Zwanger
alle pijlers
Kinderwens en miskramen
maandag 16 juni 2014 om 22:28
Lieve mensen,
Na 2,5 jaar proberen en 2 miskramen zijn mijn man en ik de wanhoop nabij. Sinds kort zijn we eindelijk doorverwezen naar de fertiliteits arts, het zou een opluchting moeten zijn maar het is alles behalve dat, ik ben verschrikkelijk bang dat ik geen kinderen zal krijgen en dat zij dat zal bevestigen of dat zij mij zal vertellen dat het vrijwel onmogelijk zal zijn.
Ik weet al van kleins af aan dat ik kinderen wil, verdiende vanaf m'n 11e een zakcentje als oppas.
Ik voel me al jaren een moeder zonder kinderen.
Ik ben 4 keer zwanger geweest, 2 bij eerdere relaties. Bij mijn eerste zwangerschap verloor ik mijn kindje met 16 weken, ik hoopte en verwachtte dat die pijn mij verder bespaard zou blijven. Helaas verloor ik 3 jaar later met 9 weken opnieuw een kindje.
Mijn man heeft uit een eerdere relatie al 3 kinderen waar ik jammer genoeg geen contact mee heb en hen nog nooit heb ontmoet. Ook wij willen graag een gezin starten, ook al is de wens zo groot, is het tot nu toe nog niet gelukt. Ons eerste kindje verloren we met 10 weken, en ons tweede met 8.
Ik kan niet uitleggen hoe verscheurend het is om je vriendinnen en leeftijdsgenoten om je heen 1 voor 1 zwanger ziet raken. Om iedere kinderwagen met jaloezie voorbij ziet struinen.
Elke dag breekt mijn hart.
Er is zelfs een periode geweest na mijn 3e miskraam dat ik dacht dat ik het niet meer aankon en niet meer wilde. Ik wilde niet elke maand weer de teleurstelling wanneer ik ongesteld werd. Ik nam een mirena spiraaltje om tot rust te komen. Maar besefte al snel dat ik deze wens niet kon laten.
Is er iemand die met het zelfde zit en ook iemand zoekt om mee te praten, huilen en schelden?
Ik voel mij vaak erg alleen in deze situatie en reik nu uit naar 1 van jullie.
Iemand of meerdere met wie ik mijn verhaal kan delen en onze ontwikkelingen.
Heel veel liefs,
BellaDonna
Na 2,5 jaar proberen en 2 miskramen zijn mijn man en ik de wanhoop nabij. Sinds kort zijn we eindelijk doorverwezen naar de fertiliteits arts, het zou een opluchting moeten zijn maar het is alles behalve dat, ik ben verschrikkelijk bang dat ik geen kinderen zal krijgen en dat zij dat zal bevestigen of dat zij mij zal vertellen dat het vrijwel onmogelijk zal zijn.
Ik weet al van kleins af aan dat ik kinderen wil, verdiende vanaf m'n 11e een zakcentje als oppas.
Ik voel me al jaren een moeder zonder kinderen.
Ik ben 4 keer zwanger geweest, 2 bij eerdere relaties. Bij mijn eerste zwangerschap verloor ik mijn kindje met 16 weken, ik hoopte en verwachtte dat die pijn mij verder bespaard zou blijven. Helaas verloor ik 3 jaar later met 9 weken opnieuw een kindje.
Mijn man heeft uit een eerdere relatie al 3 kinderen waar ik jammer genoeg geen contact mee heb en hen nog nooit heb ontmoet. Ook wij willen graag een gezin starten, ook al is de wens zo groot, is het tot nu toe nog niet gelukt. Ons eerste kindje verloren we met 10 weken, en ons tweede met 8.
Ik kan niet uitleggen hoe verscheurend het is om je vriendinnen en leeftijdsgenoten om je heen 1 voor 1 zwanger ziet raken. Om iedere kinderwagen met jaloezie voorbij ziet struinen.
Elke dag breekt mijn hart.
