Kind in je uppie, deel 10!

Hoi dames!

Alweer lang geleden want de tijd vliegt. Ik ben weer lekker aan het werk en heb m’n draai goed gevonden. Zo’n mazzel met mijn kleine, vrolijke, doorslapende spruit Iedereen die haar ziet is op slag verliefd omdat ze alles nieuwsgierig in de gaten houdt. Ze vind het op de opvang ook super.

Ik heb met de donor gekozen om weinig info, ook omdat het soms beetje voelde als baby’tje kiezen. Maar financiële plaatje speelde ook zeker mee. En de donor heeft het top gedaan, ze lijkt sprekend op mij

Hi!

@Buddy: Wat fijn dat ze zo op jou lijkt. En dat het zo goed gaat met jullie.

@EmKid: Hoe is het met jou? Al een keuze gemaakt? Zo spannend allemaal.

Ik heb deze week een afspraak bij de huisarts om het een en ander te bespreken en een verwijsbrief te krijgen.
Ook heb ik een ziekenhuis in de buurt gevonden die ook de KID procedure doet, Dus dat is fijn!

Super vooruit lopend op de zaken; hebben jullie ook een reservatie geplaatst voor evt een tweede kindje (via cyros)?
Het lijkt me zo leuk om twee kindjes te mogen krijgen al is het wel meteen nog een grote som geld dat je er dan voor moet neerleggen..

@plantpower, ik heb nog vijf bevruchtte eitjes maar ben nu inderdaad ook al aan het nadenken of ik wel of niet een broertje of zusje voor Tina wil.

Het is nog erg vroeg en ik mag door de keizersnede het eerste jaar niet zwanger worden maar de voors en tegens zitten wel in mijn hoofd. Persoonlijk heb ik geen broers of zussen maar ik denk dat het voor Tina misschien juist omdat ze geen vader heeft misschien wel prettig is om niet alleen te blijven. Verder heb ik de ruimte voor een tweede zowel in huis als ook in mijn hart.

Ik ga nu persoonlijk heen en weer in mijn gedachten tussen de voor en nadelen.
Ik heb wel ook een moeder die veel helpt en die als ik het goed inschat een tweede kleinkind wel ziet zitten.

Financieel redt ik een tweede ook wel mits ik nu fulltime blijf werken. 1 dag minder wordt een optie als ik van school wissel en ook wel als de kinderopvang gratis wordt. Emotioneel gezien heb ik al een jongensnaam en een meisjesnaam die ik bij Tina vind passen.

Wel is mijn donor zo populair dat het kan zijn dat hij niet meer beschikbaar komt waarna ik mits 5 pogingen niet lukken een andere donor moet selecteren. Ik heb in ieder geval ingesteld dat ik een berichtje krijg als hij beschikbaar komt en dan ga ik sowieso een paar buisjes op laten slaan zodat ik nog alle kanten op kan. Ik krijg 75% terug mochten ze de esb nooit verlaten dus daar kom ik wel overheen.

Je vraag heeft zoals je ziet veel teweeggebracht plantpower. Mijn antwoord naar jou toe is zorg voor genoeg buisjes als je nu al zeker weet dat je twee kinderen wilt.

Hoe is het verder met iedereen?

Ik heb gekozen voor een kliniekdonor, dus er valt weinig te reserveren voor mij, wel te hopen dat er t.z.t. nog materiaal is.

Ik wist eigenlijk al tijdens mijn zwangerschap dat ik nog een kindje zou willen. Niet in de laatste plaats vanuit de overweging dat als ik eenmaal overlijd (en laat dat alsjeblieft over een hele lange tijd zijn) en we er vanuit gaan dat mijn ouders eerder zijn gegaan dan ik, de kleine in principe dan 'alleen' is, op mijn broer en zijn eventuele kinderen na. Het lijkt mij voor hem wel fijn om iemand te hebben met wie hij jeugdherinneringen op kan halen en op wie hij terug kan vallen (En ja, ik realiseer me ook heel goed dat lang niet iedereen het goed kan vinden met zijn broers/zussen, maar als je ze niet hebt, heb je er sowieso geen band mee ).

Ik wil minimaal wachten tot de kleine 2 jaar is voor ik wil beginnen voor een tweede, zodat hij rond de 3 is tegen de tijd dat er hopelijk een broertje of zusje komt. Dan is hij al iets zelfstandiger en kun je al iets beter aan hem uitleggen waarom hij eventjes moet wachten dan wanneer hij nog jonger is. Sowieso wil ik ook eerst verhuisd zijn, in deze woning kan er echt geen uk meer bij.

Plantpower, ik heb wel meteen gereserveerd. Bij cryos kun je het voor bijv 1 jaar reserveren en dan krijg je de vraag of je nog wil verlengen of niet. Gebruik je het niet, krijg 75% van je bedrag terug. Tenminste, dat was toen zo.

Ik wilde heel graag 2x dezelfde donor, maar hij mocht niet meer doneren en voor mijn 2de zwangerschap heb ik 12 pogingen gedaan.
Er zat ook nog een Corona tussen, dus ze schelen nu 3.5 jaar.
Ik wilde ze graag dicht op elkaar, maar nu ben ik er wel blij mee.
De oudste zit op school en is redelijk zelfstandig.
Ik heb al tijd en ruimte om nog een keer te genieten van alle baby dingen met de jongste.

Tegelijkertijd is het straks wel lastiger om ze allebei een activiteit aan te bieden die ze beide leuk vinden. Bijv met carnaval, was het voor de kleinste echt wel genoeg, maar de oudste was nog heerlijk aan het spelen met klasgenootjes.

Er is dus voor allebei iets te zeggen…

Buddy13 schreef: ↑

24-02-2023 12:09

Ik heb met de donor gekozen om weinig info, ook omdat het soms beetje voelde als baby’tje kiezen. Maar financiële plaatje speelde ook zeker mee. En de donor heeft het top gedaan, ze lijkt sprekend op mij

haha daar zou ik het voor doen! ik vind het ook allemaal heel dubbel, alsof je met de goede donorkeuze een leuk kind kiest. Maar goed, je moet toch iets kiezen. Je dochter klinkt trouwens heerlijk, wat fijn dat ze goed doorslaapt.

@plantpower, ik moet zeggen dat ik nu geen tweede overweeg. Vroeger wel 'in het ideale plaatje', maar ik sta er inmiddels vooral praktisch in. Ik ben 38, is al mooi als 1 gezond kindje lukt en het zou financieel ook veel krapper worden. En ik zou dan er ook wel wat jaren tussen willen uit praktische overweging en die luxe heb ik qua leeftijd niet... Aan de andere kant, zeg nooit nooit. Voor zelfde geld word ik bij de eerste poging zwanger en is mijn kind het makkelijkste kind van de wereld. Maar ik zou die keuze denk ik dus pas maken als ik een eerste kind heb. Mocht die donor er dan niet meer zijn dan is dat maar pech. (of als ik rietjes over heb bij het UMC dan kan ik die natuurlijk nog laten bewaren)

Ik heb gesprek met de arts en echo inmiddels ook gehad, alles helemaal goedgekeurd. Donor zo goed als gekozen (twijfel nog beetje, laat nu twee vriendinnen even meekijken). Voorkeur nummer 1 heeft nu 3 rietjes dus ben beetje bang dat ik dan binnenkort WEER moet kiezen.. maar goed, eerst maar eens de eerste 3 pogingen. Denk dat ik april nog oversla omdat ik hoogstwaarschijnlijk tijdens ovulatie net naar buitenland moet voor werk.. maar dan zou het dus begin mei zijn. Zo bizar maar ook zo klaar voor!

@Sneep, ik sta er precies hetzelfde in. Ik wil een broertje of zusje voor Nora zodat ze niet alleen over blijft. Het kriebelt stiekem nu al, maar ik moet ook minstens een jaar wachten ivm mijn keizersnede. Lijkt me eigenlijk ook beter. Helaas zal de tweede een andere donor krijgen.
Maar eerst maar eens genieten van Nora, ze heeft haar voeten ontdekt en maakt heel veel geluidjes. Maar rollen weigert ze nog. Zo jammer haha.

He allemaal, een tijdje wat rustig geweest hier. Ook meer bezig geweest op de chat bij de vereniging BAM-Mam.

In februari heb ik de tweede terugplaatsing gehad en met een heel goed resultaat. Ik ben inmiddels 7,5 week zwanger. Vandaag de eerste echo gehad in de kliniek. Hartje klopte en alles zag er goed uit. 28 oktober ben ik uitgerekend van een tweede wonder

oh Buddy, wat zal dat leuk zijn die ontwikkeling.

Ja-gen, gefeliciteerd! hoeveel tijd zit er dan tussen je kindjes?

mijn werk in het buitenland gaat niet door, dus ik kan in april beginnen voor de inseminatie. Ben nu al gespannen maar ook zoveel zin in! ik hoop toch dat ik dan degene ben bij wie het gelijk lukt natuurlijk

@ja-gen gefeliciteerd fantastisch nieuws.

@Em, hou in gedachten dat het soms even duurt voordat het lukt. Bij mij zeiden ze het gemiddelde aantal iui pogingen is 6. Dit gegeven hielp mij om te relativeren hoewel ik uiteindelijk 9 mislukte pogingen had en 1 meteen succesvolle ivf terugplaatsing.

@buddy ik ga steeds tussen wel of geen broertje/zusje voor Tina. Voorlopig kan het niet waardoor ik 40+ ben mocht het lukken wat wel weer grotere risico’s meebrengt. Ook kan ik Tina financieel een zeer goede start geven als ze de enige is. Mijn moeder en ik zijn ook enigstkind en hebben daar nooit problemen mee gehad dus ik denk er nog even over na.

Verder wil ik ook rekening houden met mijn moeder die fulltime op haar gaat passen. Erg blij dat ze dit wil doen en ze is uiteraard ook bereid op twee kinderen te passen (dat heb ik gecheckt) maar het zou wel veel meer gedoe zijn voor haar.

Gelukkig heb ik de tijd om na te denken.

Gefeliciteerd Ja-gen!

@Em-kid: Spannend! Ik ga voor je duimen!

@Sneep: Rustig over nadenken zou ik zeggen Goed dat je ook stil staat bij wat je moeder (aan) kan mbt oppassen. Superfijn trouwens dat ze dat wil doen, fulltime!

Gefeliciteerd Ja-gen! Voel je je goed?

Hier volop aan het genieten van mijn meisje, 6 maanden alweer. Ze rolt alle kanten op, beweegt zich door de kamer heen op een beginnende tijgermanier, heeft al 6 tandjes en volgens mij zag ik nummer 7 vanmorgen en kletst en lacht wat af. Op de opvang zijn ze ook erg blij met haar! Ik hier ook wat minder omdat ik BAMMAM vereniging een vast groepje heb waar ik veel contact mee heb.
Ik zag hier de discussie over wel of niet een tweede. Fysiek zou ik een tweede zwangerschap nu niet aandurven, nog veel last van mijn bekken door de bevalling. Maar als mijn zusje en schoonzusje geen kinderen krijgen (willen wel maar lukt nog niet) dan overweeg ik het wel over een jaartje ofzo. Ik zou namelijk niet willen dat mijn kind de enige in mijn gezin is.

Dank jullie wel

@emKID1985 er zit dan 3,5 jaar tussen. Heeft wel een jaar geduurd voor ik zwanger was deze keer.
Spannend dat je bijna kan starten, ga voor je duimen.

@Sneep Maar rustig over nadenken dan en kijken hoe je je er dan bij voelt. Je houd in ieder geval overal rekening mee.

@juffie4 ik voel me erg goed. Was vorige paar weken wel meer vermoeid maar de laatste paar dagen weer niet. Verder weinig kwaaltjes.
Heerlijk al die ontwikkelingen. Eerst maar lekker genieten van je meisje

Hallo dames, ik zou ook graag (weer) meeschrijven. Ik heb ooit af en aan meegeschreven onder een andere nick toen ik overwoog om het BAM traject te starten. Later minder actief geworden en op een gegeven moment lukte inloggen niet meer. In 2020 ben ik het traject gestart. In 2021 ben ik moeder geworden van een meisje, Linde, van nu 1,5.

Ik wilde een topic starten over mijn twijfel om wel/niet voor een tweede te gaan. Maar bedacht toen dat dit topic mogelijk nog zou lopen. Ik lees dat juist dat onderwerp hier recent ook ter sprake kwam, toevallig. Dus ik ga mijn dilemma hier al eens neerzetten. Misschien/waarschijnlijk dat ik ook nog 'mijn eigen' topic open.

Ik heb voordat ik het traject startte altijd gedacht dat als ik voor één ging er ook een nummer 2 moest komen (als dat zou lukken natuurlijk). Mijn zwangerschap was makkelijk en heb ik ook doorlopen met het idee dat ik dit nog eens zou doen. Kleuren van babykamer ed dan ook neutraal gehouden, mocht nr2 een jongen worden.
Maar toen kwam Linde. En die huilde, huilde, huilde. Na de voeding sliep ze 20-30 min en dan begon ze weer te huilen tot de volgende voeding. Dit ca 12 uur/dag. Dit heeft 3 maanden geduurd en werd daarna langzaam minder (medicatie ivm reflux). Vanaf ca 6-7 maanden ging het goed. Slapen bleef echter moeilijk waardoor zij aan het eind van de dag op was en dan wel veel huilde en getild wilde worden.
Ik was helemaal op en moest niet denken aan een tweede. Het moeder zijn viel mij sowieso veel zwaarder dan ik tevoren had gedacht. Dat mijn oude leven voorbij was vond ik onverwacht lastig. Het gevoel gebonden en opgesloten te zijn, geen kant op te kunnen. Ik voelde de druk van de verantwoordelijkheid, maar vond het moeilijk liefde te voelen. Een roze wolk had ik niet verwacht, maar zo een zwarte toch ook niet. Toen het beter ging met Linde verheugde ik me er vooral op wat vrijheid terug te krijgen. Ik keek haar groot, want dan kreeg ik mss weer wat van mijn leven terug. Stiekem fantaseerde ik over de basisschooltijd, heerlijk, kind 5d/wk onder de pannen.

Vanaf dat ze 1 jaar is slaapt ze beter (doorslapen nog niet) en is het een fantastisch lief meisje dat eigenlijk zelden huilt, heel goed zelf kan spelen en zich als een razende ontwikkelt. Zelf voel ik me ook weer goed en zie ik de wereld niet meer zo donker. Ik betrap me er nu regelmatig op dat ik juist níet wil dat ze ouder wordt. Het gaat zo snel, en het is zo ontzettend leuk. Ik geniet zo van samen met haar de wereld ontdekken. Die liefde hoef ik niet te zoeken, die is er gewoon. En eigenlijk zit ik nu, totaal onverwacht, met een kind van 1,5 op een roze wolk.

En nu kriebelt het voor een tweede. Huis is met wat aanpassingen groot genoeg. Financieel kan ik het redden. En ik wil gewoonweg niet dat dit alles meteen voor het laatst is. Ik gun Linde een broer of zus nu ze ook al alleen een moeder heeft. Maar vooral wil ik zelf graag een tweede kind.
Maar maar maar. Wat als het weer zo is als het eerste jaar met Linde. Dat was me nooit gelukt met een peuter erbij. Ik ben juist zo gelukkig nu, waarom dat op het spel zetten. Met 2 ben je een stuk minder flexibel dan met 1. Met 1 kan ik makkelijk in mijn eentje op stap, op vakantie enz. Met 2 wordt dat toch lastiger. Ik zal meer moeten werken om kind 2 de zelfde kansen te kunnen bieden als Linde. Maar dan moeten ze vaker naar de opvang. Mijn ouders hebben meermaals uitgesproken dat er echt geen 2e mag komen. Gaan ze niet over, maar het helpt niet. Wat als het kindje iets mankeert.
En wanneer dan? Liefst nummer 2 als Linde minstens 3 jaar is. Maar wat als zwanger worden lang duurt, dan is Linde straks misschien wel 5 als nummer 2 komt en dat is dan ook wel weer heel onhandig. En ik word niet jonger natuurlijk (word dit jaar 38).

Okee, heel verhaal. Mss beetje veel van het goede als eerste bijdrage aan het topic. Ik hoef geen uitgebreide reacties, opschrijven was al therapeutisch. Maar als iemand een mening heeft is die natuurlijk heel welkom

Pfoe Yinna, wat lastig!
Mijn mening is eigenlijk kort maar krachtig: Het is jouw keuze of je wel of geen tweede kindje wil, maar ik kan niet ontkennen dat support van je naasten wel heel belangrijk is in deze.

