Zwanger
alle pijlers
ik word er gek van!
zaterdag 14 januari 2012 om 07:04
Beste vivadames,
Ik ben heel blij dat ik 31 weken zwanger ben van mijn tweede kind en met de baby gaat alles goed, laat ik dat als eerste zeggen.
Maar ik word er gek van. Het niet slapen, de stoelgang, de maagklachten, het flauwvallen etc. etc.
Ben nu al vanaf twee uur vannacht wakker en snipverkouden en wat ik ook doe, het geeft me geen ontspanning, lezen, douchen, stomen, warme melk, dom tv kijken, alles alles geprobeerd vannacht (zelf nog massage van man gehad). Mijn ene oor is volgelopen en iedere beweging doet zeer. Die hele kant van mijn gezicht lijkt opgezowollenIk wil zo graag slapen. Ik begrijp dat alles beter word qua gezondheid (en mijn gemoedstoestand) als ik wat slaap. Maar de baby blijft maar bewegen.
Echt, het zal allemaal wel normaal en herkenbaar en tijdelijk zijn maar ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Wat kan ik nog doen om deze zwangerschap dragelijk te maken? Nog 9 weken. Ik voel me een slapjanus maar ik vind deze tweede zwangerschap zo vreselijk.
Ik ben heel blij dat ik 31 weken zwanger ben van mijn tweede kind en met de baby gaat alles goed, laat ik dat als eerste zeggen.
Maar ik word er gek van. Het niet slapen, de stoelgang, de maagklachten, het flauwvallen etc. etc.
Ben nu al vanaf twee uur vannacht wakker en snipverkouden en wat ik ook doe, het geeft me geen ontspanning, lezen, douchen, stomen, warme melk, dom tv kijken, alles alles geprobeerd vannacht (zelf nog massage van man gehad). Mijn ene oor is volgelopen en iedere beweging doet zeer. Die hele kant van mijn gezicht lijkt opgezowollenIk wil zo graag slapen. Ik begrijp dat alles beter word qua gezondheid (en mijn gemoedstoestand) als ik wat slaap. Maar de baby blijft maar bewegen.
Echt, het zal allemaal wel normaal en herkenbaar en tijdelijk zijn maar ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Wat kan ik nog doen om deze zwangerschap dragelijk te maken? Nog 9 weken. Ik voel me een slapjanus maar ik vind deze tweede zwangerschap zo vreselijk.
zaterdag 14 januari 2012 om 14:37
Ik slik al paracetamol, heb al neusspray (zoutoplossing ) en slaap al met zon kussen op mijn zij. Echt ik doe alles. Berusten dus maar. Dat volgelopen oor voelt nu gewoon even als de druppel. Dochter net naar familie gebracht en zo naar bed.
Het doet me in ieder geval echt goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik heb een aantal vriendinnen die al een tweede hebben en ik
kan me gewoon niet meer herinneren dat zij gezeurd hebben, waardoor ik het ook niet zo durf.
Het doet me in ieder geval echt goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik heb een aantal vriendinnen die al een tweede hebben en ik
kan me gewoon niet meer herinneren dat zij gezeurd hebben, waardoor ik het ook niet zo durf.
zaterdag 14 januari 2012 om 14:40
Dametje,
- elke zwangerschap is een andere
- wie weet hebben zij wel vreselijk gezeurd maar niet tegen jou
- en ik vind het niet zeuren want je hebt echt last van vervelende kwalen (ik ken mensen die harder brullen met alleen zo'n verkoudheid en dan niet zwanger)
Dus .
Fijn dat dochter even uit logeren mag. Hopelijk biedt het soelaas in je energieniveau.
- elke zwangerschap is een andere
- wie weet hebben zij wel vreselijk gezeurd maar niet tegen jou
- en ik vind het niet zeuren want je hebt echt last van vervelende kwalen (ik ken mensen die harder brullen met alleen zo'n verkoudheid en dan niet zwanger)
Dus .
Fijn dat dochter even uit logeren mag. Hopelijk biedt het soelaas in je energieniveau.
zaterdag 14 januari 2012 om 20:50
zaterdag 14 januari 2012 om 21:42
Herkenbaar hoor!! Ben zelf 25 weken zwanger en vind het veel zwaarder dan de eerste keer (hoewel ik nu wel het weer meer mee heb, de vorige keer heb ik echt heel erg last gehad van de warmte).
Slapen gaat nu ook steeds slechter, ben ook een echte buikslaper. Soms probeer ik het nog wel even, maar dat ligt ook niet meer echt comfortabel. Ik zou wel een matras willen hebben met een gat erin thv m'n buik .