Er is zelfs een periode geweest na mijn 3e miskraam dat ik dacht dat ik het niet meer aankon en niet meer wilde. Ik wilde niet elke maand weer de teleurstelling wanneer ik ongesteld werd. Ik nam een mirena spiraaltje om tot rust te komen. Maar besefte al snel dat ik deze wens niet kon laten.
Is er iemand die met het zelfde zit en ook iemand zoekt om mee te praten, huilen en schelden?
Ik voel mij vaak erg alleen in deze situatie en reik nu uit naar 1 van jullie.
Iemand of meerdere met wie ik mijn verhaal kan delen en onze ontwikkelingen.
Heel veel liefs,
BellaDonna
maandag 16 juni 2014 om 22:40
Hallo,
Ik en mijn vriend hebben de afgelopen maand (vooral rond de eisprong) onveilige seks gehad, nou heb ik niet een hele regelmatige cyclus, maar ook niet heel onregelmatig. Ik heb nu al bijna een week menstruatiepijn, en volgens mij heb ik dat normaal gesproken maximaal 2 dagen van te voren. Volgens de vorige keer zaten er 35 dagen tussen voordat ik ongesteld werd. Nu zijn er al weer bijna 4 dagen overheen gegaan. Ik heb de dag voordat ik ongesteld had moeten worden een test gedaan, maar niet met ochtendurine, deze was negatief en volgens mijn vriend komt dat door dat ik te vroeg heb getest. Nu heb ik ook wel vaker voordat ik ongesteld moet worden last van mijn borsten, maar nu best wel extreem, ik ben een beetje bang dat het misschien tussen de oren zit, maar mijn tepels zijn erg gevoelig en ook mijn borsten zijn gevoelig. Ik heb dus al een week ongeveer last van 'menstruatiepijn' maar af en toe is het ook even weg. Ik durf niet te testen, ik ben bang dat de test negatief zal zijn. Ik hoop dat iemand mij misschien wat goeie tips kan geven, of haar ervaring wil delen.
Groetjes Nora
Ik en mijn vriend hebben de afgelopen maand (vooral rond de eisprong) onveilige seks gehad, nou heb ik niet een hele regelmatige cyclus, maar ook niet heel onregelmatig. Ik heb nu al bijna een week menstruatiepijn, en volgens mij heb ik dat normaal gesproken maximaal 2 dagen van te voren. Volgens de vorige keer zaten er 35 dagen tussen voordat ik ongesteld werd. Nu zijn er al weer bijna 4 dagen overheen gegaan. Ik heb de dag voordat ik ongesteld had moeten worden een test gedaan, maar niet met ochtendurine, deze was negatief en volgens mijn vriend komt dat door dat ik te vroeg heb getest. Nu heb ik ook wel vaker voordat ik ongesteld moet worden last van mijn borsten, maar nu best wel extreem, ik ben een beetje bang dat het misschien tussen de oren zit, maar mijn tepels zijn erg gevoelig en ook mijn borsten zijn gevoelig. Ik heb dus al een week ongeveer last van 'menstruatiepijn' maar af en toe is het ook even weg. Ik durf niet te testen, ik ben bang dat de test negatief zal zijn. Ik hoop dat iemand mij misschien wat goeie tips kan geven, of haar ervaring wil delen.
Groetjes Nora
maandag 16 juni 2014 om 22:48
Hoi Nora,
Ik ben ook altijd bang om te testen, en tegelijkertijd te nieuwsgierig.
Als je graag zwanger wil worden zou ik foliumzuur gaan slikken en over een paar dagen alsnog een test doen.
Testen hoeft niet persé met ochtend urine maar bevat vaak wel een geconcentreerder hcg gehalte.
Ik hoor graag hoe het is gegaan.
Liefs BellaDonna
Ik ben ook altijd bang om te testen, en tegelijkertijd te nieuwsgierig.
Als je graag zwanger wil worden zou ik foliumzuur gaan slikken en over een paar dagen alsnog een test doen.
Testen hoeft niet persé met ochtend urine maar bevat vaak wel een geconcentreerder hcg gehalte.
Ik hoor graag hoe het is gegaan.
