Irritante vragen; wanneer beginnen jullie nou?

10-07-2014 11:33 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ladies,



Ben de opmerkingen helemaal beu!



-> baby staat je goed!

-> wanneer beginnen jullie nou eens?

-> zou zo graag opa/oma/tante/oom willen worden

-> heb je nog geen rinkelende eierstokken.



En zo nog meer....



Voor de goede orde, we zijn al 1,5 jaar bezig en hebben bewust niet iedereen geïnformeerd omdat je nooit weet hoe zoiets loopt. Andere kant is het misschien logisch, maar vind ik het nogal een persoonlijke vraag/opmerking... Ik zeg ook meestal iets in de trant van, gaat je niets aan/wees niet bang als het zover is hoor je het niet na de bevalling...



Hoe reageren jullie hier adrem op, of is mijn reactie overtrokken.
quote:Captain_Obvious schreef op 10 juli 2014 @ 17:47:

Oh ja, de "was het gepland"-vraag. Ik heb geloof ik toen nogal bitchy geantwoord: Wat is dat nou voor rare vraag? Heb ook wel eens de ene collega aan de andere (zwangere) collega horen vragen: "ben je er blij mee?" Ik weet dat de zwangere collega dat ook niet leuk vond. Komt ook een beetje over of ze dacht dat het een ongelukje was.
Ik vind de vraag wel ongepast. Tussen mijn 30e en 40e heb ik de vraag zo'n 25 (!) keer gekregen. Meestal op een verjaardagsfeest oid. En plein public en in de regel gesteld door vage kennissen of familieleden in de zesendertigste graad. Eigen altijd vrouwen die zelf gezegend zijn met twee of drie bloedjes. Kunnen deze vrouwen echt niet zelf bedenken dat als je bijna 40 bent en in een vaste relatie en zonder kinderen dat dit wellicht geen eigen keuze is? Zeg je dat je niet wilt dan moet je jezelf verdedigen en zeg je dat het niet lukt dan krijg je het advies om er niet zoveel mee bezig te zijn. Alsof dat lukt als je tweemaal daags hormonen moet spuiten, om de dag naar het ziekenhuis moet, het ene moment niet mag vrijen en het andere moment moet etc.
In antwoord op je vraag: zeg dat je eerst zelf een vraag hebt. En die is wanneer die persoon zelf voor het laatst geneukt heeft. Zeg daarna: 'of vind je die vraag misschien te persoonlijk? :-D
Alle reacties Link kopieren
quote:madredefamilia schreef op donderdag 10 juli 2014 21:13 Ik vind de vraag wel ongepast. Tussen mijn 30e en 40e heb ik de vraag zo'n 25 (!) keer gekregen. Meestal op een verjaardagsfeest oid. En plein public en in de regel gesteld door vage kennissen of familieleden in de zesendertigste graad. Eigen altijd vrouwen die zelf gezegend zijn met twee of drie bloedjes. Kunnen deze vrouwen echt niet zelf bedenken dat als je bijna 40 bent en in een vaste relatie en zonder kinderen dat dit wellicht geen eigen keuze is? Zeg je dat je niet wilt dan moet je jezelf verdedigen en zeg je dat het niet lukt dan krijg je het advies om er niet zoveel mee bezig te zijn. Alsof dat lukt als je tweemaal daags hormonen moet spuiten, om de dag naar het ziekenhuis moet, het ene moment niet mag vrijen en het andere moment moet etc.





AH dat klinkt helemaal niet leuk

Ik hoop dat er snel goed nieuws is
Geniet van elke dag!
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 10 juli 2014 @ 19:56:

[...]





Heb ook wel eens de ene collega aan de andere (zwangere) collega horen vragen: "ben je er blij mee?" Ik weet dat de zwangere collega dat ook niet leuk vond. Komt ook een beetje over of ze dacht dat het een ongelukje was.



Oeh nu denk ik dat jij werk waar ik werk, exact dit is mij ook overkomen . Ik vond het zo raar, stond echt m'n mond vol tanden.



En madredefamilia



Die vragen over wanneer je nou eens zwanger bent, of dat het gepland is etc geven je het gevoel dat je je keuze (of hoe het in het leven loopt, soms is het geen keuze) moet verdedigen en dat maakt het denk ik stom.
@mrsnem: dat zit er helaas niet meer in. Mocht je geïnteresseerd zijn in mijn verhaal, loepje.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook veel ervaring, gezien de optelsom leeftijd, aantal jaren relatie en sinds een half jaar een nieuw huis met heel veel ruimte...

Tot nu toe draaide ik er meestal een beetje omheen, hield het vaag (eerst maar eens huis inrichten/nieuwe keuken/sparen/bla bla en dan wie weet...).

Maar nu ik dit topic lees en dus hoeveel mensen hier last van hebben ga ik het denk ik anders aanpakken. Als ik durf ga ik zoals al werd gezegd een heel persoonlijke vraag er over heen stellen en anders ga ik aan zevragen of ze er ooit over hebben nagedacht hoe vervelend die vraag kan zijn. Als we dat nu allemaal doen krijgen we het vast voor elkaar dat de vragen minder vaak gesteld worden!
Ik kreeg de vraag vorige week van een buurvrouw. Ik reageerde direct met nee en vroeg naar haar kinderen. Toen ging het gesprek daarover verder.