Meestal word ik wakker omdat ik moet plassen, vervolgens kan ik niet meer slapen omdat de kleine salto's aan het maken is in m'n buik. Of ik kan m'n draai niet vinden. Of ik heb maagzuur. Of tintelende handen. Of jeukende benen. Of combinatie hiervan. Om vervolgens weer te moeten plassen.
Zelf ga ik dan meestal maar een boekje lezen of tv kijken. Soms is mijn man nog wakker en dan kijken we samen tv. Vannacht was man pas tegen 3 uur thuis en toen lag ik toevallig ook weer wakker. Zoontje was ook wakker dus die hebben we gezellig even bij ons gepakt. Was een heerlijk momentje, alleen wel weer zwaar vanochtend.
Met dat oor zeker even naar de HA gaan hoor!! Wie weet kan ie iets voorschrijven wat je gewoon mag hebben. Neusspray gebruik ik ook gewoon af en toe, anders doe ik helemaal geen oog meer dicht.
Sterkte!!
Slapen gaat nu ook steeds slechter, ben ook een echte buikslaper. Soms probeer ik het nog wel even, maar dat ligt ook niet meer echt comfortabel. Ik zou wel een matras willen hebben met een gat erin thv m'n buik .
Meestal word ik wakker omdat ik moet plassen, vervolgens kan ik niet meer slapen omdat de kleine salto's aan het maken is in m'n buik. Of ik kan m'n draai niet vinden. Of ik heb maagzuur. Of tintelende handen. Of jeukende benen. Of combinatie hiervan. Om vervolgens weer te moeten plassen.
Zelf ga ik dan meestal maar een boekje lezen of tv kijken. Soms is mijn man nog wakker en dan kijken we samen tv. Vannacht was man pas tegen 3 uur thuis en toen lag ik toevallig ook weer wakker. Zoontje was ook wakker dus die hebben we gezellig even bij ons gepakt. Was een heerlijk momentje, alleen wel weer zwaar vanochtend.
Met dat oor zeker even naar de HA gaan hoor!! Wie weet kan ie iets voorschrijven wat je gewoon mag hebben. Neusspray gebruik ik ook gewoon af en toe, anders doe ik helemaal geen oog meer dicht.
Sterkte!!
zaterdag 14 januari 2012 om 23:06
Ik ben 24 weken in verwachting van een tweeling. Ben sinds deze week 50% gaan werken omdat ik het gewoon echt niet meer trek. En zelfs na 4 uur werken kom ik doodop thuis en moet ik eerst rusten/slapen. Moeheid en rugpijn overheerst. Vooral in slaap komen is heel erg lastig. Weet echt geen lekkere houding te vinden. Uitslapen lukt gelukkig nog wel.
Gisteravond avondje IKEA gedaan met schoonzussen en moeder. Oe dat slenteren, afschuwelijk, werd er strontchagerijnig van en liep telkens vooruit om ergens een stoel te vinden. Vind mezelf af en toe echt een aansteller, ben nog maar 24 weken, maarja kan er niks aan doen. Gelukkig over drie weken helemaal met verlof...
Oja en Jochem Meyer heeft in zijn laatste show een stukje over wakker worden en aangevallen worden door je arm omdat je arm slaapt... Zeer herkenbaar. Mijn armen moeten eerst tintelend tot levend komen voordat ik iets kan ondernemen...
Gisteravond avondje IKEA gedaan met schoonzussen en moeder. Oe dat slenteren, afschuwelijk, werd er strontchagerijnig van en liep telkens vooruit om ergens een stoel te vinden. Vind mezelf af en toe echt een aansteller, ben nog maar 24 weken, maarja kan er niks aan doen. Gelukkig over drie weken helemaal met verlof...
Oja en Jochem Meyer heeft in zijn laatste show een stukje over wakker worden en aangevallen worden door je arm omdat je arm slaapt... Zeer herkenbaar. Mijn armen moeten eerst tintelend tot levend komen voordat ik iets kan ondernemen...
zondag 15 januari 2012 om 07:51
hey dametje! (pluis informeerde me over je zwangerschap!)
van harte gefeliciteerd!
sterkte ook, het gaat niet vanzelf zo t lezen.
prada wordt ook al een hele meid denk? ben benieuwd hoe ze het gaat vinden straks een baby'tje in huis!
heb jij fb? de rest van ons groepje schrijft daar sinds kort. ik heb jou wel gezien daar maar het lukt niet je toetevooegen. op de privegroep staat bij plukkie de link naar de fb.
van harte gefeliciteerd!
sterkte ook, het gaat niet vanzelf zo t lezen.
prada wordt ook al een hele meid denk? ben benieuwd hoe ze het gaat vinden straks een baby'tje in huis!
