Zwanger
alle pijlers
IVF/ICSI 2013/14 wie nog meer?
dinsdag 28 januari 2014 om 20:50
Hoi forummers,
Ik ben op zoek naar vrouwen die net als ik onlangs met een eerste of verse IVF/ICSI poging zijn gestart. Ik vind het topic van de Prikbitches te groot en te onoverzichtelijk hoewel de inhoud me wel aanspreekt. Ik lees vlagen. Het lijkt me leuk om met een aantal andere vrouwen in een vergelijkbare situatie ervaringen uit te wisselen. Wat zijn jullie ervaringen tot nu toe? Ikzelf vind het wisselend zwaar.
Sommige dagen voel ik niet zoveel, andere dagen sta ik op ontploffen en kan ik weinig hebben en voel ik me miserabel. Hoofdpijn en ontzettend moe, met zware ledematen en een suishoofd.
Hoe doen jullie dat met werk/ vrienden? Erbij betrekken of houd je het grotendeels geheim? Wat vinden jullie van de medicatie? Valt het prikken mee of tegen? Bijwerkingen? Wanneer verwacht je de punctie?
Spannend allemaal, hè?
Groetjes, J
Ik ben op zoek naar vrouwen die net als ik onlangs met een eerste of verse IVF/ICSI poging zijn gestart. Ik vind het topic van de Prikbitches te groot en te onoverzichtelijk hoewel de inhoud me wel aanspreekt. Ik lees vlagen. Het lijkt me leuk om met een aantal andere vrouwen in een vergelijkbare situatie ervaringen uit te wisselen. Wat zijn jullie ervaringen tot nu toe? Ikzelf vind het wisselend zwaar.
Sommige dagen voel ik niet zoveel, andere dagen sta ik op ontploffen en kan ik weinig hebben en voel ik me miserabel. Hoofdpijn en ontzettend moe, met zware ledematen en een suishoofd.
Hoe doen jullie dat met werk/ vrienden? Erbij betrekken of houd je het grotendeels geheim? Wat vinden jullie van de medicatie? Valt het prikken mee of tegen? Bijwerkingen? Wanneer verwacht je de punctie?
Spannend allemaal, hè?
Groetjes, J
dinsdag 28 januari 2014 om 22:18
Hallo Jonagold, leuk dat je dit topic gestart bent. Ik lees ook af en toe mee op prikbitches, maar voelde ook een drempel om mee te praten. Nu toch maar eens een account aangemaakt, want het valt me af en toe toch wat zwaar.
Ik ben begin deze maand met ivf begonnen, heb waarschijnlijk dit weekend de punctie. Het is mijn tweede poging, de eerste was een paar jaar geleden. Intussen ben ik geopereerd aan endometriose en zijn mijn eileiders weggehaald. En nu dus poging twee.
Heel spannend inderdaad, heb jij er goede moed in? Ik soms wel, soms niet. Sowieso veel afwisselende emoties.
Mijn vrienden weten dat ik bezig ben, vind het niet vervelend om erover te vertellen. Op mijn werk houd ik het vaag, gewoon "onderzoeken in het ziekenhuis" waarvoor ik af en toe weg moet.
Prikken valt mee, mijn man helpt mij heel fijn. Ik vind het lastig te zeggen wat de medicatie met mij doet. Ik heb al een paar jaar allerlei zware hormonen gekregen tegen endometriose, dus ik heb daardoor ook al veel typische klachten, zoals opvliegers en prikkelbaarheid.
Vervelend dat je je af en toe zo beroerd voelt. Mag ik vragen waarom jij op ivf bent aangewezen?
Ben benieuwd of meer vrouwen mee gaan schrijven, ik kijk ernaar uit!
Ik ben begin deze maand met ivf begonnen, heb waarschijnlijk dit weekend de punctie. Het is mijn tweede poging, de eerste was een paar jaar geleden. Intussen ben ik geopereerd aan endometriose en zijn mijn eileiders weggehaald. En nu dus poging twee.
Heel spannend inderdaad, heb jij er goede moed in? Ik soms wel, soms niet. Sowieso veel afwisselende emoties.
Mijn vrienden weten dat ik bezig ben, vind het niet vervelend om erover te vertellen. Op mijn werk houd ik het vaag, gewoon "onderzoeken in het ziekenhuis" waarvoor ik af en toe weg moet.