@madredefamilia Wat verdrietig.
Ook ik krijg die opmerkingen wel eens. Ik vind het meestal niet irritant, vind zelfs al die interesse nieuwsgierigheid vaak wel leuk. Ik weet me alleen niet altijd een houding te geven, dat is dan weer minder leuk.



De "baby staat je goed" kreeg ik letterlijk te horen van mijn teamleider in de gang op mijn werk de dag na een kraamvisite van een collega. Terwijl mijn de rest van het team + afdelingshoofd er zo'n beetje omheen stond (allen mannen natuurlijk, technisch bedrijf).



Het 'ergst' vond ik een collega een week of 3 na het overlijden van mijn moeder "dat ze nu nooit oma zou worden".



De standaard reactie op de vraag is bij ons: als we klaar zijn met klussen (5 jarenplan, 3 jaar gehad). Sinds januari heeft het 'klussen' een dubbele betekenis.



Familie houdt zich netjes op de vlakte tot nog toe. Hoewel... mijn vader over zijn nieuwe vriendin: "Het wordt nooit je moeder, hooguit wordt ze nog een keer oma". Overigens vlak voordat ik dezelfde opmerking wou plaatsen.



Ik kan mij voorstellen dat het moeilijker is als je in de medische molen zit of echt geen kinderen wilt. Maar over het algemeen vind ik het geen ongepaste vraag.
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik vrij jong kinderen heb gekregen, heb ik nooit dat soort vragen, of opmerkingen gekregen.

Wel vaak de vraag of het gewenst was. Soms zelfs waar mijn zoon bij was. Dat vind ik zo'n tactloze lompe vraag. Alsof ik zou antwoorden dat ik hem liever niet had willen hebben.

Ook een beetje vreemde vraag die mij regelmatig gesteld wordt, of ze van dezelfde vader zijn. Ik begrijp niet goed waar die vraag vandaan komt, ze schelen niet veel in leeftijd en lijken behoorlijk veel op elkaar.



Mijn kinderen zijn overigens zeer gewenst en van dezelfde vader.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lomperiken zijn er toch, echt belachelijk zeg... Stel je een kindje hebt gekregen nog steeds zulke ongepast vragen krijgen, wat zijn mensen toch nieuwsgierig maar ook zo ongevoelig soms.



Madre - wat ontzettend naar , heb veel respect voor je openheid.



Diegene die het niet ongepast vinden kan natuurlijk ook, maar ik ben het daar niet mee eens...
Alle reacties Link kopieren
7 jaar bezig geweest om zwanger te geraken. Nu 34 weken zwanger.

Vond die vragen wanneer de kinderen komen of ik nog niet in verwachting was ook vervelend. Zou anders geweest zijn als we bewust kozen voor geen kinderen. Meestal zeiden we dat we er geen wouden. Als we dan eens zeiden dat het niet lukte kregen we regelmatig van die botte opmerkingen als "je doet niet goed je best" "je probeert niet genoeg" "teken dat je geen goede moeder zal zijn" "je bent geen echte vrouw"... Vrienden reageerden gelukkig wel begripvol. Mijn schoonmoeder zei "O dan word ik geen oma" Ik zei daarop dat zij al oma was en ik geen oma zal worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:poezewoefje schreef op 12 juli 2014 @ 11:56:

7 jaar bezig geweest om zwanger te geraken. Nu 34 weken zwanger.

Vond die vragen wanneer de kinderen komen of ik nog niet in verwachting was ook vervelend. Zou anders geweest zijn als we bewust kozen voor geen kinderen. Meestal zeiden we dat we er geen wouden. Als we dan eens zeiden dat het niet lukte kregen we regelmatig van die botte opmerkingen als "je doet niet goed je best" "je probeert niet genoeg" "teken dat je geen goede moeder zal zijn" "je bent geen echte vrouw"... Vrienden reageerden gelukkig wel begripvol. Mijn schoonmoeder zei "O dan word ik geen oma" Ik zei daarop dat zij al oma was en ik geen oma zal worden.



Oh mijn god, wat een commentaar, en dan nog die van teken dat je geen goede moeder zal zijn - sprakeloos. Die heb je toch zeker wel enorme high five in zijn/haar smoel gegeven?!



En buiten dat - gefeliciteerd natuurlijk!
Alle reacties Link kopieren
quote:pientjeee schreef op 12 juli 2014 @ 11:58:

[...]





Oh mijn god, wat een commentaar, en dan nog die van teken dat je geen goede moeder zal zijn - sprakeloos. Die heb je toch zeker wel enorme high five in zijn/haar smoel gegeven?!



En buiten dat - gefeliciteerd natuurlijk!



Eerlijk gezegd niet. Wist totaal niet hoe te reageren en wat te zeggen. Ben gewoon weggegaan.