heb jij fb? de rest van ons groepje schrijft daar sinds kort. ik heb jou wel gezien daar maar het lukt niet je toetevooegen. op de privegroep staat bij plukkie de link naar de fb.
dinsdag 17 januari 2012 om 23:00
Dametje als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!!! (ja, ook ik ben getipt )
Wat je schrijft is heel herkenbaar.... Bij de jongste waren de laatste weken ook echt afzien... Vreselijk... Niet meer kunnen slapen door de pijn van mijn bekken en een veels te druk kind in mijn buik, en spanningen over het welzijn van de baby en het niet lekker voelen door een oplopende bloeddruk (achteraf). Overdag niet kunnen rusten door nog 2 kids die aandacht wouden, niets meer kunnen en mogen door de bekkeninstabiliteit en daarnaast nog ruim 30 kg aangekomen. Ik weet nog dat ik het vreselijk vond en dat het voelde als afzien. Ik weet nog dat ik niets anders wou dan bevallen zodat ik in iedergeval weer een beetje kon slapen. Wat duurde die weken lang tot de periode dat het "veilig" was om te bevallen. Toen ik op de laatste controle te horen kreeg dat ik moest blijven omdat ze me gingen inleiden. Kon ik eigenlijk alleen maar blij zijn dat er heel snel een einde zou komen aan de hele zwangerschap en alle klachten. Ik wist 100% zeker dat ik de hele zwangerschap never, nooit niet zou gaan missen!
Nu, ruim een jaar later schrijf ik dit omdat ik weet dat ik dat zo voelde. Het gevoel wat ik ruim een jaar geleden had voel ik nu niet meer zo (gelukkig). Ik weet weer hoe het voelde doordat ik alles toen heb opgeschreven. Als ik het lees kan ik me ook moeilijk voor de geest halen wát ik precies voelde. Jongste is alweer ruim een jaar. Vooral de leuke en goede dingen kan ik me levendig herinneren. De rest voelt nu anders. Heel soms mis ik zelfs dat gevoel van het zwanger zijn, het gevoel van het voelen bewegen van een baby in mijn buik. En zou ik alles zo weer over willen doen (maar dan zonder alle ellende uiteraard )
Kortom, het wordt weet beter. Dit gevoel gaat weer over. Probeer je rust te vinden door jezelf niets op te leggen (willen slapen). Probeer te accepteren dat het nu zo is en je vast te houden aan het feit dat het echt niet meer dan 11 weken zal duren voordat je je kindje vast hebt.
Sterkte en succes deze laatste weekjes.
Wat je schrijft is heel herkenbaar.... Bij de jongste waren de laatste weken ook echt afzien... Vreselijk... Niet meer kunnen slapen door de pijn van mijn bekken en een veels te druk kind in mijn buik, en spanningen over het welzijn van de baby en het niet lekker voelen door een oplopende bloeddruk (achteraf). Overdag niet kunnen rusten door nog 2 kids die aandacht wouden, niets meer kunnen en mogen door de bekkeninstabiliteit en daarnaast nog ruim 30 kg aangekomen. Ik weet nog dat ik het vreselijk vond en dat het voelde als afzien. Ik weet nog dat ik niets anders wou dan bevallen zodat ik in iedergeval weer een beetje kon slapen. Wat duurde die weken lang tot de periode dat het "veilig" was om te bevallen. Toen ik op de laatste controle te horen kreeg dat ik moest blijven omdat ze me gingen inleiden. Kon ik eigenlijk alleen maar blij zijn dat er heel snel een einde zou komen aan de hele zwangerschap en alle klachten. Ik wist 100% zeker dat ik de hele zwangerschap never, nooit niet zou gaan missen!
Nu, ruim een jaar later schrijf ik dit omdat ik weet dat ik dat zo voelde. Het gevoel wat ik ruim een jaar geleden had voel ik nu niet meer zo (gelukkig). Ik weet weer hoe het voelde doordat ik alles toen heb opgeschreven. Als ik het lees kan ik me ook moeilijk voor de geest halen wát ik precies voelde. Jongste is alweer ruim een jaar. Vooral de leuke en goede dingen kan ik me levendig herinneren. De rest voelt nu anders. Heel soms mis ik zelfs dat gevoel van het zwanger zijn, het gevoel van het voelen bewegen van een baby in mijn buik. En zou ik alles zo weer over willen doen (maar dan zonder alle ellende uiteraard )
Kortom, het wordt weet beter. Dit gevoel gaat weer over. Probeer je rust te vinden door jezelf niets op te leggen (willen slapen). Probeer te accepteren dat het nu zo is en je vast te houden aan het feit dat het echt niet meer dan 11 weken zal duren voordat je je kindje vast hebt.
Sterkte en succes deze laatste weekjes.