Prikken valt mee, mijn man helpt mij heel fijn. Ik vind het lastig te zeggen wat de medicatie met mij doet. Ik heb al een paar jaar allerlei zware hormonen gekregen tegen endometriose, dus ik heb daardoor ook al veel typische klachten, zoals opvliegers en prikkelbaarheid.
Vervelend dat je je af en toe zo beroerd voelt. Mag ik vragen waarom jij op ivf bent aangewezen?
Ben benieuwd of meer vrouwen mee gaan schrijven, ik kijk ernaar uit!
dinsdag 28 januari 2014 om 22:46
Hallo,
Na lang meelezen met verschillende topics toch maar eens aanmelden...
Ik ben al geruime tijd in de medische molen. Na een tijdje zelf proberen toch maar naar het ziekenhuis. Bij de eerste onderzoeken was er niets bijzonders bij ons te vinden.
Met iui gestart. Uiteindelijk 6 keer gehad, evenvaak is een behandeling stopgezet vanwege teveel eitjes.
Vorig jaar rond de zomer overgegaan naar ivf. Helaas was er geen bevruchting met alle eitjes....
Eind 2013 gestart met icsi. Gelukkig hier wel bevruchtingen, er zijn ook een paar embryo's ingevroren. Helaas is de terugplaatsing niet gelukt...
Op zich heb ik niet heel veel last van de hormonen. Het heen en weer rijden naar het ziekenhuis vind ik soms belastender. Altijd tijden die niet uitkomen....ik werk in het onderwijs.
Ik vind het steeds moeilijker vinden om met zwangere vriendinnen/collega's om te gaan.
Na lang meelezen met verschillende topics toch maar eens aanmelden...
Ik ben al geruime tijd in de medische molen. Na een tijdje zelf proberen toch maar naar het ziekenhuis. Bij de eerste onderzoeken was er niets bijzonders bij ons te vinden.
Met iui gestart. Uiteindelijk 6 keer gehad, evenvaak is een behandeling stopgezet vanwege teveel eitjes.
Vorig jaar rond de zomer overgegaan naar ivf. Helaas was er geen bevruchting met alle eitjes....
Eind 2013 gestart met icsi. Gelukkig hier wel bevruchtingen, er zijn ook een paar embryo's ingevroren. Helaas is de terugplaatsing niet gelukt...
Op zich heb ik niet heel veel last van de hormonen. Het heen en weer rijden naar het ziekenhuis vind ik soms belastender. Altijd tijden die niet uitkomen....ik werk in het onderwijs.
Ik vind het steeds moeilijker vinden om met zwangere vriendinnen/collega's om te gaan.
woensdag 29 januari 2014 om 19:19
Hi orchidee, wat heb je al een hoop achter de rug. Je bent steeds een stukje verder gekomen met elke poging, maar nu die laatste stap nog. Geloof je er nog een beetje in?
Ik herken wel wat je zegt over je zwangere vriendinnen. Ik heb al een paar jaar mijn best gedaan om blij te zijn voor mijn vriendinnen, en dat is best gelukt. Zij wilden immers net zo graag als ik een kindje. Maar nu een aantal van hen al aan nummer twee beginnen, vind ik het opeens een stuk pijnlijker. Het voelt opeens heel oneerlijk. Ik heb heel erg het gevoel dat ik ook zo graag eens aan de beurt zou zijn. Het lijkt bovendien alsof ieders leven maar doorgaat, terwijl ik blijf steken bij de kinderwens.
Ik herken wel wat je zegt over je zwangere vriendinnen. Ik heb al een paar jaar mijn best gedaan om blij te zijn voor mijn vriendinnen, en dat is best gelukt. Zij wilden immers net zo graag als ik een kindje. Maar nu een aantal van hen al aan nummer twee beginnen, vind ik het opeens een stuk pijnlijker. Het voelt opeens heel oneerlijk. Ik heb heel erg het gevoel dat ik ook zo graag eens aan de beurt zou zijn. Het lijkt bovendien alsof ieders leven maar doorgaat, terwijl ik blijf steken bij de kinderwens.
woensdag 29 januari 2014 om 19:44
Hoi papmetkrenten,
Ik snap je gevoel helemaal. Ik heb ook het gevoel dat ik achterblijf.. Vooral als ze jonger zijn dan ik en de tweede gaan krijgen. Als het 'normaal' was gegaan had ik er ook twee kunnen hebben. Maar goed, we moeten accepteren dat het zo niet is gedaan. En dat accepteren ging eerder veel beter dan de laatste tijd. Komt vast weer goed!
Jij hebt van het weekend een punctie? Zie je er tegenop?
Ik snap je gevoel helemaal. Ik heb ook het gevoel dat ik achterblijf.. Vooral als ze jonger zijn dan ik en de tweede gaan krijgen. Als het 'normaal' was gegaan had ik er ook twee kunnen hebben. Maar goed, we moeten accepteren dat het zo niet is gedaan. En dat accepteren ging eerder veel beter dan de laatste tijd. Komt vast weer goed!
Jij hebt van het weekend een punctie? Zie je er tegenop?
woensdag 29 januari 2014 om 22:11
Hoi papmetkrenten en orchidee, fijn en gezellig dat jullie meeschrijven!
@papmetkrenten: wij zijn aangewezen op ICSI i.v.m. zwak zaad van mijn man. Er zit wel leven in om het zo te zeggen, maar het is minimaal. Met mij is iig niets zichtbaars aan de hand.
@orchidee: jammer dat de terugplaatsing niet gelukt is, als ik het goed begrijp heb je een aantal cryo's. Ga je die nu terugplaatsen in je eigen cyclus, of moet je daar nog iets bijzonders voor doen?
We zijn ook begin januari begonnen. Ik ben ook al 4 keer voor een follikelmeting geweest, maar mijn eitjes willen maar niet goed genoeg groeien. Ze blijven rond de 13 millimeter. Ik had gehoopt ook rond eind januari de punctie te krijgen. Nu moet ik opnieuw voor controle, begin februari. Ik merk wel dat ik het daardoor spannender begin te vinden. Gaat het wel goedkomen met die eitjes van mij? En heb ik anders weken lang voor niets met die 'rommel' lopen spuiten? Ik zit nu op ruim 2,5 week Gonal F. Daarnaast gebruik ik Decapeptyl. (de laatste vind ik een enorme motherf#cker!
Hoe lang moesten jullie stimuleren voor de punctie? En met welke medicijnen?
Inderdaad, wat heb jij er al veel op zitten Orchidee! Vergeleken bij jou ben ik nog maar een amateur.
Ik ken het jaloerse gevoel ook maar al te goed. Het gevoel van oneerlijkheid. Het is niet het misgunnen van de ander, maar je gunt het jezelf ook zo erg en dat doet pijn. (Hoewel ik het soms heus stiekum wel eens iemand misgun hoor!) Vooral van die vrouwen die opscheppen dat 'het binnen 1 of 2 maanden raak was'! Grrr! Knap hoor! Wil je een medaille?!
Heeeel veel vrouwen om mij heen zijn ook al moeder/ zwanger/ zwanger van de tweede of hebben zelfs al een tweede.
We moeten toch de moed erin houden. Hopelijk krijg ik zaterdag een betere uitslag bij de echo!
Succes met de punctie Papmetkrenten! Laat je weten hoe het gegaan is? En of het mee of tegenviel?
@papmetkrenten: wij zijn aangewezen op ICSI i.v.m. zwak zaad van mijn man. Er zit wel leven in om het zo te zeggen, maar het is minimaal. Met mij is iig niets zichtbaars aan de hand.
@orchidee: jammer dat de terugplaatsing niet gelukt is, als ik het goed begrijp heb je een aantal cryo's. Ga je die nu terugplaatsen in je eigen cyclus, of moet je daar nog iets bijzonders voor doen?
We zijn ook begin januari begonnen. Ik ben ook al 4 keer voor een follikelmeting geweest, maar mijn eitjes willen maar niet goed genoeg groeien. Ze blijven rond de 13 millimeter. Ik had gehoopt ook rond eind januari de punctie te krijgen. Nu moet ik opnieuw voor controle, begin februari. Ik merk wel dat ik het daardoor spannender begin te vinden. Gaat het wel goedkomen met die eitjes van mij? En heb ik anders weken lang voor niets met die 'rommel' lopen spuiten? Ik zit nu op ruim 2,5 week Gonal F. Daarnaast gebruik ik Decapeptyl. (de laatste vind ik een enorme motherf#cker!
Hoe lang moesten jullie stimuleren voor de punctie? En met welke medicijnen?
Inderdaad, wat heb jij er al veel op zitten Orchidee! Vergeleken bij jou ben ik nog maar een amateur.
Ik ken het jaloerse gevoel ook maar al te goed. Het gevoel van oneerlijkheid. Het is niet het misgunnen van de ander, maar je gunt het jezelf ook zo erg en dat doet pijn. (Hoewel ik het soms heus stiekum wel eens iemand misgun hoor!) Vooral van die vrouwen die opscheppen dat 'het binnen 1 of 2 maanden raak was'! Grrr! Knap hoor! Wil je een medaille?!
Heeeel veel vrouwen om mij heen zijn ook al moeder/ zwanger/ zwanger van de tweede of hebben zelfs al een tweede.
We moeten toch de moed erin houden. Hopelijk krijg ik zaterdag een betere uitslag bij de echo!
Succes met de punctie Papmetkrenten! Laat je weten hoe het gegaan is? En of het mee of tegenviel?
maandag 3 februari 2014 om 18:28
Dag! Heb net vandaag de punctie gehad en het is enorm meegevallen. Vorige keer vond ik het ook niet pijnlijk, dus ik zag er niet tegenop. Wel had ik die keer daarna opeens een paar dagen heel veel pijn, waarschijnlijk door aangewakkerde ontstekingen (endometriose). Ik heb deze keer antibiotica gekregen, dus ik denk dat het nu goed zal gaan. Ik had 6 embryo's, wat niet echt veel is, geloof ik. Als er een mooie bevruchte bij zit, heb ik woensdag een terugplaatsing.
@Jonagold, wat frustrerend dat de blaasjes niet verder willen groeien. Hebben de artsen aangegeven dat het langer dan gemiddeld duurt en waardoor dat misschien kan komen? Ik ben begonnen met Decapeptyl (vervelende prikken inderdaad!) op 9 januari en op 21 januari kwam Menopur (FSH) erbij. Menopur heb ik tien dagen gespoten. Op 1 februari ten slotte de pregnyl.
Ik heb een vriendin die bij haar eerste zwangerschap ook IVF heeft moeten inzetten. Een paar maanden terug werd zij "per ongeluk" spontaan zwanger van haar tweede. Ik weet hoe veel jaar zij geworsteld heeft met haar verminderde vruchtbaarheid en ik gaf haar een knuffel om haar te feliciteren. Ze deed een beetje terughoudend en toen ik naar huis fietste greep me dat opeens zo aan. Herkennen jullie dat? Dat vriendinnen voorzichtig doen, zich schuldig voelen als ze je vertellen dat ze zwanger zijn, of er niet blij over durven te doen? Eigenlijk voel ik me dan pas echt in de steek gelaten. Alsof je met mij zoiets niet echt kunt delen.
@Jonagold, wat frustrerend dat de blaasjes niet verder willen groeien. Hebben de artsen aangegeven dat het langer dan gemiddeld duurt en waardoor dat misschien kan komen? Ik ben begonnen met Decapeptyl (vervelende prikken inderdaad!) op 9 januari en op 21 januari kwam Menopur (FSH) erbij. Menopur heb ik tien dagen gespoten. Op 1 februari ten slotte de pregnyl.
Ik heb een vriendin die bij haar eerste zwangerschap ook IVF heeft moeten inzetten. Een paar maanden terug werd zij "per ongeluk" spontaan zwanger van haar tweede. Ik weet hoe veel jaar zij geworsteld heeft met haar verminderde vruchtbaarheid en ik gaf haar een knuffel om haar te feliciteren. Ze deed een beetje terughoudend en toen ik naar huis fietste greep me dat opeens zo aan. Herkennen jullie dat? Dat vriendinnen voorzichtig doen, zich schuldig voelen als ze je vertellen dat ze zwanger zijn, of er niet blij over durven te doen? Eigenlijk voel ik me dan pas echt in de steek gelaten. Alsof je met mij zoiets niet echt kunt delen.