Bedankt
Mijn schoonmoeder zei "O dan word ik geen oma" Ik zei daarop dat zij al oma was en ik geen oma zal worden.



Goed dat je deze opmerking meteen teruggaf. Hoe reageerde ze?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat zo'n vraag pijnlijk kan zijn maar of het nou heel asociaal is weet ik niet. Mensen vragen het (vaak) wel uit interesse en in een bepaalde setting kan het wel vind ik. Wij hebben bijvoorbeeld vrienden die ook al langere tijd een relatie hebben en dan komt het ook wel eens ter sprake. Vind ik eigenlijk helemaal niet zo gek.

Laatst vertelde iemand me dat ze twee keer een miskraam heeft gehad. Het is natuurlijk een persoonlijke keuze om dat wel of niet te delen met iemand maar nu weet ik dus dat het een gevoelig onderwerp is en kan ik er (voor zo ver nodig) rekening mee houden.
Alle reacties Link kopieren
Er is ook, naar mijn mening, een heel groot verschil tussen 'als het ter sprake komt tijdens een goed gesprek met vrienden/naaste collega's' en de 'out of the blue opmerking van de zus van de man van je jarige vriendin o.i.d'.

Met dat eerste heb ik geen moeite, in een prettig gesprek met wederzijdse interesse. Met dat tweede dus wel!
Alle reacties Link kopieren
quote:EssentialBliss schreef op 10 juli 2014 @ 11:43:

Mijn schoonzus zegt: "Soms gaan de dingen niet zoals je wil". Daar worden mensen stil van.dit is heel slim, goed te onthouden. Wij zijn helaas al 6 jaar bezig. 😟 ik heb trouwens ook vaak gezegd er geen te willen maar heb geen zin meer om te liegen.
Alle reacties Link kopieren
quote:doemaarzonnebloemen schreef op 12 juli 2014 @ 12:33:

Mijn schoonmoeder zei "O dan word ik geen oma" Ik zei daarop dat zij al oma was en ik geen oma zal worden.



Goed dat je deze opmerking meteen teruggaf. Hoe reageerde ze?



Ze zweeg maar je zag aan haar gezicht dat het haar niet aanstond.

Van mijn collega's kreeg ik ook veel begrip. Die sleurden me door die moeilijke periode.
Alle reacties Link kopieren
quote:boerderijgeit028 schreef op donderdag 10 juli 2014 11:51 Ik herken het ook. Als iedereen in je omgeving kinderen heeft of je hebt een bepaalde leeftijd dan ontkom je er niet aan.



Ik ga altijd met mijn buik naar voren staan, wrijf erover en zeg "ik denk dat het een drol wordt". :Imao:
Alle reacties Link kopieren
quote:fancypants schreef op donderdag 10 juli 2014 14:02 Ik vind het een asociale vraag, omdat het een privé kwestie is. Dat laat ik ook merken in mijn antwoord. "Tja, we proberen al een tijdje, maar het lukt tot nu toe niet. Misschien doen we iets verkeerd. Hoe zijn die van jullie verwekt? Welk standje? Licht aan of licht uit? En hoe redden jullie dat financieel? Wat verdien jij nou helemaal, per maand?"Geweldig, gelijk over zeker?
Alle reacties Link kopieren
Wij vierden twee jaar geleden de verjaardag van mij en mn vriend tegelijk. Alle familie en vrienden waren gezellig aanwezig. Op een gegeven moment tikt mijn schoonvader tegen zn glas voor stilte. Iedereen stopt zn gesprek. Ik keek m verbaasd aan en hij staat op om iets te zeggen.Tot mijn stomme verbazing zei hij doodleuk : "Ja zeggen jullie het maar! Jullie hebben ons zeker bijeengeroepen om te zeggen dat jij zwanger bent!"



Ik stond met mn mond vol tanden. 3 maanden ervoor had ik een mirenaspiraal laten plaatsen. Helaas heb ik wat gestottert dat het niet waar was en had ik even geen bijdehand antwoord klaar. Iedereen speculeerde er daarna wel over.
Alle reacties Link kopieren
Wat een verhalen zeg.



Ja voor mij is dat ook herkenbaar.

Toen ik jaar of 30 was,vroegen veel mensen,waneer begin jij aan kinderen.

Ik zei dan altijd,ik heb geen kinder wens,en die zal ook nooit komen !!

Ja wacht maar tot je halverwege 30 ben,dan denk je er anders over.

Nu ik 40 ben ... heb ik die kinder wens nog steeds niet,en die zal nooit komen !!

Gelukkig bemoei mn moeder er ook niet mee,maar voor somige mensen kan het gevoelig zijn,dus stel ik die vraag ook niet snel,goh waneer beginnen jullie met kinderen,ik ken mensen die 10 jaar bezig waren,en ook miskramen hebben gehad.

Wat ik ook vaak erg vind als mensen zeggen.

Ach dan nemen jullie een hond ,honden zijn leuk.

Maar je kan een hond toch niet met een kind vergelijken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven