontsluiting had, maar het vocht van de dag ervoor bleek toch al een klein beetje vruchtwater door een scheurtje in de vruchtzak.
Ik wilde thuis bevallen maar doordat ik geen persdrang kreeg ben ik uiteindelijk toch in het ziekenhuis bevallen. Ik kan je verzekeren dat het, ook zonder ruggeprik oid, goed te doen is. Je lichaam neemt het zeg maar over.
Mijn dochter is met 38 weken en 6 dagen gekomen.
Heel veel succes de laatste dagen en geniet nog van je prachtige buik!
zondag 11 december 2011 om 15:28
quote:merell schreef op 11 december 2011 @ 15:20:
[...]
Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .
Haha dat geloof ik ja!
Leuk om te lezen jullie verhalen! Ik ben nu 38+1...
[...]
Ja het leukst was de reactie van mijn moeder (die op de oudste paste) toen we met maxicosi en al weer binnenliepen na het bezoek. Ze was ervan overtuigd dat we haar in de maling namen .
Haha dat geloof ik ja!
Leuk om te lezen jullie verhalen! Ik ben nu 38+1...
zondag 11 december 2011 om 15:29
Bij mij begonnen de weeën terwijl ik sliep. Ze waren er meteen om de 5 minuten, deden geen zeer en het duurde een kwartier voor ik doorhad wat het eigenlijk was.
Na 21 uur weeën, epidurale, weeënopwekkers en wat hulp is mijn dochter de volgende nacht om iets over 1 geboren. Die dag zou ik 39+4 weken zwanger zijn.
Na 21 uur weeën, epidurale, weeënopwekkers en wat hulp is mijn dochter de volgende nacht om iets over 1 geboren. Die dag zou ik 39+4 weken zwanger zijn.
zondag 11 december 2011 om 15:37
Die van mij kwam 3 weken te vroeg.
Mn ex was me aan het kietelen en ik had nogal hysterische lachbuien toen dus ik dacht dat ik in mn broek geplast had.
Was maar een beetje vocht maar het bleef druppelen.
Volgende ochtend vk gebeld en die vertrouwde het ook niet en ik moest meteen langskomen.
Van daar meteen door naar het ziekenhuis want mn water was niet helemaal gebroken maar wel gescheurd.
Opgenomen en Aan de antibiotica 24 uur.
Na 48 uur nog geen weeën dus door naar de verloskamer om op te wekken met gel want ik had totaal geen ontsluiting.
Dan brengen ze 3x per dag die gel aan.
Aan het eind vd tweede dag brak eindelijk mn water om 11 uur s'avonds. Toen hebben ze me een licht slaapmiddel gegeven want ik was al 3 dagen wakker.
Om 7 uur s'ochtends werd ik wakker van een een wee
Maar ze werden niet regelmatig.
Tot op het laatst zat er soms 5 a 10 minuten tussen en ze hielden ook een paar minuten aan.
Dus kreeg ik ook gewone weeenopwekkers via infuus.
Hielp voor geen meter.
Om 11 uur nogsteeds maar 5 cm ontsluiting maar wel persweeen.
Uiteindelijk mocht ik om 13.50 gaan persen en om 14.15 was hij er
Ik heb maar 3x moeten persen. Er zat nogsteeds bizar veel tijd tussen.
Mn ex was me aan het kietelen en ik had nogal hysterische lachbuien toen dus ik dacht dat ik in mn broek geplast had.
Was maar een beetje vocht maar het bleef druppelen.
Volgende ochtend vk gebeld en die vertrouwde het ook niet en ik moest meteen langskomen.
Van daar meteen door naar het ziekenhuis want mn water was niet helemaal gebroken maar wel gescheurd.
Opgenomen en Aan de antibiotica 24 uur.
Na 48 uur nog geen weeën dus door naar de verloskamer om op te wekken met gel want ik had totaal geen ontsluiting.
Dan brengen ze 3x per dag die gel aan.
Aan het eind vd tweede dag brak eindelijk mn water om 11 uur s'avonds. Toen hebben ze me een licht slaapmiddel gegeven want ik was al 3 dagen wakker.
Om 7 uur s'ochtends werd ik wakker van een een wee
Maar ze werden niet regelmatig.
Tot op het laatst zat er soms 5 a 10 minuten tussen en ze hielden ook een paar minuten aan.
Dus kreeg ik ook gewone weeenopwekkers via infuus.
Hielp voor geen meter.
Om 11 uur nogsteeds maar 5 cm ontsluiting maar wel persweeen.
Uiteindelijk mocht ik om 13.50 gaan persen en om 14.15 was hij er
Ik heb maar 3x moeten persen. Er zat nogsteeds bizar veel tijd tussen.
zondag 11 december 2011 om 15:59
Met 40w (de uitgerekende datum dus) werd ik om half 6 wakker om te plassen. Die datum was voor mij een bijzondere datum en zou daarom erg graag op die datum willen bevallen.