Liefs BellaDonna
maandag 16 juni 2014 om 22:58
maandag 16 juni 2014 om 23:19
Wat naar dat je dat allemaal hebt moeten doormaken BellaDonna
Realiseer je dat in het traject waarschijnlijk je probleem wordt gevonden en vaak er een oplossing voor bestaat. Daarin moet je dus niet vrezen voor het traject. Al weet ik hoe de angst om kinderloos te blijven je naar de keel kan grijpen.
Probeer die angst van tevoren onder ogen te zien, bij mij hielp het om een plan te hebben mocht het niet lukken. Man en ik hadden besloten, als wij kinderloos zouden blijven, veel te reizen en man wilde dan graag zijn eigen onderneming beginnen. Het is natuurlijk dan altijd moeilijk en je moet dan een rouwproces door, maar mij hielp het dat ik iets anders had om mij op te verheugen.
Ik hoop voor jullie dat het alsnog mag lukken, nogmaals een dikke
Realiseer je dat in het traject waarschijnlijk je probleem wordt gevonden en vaak er een oplossing voor bestaat. Daarin moet je dus niet vrezen voor het traject. Al weet ik hoe de angst om kinderloos te blijven je naar de keel kan grijpen.
Probeer die angst van tevoren onder ogen te zien, bij mij hielp het om een plan te hebben mocht het niet lukken. Man en ik hadden besloten, als wij kinderloos zouden blijven, veel te reizen en man wilde dan graag zijn eigen onderneming beginnen. Het is natuurlijk dan altijd moeilijk en je moet dan een rouwproces door, maar mij hielp het dat ik iets anders had om mij op te verheugen.
Ik hoop voor jullie dat het alsnog mag lukken, nogmaals een dikke
dinsdag 17 juni 2014 om 00:21
Hoi fleetfox,
Grotendeels van de tijd ga ik er ook zeker van uit dat er een oplossing gevonden zal worden. En zelfs wanneer het niet zal lukken om zelf zwanger te worden zijn er inderdaad nog zat opties over.
Het is vaak moeilijk om alles een eerlijke kans te geven wat dat betreft lijk ik een 4-jarige wat persé een bepaald stuk speelgoed moet en zal hebben.
Bedankt voor je lieve berichtje.
Liefs
Grotendeels van de tijd ga ik er ook zeker van uit dat er een oplossing gevonden zal worden. En zelfs wanneer het niet zal lukken om zelf zwanger te worden zijn er inderdaad nog zat opties over.
Het is vaak moeilijk om alles een eerlijke kans te geven wat dat betreft lijk ik een 4-jarige wat persé een bepaald stuk speelgoed moet en zal hebben.
Bedankt voor je lieve berichtje.
Liefs
dinsdag 17 juni 2014 om 02:14
TO, jouw verhaal is deels herkenbaar (vooral de 'pauze' met Mirena) voor mij. Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik iets zinnigs kan schrijven waar jij wat aan hebt. Eigenlijk komt het op hetzelfde neer als de post van Fleetfox, inclusief tip.
Bovenal: het is inderdaad heel eng om naar die eerste afspraak te gaan maar na afloop voelt het wel 'goed'. Er gaat iets gebeuren, zaken gaan onderzocht worden. In ieder geval iets, een stap naar voren. Zo voelde het voor mij in ieder geval. Ik heb mij destijds wel vastgehouden aan de opmerking van de huisarts dat zwanger worden inderdaad een heel moeizaam iets bleek (2 keer in 6 jaar) maar dus niet onmogelijk.
Verder weet ik niet veel bij te dragen, kan mij nog goed herinneren dat ik destijds meelas op dit soort topics en mij gruwelijk kon ergeren (heel stom, dat besefte ik destijds ook wel) aan al die 'maar nu heb ik twee kinderen' reacties. En nu ben ik zelf zo'n reageerder (nou ja, 1 kind). Ik hoop dat jij over een niet al te lange tijd hetzelfde kunt zeggen.
Bovenal: het is inderdaad heel eng om naar die eerste afspraak te gaan maar na afloop voelt het wel 'goed'. Er gaat iets gebeuren, zaken gaan onderzocht worden. In ieder geval iets, een stap naar voren. Zo voelde het voor mij in ieder geval. Ik heb mij destijds wel vastgehouden aan de opmerking van de huisarts dat zwanger worden inderdaad een heel moeizaam iets bleek (2 keer in 6 jaar) maar dus niet onmogelijk.
Verder weet ik niet veel bij te dragen, kan mij nog goed herinneren dat ik destijds meelas op dit soort topics en mij gruwelijk kon ergeren (heel stom, dat besefte ik destijds ook wel) aan al die 'maar nu heb ik twee kinderen' reacties. En nu ben ik zelf zo'n reageerder (nou ja, 1 kind). Ik hoop dat jij over een niet al te lange tijd hetzelfde kunt zeggen.
dinsdag 17 juni 2014 om 04:23
dinsdag 17 juni 2014 om 08:14
Dag TO,
Wat verschrikkelijk wat je allemaal moet doorstaan en dat je zulke donkere gevoelens voelt.
Ik kan begrijpen dat het moeilijk is, maar vertrouw erop dat de fertiliteitsarts een antwoord voor jullie heeft. Er is een hoop bekend over verminderde vruchtbaarheid en welke factoren de vruchtbaarheid verminderen of tot miskramen leiden, voor zowel vrouwen maar ook mannen.
Laten we hopen dat er geen ingrijpende behandelingen nodig zullen zijn.
Heel veel sterkte.
Wat verschrikkelijk wat je allemaal moet doorstaan en dat je zulke donkere gevoelens voelt.
Ik kan begrijpen dat het moeilijk is, maar vertrouw erop dat de fertiliteitsarts een antwoord voor jullie heeft. Er is een hoop bekend over verminderde vruchtbaarheid en welke factoren de vruchtbaarheid verminderen of tot miskramen leiden, voor zowel vrouwen maar ook mannen.
Laten we hopen dat er geen ingrijpende behandelingen nodig zullen zijn.
Heel veel sterkte.
dinsdag 17 juni 2014 om 17:20
Lieve mensen,
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Vanmiddag weer bij de arts geweest en tot onze frustratie het nieuws te horen gekregen dat wij nog minimaal een half jaar op de natuurlijke manier moeten proberen zwanger te raken.
Wat voor ons absurd is aangezien wij inmiddels al ruim een jaar in de medische molen zitten en geen stap verder komen.
Na veel huilen en praten hebben wij besloten een vruchtbaarheids kliniek te bellen. Via deze weg hopen we het proces te versnellen.
Aanstaande dinsdag kunnen wij daar al terecht voor onze intake en krijgen dan gelijk het advies van de arts en een mogelijk stappenplan.
Lichtelijk opgelucht maar nog steeds in de nare onzekerheid en in afwachting van de komende onderzoeken van zowel het ziekenhuis als de kliniek.
Heel veel liefs,
BellaDonna
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Vanmiddag weer bij de arts geweest en tot onze frustratie het nieuws te horen gekregen dat wij nog minimaal een half jaar op de natuurlijke manier moeten proberen zwanger te raken.
Wat voor ons absurd is aangezien wij inmiddels al ruim een jaar in de medische molen zitten en geen stap verder komen.
Na veel huilen en praten hebben wij besloten een vruchtbaarheids kliniek te bellen. Via deze weg hopen we het proces te versnellen.
Aanstaande dinsdag kunnen wij daar al terecht voor onze intake en krijgen dan gelijk het advies van de arts en een mogelijk stappenplan.
Lichtelijk opgelucht maar nog steeds in de nare onzekerheid en in afwachting van de komende onderzoeken van zowel het ziekenhuis als de kliniek.
Heel veel liefs,
BellaDonna
dinsdag 17 juni 2014 om 18:55
Lieve to wat vreselijk om 4x geen zwangerschap te kunnen voldragen.
Wat ik mij afvroeg is hebben ze nooit al eerder onderzocht wat de reden hier van is? Je bent als ik het lees al best wat weekjes onderweg vaak in de zwangerschap.
Ik snap ook niet zo goed waarom ze zeggen om nog een half jaar te proberen want het zwanger worden is minder het probleem dan het zwanger blijven.
Ik hoop echt dat ze je verder kunnen helpen en de oorzaak kunnen vinden want deze onzekerheid is ook vreselijk.
Wat ik mij afvroeg is hebben ze nooit al eerder onderzocht wat de reden hier van is? Je bent als ik het lees al best wat weekjes onderweg vaak in de zwangerschap.
Ik snap ook niet zo goed waarom ze zeggen om nog een half jaar te proberen want het zwanger worden is minder het probleem dan het zwanger blijven.
Ik hoop echt dat ze je verder kunnen helpen en de oorzaak kunnen vinden want deze onzekerheid is ook vreselijk.
dinsdag 17 juni 2014 om 19:02
Hi loetje,
Na mijn tweede miskraam is er een chromosomen & bloedstolling onderzoek gedaan, wat volgens de artsen het enige is wat ze kunnen onderzoeken wat het vasthouden van een zwangerschap betreft. Beide onderzoeken waren normaal en toonde geen afwijkingen.
Wij snappen ook totaal niet waarom wij nu alsnog een half jaar moeten wachten, volgens een berekening zouden wij 60% slagings kans hebben op een zwangerschap.
Wat in de afgelopen jaren duidelijk niet is gebleken.
Liefs
Na mijn tweede miskraam is er een chromosomen & bloedstolling onderzoek gedaan, wat volgens de artsen het enige is wat ze kunnen onderzoeken wat het vasthouden van een zwangerschap betreft. Beide onderzoeken waren normaal en toonde geen afwijkingen.
Wij snappen ook totaal niet waarom wij nu alsnog een half jaar moeten wachten, volgens een berekening zouden wij 60% slagings kans hebben op een zwangerschap.
Wat in de afgelopen jaren duidelijk niet is gebleken.
Liefs
dinsdag 17 juni 2014 om 21:21
Hoi To,
Hier na 3 jaar en 3 vroege miskramen eindelijk een zoo gekregen via IVF. De echte oorzaak weten we niet van de miskramen, maar waarschijnlijk is bij ons de oorzaak zeer wisselde schildklier waardes. Mijn schildklier werd bijna niet meer en op een of ander manier ben ik gevoelig voor wisselingen en dat zie je gelijk terug in mijn TSH waarde. Toen deze door anders om te gaan met medicatie stabiel was zijn wij met IVF begonnen. Nu hadden wij daar ook een rede voor want mijn vriend heeft slecht zaad.
Wat je nog zou kunnen vragen als je weer zwanger ben of je ustrogan bolletjes(mutsen bollen) mag gebruiken voor de eerst 12 weken. Er zijn meer meiden die een blijvende zwangerschap hielden na gebruik van deze bollen. Ze zijn trouwens niet fijn in het gebruik, maar ze doen hun werk wel.
Succes
Hier na 3 jaar en 3 vroege miskramen eindelijk een zoo gekregen via IVF. De echte oorzaak weten we niet van de miskramen, maar waarschijnlijk is bij ons de oorzaak zeer wisselde schildklier waardes. Mijn schildklier werd bijna niet meer en op een of ander manier ben ik gevoelig voor wisselingen en dat zie je gelijk terug in mijn TSH waarde. Toen deze door anders om te gaan met medicatie stabiel was zijn wij met IVF begonnen. Nu hadden wij daar ook een rede voor want mijn vriend heeft slecht zaad.
Wat je nog zou kunnen vragen als je weer zwanger ben of je ustrogan bolletjes(mutsen bollen) mag gebruiken voor de eerst 12 weken. Er zijn meer meiden die een blijvende zwangerschap hielden na gebruik van deze bollen. Ze zijn trouwens niet fijn in het gebruik, maar ze doen hun werk wel.
Succes
dinsdag 17 juni 2014 om 21:29
Wat rot van al je miskramen en de onzekerheid:(
Ik raak gelukkig snel zwanger, maar zwanger blijven is hier erg moeilijk. Ik heb een miskraam met 8,4 gehad en twee vroeggeboortes met 22,5 en 23,5 weken zwangerschap. Beide kindjes waren gezond maar doordat ik weeën kreeg werden ze veel te vroeg geboren en zijn ze kort na de geboorte overleden. Daarna ben ik nog drie keer heel kort zwanger geweest en is het voor de 5 weken fout gegaan. Nadat mijn derde zwangerschap fout was gegaan werd ik eindelijk getest op stollingsafwijkingen. En dat schijnt mijn probleem te zijn. Op het moment ben ik bijna 22 weken zwanger en aan het afwachten of de bloedverdunners mij verder zullen helpen. De onzekerheid voor de toekomst vind ik erg zwaar. Zal het uiteindelijk goed komen? En dan al die vrouwen die na mij zwanger raakte en onderhand al levende kindjes hebben is ook erg zwaar om te zien.
Ik zou als ik jullie was ook proberen je zoveel mogelijk zelf in te lezen over mogelijke oorzaken. Bij mij werd de stollingsafwijking bijna weer gemist omdat er nog niet veel over bekend is dat het vroegtijdige weeën veroorzaakt en het meestal andere zwangerschaps problemen veroozaakt. Artsen volgen ook maar protocollen en als er ergens nog niet genoeg over bekend is missen ze misschien belangrijke testen of oorzaken. Ik wil jullie in ieder geval veel sterkte wensen, hopelijk krijgen jullie snel antwoorden en een goede zwangerschap!!
Ik raak gelukkig snel zwanger, maar zwanger blijven is hier erg moeilijk. Ik heb een miskraam met 8,4 gehad en twee vroeggeboortes met 22,5 en 23,5 weken zwangerschap. Beide kindjes waren gezond maar doordat ik weeën kreeg werden ze veel te vroeg geboren en zijn ze kort na de geboorte overleden. Daarna ben ik nog drie keer heel kort zwanger geweest en is het voor de 5 weken fout gegaan. Nadat mijn derde zwangerschap fout was gegaan werd ik eindelijk getest op stollingsafwijkingen. En dat schijnt mijn probleem te zijn. Op het moment ben ik bijna 22 weken zwanger en aan het afwachten of de bloedverdunners mij verder zullen helpen. De onzekerheid voor de toekomst vind ik erg zwaar. Zal het uiteindelijk goed komen? En dan al die vrouwen die na mij zwanger raakte en onderhand al levende kindjes hebben is ook erg zwaar om te zien.
Ik zou als ik jullie was ook proberen je zoveel mogelijk zelf in te lezen over mogelijke oorzaken. Bij mij werd de stollingsafwijking bijna weer gemist omdat er nog niet veel over bekend is dat het vroegtijdige weeën veroorzaakt en het meestal andere zwangerschaps problemen veroozaakt. Artsen volgen ook maar protocollen en als er ergens nog niet genoeg over bekend is missen ze misschien belangrijke testen of oorzaken. Ik wil jullie in ieder geval veel sterkte wensen, hopelijk krijgen jullie snel antwoorden en een goede zwangerschap!!
dinsdag 17 juni 2014 om 21:33
Progesteron schijnt inderdaad voor sommige mensen te helpen. En je kunt ook baby aspirine gaan slikken als je zwanger bent. Ik slik zelf ascal 80mg op voorschrift van de gynaecoloog. Ik lees wel eens dat vrouwen het op eigen houtje slikken en dat het kan helpen. Ik wil je niet zomaar iets aanpraten. Dus ik adviseer je om er zelf onderzoek naar te doen of het met de gynaecoloog te bespreken. In nederland word het bijna nooit aangeraden behalve voor specifieke situaties zoals de mijne, maar in andere landen al vrij snel aangezien het in sommige vallen zeker helpt en het geen kwaad kan.
dinsdag 17 juni 2014 om 23:08
Hoi fluffy,
Ik heb het ook heel zwaar met het zien van zwangeren. Ik krijg dat een opwelling van jaloezie waarna het schuldgevoel volgt omdat ik jaloers ben.
Mijn beste vriendin is 3 weken geleden bevallen van een schitterend dochter, ik heb het hele proces vanaf dag 1 mee mogen maken. Hoe schitterend en wonderbaarlijk het ook was, het was ongelooflijk zwaar. De week dat ze beviel met in en uit het ziekenhuis werd ik verscheurd door emoties. Ik was kwaad dat anderen het zo gemakkelijk af gaat terwijl het ons zo moeilijk gemaakt wordt.
Blijft lastig om daarin je emoties op een rijtje te houden.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Wat spannend, hoop dat de bloedverdunners zullen helpen.
Ik ga eens navragen naar progesteron, bedankt voor de tip.
Liefs
Ik heb het ook heel zwaar met het zien van zwangeren. Ik krijg dat een opwelling van jaloezie waarna het schuldgevoel volgt omdat ik jaloers ben.
Mijn beste vriendin is 3 weken geleden bevallen van een schitterend dochter, ik heb het hele proces vanaf dag 1 mee mogen maken. Hoe schitterend en wonderbaarlijk het ook was, het was ongelooflijk zwaar. De week dat ze beviel met in en uit het ziekenhuis werd ik verscheurd door emoties. Ik was kwaad dat anderen het zo gemakkelijk af gaat terwijl het ons zo moeilijk gemaakt wordt.
Blijft lastig om daarin je emoties op een rijtje te houden.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Wat spannend, hoop dat de bloedverdunners zullen helpen.
Ik ga eens navragen naar progesteron, bedankt voor de tip.
Liefs
woensdag 18 juni 2014 om 10:56
Hoi,
Je hoeft mij niet uit te leggen hoe verschrikkelijk jij je moet voelen…elke keer vallen en weer opstaan, VRESELIJK!
Ik zelf heb 4 missed abportions ondergaan in 2 jaar tijd, en ik kreeg elke keer te horen dat het domme pech was en of het lag aan mijn leeftijd, zelf weigerde ik dat te geloven en ben uitgeweken naar Gent, omdat ze in Nederland niets konden en wilde doen (een chromosoom onderzoek helpt je echt niet verder).
Om een lang verhaal kort te maken je MOET echt blijven vechten en een paar zaken goed laten uitsluiten.
Vraag een water echo/ hysteroscopie
Laat je schildklier, bloedstolling, en glucose waarde testen, en vraag de uitslagen op is mijn ervaring, want in mijn geval was dat mijn schildklier (TSH) te hoog was voor een goede innesteling, en mijn Ned. gyn vond dat niet.
Wat bij mij HET succesrecept tot nu toe is geweest (maar let op dit krijg je in Nederland niet voor elkaar!):
Schildklier medicatie
Utrogestan tot 12 weken
Prednison 10 mg tot 12 weken (om afstoting tegen te gaan)
En vanaf week 5 insuline spuiten
100 mg kinder aspirine
Visolie
En solgar zwangerschapsvitamine
En ik ben nu 28 weken zwanger!
Heeeel veel succes!
Je hoeft mij niet uit te leggen hoe verschrikkelijk jij je moet voelen…elke keer vallen en weer opstaan, VRESELIJK!
Ik zelf heb 4 missed abportions ondergaan in 2 jaar tijd, en ik kreeg elke keer te horen dat het domme pech was en of het lag aan mijn leeftijd, zelf weigerde ik dat te geloven en ben uitgeweken naar Gent, omdat ze in Nederland niets konden en wilde doen (een chromosoom onderzoek helpt je echt niet verder).
Om een lang verhaal kort te maken je MOET echt blijven vechten en een paar zaken goed laten uitsluiten.
Vraag een water echo/ hysteroscopie
Laat je schildklier, bloedstolling, en glucose waarde testen, en vraag de uitslagen op is mijn ervaring, want in mijn geval was dat mijn schildklier (TSH) te hoog was voor een goede innesteling, en mijn Ned. gyn vond dat niet.
Wat bij mij HET succesrecept tot nu toe is geweest (maar let op dit krijg je in Nederland niet voor elkaar!):
Schildklier medicatie
Utrogestan tot 12 weken
Prednison 10 mg tot 12 weken (om afstoting tegen te gaan)
En vanaf week 5 insuline spuiten
100 mg kinder aspirine
Visolie
En solgar zwangerschapsvitamine
En ik ben nu 28 weken zwanger!
Heeeel veel succes!