Kan me voorstellen dat je twijfelt, het is wel flexibeler met een kindje en nog een huilbaby in combinatie met een peuter is lastig. Aan de andere kant, het hóeft natuurlijk niet, dat een tweede kindje ook weer zoveel huilt.
Ik wens je heel veel succes met je keuze!

@ja-gen, gefeliciteerd!!

En Yinna, wat een pittige start heb je dan gehad zeg. Ik kan me voorstellen dat dat angst geeft. Wat naar dat je ouders zo een stellige mening neerzetten. Maakt het nog lastiger om goed zelf aan te voelen wat je wilt.

Hier leuk nieuws haha, nora kan rollen!! Ze heeft trouwens ook goed door wanneer ze ziek moet zijn, doet ze keurig op mijn vrije dagen. Sinds gisteren weer flinke koorts en daardoor niet geweldige nacht. Maar ze is wel gewoon vrolijk, drinkt en plast. Hopelijk kunnen we toch beetje onze plannen door laten gaan.

Yinna, als je na jouw ervaring met een huilbaby nu zo’n sterke wens voor een tweede hebt en bereid bent dat nog eens te doen dan denk ik dat je je antwoord wel hebt.

Ik vind dat je niet voor een tweede moet gaan alleen omdat het (hopelijk) leuk voor de eerste is, maar jij schrijft dat het vooral jouw eigen wens is. En je ouders houden straks echt wel van hun volgende kleinkind hoor, ze willen waarschijnlijk vooral jou niet weer in zo’n lastige situatie zien. Maar je weet nooit vooraf hoe een volgend kindje is.

@ Ja-gen: Allereerst nog van harte gefeliciteerd! Super leuk. Hoe gaat het met je?

@ EmKid: Spannend! Ben je al geweest? Ik duim ook voor je.

@ Yinna, wat een lastig en moeilijk begin voor je zeg. Ik ben het verder eens met de meiden hierboven. Dat het je eigen wens is, dat is belangrijk. Wel lastig dat je ouders daar zo in staan. Komt dat ook doordat Linde een huilbaby was? Of hebben ze andere redenen ?


Ik heb begin mei een afspraak in het ziekenhuis voor een intake gesprek. Vind het toch wel spannend, ben benieuwd wat er allemaal voor (nieuwe) informatie komt. Heb er ook zin in! Eindelijk een beetje beweging in een wens dat er al zolang is. Hopelijk hoeft het dan ook niet te lang meer te duren voordat ik kan beginnen.

ik heb 9 dagen geleden m'n eerste inseminatie gehad!! Gekke ervaring toch wel. Heb niet het idee dat ik zwanger ben, meer dat ik bijna ongesteld word... Verder vooral heel blij dat het allemaal begonnen is

Wat spannend Emkid, dat je nu gestart bent! Ik wens je veel succes!

En poging twee zit er in

Meer mensen die onregelmatig ongesteld zijn? Merk dat ik er toch onzeker van word, bang dat ik dan minder kans heb om zwanger te worden.

Ik ben heel gelijkmatig, dus geen ervaring helaas =( Kan me wel voorstellen dat dat het nog wat spannender maakt. Heb je dit besproken met de arts?

ja wel besproken, die maakte zich geen zorgen. Mijn fase tussen ovulatie en ongesteld worden is vaak kort (dag of 11), dat voelt voor mij als een risico maar vonden zij niet extreem. Ik kan altijd hormonen gaan spuiten als het te lang duurt...

Goed voor zelfde geld maak ik me zorgen om niets en ben ik nu zwanger. Maar kan niet zo goed tegen gebrek aan controle merk ik

Hoi emKID, hoe is het??
Hoop dat het lekker is blijven plakken

Ik heb een intake gehad in het ziekenhuis. Helaas was mijn schildklier iets te snel dus nu medicatie gehad om het wat rustiger te krijgen. Na de zomer even kijken hoe het allemaal gaat. Als de schildklier dan wat rustiger is kan ik ook beginnen!
Ook een echo gehad en dat was allemaal prima, gelukkig!

fijn Plantpower!

poging 2 geen succes, poging 3 kan pas eind augustus omdat ik tijdje niet in Nederland zit nu. Ben nog steeds wel relaxed verder...