Ik stapte weer in bed met het idee: "Nou, als het vandaag nog moet lukken mogen we wel opschieten."
Terwijl ik wilde gaan liggen braken mijn vliezen.
Ik kon meteen het bed weer uit.
Ik zei nog tegen mijn man: "Het is pas half 6, ik ga gewoon weer slapen hoor, het kan nog uren, zelfs dagen duren voor de weeen beginnen."
Mijn man was nog bezig met mij uit de natte kleren te helpen, toen ik al zei dat hij even moest wachten. Krampje.
Een paar minuten later weer. En nog een paar minuten later moest ik zelfs even bij gaan zitten.
Het is meteen begonnen dus. Vanaf half 7 hadden we het idee dat er regelmaat begon te komen, maar de weeën waren nog niet lang genoeg.
Vanaf 7u waren ze ook lang genoeg.
Om 8u de vk gebeld, half 9 was ze er en bleek ik al op 5cm te zitten.
Om 11 uur volledige ontsluiting en dus persen.
Helaas lag Mibbie te hoog en wilde er niet uit, waardoor ik alsnog een keizersnede kreeg. Om half 2 was hij er.
Momenteel ben ik 11 weken zwanger van de tweede. Ik ben benieuwd of ik het weer kan presteren om op de uitgerekende datum te bevallen
Succes met de laatste loodjes Pink85!
Ik had de dag voor de bevalling nog een aardige wandeling gemaakt (ondanks bekkenproblemen ging dat ineens prima).
Dus als je graag wilt dat het begint dan zou je dat eens kunnen proberen
Ik stapte weer in bed met het idee: "Nou, als het vandaag nog moet lukken mogen we wel opschieten."
Terwijl ik wilde gaan liggen braken mijn vliezen.
Ik kon meteen het bed weer uit.
Ik zei nog tegen mijn man: "Het is pas half 6, ik ga gewoon weer slapen hoor, het kan nog uren, zelfs dagen duren voor de weeen beginnen."
Mijn man was nog bezig met mij uit de natte kleren te helpen, toen ik al zei dat hij even moest wachten. Krampje.
Een paar minuten later weer. En nog een paar minuten later moest ik zelfs even bij gaan zitten.
Het is meteen begonnen dus. Vanaf half 7 hadden we het idee dat er regelmaat begon te komen, maar de weeën waren nog niet lang genoeg.
Vanaf 7u waren ze ook lang genoeg.
Om 8u de vk gebeld, half 9 was ze er en bleek ik al op 5cm te zitten.
Om 11 uur volledige ontsluiting en dus persen.
Helaas lag Mibbie te hoog en wilde er niet uit, waardoor ik alsnog een keizersnede kreeg. Om half 2 was hij er.
Momenteel ben ik 11 weken zwanger van de tweede. Ik ben benieuwd of ik het weer kan presteren om op de uitgerekende datum te bevallen
Succes met de laatste loodjes Pink85!
Ik had de dag voor de bevalling nog een aardige wandeling gemaakt (ondanks bekkenproblemen ging dat ineens prima).
Dus als je graag wilt dat het begint dan zou je dat eens kunnen proberen
zondag 11 december 2011 om 16:05
Bij 39+5 rond etenstijd 's avonds verloor ik de slijmprop.
Diezelfde avond ging ik naar de kapper (bij iemand thuis) en daar begon ik erg in mezelf te keren. Mijn man bleef maar kletsen met de kapper en haar man, maar ik wilde naar huis, en wel meteen.
Bij thuiskomst kon ik niet meteen slapen, ik voelde me erg onrustig. Heb een pakje Sultana gegeten en ben met m'n MP3-speler in bed gaan liggen. Om half twaalf, ik sliep net wel/net niet, braken de vliezen. Een half uur later kreeg ik weeën, direct om de 5 minuten.
De weeën zijn tot aan de uiteindelijke bevalling regelmatig gebleven, maar de ontsluiting kwam niet verder dan 6 cm. Ik ben 's ochtends rond elf uur naar het ziekenhuis gegaan en heb daar drie ruggenprikken gehad (die niet werkten) en een pethidineprik, waar ik 'high' van werd. Vanaf drie uur 's middags had ik ook persweeën, dat was ook op de registratie te zien, maar de ontsluiting vorderde dus niet.
Uiteindelijk ben ik 's avonds om 23.04u d.m.v. een keizersnee onder algehele narcose bevallen van een kerngezonde dochter.
Diezelfde avond ging ik naar de kapper (bij iemand thuis) en daar begon ik erg in mezelf te keren. Mijn man bleef maar kletsen met de kapper en haar man, maar ik wilde naar huis, en wel meteen.
Bij thuiskomst kon ik niet meteen slapen, ik voelde me erg onrustig. Heb een pakje Sultana gegeten en ben met m'n MP3-speler in bed gaan liggen. Om half twaalf, ik sliep net wel/net niet, braken de vliezen. Een half uur later kreeg ik weeën, direct om de 5 minuten.
De weeën zijn tot aan de uiteindelijke bevalling regelmatig gebleven, maar de ontsluiting kwam niet verder dan 6 cm. Ik ben 's ochtends rond elf uur naar het ziekenhuis gegaan en heb daar drie ruggenprikken gehad (die niet werkten) en een pethidineprik, waar ik 'high' van werd. Vanaf drie uur 's middags had ik ook persweeën, dat was ook op de registratie te zien, maar de ontsluiting vorderde dus niet.
Uiteindelijk ben ik 's avonds om 23.04u d.m.v. een keizersnee onder algehele narcose bevallen van een kerngezonde dochter.
zondag 11 december 2011 om 16:14
Bij de eerste verloor ik 's ochtends vroeg ineens vruchtwater, niet zo heel veel: het sijpelde een beetje. Verder gebeurde er niets. De ochtend erna opgenomen in het ziekenhuis en ingeleid ( 38 weken en 4 dagen). Met weeopwekkers is dochter ruim 4 uur na de eerste wee geboren.
Bij de tweede was ik 40+1 zwanger. De verloskundige had me op mijn verzoek de dag ervoor gestript ( ik had al 3 weken regelmatig voorweeën en de heel voorafgaande week steeds vaker het idee: dit is het... oh nee toch niet). Ze gaf nog aan dat ze dacht dat ik me er maar op in moest stellen dat ik de volgende ochtend gewoon nog met dikke buik wakker zou worden.
Ook wilde ze dat ik even urine zou laten onderzoeken vanwege het zware gevoel in mijn onderbuik. En ja hoor, ik had een blaasontsteking. Dus aan antibiotica.
Op de bijsluiter van die antibiotica stond dat ik er wat diarree van zou kunnen krijgen. En inderdaad de dag er na een klein beetje dunne ontlasting en buikkrampen. Bijwerking van de abkuur (dacht ik). Heb dus gewoon mijn normale dingen gedaan ( naar de bakker, weekboodschappen) en zou aan het begin van de middag een afspraak hebben bij de vk. Die is verplaatst naar mij thuis: mijn "darmkrampen" bleken achteraf weeën, om 11:45 braken mijn vliezen. Om 12:04 was de vk er en om 12:13 uur zoon geboren.
Bij de tweede was ik 40+1 zwanger. De verloskundige had me op mijn verzoek de dag ervoor gestript ( ik had al 3 weken regelmatig voorweeën en de heel voorafgaande week steeds vaker het idee: dit is het... oh nee toch niet). Ze gaf nog aan dat ze dacht dat ik me er maar op in moest stellen dat ik de volgende ochtend gewoon nog met dikke buik wakker zou worden.
Ook wilde ze dat ik even urine zou laten onderzoeken vanwege het zware gevoel in mijn onderbuik. En ja hoor, ik had een blaasontsteking. Dus aan antibiotica.
Op de bijsluiter van die antibiotica stond dat ik er wat diarree van zou kunnen krijgen. En inderdaad de dag er na een klein beetje dunne ontlasting en buikkrampen. Bijwerking van de abkuur (dacht ik). Heb dus gewoon mijn normale dingen gedaan ( naar de bakker, weekboodschappen) en zou aan het begin van de middag een afspraak hebben bij de vk. Die is verplaatst naar mij thuis: mijn "darmkrampen" bleken achteraf weeën, om 11:45 braken mijn vliezen. Om 12:04 was de vk er en om 12:13 uur zoon geboren.
zondag 11 december 2011 om 16:15
37 weken,maandag om 5 uur 's ochtends lichte kramp in rug (geen idee dat het weeen waren) in de loop van de dag werd de kramp heftiger dus toch maar even ziekenhuis gebedt. daar aangekomen schoot de ontsluiting niet op dus weer naar huis. hele nacht niet geslapen van de kramp in mijn rug. volgende dag eind van de middag weer ziekenhuis gebeld en aan de ctg. ik kon niet zitten of liggen alleen maar rondjes lopen dus daar zeiden ze dat ik geen weeen had want de pieken op de ctg kwamen door het lopen. aflossing van personeel daar en de nachtploeg had wel door dat het serieus was en uiteindelijk is woensdagochtend half 4 onze dochter geboren en kon ik eindelijk na bijna 48 uur wakker te zijn geweest even mijn ogen sluiten